Nicolai Gratiani Vtinensis Sectio prima in eam Digestorum partem, quae secunda Infortiati nuncupatur

발행: 1575년

분량: 211페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Nicolai Gratiani.

tinebant ad consentanda legata, intestigerentur ad illa tantum relicta spectare, quae veniunt peculiari titulo legatorum, an etiam ad ea, quq includuntur sub alio titulo est cum rationer Rra interpretatio mentis edicti pro conse uatione relictoru,vel hoc, ues illo modo de relictis agatur: atq; ideo & portio illa, quae per institutione m veniebat,iure edicti coseruatur. Et hinc insero, st in eo loco non conseruatur illa portio filio vii instituto, sic enim haberet secsidum tabulas contra notata in l. posthumo.C.de contrat ab. Illud tamen verum est, quod iure ciuili dicitur ille haeresinam & adire potest stante contrat ab.bonoru tamξ ρογtionena habet ex vi relicti inclusi in honorabili& pleniori titulo institutionis,ut ibidem est casus: & ideo no potest ex eo loco colligi, quod in dispositione priuati testatoris, verbum leg di possit significare institutionem . Soliam potest colligi & recte 2 sub termino verbi legadi potest venire etiam illud bonorum reli lim, hod secundario ut dicitur cosderat ius no-mum in institutione contineri: non autE p test uenire principalis essentia sui ita dicam ipsus institutionis, quae est in successione imqo uus persenae. t Hanc enim uerbum lego

minimesignificat. Hinc etiam tollitur argum. quorundam G. l. r. le haered.instit. arguentiu . si licet pro sullinendo testamento verba quoq; integra supplere. magis licere debet uerba relata extendere vel ampliare. uel ex generali mgnificatione mentcmutentis adiuuare. Hi .n. male arguunt, nam in l. i. oratio institutionis

hi pro persecta cum haeredis nomen merit e pressiim: sed in casu nostro oratio est persecta significans certam dispositionis speciem omni .no distantem a specie institutionis. Alia iura pro ista opin .allegata non prosequor, quaedam enim manifestum continent errorem, qui iam vero ex iam dictis facile a studiosis iuris nostri poterunt declarari. i t Iniecunda parie conclusarum opposition si non obstat authoritas.gl .in l. his uerbo. supra de haered.inst.& Alex. & aliorum magis communis opinionis in.l. humanitatis.Q de impii. dum aiunt verbum relinquendio aptum esse institutioni: quare videbatur magis idem in verbo legandio quod a nonnulis habetur prodirecto, ut per eos in l. ceturio. de vulg. & pup. utq; in potiori sensu recipiatur,arg. in . l. i. ff. si ager uecti' sed hoc quoque argumentum ex suppositis stupra relatis,facile consulatur. qat Non est enim par ratio verbi relinquendi de verbi legandi, ut per Bart. de alios frequentius in da. ccnturio.nam verbum relinquendo accipimus uti commune non simpliciter pro di-r de obliquo, sed pro idoneo ad dispositi

nem utriusq; generis vel circa personas,vel circa res.hoc enim est dicere uerbum commune: sta uerbum legandi ad unum dumtaxat genus pertinet ad dispositionem rerum,no primcipaliter peribnarum do earum successionem:

ideo quo ad personas dicitur magis obliqvu, quam directum. Quo vero ad res pro directo

potest haberi. cuinetiam ad legatarium dirigatur, ut egregie licet obscure voluit Bart. ind.l. centurio. praeclare, prout omnia & hic inrub.nostra&ibi orniello illustratus. Hinc patet quemadmiaiam selui debeat & intelligi dictum Modem. ut legandi verbum summatur in sensu directomon enim potest summi insensu directo ciuili P successione rsenae: sed in sensu directo rerum,superquib.tcstator disponit & dispositionem in legatarium conserti

Haec not.

3t In tertia parte non obstat text. in c. Raynoldus. de testam.nam & pro intelligentia text.&pro solutione dis ficultatis annotandu est, st in eo text. supponit dubitatio& qusstio de reb. &bonis, non autem de institutione uel successimne persenae . Item notandum est, P uerba, qui b. utitur Pont.quod ille. P.medietatem bonorum quibusdam auunculis, aliam medici tem uni ex patruis di filiis eius legauerat, non sunt verba testatoris, sed Pontificis, prout &multi&bene sentiunt,&recte sequitur Tom. non enim in testamento potuerunt esse illa verba quibusdam auliculis& uni ex patruis cum expressio & persenarum nominatio in testamentis requiratur ubi de certa agitur perib-na. l. haeredes palam. is de testam. l. iubemus. de testam. . t .sfde haered. instit. Hinc colligenda duo. Primum st institutio patrui in dimidia partis haereditatis seu bonorum in casu praedicti capituli,non uenit neq; fuit significata ex uerboc legandi sed ex aliis verbis institutioni accomodatis: quod pro certo supponit Pont .in multis locis eiusdem capituli. Item colligen .est.' dum applicanir per Pont. Verbu legandi viri a. dimidiae bonorum tam relictet legatariis, quam relictae haeredib. institutis,non ea sententia applicatur quasi verbo clinandi possit per sie principaliter significare instituti nem,ut est dispositio circa successionem pers nae.sed magis & uerius applicatur sensit relim:. Est enim in utraq; dimidia relictum bonorum&s in una titi legati seu fideicommissi, in aliati t. institutionis: atq; ideo factum est ' clam de bonis ibi ageretur Pont. uerbo vno legandi utroq; relictum grauiter expressit,st uno institutionis

32쪽

l. I. delegat. I.

mtionis verbo ad inrunq: casum referre non potuille: quare sequiturdilucidE,' ex eo text. non possit iuste colligi institutio ex uno uerbo legandi sed bene relictum, quod est etiam secundario in ipsa institutione. Non pros oralia iura pontificia.hoc.n.antecedens quoci est in hac materia praecipuum declarasse sufficiat. t In quarta parte non obstat ratio quamu luti sontem praesentis diffiicutatis sic deduco,

ut ex ea innumere aliorum particulares rati

nes &argumetationes facilό &ostendi & eolligi possint. Illa igitur ex Alex. Soc.& Mod. huiusmodi erat. Pro si istinendis testamentis ialege certa magis attendimus metitem & uoli tatem disponentium, quam uerborum vim,risorem,& antiquorum ibi sines scrupulositates: Deo ' omnia circunflexa quoq; uerba pro testametorum consectione sint idonea, ut est casus .in .l. 3 .C.de lib.srael.&. l. quonia indignu. C. detestam quod si in odiosa quoq, exhaeredationum materia fuit hoc admissum, quanto magis in benigna institutionum interpretati

t an conditionib. de conis.& dem. &. l. ex facto. Misin .de haered. instit. Nos uero dicimus hac rationem communi sententiae no Obstare itaq;& illam & alias ex ea pendentes multipliciter

eruamus. Primum ex eo, quod assumunt tenentes contra communem ex praedicta ronein.q. nostra,constare de uoluntate ipsius disponetis quasi velit disponere titulo institutionis, non autem titulo lagati seu fideicommissi; hoe

uero assiimui I non probant quinimo aduersus illos probatio est euidens de manifesta sina pertam & non ambiguam uerborum significationem,a qua no recedimus nisi aliude euidentissimὰ probetur testantis alia uoluntas re-q; gula in.l. non aliter. deleg. 3.1 nec ibi uoluntatis dicitur esse quaestio, ubi uerba omnino clara & aperta sunt. l ille aut ille.S. cum in verbis.ff. de leg. 3.& ideo aduertendum,' non recte aduersus communem in hac quaestione per Mod. fuit allegatus textilia.l.quoties.sside reb.

