Christiani Wolfii Jus naturae methodo scientifica pertractatum, pars prima octava, in qua obligationes et jura connata ex ipsa hominis essentia atque natura a priori demonstrantur et totius philosophiae moralis omnisque juris reliqui fundamenta solid

발행: 1764년

분량: 309페이지

출처: archive.org

분류:

161쪽

o tW Taltem interit species sq. etss. . Quoniam itaque res interit. dominium interit s. asa. , si vero interit ripecies, materiae saltem dominus manes s. 31 . ; ubi res perit, ea vel prorsus non, vel saltem, quatenus erat hujus speciei, tua e se. ampliux nequit f. a Q. Tibi igitur domino perit.

Nimirum si res interie. eum dominium Int reat rei toti ut . quatenus scilicet miteris di Bema constat L, 3si. . tibi vero esset domi. nium a ta amisisti dominiam . non alius , quem eodem exeludebas ixo. . Idem eodem mo-dci patet . si speei ex interit , quod sei licet tibi Pereat res , quatenus hane habet formam , seu hujux speciei est . Ita si poculum liquefit , Po eulum tibi Perit . etsi adhuc argentum , quod lique Letum in massim confluit . tuum sit, cum nulla sit ratio. euρ dominium in maretia amiectere detris . quod adhue subsistere potest . Re tibi perie . quatenus tmittis dominium . quod in ea habes. An vero damnum. quod in deseri eis , tu Ierre debeas . an alii sit imputandum . suo loeci disquirendum . Res semper perit domino suo. sed non semper damnum . quod inde emertit . ferre debet. Aliud enim est ami tere ius quoddam . quod hibes, aliud ferre da nanum, quod inde resultat.

Si seminis vi par lauti quaedam teνrae insensibiliter abraduntur ut successu te-Qπο- ἐφ poris fundus tuus eidem adjacens sensibila patiatur ricrementum, vel etiam parteae 'iμm senibiles uno impetu atripiuntur , et in aqua dissolvuntur vel a flumine avebum parte , quae fundo tuo detrahitur , dominium amittis . Etenim in utra-f 'in que hypotheseos propositionis praesentis parte patet, partem fundi tui interire Vi- - fi s t. tol. . Quoniam itaque dominium interit sq. 1a- , & res , quae perit L .Hr , tibi domino perit i S. 336. illius partis fundi amittis .

. Si domnium interit. impossibile est, ut idem retineas , adeoque id amisisse utique dicendus es. Non licet excipere, interire saltem speciem. Cum materia non an nihiletur sed es hue lupersi e

in rerum natura . Neque enim uilibi in unam massam coacervata exit,lt. ut dicere polus hane eerram esse . Quae a fundo tuo sale detracta . queniadmodum certo constat , massam argenti esse eam, ea qua constabat in ulum tuum , vel stigmina viri esse ea , ex quibus comPonebatur tanquam Partibus scyphus vitreus tuus . Sane quando alluviost. non omnex Particulae terrae.

quae a fando tuo abradiimur , sando xlteri avadjiciuntur , nec east solae , ut imum incremen tum . quod alluvioni debetur. dici possit a fundo tuo ventre . Alia igitur prorsus ratio est . si ἰspretes interit . quim si flumen sando incidamnurn aliquod Inser t. de vel hae materia ut iritue ad alius produrendum, quod ante non erat sane omne corpus , si interit . ita ditatuitu e . ut materia non in nihilum abeat. sed dispereatue , ut nemo eandem rursus in unam massam colere possit . queinadmodum accidit , ubi vi

Suod per alluvionem flumen funaeo a a centi a icit , incrementum natura nullius est. Per alluvionem enim insensibiliter adjiciuntur particulae , ut eum fundo adiacente coalescant & sensibile tandem incrementum oriatur , per modum partis fundo eohaerens f. 33r.3 8.. . Haec Pars est res nova naturae vi producta ex materia rei alterius intereuntis, in qua dominium Duum amisit dominus f. 337. . Quoniam igitur natura res omnis nullius est, incrementum quoque,

quod per Ruvionem flumen sun do adjacenti adjicit, nullius est.

Non eontradicit hoc iuri Romano , quo tibi

acquiritur . quod Per alluvionem agro tuo adisj eitur. Neque enim hic quaeratur . cuinam ae .

quiri debeat fluviale hoc incrementum, sed quale sit. si in se spectetur . Produeitur hie naturae ope pars iandi, quae ante non ext terat . e particulis terreis, quae flumini insunt , aliorum

landorum Partibus successive ae insensibiliter

162쪽

pereuntibus . nuemadmodum res omnis , quam ni tribuit jus quoddam Pror tum in re , quam natura Deit , producitur ex niater in , quae est Producit . Sed eam communem tacit omnibus . ex interitu rerum aliarum . Natura vero nem i. adeoque nullius in singulisi.

Rubae per alluvionem flumen fundo adjacenti a icit, occupantis fit, quamdiu jus aris-- - oecupandi nemiui fuerit proprium. Est enim. Datura nullius t g. 338. I , adeoque Misis ritur . dominium ejus oriri narie aequiritur . Quamobrem cum occupatio sic modus aequirendi originarius g. r 78. , & ius occupandi indifferenter competat omnibus th. 17 , quamdiu nullius dominio subiectum cI. III. in , consequenter ne- mini propriuin fuerit g. ii 3. ; quod per alluvionem fundo adjacenti flumen adjicit, occupantis sit, quamdiu sus occupandi nemini proprium fuerit factum.

