De iure venandi per modum servitutis iuris publici in territorio alieno eiusque usu et abusu ... d. 3. decembr. ... 1748. publice disputabit Ioannes Carulus Petrus Bonhoeffer ..

11쪽

persedere posse persuasus sum, quia praeter alios Excell. DN. sTissER iam in eo mihi istat otium, lateque superioritatis forestalis effectus est prosequutus. a.) Nunc autem quum ab Uno regali. diuerso ad alterius competentiam non possit concludi j. UI. in aprico erit, quod nec a iure venandi ad ius foresti ullo modo a gui queat.

a. DE GOEBEL de iure venandi g. g. lit. d. et DN. WDLFARTDe eo quod in Germania iustum est circa hanuum ferinum in

alieno territ. adquisitum.

Ad bannum larinum autem quod attinet, in eo a iure venandi abit, quod ius prohibendi venationes puniendive venantes in districtu eiusmodi forestato, et nonnunquam etiam ius siluam cingendi sub se com-' prehendat. I.9 Plus ergo inuoluere bannum ferinam, quam ius venandi, inde colligi potest. Hoc enim qui exercet, feris libertatem huc illuc vagandi relinquere debet ; ast per circumseptionem siluae ferae includuntur, mustoque deterior fit seruientis conditio, quum hoc facile vel domino fundi, vel tertio, cui ius pascendi, lignandi simileue ius in silua competit, gra De adferat praeiudicium. Quare nec a iure venandi ad hannum ferinum iuSque cingendi, quia speciale ac separatum ius est, argumentum ducere licet. ria sertim quia venatio etiam absque hoc adminiculo canibus retibusque aeque commode peragi potest. Sed regulariter hoc ius imperanti,ceu foresti domino,co petit, nec nisi specialiter quaesitum in alterum transit. Ex quibus luculenter constabit , paroemiam illam:

12쪽

Ter hari laeten, hars hagin= Vnice ad dominum terrutorialem esse restringendam. 2.9 . ,.

f. ' XIII. Ipsa autem Venatio in duas abit species, superim rem scit. et inferiorem, quibus in nonnullis prouinciis accedit media. Quodsi ergo in genere venatio sit

concessa , tunc non nisi inferiorem competere et ipsa strictissima refiasum concessorum interpretatio docet, et praxis Germaniae , Cui Iciorum adplaudit chorus, confirmat. Nec igitur sub concessione ge nerali iuris venandi, alterius territorii domino facta superior venatio simul indulta censetur, nisi conce dens specialem illius fecerit mentionem; I.) praele tim cum in concedendo aliis Venationum iure dissi ciles esse soleant territoriorum domini. Pari ratione si superior venatio eXpresse alicui concessa est, inferior eo ipso exclusa censetur, quia pacta Vltra expressa contrahentium Verba non sunt eXtendenda; oh quam ipsam rationem regula illa: quod, cui plus licet, eidem etiam minus permissum sit 3 Omne hic suum 'nerdat

ossicium, necesse est.

Modus a contrahentibus eXpressus praecise est seruandus. Varii quippe ratione temporis, instrumen torum et ferarum capiendarum praescribi solent limi tes , quibus, si controuersia oriatur, Unice est in hae rendum. Deficienteautem Pacto expresso ipsa natura B 3 Veia

13쪽

venationis, quae ultra usum necesarium et consuetum non est extendenda , saniorisque interpretationis r gulae , hanc utendi rationem determinant. Quotiescumque igitur alter ex paciscentibus vel plus iuris, vel aliud plane ius, ac in Conuentionem deductum est, sibi arrogat, sicque contra legem Contractus quid suscipit, toties iure suo dicitur abuti. Committitur hic abusus tam a parte dominantis quam seruientis. Vt autem eo distinctius procedam , nunc per partes eundo ostendam non solum, quae iura praecipua domino siluae, quae domino venationis vindicanda sint, sed etiam, quibus modis uterque iure suo

utatur, eXPOnam.

g. XV. Dominus siluae faciem fundi in praeiudicium eius, qui ius venandi in illa habet, mutare nequit,

sed ita illa uti debet, ut seruitutem nulla ratione retidat deteriorem. Nec ergo grandes annosasque arbores cumulatim caedere illi permissum , quum sic, destructis tenebrosis latibulis , ferae illis adsuetae, fugentur aliumque fundum quaerant. Multo minus totam silvam radicitus euertere, et ad culturam redigere licebit ; sic enim uniuersum ius venandi uno ouasi ictu plane interuerteretur. B OLDUs Ib quidem

istinguendum esse putat, an alteri pacto expresso ius venandi sit adquisitum, an vero per praescriptionem , et hoC posteriori casu licite proprietarium nemora exstirpare posse, sibi persuadet. Ast non arridet mihi haec philosophia , sed negatiuae fortiori iure adiiciendus videtur calculus. Si enim verum est, taciti eamdem vim esse, quae expressi, si eamdem pacta tacito consensu inita producunt Obligationem, quam