lub. nec etiam uersamur in terminis text. vel doctrinae B. r.in. l. in ambiguineo. de reb. dub.

posito intellectu tex. in. l.l.3. Q coinu. de leg. Praeterea & secundo loco diluo praedicta rationem alio modo: demus uoluisse disponentem magis facere testamentum quam legatu, non tamen aliis uerbis ultim quam legandi, neq; ex aliis testamenti uerbis colligi institutione iure dicimus, talem uoluntatem nullis verbis significatam adhuc pro testamento seu institutione non posse sustineri. Remanet. n. talis voluntas in sui essentia de parte principali omnino tacita:& ideo non transit in testati nem & dispositionem circa persisna pro ut requiritur, ut sit testanidiarum & institutio. d. Lhaeredes. detestam .d.l iubemus. I. . Vnde

sequitur,' nihil olliciat opinioni nostrae& cci

constitutio. d. l. auoniam.C. se tellam.&. d. l.

C.de lib.prae t. nam in praeditas locis & sit lib. sermulae illae scupulosae circa testamenta &isistitutiones fuere sublatae:at puli iam relatu, sine ulla uerboru significatione possct prinprie directa admitti institutio: nam adhuc res postulat pro forma institutionis, ut ex aliqua uerborum significatione facta repressim dici regit,ut multis in locis sentit text. m. d. l. ruoniam. C. de testamen. & plerique prudenter probarunt, ut per Modernos in. l. 3. C. de lib. praeteri de in . l. haeredes mei. g. cum ita.

T ad Trebel.

6 t Hine etiam tolli possunt quaedam noua a gumenta a nobis alias deducta disputadi pratia praeter Din. x l .cogi. in prin. ff. ad tret Linducendo multis modis, quos non refero.&l . in testamentis ibi ca d quos velit substantiam sitam peruenire &.l. praeposteri. &. L testandi. causa. ibi c quatcnus dicitur de pecunia sua permissa testa licaiisa d . l. si in nomine C. . de testam de regu Ll. si mater. C. de i stitutio.& Bbst.&glo. in .l.qi toties.C.D mil. haer.& n ua inductio re. 6 I l. Gallus.1 .de lib. & posthia.& l .amicillimos de excus tui.&l. filium. S. sed si portio de leg. praestan.dc mg. effectus & cx cutionis& commodorum, quae uidentur in institutione qum: uersari circa res& bona disponentium: unde&ial dc Trebel.origo. l. I. toto.titu. ad falcid. l. i. toto titulo. ad Trebel. instit. de fideicommis. haeredit. S. restituta. cum sequen.

it Hinc etiam insero penitus explodenda esse quae scripserunt Moderni in hoc aniculo duobus praesertim in locis . Primum nume. centesimo primo, dum reserunt Tor-ntelli pulciterimam uerissimamque rationem ab eo pro communi sententia deductam: d inde in eo quod num . centesimosexto in rubrica supra eod.usq: adnum centesimum de- cimum luintum nouam putant afferre doctrinam . Quo ad primum dum inuehuntur in rationem Torniesti, cum res sit magni momenti, ne quis apud posteros vel in prae

senti uitio mihi aliquid dare possit , quod

grauiter in hoc loco aduersus Moden . illos agam. vel quod dicta illorum aut Tornielli aliter reseram , quam se habeant: duo apud se omnes perpetuo uclim csse tostata . Priamum, quod si quod unquam inter praeclaros B ac

33쪽

Nicolai Gratiani.

ac bonos viros insigne fuit amicitiae genus vera ni fallor uirtute nodo indilsolubili copulatu: tale profecto fuit& est si immacu reueretia

inter maximum Iurec.Torniellii ac meipsunt. ille.n. me sua probitate mirifice dilexit, quem ego litis meritis unice obse ruaui & colui, cuius memoriam perpetuo uenerabor & diuina

eius scietiam & singularem vitae integritatem 8 apud omnes pr)rdicabo: t non minus quam Francisci Gratiani Vtinensis. I. C.clarissimi ac patris dominiq; mei obseruandissimi. pro quo iuste aduersus omnes irruetes in ueras & pulchras elus sent ἴtias coiiater & sertiter pugnabo . Alterum est,quod in his quae argua cinnin hoc loco, tilina in aliis nihil detrahendi aut maledicendi causa Modem. uel aliis dicam: non est. n.uiri boni malu pm malo reddere,vel maledictu maledictis consutare: sed pro tutelaveritatis ac pm dignitate sanetis limi sapientissimiq. amici munus hoc atq; certamen pie si i-beo: & ne posteri aliquid a me putent coit ut, refero ad unguem pro ut iacent in impressio

ba secundo loco ronis Tomielli, prout reperi

in prima eius impressone in rub.supra nu. II. verba Moder.sunt haec.

ος tVnde sextis pro dicta opinione adducitur ra-

,, tio. quia uerbum leg non est aptum ad in ,, stitutionem haeredis: quonia in ea disponiturri de pers a prius&postea descendEdo dispori nitur de reb. ut haeres esto: in haereditate mea

,, facio uel instituo h redem in illis bonis It atties uero disponit de rebus prius,postea descende- is do ad personas, ut bona mca lego Titio, vel , iundum dato Titis,quod. i.quia haeres instituis tus debet reprehesentare pers nam defuncti:,, ideo oportet,st dispositio prius respiciat perii, ,, nam:&cum verbum lego praesupponat di-ἡ spositionem priorem in rebus, non erit aptumis importare institutionem haeredis & testator o,, illud institutionem facere non poterit, per.I. is nemo potest.deleg I .ut hic per Tornielli . sedis vere haec suit naturalis chimera sua, quia hancis conuersionem verborum in eadem orationeis non reperitur considerasse Iurisc. nulli bi enimis habemus uariari institutionem siue dicatur. - Titius haeres esto, i haercilitate mea haeres esto, is siue haeres esto in haereditate mea uel si dica- is tur lego fundum Titio,vel standum Titio lego se hanc.n.diuersitatem neq; Logici, neq: Gram- ,, maticialeq; legistae considerauerunt:& quavis, , testator loquatur cum haerede,tame eius insim, , tutio aequaliter est persccta siue praecedat ex- ., pressio haereditatis siue poesso psonae cum

tota oratio integra seper sit neces Gia ad insibis tu nE. Praeterea dato.' ista conuersio atten- , , deretur, illud,s cedebat de iure antiquo, quo A sermulae uerborum in omnibus consideratia. is tur de qui b. supra dixi: hodie autE nullo m is db admitterentur neq; in institutionibus peril. ri quoniam indignum.C.detestam . neq; in i

is lisper.uegatis.C. deleg. Item confunditur pis uerba quatuor generum legatorum,quae scin nis praecedebaiat & res sequebantur, ut insi. cos.

