Io. Baptistae Arcucii Neapolitani Odarum libri 2. ..

발행: 1568년

분량: 146페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

112쪽

Gunartingis etiam impulsi Serpentis iniqui F raudibus, ct magni violarunt lina Tonantis, ut i prati extiterant felices , inq; beato

D eliciarum bono degebant, inde repens ἡEiecti, utq;inopes dii, O rerum omnium egem. V t Deus hanc hominumArtem tmferatus acerbi, I mesuam inbereis genitor dem ere ab oris P rogemem, verumq; Deum ; atq; assismere cam I usseris, humanosq; artus, moribundaq; membra. Quem quonia capere insontem, atq; adaicero morti

E It ausus generis nostri uismus hostis, I ureoo excessi regno, O vim perdid/ς Omnem . Postremo quanta ipsisum sit gloria Diuum E loqueris, grauibusq; attollis in aethera dictis ita rrectos animos patria melioris amore. Vidi aliquos bis auditis conuertere vitam ' I n melius, veteresq;malos dedocere mores . .

N imirum bue illuc variis asstibus ocios, Impulsosq; ani os hominusquasi in aequore nauem, . am flantes agitant venti ,feriuntq; procellan P ertrabere in portum ga' ea. tutosq; receptu A e placidis etiam dictis senire furentes . 'Orphea sie olim gelidis in rapibus Haemi, Quaq; Hebrus fuit, O rapido Rhodopeia cursu

rua rigat , mollisse feras ,-concita dicunt F luminaq;,-ventos cithara tenuio cohora .

N empe rudes homines docuit, distima flexis E

113쪽

Tectora , praecipites animos firmauis , Oum 1 mperio mentis domitiae parere coegit V ir sapiens, prudensq;, sicundissimus ore,c alliopegenitus Musa, admirabilis Orpheus. At non ille tamen se se tibi conferat unquamc aelem vita, aut facundae munere lingua . N am quis non videt in terris te ducere vitam , .c alem credibile en agere in caelectibus oris F elices illos Superos, mentesq; beatas e IT otus es in caesis animo , caeleia toto P ectore suspiras, illuc tua dirigis acta , , E i nostras habitas solo vix corpore terras: S is tamen ut prodesse velis mortalibus aegris c ua re cumq; potes . sit terrarum ambitus omnis, A d quem peruenit tua maxima gloria, tenis ruaeq; tibi multum debet sit patria tenis. N am modὸ quis potuit compessere Caesaris iras e ut illum Arro optantem resecare tumultus, I am iamq; in miseros ciues saeuire parantem c ontinuὸ nonrae pacatum reddidit Vrbi e V nus tu patriae legatus nomine misius S mpta manu magni, atq; inuicti caesaris arma Ausus es eripere, ac penitus divellere dextra . . T aruit armipotens Caesar ti bi protinus uni, Tanta tuo visestsermoni, ea lacteaDndi

V bertas) teq; accepit placidis us ore, C seritq; etiam, summis Ohonoribus auxit:

114쪽

mnisces'suos inter numerauis , OviuI am tibi felicis concredidit arua Salerni . Macte animo caesar, Diutin curamine Regum, claros Virtute viros adsidera caeli V spattollere amas,ssignis est honoribus omM ;S is magnus licet imperio, σpractamAAs actis, Y noe re Mesemper diceris maior, est omnesial ntiquos Reges verare: nee ipse Philippus , nunc in editur tua per vestigia, Alix, c u'ctorums appla μι Orbis moderatar habenata,

D icetur te patre minor: natusq; , paterq;I DBres eritissima, dum sidera caelo

L ucebunt , rapidos volabunt latita cursu. V ossacri aeterno celebrabunt carmine Vates,

