Eratosthenis Geographicorvm fragmenta

51쪽

α2 ERATO'HENI GEOGRAPHIcoR. σχηματος ηδε λογον - Finita itaque geographiae hisb,ria in formam terrae in iuri ere, seu geographiae physicae vel

matheinaticae ut vocatu praeceptari O

nulla in primo adhuc libro geographicorum tradere instituit Eratosthenes , de quibus quae reliqua sunt fragmenta altera exponimus Sectione.

Sectio

52쪽

Sectio altera libri primi

Geographicorum Eratosthenis, geogra-Hia phi scar, seu mattimaticae 6Je ia nonnulla abiens ransilarat itaque Eratosthenes , ut Formae Strabo libro primo p. 3 sq.

refert ad quaestionem de forma terrae ea -- examinandam. Egit autem non derigura terrae nollrae habitatae, i is ικο με iniat

νης, id quod solum nonnis a geogra pho secundum sententiam , Strabonis requiritur; sed potius de forma terrae totius sphaerica, et, quibus eius Arma

sphaerica mutata sit anomaliis. Erat quidem ex mente Eratostium terrae totius forma 'tunda seu spliaerica, sed non ita vi sphaera arte facta accurata, ut vel l cis altioribus interdum non attollatur, vel depres a cf. Strabo p. 79. B. st hunc nocum est. Geographi, ait, esse ii 'rhin et inmitudine. τῆς οἰκουμDης in tabula describere, simulque indicare quanta

53쪽

demum nutati'nibus ortas credebat..qua aquarum, Riis, tremorum et qtnae lautiis geli eIis alla vi in ipsa terra factae sint. Eratosthenis sententia apud

Si utrem d. c. i. 83. . ita legitur :Ἐι τοὐν ουν scilicet Eratosthenes

τινας ἄνω λδεας , ἐπιφέρει το πλῆθος

της ὁ συρίοιδουπιν εὐτρ θατος --ρς mo ριῶν-αναφυσημά In inente iii hoc loco evocare debeo mus, qua ratione physici antiqui formam terrae sphaericam demonstrare conabat tur quam auctor libri de caelo, sive Ari .stotele , sive alius nescio quis , libro se- eundo, capite decim quarto, luculenter exposuit. f. et Strabo p. 7o A. I O. Pendebat enim ea demonstr udi ratio abiisserto, terram in medio universi esso stana, ita, ut centrum teriae, idem sitvnia es Herodpi , 36. Aristoteleari a

54쪽

universi. aege ita que gravitatis pondera ad laedi uni cum erantur, mediu in quo universi, terrae sit centi uim ecce mi tio niaterie aggregat ne terra cum ori- Tetur, gravia luisque ab extre in is ad unum mediunt it ferri debuille, ut aggreotio, undique ab omni parte aequalis existeret, atque extreinu in aeque a medio distaret. Talis vero forma rotunda cum sit et terrae formam rotundam seu sphaericam existere debuisse id quod non solumi ex luna defectione, bivmbra terrae rotunda, orbicularis, conspiciatur, vertana etiam exinde satis appareret, quod stellae polo propiores, quo longius a polo terra secedas ovanescant, atque occidant. Alser una hoc de forma terrae mathematicum emendare, rebusque in superficie terra observatis accuratius accommodare cum vellet Eratos. riuues, demonshans, terram plaaeram non esse ita accuratam, quam quae arti ficis manibus facia sit sed formae habe. re aberrationes seu nonralias cogitandum sane non est de illa sorinae terrae anomalia, qud in diviti uin emtoni ingenium circa polos et aequino stialem l cum habere opinabatur, aliique mathmmatici recentioris aevi, dimensionibus institutis, praeter omnem veritatis dubio.

55쪽

a6 RATONRE,ris EoG-HiCOR. tationem posuere Anouaalias enim rummae terrae sphaericae Eratosthenes nonnisi niutationibus in superficie terrae habitatae ortas opinabatur Fama enim non solum antiquitatis, verum etiam vestigia oculorum obtutui obvia eum docuerant, in terrae superficie magna quo dam extitisse naturae mutationes, quippe cum ignium subterraneorum vi montes, ceu insulae ipsae essent ortae, loc

vo depressiora in altum, elata quid φ in

regionibus, ubi nunc terra est continens, inare quondam stagnasse, eruptionesque nrarium, praesertim maris interni, varias in terra effecisse mutationes. Imo satis constare videtur, teinporibus in hominum einoria utiquissimis requenti

Tes, ac maioris momenti mutationes, vel tremorum vi, vel aquarum, in terra nostra esse factas , quam quae nostra

eveniant aetate. Inter Graecos enim non solum ut inter Abrahamidas, mythi alisquissimi diluviorum , alior inve

ignium erumpentium, et reniorum vi

in terris saetarum vastationum famam celebrabant; verum etiam multi erant auctores, tes Strabone . Ol. A. qui talium terrae mutptionum, quas vel certis testibus acceperant, vel ipsi viderant. narrationes memoriae tradita posteritati relu

