장음표시 사용
251쪽
qui potenter, idest, corroboratus multarum rerum cognitiune ad Poesim accesserit, non sine facundia,& ordine, & caeteris partibus, quae sub his intelliguntur, dicturum. Nemini dubium faciat verborum mutatio, qua in hac expositione utimur dicentes: Sumite vi res aequa materiae. Est enim haec verborum in. uersio receptissimus inter Poetas, & pulcherrimus diςendi modus,ut vide re est apud Virgili uixi,& caeteros Poetas.
ordinis haec. inia superius meminit ordinis, ad eum
nunc accedit: ad cuius 'enerem,seu venustatem opus est, ut Naturae relicto, prudentiae ordine procedamus multa posteriora prioribus anteponetes,ita,ut non aliud, sed aliudex alio deducatur: ut multis in locis apud
Hic etiam utilissimi praecepti meminit in
promisso carmine, hoc est, in opere proposito epico,ut Poeta adhaereat semper grauibus. & admirationem magnam, atq. splendorem Poemati afferentibus, contemptismnitis non ita nitentibu , qua historicus si- me dubio narraret. iis
252쪽
Ornatissima inter omnes figuras habita est semper translatio in Poesi, qua Quintilianus ait nemo praeter antiquos Poetas eleganter usus est . Quam ob rem Horatius de facundia aliquid dicturus, quam cum ordine ad bene scribendum assignauit, hanc si-guram in primis laudat,si cum tenuitate, ides ,1hbtilitate,& elegantia misceatur: ita ut notum cunctis , & usitatum verbum pertranslationem nouae significationi adaptatum,nouum etiam videatur: ut exempli gratia,receptissimum illud nomen, comae, pro capillis ac folijs arborum . Nec sunt audiendi, qui hoc praeceptum ad verba noua, & nouata reser re volunt,cum raro nostri Poetae illorum usum admittant metaphoris vero plerumq;& libentissime utantur . . Si forte necesse in Quoniam in tantas angustias aliquando adducimur , ut nec metaphoris, nec usitato sermone possimus rem absconditam comprehendere,nouata nomina,& Cethegorum aetate antiquiora necessario usurpanda esse ait,sed raro,ac veluti cum pudore. Porro noua & nuper excogitata dignitatem habere
253쪽
ostendit o dum pando a Graecis deriventur, parcὸ detorta, hoc est, a Graecis parum declis nantia, & quae fontem suum semper redoleandi quemadmodusia sunt ea,quae inter Poe tas videmus recepti selina, Inarimen, Penelo-Pen. Heroa, & alia quam plurima, quae statim Graecam Oaiginem indicant.
, Ut ostendat cui carminum generi res gra .uissimae mandari debeant, quales sunt, quae narrativo Poemate includuntur: in medium adduςit praecipua carminum genera. Exametrum laudat, exametroq; solum res sublinies indigere docet,nec aliud penitus admittere posse. Ratio est, quia nimis insurgit hic er iis, S omnium aliorum capacissimus est, cum quatuor eius pedes ad libitum semper commutentur, & quinq; aliquadoc praeterea spondaei ac dactyli, quibus constat, facillime imi eniantur:quae Omnia ditant.&splendidius
reddunt carmen heroicum, siue CXametrum.
Archilocum proprio. Carminum genera annumerans, postquam narrativo Poemati suum dedit, nunc Tragi
co, re comico attribuit de his enim tribus tantum, ut supra meminimus, praecipit. Intibi-
254쪽
Iambicum ergo nis largitur, quod inter omnia histrionariis actionibus est aptissimum rvtque hoc unum ambobus commune est: ita in caeteris apud Tragicos, & Comicos Poetatis S et tollitur, ut decet, ac deprimitur. Nam o meis octonarium est, cto scilicet pedi-hus constana, cum tanta commutandi sacvltate, ut oratio soluta videatur. Tragicis senarium, quod olim ex puris Iam bis constabat. nunc diuersi generis pede admiscet: multo tamen grauius Tragici hac licentia v mmIr, quam Comici. Itaq. pes lambus hoc uno a Tragoedis & Comoedis receptus est: quia omnium frequentissime nobis loquentibus occurrit: at cum hi & illi imitatores sint communis & quotidiani sermonis nullus aptior potuit inueniri pes. od Tullius multis locis affirmat.
