장음표시 사용
61쪽
cisiones suspeetae si int neq; iustae vidctur, quibus definiunt ut geminationis uniue ale ex quatione polle operari ut in his, quae cum aliqua iniquitate & absurditate traduceretur ad ipsum adaequatum, ut hic per Doct. Non. n. possum ulla simi lici geminatione adduci, qainiquitatis uel absurdi sensum, uel multiplicationem recipiam, quidquid dicant hic Mod. pro qua re multa possent deduci cum not. ind.l.si mihi maeuia. de lN. 3 .per Corn.cons. .
de usus.leg. luem saepe Dis. solent in consiliis allegare.& per Dec.consi. 336.dc. 383Δ.l. si possiet sor. isde peti. haered. hy t Seqttitur nonus articulus,qui respicit adaequationem simplicem & reciprocam,ut modii
utriusq; cognoscamus&uires illarum paucis examinemus. Est autem huic loco reseruatus; quoniam proximus seciuenti, per quem intellectum tex. nostri facilius dilucidandum proponemus . t Sunt igitur ex sententia Bart. &communi duae conclusiones pro cognoscenda utraq; specie adaequationis,& utraque pendet ex uerbis , quae praestam utriq; suum sensum: nam si reperies uerba, quae senent in inuicem xiit explicite, aut implicite ; pone in eodec
si reciprocam esse adaequationem , ut in. l. 2. C. coia. de leg. in . S. nostra. cum. 6.seq.ins . dele .in aut lien.in successione. C. de si iis & legit. Voi uero no reperies uerba hoc significantia, sed duntaxat unum alteri adaequatu: ibi scies
poni simplicem, non autem reciprocam adinquassim m.
1ρ6t Huius partitionis & cognitionis fructus &utilitas est insignis: nam in prima specie, quod
plus est in uno ex adaequatis, statim censetur& alteri communicatum; sic & Gtra uice mutua. s; quid plus est in altero, statim dicitur &alteri tributum, ut in locis allegatis per Bari. unde potestas reciprocae adaequationis est re e notanda; quae tamen procedi uisupra in his, quae inuicem tribui. possunt & sine uitio communicari. Vbi uero adaequatio est sim-μου, selium intelliges adaequato communicari quod plus erat in eo,cui adaequatur; non e c tra i nam quod plus est uel erat in adaequato, ho dicitur communicatum alteri, cui fit ad suatio. Veluti contingit sin unum &uerioia intellectum in casu leg. nostrae. item & in casti. l.prin S.C. de legib. Item & in casu l. maximum uitium.Qde lib.praeter. Est 2 ratio cur 7 regula laneo. der . tuta i Amplius uera
est baec sententia, quamuis uniuersaliter fari
proponatur sinapi inaequati in mea c. in
eada .nostra . non obstante dictione c per quae solet significare persectionem.Lurbana.
pernoctare. de uerb.significi nam seruat uim ibam quo ad communionem iurium competentium ei,cui si exaequatio. Illa enim traducuntur etiam ad adaequatu , non e contra. Est etiam casus in donatione cauta mortis, quam uis uniuersaliter legatis fuerit exaequata. d. g. I. de don. &.l.fi.C.ad leg.falc. non tamen iura proprie copetentia ipsi donationi causa momtis,censentur communicata teratis. Similiter in aliis multis pertinentita ad simplicem ad qiuitionem,multa promi possunt exemplae sed
haec doctrinae gratia tradidisse sufficiat.1 8t Non obstat dietium A ret.in.L quidam cum
tradicere his,quae posuit in princ.l. nostrae. in eo, qu5d exaequata est ratio Caesaris &Augustae ipsi Fisto,cum ris. t .in. l. fiscus. la prima. isde iure fisci. Nam reuera priuilinium fisci dicitur communicatum rationi Caesaris di Aui ρς gustae,non simplicitere contrari sed quod procurator Caesaris uel Augustae no possit u dere sne speciali mandato; hoc non in priuiui tu sed ius tae: id E. n.est& in priuati cuiusq;
uilegium esset, stres uendi posset sine speciali
esset in piocuratore fisci,diceretur communiacatum rationi Caesaris do Augustae: at non E contra si quid praecipuum seruaretur in ratione Caesaris uel Augustae, non statim intelligeretur communicatum fis per simplice ex
quationem: nam talis mutua communicatio
solum uenit δc descendit a reciproca exaequa tione; non autem ab ea, quae simplex unius tantum ad alteram. dc non utrius ii secundum ea, quae paulo ante sunt exposita
dioot Iam sere absoluta est materies adaequati nistselum enim superest ut accedamus ad illa tiones decimo loco pmpostas. Vna igitur est, quae pertinet ad exaequat, me popularium de nobilium: haec qualis & quantast,que sensum, de quam potestatem habAt, iam dictis una cum Bar.in princ.l.nostrae.facile cognosci potest, quem sere omnes sine multa dubitatione subsi iuntur; atq; ideo uti in re aperta longius non est instandum.
