장음표시 사용
11쪽
- et huius vocabuli notissimus commendare. s. io do orat. I, 21. 2. Iis vel a praepositio propriam habet vim, ut in omnibus verbis, quibuscum sit coniuncta, separationem indicet significat, unam rem in diversas partes dividi, partes huc si illuc poni, plura fieri ex uno. Primo motu quidam ubique est cogitandus, ut exempli gratia ex verbis idendi, distrahendi, diripiendi videmus. Ab illa vi in diversa partes dividendi iuvisionem in unam tantum partem osse ductam nos docont oxsmpli gratia verba discedendi, Sorecienci, instinouendi omissa, ut obiter intuenti videatur, motus noti ossis pravositio rationem quandam augendi adseri l. e. verbis quibuscum coniungitur, vim iacit, quae sententiam augeat atque cumulet. Sin talom vim in iis tantum orbis, quae affectum quendam indicant, invenimus, qui per totum corpus diffusus hominom quasi dissolvi Exempla sunt αυ- cruciare, dispudet, distaedet. Donique vim quandam ogandius minuendi habet. Porspicuum ost hanc vim a notione separandi osse ducendam quod abost a facili, id os di elis: ita vis quasdam negandi nascitur. - Moc in universum do praepositionis dis significatione volui prasmonore qum rem in tractandis singulis verbis accuratius explicare conabor. Initium fiat a vorbis quibus tantum non semper inest vis in diversas partes dividendi. ibilare Cascit. 249: un- tam rem aibalare, ut pro nil hoverit. Propria vis hoc loco optime lucet verbum idem significat, ac secretum balando, i. s. garriendo differes ot divulgaro. - Bidere sat in illuc dare. Qua x signification postea similis oritur vis, quasinos verbis sparoendi, distribuendi Caecil. 239 dide ac
dissice. Per me licebit. - Caton Fragm. Orat. Res V, 17: num messo amentum pro vino conmario inter apparitores aitque amicos meos disclidi; laut Merc. rol. 58 Amoris vidi unditur ae didier eum Oronorio); laut Mil. l. 707Mauritius a i recte lections didam restituere vult. Α
12쪽
- ' Ritscholio ita versus scribitur Nam mea bona meis coonatis dicam, inter eos partiam. Haup versum male traditum ita concinnat bona mea in morti coonatis didam, inter eo partiam, dicens, verbum dicendi alienum esse. Idem illud didam Haust restituit Plaut. Ρers. 757: Nunc ob eam rem inter participes didam praedam et participabo, ViX, ut opinor, rectΘ. Dierectus Merc. 756 Abin dierctus 183 in ubi hine dierectus; oen. 160 Abin dierectus Capt. 636 i dierectum, cor meum, ac suspende te Bacch. 579: Recedin hinc dierecte' 347 i dierecte in mammam malam crucem. Trin. 457 Abin hinc dierecte Rud. 1170 quin dierecta i cum sucula et cum porculis Cas. I 1, 15 Abi rus, abi dierectus tuum in provinciam; ost. 8 Abi rus albi hinc dierecte, tabscede se ianua; 850 Abi hinc dierecte, abi hinc in malam crucem Ad partes corporis vel ad res transfertur dierectus Curc. 240 Liendierectus et Men. 442 duci lembum iam dierectum navis praedatoria. - Uferre est huc illuc erre, in divorsas partes serre Mn. trag. 105 alia tucrus Uferi, dissupat Plaut. Τrin. 32 sat scio, in alto Distraaeissent disque tulissent sate lites tui miserum foede Notanda mosis, ut apud Lucr. . 45 disque sipatis. Sequuntur xempla non dissimilia: rin. 689 ne mi hanc famam di erant: er Heaut. rol. 16: nam quod rumores distulerunt malivoli Lucii sat XXX. 24 Gaudes cum de me isιa foris sermonubus dimers. DeniqueΡlaut Curc.
