장음표시 사용
11쪽
In Juvenalis vita IV. omnium, quotquot ad n0stram pervenere aetatem, breViSSima et locupletissima refertur in exilio eum Satiras ampliaSSe et pleraque mutaSse. Quibus Verbis ut testimonio certissimo utitur Ribbeckius' ad augendam vim senisentiae priscis iam temporibus esse cogitatum de interpolationibus ab aliis uvenalis nomine factis neque enim, cum credibile non sit Juvenalem senio et taedio ita confectum satiras mutRSse, haec verba de illo esse intellegenda Sed potius de poeta minutulo, qui lucri studiosissimus satiras ampliaverit et novas aliquot addiderit. Sed cupidius ut plerumque Ribbeekius iudieasso set testimonium aucupatus SSe mihi Videtur, quo nitatur perVerSesaepe inita et ultra quos licet fines progrediens ratio interpolati0num. At alii viri docti, cum verba illa ad Juvenalem ipsum pertinere ibi persuaderent Sagacius quam Verius probare conati sunt Vestigia et amplificationis Vel mutationis a poeta ipso institutae exstare in satiris uvenalianis. Ac primus quidem Heinrichius in satiris duplicis re sensionis vestigia deprehendisse sibi Visus est eum haec scriberet in commentario p. 330 .,Ichglaubie Sonsi, de Dicliter onne selbs in neue Abselirinen seiner erke in Verandernu gemach haben und es flanZ- te sicli achlier eide Lesarten nacheinander fori in and-schristen die nacti dem ersten und revidirten Origina gemachivpurden. 7, 3 thellen siel die codices ebensalis Wiselle gwei Lesarten die allem Ansellen nach beide vom Dicliter herrithren.
12쪽
Ε is aber alicli selir 0glieli. Mas. hier Mi M011che ,ie deranderten. Sed cum vir ille doctus dubitanter Sententiam suam dixerit et lectionum illam discrepantiam alio fluoque m0do X-plicari p0Sse libenter conceSserit cultritu de ultero loco . 247, ubi duplicis recensionis exemplum nactu e SSe Sibi videtur pauli infra accuratius n0bis distendunt sit, h0 loco Heinrichii Seii tentiam biter tetigisse susticiat. Neque S cur Palilami ' senten-t1am, qui in 'at ira duli lici recensionis NeStigi. exstare
doctus coniecisso mihi videtur. Hi praemiSSi . ad rem pSRm tranSeamus et quaeramuri, num carmina uvenaliana re Vera in Sint 0mparata ut iure viri docti duplicis recensionis vestigia inVeniSS Videri i0SSint.
- Ι praefatione editioni adiectu ii Id.
ip80 divitiis ac mollitie patricios superure 24-29 ausi die0s delationibus pes ibi comparare 32-33 . delatores tol)ilissimum luemque b0ni paterni exuere et inter Se timere ita ut IIa SSa et Carus, qui et ipsi ilarissimi irant Melatores illius temp0ri S timeant, ne ab ali quodam deferantur 33-363 110nitull0 libidinibus sceleratissimis mulierum servire ut inrumheredes si an 3 -44J. pupillo. 10rtunis in autoribium spoliari
llere iecuniam in provinciis ter vim ij fraudem exautae iteXule luXuriosius vivet e luam domi 4 - 50) seque deteriora deSunt, cum omni probitRS. pudor deorum reVerentinis Vanuerit naariti pS pr0Stituunt uxorρς sua ut illo sibi iat, bonant oechorum hereditate accipiant bb-bi , dux coh0rtium omnire amIllar amissa non dubitat partes Automedontis pueri u ereet 0ram omnibus axe citato Flaminiam pervolare 58-62) ut altilui falso testamento subdito dives satis paupere, haud raro accIdit 63-68 . haud rarius, ut uxor maritum Venen de