Io. Baptistae Arcucii Neapolitani Odarum libri 2. ..

121쪽

r lice quae puer Aonijs didicisset in antris ,

O bstupuere Deae Parnassia rura colentes . ΙΥC. Et mea cum Phyllis vires cantaret Amoris, H orrida compositi tenuerunt murmura venti ,

A c circum latὰ siluit maris aquor, o omnis et udebat placidas Nereia turba per undas. γε MΥ. Vranius caeli cursus,insidera nouis ,

Et quae praeterea si t=ugibus apta strendis

T empora, ct in varias formas contexere iam , Et quo quaeq; modo plantari debeat arbor .LΥC. Immunda sicabiem teneris depellere ab agnis, P ulsantemq; pedis didiciι perihndere venam; 2 ulraq; per summos oriuntur gramina colles, Quorum virtutes non nouerit optima Phrilis. Vramus validis superabat viribus omnias P a Iliores Italos, nec fortibus horruit ursis P Nuando toties, aut comminus ire Leoni: I De vel in nostris silms erat alter Orion .L Υ C.' At Phyllis timidos iaculis praefigere ceruos, ' D octaq; currendo celeres comprendere damo, V euari assuerat metuendos dontibus apros, Ii nnamq; animo referebat, O ore Dianam. M Et nunc Uranius nihil est,tamq; optimur avrae

O ccubuit morti pa stor, Phoebiq; acerdos, . D eq; illo solus'pereii cinis; umbraq;, civim

ι tumalum emper volitat, nec cernitur vlli .

A. Philis et ipsa nibit,nihil est mea cadida Phut

122쪽

fert CA D. A mptas, δ nimium crudelia sidera , Thyis,c uius amore homines, ac Dij periere ,Apulia est , N ec potuit duri vireseuadere fati . Ergo agite ὀ si qua est pietas in montibus assa, V rani, nomen crii super astra Ieramus ,

Vranium veneremur , O omni tempor cram 1 Tus variis ornemus foribus urnam. LTC. Et vos ὀ mphaesummi Iouis inclyta proles, ct eis hominem datur δ Stygijs ausare tenebris, L inquite nunc vectras Pindi nemora ardua rhpes, P Θο daq; a duo celebremus Tbllida cantu. AMTSin alis ista puer Lycida,libi naras per ora I ncipiunt magni lacrymarlim currere rivi: I amq; siuam Phoebus cupiens inuisiere Thelyn D i cedit caelo sim, nostraq; vaga tur H uc illuc δεμ nullo cui Iode capellae . .

ANGRI patricia gentis decus,optime singri;

- . e Mavors formida amat Tritonia Patas, H uc ades,Vmecum pauli m requiesse sub τmbra Graiorum nemorum, placidas in valle viremis

Ustpi, qua Alnunquam surgensiis, catinuu

123쪽

v emeat, in medio nec cum furis acor olympo . Hic ego post obitum Ioviani ratis, OS iuceri, dulcem Siculi panoris auenam E xperiar teneris audax inflare labillis: q; mei tutar sicpellere pectoris astra.

H uc ades, qua olim magnosuccensus amore H rs inter siluas iuuenis cantilat Nnto

ccipe nu cura Aouidum placidissime Sangri . Quae nemora' aut quisna pastor no nouit Amynta. D uectum Phoebo iuuenem e cui tempora MN T ljsiades viridi quondam cinxere corona eE t quod non multis pastoribus obtigit antὸ , L ustrarunt sacra Perm ess fluminis unda eH une tamen in ano torquebat amore puella , S ed non ipse stas illi recludere curas A udebat miser; huc tantilm veniebat , O hiter H as valleis, cantu sic Alabatur amorem. A M Υ . Depereant alias alij, Dueamq; paeli u , V na meo semper dulcissima Silvia cordi

H aerebit, non me mulier potis amplius usta I retire nouis Minciis, aut Here flammis . D euindium tenet Masino me Silvia nodo ,

. S iluia perpetuis exurit viscera flammis: N ec pote dissolμι nodus, quo vinctor , unquam r

N ec , quo perpetuo exuror, restinguier ignis. H oc nodo iuvat innecti, hoc iuuat igne cremari.

124쪽

r nguina rupit aper, magno coniungat amore, D e lueret nostro mea dulcis Silvia corde.