576 esto te faciam ut hic formicae frustillatim di erant. Alia exempla metaphoricam quandam vim ostendunt 1. Cist. Π1, 5 Gaminor, feror afferor, distrahor, diripior; Oen. 156:α eror cupidine eius; iu H. 1163: Nempe ut adsimulem me amore istius di erri Turpil. 109 desideriodi eror. Huc fortasse spectat Epid. 118: clamore di austor, inferor, nisi rectius ad alterum genus resertur, quod nunc tractabo. 2. Plaut. Aulul. 446 hic pipulo te di eram ante aedes Pseud. 358 iam esto e di eram dictis meis; er Andr. 408 orationem spera invenisse eiu in erat e Caec. 109 afferar
13쪽
sermone misere; it. 459: ut eri qui ' me . . . sermone
indecorans turpi fama vi eravi Luc. XXX 3b me malassicendo in volo sermonibus di era. laut Τruo. 606 ita ut pauxilium differam e caulibus ita Schooll). Restant alius significationis
pauca exempla Rud. 368 nos cum scapha tempestas deaetrovorsum ster ab illis; ublii Sent. 26 R. omnes vitam dimerentes mors incerta praevenit, ubi non tam dividendi quam separandi vis exstat. Vim intransitivam hoc loco repperi: Lucii Sat. XXVII 17 tamen aut verruca aut cicatriae naevis pupulae di erunt. - Iare, flando dissipare. Plaut. it. H. 17 quom tu Dolones a lusisti spiritu Lucit. XXV 73: pars a latur vento, pars autem obrio est ristore. - unditare, in diversas partes fundere, prodigere. laut Merc. 58: amoris vi diffundituri ac didier. - ωnoscere, notis diacretis aliquid noscere. ublii Sent. 661 R dominari eae parte αὐ-
noscitur, cui superior supplicare videtur. -- diiudicare, duas via plures res diversas iudicando discemere. or Heantovi. 504 ita comparatam esse hominum naturam omnium, Aliena ut
melius videant et diiudicentivam sua; 237 perstin istuc prius diiudicare quam scis quid veri siet; laut Amph. 676 quam omnium Thebis vir unam esse optimam diluvicat Fragm. VidulIV Studem.): donicum haec diiudicata res erit. - dilabi in diversas partes fluere, diffluere, dissipari. Naeu uag. 4: Male parta male dilabuntur. - allapidare, lapides huc illuc dare, translato dissiparo, prodigere. Com. fragm. all. inc.
55 rem dilapidas quam miser exstruaei ictor' er. Ρhorm. 897 prius quam dilapidat nostras tristinis minas. - dilaroiri, in omnes partes largiri. Caton fragm. orat. Rel. II 6 num-wuam est pecuniam neque meam neque sociorum per ambiιionem dilamirus sum. - dilatare Labor. 44 idcirco ope nostra dilatatum est dominium Tostatae stentia. disistere proprio est dividero, ut apud attinium v. 84 pernum totam
14쪽
formas, Versuum numeris tantum ascriptis afferam insistunt,
aeque extremo tempore Becoravit eam monumento, quam aeu
serat, forma memoratu dignas deueaei et Mileaeserata s-mus. articipium divens est, quia qui diligit amans, studiosus, dein accuratus, sedulus, quia qui diligit libenter curam impendit. Etiam hoc loco, quoniam usus per se planus est, numeros
tantum afferam allistens, Plaut. Amph. 630 dilistentem Amph. 973 indilioens, laut. Μοst. 105, Bacch. 201 Tor. Adelph. 684 insistenter, laut. Capt. 26, en. 968, Ter Eun. 207, 339, 500, 505, ec. 257 Caton. d. r. r. V, 1 V, 7 XXX,
2, XLV, 1 LXI, 2 LXVI, XVII, CXLIII, 3 indilioenter,
Ρlaut Mil. l. 28, er Phor. 788 viventius, Caton. d. r. r. LII, 1 CXXX, 2 Attius 598 ditissentissime, Caton. d. r. r. 66. - allistentia, vocabulum dissor a cura et ab opera, quod diligentia si ad animum et ad corpus resertur, curis tantum ad animum, opera ad corpus diligentia eius est, qui sponto et cum amor aliquid facit. Legitur vocabulum: Ter Andr. rol. 21 9uorum aemulari eaeoptat neolestentiam Potius quam istorum obscuram ditissentiam hoc loco in malam partem duissentia os sumpta; ec. 263 Laches, et ditissentiam vestram et benionitatem l Novi et quae dicis omnia esse ut dicis animum induco hic ditissentia prope vim amoris accedit. Idem fere est quod cura, providentia laut. Capt. 115 S