medio t0llat 69-72 His quattuor exemplis allatis poeta 40rtatur, ut, qu Valere aliquid velit illa aetate, immen graVe ineat; nam UI Immibu debent hortos praetoria, mensas, i urgentum et V et stantem X tra pocula caprum si A-T G) Priusquam Ver 90eta hanc partem, qua eXponit, cur Satiras Scribat, ad finem perducat, alia fluRSdam in dio nati0nis ausas affert Notat enim haec iri adu temp0ri ObScoenissima vitia: corruptorem DUPUS RVarne, quae magi lucro iniam pudicitive consulat, SponSn turpe i. E. VITOS Viri nubentes, id quod a Nerone ductu ui isse Script 0re SVetere te Stantur Nueton. Ner 28 29 46-49). praeteXtatum
udulterum, si ui puer adhue sesel 0ratissima illi adulterii libidini SerVit Quare, cum t0 tantisque vitiis c0ntaminata Sit ei VitRS, f
13쪽
qui eSt, quin X citetur ad satiram scribendam cum indignatio animi ipsa unicuique etiam rudi Versum subministret si T-80). Offendit Sane, tuo poeta re ad finem quendam Versibus 73-T6 perducta denuo incipit alia tua sedam Vitia eaque non graVi01 Rcommemorare, lustre alii liter de VerSibus T 3-Rn iudicaverunt.bibbeckius' ut eius sententiam primum resernm cum V EI SUSΠ0n eodem quo VoluiSSet poeta loe traditos esse sibi persuaderet, hune Versuum ordinsem proposuit:..Signator falSO, illi e lautum at ime beatum exigui tabulis et gemma Deserit uda aud alii luid brevibu Gyaris et arcere dignum, Vi eSSe ali luid probitas laudatur et alget criminibus debent tortos, praetoria men Sas, Rrgentum Vetus et StRBtem eXtr 90cula aprum. occur1qt utron pol sens, tua moli Calenum p 01 rectura Viro miScet Sitiente rubetam, instituit siue rudes melior Lucusta propini tua per famam et Ii Opulum nigros esterre maritos i luem patitur Ormir nurus corrupt0 RVRTRE. quem Sponsa turpe et praetextatus adulter Si natura negat facit indi Ennii O VEPSUm, i qualem unitu pol Est. luntes Ego Vel CluVienus'. Et cur hae transpositio Ne Series facinorum domesticorum interrumpntur, dolune p0eta redit . ii versibus 23-i G
illa stilo rhetorico aeque digna esse ac quid referam v. 45)et nonne libet medio ceras implere capaces quadrivio v. 63)Qu Ver iure irrius v. 8 et 79 inter se coha0rere negaverit Π0n Intelleg0 0 lue minus, qu0d Versibus ii et i eiectis desiderantur Vlt In quaedam grRViora, quo respiciat indignatio in uanu tuam negari non p0teSt 0cem indignatio non tam ad Vitia paullo ante com me lu0rata quam ad illa omnia inde a Versu 22 descripta referendam esse Teustelius ruenique versus T 3-80 duplicis recensionis vestigia pr0dere hi Verbis eum pr0bare c0natus sest: Nach den eident et Zien ei spielen ines Mannses de dureli Testament Sini Schun in Z Helchium gelangi st und inser Frau, di thren Mann Veri
14쪽
Supervae Ineo Sed etiam Orationi contextum foede interrum
e SSe propag3tum edit 0rum culpa qui alterutram haud libenterilselsere voluerint. Si quis leviter attendat, ad euiselli sententiam ne ite perduci poteSt. At tamen nullo CC Urni ius respicienti mihi elocutionem JuVenalis tropriam qui fuSiu disputare et Em d insem perductum no Vis Xsemplis quasi denuo instipiat oratio, illustrare c0 SueVit. Vir ille dii liSSimus 110n recie deh0 loco iudicasse Videtur. Ipse de prolirietate illa Juvenalia nasubtiliter hae disserit.' ἡZ einem Mahren i insile fellit dem Juvena die Genialitat, die eiclite eschniinckVolle Gruppierungdos Stoli es, die FormbeliserrAchung: Leuchend Omm er alter, uti Laum at P. Von de Natur tib serWultigi. Einen Augen blie k