Haec minime contraria sunt menti Gruit . dum consideremus , quatenus in Populos coiv quenuiniodum haud obseure intellititur ex iis . runt . sed quatenus adhue in liberrate naturali Quae lib. a. c. g. 6 l . leguntur : quae enim ibi- vivunt; de aure. quod obtinet. imperio intro-dem 6c in aliis articulis diversa eradit . utique ducto hic nondum asimus. suo loco demonstra-suPPonunt . jus occupandi a populo in domi- turi, citae huic statui convenixnt. 'inium este deductum. Nos eum hie homines non-5. 36o. Si vis fluminis de tuo fundo partem aliquam deιraaeerit Θ vieini fundo attuI 'rit, tua manet, quam diu eam Mon derelinquir. Etenim si vis fluminis de tuos . . sindo partem aliquam detraxerit, Cum adhuc extet . mini Re ' interit *--isis Ont. ; sed loeum saltem mutavit . Quamobrem eum alterius te invito fieri iis, nequeat, quod tuum est S. 338. , pars de fundo tuo detracta di vicini fundo vi. allata tua adhuc manet. Quod erat unum . traha .

Enimvero domino competit jus rem suam derelinquendi a16. in , consequenter etiam partem vi fluminis funδo tuo detractam dc vicini fundo alIatam. Ouoniam 'gitur dominus esse desinit, quam primum quis rem derelinquits f. a soci, & ea pro re nullius habenda, quam primum derelicta praesumi potest g. 163. ; si vis fluminis de tuo fundo partem aliquam detraverit & vici. ni fundo attulerit, tua non manet, nisi quamdiu eam non derelinquis. Ra Os

erat alterum.

Conveniunt hης eum iis . quae tradit Impe. Toribus traduntur ea magnam Partem esse exrator S. xi. Inst. de rer. div. etsi nondum defi- instituto quarundam gentium, neriiquam a naianismus , quandonam derelictio praeiami debeat. turata jure , quanquam ipsi saepe instituta sua Notandum vero . bene um observatum iuisse a eo nomine venditeat. Grreis l. c. I g. Quae de hoc argumento ab Au

Violenta ablatio partis de fundo tuo in alienum vi fluminis aut alio casu Abist sacta Avulso dici solet. quid diei

DisH. Cum ab alluvione manifesto differat avulsa una eum a ribus in atram vieinum 'ninnine quoque ab eadem recte distinxuitur , transfertur . ut . qui pratum fuerat , subito in praesertim euiti jus alluvionis Be avulsio.as non sylvam mutatus apPareat et et te quid ante a idem sit & seqq. . Ceterum avulsio- nos haud ita multos in loco aliquot milliaribus nem non modo vν fluminis fieri exemplo esse Francolaris ad inenum distante aecidisse me. Potest . si pira quaedam montis violento casu munia

163쪽

Aeri vel certa mensiira eomprehenduntur , Puta per centurias & jugera , veIeertis limitibus circumseribuntur, sive artificialibus , sue naturalibus , qua Iessunt montes, fluvii, stivae. Illos cum Gratio de I. B. & P. lib. a. c. a. s. as. n. r. istos timitatos, hos ares uos appellare lubet.

Romini istos distinxerunt in a Menatos . limitatos de arei finios s sed non eodem prorsu sensu. Aser enim limitatus dicebatur , qui cerinis centurinrum &jugerum mensiira comprehendebatur ψ assignatus . qui tantummodo per extremitatem mensara eos γrehendebatur s areisi.

nius denique . qui nulla mensura continebatur. Unde GranoMus in Notis Gratiatim reprehendit, quod auctores finium retundorum valde desin-etorie reterit . Erat autem centuria Loo. velas jugerum s fugerum vero in ioneitudinem numerabat Pedes 1 o. in latitudinem axo. Di-Visio agrorum , prout a nobis datur . instituto Praesenti eonvenientior. Etenim si divisione simul occupintibus assignatur ver juxta certam

mensuram e S.I 3. . erit assignatus , si quia sindum o Dat limitibus es reumseribendo ager limitatus est 1 si denique quis sindo limi res naturales habenti insistit verbisque deelatae praesentibus aliis, se velle eum esse suum G. ιην. .

hoc modo oecupatus ater arci finius est . Uide. mus adeo agrorum divisionem, quam dedimus optime respondere diversis modis immobilia oeia eupandi . quibus originarie aequiritur eorum dominium . Mox etiam patebit, hanc agrorum divisionem percommodam esse in iure alluvio. nia definiendo . Nemo igitur nobis vitio veriatet . quod terminos Romanorum nostrae divaiasiqna aptaverimus. eum Romanorum divisio extriniae is rationibus nixa nobis non eundem p stat usum.