I nter quos mea fors olim, quaecunq; , legemur, Qua vobis iampidem animus componere gestis . Interea ad te nune redeo Seripande, tuasq; laudes , atq; inclyta gena canendam . T u tibi eommissa nu quam procul urbe moratus M agnificum duracae rarito te Prasula dignum,c ustodire Πιgem coram , atq; arcere luporum I ncursus, Gr oues calesii nectare ,sancta D octrina, puraeq; exemplo pascere vitae. T e Panore tuis ovibus non pinguia desunt P ascia, O a nitidis manantes fontibus redde. O mnia succedurit feliciar nulla tuarum τ e Pactore pinum caro procat errat ouili,

115쪽

I anitor, accersit Romam, Proceruras cooptat Magnorum in numerum,diues quos purpura vestit, E xornatq; tuum rosto caput ipse galero. M Ox Diuorum monitis fetialibus a dius , D um cupit exortos Fidei edare tumultus, E l res a fictae Europae componere tandem,c oncilium indicit crum, celebratq; Tridζηti: . T eq; illuc proprio legatum nomine mitti . . Sed me, ne reliquas laudes, tuaq; inclyta facta T rosequerer,mea Sors dura,et dolor improb' egit P arua erat insigni forma Auror, indole r*ra: La vam natura parens mitra eDrmaverat arte, c unctaq; praebuerat camulatὸ, atq; oris bonore Aequales omnes diderat supcrare si ' . 21 nuidit Mors , O primis hanc abIIulit annis , I n luctus,atq; in lacrymas mea gavdia vertens .

116쪽

ARCHIEPISCOPO

RMA Dium dc labat Amstutos, A is has infelix iue bat

ad astra querelag. v vero iuuenis carri soria gentis, ouo nunc Parthenope st ux Antistite tanto E. xultat patria , ac meritos iam ponit honores,

Huc adsis, humilamq; MA RIne despice Musam T empus erit cum te grauiori dicere plectro A ggrediar: statremq; 'tuum, qui maxin inter P astores Italos tam dulcia carmina nOsiris c oncinit insiluis, ut Mus Helicone relicto, S ebethi si ij, tumulum quipropter amatas irenis fluit , ac placido ubit aequora curseu, A ntra colant, nec se paruo contingere fonter Eius allectae mira dulcedine cantus E rubeant Nympha summi Iovis alma propago. I nterea tenues calamos ne despice Amynta , a Pisic pernoctem crudelia Masororis P lorabat misir , ac talei dabat ore querelo. .

117쪽

. Nunc agite ὀ Vasu ad uis pia namina MO, A c primi moesta crines inc te sim L ugubri taxo, vel ferali cyparityo: F lenda mihi mea dulcis Obmp:ω, unica slanda

L ux mea , delicium misera , oesolatia vita. . a te cara soror duri vis asserasti D e nostro avellit complexu e quisue Deorum E xudiis nondum alterius trieteridis annis . P raeripiis immeritumq; domum funeIiat atrocrT am Duas clade , atq; adimit tot gaudia fratrie en Venim invidia stimulis assata malignis A mpillius in terris vetuit producere vitam ,

D iuinae siciens in te praesagia forma

Fraudibus ansublata iaces Iunonis iniquae I . . Quam dicunt calo media descendere nocte ,

cum fissos hominum dulcis sopor es tigat artus, ix. Et quascunq; videt forma practante puellata , T erdere nescio quo miseras mericat ne tas' χχuicunq; Hefuit Superum crudelis omni S urdior ille fuit sivulo , atq; immanior hydro ad em nequθι blando mea dulcis Olympias ore F lectere , ego hunc ipsas etiam superare leaenarc rediderim numia feritate , O vincere tigre - . a d e qu)d questus misierae, lacomaq; p rentis P radorum quodvis potu gent sectere DXum.

