Aldi Pii Manutii Scripta tria longe rarissima a Iacobo Morellio denuo edita et illustrata

발행: 1806년

분량: 83페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

L mo erit, opinor, qui monumenta

ingenii ab ALDO Ro ΜΑΝυTio litteris tradita, si quae adhuc lateant, in imcem proferri non valde probet; qua doquidem vir ille de re litteraria immortaliter meritus nihil potius tota s

re vita habuit, quam ut Veterum Sua que aetatis illustrium auctorum Scripta typis committeret ac evulgaret. At V ro ea praesertim ut apud homines

ruditionis cupidos gratiam ineant, Pari est, quae tum ALDI doctrinam apertius explicant, tum ad historiae litterariae et bibliographiae capita necdum Perspecta cognoScenda simul quoque fa-

3쪽

ciunt; cuiusmodi haec ipsa, quae nunc prodeunt, omnino Sunt. Vix equidem fieri posse videbatur, ut POSteaquam in ALDi memoria instauranda, libri

que vel suis, vel alienis eius cura impressis, illustrandis Zenus, Mattiatrius, Ungerus, Μannius, . ZachariaS, Renovardius aliique operam utique multam

posuere, Scripta ulla occulta Supere Sent, quorum ex editione nOVa, eaque

scitu digna cognosci possent, laudisque accessio non imis viro laudatissimo e. staret. Fecit attamen sollicitudo si diumque pervicax, quo libellos hon1-tate iuxta ac raritate praeriantre, mea ipsius amicorumque opera, conquirere iamdiu assuevi, ut hac quoque in re fructum Sumem coeperim; quem cum iis qui in rebus eiusmodi eadem me-

4쪽

cum voluptate tenentur modo Comum

care lubet. Neque me a consilio deterret , quod Scripta horum duo typis iam edita fuerint; cum .de iis imprese

ris, aut manu Scriptis, quantum equudem conStat, nemo meminerit, Nemo

indicium ullum secerit, atque adeo Vebui inedita eadem excipienda Propemin

msarum Panegyris ad Albertum Rum et quae simul accedunt, absque

ulla loci typographi annique nota, in quarta solii forma, ut dici consuerit,

impressa Sunt, chartis ViX Septem cominprehensa Exemplaria editionis, nisi duo, non ego novi: alterum in bibli theca Quiriniana Brixiensi exstat, quod Vincentius Bighellius, vir litterarum studio et humanitate praestam, eius

5쪽

Praesectus, apographo manu Sua Sumpto , mihi primum communicaVit: abstrum est apud Franciscum Tacconium

inrchionem SitiZZani, aerario Regis utriusque Siciliae olim Praesectum, qui ut illud ipsum ex bibliotheca sua loc pletissima mihi id expetenti inspiciendum mitteretur, pro eximia humanit te sua, postea fecit. Ut vidi ac e pendi, libellum Venetiis impressum haberi posse plane cognovi; quod characteres, haud quaquam Aldini, aeque ac ossicinae chartariae notae, ii dem omnino in eo sint, qui in libris tribus Μ. Antonii Sabellici de situ urbis Venetae aliisque, Sine ulla nota,

anno circiter ΜCCCCXCII, cura Antonii

Μoreti Brixiensis, impressis; itidemque . in Epistolis Leonardi Arretini, ex eiu

6쪽

dem inreti recenSione, an. MCCCCXCV, absque loci ac typographi nota, V netiis recusis. Non idcirco tamen iis omnino annis Aldinum opusculum impressum fuisse ego statuo; quandoquiudem , licet non ante ann. MCCCCLXxxvu idem scriptum appareat, quod Petrum Baroccium Episcopum Patavinum obiuciat, qui eo demum anno ex Episcopo Bellunensi Patavinus factus est ); vel ipsa tamen opusculi lectio suadet editum ab ALDo fuisse, quo tempore apud Pios Principes praeceptorem age bat, neque typographiam Venetiis adhuc erat aggremus: hanc vero Se a

) Chronimn Venetum inter Scriptores re rum Balisarum Muratorii T. XXIII. P. δι sta. Hermolaus Barbarus Epist. ad P. Bamccium inter Epistolas Aaron viror. Veneriis δ σοδ. P. ι ιν.

7쪽

no admodum ΜCCCCLXXXIX SuScepisse,

ALDus ipse prodidit, cum in praefatione Τhesauri Cornucopiae Honorumque Adonidis anno MCCCCHvI scripsit: Dum quidem provincia est, bonarum litterarum studiosi, emendate impria mere . Latinos libros, durior accurate Graecos, durissima non depravate vel hos vel illos duris temporibus. Qua nam lingua curem ipse imprimen dos libros , et quo tempore, νidetis. Postquam suscepi hanc duram provinciam sannus enim agitur iam S Ptimus in, possem iureiurando afrm re, me tot annos ne horam quidem solidae habuisse quietiS. Quod sequitur, ALDI epigramma de Venere et Cupidine, codex mihi iam

diu obtulit, initio saeculi XVI, Μ

8쪽

rini Sanuti patricii , Veneti manu scruptus, multorum temporiS illius poet

rum carmina continens, Venetiis in b,

bliotheca quadam privata, ad quam vix ulli aditus patere consumit, amer vatus. Exscripsi illud mihi statim 1 n que id tantum, sed etiam adolescenti cuidam dedi, qui totus in ALDr rebus erat, deque iis grande: moliebatur opus, quod postea non fecit. Enimve ro neque ab eo, neque ab alio ed, tum unquam novi: luce tamen dignum, si quod . aliud ALDI carmen, idem profecto est.

. Academiae Aldinae Legem de coLIocutionibus in ea Graece tantum habendis, etsi Scipionis Carteromachi Ve bis perscriptam, quod tamen ALDUM quoque, Academiae Principem, lat

9쪽

rem habuerit, cum scriptis eius locum habere suum posse putavi. Quibus i stitutis ac disciplinis societas illa moderaretur, ex hac una Lege, ad a liquitatis normam condita, deprelie dere quodammodo licet; et hac in re

ut clarior lux ab aliis monumentis a

sulgeat, iusta cupido inde exoritur. Eius mihi exemplar unum superstra i notuit, absque ullo indicio, typis utuque Aldinis, anno circiter MDII , in solio, ut aiunt, volanti editum; quod Etymologici Magni anno MiD Venetiis impressi integumento coniunctum in bibliotheca Barberinorum Romae Caietanus Μarinius, nunc bibliothecae Vaticanae Custos primus , reperiit; Ga-Spar autem Garattonius, qui biblioth cae ipsi Barberinorum praeerat, mihi

10쪽

totum exscripsit. indo itaque si ut duorum litteris et humanitate illustruum virorum favore monumentum ha

ctenus abditum evulgare possim: quod equidem ut magis adhuc pateat, L tine ipse reddidi. Ex hoc eodem mihi suspicari posse videtur acta alia qua dam Academiae Aldinae, soliis itidem singulis, impressa suisse, ut commodo ipsius constituendae et administrandae conruleretur; non Secus atque Aod miam Venetam Famae appellatam Pinstea uSurpasse, multa eiuscemodi s lia ab Apostolo Zeno collecta mihi perspectum iamdiu secere: quae eadem. Ioanni Gottiob Lunetio opellae de hac Academia, Lipsiae anno 18OI editae, auctori nisi defuissent, uberius et accuratius argumentum illud pertractasset.

SEARCH

MENU NAVIGATION