tabi , occupatur, minime vero, si assignarus vel limitatus Deris . Si ager arci finius est. m istis terminos naturales habet f. 362. , consequenter si fluvio adjaeet , terminus octo. - . ipsius fluvius est. Quod si ergo eum occupas, eo utique animo eundem occupas, ut fluvius sit terminus agri tui. Quoniam vero hoe fieri nequit nisi tuum

fiat, quod per alluvionem adjicitur, hoe ipsum vero occupantis fit .jus autem Oeeupandi dominio subjiei, seu & ipsum oecupari potest g. 116. ;qui agrum tanquam arci finium occupat , jus oecupandi quod per alluvionem

adjicitur simul Meupat Quod erat unum. Si ager assignatus est, certa men iura comprehenditur ; si vero limitatus, Iimites artificiales habet S. 36a. . Quod si ergo eum oecupat ut assigna tum aut Iimitatum, hoc ipso non Vult, ut hic ultra limites, ille ultra Rensuram , qua comprehenditur, extend3tur. Quamobrem si vel maxime ager limitatus de as- sinatus attingat fluvium; non tamen dici potest, quod occupator voluerit ius

Oeeupandi quod flumen adjicit sibi esse proprium . Qui ergo agrum Oeeu me tanquam assignatum, vel li latum, jus alluvionis minime occupat s 6 31 a. 1.

Quoa erat alterum is Non est, quod dicas, propositionei praesentem ad hae esse veram. et inmsi termini sumin-tur in eo significatu . que ri i Pli tribuerunt Romani . Etenim eum ager lin iratus certa centuriarum de jugerum mensura . assignatus vero tantummodo Per extre.nitatem mensura enm prehenda ur not. s. 368.3 s Pars altera Propontionis adhue utra erit di eodem modo demon.srabitur, si Rosia notam significat uva retineas. Quoniam vero a ter areisinius nulla mensul Leomprehenditur ι non repugnae . ut Per a IIuvionein augeatur . Enimvero hoe pacto saltem non rePugnat . ut ius alluvionis cum agro qua arei finio una occupetur , non vero jus alluvio

nis dominio. quod occupando aequiritur, simul inest, quemadmodum ex prima demonstraticii parte intelligitur . t

164쪽

De domin ἰο miao Idem a ivlieudi orse n. ' I37 de fluvium via publiea intercedit, eum ager arci finius terminos habeat natu- earn urorales via publiea terminus est, ad quem usque ager, qui oeeupatur, m finio non pertingere debet. Quoniam igitur quod flumen per alluvionem adjicit , ultrωος petur. viam publieam situm est & per eam ab agro seiungitur occupator, dum agrum eupat tanquam a re nnium, hoc ipso tacto minime declarae, quod jus oceu- pandi per alluvionem ripae adjectum suum esse velit. amobrem nec dici potest, jus alluvionis cum agro simul suisse oecupatum, ii is arci finius fuerit &inter eum atque fluvium via publica intercedit.

Nimirum in hypothesi propositionis praesen, Quod vero jam ante monuimus, hie denuo in iis neeesse non est . ut dominio simul in sit jus culcamus . nos jus alluvionis hie non conside. alluvionis . Quod si di eas terminum esse debere rare e nisi quale esse debeat in stitu naturali . suvium, sed ea lege, ut inter fluviam &agrum imperio ei vili nondum introducto , quod sup . via publiea relinquatue ι easus praesens non am- poni vir in Iure Roauno. plius subsistit . sed in praecedentem degenerat.

Insula est terra aquis undique ei reum flua. IV. quia fit Divisio in naturilem , quae semper fuit. ve' ubi non nisi de iis insuIis loquimur quae in

Iuli Creta . Sardinia . Corsica , de eas lam , mari fle fluvio nunc demum nascuntur . Uit-- suae in flumine . vel mari nascitur . eum antea vius Insulas voeat aedes , quae nullas ulla ex ibidem nulla esset, nullius est momenti. Neque parte contiguas h ne . Idiomate vernaculo enim existi inandum est . saltem probari nequie stetiste delibe hausez appellamus . In hoe ansulas istas. quas naturales 2PPeliant. ς Pso vorabulum etiam oecurrit in Iure R mundo ecepisse . etsi de Illarum origine in H mino. noricorum voluminibus nihil memoriae fuerit Proditum. Cette in praesenti nullum habet usum.

Oniam insula terra est aquis undique circumflua g. 36s. insula cubi modis

modum recte Pomponius observat l. 3o. m. de acqu. re r. domin. in flumine sit, Vtilisfiat . cum agrum qui alvei non fuit, amnir circumfluit cum Deum, aut alvei esset , μ- cum relinquit er eireumfluere coepit ἰ eum denique paulatim colluendo Deum emi. nentem supra alveum facit eum alluendo auxit.

In e si primo ater . qui jam erat de adhue aquis submersa pirs alvei existeret , insula de. 4bsistit, insula fit. non vero insula oritur: in mum oritur 4 . Ontia. , seu nascitur. Et duobus aut ea casibus reliquis cum terra . quam in tertio inpriniis casu naseitur successive de peta qua circumfluit . antea non extaret . saltem insensibilia ineremenin augetur.