Descriptas seruare. Plato in dialogo nono Reipublica .Poesis, inquit,est imitatio quaedam: cui diffinitioni, quoniam multa obi jci possunt, si suo defensore careat, pauca adiungamus. Poetis est imitatio actionum pes uniuersalem id eam metrica facultate contenta. Qua diffinitione ex eodem Platone sumpta,& Aristotele occurritur obiectionibus primae. Quauis enim ε pictor,
255쪽
a rictor,mimus,statuarius,dialogorum seriptor omnes imitentur , non tamen capiuntii hanc secundam diffinitionem. Vnde colligi- έ mus cum Horatio neminem vere Poetam a dici posse, qui & caetera praecepta non b , ne teneat, & praesertim eleganti imita l. tione uti nesciat, Quam ille operis colorem merito vocat. Nam haec totum poema illun, trat, & colorat, & unam quamque partem: suo loco ac colore ornatissim E distineuit. ι Exemplum verae imitationis habet Virgit lius tum in multis locis, tum in secundo li-: bro Eneidos in oratione sinonis ad T co-i ianos. Ad persectam imitationem conduciti illud,quod Aristoteles in Poetica his verbis, affirmat. Decet autem Poetam expersonas sua pauca dicere, quod in eo imitator non sit.Nam Poesis duobus modis consideratur: alia tacens,alia agens: tacens est,cum Paeta ex sua persona aliquem imitatur, quae reprobatur ab Aristotele paulo post verba supe-triora. agens, eum Poeta ea quae dicenda sunt personis accomodat: quo reseruntur verba
sapientissimi Aristotelis. Non satu en. Optimum adducit Praeceptum epico Poemati conducens,hoc est, ut adsit illi sua. uitas quaed mi& dulcedo animum auditoris G - Ρ deliniens.
256쪽
deIimens. Haec autem tota e sola imitatione pendςt, quae si apposite ad uniuscuiusque mores, patriam, & conditionem accomodat tir, nihil magis animos demulcet. Vnde Aristoteles in Poetica, vivus, inquit,serpens grauis ac molestus est oculis, bene depictus iocundissimus illic ob attrocitatem,& truisculentiam, hic ob imitationem ingeniosam: quae fiet,si falsa verisimilia plus amemus,&sequamur scribentes, quam vera, quae tamen non sint verisimilia.
Tragico narrativo Poemati commune documentum proponit , maxime laborandum.esse Ostendens in personarum imitatiae. nen o facta cuiusuis descripturus nunquam declinet a fama , qua de eiusdem moribus t quemadmodum si Achillem tot iam c0m ijs ab Homero collaudatum in ca rimn iter unu adoucalmon aliter, quam Homerus eum depingat. Quod si aliquando nouam perfodiam induxerit , caueat ne mores inter se discrepent: talemque ei. ad finem usque animum induat, quAlem ab initio dederit, pyae sortiin si, primaria fuerit , Quod diligente, Hobaerus in Iliade obseruauit ini Achille , ouem pugnare .nolentem nec Pre -
257쪽
Cessiorum,nec minae Imperatoris mouerue
sed noua iracundia obtruncati, scilicet,amici arma sumere coegit. Et Virgilius in I a. Eneidos in nece Turni,cuius ueas solita pietate commotus iam miserebatur. Unde censeo illa carmina: Si quid inexpertum, . ad illa verba redigenda : visibi conuenientia nee Scriptor, c. V t etia illa: Honoratum se forte, c. ad illud principium tu fama n βequere aduertendum est: aute apud I ragicos erectionem. personarum semper fieri. Nam cum Tragoediae, munus sit per terrore di misericordiam animos spectantium mouere, si persona; primarias intelligob optimae fuerint, plurimbus in eas obortis, calamitatibus indiunatio commouetur : si te terrimae, eadem de causa laetitia oritur: qua duo a Tragoedia abhor-xent. Optio igitur erit mediocrium, quales sunt communes , quas si inauditis malis oppressas scimus ortunae humanae contemplatione 'aetu similium miseriarii misericor. dia illarum commoti kere dolemus.