stoli Alia est illatio, per quam ingredimur secliseidam partem principalem supra in princ. imi
prorestam, quae pertinet ad intellectum tex. nostri di nouarum constitutionum, ut inuesti-
62쪽
aoi t Antequam sesila & intellectu Do cxa nemus , illud generaliter repetendum est. quod ex quatio per se uel simplex sit,uel reciproca et ficit,ut subiecta exaequata omnino sint idema in si bstantia seu essentia. sitan. alterum eorum desineret esse quod est; hoc patet in materia legis nostri secundo in ex lo exae quationis popularium & nobilium, secundum Bar.& omnium recepta sententia, quae iure &authoritate veterum Romanoru coprobatur: Veluti in eo,'dc populares exaequarentur nobilib.in adipiscendis magistratib. Item de in.l. a. s. suriosus. supra titu. I.&in marituatione laicoriim cum clericis in nonnullis priuilegiissam in nonnullis locis, utriusq; tamen ordinis retenta forma Scessentia. Item & in. S. est de aliud. institi de don.dum aequiparantur donationes propter nuptias dotib.manent tameutraq; subiecit. Item& in materia Gymnasiorum uel simpliciter, uel reciproce exaequatorum: utrunq; tamen manet & Papiense &Bonon.per sese aliter distinctum. Item in a. princeps.ffide leaib.ind. maximum uitium. Qde lib.praeteriin.Lfiscus.f. sin. ff. de tuta fisci. D. l.illud.sside don.causa mort signate hunc tex.pro uera expositione simplicis exaequationis. in.l. t et .msi quid in fraud. patr. in a. qa aut .issi quis omisca.test .ind. antoninus. E. de fideicomatber.in. s.sin aut Ginst.quib.m . ius patr.pottisil.& ideo mirandum non est, stuoa&si uniuersalis fiat exaequatio: t adhuc tamen differentiae inter exaequata possint supc esse, uisupra suit ostensium in 8aut.de ex illaru diuersitate pendente hac sorma seu essentia, non fiet illatio.l papinianus exus.fsde minor. Hinc etiam colligemus,Mare ante plenissimas 8c nouas exaequationes, si qd in materia unius
subiecti esset Gispositum, notatim cens et urin altero dispositum: unde opus fuit donicidia&Trebestiano de aliis initati adleg.sale δ: ad
aoa t Nunc attingo intellectus Doch. Ex iam dicitis insero primum contra sensum Iacob. de Aren exponetis tex.nostrum hoc modo,quasi uim legatorum censeantur tributae fidei commisssi hocq; ius in regulam si iste per Vlp ω- strictum: aliud uero ius E contra, fuisse per Iustini num introductum. Hic potuit persuaderi exa si res.in princ. de leg. 3. δta g. sed non usq;. inst. de . inatus. n. AIaci de aren. in
y ducti stat iure. si minis in locis colligi uires
non e contra: rc ideo arbitratus est V . regila ponere sis natura regulae, de quasna. r. de regaur. Sed plane cum aliis Docti arguendus cst. Metu.n. contrarii sibuertit propriam de apertam uerborum significationem.d. l. illud. ii de don.causmon. nam uis dc potestas simplicis exaequationis, se habet contrario modo. d.l. illud.sed recepto sensu. Iac.de Aren. nesa-uisset Vlp. ponere de formare mulam. zost Insero secundo contra inteli edium plo. de sequatium, ut uerbis legis nostrae non significetur reciproca exaequatio. Sunt. n. uerba simplicis exaequationis,non aute reciprocae.Neq; nos moueant pene eadem uerba; quibus utitur tex.in ,sed non usq;.instaeo. de leg. in quo certum est agi de reciproca exaequatione: nam
respondeo, 'de aliis placuis te scio ex eodem l .ibi n.reciproca exaequatio non est ex illis primis de solis verbis, suae de in tex. nostro relata sunt: sed ex multis sequentibus rem planam sacientibus in reciprocae exaequationis sensum, ut ibi facile est contextum legere. Est etiam in hoc intellectu glin Doct. acluertcdu. quia pleriq; supponunt cum glo. de Barto hoc sum; iure n.aperte colligi uires imatoru fuis. se communicatas fideicommissis. d.l. si res. notamen hoc aperte in regulam deductum: qu niam uerba Vlp. praeseserebant simplice unius exaequationem,non utriusq; reciprocam: de ideo Iustinianus in aperto posuit regulam reciprocae: sed hic intellectus arguit authoret is nostrae, uti imperfectum de insussicietem. ac nescietem serinare regulam claram sui iura iam recepta. Deinde n gari non potest, quin uerba legis nostrae pertineant tilum ad
simplicem, non autem ad reciprocam exa quationem.
ao6t Tertio insem dc illum glo. intellestiam retiaciendii, quo dicebatur Up. in hac suis leopin pro exaequatione, caeteris Iur . dissentientit, atq; ideo postea disserentias remansisse sed ponstremo loco Vlpuententiam per Imperatorem
probatam arg. in.l. I. s. cumq;. C. de ueti iurienucle . Ex iam dictis falsa&lim opinio, quam stant verba legis nostrae. Ait enim irata. exaequata sunt in ideo non pro opinione est hoc responsum quasi singulare, pro iure
communi atq; recepto. Est etiam contra tex. In dd.sirena. institia.&d. pecuniae uerbum. Νperstiluui .de uerb.sgn dia. quae sub condistione. te cond.insi des. etiam. infride lag. 3.d
relata P Vlp. de Caium in suis institutionibus zo t Quarto instro tra intellectitan Aloam idc Soc iun.qui pro euitandis multis contrariis,
de spinosis aliorum dissiculi bavisi sunt dicet
63쪽
re, hune locum non esse Vlpata magis habendum pro quada admonitione inserta a Compillatorib. casione iuris noui, ob quam proposuerant commixtam utriusq; dis sitionistraelationem. Hie sensis non est uerisimilis. Nullum habet antiquum iuris authorem. Est contra singularem omnium libmrum inscii-ptionem, praesertim csi nominatim in pleri'; reseratur locus Vlp. libri 18. ad edimim. Est
contra praecepta Iustinianicina. a C. de uetatur. enuclem. Item continet uitiosam superiluia ratem: nam cum inter clementa est.de leg. relata esset aperte reciproca exaequatio, superuacanea in hoc loco fuisset haec admonitio. Ite absurdum est talem locum assignare Compillatorib. inter responsa Iurisprii. & maximξ in
conueniens loco ordinis per ineptam admonitionem confundere totam materiam. ao8t Quinto instro contra aliam expositionem
ψα Raph. Marian. Soc. & Alciat. dum legem adscribebant Vlp.sed alio modo ab eo serna tam , scilicet cum negativa praeposita signo uniuersali ac figura non per omnia &c. ac ita
sumebant sensum particularis orationis, cum notiin.l.si is qui ducenta4.utrsi. U.de reb. diib. Negationem autem praepositam a Compillatorib.sublatam existimarunt, ne contradiceret iuri nouon arbitrati sunt de hac re Ron mir dum: nam in Compillatorib. ponunt potestatem&authoritatem muta liet in contrarium sensum per principem cis attributam.l. I sed in hoc studium.C. de ueter. iur. enuclean. pro qua re contedunt, ut&aliorum locorum ex, piis eam confirment.colligentes & alibi Compillatores in pandectis inseruisse decisiones iuris noui,ut in.l. illud.in.l. marcesius. ff. dedon.