367.

si is uia ia flumine fit, eum agrum, ovi amet non fuit, amnis circumfluit in Cis; ἡ.risula ejus est, cujus fuerat ager. Quodsi enim insula in flumine fit , cum agrum , qui alvei non suit, amnis circumfluit; ager tuus adhuc extat , nec in ipso .is fit pri suicquam mutatum, idem adhuc, qui fuerat ante. Nulla igitur ratio est, cum, modo. invito te dominium tibi auferri non possit f. 338. , cur Gominium amittere debeas. Ager igitur adhue tuus est, consequenter insula tua est g. 7o. Ontol. .

Idem stamiε Pammmias l. e. Η' enim modo turali sunt , per eivilem immutantur , sed sal. causam ProPrietatis non mutari ait . valet au- tem ea quae introductum imperium ei vile vellem hoc in omni statu . non minus in eivili . immutati iussit. vel suisit, prouti suo loco osten quam naturali, prout i ex demonstratione facile deliis. intelligitur. Non omnia iura, quae in statis

165쪽

Pan Cap. II.

- . . Si insula in flumine fit, eum locum, qui a vei fuit, Meum relinquit oe eleeum. I coepit, aloeus vero fuerit occupatur οῦ infula ejus est , cujus es alυeus ; ... ,- , casu nulliu1 est, . quolibet occuρ ηda, quamaeiu jus insulas in fluminae . - occupandi nemini promium fucrit, modii enim insula in flumine fit , eum locum, qui alvei fuit, siccum relinqui L ct ei reum fluere coepit; insula non essnisi pars alvei. Et quamvis fluvius recedens e X vicinis agris terram detrahat, ut alveum e X parte mutet, in ea tamen parte, quae iis detrahitur, dominium extinguitur s. 337. , nec dici potest insula ex terra agri tui facta . Quam o . brem si alveus occupatus fuerit, pars quoque alvei, quae sicea relinquitur ejus adhuc est, cujus ante fuerat V . Quodsi ergo insula in flumine Oeeupato sit, eum locum, qui alvei esset, siccum relinquit di circumfluere coepit; insu Ia ejus est, cujus est alveus. Ruod erat unum. Enimvero si fluvius adhue a nemine fuit occupatus , alveus adhue nullius est g. . . Eodem igitur, quo ante, modo P tet, in casu propositionis praesentis insulam esse nullius, consequenter cum jus occupandi omnibus indifferenter competat g. I79. , quamdiu nemo id dominio suo subaieit f. at . , a quolibet oecupanda , quamdiu jus insulas in flumine natas oceu pandi nemini proprium fuerit 9.ri 8. .

Non contradieunt haee iis , quae Greeius ha- Deeupari posse in aliqua fluvii parte 6. 11Mλ.

bet lib. 1. e. s. 9 s. sed Potius Princima sunt . non tamen hine sequitur , rem quoque hi vel ex quibus suo loco demonstrabitur, quod strauit Partem ab eo fuisse occupatim, eui est in ea ruaGpotius, ubi inquiremus . qualia sint jura . in Discandi proprium. Etenim alveus occupari porperio civili introducto . postqua iii homines in test sine rure piseandi & ius vicissim piscandi DPulos coluerunt . Ceterum in se non repu- absque alveo , n que adeo repuinat, ut alius sit gnat . ut partem alvei in statu naturali etia i jus piscandi, alius vero alveus. Decumi , qui voluerit. Etsi autem ni piscandi

b, Θ suuendo auκim, infula nullius es, adeoque cuilibet oecupanda . ibis, Eo fit voluerit, quamdiu jus occupandi nemini proprium. Etenim insula in numine' fit , cum amnis paulatim colluendo locum eminentem supra alveum feeit &eum alluendo auxiς - eodem modo ea oritur, quemadmodum incrementum,

quod per alluvionem fluvius agro adjaeenti adjicit g. 3s r. 3 . Quoniam ita quo hoe inerementum natura nullius est s*.318.; insula quoque in casu rproposi.tionis praesentis nullius esse debet. Ruod reat unum. Enimvero quod per alluvionem sumen fundo adjacenti adjieit, incrementum Oeeupantis fit, quamdiu ius occupandi nemini fuerit proprium f. 3sy. . sita mobre in in calia Propositionis praesentis insula quoque in flumine nata a quolibet Oiccupari potest, quamdiu jus occupandi nemini proprium fuerit . God. erar alterum. Nihil refert in easu propositionis praesentis , luendo primum , deinde alluendo nascitur in utrum alveus fuerit occupatus . nec ne . Neque sula. ut Ioeus. qui fuerat pars alvei . ejus pars enim in praesenti easu insula est pars alvei . amplius esse non possit . ea pars alvei interiisse quemadmodum in casu propositionis praeceden- eensetur . consequenter si in ex dominium haritis, etsi in parte alvei nascatur. Dum enim col- hueris, hoc ipsum interit cf.ssa. 3.

I. 37 .

166쪽

De Gmhrio modo Idem aequirendi oris ἰου. F. 37 4IUuia in mari nata nullius est θ' sit oecupantis , quando Ius Oeeupandi nemini proprium fuerit. Si enim insula in mari nascitur, Ieu oritur, exiliere incipii, cum antea non esset ,.s I. Ontol. , nec quisquam dicere potest, eam ex ma-Prteria sua a natura esse factam, quod per se patet. Quamobrem cum natura res nemini iaciat proprias, sed natura potius res omnes nullius sunt quin insula in mari nata nullius sit dubitandum non est. Ruod erat unum. Eodem igitur modo, quo idem de insula modo secundo in flumine nata demonstravimus g. 368. , porro ostenditur, insulas in mari natas fieri occupantis, quamdiu jus oecupandi nemini proprium iactum. Ruod erat alterum.