2 Idem defendit in Curc. v. 424, ubi Nonius diligit Festus ut vid. dirigi legunt, Neuleshi l. s. s.
15쪽
- 1 nito ambulare, si foris, si intus volent: et ι adserventurmaona insistentia Rud. 20 curate haec sultis mayna disissentia. Denique similem sensum atque industria vocabulum praebet ubi Syr. Sent. 349 Mora comistionis Missentia. dilucide, in omnes partes lucide, aperte, plane Tor. Phorm. 399 dilucide e edivi utibus me oportuit Iudicibus: Pompon. 161 Ouid nunc vis fleri verrem sume dapsile ac dilucide. - Diluculum, lux quae Oriens in omnes partes sunditur. Plaut. Amphitr. 737 Primulo diluculo abiisti ad Myiones 743 abii hinc hodie cum diluculo Ahan. 70 advenisti . . . iam D. - dimidiatus, participium verbi dimidiandi est in duas partes aequales divisus. Nonnumquam cum Verbo dimidius confunditur, amo verba sunt discernenda dimidiam dicitur do re in duas partes divisa, dimidius de altera parte si ipsius bifariam divisas. Dimidiatum ergo nisi ipsum quod divisum est dici haud convonit, dimidium vero est, non quod ipsum est dimidiatum, sed quae in dimidiato
pars est altera. Legimus vocabulum: M. Annal. Rel. 526: Sicut siquis ferat vas in dimidiarum Lucii Sat ino. 78: qui ei scruta quidem ut vendat scrutari lauda praefracta stristitim, soleam improbu' dimidiatam Sat. VI, 13 uno oculo pedibusque duobus dimissiatris, ut porcus; laut. d. l. 762:
neminem eorum haec adseverare audias, et procellun sese in mensam, dimidiati dum appetunt valde est hoc loco vim viati suspectum Caton. d. r. r. 151,3 eo cribro erram incernito, dimidiatum dioitum terram altam succernito d. r. r. 37:
lunaque dimidiata orat. Rel. XXXVII, 3 Romines defoderunt
in terram di diato ionemque circumposuerunt, ita inιerfecerunt; laut Men. 157 dies quidem iam ad Milicum dimidiatus mortuost. - dimissius exstat laut Aul. 767 I, refer dimidiam tecum potius partem dividam Rud. 1123 dum dimissiam petebas partem immo etiam nunc peto Curc. 447: Dimissiam partem nationum usque omnium, Subesti solua intravistini dies Caton. d. r. r. 29 partem dimidiam in metem,
16쪽
ubi pisulum seras, invehito Coi p. Insor Lat. Ι. 206,30, in lege Iulia unicipali eiu viae partem dimidiam is aed. ruendum locuto I, 1061 pro parte dimidia socia; aspissime cum vocabulum dimidium inveniamus, etiam hoc loco, versus tantum adscribam: οπ. Insor Lat. I, 206,43; aut.
Amph. 1125 Aul. 291, 293, Bacch. 321, 185, era. 69, Rud. 968, 960 1409, seud. 454, 1164, 328, ruc. 748;Τor. hor. 594 Adelph. 370 Caton. d. r. r. XXIV XCVIU, I CVII, 2 CL 1 Fragm. Orig. V 5 Afran. 156, ubi Syr. Soni 282 dimidio exstat Plaut. Asin. 441, Rud. 1410 Caton.
d. r. r. 36 Luc. Sat. XX, 13: tempestate sua atque eodem uno tempore et hora dimidio e tribu sonfectis dum taxat eandem At quartam. Hunc ad versum referenda sunt, quaΘGellius n. a. ΙΙΙ, 14, 11 adnotat iam in vicesimo manifestius dimidiam horam dicere studiose fuit Lucilius9, sed pro a
missi dimissium ponit in hisce versibus ... nam cum obvium proximumque esse dicere dimidia et tribus consecus, istilate atque attente verbum non probum vitavit. - tristere. M. fragm.
Orig. inc lib. I ne praedia in i ricum diristerentur. lautum agripere dixisso Festus Pauli p. 69 auctor Q. Fortasse Curc. V. 424 rospexit os stilosti Joum. Os hil. a. 188 p. 104. dirimere. Verbum dici de rebus coniunctis in unum, sed in divorsas partes solutis iam undorus Var loci ex cod.Εrsuri. docuit: Quoniam autem, si rem in partes solvas, etiam Vim, quippe quae plerumque in partium coniunctionepotissimum con8istat, necessario tollas, evenit, ut dirimere omnino tollers aliquid irritum facere, disturbare, interrumpere significet'. Hanc vim verbo nosse laut Amph. 255 nos docet Sed praelisin id tandem diremit no interventu suo. Fore in significationem orbi ranstendi transit Luc.