nalis Virtutes maxime illuSirare Studet, genus illud orationis fusum et tractum negat, cum dicat ): Intra Singulas modo partes li0 sibi indulget, ut Semel rem dixisse non contentus eandem Variis Vel exemplis Vel imaginibus illustret eu tu iam
omnia XhausisSe Videatur, Vetersem sententiam argutiarum
luminibus inflammet imm Vel fortuitae mentioni opportunitate ad longioris declamationis aculeos abutatur et Quod poetae pr0prium esse Teutfelius ingenue pr0fitetur, id ad sententiam viri illius docti refutandam Valet neque CRUS ne fluidiluam Sse Videtur, cur ad remedium illud duplicis recensionis confugiamus. Poeta indignati0ne plenus et Xaeerbatus priuSquam pergit non minu terribilia et foeda facinor enarrRre. paullum eon Sistit et omnem bilem, luem ei movit tot tantorumque Vitiorum descriptio, effundit. Ad genus illust elocutionis illustrandum pro multi unum asser exemplum manifestissimum e Satira XIV petitum. Poeta enim quamquam versibus 161 - 1T Veterum illorum te uili 0rum simplicitatem praedicavit et cum Suae ne tutis luXuri contulit tamen . 1is q. ad eandem rem redit.
In secundae Satirae Versibus 143 - 148 interpretes maxime
haeserunt an stendere lotest. liuod poeta in concubitum Gracchi cum tibicine monstruosum invectus et de laeditate illius vitii ita odi ratus ut nihil immanius nihil taetrius esse Videatur. descendere in arenam foedius esse dicit Quare Ribbeckius versus 143 - 14 interpolatoris aeuiusdam additamentum isse cenSet: Was 0l nun in die SEm usam In sentiang das Austrρton
natiirlieli 0 Gositus gelior dagu. eine amat bereti gar nichtmelir et tene VertetZun des auss0rsen decorum Wi das Herab- stet gen se Adligeri in rite arena, auSZugeben ais in oberbi et ung enem alii liast scheussi ichen Unnatur, iaSS in Mann.ein Priester des IIRrso segmenta et longos habitus et flammea Sumit. eidnerus vero hos Versus postea a poeta ipso additos eSS putat, in10d et cum eiS, quae antecedunt. non cohaereant et repetitiin nominis Graeclius' issendat Sem aestimationis Π0rma, Iu J0S Versu metiamur, e ipsis Satiris uvenalianis nobis petenda est Ut enim p0eta in Satira VIII post exemplum nocturni adulteri v. 144 v. 18 sq. pergit:,Quid Si numquam adeo Dedis adeoque pudendi utimur,eXempli S ut non pei0ra Supersint consumptis opibus ostem. , DamaSippe, locaSt Sipario, clamosum ageres ut Phasma Catulli. ita li0 quo siue l000 sine ulla offensione contendit turpius quiddam
eSS Virum eumque nobilem in renam se scenam prodire quam
Vir nubere. Nesiue enim quidquam existimabatur agitiosiusquam ludis scenicis et gladiat0riis foedari. iuibus poetae temporibus multi nobiles operat dederunt. cf. 4 99 Sil. 8, 191 Sq. Heinrichius livius o ei sensum subtiliter si interpretatur in commentario Suo p. 1IT: De Dicliter urteil als Romer. Die Wiirde de ersten Stiinde ar inmeitigium de Stantes undsetne est est Stilige init dem egWersen diese Wiirde undini de iissenilichen r0stitution de ersten tande uni Gρ- Schlechter Ion 'elchem das eispi et auSging, a das Signat