56쪽

reliquerant, de quibus Demetrium See-psum Strabo l. c. noi navit Nisi ita que omnem antiquis illis narrationibus de quibus strabo l. e. Diodorus, alii- qu e plures nobis tradunt, dem derogare velis, id uod fieri malino non potest, naturam locorum ipsorum, gua

ac vestigia talium mutationum prae se ferentium si confideres nescio an temere sit inde suspicari, aetatem terrae, eius scilicet qualis nunc est, tunc temo

Pρris insantiae proximam adhuc suisse,

qua naturae vires, quae omnem continentis superficiem e maris profundo in altum extulisse videantur, ni agis adhuc saevirent, donec longiore teniporis sp tio sensim languescerent. Sed redeamus ad Eratosthemmo . Pravam scilicet ille ex his hauriebar opinionem, censens, formam totius orbis terrarum sphaericam, quae in tauta magnitudine ne luminorum quidem montium in altum elatis cacuminibus mutatur, illis mutatam est τῆς

itaque Strabo , Mirum ob hanc sentet

57쪽

a ERATOsTHENI GEOGRAPHICOR. λάττουσιν. Mus In quaestiones physicas huius generis hia' culi incidisset εο tostrums, praecipue marino- dignum ei videbatur, in quod inquiri ἡ ' ' debeat, unde nempe evenerit, ut ii teta comi ora contiitenti gna ac vestigia maris

' ; . , qu0ndam ibi stagnantis invenirentur r Ipud Strabonem L . itaque ita loquitur

Eratosthenes :ρασχειν πως ἐν δισχιλοις, τρισ- χιλίοις οιοῦτο Θαλαττης αδίοις κατα

. . Et Pomponius Mela I, 6 de Numi- dia interius sit, et longe satis a litore, si ladem res capit, nitrum ad n)Odiam spinae plicium, muricum, Olt eOIuin i r 'gmonia, Iaxa attrita, riso'eης fluctibus et non disserentia marinis, infixae cautibus ancorae, et alia eimmo,

58쪽

di signa atque vestigia effusi olim usquo ad ea loca pelagi, in campi nihil alantibus esse invenirique narrantur. a Lacus aqua seu mgnantes, quales Strabo refert Armeniae. XI. o Q saq. ad Bui digniam IV. p. 8'. B i aliisque loeis e Plin. H. N. 3 i. Oct. 30.e Des tolemaeus Geogr. libr. iv p etor ed. Wechel. Plinius H. N. a s edi 87. R. f de Sale Ammoniaco, in Cyrenaicare rione celebiat vid. Plin. H. N. I. Cap. I. g maris motu eleeta seu eructata concMel l . si oraculum mnionis usque mare quondam, cum terra circa Gades non

dum esset inissa, porrectum fuisse, Eratosthenis sententia est . f. Strabo p. 97 b. 36. obscurum sutem argumentum, inde petitum, quod ad templum

59쪽

τας Κυμαι - - . Sirus 84. Ex conchiliis itaque, petr almis

aliisque sigilis iiiiii Olis momenti, in con 'tinente obviis, recte quidem opinabatur Eratosthenes una cum physicis antiquioribus, terrani ubi ea inveniebantur, mari

quondam fuisse inundatam ad caullas vero rei iustis ne penetrarent, physices ignorantia eos impediebat In regioni, . bus eniti Libyae, Aegypti, Asiaeque minoris mari propioribus illa signa maxini in oculos cum inciderent in naturiun autem lolinerrae continentis omni .

nos plum Ammonis columnae positae essent, quibus delphines, cum inici iptione a. Cyrenaeis deo dicatae incubarent. He. rodotus, narrans a Cyrenaeis saepio

missos esse, qui oracula consulerent, inter alia Ammonis quidem mentionem fecit, quod adiissent; nullum autem invenire pqtui momentirin, quo huic loco lucem afferre possim. Eratosth. ni sententia fortasse est, delphines a

Curenaeis faustae navigati unis caussa 1 utile politas, donarium nempe tale in oraculorum templis in mediterranea regione sitis non inveniri, eoque ipso aps Parere, oraculum Ammonis usque mare tunc temporis pertinuisse Fortasse

inscriptio ipsa, quam strabo omisit, rei meimn iam prodidit.

60쪽

i Lia E PRIMUM no praecipue autem montium, quos plerosque satis intelligitur, aggregatione corporia in maritimorum senum facta, ortos esse physici alitiqui, ut qui raro ex per intelliis edocti rerum physicarunt explicationes plerumque coniecturis asse. qui conabantur, non inquirerent nemini eoruit in mentem venit, omnem te ram continentem maris undis uondam

ruisse sibinersam. Multum oraque aberat, ut rebus illis bene observatis ad i)cosinologiam declaraudam recte uti potuis leui, quippe qui totain quaestionem ab

initio perperam instituerent, dum origianem corporum marinorum in terra con tinente a maris interni situ mutato repetentes quaererent, qui fieri potuisset ut mare internum locum mutaret tosthenes itaque, cum ipse novam haede re sententiam in medium proferre non posset,

a P Corporum marinorum in terra continente Originem ne aio lane ei qui a primordiis terrae repetere ideoque sententiam oliman vi , quam eandem et

Busso et de Lue sequuti sunt, recipere dubitaret. Viti Bolimanmim porum marmorum, aliorumque peregrianorum in terra continente origine in

eiu Commentationum sylloge itera