Hine ICti Roniani, qui jus oecupandi omni. natam oeeupantis esse statuerunt tanquam remtas voluerunt ei te commune. nec euiquam pro- nullius I. r. ff. de aeq. re r. dom. Prium fieri posse agnoverunt . insulam in mari

Sἰ flumen tam violantum decurrat, ut alveum mutaus ab agro tuo Deiat insu- iam, haec tua est: quου ex communi fecerit , pro rata ejus , quod uni cujusque' fuit, eommunis erit. Etenim si flumen tam violentum decurrens , ut alveum mutans ab agro tuo faciat insulam, eam ex materia tua fecisse creditur. mobrem cum eo in loco jam flumen decurrat, in quo erat ager tuus, & insu- gra Ia facta. ubi antea decurrebat, ex materia agri tui facta fuit , flumen agrum *- tuum in alium locum transtulisse censetur eo, quo ante erat , loco Occupato. Quoniam igitur haec locorum permutatio nulla ratio est , cur dominium amisi sese videaris S. 36. Ontol.); quin dominium in re in alium locum translata adhuc retineas invito non auferendum S. 338. , dubio earet. Insula igitur, quam ab agro tuo fecit flumen adeo rapidum decurrens dc alveum mutans tua est.

Quod erat unum.

Non absimili modo patet, insulam communem pro rata eius, quod uniuscu- .iusque fuit, esse debere, si eam ex communi fecit flumen. Quod erat alterum.

Casus hie non fingitur . sed exemplo Padi , si is autor est, eam , quae nobis placet , senten. qui Italiae fluvius est . defenditur . Et Auentia riam arrisisse Cassio Lovgis , eum circa Padum Urbicus de limitibus agrorum tit. de controverΑ 2Ieritur.

Naturalis alυeus a flumine ad aliam partem fluente in universum aeresima ejus Cisisse, manet, a quo antea fuerat oecupatur: in casu ostposito nullius est , a quolibet occu-D am is, pandus, qui voluerit, quamdiu jus occupandi nemini morium factum est . Per se d j lictis . patet, si flumen ad aliam partem fluens alveum naturalem in universum dein relinquit, cum adhuc totus extet, ejus esse debere, cujus erat antea r quando flumen per eum decurrebat g. 338. . Quamobrem si alveus fuerat oeeupatus, adeoque in alicujus dominio h. 17s. , eius manet, a quo antea fuerat occupatus. Quod si vero a nemine fuerat occupatus, consequenter adhuc nullius c s. I74. , nullius etiam erit, ubi derelinquitur. Unde cum occupatio modus aequirendi originarius sit, g. 78. , quo aequiruntur res nullius i . 176. , a quoli bet occupari poterit, qui voluerit S. 379. , quamdiu ius occupandi nemini adhue proprium factum est f. a II. .

Non abeunt liaec a mente Gratiis lib. i. O g. iam negotium est , non coniundas eum civili is p. modo stilum naturalem . cum quo nobis ad quem totum animum convertit G otius .

167쪽

ouemadmodum iam ante monuimus , nee sine pro iure naturali venditatur οῦ Poteranimos ratione iterato ineuleamus . Quod vero Ictis Positionem Praesentem etiam redueere id mo Romanis plicuit Inst. 9. 13. & dum secundum, si inlata fit in flumine Maoso. e. de acqu rer. domin. id civile est de perperam

g. 373.

Quemadmodum hactenus per viveum fluminis intelleximus fossam, per quam

deeurrit, ita Ripae voeantur alvei extremitates e ut adeo alveus non cons. , ii in sine ripis, atque adeo hae ejus sint partes. In mari Littoνa die untur. Idiomate Germinico Ripa & Littus eoia mu- dlusseg In obsiε tofi 'bas uste des me tit i. imino dicuntur x Sustre ita tamen res ober fres nisi jam ex eontextu a in priori easu eum addito dicamus das M er res pareat, de quo sermo fit.

' 'Cuis am Quoniam ripae alvei partes sunt s 373.), Ius Wiseur est , ejus etiamsi r νθη. rigae sunt. Sed quia ripae simul sunt termini , seu extremitates fundorum seu agrorum euvio adjacentium, ct eas adversus vim fluminis muniri haud raro in terest domino fundi seu agri: ripis qua termini fundi seu agri fusi ejus , Ositis es fundus , seu ager δευio a aeens; qua ρ ars alvei ejus, cujus alveus est . Un εPorro sequitur, ripas onuitas qua terminos fundorum es agrorum in diveUoxam dominio esse posse , et si qua extremitates alvei in unius dominio fini.

