Graecorum siglae lapidariae a marchione Scipione Maffeio collectae atque explicatae

21쪽

PRAEFATIO

iis cum ageret , typographieo praelo primus supposuit. D. A. Μ. hoc est Deo Aeterno Magno in hoc item libello habetur : quae tria verba in nullo alio visa unice p-esert praestansissimum ab Antiquariis nostris tribus iam a seculis memoratum marinmor . Illa quidem in eo explica te sunt sculpta , sed Auctor sorte quae in patria Viderat, per prioreStantum literas sibi adnotarat , quapropter Romae commemorans , aliis quantum a lapide deflexit. Μirum est, Ioannem item Carolum Pictorem Ueronensem Sarainae coaevum, qui sciislio Amphitheatrico inscriptiones nostras aliquot cum sigiarum catalogo emisit , D. A. Μ. pariter scripsita. Caeterum Valeriorum nomen patriis lapidibus nostris haud incognitum est, nec Probi cognomen: Petronium Proisbum ad Caideriana item balnea exi. mia olim inlcriptio ostentabat. Sub catalogi sui finem Literas βου- gulares in iure civili Probus exhibet. Harum seriem amplificavit Μagno Manis

22쪽

PRAEFATI o Mango est Vossio in Arte Grammatiis ca) qui cum magni Caroli aevo floreis ret, opusculum suum spluries editum,& a Culacio quoque ad calcem codicis Theodosiani) ipsi obtulit. Seculo XI

de Notis literarum egit Petrus Diaconus , qui congeriem suam Imperatori Conrado I. exhibuit. In Grammaticorum Gothostedi, & Pulschii collectionibus hic etiam auctor locum habet. Constat ex eius praefixa epistola, notarum librum tunc ad manus fuisse, quem iam pene deletum rogatus est ut renoυaret. Alium tamen a Probi illo, ac valde diversum fuisse, agnoscet qui utrumque percurret. Μaris moreos titulos Diaconus noster parum consuluit , multaque minimum. profutura congessit . Periodus prior

corruptissima in Solomatero remorantes

praefert: legendum sorte in Solodoro, nam Vippo illius aevi scriptor , Conradum I per Sol odorum Burgundiam intrasse, tradit. Cl. P. Μ abillonius Pe- R. Dipl.

trum Diaconum notas Tironianas ante L P

onnos quingentos explicaυisse, monuit: Τ'

23쪽

2x PRAEFATIO sed Tironianae alterius generis no- tae fuerunt, ut diximus, & plura ibidem benigna declaratione indigent. Post Diaconum Gothos redus dictionum contractius scriptarum explicationem tamquam antiquam collocat; &Fabricius quoque incerti auctoris antiqui vocat, eam collectionem recensens : sed doctos viros ad alia properantes commentitius aliquis titulus

fefellit , nam Smetii fuit is labor ,

quem aliquanto auxit GoltEius ex. nummis : protulit autem Gothosee-- ρ dus, ut in Goltetit Thesauro rei an- FZ'' ε' liquaνiae exhibetur . Pulschius notarum explanationes addidit, quas Papias, Lexicographus, ut ferebant tempora, non ineruditus, ad Vocem Notatio consarcinavit, Verumtamen cum decimo quinto seculo literae omnes meliorem in modum coepissent reviviscere, ac Velinuti consensu quodam plurima ingenia saniorem eruditionem reUocare contenderent , priscarum etiam Inscriptionum explorationem maximo quiis

24쪽

P R A E F Α T I O , quidem studio non desuere qui ad

rirentur. Ut quam multas exscriberent , nec labori pepercerunt , nec sumptui. Μembranae, quae eius aevi collectiones servant, sagiorum item recensiones quasdam breviusculas saepe continent; videbant enim eruditi homines, absque hoc arcam tradiclavi nequaquam oblata. Inter ΜM huiusmodi codices palmam obtinet qui Ioannis Μarcanovae peramplam σάRογην continet , anno I 63 ornatissime exaratam . Ad Μonasterium

Patauinum S. Ioannis in Viridario olim pertinuit : ego annis ab hinc triginta & ultra penes Cl. V. Laurentium Patarolium Venetiis vidi , qui Augustorum, Augustarum , Caesa-νum, Drannorum seriem erudite in manus hominum dedit; Panegyricas

item orationes veterum Italice Verissas numismatibus praeclare illustravit, etiamsi ab iis, qui Bibliothecas

nummarias adornarunt nec memore

tur. In hoc codice prope finem Valerii Probi, Alabaldi, aliorumque plu-

25쪽

a. PRAEFATI Ora habentur ad notas spectantia , &Petri Diaconi libellus integer. Pri. mus autem qui decimoquinto seculo de sigiis aliquid docuerit, Guarinus Veronensis videtur fuisse' eius eonim auditor Angelus Decem Drius in Politiae Litterariae libro quinto illum inducit de priscorum dictionibus, quae per singulas literas, vel f llabas scribi solent, itemque de aereis monumen iis egregie disserentem , & quid singulariae multae significent discipulis

exponentem.