- 1.&sic dispositio respiciebat prius persenam,ri quam res: ideo remanet, ' opinio ista commi ,, nis nullis sundamentis cilicaciter probatur.

Verba autem Tornielli sunt sequentia. scit Et ultra Doct.hanc comunem probo optiis maratione, uidelicet quia institutio disponitis circa personam haeredis, ut costituat eum suo ., celibrem persenae destinisti&eu repraesenteta. si haeres 5e haereditas. is de usucap. in auth. de

, , iureiu a mor. praesi. f. r. & propterea requi- ,, ritur,2 reseratur ad persenam, ut circa illa di,

is sponat, prout est in hoc uerbo institu haeres, , cito & sic de aliis. l. i. supra de uulg. inst. de is uul . in princ.igitur si institutio non potest si- ,, gniticari per verbum,quod licet ad personam

is honoratam dirigatur, non tamen circa persose na sed tantum circa res disponat . quia n6psit ,, significare institutionsi cum circa persona non

,, dispon. it. sed uerbu lGC est huiusmodi, quia

,, non disponit circa peisina sed selum circa teri , , ad quas resertur, ideo &c. Et hoc est, ς uoluitri Bar.in.d .l.CPturio. lum dicit u uel buni lego A in dubio dicitur directum. .Lutio. de leg. 2.&., subdit c& no dico st sit directum, sed directum si ad ipsum legatarium: nam sensus horia ueri, si rli est, m n6 dico ' sit dirceiu ut circa pers si na honorata disponat sed directu solli ea i sine, se quia ad legatarium referatur seu dirigatur. si Hamo relatione uerborum utriusq; Cosulti omnibus haec audientib.ueli Ptibus apertis.

mec5stare puto, Toria. i sine samopere laududam: Modcr. vero relatione & reprehensionEiustissime prehendendam. In quorum Crationem conscripta v supra,arguo quatuor modis principalibiis,quibus multa & cogitatione di ratione&mente complector. Aiguo igitur primum tantam illorum modestia, quae cu reverbis per se nota sit ab aliis explodenda est . praesertim ciam Moderni isti nullam a grauissimo doctissim : Torniello ullo unquam tempore ne uerbis quidem iniuriam acceperint, nec eius profundam intimamque utriusque iuris scientiam degustaverint: nam si domimi ac mea quidem sent Ptia sanctissimi Iureci mielli consiletudinem habuissent.&si inter syllam atq; caribdim saepius uersati essendattamen

34쪽

l.r delegat. I.

attamen nusquam tim inhumani tanque di ri in hac humanae uitae tempestos a nauigatione filiisent quintanti viri& mores & d-iuam sanctius obseruas lent. Arguo seeundo Ddicram oratione uti in plerisq; falsam ac praesertim in illis verbis sed vere haec fuit natura- .lis climacra sua. quia . hanc conuersionem tremborum in eadem oratione non r peritur considera: te Iureta cum his quae sequuntur. haec .n.omnia manifeste falsa sunt, praestatim dum inquit vere se it&c. Pna quomodo chim erae nomen iungit termino naturali,quo magis illudat tanto viro 'nam si chimera, quomodo iraturalis equod si naturalis quomodo chimera e & si uere suit ratio subtilillima Sc pulcherima quanta est falsitas, ' aduersiis rem veram& sblida chimerae & naturalis adiectione nullam cilia ueritas oppugnetur Arguo tertio

nominatim adueisis multos errores colentos in praedicta oratione . Primus autem est in relatione de intellectu eius d.Torn. rationis: nam neq; sidcliterne l. perite resertur, ut patet collatione uerborum utriusq;. Secundus est

error in intellei tu eius l. rationis: nam prae se ει ν nullo modo perceperit mentem Torn. non.n. rn. in ead.oratione supinam illa di Gierentiam costructionis facit uel alicubi refert,

ut sibi illi cosingui: sed pro selido& uero fundamento allum it Torna bstantialem disseretiam,quae est inter institutionem& inter lπatum : nam institutio principaliter uers itur circa dispositionem vel succenionem persenae, pconsequens autem & s undarici circa res &bona i quod uero in cad. oratione praecedat vel non praecedat terminus bonorum seu haereditatis, hoc nihil ad rem Tom. non .n .in hac leui constructione verborum eius i. orationis posita est tam grauis tanque uera TOrn. ratio,

siret in re ipsa & corde ut ita dicam eius quod

primum &intellectu & iurem dispositione, effectu agimus in institutione liter ac in legato : nam in legato quod primum agitur est in

dispositione rerum non in successione uniue

sali persenae .qualis est in institutione: & ideo

nec in imatis considerat Torn. 'praecedat uel si bsequatur terminus perssenae, in quam con sertur legatum, aut terminus rerum, de quibus dicitur facti dispositio; sed bene considerat, P ubicunq. aliquis i at vel dicat. Tibi lepos undum vel fundum tibi lego semper

dicetur iuxta vim, naturam,titulumque legati

primitin & principaliter de reb. ipsis disponore, non autem de successione persenae quem

admodum essentiliter contingit& desideratur in institutione toto tit. de haeredanthddaurica de haereditas. Hine deteguntur de alii quamplures errores, veluti in argumentis, quibus utuntur Moderi aduersus pilicta ronem; csi .m illa neq; fideliter retulerint neq; perit cintellexerint . ia sequitur ut nulla sint illoria argumenta. Non. n. sunda inentu habere possunt non cognita mente Torn.' si dicerent, se ea perceptile sed non probasse. inciderent in alium e rore in terminis manifestissimi iuris,sic. n. portet eos fateri se negasse certa de expedita iuris principia, quae sunt in materia haereditatis de particularium dispolitionum N primis clem ἴ-tis tradita de legibus exteti de indubito tis Patrum sententiis relata & confirmata. inter lux

est hoc principi si pertinens ad haereditare dc siccessiones ex testo de han edis uti succcsibris ipsius plbnae. Hinc et constat.' nullo mo recte potuit ab cis allegari tex. in .d l. lin indignit. duersus praef. tonem, dii volui, de si olim conuersio illa inspicienda seret,n5 tame nouo iure rectartendenda: iam. n. constitit irim rationis