Nihil absurdi habet . quod in una eademquere. quae diversis hominum usibus una servit , respectu usus unius tibi competit an eadem do. minium , res Pectu vero alterius alteri , consequenter cum dominium etiam involvat proprie. talem c f. t 36: . adeoque jus disponendi de ipsa subitantia rei ias. , quatenus hoc usus' exigit , cujus respectu dominium alicui competit . A qua fluminis qua aqua in eommunione positiva est. immo in primaeva relicta . xo8. . quatenus tamen per alveum flait . adeoque flumen conitituit , in dominio populi vel Principis . qui populi rus hibet . quemadmodum suta loco ostendetur . id quod nemo non largitur in

Una igitur ea demetae rex diverso respecta di . versi juris est.. 371., Quia dominium riparum qua terminorum fundi Be dominium earundem qua l partium alvei duo diversa jura sunt g. - , quorum unum qui habet eodem excludit alterum S. Iao. , nemo autem quicquam faeere oebet, quod est con- 'tra jus alterius f. t 7 o. pari. i. Iur. nat. γ', ' dominium riparum qua partium a eier dominium earundem qua terminorum Μνi diversorum fuerit, quilibet earum jure suo uti debet, ne quid stat eontra jus alterius.

Non existimandum est , quae de Vivetis do.

milito riparum hic traduntur steriles esse subtilitates. Etenim ex hoe fonte fluit resolutio mulistarum quaestioniim in Iure naturali. quae adeo intricatae habentur . ut in iis resolvendis inter se concordare non Potuerint viri Iuris Perit ι

376. . Si fume' alveum novum, per quem fluere coepit, iterum derelinquit; alveus rein Reditur σι dit ad speciem ρνsinam, quam scilicet ante habuerat . . Si enim Numen alveurri vel ad De novum, per quem fluere coepit, iterum derelinquit, eum is non amplius aqua ς em p 0ι- tegatur , fundus erit, qui prati vel arvi usum praebet, aut in quo aedes extrui positant. Enimvero antequam aqua teseretur & numen per eum sueret, fiat

168쪽

De dominia modo Mem aequisendi orlata. 14. Idus itidem erat, qui erati vel arpi usum habebat, & in quo , si eommodum videretur, aedes extrui poterant. Derelictus isitur redit ad eam speeiem , cu

jus antea suerat.

Triplici modo eontintit . ut fiuvius alveum vel denique Paulatim a ripa recedit , ut aut novum . quem sibi secie . iterum derelinqv t . alveus contraratur . aut ultra ripam oppositam Etenim vel in pristinum alveum revertitur , extendatur. vel noviuu denuo uno veluti impetu sibi faeit,

Si fluvius alveo in univissum derelio ad aliam portem fluens sibi fueνit alveum

ex agro tuo; possessionem agri amistis; alveus novus qua alveus ejus est , cujus es/μflumen, aut nullius, si adbue a nemine fuerit occupatus : in eo vero adhue dominium retines , quatenus a flumine iterum derelinqui potest , oe, si ripae novi amet fuerint pars υνι tui aut ejusdem termini, adhue tuae sunt. Si enim fluvius alveo inversum derelicto ad aliam partem fluens sibi secerit alveum ex agro tuo ager tuus omnem amittit usum, quem antea habebat , quamdiu . aqua tegitur, nonnisi alvei usum habet, nimirum ut aquam contineat oc per se decurrere saeiat. Impossit bile adeo est, ut ullum agri tui usum .laesas, quamdiu aqua tegitur, consequenter ut eum detineas tanquam tuum. Quoniam igitur rem suam non possidet, qui eam non ita detinet, ut tanquam sua uti postit s. rsp. ; si fluvius derelicto in universum alveo alium sibi ex agro tuo facit , possessionem ejus amittis. Quod erat primum. Enimvero fluvius sine alveo concipi nequit, ut adeo is non nisi cum aqua per eum continuo fluente emeiat flumen . Quamobrem , cujus flumen est , ejus etiam alveus novus qua alveus esse debet, consequenter si adhuc a nemine fue. rit occupatus, cum natura res omnes nullius sint 7. in , nullius erit. Seuod erat secundum. Si fluvius alveum novum, per quem fluere coepit , iterum derelinquit , ad speciem pristinam redit, quam ante habuerat ut adeo usui tuo de. nuo inservire possit, quemadmodum ante inserviebat , quam a flumine occuparetur. Quamobrem etsi possessionem amittas vi num. I. cum tamen nemo invitus desinat esse a ominus rei suae s f. 338. , ac solo animo sine . possestione reis tineatur dominium cI. as 7. 238. , nulla sane μtio est, cur dominium retinere nequeas in alveo novo, quatenus ad pristinam speciem rσverti potest , quam antea habuerat. Quamobrem tuus erit, ubi flumen eum iterum derelinquit

Denique si ripae sint pars agri tui aut ejus extremitates , cum antea essene tuae qua agri tui partes nulla est ratio, cur non adhuc qua partes agri tui tuae manere debeant i s. 38. , et si qua partes alvei ejus sint, cujus alveus est 3. 37 . in . Leustae erat quartum .