s Difficile est inquit Horatius comunem aliquam personam, nemini, scilicet tractatim ad priuatam aedigere . id. est. nouam
258쪽
formate: atque ideo melius ex notis Tragoediar componuntur, qua ex ijs personis, quas nec fama,nec scriptis nouimuS. Talium vero Tragoediarum omnis ad nos referetur laus, si nec priorum veitigiis incesserimus, nec eorum verbis, aut operis totius construc- tioni adhaeserimus. Hanc operius constructionem orbem vocat Horatius, quoniam inconnectione,& solutione versatur omnis, &altera ab altera dependet. Nec desilies. Documentum maxime necessarium in lPoemate narrativo habemus obscure explicatum ab Autor ideoque a paucis intellectum. Paucis praemissis patebit omnibus. Propositio, quae cuiuis operi narrativo primis carminibus solet adhiberi, altera breuis altera longa dici potest. Breuis damnatur his verbis, Nec,o Poeta, in tenuem &angustam propositione incidastate forte Poetica ratio
prohibeat te latius diu agari breuitati pro- lpositionis astrictum. Longam etiam reijcit Horatius Cyclici cuiusdam exemplo , qui quod nemo posset adimplere proposuit.Inter has dux aliae consistunt usu recep tae . proxime breuis,& proxime umgar quaru ambaru ex epta quamuis in Hon ero reperiantur,
proximὶ breuis laudabilior est. Quod i pie l
259쪽
'merus in V lydata, Virgilius in AEneide 4xςntur. Ambo enim proxime longa vii id ς luti vitium artificio contegunt, historiam py0 positam a medio incipientes: quam qui- si a principio ordirentur in infinitum xyδhqrent. At in Iliade. ubi proximet breuopy'positio em praetulit, & quae minori ne-S0xio potuit compleri,nil Homerus praeteri xxit, quod ad eam faciat. Hanc tamen tacet RQ ratius.quia nullo indiget artificio , & est
h)turalis & notissima. Vlyisaeae vero propo- si ionem ideo in exempluna adduxit, ut illa Lycliciam detestar exur vanam,& temeraria. Homericam laudat, eius partes annumerat, ' Veluti egregia documenta omnibus adi mirandum proponit, in longiore tamen fabula.
i Episodia Homerica , miracula speciosa Vo
eat; quo nobis inculcare nititur,non quaecun que epis odia Poema ornare,sed ea quae spei ciem magnam prae se ferunt,& ingentem incutiunt admirationem legentibus, Duobus etiam exemplis ex eodem Homero decer- ptis ostendit, hon decere Poetam tam in pri, maria, qua in secundaria actione altius res &; a primo fonte repetere:sed potius venusti D
260쪽
simum esse hil oriana q uamlibeti veluti vii tam a medio incipere, &ao finem quam potnum perducere a laq; omnia parui facere,qup elegantissimo splaudore careatnt, quo detiam supra admonuimus Nec enim belluml Troianuin a partu Led 'orsus est, unde principium inlit, sed ab irac dia Achilli ob raptam Briseidem susci tata. sod exemta
purni tali primariam actionem referendum
num addit in , antiqua eius facta narrauit,
quod ad epis odia dest, ad secundariam ac
Poetae narranti, seu Heroico in epis odijs . Trag: co in primaria actione seruari maxime ldebet : nec cnim in alia parte locum habet. Vnde animaduertendum , Pod sim in communi veriorem esse historia: in priuato 1ae 8 piuὼ mentipi. Nam in communi uniuersalem, ac naturalem ideam imitatur, quae nunquam falli poli est,& in vitium deflectit:at in priuato linitum crimen committit a veris disce denta una de causiq::icunq; fabulam descripturus irr , vet exem pli gratia, Scyllam & CP clopes, studeat , Ut comun ia fabulae vera sint,