Tom .non in rudi de insubtili de plebeia citi t. orsinis Guersione posita esse,sed in ui. rone 6c medulari eius q3 Pponit ut lubilatia haec aut no est ncq, potuit tolli r dis sine. d. l. qm indi num. manet. n. substantia instonis & subflatia puccessionis in locu rsenae destincti, vel agatur Irca testati vel intestati; t a N: ideo nouissimo quoq; iure cautia est in fauore liberorum ut sit eius imit ima portio relinque la honorabili dc

pleno inlionis titulo. S. aliud quoq;. in authen. ut cu de appel. cogno.sic. n. fit. ut ps inae quoq;

successeres pia legis dispone militi latur. destinctumq; parete no indigni r successiones in limportione, ut in parte haereditatis' iure reptisntent, quod tit .legati vel alio, in quo pii iniim dercb. crisponitur, minimc potuisset induci. Hinc

etiam contunditur postremum MOderia. am mentum ex qliatuor legatorum generibus

deductum, quae rectius tenuit Tom. & aduertit, qithd in singulis praefatorum legatorum generibus principalis dispositio est de rebus. non autem de successione ipsius personae, prout sumitur in institutione . Neque refert , qtuod uerba i gatorum ad possinam honoratam diri eantur: hoc enim nequaquam efficit,9 di ol; tio principalis in legato sit de persena sic enim posset haberi pro institutione sed est de rebus collatis in illam persenam hon ratam titu. INati . t Et hoc est, quod aperte

uoluit Tom. sub fine praedictae rationis. dum retulit. Doctri Bart. d. l. Centurio is de vulg. dc

pupillar. probantis verbum clegandi in dubio dici directum, de subiicientis & non dico quod sit directum, sed directum ad ip-B a sum

35쪽

Nicolai Gratiani.

sem legatarium; quorum uerboriim pulcherest ille sensus, ut non intelligati ir directum eo modo quo suerant verba ciuilia, quib.tellator principaliter circa peribitam honoratam disposuisse uidebatur: sed sumitur hie diremi

in uerbo ligandi ea ratione,quia ad testatariuresertur seu dirigitur: quo tamen de rebus disponitur. &ideo non est ciuilem modo, quo erant uerba institutionis, neq; hodie ex intem pretatione aptum est institutioni, sed duntaxat relicto rerum quod bene secundario c5siderari potest etiam in institutione: sed non in substantia ipsius instituti mis, prout circa per nam principaliter disponit, sellim prout res

di bona in ea quoq; successione veniunt & c 1 tinentur. t Quarebat o ex dictis eorumde Modem .in cad. rub. in tract. diuisonis totius in multas species& in tertia specie nume. 66. totius uniuersalis constituunt hereditatem ta- quam ius uniuersale, quod a rebus separatum esse potest.l. I .Hiae reditas.sLde peti lured. sub quo tamen res contineri possunt, quamuis res ipsae non sint ii reditas neq; partes integrales. & expressim alui Quia haereditas non tollitur quamuis res haereditariae uel pereant uel tollantur: sed appellantur pars coprchaensua siue compreharrasae,quia comprehaenduntur in liq- reditate.d.l.haereditas.& cffectus istarum partium est augere & diminuere totum, non autuq, eis sublatis desinat esse totum . Quaero ab istis quomodo sumant totum sine rebus, ut accipiant ius uniuersale in haereditate, ut separent hoc totum a toto generali siue praedicamentali ρ Sane necesse est ut diligentius res intuentes nisi velint&sibi& rationi legis contradicere, omnino fateantur ueram & indubia esse rationem Torn.pro communi in medium

propolitam & deductam ab intimis iuris notiti penetralib. Haec de prima parte supra pr sue posita. t Sequitur altera pars, in qua pri'mum generaliter arguam aduersus illoru doctrinam, deinde nominatim paucis persequar singulorum illorum casus. Generaliter itaque arguo duob. modis: nam prima distinctio illorum est imperfecta:si enim mens fuit complemcti omnes casus incipietes a primo,praetermittitur ius antiquissimum.sante sermulas & angultationes Iurisprudentum. Omittunt &alios casus,quos non prosequor. Deinde impersecta doctrina superfluitatis vitio non laboraticlim ultimus tua casus in quaestione p Doc. probabiliter reuocetur. Accedo nunc ad si

gulos casus.In primo assumitur qJ est post rius & omittitur qJ est prius. d. l. verbis legis.

In secundo duci milite loquitur di rem e

ducit post lepus.l qua indi 5.ues superuacua dedu&o cum illa lex ad ola pertineat, vel non uera si praeter aliquam uerbonim significatione uellerin milite testamentu valere cotra tem inst. de testameto militi&.l.diuus is . In tertio casu tribuit scriptioni notarii. id n6 est tribilendu nisi pio illo excusando a poena falsi ii

dixerit testath. in quo nulla est haeredis institutio splargam termini testamenti significatione cuin Bal .in.l. I.is. de test.si quidd recipiatur communis opinio de qua supra in rub. qu5 ad nomen testamenti,ut possit ex larga significatione et codicillis conuenire,ex gl.in.l. 2. C. de const. pe in.l. 2.C. coia.deleg. scd rcgulariter

coniicimus scriptu qa i stant Esuerit dicta

stit .st si notarius ipse aliquid o se in nraefati

nib.enuntiauerit,hoc non emcit, ut seques di, si ostio ex illis uerbis laquam noua informe tur : atq; ideo consequens erit ut non tanti sit enuntiatio notarii, st possit sicquentem propria&aperiam uerborum significationem comutare. In quarto casu cum dicit testator se velle testamentum vel haeredem facere interest,ut ponas hunc casum an haec verba praecedant,

an sequantur legatu, an in dispositione resini fuerint insertama si praeceddi mox statim concludeter colliges verbum clegandi importare institutione, 9 si c5nexa fuerint ipsi relicto uel immediate sequenti, veniet institutio non ex verbo clegandi cuius uim testator non mutata sed ex aliis verbis aliqua significatione declaratibus mentem instituentis ire testatis.In quinto casu ubi adesset clausula,u ualcant dispolitata meliori modo maxime rescit,ut haec clausit la intelligatur. Saepξ.n. uim habet clausulae codicillaris, neq, tanti est momenti,ut per ea inducatur noua dispositio, quam testator nulla verborum significatione expressit & quae r quirit express,onu qualis est institutio, quamuis alibi scribat Deci. tin ea ualcre . ut actu insorma quoq; peccante sustinere possit, ut r ea fit. 14. In casum. nostroensi in opus hoc a

recedenti,ciun s se dispositio generalis in uim fides missi uetuis non uiolatis iure defendi poss nec est opus cosugere ad reg. si novalet quod ago ut iis, ualeat ut ualere potest: &cum non existat institutio uel non sit expres se debet obtinere potestatem declaradi dis stionem pm ut conuenit codicillis; & hoc in telligetur dispositum, se no in alio operabiturum in quo facta reperietur disse sitio l. f. C. e Iasi num. cd.s.si satisd.cog. B .in a. si quis P maxil. fi. de fidei l .inter stipulantems sta M. e verbo.oblid. si ante omnia. n. de

36쪽

l. I. deleg.