Ater , eurus possessonem amisisti , nee reeuis

pelare potes . quamdiu flumen per novum alveum quit . dupli et Omnino modo consiserati Poteli in hypothesi propositionis Praesentis , nimirum tanquam res . quae altim speciem assumsit . hoe est , tanquam alveus . & tanquam res, quae ad pristinam speciem redire valet, ut nempe alveus esse desinae de agrorum in numero esse incipiat . Quamobrem non repugnat . ut . quatenus sPectatur tanquam res , quae ad ptist nam speciem redi e valet . sit in dominio tuo, qita alveus vero in dominio alterius. Quemadmodum mulo ante de ripis ostendimus , eo

duplici respecta duorum doli timorum diverso. rum esse ea paces . 3 4. . Sine dominii exer-

eitiopollellio non subiittit. Ubi in eo statu est. ut hoe tibi denegetur. possessionem utique alni. sisti . Ager igitur , ex quo flumen tibi alveum fecit , non dici potest a te Possideri . qa iidia

alveus manet . nec ullus qua agri usus ejusaemest . Nemo non agnoscit . aequitati conVCuientius ei e , ut alveus a flamine in Pristinuin alveum revertente relictus in Potestatem esis veniat , cujus erat 'ter . ex quis iactus . quam ut

alius iuris sit . AEluitas vero haec nititur Proin Politione praesente, quemadmoduna mox clarius elucescet.

S. 378.

169쪽

Para m Cap. II.

g. 37 αQuoniam homo qua dominus habet ius rem suam derelinquendi R

Derelictio quem flumen sibi fecit ex agro ejus, ipsius est , quatenus a flu- sisei, g iterum derelinqui potest, & ripae quoque ipsius sunt quatenus pars agri renui μ η-- ; si quis Ῥοωerit, aloeum quoque quem sibi Deit flumen ex agro Vis is uis enus a studio iterum derelinqui potest , atque ripas , quatenus pars agri in 'i' fuerunt , derelinquere potes , consequenter cum res derelitia nullius fiat g.

' ast. ; alveus quoque , quatenus a fluvio iterum derelinqui potest cum ripis , quatenus pars agri fuerunt , a domino agri derelictus nullius fit. 379 Si flumen , quod ex agro tuo alveum fecit , AEd priorem reversum fueris a&eum . vel ad aliam partem fluat; ager restitutus tuus est ij quaelibet ejus pars νωitutis

V es. Etenim si flumen alveum in universum dereliquerit & ad aliam par-j tem fluens nouum sibi ex agro tuo fecerit ἰ dominium in eo retines, quatenus p ' a sumine iterum derelinqui potest 6. 37 . l. Qiramobrem si flumen revertatur

ad priorem alveum, vel ad. aliam partem fluat, derelicto , quem ex agro se eerat, alveo, & hoc pacto agrum restituat , vel etiam aliquam mul partem ;ager restitutus tuus eri re quaelibet ejus pars restituta tua est.

Contrarium habetur Instit f. 13. de rer dir. ast propositio praesens convenit eum sententia

Pomponis l. 3α st de acquir. rer. don in . Senteit tiam contrariam . qua ager restitutus praedia

prope ripam possidentibus iure alluvionis tri. mi itur , stricto jure veram agnosciti t. X. E de acu .rer. dom. dum tamen addit , vix esse ut obtineat. ipse non diffitetur eam v jderi ini. quam. Inde est, quod Doctores sententiam Gais, quam retinuit Iniperator in Institutioni nus .ctracto & summo auri s alteram vero Pomponii

aequi isti convenire defendant , Posteriorem vero priora praeferant , quod aequitas rigori Prae. ferenda l. 8. C. de judiciis, eum sumnnim jus. ιcerone a litore lib t. ossi . sumnis injuria sit 5eM'nyneero ad Inst. 3. 23. de reris di v. inculcante, non superstitiose inhaerendum sit iuris suht i litati i , quia plerumque sub autoritate suris stricti periculose erretur. Uid. Manetius ad Instit. g. 3. de re r. div. num. 34. dc seqq. Prior sententia cur rigori iuris convenire dicatur, ra tio haec est, quod . dum flumen ex agro alveum facit . ater interit . adeoque etiam dominium 3 2. : Perit autem res domino suci 3.3so. . Iure alluvionis alveus juxea placita I mirum Romanorum Pertinet ad eos . qui praedia vicina

Postident . Quoniam itaque Prior possessor nec iure dominii, nee iure alluvionis alveum a fid-vio iterum derelictum praetendere potest . stricto rure ipsitus esse posse negatur. Posterior v detur ideo aequior . quia prior Possessor damnum

habet , vicinus lucrum captat di ex alterius da mno locupletari videtur , consequenter illi potius de vitando damno , quam hule de Iucro captando Prospiciendum . Nos rigorem turix cum aequitate in concordiam revocavimus, dian

ex ipsa dominii notione deduximus quoiu aeqaitati convenientius censetur . Per nostras nimi.

rum demon lira tiones liquet, quod jus stractu ni vult idem esse, quod suadet aequitas , modo indistinguendis iis . Quae diversa sunt, tuum non desiderari patiaris acumen . Pervidasse hujux aliquid videtur Ussesen inius, qui Priorem polia sessorem tanquam in re amissa dominium retinere sentit , quamdiu laes recuperandi adhue superest . Novus enim alveus , quem fecit fiuia men ex agro tuo, Pro re amissa haberi potest . cujus reeuperandae spes adhuc suPerest , quat nus flumen eum derelinquere Potest , ut . quisuerat alveus, rursus sat ager. Dominium adeo in agro tuo . qui alveus factus est . retinetur , , quatenus alveus ad pristinam agri speciem reverti potest. Videmus itaque subtilitates nostras

a mente Ictorum acutiorum non at horrere.