15쪽
iluod toti huic Satirae parti gradati subeSt nant ei Sibus 11 - 142 poeta in vitium parietibus domesticis in elusum et lucem fugiens in Vehitur, Versibus, qui Selluuntur, insectatur Vitium non abditum sed in publicum prodiens. Qu0 vero de Gracchobi ut de prorsus ali Sermo St. nullam DBSionem mihi iraebere Videtur cum poeta ut Saepius non Gracchi vitium insectetur sed omnino hominum nobilium. Per Graeclium igitur Delan0bilissimum quemque intellegit. nominata Ver familia Grae horum, quae n0bilitate et gilaria ceteris praestabat, Vitium eo turpius Videri nemo n0 intelleget. Item nomine Gracchi poeta iuo Pt RV satira v. JU viros nobiles in arenam descendEntes item
nomine Cretici . Gi satirae secundae uillicia induentes perStringit. In tertiae satirae versibus 113 - 11 et interpretes et eriti ei haerere solent. Rigaltius iam versum 113. quod ei orationis c0nteXtum interrumpere Visus est. Versu 1lb 0Stp0Suit. Sed tantum abest ut o remedium prosit ut difficultatem augeat. Sic enim descriliti facinoris maioris abollae male interrumpitur, id quod editores recentiores recte intelleXiSSe Videntur, cum nemo simo Sciam, eXstiterit qui cum Itigallio fecerit Pinggerus Τ)et einrichius' Spurium euui iudicaverunt, Cum de Scriptio illine antecedit, languide conchidatur lio Vsersu. Neque aliter cenSuerunt
O. alinius in editione altera lγ68 set Ribbeckius ' Teutatius in
i Pingger de versibus spuriis et male suspectis in Iuvenalis satiris. Vratistaviae. 181 p. 9.
versus 1l ad Versum I tantum ac non potius ad Versus 109-ll referendus sit. Causam Vero assere, lir Graeculi tibi dIBI SerVia ἰit, e ineptius Videtur quod, quid petant dip0et Iam Supra V. 2 SignificRVit cum eo Viscera magnaruntd0nulum domin0S siue futuro apitellat. Versus II non modo Supervacaneus S Sed etiam orationem inde a versu 100 silue ad ei Sum 11 gradatim a min0ribus vitiis ad maiora pro redientem foede interrumpit. Quo vero modo glossema sit faut m1acile est explicatu Librarius quidam per errorem pro Vera lect10 ne RV1am Pi auctoritate et scholiastae adnotatione .si1uerit mIS, ad liSam e convertit satis imita leni mutatione 90Sult AVLA JP. Qua lectione recepta cum mbiguum ESSet. utrum aula idem Significaret, quod n0 dicimus Hos an Topst, ne illi in dubio 8Set Versum interpretamenti causa alii luis addendum ut RVit. Nam Scire volim secreta domus nihil aliud
quRecunque in domo Sunt f einrichius apte comparat uice l0cut Ion in nostra lingua ,die a se in alte opse tecken. dum ma Ig1tur diSputati0nis n0stra est ape V. 113 originem duxit e lectione autio eiusque explicatio est. Sed tranSeamus nil erSUS. m et luunt tir, quos Pibuatne interpolatori an postea poeta pS addit0S SSe putes Teusselius' haeret, tuam lunm R priorem illam sententiam in agis inclinare videtur. Offendit,et si uim in m Coepit Graecorum sentio . proind quasi usu luO- dum nunc demuti in eorum mentionem inciderit poeta ac lonlam antea latius de eis disputaverit. Ut scripserit ita JuVenalis,
el0cutionem ui log minus aptam esse nemo negRbit. lunm quam itui sibi Velit poeta, luce clarius est. Sed cum non 0mnid, lude poeta compoSuit, quam Vi egregius fuerit perfecta omnibusque numeri absoluta sint, nequiescam in hac lectione.