de cond.de dem .coiuncta. l. clim acutissimi. C. de fideicom.in. l.si non mortis causa.isde inofrest6.in.l.qui landv.f. qui filios. s. ad leg. falc. coniuncta. l. m quidam. C. deleg. Item in Pegasiano Senatusconsulto, cuius mentio in. Unon reperitur, quasi ex aut horitate iuris noui.&2.inst.de fideicom.haered. Item in gen ribus legatorum & eorum differentiis.Item in receptitia pecunia, cuius nulla mentio titu. E. de constrae n. quia sublata, cum notitia. l.r cepstia C.de conss. pecvn. Asseruntur & alia per Moderiin rub. L Blu.matrimonio. Sed hic qum: sensus improbandus est. plura.n continet ausurda, se at rex.nouum, que primit in Vlp.addicit. Format 3c alium teX.nouum n uo Compillatorum sensu. Arguit utrunq;&Vlp. & compillatorem. Et pro extricanda dissicultate respectu nouarum csistitutionum,
omnia conlandit quini 5 si fuisset hic o
pillatorum sensus, oportebat eos multis aliis . in locis tollere differentias, quae in pande iis permanebant inter has dispolitiones di earum quoq; verba. Neq; nos moueant ea quae pro exemplis tollἴdae nouitatis tam absurdae sentcsae, supra proposuere. Illaen. singula alium habent senium, e confusionem iuris noui cum antiquo, prout dillens lector ex eorundem locorum praelectione secisepoterit adnotare,& alibi latitis a nobis sunt exposita. zo; t Serib infero explodendam & illorum tra lantationem,qui uerba metu contrariorum disiungebant & cum ficta figura aliter, v faciet tex.iungebant hoc modo. Omnia legata per aequata sunt fideicommissis. Nam n aec transplatationeq; iusta neque uerisimilis, sed
inepta & falsa, & cquod peius est cotraria minime tollit, sed magis auget. at o l Septimo insero contra intellectum A reti de si prima fronte illius sensius caeteris uideariar subtilior atq; nobilior, quodque amplius est,
uerbis nouarum constitutionum multis in imcis maxime accommodatus. Ille. n. distinxit exaequationem Vlp. ab exaequatione noua Iustin.quasi prima legis nostrae exaequatio pertineat ad ea legata, quae sunt in esse deducta:aliauer5 noua pertineat ad ea relicta, quae sunt in fieri, ut in modo & uerbis &ci pro qua disti ctione possiant multa deduci praesertim re l. a. C. m. teleg. Sed hic quoq; subtilis sensus, iam dictis consulari debet. Aperta.n.sunt Ip. uerba pro uniuersali exaequatione unius ad alteram. Qubd si exaequatio sustinet de iam sectat ara, quid est, quod non respiciat faciendi qum: telam Deinde & noua Iustin. constitutio aperia comprehendit etiam relicta limul considerantur inesse deducta, ut patet
a Di Octaud infero contra sensum Crati. hicin- stans pro Vlp. voluit Compillatores omnii ab
confusos remanere dum. n. tribuit exaequationem mediae iurisprudentiae, arbitratur CG pillatores inaduertenter cut ait suisse locutos praesertimin.ds. sed non usq;. Nos neutrum eius dictum probamus. non. n. Vip. reciproca tribuimus exaequationem , sed sunplicem siliterminos supra 1 n. ix. arti c. declaratos; lon' minus reprehesionem compillatorum admi timus. Illos enim de iure nostro bene promeritos laudamus. arat Nono insero nulla ratione recipiendum esse sensum Moder. dum iure.ss exaequationis intellectum ita respiciunt, ut ex parte recim cam
64쪽
cam fuisse adaequationem, apertξ lateantur. sin qualitatib. extrinsecis & accidentalib. pe manente subiectorum diuersitate , atq; ita dedisserentiis ad haec pertinentibus: postea uero assumunt haec ita fuisse n6 cut aiunt ipsi exaequata ; sed magis unita, ut nouo iure fati sint
unum & idem corpus, unus &idem spiritus. Quare ansa arrepta unionis seu unitatis specie triplicem constituunt. Alia. n.est ex pluribsi-biectis discretis facientib. quandoq; unu cor pus, ueluti in unione plurium Villaru vel Castrorum, vel Vrbium, vel Prouinciarum, vel Ecclesiarum, vel beneficiorum; de qua titulo
i. g. si cohaeredem. iis ad leg. falcid. &.l. si conuenerit. 9.si nuda. E de pign.actio.& c. I . de B luti Alia est cum ex pluribus subiectis fit noua species, ut in S.ciam ex aliena. cum se l. inst. de rerum diuisde qua multa per Dore in. l. a. si de uerb.oblig. Tertia est in pluribus pendentibus a nostra voluntate, quae sic iugi possunt & uniri, ut unum censeantur esse facta radeas idem fiat: & hoc modo & hoe sensiuunionis exaequationem nouo iure factam, e
ponendam este in ead.l nostra. saepius coscripserunt. Ex iam dictis fere in omni b. confunditur de expugnatur hic sensus: sed antequam paucis illum arquam consideran. est φ si alicui legenti eorum kripta boni aliquid uideretur in prima parte declarationis per cos traditae;
a i 3 t hic certo sciat, quod illud totum desumptu
est ab intellectu unici Torn. non tamen pers diei quoniam diuinitiis factum puto, ut quem temere illi accusabant, eum percipere minime potuerint: rei tamen subtilitate & ueritate coacti in primis uerbis intellectum Toria. laudabant,& si postea propter adiectam translationem dominii, detesta lo modo uitupera-ai uerint . t Hoc ita praemissi,,arguo utrunq; illorum dictum: nam v exaequationem ex leg. nostra ponunt in media uia&inuicem factam putant, non bene dicunt ; quemadmodum &sipra fuit aduersiis alios adnotatum. Item &distinctio, quam faciut inter qualitates msbrusubiectorum, ex multis consulatur: praesertim exempli gratia ex.l. testatrix.fi'. si serii. uend. exi.s prolus attalus. de usustaleg.ex. l. si res. in f deleg. 3.in eadem parte supponuntur multa, quae non sent uera, ut in tria.disserentiarum& actionum. In altera autem parte neq; in uerbis, neo; in intellectu probari debent. Non in uerbis, quoniam illa euidenter pertinent ad reciprocam inluationem plenam omnimodo,no ad id titatem: ut est casus inal .f. sed non usq;. inst.
mΔ.LIAE. 2. C. d. md uero ad intellecui sic illorum sensui ius nostrum repugnat, ut curecipere iure cognito nemo possit. incum. n. clamat tex.multis in locis in ead. l. a. Qeoalua pro suo fundamento assumunt. Clamat & λ. quae est anima legis: nam adhuc utrunq; r
manet & per se disiunctim recite consideratur: sic etiam iure nouo autheticorum utriusq; subiecti frequens est mentio, ut patet titulo de triente & senis tit. de haered. & falcid. titu. denupt.& aliis pluribus in locis. In eundem clamat inueteratus & receptus sere omniu usias, quo utraq; dispositio diuersimode recepta 1 batur: no igitur uerum est,' haec subiem iure nouo sint re laeta in unum corpus, sintq; iacia unus tantum spiritus, sic.n. iam non essent duo sed unum: nos uero & legis authoritate& cocludenti ratione adhuc esse duoi solum per exaequationem inuicem considerari, aperris tissime ostendemus. t Verum ante plenam
praesentis difficultatis solutione ex dictis Doc. post Iasin materia adaequationis legati & fidei
commissi, retineatur illa utilitas, quae deseruit praxi de libellorum tutelae: nam si quis legatu petierit vel fideicom. deinde in probatione alterum deduxerit, hic non succumbet: nam Pinterpretationem & ex vi plenae adaequationis sistinebitur libellus. da. etiam.infideleg. 3. d.l.
2.C. . Neq; stat doctrina Bal in.l. 2. C.deprob.cui respondet Iasnu. 36.cum not. in. l. I. s.lex l Cornelia .is de sicar.pro intellectu l. I. LI.is.si mensor. falcinod dix. Item notanda alia opin.Bald.in contrario casu in. l. quae fortuitis.