Non si me liquidis calatea vocaret ab undis, ut quae Thessalico fertur commina marito M agnanimu peperim Ducem, qui Pergama Troia. D iruit, aequauitq;solo Priameia regna. Nousi qua est alia in toto pulcherrima ponto

M e sibi vel precibus posset , vel flectere donis .

Devinctum tenet v suo me Silaia nodo, S iluia perpetuis exurit viscera flammis.

A iq; ὐ se quisivam ferat haec urius ad an res ,

M eq; fero sensem tabescere dicat amore: F Orsitan ista ui tandem misierescet amantis N am nes praeruptis orta en in cautibus Haemi , c auca isue iugis, illum nec nutr3t ursa: s ed nostris Orta est in collibus inter odorasM Irtos, atq; inter citros, laurosq; comanteis , O mnia riserunt illa nassente , quierunt Aequora , nec tuas excussit mobilis aura V entorum, dulci laetantes gutture pictaec antarunt volucres, tellus dedit undiq; flores D ulciaq, infanti pia praebuit ubera mater. E t si fas animi occultos praedicere mores c uiusquam ex facie, non est mea Silvia dura , N on est; sed Siculae mage dulcis nectare camas

Dblative saris. Iacies inalbere digna

125쪽

F spina regit crudelem ammis, mentems rebellem.

Es et cWim mile ostento, si pulchra puella,

Quae nos humano videatu anguine nata , V na seu illarum potius, quas occulit alber , D vrasyo iuueni foret , aut crudelis amanti. 'in igiturntinc ad dominae me limina datae is meos illi praepando pectori s aerius e V t mirer in lacrymas abeam quo tcmpore primis' I psam cum cara genitrice rubentia fraga, Et violas tenero carpentem pollice vidi,

V iri , atq; exarsit subito mihi pectus amore . Vt licet in lacrimas abeam miser,haud tamen d T antillum pae restingui, sub pectore nonroa ui latet, ac miserum paulatim absumit Amynta. V t praedata meos omnelusit Silvia sensis e Hanc unam,cilm victa iacent mea m mbra sopore, H anc unam, cῖm pervigilat mens aegra tuetur, Hanc unam videt, hanc unam si irat, O ardet . A ddam ;lud tibi nostros aperire labores O plani, O tristeis animi depromere curas , Optavi , pudor, atq: metim tamen usq: repressis . N use tandem cordi immisit Dea opria robur, A tm onimos dedit, atq; acidacem secit Amyntam

a Fod si non aliquid nostri misereris, On q, e sera, haud equidem tantosuper se dolori I Ut potero sil vitam abrumpiare cogar.

126쪽

M es, in pontum fumrai de vertice montis P rostriam, faciamq; maris me piscibus escam ;V t quondam Sappho perθι: vel ab arbore funem S ulpendens colla inuebam , quod Fbllida dicunt F ecisse ab miseram. vel acuto viscera ferro P orfodiam, Tyriamq; Obiens imitabor Elisam. T v ca e , ne nonri dicaris Silvia leti C avia, sed ultria Nemesi time,et a bra tenties, I n primis Venerem , natumq; illius Amorem H is precibus lacrymas addam , et qris plurima his E manant calida adiungam sussiria tarde: Forsitan illa preces sellis admittet in aures,

A e sibi me. ped quid vana haec mihi Aomnia fetye

Urbanam vilis pactor tibi lectere Nympham P se putas e cui elara domus, cui plu rima campi I ugera siunt nostris in montibus e aurea dona S i tecum ad dominam ferres , spes forsitan uset. N unc quoniam Fortuna inopem te fecit, eP unum Ex his, qui pascunt olidas per gramina canu , N Obilium sturira tentare cubilia noli: V enim bis agrenes potius sectare pisero .

127쪽

V Enu, O aligeri vires modulatus Amoras, I mpleuit nostras mira dulcedine Uenteis. COR. Illam epeolus,rῖm fori facta referret P alioris magni Nc TORI, audiuimus olim eoe esita Pan facilis miti sit,cu Daphnide terras V erata age, dum Zephras mollinos leniter aura

P er Ict, O ardentes siue refrigerat actus

S i recolis memorare velis ea Tityre nolis. TIT. Omnia non equide teneo: mibi namqsnectus 1 ampridem cunctos coepit pervertere sensus: P au et tamen referam,quae mente recondita seruo.