16쪽
VerSus Ver0 qui Sequuntur, Ju Venalis maXime proprii sunt, qui ubicunflue datur facultas res mentoria dignas narrat ne lue Verbis parcit Teutfelius. 'lui el0cutionem plus unoe genere offensionieSSe contendit nodunt in Scirpo ut aiunt. quaesivisse mihi videtur Sed audia linis verba ipsa viri illius docti Repreliendi lis Di Unklarii et de Wendungen transi gymnasia und facinus Iuniori S bollae'. Transire hoc loco nihil aliud signifiear nisi
animi ire lierdides ritui. Voce abolla . ilibu fili pallium philOS0phicum, hibis0phi intelleguntur et alite ut e locutioni mein-richius comitarat in nostri lingua die Ilerrim volu Orn Elimen Κragen Stati die orneli mere si ei Sili likeii Selint instes rect0 totum Oculii Xplieasse mihi videtur cum dixit: Praetermitte minor eorum Vitia et Veni ad maiora Reprehendit ille tu ro,. die Bede ut ungstos igkei de gehelmnis volt enim selire ibun derHeimat des feleri unil di in phraseologische auffiihi uni der-selben Riuidem imira dixerim rationem, qua Celeris patria
gravitas ilia dicendi tum languida ae diffusa diluis Qui expliclita
infra collegi pag. 31 4qq. Veniamus nune ad V satira locum, ubi euisellus' Vestigia duplicis recensionis investigasse sibi Visus est De satira illius versibus 92 - 102 hanc sentesnt inmminime probabilem pri)p0suit: Auel Sat. V, 92 - 102 st On
l. c. . . - Miis rhen XX p. 475 et adnotationes ad translationem p. 204.
e ulli mi iluod mulli respondeat desiderat eos lue magis inuid poetan Curn in m DP ulli rum est Onsii inem adhuc Seeu tu Sit. Sed in hoc virum illuli doctum Vehementer errasse nemo non libenter concedet, illi in ullo accuratius perlegerit Versus inde a Versu 80. In lil'imo fere tuo situ illae asparagis undis ille Saelitae ne ImitereSlioni et cammarus dimidis OV constrictus, tum poeta pergit
, IpSe Venafrano piscem lierfundit at hic qui inllidus affertur misero tibi stulis olebit dantern 3m . Sed tu id asseurate restion det pisci Num caulis 3 itidcauit Frustra luaeras. Hoc igitur uno exemplo Teutfelii sententia imminuta id μυ)que, quod inde conelusit ad nil illum redidit. Quid i luod meo luidem iudieio nim Sol ulli non deest.
17쪽
non possit c0gitari, nemini mirum Videbitur eundem cibum biqnpprilli iti luo maXime lineret TeussetiuS. Neque ero de mullo ea muraena una ppositis cogitandum esse sed potius de mullonus muraena sparet e particula aut V. 104). Quid multa Poeta, qui singula fercula Singuli adhuc opposuit, hoc loco bina binis opponit piscibus, tui Sunt et multu Vel ulraena magno pretio emptis et Virroni app0Sitis Vilem anguillam ut
Tiberinulti mastulis asperSum, tune manent Trebium.