C. te pignor. actio.& est utriusq; sententis manifesta ratio. His ita relatis & consutatis nominatim uidea- a16mus, i quis sit uerus sensus & l . nostrae.&
culus rei perfecta intelligentia ante omnia c5sideran .est,' uerba exaequationis una cu adnotatione clarissimi Torn. altero ex duobus
modis possunt intelligi, uel in sensum, quo laesae disipositiones legatorum ita sint exaequatae fideicommissis, ut in eis includatur etiam disse,sitio fideico minis & econtra .in dispositi ne fideicommissi includatur de dispositio legati non ut effectus, qui oriuntur ex ca fidei m. intelligantur oriri etiam ex causa legati: uel contra ut egestus, qui oriuntur ex causa legati intelligantur oriri di ex causa fideicommissed ψ singuli censeatur oriri ex sua causa S ex sua dispotitione. Possunt interpretari & illo secundo modo,qudd illi omnes effectus sic inuicem communicentur de tribuantur alteri, ut
illi omnes propter exaequationem censeantur oriri
65쪽
oriri ει una causa seu ex una dispositione, non ψ uni dispositioni altera quoq; tribuatur. Amplectimur pri mum sensum, que cu eod. Tom. verum esse cui denter ostendinius . primit in ex
nam utrobiq; constat ex singulis uel bis di l pandi & fidei committendi, utranq: induci dispositionem & leuati & fideicom. Idem oste&dit & causa qua fuit hoc probatum, ut ex qua libet dispositione iure nouo quibuscunq; uerbis faeta, admittatur utraq; amo& in rem &in persi, nam hoc.n ossedit cxaequation P praeditio sensu si iam suisse, ut in dispositione facta uti hoc,uci illo uerborum 3mere, dicatur esse alia quoq; dispositio, ac si forent expressa uerba utri utq; generis & legati & fidei coni. unde actio in rem, quae te ati erat propria, adhuc dicetur oriri ex dispositione togati. do actio personalis ex dispositione fideicommissi. Tertio hac ostenditur cuidenti ratione: nam si ex una sela dispositione pollent illi omnes cstectus induci, qui sunt utriusque proprii, quid fuisset opus inducere,u, in una dispositione altera quoq; incisset; uel ui cx uno relicto utruq; intelligeretur, si omnes ci sectus postent lunai ab una sola dispositione. Quarto praeterea probatur hic intellectus &a'ia latione: nam ii omnes et scelus pol sent causari. uti ex una sola dispositione, iam omnino idem ellet legatum ct fideicom. si uerum ellet, si inuicem omne, unius esse ius alteri tribuerciatur: quod tam si est falsum ut supra in prima parte legis ni itraefuit not.itum. Quinto idem ollendo & alia ratione: Finge legati enectum, que ponimus in translatione iuris ab ipso testatore tacta, tribui fidei commis no ne desineret esse fideico missume inst. de fideicom. haered. in princip. dc hoc est falsum. Sexto idem probo ex illis locis, in quibus colligemus agentem rei ucdicatione, dici agere uti ex cauta legati. & agente personali, dici agere uti ex causa fideico m. l.
testatrix. is si nerv. uend. non ergo exaequatio respicit communionem visectuum, sed iii teli
cium inclusionis ipsarum dispositionii. Se-
timo hoc eruo cx i lis casibus, in quibus ad-ue secundum ueriorem sententiam dicimus cste fideicommissum,no autem legatum: quia in eis proprii legatorum essectus non pollunt considerari, uoluti contingit in fideicommisso tacito uerbis non expresb. l. si quis seruum. S. sin .inseo l.cmptor f. ancillam. T. de rei uend. Item in relictis ab intellato S praeterea inst. desdeicom .h. aer. Item in relictis a legatario. S. I.
debet intelligi secuita modo,ita magis primo. Idem demonstro& alia ratione: effectus ille fidei commissi. quod ex sita a uoluntate possit
ualide induci, non est legato tributus, ut &hoe relictum possit Ela uoluntate induci: nam pro eo inducendo, adhuc uerba iure quoque nouo requirenda sunt; quo tamen non interest inter directa Σ pcaria. d.l.r . C. . d. s. sed non usq;. ergo exaequatio non pertinet ad comunionem ei sectuum, sed magis ad sensum dispositionum. atri No obstat tex.in I. si res. de leg. 3.nam accipiendus est ille tex. hoc modo, ut iure. E. post receptum usum fideicom. st actio ex fideici misso ex natura propria fideicom. uti iure P-bata, non cae uigore inae litationis; & ita noncst illam et actio, quae fuerat pro l*atis; sed est actio fideicommis ut sἰnsit text. de fideicomis
hae d. in princ.&. l. a. C.de his quae sub modo.& inst. de codici L post principium . non ergo cx illo tex. colligetur, i, unius dispositionis ui res p pter inaequatione suerint alteri tributae remanente cadem dispositione. zi8t Non ctiam obstat tex. in . l. 'itae sub conditione. n. de cond. instit. in uerti .in fidei comissis.
qui inuebat fideico milla sungi uice legatorii; am respondeo illa uerba sic intelligeda esle :Fungi uice legatorum non per intolli eiu cXa
quationis quasi ipsae uires legatorum dicantur tributae fideicommissi sed magis illo intuitu
quia recepto usu fideicommisi brum ad neces.sitatem redactorum , coeperunt fideicommissa inon minus quam legata. poncredi constitu Te dispositionem ei scace ex uoluntate disponcn tium, pro ut i ata in uerbis legant imia : haec autem uis& potestas fideicommissi, non est cx legati cxaequatione c non . n. lioc dicit ic X. sed in ex natura propria relicti siti uolutatem
a lege admissi& bati: Ualida ergo in iitraq; dispositio sed quaelibet in suis terminis: ideo
non sequitur, ergo ex iitraq: idem est effectus. at 9t Non etiam obstat tex. in . l. quia autem. D si uero.fisi quis ona .cau. test. dum & ibi uidentur ex uerbis to . simpliciter exaequata fidei commissa&nominatim ibi sui illum effectum, de quo tractat iurist. Nam & hic respondeo painterpretationem. cst. n. sensus. 9 isata in te namcnto relicta adita haereditate ab intestato inon possum ualere uti legata si haeres. non in ciderit in edictum, redacta sunt ad initar fidei commissorum ab intestato relictorum ab eod.tcstatore: hinc dicimus , relicta dici reda seu reducta ad aequalitatem, sic ut tanquam fideicommissa possint deberi etiam ab imest to:&idco ille rex. non dicit legata sui uim linsatoriun aquari fideicommissis, uel econ ua
66쪽
tra fideicom. exaequari legatis: sic neque ille locus impedit intellectum praedictae exaequationis i quominus pertineat ad dispositionem
ordinatam uerbis legatorum , cui censemus
fideicommissi quoq; dispositionem iure. Tiuis
se tributam. Non etiam nos moueant ea, quae supra suerunt proposita pro declaranda exaequationis materia: nam bene intelligeri boc principium cum his quae ibi relata sunt, minime repugnat. scd
magis illa ex iam dictis persectiuς exponetur. arot Non etiam obstat declaratio tex. ii .l. illud. is dedon.causa mortis. quasi omnis exaequatio habeat sensit in communionis iurium illius rei, cui aliquid adaequatur. hoc. n. in lingulis exaequationum sermis sin suos terminos. 'r' bE recipiendum est: & ideo in exaequatione donationis O mortis de legati, recte procedit intellectus Inrisc. d. l. illud. I in exaequatione nostra recte procedit intellectus. d. l. 2. & d.6. sed non usq;. Maneat ergo tanquam stabile fundamentum supra positum pro uera cognitione sensus exaequationis legatorum & fidei, commisserum.
