Eratosthenis Geographicorvm fragmenta

101쪽

tur sed sensus omnino Eratostlunis assertis ac pominodatin inde erueretur. Id

quod eo minus vitio aiobis dari post ocredebainus, quod Casaubonus philologorum suae aetatis lumen hunc locum ita lacerum et mancunt iudicabat, ut ne felicioribus quidem ingeniis sine melio Tum, librorum ope loci emendationem coleret esse sperandam Quum autem nequidem de codicibus ilist opem expectandam esse nobis persuasum habeamus, quippe cum ea quae temporum iniuria deleta lunt, in omnibus eius leni fanai liliae codicibus simul deiiderentur, unius enim familiae esse omnes Strabonis c0dd. mis inde apparet quod eius libri septim pars in omnibus, quos nouimu&o 'nino desideratiir re ipsa tamen iterum iterumque cogitata se ii sum asserti Eratostirentes diuinari posse haud desperauumus. Primum itaque verba, quae restant, apponemus, deinde de sensu loci iudicabimus. D*monstrare volens Eratosthenes naturae conuenire, ut spatium terrae habitabilis ab oriente ad occiden.urri porrectum maius dicaturr κοιτα φλυσιν inquit, γα οι το της

102쪽

Haec Emtostheius. Sequitur deindustrabonis repreliens asserti Eratosth nici, quae primum ipsa est lautita ac mauea, deinde Eratosthenis verbis nubio modo potest accommodari, quippucum Strabo alia agat, ac verbis Arnitis, quo quidem ex iis sapersqnt, sint expressa Attamen cum ex Strabonis verbis sensus asserti Eratosthenis quo- daminodo possit diuinari, et hanc eius responsionem apponemus. Respondet itaque Strabo: ουδὲ ταυτα ουν ευ λέγει - πέουτος γος ο λογος - της μι- περὶ υκρατου, καθ' ἡμιοῖς φων'

103쪽

ους, εἰ, 3 μ αλι τοι ἐγγυς του διοινῶν κυκλ- , οὐ διοὶ τλαντικουλος - γραφορώνου 'Qui sensus ex Eratosthisis verbis erui potest, hic est:

ente ad ovidentem maiorem esse: nam nisi immemis, Atlantici maris spatium Ohia heat, quo minus ab Hispania usque ad Indiam recta via, ab occident ad orientem aliquis nauigare possit , inueniret ille plus partis tertιae ει us paralleli, qu per Columnas et Indiam, ibique per Thinos, δε quo nempe οἰκουμhχ longissime eritendιtur, circa totius terrae ambit tim ducitur oecupar o terra nuba οἰκουρώνν' idque praeclare eum computatione ambitus totιus terrae inquit, tomimul. Nam circulus ciequinoῖtialis, Iladios comtimes, circulus ille per Thinas ductus, quippe cuin polo, qu longittido orbis

sphaerici minuitur, At propior, studia connimat necessa es aομο seu quid minus

eiusque tertιa et quod excru τι pars,nιπι ποο Mad. τῆ οἰκουρύνη occupatur. Hi sensus satis aperte ex verbis Era-Duaeris, quae supersunt, apparet, idemque

104쪽

Li AER SE cvNDVs. 7sque ab initio lacunam primam se' plendam esse censeo: κατα φυλὴ mee scit. φησὶν, ποεγοι τε, οἰχουριμην την γαρ εα Θο Ilare . iis exteritan, Oceanus nivIirum, circumsuum cumbit, ita ut circv-- cireumferont, uti mathematici liqui

Disanc, nauigor etiam, nisi spolium st

rantum, per circulum posse Erasosthenis enim sententia, in re terram ubique ambiens circumfluum

est, id quod ex Hipparehi apud Stria bonem I, 97. B. S60 coptra Eratosthenis de superficie maris inaequali sententiam vid supra p. 34. disputatione apparet. ibi enim ait Hipparchus κοὐγάρ κατ τον Eo ατορ η,1 ἐκτος Θαμ

verbis, sententia huius loci bene e habet. Qua autem ratione, naturae conueniens

si long τῆς Ηουμένης latitudine maior, primum ex his verbis haud apparet, deinde in Strab. de hoc I rotonis. loco verbis