Satira V versibus 178-183 eadem fere contineri, quae versibus 1G2 1i dicta sunt. Bibli eckius' primus recte intellexit. Poeta enim inde a versu 162 1il haec dissserit: ulla Istat mulier quae ab omni parte perfecta Sit. Nam licet uinibu
virtutilius et animi et orporis instructa sit, uno tamen Vitii, laborabit. luod omnibus illis boni praeli 0nderabit, Superbi R. Mores medio eris mulieri plerui mille faciliore Sunt quam Iulliuiti et nobilis matronae. tuae gloriam et nobilItatem Iuniorum Suorum iactat. Mulier Apula piserunti lue potiol est i unm ROnuia1 iluam vi Anobili genere nata, qualis fuit Cornelia Gracchorum uiter. Tum 90 et R. post tuam i0bes Xemplo luantam machinari possit perniciem uxor Superba demonstraVit, V. ii Rit Enndem illiani Supr pronuntiavit, Sententiam revolvitur intolerabilius nihil
Sit, tamen tu ut 0es quam mellis maritis afferat. Quid ii uolsingula luaestue tuo modo bis Xpressa Sint, necurat persei tui POSSUIBUS. VerbR .siuae tanti graVitas liuae forma' idem fere Significant quod Verba Sit 0rmosa, decens' nullum certe dis- irrimen interesedit inter huius rari summi ilue boni Voluptas' et, rara Vi in terris nigro lue Sintillima cygno': Verbis deni luse,animo 20rrupta Superbo idem dicitur liuod ei bis si Cum magnis Virtutibus allers grande supercilium'. quibus cauSi R ductus Ribbeckius Versiis 1 TH-183, pannum ad tragicum Niobe SEXemplum adSutum', tu graVitus totius osti misere infringatur. ex pusillanimi rhsetorum discipuli o istina profecto esse putat. Sed huic Bibbeckii sententiae nullo modo assentior. Unnulli R In illis pri0ribus palinam tribuendam esse, si illos et io inter se ComparRVeriS, B0 Rudeo negarB. tamen, eum illi abhorreat
Juv0nalis genere dicendi, non ideo, cur eos uVenali abrogem,
neque recte Ribbeckius iudicasse mihi videtur, i albutiqntem tironem hos Versu prodere, ilii Si ita scripsisset non balbutiret sed dignus esset, qui JuVenali alter nominaretur. Neque tamen Teussolius assentientem me habet qui de versibus 178-183 haec
mRXim proliri: im SSe inter omnes ilia paullo ceuratius Satiras eiu perlegerint. Satis Constat. ErSaepe fit ut poeta illi: Est
tetigit omnibus rhetorum artificiis illi ibitis inglus luetia ii tiro Satirarum cone innitat pers sequatur set identidΗm ad eand0m remitim abstitillii in ira ol Vntur illa Ri nil Rugenii: In Vim rationis. Aestimationis igitur norma e satiris ipsis et poeta indole relie tenda est. Eadem de causa liustelio non assΡntior. lui de
maior ei habebitii fides a muliere bis esse expreSSam stinibus
habebit'. idem iudicium megativae pronuntiat, iluom affirmatiVe
i adnotatioties ad translati Om 114 l . lG. liis rhen XX p. 426 sq. et adnotationes ad translationem ai. 426.
18쪽
quarum sunt Seriphus et Gyarus I. 73 . imperatorum Omnnorum temporibus Repe missos esse satis notum sit patet hoc loconi Vocem exul cireumscribendam potius Ossa S SQ OSita, quo exules mitti Solebant. Sed haec susticiant ut eandem Sententiam hoc loco bis expreSsam et unam inlandRm Drum Versuum in Γ-tem Sine sensus damno mitti posse demonstrem. ihilominus ad Teullelii remedium ne in spiidem in eo confugerim. Sed dicendi abundantiam X Iuvenali indide IuniuR Xpli RVerim. Fuit tempus cum ilis in XIII satira exemplum manifestissimum amplissentionis a lineta ipso institutae invenisse mihi Viderer.et si etiam nune rationem duplicis restensionis es terer fassere non OSSem, quin ut Versu 38- in aut O-120 postea a poeta