Arte typographica inventa , antequam Inscriptionum collectio vulgaretur ulla ad contractiones intelligendas praestitum subsidium est: anno nempe I 85. loco non indicato libellus prodiit hoc titulo. Signi miis litterarum antiquarum Valerii Proinbi , oe M. Michaelis Fabritis Ferrariis ni Regiensis Carmelitae . Paucissimos huic viro inter antiquitatis illo aevo cultores anteferas velim . Inscriptionum enim σύλογην ex provinciis variis compegit maximam, quae Re-

26쪽

PRAEFATIO asgii apud syncellitas suos in nitidiuit me conscripto , ac depicto codice aevum seri . Quam plura ex illo , triginta pariter & quod excurrit abis hinc annis , decerpsi . Probi editio nem Ferrarinius deinde procuravit ita praeloquens. His proximis annis sisptimi Grammatici Valerii Probi de noatir antiquis libellus ad manus measpe enit, vel diuturnitate temporum inistercisus, veι librariorum inscitia admo, dum mendosus . Qui cum maxime ne cessarius esset ad ea intelligenda, quae binis, ternisque aut amplius litteris Grant vetuse circumscripta, operam d

di labore oe indu 'ria mea , quantum consequi potui, depravatum, corruptumisque emendare οῦ ut qui propter plurimas mendas iam Probi esse desierat, aucto-νi, I e domino in integrum resilueretur. Multa etiam ipse adieci . Inter adiecta computari procul dubio debent, Μ. LEP. C. REG. INST. M. Lepidus ciυitatem Regiensium instauravit ' itemque literas R. REG. R rum Regiensum redditas, nulli bi con- spem

27쪽

aε PRAEFATIO spectas , & aemulatione quadam nostrarum R. VER. essictaS . . . Eumdem Probi libellum collectioni suae inscriptionum Romanarum anno Μ DXXI. Mazochius praemisit, sed antea bis ediderat satis coris rupte Ioannes Tacuinus , qui anno demum Μ DXXU. longe melius, &laudabilius Venetiis emisit. Huic editioni Pulschius apprime inhaesit ,

cum in thesauro suo Grammatico hanc opellam collocavit. Μulto auctiorem vulgavit deinde Henricus Ernstius , sed quae mala , ut Poeta loquitur , adiunxit alite, removere , atque abolere praestat. Idem Taculisnus typographus Petrum Diaconum cum Probo sociavit. Exinde alii, cum Inscriptiones emitterent, huiusmodi simul notarum series exhibuere. Apianus Abbreviationes vetus rum monuismentorum dedit, Torellus Saraina literarum antiquarum Interpretationem , Aldus nepos De veterum notarum ea planatione , quae in antiqvrs monumen

iis occurrunt. Smelius meliori consi- lio

28쪽

sRAEFATIO 1 lio usus sigiarum declarationem addidit , quae in titulis ab eo collectis conspiciebantur. Sed his omnibus, aliisque minus notis, longe praestitit Jolephus Scaliger, magni Indicis Gru-teriant XX caput adornans. Eius industriam Reinesius aemulatus est. Proindiit demum Sertorii Ursati , de antiquitate non una de causa optime meis riti, Commentarius peram pluS , quo Bibu es in hoo genere locupletrus, inquit Fabricius . Post haec tamen omnia novis h

die in hanc rem lucubrationibus indigere nos , qui huic disciplinae serio 1e addixerit , inficietur nemo . Diu sane est , cum subsidium huiusmodi

quoddam expetitur. Innumera his annis octoginta, qui ab Ursati labore

effluxere , prodierunt huius generis monumenta, in quibus compendia anterius nec visa spectantur. Plura ex anterius visis praetermissa fuere ;haud pauca inexplicata perstant ' quibusndam aliena , & minime competens

explicatio assicta . Quid memorem il-

29쪽

xg PRAEFATIO legitima, atque ab exscriptis perperam titulis nata Z quid commentitia, ac in

nullo umquam monumento aut Uete

re libro conspecta 8 Contemplationes etiam diversas miscent, qui compendia ex cuiuscumque generis monumen. tis arripiunt, sicuti Ursatus fecit. Rei quoque nummariae provincia a nostra diverta est, atque a tam multis praeclarisque viris iam ornata,& aucta, ut subsidio nostro minime indi-seat . Praeterea qui laudem consequi In hac palaestra velit, non tam librisse devoveat oportet quam literatis sa

xis. Ursatus contra ex omnibus nota

i Praef. rum Auctoribus sigias , & interpretationes decerpere professus est, quorum etiam nomina singillatim adposuit .

Quidquid ergo huius generis apud quoslibet invenitur, attulit; qua diligentia , ut acervum omnium maximum congereret , obtinuit quidem , sed ad studium nostrum parum utilem , ne quid acerbius dicam, maiorem enim partem extrudat necesse est, qui veritate capitur, & authentica, Uel

30쪽

numenta, atque explanandi cupidita.

te flagrat. Quid monstri ab eo latem Culo non expectes, in quo quidquid Petrus habet Diaconus , & quidquid Sarai na, Aldus nepos, Gratiosus nescio quis , Laetius, Ernstius, & consimiles protulere, coacervatum sit 8Sigiis pluribus usque ad XL. ad L. ad LX. diversa verba singulatim si gnificandi tribuitur potestas: quod si legitime factum est , frustra labora

mus' nulla enim esset ratio tantam

ambiguitatem tollendi, & quid monumenta loquantur internoscendi . Quin antiquitus quoque abstrusissima ea fuissent aenigmata' cum Versa Vi ce usitatas formulas, sollemnia Verba , literasque in oculos perpetuo incurrentes quivis serme tunc intelliseret, ac perciperet . Publicae eruditionis, communis regulae , generalisque consuetudinis ea fuit uni mitra, & comstantia, ut quae in Africa in Asia, in Galliis , in Dacia marmoreis , aut ae reis tabulis committebantur , iisdem