105쪽

ERATOsTHENI GLOGRAPHIcoR. reprehenduntur ea, quolui mensio non facta est. Ἀit enim Strabor. Perperam hau ab Eratosthene hoe . Ioto disputari. Tali enim modo, inquit Strabo, de iis quae ectant ad temperatum seu eam quam incolimus --- .cu 'ius pars es terra habitata mathematici disputarajolent de serra habitatae mirm - caetera desunt. Quod huius loci interpretationem alistinet, monendum est primum, verborum in textu consecutioitem nimis duram videri, et insolito modo diuulsam

id quod vitio detur scriblio, cuius oculus in describendo codice ad alteram abere re lineam, unde tot lectionis vitia nata. rectius fortasse legatur, υτος γα o ος. τοι μ- περὶ τῆς ευκράτου καγ ημα ζωνης , ἡ μέρος, οἰκουμλημ, νε- αν κατά του μαλ ριατι--.κους' quae autem desunt post verba ρὶ δε τήν οἰάου ahης' propositioni illi respondentia sorte sic restituantur τε

ρ - τῆς οἰκουμένης συμπαρα λουν.

sententiam, quam vi oppositi hoc loco exspectes restituimus ipsis sere Strabo

nis verbis quae libro secundes, 479. B. ii 80triuntur.

Quae

106쪽

LIB ER SECUN DV . 77Quae cum ita sint, facile intelligitur, hoc Eratosthenis fragmelitum non

solum vitiose esse descriptum. erum etiam post verba: εἰ την βηρίαν,

rivagitam esse lacunam, ita ut totum interciderit argumentum , quo probaueiit, secundum naturam esse, terram habiliatam ab oriente ad occidentem latius patere. Quod autem argumentum ex mente Eratosthenis cogitari debeat, hi fallor ex Strabonis diuinari potest reprehensione. Reprehendit enim hic Eratosthinem propterea, quod rasis Azona temperata dispiιtatio ad aliam retiacienda st disciplinam, a geog phia obenam, mathematicam scilicet Λ o-

.nae temperatae autem notione omnino Eratosthenes argumentum pro eo, de

quo agitur asserto tali modo petere poterat Persuasum habebat sibi terram ne ad aequatorem quidoni usque poste inhabitari; iud enim regio 88o Stad.

lata sub rona erat torrida. Ultra aequatorem continentem non esse, seus qua terra sit ultra Oceanum, sub a quinoetiali οἰκουμενη nostram finientem, eam esse aliam cum nostr nihil commune habentem Ola ριδεην. Hanc comsantem veterum opinionem et Eratos-

Menem insidentem animo habuisse, ex

107쪽

τ8 ERAT THENi GEOGRAPHicoR. eo iam apparet, quod de magnitudine terrae habitabilis supra affirmauiti e sus poturn septentrionalem autem frigusti uoleu abile enicere credebat, ut ibi tetra habitata posset esse nulla. At omnis iii

te totius ibis terrarum tractus, qui inter utramque Onain ab oriente ad occidenteii ibi porrigitur, ubi terra nostra longillane extenclitui, sub ea positus est coeli temperie, ut, ni marest, totis habitari aut saltem in alia hemispliaerii

stere possit οἰκουμένη Vid. Strabo p. 79. quippe cum neque ab oriente ii eque ab Occide lite coeli intemperies, neque sit gu , neque aestus, ideoque neque onatorrida nec frigida, quae non nisi a meridie et septentrio tu erifuint terram liab iisaabilem possint ininuere et incultam inaccessamque essicere. Ex his omnibus itaque sequitur, a natura iam ita conis paratum videri, ut terra liabitabilis, uti experientia doceat, ab oriente ad occidentem longius pateat, quam a meridie

verius septentrionem. In his priuaum nihil sane inest, quod ab Eratosthenis notionibus sit alienum deinde si talem eius argumentationem hoc loco substituas, nihil est vel in antecedentibus Eratosthenis verbis vel in Strabonis re-ψon