damus sim ne poeta diSputat, Sunt haec Poeta Studet consolari Ual Vinum lue nititm Vehementer dolentem fluod missus Eum defraudRVErit e unia mutua sumptu. Etiamsi s. lui iniuriam iecerit ab iudice improbri absolVntur, tamen animi Conscientiam, qua stimuletur ab illo poenas iustus perses tui. Sola tum prRebere et mi OR. lui misericordia OVEnntur. Et dum ni Xi rutiat sem. iliis iam militis liciuntur. His ad consolandum nrgumentis. sine infra accuratius XΡlicantur prooemio generatim et ni Verse allatis inde a Versu DP ad 'em ipsam transit et unΝ ΝSe res dicit. X luibus nidiis percilii enda Sit 'Onsolatio: Iihil Osripli in m
EVanuisse neque quemquam BVeniri ilui ieiserare dubii set. Alios enim deos esse negare. Ilio deo illlidem eSSe ut Ire, Sed poenas
alio denique P0 ignoscere et Xorari possse existimare. Pi0set probos homine a deis ill0 iluidem tetere, ut i a Vis moribus et e0mmuni illorum Orruli tela resistant hos sero rogantibus deesse, ita fieri, ut deorum Ope contemnantur. BQ di Silutatione ad finem perducta poeta ad alterum illud argumentum, i luod iam ultra V. O leViter tetigit redit et ita tergit ut
nillil intermissum esse identur. Tantum senim best ut lioeta tot 0rsibus intermissis legentium unimo Id enit QqR IN CRUSRO, iluam sibi irolio Suit, reV0cet, ut illius mentione non faeta inde denuo incipiat orntionem, nil ber I RVit. liroinde plas in legentium animis linerent. luid ibi Velit poeta. quam fluam O inmdisputationem Versibus aut 33-io aut i5-120 remotis lilaniorem et mn Ei li ErSpi UBm Vndere non nego inmen ad Teutfelii rationem eonfugere dubitaverim. Quorsus hae e Ut demonstrem Teustellum sngacius quam Verius iudica Ssse, quipli silli Sententias bis X presSas manifeSti SSimum duplici recensi0niS testimonium eSSeconisenderit. Repetitio seiusdem Sententiae tinim Pertum inepi'umitu indicium milli SS Videtur fluo cognoscere possis duplicem recensionem, cum ex indole Juvenalis sit lituribus enuntiatis eandem Semper rem licti Vi cum mutationibus proferi sentit. At berraVit oratio, d propoSitum redire et ita redire, ut,ab OVO', ut ita dicam. ratio initium capiat proinde luasi poeta non seminerit, iam ante eadem de re Sermonem fuisse. Satirae VII. VerSum 181 SuperVacaneum Sse Omne serere stentiores seditores consentiunt. Qinriclitus' additam sentum inter liolatoris cuiuSilam eum ESSe pro cert habet eiusque Sententiam et O. alinius in editione altera et Ribbeckius' pro-bRVerunt. Eidneru Ver haeret, utrum interpolatoris an JuVenale pS0 0Sten appoSitum eum SSe litet. Sed haec Sententia mihi minime probabilis videtur neque diluci OSSUm, Ut Juvenalem tam languidum Versum fecisse credam. neptum Vero SSe VerSum illum nemo negabit qui orationis contextum paullo accuratius perspeXerit. Poeta nim VerSibus, qui ante
19쪽
cedint, line fere liSSerit: RI1tillii besse iit Iobiles ille elidi magiStri luercede Iii debitum S0lValit, it Ollinem rem familiarem dissipent exstri tendis balneis Vel porticibus. luilius a pluVia tuti sint si eis libent curru Vehi. et Ille eis plRCEPE X PEU ΗΓΘ,
luod iam dictum est c0ntinetur ei Vindicare dubitaverim. quod vero Teullelius' Suspicatur Versum ilhim ei esse tribuendum, flui resp011Si0nem altiluam desideraVerit sane pr0bnbil est. Eiusdem satirae v. 214 a nullo antea in dubium Vocatus ne a Ribbecki liuidsem, qui tum aeriter egit in Versibus Juvenaliubrogandis, ei duer Vel interp0lationem Vel iteram recensis nem a p0et ipS inStitutam redolere Videtur. Sed nusne qua Spr0fert vir ille doctus, Vanae titue irritae Sunt et nul l negotio c0BVelli refutari lue p0SSunt. Ac primum luidem stendit eidue rus in repetitione nominis usi, tuae luidem Juvenalis generi dicendi ut rhetorico niaxime convenien sit, Sed h0 loe ferri 110 90SSit cum interp0Situm Sit ali0 et luemque'. Ei luidem p 0tius sic dixerim eum ali0s et ituemque intersit, repetitio
pinne nece SSarin St. ne quiS. quo referatur fluem . in dubio sit.