Edepulis secudum dis , sitionem iuris noui non recedemus a significatione verborum, communi verbo utraq: significatio conueniet& legati & fideicommissi. Sed si testator dixisset.valeant disposta omni meliori titulo. in hac specie rine includetur institutionis quoq; titulus caeteris plenior atri, persectior. 1l. filiv. de H. praest.& secundum hunc sensiun & in hac specie ultra casum Moderia. l gitime iure nouo defendetus testam. postquam solemnes institutionum sormulae sublatae reperiuntur de

verborum quoq; generalitas, qua mens testatis significari possit,noua costitutione sufficiat. d.l. quoniam indignum. id vero procedit non ex uerbo legandi, si ex adiectione tituli melioris, ut sub eo titui. dicatur relictiim non peculiari titia linati, sed magis uberiori tit. institutionis. Sextus autem casus Modernorum cum penitus aduertaur communi sentetiae aenullo iure comprobetur, ultra ca, quae supra Proponuntur penitus cum sua decisione confutandus est ut pote contra tex. per eosdem allegatum in d .l.verbis legis.& in prima & in se--nda parte. 16 t Praeterea ex iam dictis dubitari Imterit, an in statuto prohibete alicui ne leget alteri. puta. marito ne ipse leget uxori vel e cotra. ne uxor marito, vel ne pater leget uni ex filiis unius matrimonii vel non plus uni quam alteri; an intelligatur instituendi quoq; facultas ea lege limbibitat Com.cosi. I 8 3 .l: b. i. non bene re aturi Moderia. si cundu strictam legati significationem cut supra fuit adnotata putabat nointerdictam institutionem: aliud enim est instituere, aliud legare usu iam recepto, que maximὰ opinatus est attendi in hac exorbitanti de quasi odiosa materia restringente ultimarum uoluntatem facilitatem: eo magis clim & diuersa ratio inter hos casus possit assignari. Frequ&iora enim legata sent,quam institutiones:& magis accedentia ad prohibitas donationes quam sint ipse institutiones. l. t .dc. a. cum alii S. l. cum hic status. in princis de don. inter vir.&vxor. Est tamen in hac dubitatione a plerisq; Moder. cu Nigro in rub.supra eo.probata co- uaria sententia, secundum eos ex mente legis respicientis fauorem liberorum vel coiugum, cum MVer.in .l.omnes populi, de iust.& iur.& 7 argum.in.d.l. filium .del . praest. ' Sed pro vera huius dissicultatis definitione &pro opinionum conciliatione e sciendum est, utrunq; dictum in sitis terminis posse recipi. Primiamne intelligatur prohibita institutio, ut est dio cista persenam. non enim uenit haec

prohibitio ex prohibitione legati, sed Blum prohibitio relicti bonorum: sed quoniam

institutione inest etiam secundario relictu i serum bonorum,i leo in ca lege dicemus tale lum, cinolumentum prohiberi. Sensum M. statuti probamus, ut sit veluti inedicto deles. praest.in quo pars haereditatis quamuis titulo institutionis relicta, conseruatur non titulo institutionis iure praetorio, sed tanquam relictu qualecunq;:quod cum reperiatur & in institu tione, non mirum,' ex edieco hoc etiam conseruetiir. Mentem enim edicti Consulti exponunt pro quocunq; relicto, jic& nos mentem statuti exponemus, ut prohibeat quamcunq; relicti speciem,bona seu res prohibiti respici

item o atq; idco uxor vel maritus, vel unus ex

filiis iam: per institutionem res vel bona prohibiti relinquere, capere poterit non quia institutio ut cst dispositio circa perii nam, principaliter censeatur ex prohibitione legati & vi huius verbi immediate phibola sic enim veniret institutio sit, ipsi, verbo legandi quod delirueret communem suo a nobis cofirmatam)sed intelligemus per hanc prohibitionem legis generalem interdici omnem relicti modum, vel consideretur per se principaliter, ut in titul. legati, vel consideretur si cundario, ut contingit in institutione. Legati enim nomen utranq; speciem significare potest d. c. Raynoldus. detestam.d l. filium. Et haec expositio tutior est, quam Modern .adiecta ratio, ne statutum fiat

cluserium, ut percos.nume. II 3. cum sequen.

Neq; opus est ingredi difficultatem illam, an si fauorabile vel non fauorabile propter fili rum aut coniugum fauorem.& an liceat uerba in huiusnodi casibus improprie quoq; accipere . Non est enim opus huiustia i dubitati nib. accepta mete statuti eo sensu, quem supra

nos cxpressimus.18t Cognita legandi significatione,recte sequbtur inuestigatio rei quid sit legatum. Prim

cnim quaeritur nonae & cius significatio,deinde qiiidditas rei nomine comprehaensa Bar. in l. nec quicquam .s. ubi decretum.sside off. proci huius autem inuestigationis ordo hic erit. Primum expona hactenus traditas legati dissinitiones. Secundo quaeram an conueniat. Te tio colligam ex omnibus unum uniuersale &valde necessarium pro cognosceda legati su stantia. Quarto inseram, ut ex legati declara tione multa separentur, de quib. nostri dubitarunt. Quinto & vltimo nominatim seluam multas obiectiones a D . propositas ad se sus legati definitiones.syt cibo ad primum extant tres legati difficitiones. Prima in florentini in. l. legatu. insv 3 eo.