108쪽

sponsione quod cum ea non conueniat. Quae cuna ita sint, totum Eratoriamici Livigmenti sens in nam de verbis 1ane non agitur, ita restituere conamur: ,,Naturae conueniens esse opinaba- tur, teriam habitatam ab oriente ver- ,,sus occidentem longius porrigi. Ma- ,,re enim exterum, ut dictum est, in se ipsum circii influum, circulum, ti,,matii ematici loquuntur, cum circum, scribat, ita ut, ni Atlantidi magnitu- ,,do cohibeat sub eodem parallelo ab , rapania usque ad Indiam nauigare,,quis possit, inuenturum illum esse cre- ,,debat, quod reliquum sit ab troclue,, nauigationis fines, terram continem sitem comprehendens spatium, terti--am fere excedere totius circuli parau,,les partem. Paralleli enim per Thi- ,,nas ducti magnitudinem minorem esse ,,2OOCOO Stad Stadia aute in ab Itidia usque ad Hispaniam numerari 78OOO., Quod si itaque ab oriente ad occiden- ,,tem Oilgius porrigaturo οἰκουριένη, ,,uaturae hoc conueniens est propterea, sequod totus hic tracyus, ab utraque par, te neque rigida neque torrida fuit ut ut ,,yona, sed totus in ona locatus sit tem-

,,perata, quast ubique possit inli bitari.

109쪽

,,argrimentationem a geographi opere alia ,,eny n, Iaallaenaa icis esse relinquendam. , Geographi tantum esse constituere, qrnae,

,,et quonia pars totius orbis sit j οἰκου-

In hoc Eratosthenis fragmento , explicando si nimium simus morati, lector benevolus veniam nobis de rogamus: scimus equidem rem haud in gni mollienti, tota hac nostra opera ad liquidum quodammodo esse perductam; attamen minus laudabile duximus rein des erando omnino intactam relinquere, praesertina cum extus Strabonis, acriticis huc usque miris modis neglectus, si qua ratione fieri possit hac ratione a tot purgari ac mendari possit niendis ac vitiis, quae partim a Modice teinporum iniuria mutilato, partim a seria harum in rebus mathematicis et geographicis imperitia ortum duxere. Quae post haec Eratosthenes in s cuod hoc Geographicorum libro x-

es ad h. l. Strabonem I, 79. . o

110쪽

Lin E SEcvNDV s. sposuit, eorum paucis tantum mentio. item fecit Stiabo l. c. p. II . A. 6 S. Verbo ibi monet, Eratosthenem deni vitium, quod res scilicet mathematicis relituita elidas uberius in his super Geographia commetita iis tractauerit, etiam

iii eis committere, quae ob hanc de

loligituditae ac latitudine terrae commentatiopem, iterum da forma terrae No

hos disputauerit. Quo autem specta

ha haec eius disputatio, ignoramus iii-hil eni in Strabo de ea proseri, nisi hoc: ἐπ ριησεως, τυγχανοL Ῥὶς αυταπνω προς τὸν τμηρον ου παυεται περὶ τῶν ριυτοὰν διαφερομενος. Vbique itaque sententiam, supra expositam, et tiit a probauit Eratosthenes , Hom rum geographiae onmitio fuisse imperitum. Nimis i iique Homerum gnorat tiae accusasse cum in iis, quae nouit, tum in iis, quae ab Homeri cognitione suerant aliena, satis apparet. Post hae disseruit Eratostaene ad Diuitio uersus eos, qui de diuisione terrae in '

partes tres, Europam Asiam et Libyam te, tres

uas susciperent disceptationes, altis ἡάυ

alios constituentibus partium fines. Va iur. nam , et omni utilitate carentem esse