Vt tu cara tamen conctanti 'ctore mortem

E i perpessa Dror; non fetibvi ora rigassi,

118쪽

OLYMPIA I

Et e m rigida mors nitidos properaret Melluc laudere, teq; parens infelix fleret adcmptam, tar unc quos conata es risivsilarier aegram, γ' ergereq; illius rorantia lumina dextra. O semperfune nox , atraq; semper , O mnia qua nonne perierunt gaudia vita , D eliciaeq; omnes animi , O mea summa voluptas rc ara soror, dilecta foror, lux unica fratris . A t miser interea patria procul urbe moratur , T riuacriamq; omnem genitor perlustrat, opes ; ε ccumulat, magnamq; parat tibi tradere dotem, F elicesq; animo tedas, edi dulcia versatc onnubia, Mitq; tua de nive nepotes. F ecisti moriens omnem spem patris inanem, H ei mihi amata magis propria soror aurea vita , E equis te nobis, ecquis tam durus ademit p

N une aliquiis misiera daret hane abrumpere vitam ,

Vmbra umbram siquerer,no abs te avellerer volsis iue habitanda foret tellus , seu lucidus aether,

V na illis essem tecum ; si fata iuberent

1 n quoscunq; alios descendere corporis artus sTe velIbbter aquas pelagi comitarer, es' iurar ellurem: nobis eadem mens ,θι ritus idem. A ut si iam niihil emplius es, nec corporis vlla P οβ obitus leuis umbra manet, sensistie priores, M ortuus ipsi tua saltem nil morte dolerem.

119쪽

N une clatam dulcis tuasemper oberrat imago ' c uis ex oculis largos effundere fetus: N ec cilm purpureo Sol vectit lumine mundum , rNec cum nox atra inuoluit caligine terras , A tacessit; defessa leui O cum luminason c laudantur,mecum illa manet, solatur O agrum I sta facit quia non morior, si linqueret illa, ictutum desiderio coinctus obirem. Sed iam nox abit, Eoo σ de litore Phoebus . P urpuream profert lucem , radiisq; micantes :Sit tandem finis lacrymis, moestoq; dolori. I mis agite o magis atq; magis mea lumina 'te, iE t cilm Sol pater Eoo de litore lucem P urpuream profert O cῖm nox aduenit atra Perge dolor, dulcessiocos ,r busq;βrorisb apiti in mentem reuoca, memino e iuvabit . :

an Messem e MT. O Lycida nolidi; genitrix me dulcis in auras E diderat, cum mora Melissumsustulit atra, N'μ mibitam celebrem licuit vidisse poetam

120쪽

P eram quos cernis calamos mihi tradidit o V ranius , qui me magno dilexit amore . LN. Vis igitur,t sibi medio nunc aethereseruet, H is mecum recubans Lauri spondentis in umbra ' u camere Uranij laudes ' ego Phryida disum. Id mihi pergratum est, illo nee dignior altero Lycida, longum no ro qui car ne vivat .LΥΩ Tu prior incipias:quoniam tibi grandior aetas, Nec tibi e quisquam posset conferre canendo. M. mphae vos o bae magni Iouis alma n ego su se per teneris veneratus ab annis, uri H ac precor a tis faciles, ut dulcia nobis, Atq; boc,quem canemus, cόtingant carmina digna L Υ C. T nq; ὀ qui mundum radys lucentibus ornas P haebe decus cest, pulcherrime Phoebe Deorum, N unc precor aspira nobis, O carmina didia , a vae valeant nigra subducere rhyllida morti . .a Mn Vranium postq'am nostris tu montibus olim Ausonias inter genitrix pulcherrima NymphaaE didit, alpexisse puer noua lumina Alis, τ arnassum Musae, Pindi iuga liquit Apollo, LYC. Et mea cὴm Phyllis nitidas egres Gauras 1 ncoepit caram risu cognoscere matrem, 2 aethia colles exultavere propinqui, ima Venus Cyprum, Pallas Dea liquit Athenas. AMT Vranis dulcem Phoebus dona taurum,

SEARCH

MENU NAVIGATION