Quod autem dicit eidnerus paullo duritis SSe X O. luinntecedit, VerSu Silptilere Sun ille milue inVentus equidem in senn0 haeserim, cum nemini lio loco dubium esse possit. luid Sit nomen Subiectum cum siue apud Juvenalem missionibus multo audacioribus Oecurras. f. 3. 235. 24i 24Η. 21. Non iluod desideraVerim B0men Subiectum, Sed lu0d totum hunc l0gum minus recte intellexerunt librarii lectionem liueni optimi codicis auctoritate satis munitam in ilui nullasse mihi Videntur'. iluodHeinrichius et eberus falso in textum rege Iierunt. Ei lue
luasi ius dietio inflata fuerit ut n0brogum dixisse putandus est: nam si bula ea fuiSSet immode Stia at siue impudentia,
iuVentutis praeeeptorem aedentis laetum levius et minus initi tum vidersetur. Atilui 0 et hoc loco id maxim agni, ut iuVentutem.
luae tum fuerit imi robiSSimam Inngi Silue impinm ESSE RI I arenti tuam tu Ventutem Veterlim temps ,rHm. Ergo lectio, tuae ES , fluent . Sol l 1 Obn Dd e St. illi in teXtum recepta hic fere sensu toti huic loco Subicitur: iuvenes ne a Rufo luidem manus abstinuerunt Rm honorRto, ut Elim pro Iiter merita Et Virtutem Saetiissime liceronem Allobroga, nam Rufus erat Allobr0 - DominaVerint. Hoc igitur VerSu efficitur, ut iiiVenum laetum etiam graViu Videntur, illi eum pSum, quem priuSma Xime oluerunt et dileXerlint, caedere non dubitant et hane ipsam ob causam non Satis intellego illi iure eidnerus h0 lo Nd duplici recensione Vel interp0latione cogitaverit. De versibus 4 6 Satirae VUL, lua poeta eo inSectatur, tui maiorum suorum nobilitat se :onfisi nimis se iactitant, eum ipsi nihil suae virtutis ostendant, maXime Variae Sunt Sententiae Viro1 lim doctorum et discrepantes Sed omnes, illi de hoc loco disputaVerunt. 0rruptelam in eo inesse con Sentiunt. Ruliertius I raeeunte JUVenc Versu Septim eieci omnes difficultates tolli putavit, cui maxime I plurielitus, Julinius, Teussetius assensi sunt. Huius Versus patrocinium acerrime Susceperunt Lilistus'),mandius in Doederiinus: ). inZgeruS duo codice Se utu VerSum ante L poni iussit, tua transp0Sitione locus minime sanatur.')C. r. Hermannus '' , ut VerSum T retineret, Versu Meti Spuri0seSS Comprobare conatus est. Ribbeckius y Versus 4- eicere maluit quam 01'rigendo nihil proficere. Alarheit Wird 0-IVO BED. Venn Wi Von - einen Soharsen Selinit thun unddies en ereit Von audere au*egebene Lapite lieber angent fernen, stat L in Moch vergebit die ronstrengung stitekwei e
t adnotationes ad translationem . 244. t epta quaest. IV, 15.
20쪽
illum Versum PomposuiSSe Relifluo cur eiciam HS 0n St, cum versu i eiecto omnia bene Se habeant. In eiusdem Satirae Versu 14 codice Variant inter duri
185. ubi de DamaSilip non ut de auriga, Sed ut de uel illione et comoedo Serm est du0bus igitur in is Damasippus ut prorSus
illa te et is uulu lae inrichius primum de utili i recensione
i in Onimentari li. 33s - adnotatione ad translatione Di li. 260.