37쪽

Nicolai

e id sub his verbis clegatum est delibatio limreditiatis, qua testator ex eo, quod uniuersum haeredis sciret collatum alicui quid voluit Haec persona est definitio, quae constat insioni genere & suis dii serentiis: sed ante declarati

nem adnotate nonnullos primam vocem indefinitione positam non eo modo legisse, sed alio sub termino deliberationi ut hic per Soci iunior. num. q. sed explodenda est eiusmodi lectio. aliud enim est deliberatio, aliud delibatio : neq; pro genere legati congruu esset uerbum deliberandi. Alii legebant cdelibratio & hanc dessendunt Moder. supra in rub. quasi ad imaginem & similitudine eius, quod in te- stamento fiebat olim appellato per aes de libram. Sed haec quoq; lla o omnino reicienda. Magis ergo retinenda litera communis Scoponenda prima vox pro genere scilicet sensediminutionis quam facit testator per legatum in haereditate, qua transfert in alium aliquid eorum, quae suissent haeredis nisi super eis nominatim testator disposisset ius in alios tras ferendo vi si iς dis' sitionis, quae legis potestatem& aii thoritatem obtinet :& ideo elegater& desie dixit Vlpia. in si iis institutionibus in materia legatoru,'lHata legis modo reli litebantur. icinstar legis imperati vh directis verbis

in testamento. Poli genus sequuntur dii serentiae. quibus secundum omnes fere causas separati ir haec species delibationis lati diminu tionis ab aliis,quae no transeunt proprie in ia men legati. Prima differentia in uerbo haereditatis). Aliae & multae in sequentib. cum inclusione causse efficientis & finalis S materialis & formatis,ac c6nexione Oinnium tali in do ut haec diminutio h. aereditatis, quam facit testator sua aut horitate ex eo, ' uniuersu in foret haeredis,non possit alteri dispositioiii α- uenire.quam ei quae proprie dicitur legatum enam uerbum c testator j ostendit qualis debeat esse persona quae possit legatum facere di per quam voluntatem fiat haec delibatio: nam pertinet ad testamentum. Item ostedit cum

illis verbis qua uoluit aliquid alicui collatum ex eo, quod foret haeredis & finem& materia& formam legati: quoniam ex his conficitur, ut legatum sit illa dimi mitio haereditatis, quae fit per testantem sola aut horitate sua sine alterius facio,& quae pertinet ad eius haereditate non ad alterius patrimonium ;& quae pro sui

essentia non reauirit alterius consensu mi ideo non pertinet ad donationem inter uiuos neq; ad donationem causa mortis. l. mortis causa. l. si mortis causa.l. inter mortis.l. 1 atus. f. I . ff.

dedon.causamon. Huitu igitur uis est in

Gratiani.

minutione haereditatis, quae est post mortema

nihil aliud. se verb. lign.l. lis reditas. de rU. lunnon autem patrimonium inter uiuos. Item

separantur illae diminutiones haereditatis, quae fiunt casu vel fortuna, ut hic per Tom. item &illae,quae fiunt alterius facto non ex s.la dispositione testantis: & ideo definitio non pertinet ad alias species ultimae voluntatis in quib. pro acquisitione alterius quoq; factu solet requiri. Item separantur & ea, quae nianent in haeredi tale de fiunt haeredis. l. caetera. S item quaeri potest. verbo si duobus)inf. unde nec in limredis uoluntate potuit imatu poni. l. Senatus. Samatum. in s.co.Separatatur id illae dispositi nes, ex quib. non sequeretr talis diminutio in eo, quod fuisset haeredis di no fuisset legatum. 6o Isin autem. in feo. t Alia est dis linitio Ma celli. in.l. legatum .num. 37. in fide legat. a. ut sit donatio in testamento relicta. Neq; supersuacum ex diuersitate tituli tam ex diuersitate verboru ,& loco delibationis haereditatis & plurium verborum, quae adhibuit Consultus in praecedenti,angustius sed Gilcm sensit omnia constrinxit Marcellus: nain assumpsit maxime proprium ipsius dispositionis effectum ille at tem est in termino donationis, qui &li coissit multis donorum translationi b. hic tamen ab aliis separatur & verbo rclicia quo exesi duntur omnes aliae donationes, quae requir sit factiim de consensum duorum . haec enim dum simpliciter dicitur relicta praesesert sola disponentis authoritate introduci, prout in priori dispositione suit expositu int de dum explicatcintestameitto P ostendit talem donationemno alio modo poste intelligi, quam polle stan .ciam in alia ultima uoluntate no iit haec saviillas inducendi translationem iuris sine ali crius facio. Vt autem relinquendi verbum conueniat proprie ultimis uoluntatib. dicendum, ut 61 hic per Torn. t Tertia est definitio Imper. in. f. I .inst. de leg. ut sit donatio a defuncto relicta ab haerede praestanda. In uerbo cdonatio dein verbo ielictio dicendum visupra in antecedenti. In aliis auic in uerbis apud nostros nomodica est dissicultas. Illud enim verbum

c a defuncto sunt qui opinentur positumii ire novo, ut ea quoq; legata comprchaendantur,qu. v fiunt in codicillis. Illa autem seqvcntia uerba c ab haerede praestanda sunt qui putent adiecta, ut Med. at Imperi ola lyhaia r gulariter ab haerede per legatarios petenda,ut non amplius liceat quaeda capere propria au- moritate. Item putant illis verbis ii Mari insitutionem a legatis: non enim institutio est

donatio,quae ab haereta sit praestanda, sed ma

38쪽

in .delegat. I.

gis si quae est donatio in institutione ab haerede percipitur.l.fin. C. de edi c. diui Adri toll.

sed legata de alia dis sta in Mameto n6 pe

ripit naeres,sed praestat & exequitur. l. si in testamento.issi quis omiscausa testamenti. Ite putat ex illis Marari donationem causa momtis e nam de huius donationis esse uis confertur post morte vel morte complectitur, non tamen exigit: haerede neq; aditione haereditatis.

l.Papinianus .de don.causa mori. l. donationes quas parentes. C. .de don. causa mota Alii

vero existimarunt, praedicta verba non esse desiibstantia definitionis linati: dc ideo in aliis dii finitionib.nositisse inserta,nec etia a Theophilo in suis institutionibus relata, ut hic in

Cro Tom.Aldobran)quosd. alios. Passim tamen cernimus impressa illa verba, neq; sine ratione per Imp. in institutionib. relata. Itaq; primum admittemus,4de verbum a desun-eto debet exponi pro tes latore: adeo P conuertatur,ubicunq; erit donatio relicta a test tore, erit legatum: dc ubicunque proponetur seu dabitur uere legatum,erit donatio a testa a tore relicta. t Et ideo infero aduersis M don. minime verum esse, 9 illa uerba sint cfmutata,vi comprehaendant relicta inicodicillis sne testamento.hoc enim fieri non potest,cum

disposita in codicillis non habeant hanc iffisaut horitatem ut ex eis inducatur donatio sola

dispositione sine alterius facto, ut inflatius dicemus inter differetias i ii de fideicommissi. Quhd vero praedicta uerba siti nostram seiam

recipiant sensum testatoris δc testamenti, ultra omnes confirmo inductione est antecedenti rex. dum ibi dubitabat Imper. ut nosset connecti materies legatorum, quae uidebatur extra propositam materiam: attamen respondet

his uerbis csed cum omnino de testamentis dc de haeredibus, qui in testamento instituuntur loquuti simus non sine causa sequeti loco potest haec iuris materia tractari . Et statim Imp.