An prior

etri , ex quo

Si flumen alveum suum in universum derelinquens ex agro tuo novum sibi feceritataeum , er ripae fuerint paνs agri tui , quod per alluvionem ripa a tertur , tuum est. Dominium enim in alveo retines , quatenus est fundus , qui ad speciem agri reverti potest, quemadmodum eκ demonstratione superiori elucescit et 77. . Enimvero si flumen paullatim recedendo per alluvione in aliquid adjiciz

ripae, quae fuit pars agri tui; fundnm in speciem agri restituit . Quamobrem

170쪽

'De dominis modo idem acquirendi origἰn. Iψ3quod per auuvionem adjicitur ripae, quae fuerat pars agri tui a flumine Oeeu Pati, tuum esse debet.

Non it noro, jureDigestorum distingui, utrum Bavius uno impetu pri itinum alveum repetae dc novum derelinquat, an vero Paulatina recedendo alluvionem stetit . nee nisi in priori casu alveum derelictum ad priorem dominum reveristi , jus vero alluvionis vicina praedia Possidentibus concedi . Enimvero posterius non minus aequitati repugnat . quam prius & siquidem abveum spectes tanqua iii fundum , qui ad Pristi nim specie in reverti potest . non minus rigori juris convenit , ut aver Per partes restitutus tuus sit, quam si totus uno acta restituitar. Sixem amisi ili, non solum tota tua manet quamdiit recuperandi spes superest , sed etiam quaelibet eius Pars . quae recuperari potest . tua adl, eetit. Neque nic Obstat, quod novam quid . non tuum esse videatur quod per alluvionem addicit alamen . Eteniin ubi inregrum alveum uno impetu derelinquit . non tibi restituitur fandus tuus, qualis erat ante. quam a flavio occuparetur . sed vi fluminis immutatus . Pars igituriandi immutati per alluvionem & in pristinum statum agri restituta . quemadmodum totus re stituitur derelictione, cur tua non esse de t ra. tio nulla est . Sume it in utroque casu , quod erat alveus Dunc esse agrum, ubi alveus esie de. liit . Dominium vero a te retinetur . quatenu ad speciem agri revertitur alveus . non quate. nus ager praecise talis restituitur , qualis fuerat antea . Ceterum ex praesenti propositione di ejus imprimis demonstratione et ami melligitur. quid per alluvionem unicuique restituatur . si alveus ex plurium agris fuerit iactus et eujuslibet

nimirum est id . quod per alluvionem adjieitue eo in loco, ubi erat ager ipsius.

Si flumen areoum feeit ex agro tuo , tu vero alveum qu funaeum , qui ae pri L O,.M, A. 'nam Oeciem reverti potest, aerelinquis , alveus pleno jure ejus fit, cujus es flumen Quodsi enim alveum, quem fecit numen ex agro tum , qua fundum , qui adri,Mpristinam spe etem reverti potest, derelinquis; in eo etiam qua sundo , qui me .a , e, is, pristinam spe etem reverti potest , dominium tuum prorsus interit c s. . .. . s. Quoniam igitur cessat ratio, cur alveus spectetur tanquam fundus, qui in pri- sinam speciem reverti potest; alveus nune nude spectatur tanquam alveus, consequenter pleno jure ejus fit, cujus fluvius est fg. 377. .

Non est, quod exeipias. alveum semper considerari posse tanquam suadum, qui xd speciem prillinam reverti Potest . eonsequenter cum et xam jura occupando dominio subjiei possint f. xi .) , ubi a domino derelinquitur dominium , quod in alveo qua fando ad pristinam speciem revertente habet ,' id ab alio occuparii e , nec opus esse ue eon solidetur eum domi. o alvei qua alvei . Enimvero dominium oc- upando quaerendum in alveo qua fundo ad pristinam speeiem reversuro non differret a n. re occupandi alveum derelictain, aut quod per alluvionem adjicitur. Quinii in initur huie iuri locus et , si alveus fuerit tuus c, t 4. , quam primam jus alte ius in eo qua iando ad speetem agri reversuro derelictione extinguitur K. Is . . nil amplius obstat , quo minus alvens jure Ple

no laus sit.

Quemadmodum aqua continuo fluens intra alveum flumen vocatur ; ita quae non fluit, si perpetua suerit, Laeus; non fuerit perpetua , flagnum dicitur. Aqua autem dicitur perpetua, quatenus non certo tantummodo anni tempore,

sed potius quolibet fundum, quem occupat, tegit. :iodo

rant .

Perpetuitati igitur non obstat , quod etiam lacus subinde exarescat non minas, quam stxrna.

383.

iacus o stagna eνescunt vel decrescunt , nil hine Geerit , vel accedit Di ωυionis dis cinis fundis , sed quod suum erat, quilibet retinet. Lacus enim & stagna suos ha rineat tala bent limites, quibus a fundis vicinis dirimuntur. Quamvis adeo nunc crescant, e bus edim ulla tamen ratio est, cur dominium ejus, cujus lacus vel stagnum est , vel stagnis.

etiam

SEARCH

MENU NAVIGATION