I s postqviam viridi mecum confidit in herba, D ulcem quae laui pendebat fistula collo I ulans admouit labris, m)x talia coeptit . Te formose puer canimus , quem pulchra Dione E didit Idaliij quondam proρὸ luminis undam , mii blandus Acie heet, ae mitissimus ore, Saeua tamen forti inularis spicula dextra :A is homines, Diaosq; Ieris, nec parcere tuiquam C rtidelis nota: matrem quos apius ipsam , 2 a te te gemui, limato percutis arcu .

128쪽

Sed uestissipE spotvit tua tu a Masor, vi Elfuere, 'ga vis regat aurea Dppeerasura. a uis ipsum cogis varias assumeresimas, In quodcunq; tibi fuerit pro tempore visum ac onuertens, caeloq; vocas ad Latmia Lxa Ni octivagam P oen, oblithmq; aetberis alia eL avigeras pecudes compellis pascere Solem. c Gerasia prorsus ceciderunt cammina mure.

csa. Allego,si gratiε est,restratibι candide pastor m asoti iustius quondam pulcherrima Iuda Eluit,faua insignis cim crine Lycotas

L 'iussa miseram patrias re oestra ad oras . I llam n Zepbris irantes molliter aurae, N on vitreis Sebethusaqvis, non mea Labulla Accenseam poterant levise , malasse furores, I ilius aut animo Guas extingueres lammas.

S ed moressimul, atq; ries has perdita secam

M ultis eum lac mis moesio dabat ore querelas.

a is te Sebethi di spuer amne relicto E xtremi fontes inrubere ivit Iberi e T usillans mecummesti recubaresib umbra T ausiij semper virissis, nemorataq;βcrorumsE t latas Veneris per gaudia ducere coli s. N unc mirer ab longinqua puer loca quaerere Alis c ueris, ct nonris terris inuissis et se. F orsitan O nunc irrorans tua lamiua fetu β πο νο a me istastustra: nam diuidit ambo

129쪽

H re tantum calispatium, terras matrisq; . M e misiram quam saepe solet breuis esse voluptas,

M unere si qua Desim mortalibus aduenit agris.c redideram me felicem, iamq; atbera summo V ertice tangebam , fauno qu)d amore fruebar T am pulchri iuuenis: nunc omnia versa repenu. D ebueram tunc ipsa mori, mors grata fuisset, c um me complictens niueis puer ille lacertis, A stringensq; arm linguam lugebat , ora: N ec mora, nec requies; donec residula libido eno mnibus d membris, es nos dulcedine mira concidimus pers si ambo. tune pectore ab imo

Saucia amore mihi ad labias an a usque cucurrit,

Et nisiise nostris subitὸ explicuisset ab ulnis,

tegra anima haec roseos transisset in illius artus itq; ego nunc agerem dilecto in corpore vitam.

T alia eum lacumis fundebat carmina Lyda. τIT. Diacia siunt Corydon, O toto plena kρόre. V t mihi vel gelidum possint accendere pedis . V eram age, quandoquies nigris comitata tenἐbris N ox ruit Oceano, atq; ingentes explicat alas, S urgamus; noctis minum*cit aura nocere.

130쪽

L FONS VM prono erept m sub iure iuuentae

Parthenope ut ladem genitrix mctitiona vidit, ab alis erat laniata genas, AD mata capillos, I n medium se te tulit, O complexa feretrum cum fetu incepit tales efundere voces.. id dicam' qabue inflix me denique vertamea vae tantis oppressa malis nihil amplius usquam A spicio, quod me iatum iam reddere post e

N am tot ut insi es natos , quos impia dudum M ora rapuit, sileam tanto labar alumno, Q isuper unuserat miserae, infortunia nostra. 22 em, nisi tam ubito rupissent Inamina Parca , S perabam fore qui toto applaudente senatu. R omuleas arces regeret, Petriquederet S ublimi in filio,venerandus o omnibus tu I ura daret a cui deposito diademate Fries c um Aceptro, ferrent proni blanda osccia plantis. E e meritὸ: namq; illus iris Languine cretvs I nuenisndra erat, tantae qui pondera molis