De coniunctivo Plautino

발행: 1899년

분량: 221페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

- 194 post quom concessivum:

Bacch. 283. Adeon me fuisse fungum vi qui illi rederem, Quom mi ipsum nomen eius Arehi iniris Clamaret de rurum esse, siquid credere νB. Indicativi in definitis sontentiis servati satis multa exempla protuli in obliquo coniunctivo tractando pp. 79-94. Ubi enim ne obliqua quidem ratio coniunctivum elicuit, ibi

etiam minus attractio. Indicativi autem in infinita sententia servati exemplum non habeo praeter condicionalom sent.

Rud. 379 Si amabat, rogas quid faceret

de quo indicativo v. p. 122. Breviter comprehendamus, quae apud pendentes coniunctivo do eis sententiis effecimus, quae attractioni propriae sunt infinita dico sententias, quae eiusdem temporis sunt atque Oni regens. Ubi regenti sententiae interiecta est secundaria sententia, coniunctivus semper fere usu venit 50' soro) indicativus nobis occurrit ad futurum tempus spectans Amph.

60 post nisi quod p. 80 Merc. 006 post dum p. 192; ad praesens t. pertinens Mil. 60 post si p. 192, Trin. 342 quae vi p. 191. Incertum est ex Mil. 8l quom, agi nunc agit p. 185.

Ubi egontem sentontium sequitur secundaria Sententia, coniunctivus item modus legitimus est 46 ) indieativus ad futurum tempus spectans verborum modalium usu

venit futuri Capt. 20 siquidem volet, Mero. 146 quom voles, Men. 044 quo olet, praesentis Rud. 891 si potest, Mil. 83 ille qui volt, Baech. 348 quantum poteri, era. 372 quibus ieci); - praeterea in condicione servatur futuri ind. post nisi quis Capt. 792, coniecturis effectus in Men. trocli Cooste

202쪽

1084 isti habit abit si rin 1012 si abliJeris praesentis

ind. de praesenti fere actione Mil. 295 nisi stupprimis - supprimo, ut 58 9 hoe eonere o. In temporalibus

sent futurum exactum quinquies retinetur, ut simplex vix

nisi ere 492 p. 1833, praesentis indi de instanti re post

dum et priusquam de vere praesenti Ps. 683 quom petimus. In relativis sent futurum simplex numquam retinetur nam definitae sunt sent. Rud. 634 et Most. 095), prae- sontis ind. non nisi ad vere tempus praefans spectans: Ps. 850 quo conductus venio ). Ubi inter primariam et regentem sententiam in secundaria sententia multo quidem pauciora sunt coniunctivi exempla sed usus non multum sane differt. Paulo liberiorem esse indicativi usum ostendit praesentis ind. ad futurum tempus in temporali sent spectans Most. 87 quom --

pluit, itemque post dum s. 531 - duo certa hic sunt sus indicativi in condicione servati exempla Capt. 47 si rebitet, Trin. 1042 si compellabo. Prasterea similis exemplorum ratio est. Nam verba modalia sunt ors. 383 tibi soles, Mil. 108 sti pomum, Poen. 395 Cas. 20 quod lubet; sui ex in temporali sent. p. 279 sut simplex Rud. 558sortasse non pendet); praesentis ind. ad vere praesens t. respiciens est in Trin. 25 tibi qui esset Men. 972 qui nihili stivi Cist. 3 quae, arbitror. Ubi denique in initio periodi sent secundaria posita est vel ubi saltem e regonti sententiae et verbo primario an cedit, indicativus semper ore 19' servatur quin eo tacilius quam apud absolutum coniunctivum servari potuit, quod saepissime indicativus verbi primarii intercedit inter

veriorem igitn reperinans μμ coniunctivi usum iam apnil absolutum coniunctivum, tibi huiusmodi indicativum repori mus Persa 524 is emat ut eam mereabitur Most 403 Neu quisquam responset quanil pultabit senex, ne alia ex commemorem

203쪽

- 196

Aecundariam sent et regentem coniunctivum. - coniunctivus

semel in temporali sent. quae regenti sententiae proxime antecedit, adhibetur: More 344 Neque is quom roget quid loquar cogitatumst. In rin 157 si coni agnoscendus est, potentialis, credo est. Subiunctioni aliquid tribuendum esse ex hoc conspectu exemplorum repparet, cum coniunctivus domi sit et multo saepius quam apud absolutum coniunctivum usurpetur, ubi insignis est subiuncta ratio praecipue si intra partes regentis sententiae secundaria tut), indicativus autem suo loco sit, ubi obscurior subiunctio est in initio periodi Sed stiam attractioni haec ratio bene convenit. Cum regenti enim sententia proxime ea enuntiatio cohaeret, quae ei inte iecta est solutior est ea a qua periodus incipit, praesertim si indicativus verbi primarii proxime sequitur. - Atque cum coniunctivus apud subiunctum coni non in aliis enuntiatis quam apud absolutum proveniat, cavendum est ne subiunctioni plus quam attractioni tribuamus. Deinde cum indicativus servari possit et ubi inter pii-

mariam et regentem sententiam intercedit, et ubi regentem gententiam sequitur, coniunctivus autem oriri possit et regenti et primariae sententiae antecedens, apparet non in collocatione sententiarum omnia posita esse, quam apud absolutum coniunctivum nullius fere momenti esso repperimus. Licet enim pro futuro simplici coniunctivus, adiuvante subiunctione usurpetur etiam ubi res admodum certa in incertum tempus reiicitur in universum ut apud absolutum ita apud pendentem coni statui potest, coniunctivo aliquid incertae notionis inesse, indicativo servatorem certiorem reddi:

ut in Rud. 1137. Sed Si erunt vera tum opsecro te vi meaim mihi reddantur, trocli Cooste