subiecit dis itionem legati: qua re colligo Puemum c a destincto P omnino habet sensum

testatoris, de uerbum cal, haeredo omnino intelligen. est de instituto; sic materies issati noest extra testamentorum de haeredum in eo in

63 stitutorum materiam . t Quo ver5 ad verba coniunctim posita ab haerede praestanda in sequor Toma pinionem hoc tamen sensu, ciuena pono, ut non sint necessaria haec verba. i.

quominus foret diffinitio perfecta quavis non

calant relata : non tamen hinc fit,st sint superflua duplici ratione. Primo quia sensus germanus illorum verborum subtili intellectu est

de substaini legati alio modo,quam sint optunati Moderideinde ciuia in elementis tradendis multa cum prudentia per Compillatores fuerunt expressa quamuis sint de his, que implicite continebantur in stibilantia legati. At Itaq; declaro quomodo in dispositione legati regulariter insit sensus borum verboru qu uis non essent expressa, dc quomodo illorum senses persecte contineatur etiam in prioribus diffinitionib. Hoc autem contingit dupliciter. Primo in eo,' re uera omne legatum, ut

est uere ictatum pertinet ad diminutione haereditatis, scilicet eius quod foret haeredis sit noesset relictum: de quoniam haeres una culicturpersena cum destineto, merito legatum ut est donatio relicta a defunctoo dicitur ab haerede praestanda chin tale relictu ab eo uniueris exi- .matur, quod alioquin apud haeredem permaneret. Item dc alio modo, nam de si legatum uti donatio relicta in testamento sit pro doni datione iuris translatio, quaestista testantis authoritate visupra zattamen expeditum estius, s disiposita in testamento curae dc executi ni haeredum sunt mandata. l. si in testamento.

cum Bart. fisi quis omis causa testi. Atq: ideo in omni legitimo relicto quamuis, ius uolente honorato per tale relictum transferatur,nichwlominus censetur inesse hoc quoq; ius,ut uol te honorato ab haerede sit praestandum,vel 'inde habeatur ac si ab eodem praeliaretur . Hinc de olim pro legatis personales compPtebant actiones.l cuin filius.S.variis.de lega. t. t testatrix. Usi seruit vend. l. si tibi homo. s. caseruus.de leg. r. Non est igitur mirandum, a illa verba per Imper. non superuacuo sint relata sed ex eo,' illorum scnsus inerat in legato utiliter in institutionibus, di pro inmman-6. dis principiis docic sint expressa. t Hactenus ye simplici dissinitionum declaratione. Sequitur ut videamus, an conueniant; de in summa pono conclusionem certam, ut recth in rei definit Bbstantia de ea nobis aperien niant,quamuis prima plura de magis explicite

continere videatur: idem tamen angustius sequentes concludant. Singulammm.sententia illa est, ut legatum sit illa dispositio ultimae voluntatis, per quam sua testantis uoluntate ius de dispositis transferatur in honoratum sine saeto dc consensu alterius: adeo m sussiciatsela testatoris costitutio , quod cum no in aliis rebus iure fieri possit, quam illis, quae ves m diate vel immediate possent esse in haereditate uel in dispositione testantis,ut ex ea inducatur doni datio: merito sequitur, ut legatum si diminutio haereditatis, qua aliquid in alium G- sciuir ex eo, st uniuersum foret haeredis:& hoc

39쪽

Nicolai Grat ni .

idem continet alia definitio, ut sit donatio relim in testamento, idem & tertia cum op sitione ultimoria verborum c ab haerede praestanda non enim potest este donatio relicta instam to vel a desu licto, nisi eod. sensu, quo fuit expolita prima dissinitio inecesi alia ulla donationis species, cui possit definitio conuenire praeter illam, quae resertur ex dispositione

66 ipsius legati. t Non enim definitur legatum ut est actualis seu materialis ipsa dispoi qui illa materialis dispositio non dicitur delibatio, nodonatio, non ab haerede praestanda : scit quod dicimus delibationem lisreditatis & donationem & ab haerede pr aestari seu praestanda. hoc respicit vim & essentiam ipsius legati, prout est quid rei cum effectu, non prout eli quid nominis per simplicem dispositionem. Sic igitur & prima conuenit secundae, & secunda

67 tertiae, & tertia utrisq; est accommodata. t Ita tertio colligimus in uniuersum, 'cum praefatae diffinitiones conueniunt pro demonstranda essentia Drma ac substantia legati: sequetur ut generaliter legatu sit in ea dispositione vitimae voluntatis,qua testator aliquid in alterum confert ita ut ex ea collatione Bla testantis authoritate, dici possit minui haereditas. & hoc quod ex haereditate mi uultur dici possit ipsis

iure quaeri honorato seu legatario: nam reuerac visi: pra nominatim declarabam hoc est dicere in ligatis delibationem haereditatis &c. donationem relictam in testamento &c. donationem a destincto relictam &c. haec enim rasneula & uniuersa illud unum pro fundam E-to Imbstantiae& tota legati essentia praesese stxod paulo ante fuit a nobis diligentaer colle m. Vnde ex praesenti valde utili collectio

ne insero multa ac notatione digna: qui b. adnotatis facilior erit subiciendarum oppositi 68num Iblutio. t Prinitim igitur in sero.ui prindictae di finitiones c6sequeter& legati non F, non possiant conuenire institutioni t 1 nam institutio non est delibatio haereditatis a test tore &c. ut in prima diffinitione. Illa enim est uocatio ad successionem & positio loco defuncti in haereditate, n5 autem diminutio haereditatis; & ideo non potest appellari legatu . Non etiam est donatio relicta in testamcnto, non enim in institutione haeredis pol dici d ni datio, sim: ius acquisitum haeredi sine facto suo sola aut horitate instituentis; sic n.dostri teretur sacultas aditionis & consensus instituti& tolleretur impedimentum trafinis imis defuncto haerede ante aditionem . Longὸ minus potest diei donatio relicta a destincto praestan- vi ab haerede: nam 2 in institutioneueniet res ac ita de donatio illarum rerum haeredi per institutionem facta videatur, hoc non est. st institutionem constituat donationem, ut in legatum : cum semper pro acquisitione rerum, quentut ex institutione re quiratur primum aditio ipsius haereditatis sic factum haeredis ins i-

tuti,quo postea res in haereditate ii ruentae,si sit haeredis adeuntis tanquam domini sui. l. climhaeredes.in princi de ac 'pos s. l. lcgatum ita.

o ins de lega. r. t Insero secundo, ' praedictaedis finitiones non pyssunt conuenire ulli donationum generi, filiae fiant inter vitios. illae.is. non possunt dici delibationes haereditatis co,quod seret haeredis: non etiam possum dici donationes relictae a destincto, vel in rest mento scilicci inductae seta dispondiis aut limritate: nam quae fiunt inter uiuos recalairunt consensum & factum utriusq: partis tot.titu .is. dedon. inter vir. & uxor. & C. eod. de donat.