a ri tEx antedicto erincipio colligendae sunt tres
notandae conclusiones. Prima est pro intellectu tex.nostri in sensiti directo. Exequatio .de qua in lege nostra. hoc effecit de ostedit, ut di sitioni ordinatae uerbis legatorum, dicatur attributa etiam dispo fideicommis. unde exponemus uerba legis hoc modo. Legata.i.dispositiones uerbis legatorii se te. & illa exaequata sunt fidei comis praedictae dispositiones
ordinatae uerbis legatorum induciit regulariter & fideicom ni is disposition rna, perinde ac si fideicom. esset ordinatum uerbis fideicom.
Hoc tamen ex uoluntate non ex uerboruin si-
pnificatione. Unde colligimus. st iure.ispm
tum erat in relictis ordinatis uerbis legandi, in ludi etiam dispositionem fideic.ut est casus. in. d. t testarisc.is. si sera. uend. Idem stipponunt de alia plurima iura, quorum ex parte supra facta est mentio in articulo uerborum se-gandi Se fideicommittendi PSceo ostendimus quemadmodum hac in speetione factum sit,
quod dispositio uerbis legandis facta; & resia
mecilla appelletur plurib. in locis de censeatur fideicommillam.
αar i Secunda est conclusio ex eod. textu nostro. ut eius exaequatio recipiatur put in simplex, non autem reciproca :d id sequitur. ut iure.ssin relicto ordinato uerbis fidei ommissi, non includeretur dispositio legati: ideo ex ea di ne non oriebantur effectu qui sunt promi legatorum: cuius se tentiae aperta in G, LIquia hoc iure sola uerba fideicomissorum non erant idonea ad significa salii legati ellicacem
dispositioiaelii, umipra in . a. uerborum: nam hoc iure nouo fuit introductum. s.l. 2. C. dilicet fuisset dii ponentis uoluntas quod res in
honoratum perueniret uti ex legator attam usola haec uoluntas sine uerbis ad legatum non tui ficiebat. Amplius Stu ea, quae misi. deducemus, neq; hodie post nouas constitutiones ex sbia uoluntate sane uerbis. poteti induci uera dis ostio legati.s. ut ualeat in utin & effectu legati.d.l si quis seruum. S. i.d. l. emptor.: a 3t Idem probatur de in . S. sed no usq:. inst. m. ibi sinuenimns antiquitatem stricte legata cω cludentem ; fideicommissis autem. quae ex δε-la uoluntate desi endunt pinguiorem naturam tribuentem horum enim ii erborii ille est sen-siis , qui pertinet ad utran l. conclusionem supra propositam inrclivio ligator u uerbis facto .fidcicommissi quoq; dispositio de olim includebatur: nam fideicom. sola uoluntate potuit induci, de ideo pinguior erat natura fidein coministi: at non ita fatae potuit inducitum: de ideo in relicto uerbis fideicommisso rum facto,non includebatur dispositio legati:
Non.n.legatum poterat sine uerbis congruis ex sela uoluntare induci, clam antiquitas lega 2 2 ta strictE conclusisset: t unde etiam fiebat. 'in letatis magis quispia testari diceretur, quasi in fideicommissis: prout supponit texi .in. l. 2,haseo. de alias ibidem fuit a nobis latilis de
Hoc igitur modo praedictae conclusioni secun
dae non erit obiciendus tex.noster: nam ex eo
non reciproce. sed itinplicis exaequationis ει- sum manifeste probamuS. Non etiam erit obiciendus texi .in. l.si res.delem
3 de quo supra diximus in cofirmatione inte blectus praesentis exaequationis, de sua nobis
sermo in de adnotauimus esse ibi actionem uti ex dispositione fidei m. non uti ex legato: nas esset actio proprie uti ex legato, planE dic retur actio in rem, dc con uenter esset leg tum : imo de persi natis actio cut supra) non est eadem, quae pro legato, sed diuersa uti ex proria natura fidei m. iuris authoritate coprodiati. d.l. rc de his aliae sub mo. 3c. l. si haeres institutus. S. I .ff. ad Treb.Stal.pecuniae uerbum. S. persecutio.isde uerb.s .