14쪽

in is m

quidem pacta expresso consensu munita; certe ius alteri per praescriptionem semel quaesitum, sine facto suo, nullo colore tolli poterit, aut diminui. Quapropter etiam in Celsissima Camera imperiali indistincte, si per eiusmodi deuastationem siluae damnum irreparabile domino venationis immineat, mandata sine clausula decerni, GAILIVS testatur, a. b ceu factum refert in caussa Comitis a ZOllein contra Comitem a Furstem

tie assili subten nidit turberbi merbi c. rc. Et hoc adeo verum est, ut si de facto forestum eiusmodi in prata agrosque redigatur, dominus venationis vel decimas propter interesse damni emergentis postulare , vel ad id agere possit, Vt eiusmodi novalia inculta reli quantur , inque siluam iterum conuertantur; Et it in Augustiss Dicasterio Aulico iudicatum esse, ab

Sic vero parum aut nihil lucrabitur proprietarius siluae, quum tamen inter primarios superioritatis forestalis effectus ius lignandi sit referendum i Minime gentium t Potest omnino libna caedere ad comburendum , aedificandum, quid quod etiam quaestum inde facere, aliaue ratione suos in usus convertere non prohibeatur ; modo ciuiliter hoc ius exerceat; quum alias inutilis plane iamret proprietas, dominusque sortem nancisceretur Mufructuarii deteriorem. Ut

' autem

15쪽

autem modus in caedendo eo melius possit seruari inter siluam caeduam et non caeduam distinguere iuuabit. Silua caedua, talibholi, Dauiger vald , iuxtasERVIvM I.) est illa, quae succisia ex stirpibus aut radicibus facile renascitur. Nori caedua silua. ein hodiermaum Mald ex grandibus arboribus, quaeque ramis diffusae sunt, consistit, quae si caedantur, Vel numquain , vel saltem longissimo demum temporis interuallo succrescunt. In illa non adeo parcum agere debet patremfamilias, sed caedere potest ligna non solum in proprios usus, sed etiam aci quaestum inde capiendum, modo id absque dolo malo agat, quum sic siluam , quae alias vastitate fieret deterior, praesertim ubi virgulta densiora sunt, excolat masis quam destruat. Curare tamen debet foresti dominus, ut in loco , ubi ligna succisa sunt, arbusculis renascentibus per quatuor minimum annos, bis in3 merdie Dub, parcatur, pecudesque a pastu inde arceantur. In hac vero moderate tantum i ure suo uti, lignaque propriae solum necessitati inseruientia caedere posse DD. est sententia. ab Ex hisce liquet, quod lignatio exsiluae distantia ac magnitudine, dominique rebus d mesticis proportionale sit dimetienda.

Pariter in ipso venationis exercitio proprietarium turbare non posse venationis dominum , extra dubitationis aleam positum est. Turbaret autem illum, si tempore foeturae ferarum ligna caederet , I. J si

16쪽

hombardas in silua exploderet, aut Canes immiti rei ; quum ex hombardarum sonitu canumque latratu disturbatae ferae, relictis pristinis lustris , in aliena receptacula confugiant, aut a canibus dii cerari iuuenculae praesertim queant. Quare dominus siluae id etiam subditis suis iniungat necesse est. vi canibus suis molossisque fustes alligent ne, si nemora maxime vicina sunt, in illa excurrant, sicque venationi damnum inferant.

Quemadmodum autem is , ' qui venationem exercet , salua sua iura cupit ; ita etiam nec in s perioritatis forestalis iura tqto poterit inuolare. Delabor nunc in praecipuos , quibus siluae venato riae dominus Muciet, effectus, ius scit. glandis legendae fructuumque ex silua percipiendorum. Quum sciIicet ad proprietarium fundus spectet, arboresque eidem adhaerentes , non potest non inde sequV. 'ouod etiam fructus, tamquam . pars arboris, mi Ctoresti domino, minime autem gli, qui ius venandi in silua possidet, sint adiudicandi. Potest ergo dominus siluae , eodem iure, quo lign* illi caedere licet, etiam glandes omnesque alios fructus siluestres sub illiς comprehensos, decutere maturos, ciccnxes coiti ligere, et Mini modo pro. arbitrio a . necemtate illis

adeo quidem, ut sine illius concentone nemd de illis participare queat ; nec propter solum 'enandi ius etiam glandis legendae facultastistatim conficiatur. spernas enim Omnia argumenta, ast vel solas aequu C tatis

17쪽

tatis naturalis regulas inlaicias , et reperies , maxime contrarium huic esse, H dominus in proprio solo. fructibus ex arboribus fundi natis gaudere non debeat, ita ut sine his nil tusi inutilis penes illum rem neret proprietas. I.) i.

. C. Iu. S. ERTEL O . vir. eqv. obL NI. BECG de , iurisd. forest. c. g., 4. MOR de iure Ven. P. II. c. 3. n. 23. et in- , primis etiam HEVSEM trach. De to quod iustum est circa ius , Glandis legendae.