11 liriero tertio,' similiter praedictae distinitio

nes non conueniunt donationib. causi mortis. quae non coquirunt tectamdium vel testatore,

uel haeredem; sed per se in morte donantis rhci possunt nisi prius fuerint reuocatae :& huiusmodi donatioires causa mortis, non inducuntur sola dispositione ipsius donantis, sed

factum utriusq; re uinint: unde olim stipui tio requirebatur ubi non interuenicbat traditio, unde actiori stipulatu non ex ultima iam luntate : nam confirmatio, quae fit per ultima voluntatem deducitur ad tempus antecedens,

quo celebrata fuerat stipulatio: de hodie sufficiente pacto deducitur ad tempus pacti, ut sit

condictio ex lege secundum terminos & communes sententias in .l si quis argentum. C. de idon. t Quarto inscro, st&li donationes causa mortis dicantur legatis exaequatae fere per

ct si veniant appellatione legati. l. etiam fidei comissum.infideleg. 3. attamen qu5 ad quid ditatem & essentiam & diisnitionem ipsius legati separat mir donationes caus, mortis a issato . Non enim conuenit dii finitio legati ipsis donationib. causa mortis . Vnde conseqlles cs'Vt neq; nomen legati proprid conueniat ipsis donationib. causa mortis. si enim quis vcl-let hoc dicere ei necesse esset fateri similiter,hodie posse induci donatione causa mortis, qu admodum de legatu . sex sola dispositione testantis sine facto alterius: hoc autem est et cuc tere harum rerum principia & terminos disiunctos indom confundere. Non obstat initiatio: qihilla respicit multa legatoriim effecta, quae sunt communicata ipsis donationi b. uia mortis, ut latia per Docto.& ibi divi

40쪽

l. I. de leg. I.

per quidditatem, nomen cum re esset communicatum iam planE una tm seret illaru disipositionum species: certum tamen est,t separatae,& secundum substantiam disiuncti permanci: unde etiam separatis titulis & dissimili ordine fuere & in pade iisti in Q& in insti. per G-pillatores nobis expositae non nomine latum,7 sed & re. t Quinto insero,st &si multa sit apud

nostros contentio, an praediciae diffinitiones conueniant fideicommissis: verius tamen est, ut cum illis concludamus, qui negant conuenire fideicommissis, inter quos fuit,& m. cuius sententiam secundum ea, quae supra d claraui exacte sequor: nam hoc expressim se seserunt verba si sularum diffinitionum. ω enim possunt salua ratione robii sermonisti legit inissensius ipserum Iurisc.accommoda ii fideicommissis: loquor autem de fideicom. proprid, ut sunt fideicommissa. utq; declarantur per teX.in .F.sed non usq;. init. de leg.& in-7s sutide fideicom. haered. in princ. t Nec admirari qui iam debet. 9 in commixto I torum & fideicommissorum tractatu diffiii-nitionem l gati ita separemus a fidele. ut nollentes cana conuenire fideic.quasi absurdu r linquamus,' tam frequentis relicti fideicommissum appellati essentia perdiffinitionem ut dicitur in non sit euacuata, praesertim posita in limine traetatus exaequatione legatorum & fideicom.nam cum ratione hoc facium esse putamus . Quid n. opus fidei m. definire,cuius es lentia de quidditas di qualis esset dispositio, nomine ipse euidentissimh constabat e &ideo in re ta clara & nomine plenὰ omnia supplente& per originem di progressiam extent non fuit opus exaeta definitione, prout scit in legatorum materia collecta & relata. Et hoc mandeste probatur in d. titide fidei c.haered.in princ. Nec obstat texan. d. l. etiam fideico est.n. accipiendus ille tex. in hoc quoq; capite si deicom. prout suit expositus in alia dissicultate respectu donationis causi mortis: na adhuc pro constanti ponimus, di sitiones legatorum&fideicom. Gidem esse quidditate de substantia prout.inflatius ostendemus in materia exaequationis.

pra propositum, in quo multas Doct. oppos, tiones aduersus expositas legati diffinitiones, Nucis utiliter soluendo complectimur. &pro 77 introductione t praemitto topicum & legale principium ex Philosopho c. 3. lib. 6. Topic. P-

autem est, definitio ut sit bona debet respod re suo definito. Ex quo principio deductae sunt duae potissimae regulae,quibus selemus disini

tiones examinare & iudicare, an sint reciprudaevςl repudiandae. Prima regula est, ut uideamus, ne definitio excedat dissinitum , quod contingit ex superabundantia dictionum, vel sensus verborum in disinitione positorum. Alia est regula, ne dissinitio sit dimitanta sic.n. diminuta non conuerteretur cu definito plus continente, tuam definitio . cum debeat dim-nitio proba c ut dicunt nostri evacuare totudefinitum in eo, quod quid est. d. l. i. de dolo malo.d. l. i. te rellam praeclare Alciat. lib. 6. paradox.cap. 9 post Geli. lib. .n t. Attic. secundum has duas res. ordinamus oppositiones, quas serinant nostri aduorsias delinitiones su-73 pra relatas. t Aliae n.respiciunt usum primae

regulae quasi definitio excedat diiunitu. Aliae respiciunt secundam regulam, quasi diffinitio sit diminuta . Primum genus oppositio in declaratur&soluitur ex his, quae paulo ante dicta sunt in antecedenti membro, in quo ad notauimuςquemadmodu&definitum & d finitio ipsa rem nostram proprie legati nomine significatam separent ab omni alia dispositione quaecunq; illa sit, vel inter vivos, vel in morte vel post mortem, vel pendeat ab ulti

ma uoluntate,vel aliunde consistat. non . n. p

test conuenire dispositioni ita inter uiuos . non institutioni ut stipra probatum fuit: non donationi causa mortis, quae fuit exaequata le3Mto . sed non faeta idem cum legato: non illi, uae ex alterius facto uim haberet sic neque ii-eicommis cum Ruin c.iun.&Torn. iuste 79 enim & perite aduertit Rui. t xl, in legatis testator dicitur donare, sed non itidem in fidei . Docte&Soc.iun. st in legatis donat testator, sed in fideicon .grauat. Longe praeclarius Ecdoctius ipse Torn. sum rem totam magis e plicite ostendit, probat, & in luce ponit: adeo. qui ea negare uelint, infirmi& imbecilli sint tensus &intellectus. pro qua re extat adhuc ineuitabilis tex.ind. a.C. ccua deleg. quocω stat adhuc inter legatum & fideicom. aliquidian contrarium reperiri ,-non potest conciliari : unde sequitur necessario, st in quidditate&substantia legata de fideicomissa, non sinti demi nam si idem nihil inter ea contrarium remanere posset: nec opus tactin dii cultate

continis

SEARCH

MENU NAVIGATION