et a s t Tertia est conclusio pro declaratione noui iuris per Iustin. introducti; dc hoc primum generaliter ita se habet. Verba ipsa legatoruo de fideicommissorum quaecunq; sint. iis dir ela, uel praecaria fuerunt per principem n
strum plene exaequata hoc utilissimo sinisse, ut iisne
67쪽
disponens uerbis fideicommissi dicatur incli dere etiam dispositi em, quae olim fiebat lii in uerbis legatorum ; sic &contra: unde n uo iure protiatum est, dispositioni ordinatae uerbis fidi commis inesse de legati dispositi
nem ex uerborum significatione non ex ista uoluntate, talis exaequatio est omnino noua. Non.n.olim fuerat inducta neq; per uiam regulae, neque per speciales casuum decisiones. ut inf. latius conuabit.Item de in exaequatione legati ad fideicom. unum egregie notandum noua lege statutum: nam prius&si in dispositione verbis legatorum secta, includeretur di spostio fideicommissuhoc tame admittebatur ex uoluntate non ex uerborum significatione. Hodie uero noua constitutione hoc probatur
non tantum ex uoluntate,sed etia ex ipsa ue borum significatione: quoniam uolust 'Iullin. quo plenior citer ultimarum uoluntatum euetus, ut legatorum qum; verba essent apta ad
significandam dispositionem fideicomimissi ac si dispones suisset usus propriis fideicommissi
uerbis: sicuti & contra, principaliter uoluit uerba fideicommisserum idonea censeri ad signiscandam dispositione legati ic utroq; casu ex ipsa uerborum significatione . non ex sola
uoluntate dicetur per testante ordinata utraq;, is dispositio. t Quod si quaeres, quis sit fructus
harum iuris subtilitatum: respondeo ex sententia legis , copiosem & ubere fructum inde percipi, ut inter alios. t .est castis in. d. l. a. in uersi.& nemo moriens.C. coia. de leg. di instain tract.actio.apertilis collipemus & tuo loco reponemus: interi in certo hoc tenedum plu-xrmrimum interestir, tan aliquid inducatur ex Bla uoluntate, an etiam ex uerborum significatione utq; pressim constet & latius pateat& uires extendat casus in expressum incurrEs, quam permanens solum in tacito; utq; pers ictius per hanc significationum inaequationem disponentium ultimis uoluntatib. pia rationea: 8 fuerit consultum. t Haec autem fundamen i& si prima fronte perlectis Doct. commentariis noua di extra illorum sensa uideantur rneminἴ ramen recto iudicio haec legentem uel audiei item siua nouitate turitant: quonia pri
ter ea, qtiae supra dicta sunt, paul5 post alidi re us ca esse uetustissima iuris nostri principia,& optima ratione subnixa atq; ita selida, ' dimoueri non possint. Vnde pro remouendo rutiliorum timore di pro detegenda uetust te, & delenda obiectione nouitatis, assii monomin uim cx Bionem:duorum locorum in liae materia maxime insignium. & min.t iat in sino es sui paries p. ine coqune
tium: ex quorum declaratione extricabo insplurimas i Oct. obscuras & inuolutas dissi
229 1Sumo igitur rex. in. l. a. C.coia.de leg.quem ut exacte declarem diuido in tres partes. In prima continetur regula. In secunda declaratio. In tertia adnotatio cum duplici amplificatione . Secunda in uerbo sit igitur'. Tertia in uerbo I nemo moriens . Hanc facio diuisonem ultra Tom. quo facilius ex ordine sit gulas eius sententias reseram dc exponam. 3ot In prima igitur extat generalis decisio ibi omne uerbum &c. cuius ille est sensas, ut ii die ex omni uerbo uel legati, uel fidei m. in
ducatu putraq; dispositio, non tantum ex u luntate prout supponit texti antecedens. in a. I.ksed cum testator. uertim etiam ex significatione: unde colligo secudo loco, st hoc olim non erat: &idem confirmat texi in reliquiscius uerbis; nouo igitur iure hoc inductum, ut omne uerbum sit ualidum atq; utile ad significandam utranq; dis sitione: idem probat rex. & ibi c Et hoc nobis audientibus uentilatum est partib. huc atq; illuc uerbum laceran tibus . sic enim patet Iustiniani quoq; tempore uerborum occasione multas mille con uouersias.
a 3itI n secunda autem parte primum tex. coli, git, deinde declarat. Tertio ponit egestiam. Quarto occurrit dubitationi. Secunda in ue
& si quid talo. Tertia in uerbo c&se omnibus . Quarta in uerbo ubi autem y Primum ergo colligit ibi csit igitur sin quod
diximus uerborum ex omni parte non inessi icax uoluntas&c . Collige talem sensum, uel ordinetur relictum uerbis legandi uel fidei mimittendi erit utraq; dispositio: nam ex uerbis testantis uolumas dicetur efficax ad utranq::
unde collige secundo loco. in dis ente esse uoluntatem inducendi utraq; dispositionem iaTe 6 colli se eam uoluntatem olim ex omni parte non fuisse essicacem, ut supra in secunda conclusione: nam&si ualida sitiset ad fidei com. non tame ad legatum: sed hodie ualet sit ad legatum ex uer tu signisse. Ite ibi comnia quae naturaliter insunt, legatis & fideictainesse intelligantur;& E contra, quod fideicommittitur, hoc etiam legarum censeatur ) collim ut in relictis uo bis legatorum, inest sensus in thκ,stionis fidelesimissi: sic&in relictis uerbi si fidei comistarii inest smsis legati :& qi fidei .
committitur. hoc est uerbis fideicommisi linquitur, hoc de legatum censeruns ictunx uerbis legatorii ac ide uersic.praesupponit .liae ueriistiva comita em olim no ruisse , via.
68쪽
In veroe si quid tale est, quod non habeat naturam legatorum , hoc es ex fideicommissis acrem et . ille est sensus si tale proponet reli oua quo no sit forma uerboru legati es relicto quod oportet ex fides comodet, hoc est ex verbis fides missi ut ex uerbis testatis dicatur induci fideici sie et ex verbis costitui legarum.
Tota.n.series praedi leg. continet hac primcipalem sententiam& supponit conclusiones supra Ppostas. In tertia particula huius. 2 .pa tis ibi Et sit cibus perfectus euentus de ex oiabus nas intur in rem actiones, ex omnibus hypothecariae, ex omnibus personales o plura colli eda sunt. Primum notada in ro,qua uer
boru legati & fides m. facta est exaequatio, ut ex omnibus relictis possint illae actiones oririm uerborum significatione. Secundo colligesipponi pro indubitato in tex. ' si non huius modi esset exaequatio, sed censeretur una Eladis sitio si quidem fideicommissi, non posset
α311 Sed huic conclusioni obstare uidetur textii l. I ae titidsi ibi refert actio in re Et P fi c. Pro Blutione huius contrarii cosiderandu est, o ille tex. in prima editione codicis non habebat particulam actionis in rem uti pro fidei c. competentis: nam in institutionib. titi de leg. in fi principii praesert tenor praedictae c6stitutionis sine illis uerbis: postea uero in a. editi ne codicis re secunda constitutione ala uerba per Copillatores fuere priori costitutioni ad iuncta: p ut sensit glαinst. .in fin.principiidi. S. sed non usq;. & idem sequutus est Egregius maereid collige confirmationem principii supra positi ut exaequatio pertineat ad dispositiones & earu uerba non ad effectus, quemadmodum supra fuit declararum. σ3 3t In quarta particula a. partis occurrit texti