Equidem in omhia alia quosdam abire me non latet. orum dissentientium ducit P CRMANNus1. qui in dubio fructus silvestres venanti in alimenta ferarum priuatiue vindicare conatur, hac ductus ratione , . quod serae, v fructus olimes illis auferantur breui fame perirent , sicque venationis exercitium vna cum illis exstingueretur ; cum alimenta denegans necare videatur. Ex quibus nunc infert, quod comcessa venatione etiam reliqua concessa intelligantur , fine quibus illa exerceri nequeat. Verum imbecillo admotam haec sententia dudum explosa nititur talo, nec nisi carnis ferinae amatorem habebit adstipulantem. Ex salso enim principio, quod fructus sibuestres in usum serarum tantum sint conditi non potuit non falsa deduci conclusio. Quis enim est, qui nesciat. quod ferae etiam in locis pile sterisbus, ubi nec glandes nec alii fructus nascuntur, lubenter degant, et optimum pabulum ex graminibus herbisque sibi quaerant. 2.9 Mitiorem reddere hanc opinionem studuit NoE MMRER 30 qui permittendum

18쪽

collis

proprietario autumat, Ut certum porcorum num

rum ad Iastum siluae glandiferae immittat, basi et eine gemis las Medierith mit emithlage. Ab hac

rion multum abludir HARPPREO I 4.j sententia, qui reliquum fiuctuum, quod ferae non comedunt 'proprietario adscribit. Sed anguis sub herba latet . neutrique subscribi potest. Pessime sane proprietari consultum essetu; quod iure proprio ipsi debetur ab alterius benignitate exspectare deberet, aut si id talem Ductuum quod ex pastura ferarum superestvsibus ipsius cederet. . Sic enim aut nullum aut spernendum lucrum in ipsum redundaret. Quibus ita comparatis non Video , qtiare proprietarius cum praeiudicio suo alterius inseruire debeat voluptati quum ius glandis legendae ex fortissimis rationibus 'supra adductis ς exclusiue ad illum spectet. Praefo 'renda igitur proprietarii utilitas, praesertim quum ius venandi in alieno pro materia substrata iure seruitu ris competat, haec vero strictissimae si interpretationis ; nec ultra suam indolem extendendae ' Et inde iamiam sat graue damnum foresti dominus sentire debet, quod ferae subditorum ipsius industriam praeueniant, noctuque glandes caducas , quodque fructuum inueniunt , praesertim si numerosae sint

sor. s. g. 4. responsum Faculta iuria. Vitember . ora Eostra sententia adducit.

19쪽

f. XX. iEx iis, quae hactenus stabilivi, prono fluit alueo , quod dominus venationis non plures fouere queat feras, quam quibus alendis silua lassiciens est. Excrescente enim illarum multitudine domino siluae circa Ductus siluestres, quos, quia gramina non suppetunt, noctuque diuque depascuntur, maximum infertur damnum, quod quam iniquum sit, supra indicaui. Quid si etiam paulisper concedam, recte in hac materia ΗΑRPPRECHT- sentire, quod tamen concedere neutiquam datum est, qui residuum fructuum ex Ierarum d astu, domini foresti usibus Iargi, tur; certe ex hoc apso robur quoddam thesi nostraqaccedet. Nonne enim iuxta banc. quoque sente tiam, proprietarii commodis alias adeo contrariam ,

moderatus pro ratione siluae supponendus est hestiarum numerus. ,.quic φxcedepti servum copia, s rςsti domino vix ac ne vix. qqidem ex fructibus quid relinqueretur, et sic ius circa glandes iniuste admodum illi interciperet ἀ

Quod di ergo ferae in silua sua shi nutrimem

in quaerere debeant ; ita quidem, ut etiam dominus foresti nullam ratione fructuum .silvestrium patiatur iacturam ; sequitur, quod eo minus adeo studiose d minus venarionis illas conseruare possit, ut deficiente victu sussiciente, extra siluam fame Coa ae erum-

Iant, et agros, prata, hortos vineasque subditorum omini foresti deeopulentur, hisque spem vitam iustentandi intercipiant omnem.. Sane intra siluam

20쪽

luit al. sollere ens est.

3atiatus

oste

ferae sunt banniendae, illique tamquam glebae sunt adstrictae ; eo usque , Vt ne quidem in pgris cessiantibus, Erasinisterii, ius radicatum circa pabulum habeant , si agricolae stipulis ad apabula pecorum indigeant ipsi. Pronissima hinc est consequentia, quod ferae superfluae, quas silitia nouerca non tolerat, singulis annis aut bienniis, relictis solum iis quae ad conscruandam Venationem sunt necestariae, capi de beant atque occidi. Prouti in Summo Iudicio imp riasi Aulico die 6. April. I7I7. in caussa berer Spdideri

und*runt en stranstulitn, baruber auch bie gibtuene Gu- . tionem sussicientem de parendo praestiren folle , has

Nec est, cur ad possessionem in noctua eiusmodi