Sat inc. 106 vasa quoque omnino dirimit. - non solio dupundi. - dirumpere, in diversas partes rumpere Verbum
in aliis codicibus aliam prae se lari scripturam habemus dirumpere, disrumpere, disret pere littera sana mutata cf. p. 4).
17쪽
rumpere et disrumpere et disrumpere in Terentianis et in Saturis Lucilii disrumpere forma tradita sunt. Fortasse etiam in sabulis lautinis a principio ubique disrumpere exstitit, sed ex iis, quae supersunt, probari hoc non potest. Legimus vorbum laut Bacch. 41: aetemplo puer paedagosso albula
disrumpit caput B disrumpit, C D irrumpit, a dirumpit9:
Luc. Sat. XX, 5 et 6 iam disrumpetur medrus iam ut Marsu' coluibras, iam pit cantu, venas cum aetenderi omnis; laus.
Cas. IV, 3, 10 perii hercle esto miser, dirupi Cantando in naeum licet illo morbo, quo dirumpi cupio: diruptis solus, ceteri dirumpi, nisi quod disrumpi9 Curc. 222 Geminos in ventre habere videor lios. Nil metuo nisi me medius disrumpar miser Tor Adelph. 369 Mihi, qui id dedissem consilium,
essit stratias. Disrumpor amentum adnumeravit ilico Disrumpor invidia in omnes partes rumpor Plaut Bacch. 603:- Iamus ille huc veniet disrumprum velim B i disrumprum, FZ diruptum dirrumptum scriptura melius est tradita, quam ut reiici possit; cf. corruptum Cas. ΙΙ, 5, 18: Edepol ne esto ilium mediam diruptam velim. - diruere in diversas partes Vertere. er Adelph. 908 Atque hane in horio maceriam Messimi antum potest; 16 Syre, cessus ire ac facere' uidesto Dirue. - disceptator, qui de re, de qua disceptatur, sententiam fert disceptare a dis et captare, quia utraque contendentium pars ad sui defensionem aliquid captat. Vossius.); laut Most. 1137 Nunc utrisque disceptator eccum
adest asse disputa. - discerni lum conferenda sunt, quae
Nonius p. 35, 29 hanc ad vocem adnotat dictum a discernendo acu quae capilio mulierum ante frontem dividit: Luc. Sat. XXX, 8 euploeam institis ducerni humque capilio. discerpere, in diversas partes carpere Luc. Sat. X, 10: ne quem in arce bovem discerpsis maynino inquit Attius 543 cui potestas si detur, tua cupienter malis membra discrepat suis AEnn Annal. Rel. 434 sed nec pote quisquam
18쪽
in libris priscorum scriptorum non exstat, nisi laut. m. 809 Dic mi istuc, Menaechme, quod vos discretatis, ut sciam; DF discretatis, BC dissertatis, Z desertatis exhibent. Discertare esset in utramque partem disputare. andem vim etiam vorbum dissertandi praebet. Mischolius loco lautino dis- eertare, ceteri editores dissertare in contextum receperunt. Hos ego sequi malim, primum quod codicos melioris auctoritatis dissertare praebent, dein quod verbum discertandi aliis locis me legere non memini. Verbum dissertandi etiam apud Caton. Orat. Rel. 40, exstat: in eo cum illo dissertem amplius 'Accodit vox edissertandi. - discessio os discedero, actus discedones, dein divortium. er Andr. 568 Nempe incommo- duas denique huc omnis redit, Si eveniat, quod di prohibeant discessio. discidium derivatur a verbo discindendi. Saope commutatum est cum vocabulo dissidium. Plerique grammaticorum docuerunt, duo esse latina vocabula, discidium et dissidium, quorum illud a verbo discindendi ductum, quod de graviore vi extera ponatur corporum et quasi corporum soparationem significet et omnino disiunctionem, velut hominummatrimonio coniunctorum, hoc a dissidendoanimorum quendam separationem. advigius si argumentis probavit, nullum esse latinum vocabulum dissidium, id autem, quod sit discidium, ita lato patere, ut non solum ad eorum separationem, qui in diversa loca distrahantur, pertineat, sed ad omnis, quorum coniuncti etiam animorum vinclo astricta, prorsus tollatur et in inimicitias convertatur. Legimus vocabulum apud Plaut. il gl. 651 Neque per vinum unquam eae me Moritur discidium in convivio: ssud. 70 Rarum mihi voluptatum omnium atque itidem tibi Distractio, discidium, vastities venit: er Andr. 697:
Hanc mihi eaepetivi, contistite conveniunt mores valeant ui inter nos discidit volunt; ec. 476 neque mea culpa hoc 35 Cic. d. n. Exc. II, IR
19쪽
amantem scindere Turbat missum, evitat, moeros disicit discidia amantem uesiclerus coniecit, libri xhibent di i mautem - discindere, in diversas partes scindere. er Eun. 646 Vestem omnem miserae discidit, dum ipsam capillo conscidit Adelph. 120 Fores GDeoit restituentur discidi Vestem: resarcietur, e ... dis stratia; 559: Usque occidit hem, quid narras Em vide ut discidi labrum: laut. it. L 1395 Facite inter erram spue caelum, uti siet discindite B descendite verbum quod sensum non praebeti caliger sane v. 1047 respiciens, dispendite vel distendite neses an vere); Caton. d. r. r. XL, 2 sumito tibi surcurum eum praeacutis, salicem praecam discindito Fragm. em dict. 70: tales istitur amicitiae sunt remissione usus affluendae et in caι nem dicere audivi, dissuendae maris, tum discindendae. Hoc loco verbum translato usurpatur, opponitur verbo dissuendi:
hoc est paulatim aliquid solvors, illud alicui res vi subitum
finem facere. - discordis; ompon. 164 Blanda alia superba, impotens Discordis idem ac discors est. - discom ibina. laut. Capt. 402: Nos fuisse venio hau discom ibili. Similem sententiam etiam vocabula discordis, discor-ssitas, viscor re praebent discordis lauti Truo. 420 Rubeboat illa, facile invenio quo modo Biscordis is diuortium interno parem eadem vi discordiam M. eo. 693 Atta 21; discordis Caton Fragm. Orat. Rel. VI, 2; ubi Syr. Sent.1 31 discordis Attius 87. - discordiis uno loco pro discordia usurpatur, acuv. 178 9uantamque eae discorvi te cladem importem familiae. - discordare: laut. ero. 231: Et ne noceret, quam domi ante habui capram Neu discordarentri ambae in uno essent loco; ΤM MM. 575 Se quid vis r quid qui scis eos nunc discordare inter se discumbere
proprio do multitudine dici tantum potest, quae ad diversos
20쪽
bum mensae accumbere, dein dormiendi causis accumbere, Ρlaut. erc. rol. 100 Discubitum noctu, ut imus, ecce ad me advenit Mulier, qua muliere alia nullast pulcrior. - discutere significat in omnes partes concutere, huc illuc iacere, disicere Luc. Sat. IX, 75 arripio et rostrum beasque huicetopyriatim Percutio dentesque advorsos discutio omnis. Dein verbum similem in sensum transit, quam scrutandi et explorandi causa aliquid concutere: ubi Syr. Sent. App. 291:
Discute quod audis omne, quod credis proba. - disertus origi nem Vocabuli cognoscere iam supra studui. Exstat praeter
Τerontii Eun V, 6, 10 apud Pubi Syr. Sent. 684 Satis disertust,
quo loquitur veritas; han. 51 9uod vult diserte pactum, haut dictum: laut Amph. 578 Satin hoc plane, satis diserte esse, ere, nunc videor tibi Doratus diserte est distincto, plane;
Plaut. Stich. 241 Fuit disertim, verum id usu perdidi: itin. 150 Ambui recte me disertim Attius 350 Disertim id
unum incommodis est meis. Librariorum errore saepius sicΡlaut Stich. 241 DF serrum praebent- vocabula disertus et desertus confunduntur. - disicere in diversas partes iacere. Caton Orat. Rel. I, 26 Item uti ab Thermo- puleis atque eae Asia uaeimos tumultus maturissime disieciatque consedavi disieci idem est, ac dissolvi; nn trag. 78: Cui nec arae patriae domi stant, fractae et disiectae iacent: Attius 348 .... inscidia amantem scindere Turbat vulstum, evitat moeros disicit. - dioiascere findi Caton. d. r. r. XII: Ubulas sione , qui arbores conprimat, si violassent Codicos melioris auctoritatis disti cent pra,ebent, deterioris dehiscent, dehissent. - dispalescere divulgari, palam fieri. laut Bacch. 1046 Si plus perdundum sis, perisse satius est uam illus Motuum vulo dispalescere. Hoc uno loco priscorum scriptorum id vocabulum inveni. - dispandere hoc ad verbum inprimis est conserendus Gollius XV, 15 ab eo, quod es pando,
passum veteres diserunt, non pansum et cum eae praepositione