tacitae dubitationi ibi c ubi autem aliquid Guarium in legatis & fideicommissis eueniet, hoc fidei comisso quasi humaniori aggregetur,& sm eius dirimatur naturam . Pro intellectu huius vers.finge casum in relicto aliquo contingere aliquid ita contrarium, ut non posse
censeri utraq; dispositio legati uel fideicommissi sed altera O; qua recipies'res det text. pro fidestamisso.Res si ro est, quia fideic. intestistit humanius esse, sic dubius ille casus m
in dirimendus est sin fidei tamissi maturam. In hac de one collige primum cino aliud esse, v aliquid dirimat si si natura fidei omissi aliud
me, st dirimatur sui naturam legati. Sic patet
euidentis E in aliud dispositio legati, aliud di fideic de aliud est eglaus unius aliud estor alteri atq; iraucium est. quod exaeqquatio non pertinet ad egem, sta magis ada a dispositiones. t Secundo collige fidei madhuc iudicari humanius: hoc aute multipliciter i perpendi, ueluti primo,' fideici De
lius sustineatur& inducatur, quam legatum: nam fidesta. ex qualibet ultima uoluntate potinduci,sic Et ab intestatomon idem in legato S. praeterea. inst. de fidei c. haered. Secundo dici potest humanius respectu haeredis, a quo relinquitur: cum dominium no statim recta uia a grauato abdicetur, sed opera& ministerium esus requiratur: hoc aure quam utile possit esse grauato infra apparebit in contrario directet libertatis. At quemadmodum aliquid eueniat ita contrarium in resictis, ne possit esse utraq; dispositio,iam: ille tex declarauit neq; alius est
Disor, qui in expositione huius dii scultatis
plene satisfaciati os infra una cum Torn.rem
31 equitu tertia pars principalis, cuius prima mebrum est per se exposita ibi & nemo in
riens So.ocs.n.admonentur ' magna sequae utilitas ex praedicta noua constitutione pro sustinendis defunctoriam ultimis uoluntati b. ut sciant omnes non minus uiuentib. quam de
iunctis principali prouidentia fuisse consultu. Protatuor duos sequetes articulos ibi Et si specialiter testator legati tin faciat mentione. hoc
d legatu & fideic.esse stelligatur: &si fidei haeredis uel legatarii aliquid committatur, hoc relegatu esse uideatur .Haec duo membra expono in uim duplicis amplificationis P dilatada praecedeti decisione. Prima igitur amplificatio est &s specialiter doc. Finge testatore non uti uerbis legatorum. sed titulo ipse legati c sitan. dicimus testate specialiter uti gati facere mea 36 tione tan in huius nodi specie a cedet prior determinati ut sumat utraq; disi cito id ξ uirudebat: attamξ tex. determinat idei hoc quoq; casua badu esse: na Mi exprimet titulus t v. no tame impedietur sensus utriusq; dispositi
nis,sic. n.persectior erit euctus ultimarum v eluntatum. atq; ita expresso tituli legati no intelligetur facta ad diminuedia sensum utriusq; dispositionis, sed in is ad illustradam uim de potestatem mentis ipsius di nentis. Alia est amplificatio ibi octi fidei haeredis uel l
a 37 gatarii M .ina uoluis Princeps ea lege obtinnere no statim ubi aliud ab haerede relinetur, uerit m et ubi relinquitur a legatario. Et hie aduerte tu est, nam haec particula pol duplici ter intelligi. Primo sin multos Din. ut hodie quod fideicommittitur legatarii hoc censeatur
di issatum sui uim & effectum legati atq; ita sinierevir ad ipsum letatarium,qubd ab eod. E censeatur
69쪽
ere 1ἱ Iegii 5. eorrueretiar ius antiquum , dei resere uerbis praeientis clum: teporis inst.
e sing.reb. perii deic.reli rem princi Item ex hoc sensit sequerentur multa aliis iurilia repugnantia. Potest igitur secundo modo intelliis
si .ut quoad ipsium legatariu dispositio fidebcsimisti,non censeatur legatum sm uim & cis
ctum legati, &si quo ad aptitudinE & sign.ue borii dispo Et inn gatario utroq; modo possit considerari: sed pro sense legati non erit res renda ad i atarium, sed magis ad haeredem: a 38t nam Sc olim relliam a ligatario cElebatur
dei commissa.infide leg. 3. ideo nec hodie mirandum erit, si relictum a I rario quamuis si Mic.uerbis censeat ex notia dis psine quo adhaeredd Et legata:quia in haerede utroq; modo ualere mi; atq; ideo cum inisterio ille tex. per-sbnas minime repetit in eo puncto, in quo posuit lesatu quoq; ccseri.Sic. n. supponit ut dc in priorib particulis e tu uti legatum. i. in uim propriam legati, non ab alio dari polle quibus. cunq; uerbis testator fuerit usus, quam ab ipso haerede. Caetera eius legis uerba, qtiae in fine adiecta sunt
non refero: satis.n.per se manifesta sunt.
Et praeter ea, q supra nominatim exposui adnotadastini quaedam alia inemoria plane digna. 13 1 Primum cst, D cum misterio tex. ille loquit in disp6ne legati vel fideicis acta in testsi, que-
admodum colligemus ex toto illo contextu &singulis eius partibus. Idem & ina. i. vers. stacu test5Leo. tit. Hinc insero non ueram esse itulorum collecti0nem,qui ex praedictis locis putabant hodie probari legatum etiam ab intestato ; accipientes generaliter oe qa fidescol
mittitur .s per quancunq; ultimam uoluntate hoc censeri & legatum: atq; ita existimabat, ut fideicom. dari potest ab intestato, si cocle gatum : sed haec opinio est contra illum tex. 1 ot Alterum est memoria dignum, ' utraque
tum procedit.prout loquitur in relictis aliquomodo expressis uerborum siξnificatione, uel directis, uel praecariis: tuc enim dispositio uel
si facta uno uerborum genere, uel alio, nouo iure censebitur ex significatione uerborum albietam quoque dispositionem concludere. Hinc insero, quod praedicta exaequatio quamuis plena de uniuersalis de quo ad omnia uerba de illorum sensa: non tamen respicit relicta omnino tacita , scilicet quae uerbis non essent pressa , neque directis , neque praecariis.
Hic enim illa sum, quae auent in termissis fideicommissi & quae dicimus adhuc Bla umluntate induci: atq; ideo in eis non potest includi dispositio legati. Sie de hodie non inst
quenter continget casus, in quo reperiemus proprie fideicommis secundum eius uim a que naturam, ut tale relictum non possit ce seri lcgat; m: nam cxaequatio ad ea pertinet
relicta quae sunt aliqua uerborum figura signibficata & in his quae uerbis significatur; in summa hodie no interest dro induceda utraq; dis spositione.quibus uernis testator utatur. Hic est sensus praedictae. Latet i t Quo uero ad tex.in.ς sed non usq;. constituo duas partes, & ex utraq; elicio confrin
tionem conclusionum supra positarum. Quoad primam colligo ex illis uerbis sinuenimus antiquitatem stricte legata concludentem. & fideicommissis pinguiorem naturam tribbuentem &c. sensum de quo supra in priama & secunda conclusionei his enim uerbis conclusiones illae manifeste confirmantur. qam. pinguior natura esset fideicommissis tribu ta, hoc ideo ciuia ex sua uoluntate descend bant: quamobrem in ordinatione uerbis leg torum iuta , recte potuerunt fidescommissa includi: non ita econtra cum i ata strictEs rent conclusa. In alia parte ibi Necessarium duximus ola legata fideicommissis exaequare.