204쪽

verba illa ri erunt vera cuni confidentia profert Palaestra, verba autem eiusdem sabulael 128. Ae si istorum nil sit, ut mihi reddas. cum desperatione et dubitatione facit Gripus vel comparemus haec duo ex: Trin. 104 l. Lubet adire atque apsellare hune verum ausculto perlubens

Syra metuo, si ompellabo, ne aliam rem oecipiat laqui. 1170 metuo, si tibi

Denegem quod me oras ne te leviorem erga

me pute'.

Non grauabor faciam ita ut vis. Ad speciem prorsus similia sunt. Ss in illo Cha

midi iam certum os coinpellare quamquam moratur, in hoc coniunctiviam si denegem ad irrealem notionem appropinquare demonstrant verba quae sequuntur: non gravabor etc. Vol ut in temporali enuntiatione futurum exactum fero servatur, in condicionali coniunctivus provenit itemque semel in temporali Men. 1045 p. 60), ubi coniunctivus suo loco est, non solum quia regenti sententiae interiecta est, sed etiam quia de re sumpta agitur quando si forte .

205쪽

Res summae in rem conspectu positae.

Obliquum coniunctivum brevius licuit tractare, quoniam ius fines iam in priore huius disputationi parte v. p. 74-75 circumscripsimus. Neque ad usum quidquam interest, utrum ad infinitivum an ad coniunctivum se applicet. Eodem enim semper attinet, ut secundariam sententiam sivs infinitam sive Ofinitam a loquento alienam esse significet. Pauca obliqui coniunctivi exempla illustria afferamus: Bacch. 788. Orabat quod uti esset seritum ut seret. Merc. 151 me rupi causa currendo tua, Ut quae scirem mire aeturum tibi liceret.

622. quin percontatu's hominis quae facies foret, Qui illam emisset 'Trin. l05. Iubet M'Darionem quae imperaverim

rare ut esserantur.

Ut ab obliquo oniunctivo in prior parte distinximus eum qui regenti infinitivo deberetur p. 75 II), ita hi ab

eo separavimus coniunctivum qui ad rogentem coniunctivum attraheretur: in quo tractando diutius morati sumus.

Et quidem repperimus ad coniunctivum easdem sententias quas ad infinitivum attrahi atque id iisdem legibus, nisi quod apud coniunctivum diligentius iis obtemperntur. I. Infinitae enim sententiae, quas eiusdem temporis sunt atque coniunctivus regens, ad eum trocli Cooste

206쪽

attrahi possunt, cuiuscumque generis est: - in exemplis longe plurumis, ut apud infinitivos, ad futurum tempus utraque ententia pertinet, ut As. 44. Di tibi dent quaequomque Pte 3. Bacch. 1037. Nequa ego haud committam, ut, siquid peccatum siet, Fecisse dicas de mea sententia; cuiusmodi indicativus si quando servatur, eo fere attinet, ut futurum tempus apertius designet aut rem certioremrsddat nisi verbum modale est ut velle, ubere possest, quae voces liberius restant. - Multo rarius ad praesens aut perfectum tempus utraque sententia pertinet ut Most 173. Virtute forma id nenit, te ut deceat quicquid

As. 72. tu malefacta iterari multa possuntymi reditum quod sit tibi datum esse pernegaris, et praesentis saltem temporis indicativus libere servari posso Videtur. II. Ad si sumptae autem coniunctivos sive condicionales sunt, sive interrogativi indignantium vel qui cum iis cohaerent, sive irreales, non solum omnes sent infinitas attrahuntur sed tiam haud raro definitae quae cum regenti sententia prope coniuncta sunt maxime in adversativo nexu, rueSertim si commune est utriusque ententiae subiectum. Haec exempla asseram:

Amph. 87I. Num me sit culpa, quod egomet contra Xerim, Si id Aleumenue innocenti vetat. Mil. 556 nidi cur negem quod viderim'

3 Cum pud eotoro coniunctivos ofinita sententia non attrahantur, apparot falΗo uobbertum Gr. Stud. II attractioni tri . huisse coniunctivum Oest vim camine Bacch. 907. ut eum, Casti.

se quom, faciat is huius disp. p. 26 si Capt. 146.

207쪽

- 200 Rud. 33. Utinam fortuna nunc anetina uterer, Ut, quom exi ijssem eae aqua, arerem tamen. Apud pendontem coniunctivum facilius quiden constantiusque quam apud absolutum coniunctivus oritur, et quidem maxime constanter, ubi fortissima os subiunctio i. e.

ubi intra partes regentis sententiae secundaria posita est); sed non in aliis enuntiatis oritur quam illie, nisi quod subiunctioni soli debetur coniunctivus post interrogativam Aent. quis fuerit - qui. piliae by Cooste

208쪽

129 329 565953

Cist.

Men.

Bacch.

209쪽

laclo omnium locorum

Amph.

210쪽

Cia iam a

im 122

ILII

399844 fia

360 698129

9M A

730159

Bacch.

914 5144 129 30

SEARCH

MENU NAVIGATION