Aldi Pii Manutii Scripta tria longe rarissima a Iacobo Morellio denuo edita et illustrata

81쪽

vati sunt, ut quivis eos legere aspernetur; et quanquam eorum lectioni multum insudet, ex ea tamen nullum saepe, interdum pravum seri. sum elicere possit, cum Graeca librorum Galeni lectione nihil sit elegantius. De locis non- nultis Dioscoridis quidnam Leonicenus semiaret . Menochius rogabat; cui tanquam ρhi --EM et medico praestantissimo ille respondens : Quam mihi, inquit, nuper reddidit Franciscus Totius Lucensis, communis amiaeus , epistola disertissima, plane mihi indic vit , te non esse ex numero illorum qui badibaram philosophiam ac medicinam profitentur:

alioquin non tam eleganter scriberes, neque tantopere nostras translationes, aut nostra Scri-Pta, quibus praecipuo barbaros auctores vellicamus , comprobares. Equidem hae tua epistola lecta, coepi de saeculo nostro bene spe rare , cum videam me tales habere viros idem mecum de tota philosophia et medicinae arte sentientes, qualis tu unus es, et alter Comstantius noster Pistoriensis, vel quidam alii, e Rigui sane numero; sed is Belio rus μ' . Edita utraque visiola era cum Leoniceni libro de Psinii et plurium aliorum me

82쪽

dicorum in medicina erroriabus. scripsiqua eius quibusdam aliis, Ferrariae anno 15o9 --

prestis afo Franciseus Marius Veronensis, Eripse nunc primum Academicis Aldinis annumerandus, idem fortarae est, de quo ALdus in episcola ad Baptistam Guarinum ansa Theocritum Hesiodum aliosqua poetas Gramcos , anno 1495 a ad i ressos, scribis e Hane interpretationem Distichorum Cat nis P in membrana abhinc trecentia annis et plus eo scriptam, litteris prope exesis ut vix dignosci possent, vidisse se retulit mihi Franciscus Roscius, iuvenis plenus fide et Graece

et Latina apprime doctus. Nec mirum; est innim ipse ex tua felici Verona oriundus, quae mater Et alumna est, et semper suit doetissimorum hominum: de quo eodem in *istola ad Marinum Sanutum anu midii Fauos anno I 5o3 impressos, haec habet: Quos Ovidii

versus dedit mihi imprimendos Franciscus Bois seius Veronensis, vir utraque lingua eruditus, ae diligens indagator antiquorum voluminum, seque ab antiquissimo e iee accepisse retulit. Roscium Maw eius no ι, non item Roseum;

83쪽

atque adeo huius nulla scripsa in Verona A-Iustrasa retulis. Hymnos Horati in visos imgis Sabellicus, et Malde ρrobarit Fistola, cu

ius initium c Lib. XII. Epistolar. : Legi hy

mnos tuos, legique cupidissime: eo dico eu pidius , quo res fuit diutius eXpectata . Ince, serat incredibilis cupiditas animum tuae istius hymnologiae videndae : sed tu omni expectalione mihi maior occurris, comptuS, elegans, venustus, multo veteribus, quam nostris, pro pior . Difficile dictu est, quam ex omni pa te placeas: secisti certe ut te, quem Semper dilexi, iam et amare et mirari incipiam. Debebit tibi omnis Christiana pietas; sed omnium maxime protomystae et hymnicines , qui per te habebunt quod et cantent et utiliter legant. Eorum in laudem hosce persus Coelius GL cagninus fudis, cum suis aliis , et Dannis Baptiuae Fignae ac Ludorici Areosti, Venetiis anno I 553 i re OS Pag. I 78. De Hymnis Rhoseti Poetae mmnos ne metuas mei Rhoseti Divina gravitate delibutos,

. . Quis Paean melior relevit omne Terrai vitium interire POSSe .