ita ut nulla sit differentia &c. colligo flaifum tertiae conclusionis principalis, de qua sui radictum est: & sin illum sensum facienda es himerpretatio subsequentium uerborum, ut illa sit sententia, quam supra expressiimus in singi lari declaratione uerborum. d. l. a.Qeo. Hinc
infero. 9, uerba illius tex. omnia legata fidelia comissis exaequare non debent op ni expositioni rex. nostri quali & in hoc tex.his uerbis reciproca inducariar exaequatio, quod & supra fuit adnotatu cum ibi sensus reciprocae exaequationis, pateat ex stubsequelib.uerbis. Ite ex em rex. colligen.est,' alia est natura legatualia est natura fideicomus: neq; haec ita sunt cofusa ut unum & idem sint facta: atq; ideo ita lora tractatio etiam divisim 3c separatim coGderata non est inutilis, quo facilius de illorum permixtioc Cnosci possit. Neq: ultima uerba praedicti text. pro contraria opinione, propter terminum permixtionis de t admitti: nam& permixtionem ad sensum exaequationis si prae stae, reserendam cile dicemus. Haec de s unda parte principali,in qua supra reposita fuerat materies intellectus texti nostii
et ri Sequitur tertia pars principalis, qua diuida in quatuor membra. In primo continentis differentia
70쪽
dulci pilae,quasi meminit in prima parte In
libertatis.In. 3.continet diuersitas uniuersalia& particularium relictoru. In. & ultimo con
Euda dissicilem atq; utit si actionsi quaestione. ae pro teratis uel fidesciuel in re, uel in per
sonam ues nypothecae iure copetere possunt.
Quo ad primum legite gl. nostram in prima& s a 3 cunda parte, ex qua colligetis i iure antiquo iter legata& fideiciquatuor potissimii insuli se drias. Prima ptinet ad actiones,q & olim P legatis tapetebat:at fidescommissa iure actionis peti n6 poterat inst. de fideici haer. in princ. &saec multo tri durauit nec dubiu est,quin nouo iure suerit sublata: na quo ad ius nouum, probant omnes pro fideicomissis effcacem es-
bitatio igitur est, an iure. E& post recretum usum fideicommissi, procederet haec disseremtia ρ In hac dissicultate tria sunt consideranda. Primum an iure. f. competeret actio pro fideicommissis. Secundo an competeret uirtute exmitationis,an magis ex propria fidescin tura. Tertio an eadem esset actio, quae pro legatis competebat. Quo ad primum uidebatur disserentia iure.isadmittenda cum Dyno Bal. ci Raphcin. l. 2.C. .&pluribus Moder. in haci nostra admittentibus pro fideicommissoscium iudicis, non autem actionem, ex. I.pecuniae. S pe secutionis.ε. de uerb.s .quem tex. licet plurib. modis,pilloru opinione inducere.
coniuncto vers.antecedenti. Item de ex.l etia.
sui intellectum Bald.& eam dubitandi Gnem, a squam Bal .in eod.loco proponebat. t Sed probanda est contraria sententia, quae est ma-pis communis: pro qua multa sunt clarissima iura, ut hic per Alex. Ias de alios, ueluti in.l. si res.in.l.a patre.in.l.ex imperfecto. de leg. 3. in a.si cui. de cod.de dem. in1filiusfamilias.f. suiuulgare.deleg. 2. dcclim esset actio sin Doct. etiam pro relictis ab intestato saltem utilis. 6.eraeterea de fideicom.hmed. necesse est fateri, ruisse actionem pro fideicommissis: nam relicta ab intestato, Bllim pro fideicommissis p
terant ualere. Pro eadem sententia communi pondero multa iura, dc concludenter multism s inducenda suntmeluti tex.ina .apud I lianu. S.fi.issi sis omis caus testamenti. in. l. ex nullaticiij.Miaeres. F.de actio.& ob. H. l. codia illis. Sansulam.in. l.cum pater. S. sardo.&libemtis.ind. clim palmnus. in princi p. in. l. census. in princip. in. l. cum ita. 6. I. in. l. legatorum petitio. in. l. tutius titius. S. quisquis. in. l. imperatori in l. tuae fideicommissa. in. l. qui Aliti Lun. S. praedaim. qui est notandus text. in. l. fin.f. quatuor. in. l. peto. suti titi. in. l. sinuens quaestiri. in. l. si quis seruo suo. in. L si titio de
meuio. in. l. si alienus. in. l. si quis testamen m. in. l. titia cum testamento. S. Iulia titia intestata. in. l. titia seri. g. I. in. l. testat . S. I. in. l. unum ex familia. in princim de legat. a.
in. l. equis. is deusiar. In his locis facit E a parebit iure. is pro fideicommissis , acti nem fuisse admissam: quemadmodum di obligationem di debitum , dc creditum, id eiusd. iuris transmissionem. a 6 t Non obstat rex. in. d. g. persecutionis. uel
probet sensus Alex. c q, si ad oscium iudicis reseretur , intelligamus agi de fideicommis
uniuersali, ut haeres per honoratum cogatur adire haereditatem: pro qua re suerat peri
cutio extraordinariaJ. Vel intelligatur si ibtili intellectu Torn. ut pc secutionis uerbum, in eo loco de hoc magis placet ) non excludat actionem, sed magis eam supponat, pω ut actua sumitur pm iure periequendi dcc. de prout de illius iure solet in iudiciis fieri discussio: haee discussio iudiciaria est termino persecutionis significata, sicuti de in . l. omnes. Q dedon. quae sub modo ibi actioni persecuti nem P de in . l. item eorum.f. sed de si .is. quod cuiusq; uniuers nomin. dc in. l. actio in peti, nam Ede actio. Si obl. ibi cpersecutio de in iade in persenam non enim potest accipi pm simplici ossicio iudicis sed est sensiis iudiciariae
discussionis: haec enim pertinet Sc ad actionem in rem dc in petibnam. de in. l. actionis uerbo. de uerb. sign. de in . cap. sorus. de uerb. sig. Dicemus ergo legis sensum esse, non ut neget Iurisconsultus actionem esse pro fidei
commissis dc solum supponat suisse Iudicis os- fietu, sed magis poni quod est, scilicet in actio-iab. pro fideicommissis suisse discussiones e
traordinarias. non .n.habebat executione ipso hare neq; certas formulas P eis constitutas: ac
ita sequitur ex illo tex. non posse inserti profideicommissis actiones non competere.
as tQuaeret in hoc loco studiosus, qd possit
in ca ' in actionib.fideicommissoru psecuti nes illae seu iudiciariae distassiones, nominati extraordinariae fuerint appellatae e Respondeo no sine rone hoc a Romanoru solutia receptu est j na iide statuerat fidei comi uoru iura a v luntate descendere atq; pendere: dc ideo sectsemper de viil untate quaestio erat de Giecturis locus ins A: Fbrem facta, ut fideicommissorum iudiciales disciassiones extraordinariae
remanserint. non. n. uti ordinariae poterat sua amplitudinem uoluntatis intra uerborum ca-cellos constrimi atq; concludi.