Io. Wilhelmi Waldschmidt, icti, et acad. Marb. cancellarii, De mutatione insignium et sigillorum S.R.I. statuum libellus

2쪽

MVTATIONE ,

luemadmodum Iurisprudentiae

Publicae eximia pars, circa Imra Versatur, quibus STATUS IMPERII R. G. intuitu maioris Reipublicae,necnon in Sulas Quique Regionibus gaudent, Ita paritet eXterna eminentis illius potestatis tymb0la Qt signa, eiusdem Disciplinae ambitu . A a conti-

3쪽

contineri, nemo facile negabit. Haec inter conspicua sunt quam maxime Heralica Ipsorum I gula, excelsi, in quo collocati sunt, .Fastigii, characteres inuiolabiles, splendoris Gentilitii firmaeima stabilimenta: de quibus, et usu eorum, in Sigillis maxime consipicuo, praesenti Sperimine Academico acturi sumus. Habent nimirum insignia, praeter theoreticum Arti Herae dicae propi sum, nec non Historieum) suum quoque Vium practicum, doque Iura snsignium Inprimita pertiuent. Quam in rem, solertissimus rei Heraldicae indagatDr ES IERI , . cim disi rit:

olarivrudelice, Ia Geometris, Ion Ariumet,que, Ion Histoire et . Grammatre. La pr mi ere explique ira indisseres T vne Theologie fabulens, qui donne des origines msterisv salix Familles, et qui les Dis quas descendredes Diso. ' La Feonis expώque da proprie

ies fami estirent leam origine, ceuxqw elles habitent, et celix ou lese ditet ses branches se fonterendues ς la quatriewe expisve les seiu

4쪽

is bufon, polir les moro, ira turre, des armes styx lielix pliblics a Porcasson es patrona υς la cinguime considere les sim res, et leur assietes la fixi eme en examine lenombre; la septieme en donne les causis, et Iaderniere en e lique lolites ita termes et δε- eoliore teres origines. Nos intra limites instituti subsistemus, et dum Iuri Publico Diosertationem nostram Vindicauimus, reliquiS, quae de insignibus, eorumque iure dici possunt, quaeque Ars Heraldica sibi vindicat, seelusis; ) de eo, quod circa 1 rationem Ins.

. iustum est, unice differemus, ita tamen, Vt eneraliora nonnulla praemittendo, Viam ad quentia nobiS muniamuS. II.

Scraptores eo pertinenter.

Argumenti, quod tractandum suscepimus, non infrequens apud Scriptores occur-

-- . . A 3 rith Quod enim non de Ω Familias , Regiones et Iura, gnis quibusvis aliis, sed de certa stabilique ratione desi- eiusmodi tesseris symbolicis gnant, quilibet facile animad- hic unice loquamur, quae uertit. Reliqua etiam verba sub inuolucro variarum tin- in rubro Dissertat. obuia, pecturarum atque figurarum, culiari descriptione hic non Statuum Imperii Dignitates, indigent.

5쪽

rit mentio: praeterquam enim quod Scriptores rei Heraldicae, ) de eo nonnulla commemorent, qui de ore insignio commentati sunt, i quid circa mutationem eorum iustum sit, non penitus omisere. Hos inter primum locum inuenit B ARTOLVS, qui iam olim, renascente IuriSprudentia, pec liarem libellum de insientibus et armis conscripsit. Eum, post decursum plurium seculorum, demum eXcepit THEODORus

c) Vid. B. Dn. sPE NERI renis morum Principum MN Opus Heralescum, Trassi Ge- uenfeldensium, C H R i S T I Mnerat. Part. I. cap. 2. N I et I Ο Η Α N N I S C A R O LI, et M Cop. a. L. s. Qua oc- gloriosae memoriae, admotus casione autem factum sit, ut esset, Horum magis, quam Theologus hicce, ob sum- sui eausa, Illustrium Famiamam eruditionem, ac vitae Earum Gentes, in ignia, r exemplum , doctrina prae- rumque gestarum epitomas stantius omni, celebratissi- delineavit: addita quotu mus , et his studiis vacare quisque es, qui par ingenio potuerit, profundamque il- eius Viri, inaustriae, imo ratorum cognitionem sibi ac- fortunae quisiverit, verbis Dn. LVmwis de Iure Clientelari cap. d) Quem tamen satis acri-I. ρ. . sit. n. audire iuvabit; ter Confutauit L. VALLA li-

GJ ait, ad shaee studia hello singulari ad Caudidum perductus fuit, quod ex ser- Decembrem scripto ; Confimone ipsius habeo, eum enim ALCIAT vs Db. e. Parer .

6쪽

AOP IN GK ') edito insigni opere Iuridico, HL storico, et Philologico, de Insignium seu Am rvm prisco et nouo iure. 0 Pariter et illi, qui de Sigillis et Iure Sigidorum ε) quidquam memoriae prodiderunt, suam huc contulerunt operam : Vt iam de iis non dicamus, qui dum aliud agerent, huiusmodi mutationis insignium et sigillorum mentionem aliquam iniecerunt. )ΗOrum omnium vestigia secuti, dum professa opera, de ista, quam disimus mutatione, disserere instituimus, spicilegium hoc non prorsus sterile futurum esse, plane confidimus.

Prius Vero quam de mutatione circa insignia et sigilla Statuum Imperii dicamuS, Vt de

e Iuris V. D. Susatensis que Iure, anno I 672. Bam Westphalus, in alma hac leae habita. Academia primum Eloquen- Ο g Vid. praelaudati H otiae et Histor. Professor, dein- P I N G K I I Tractatus posth de Imperiat Liberique CA- mus de prisco et nouo Sigil&

D Impresso Norimb. anno lagma Histor. de Sigillis, p. I 642. Eodem pertinet S E- I. cap. I. L. 7.. BASTIANI FESCHii, Dis . h) Cons. Dn. ΗERTIV sertatio de insignibus rerum de Aserior. Territ. fiso.

7쪽

de origine et progressu eorum nonnulla praemittamus, series dicendorum omnino. postmlat. Vbi quidem institutum ipsum, ut per eiusmodi γνωρισματα et signa homines singuli, quin et Gentes integrae ab inuicem dugnostantur, auitae Gentium consis tudini de. Feri, res ipsa loquitur; certe a POpulis mora tioribus iam dudum olim frequentatum fuit, ut symbola et tesseras eiusmodi adhiberent, quae sensibus cunctorum patentia, Ciuilis societatis Ordines, atque Familias distinguerent, Principibus Maiestatem, reuerentiam

Magistratui, Nobilitati splendorem, Virtuti

suum pretium conciliarent et obsignarent. )Ast enim Vero, prout magnorum flumi num cursus noti quidem sunt, Origines aintem fontesque, Unde derivantur, in Obscuro latent, ita circa antiquiora eiuSmOdi instituta , idem fere usu venit. Gemmanos seorsim quod attinet, de prima apud eos Insignium origine non idem sentiunt Scriptores. Nonnulli eadem iam tum sub antiquissimo Germaniae aeuo in usu fuisse, inde euincere conantur, quod

vi in

8쪽

lecti simis coloribus istinxisse.') Exinde enim

CL ERIus coniicit, scuta animalium figuras referentia, ciuitatum, populorum, Γrincipumque, reliqua priuatorum insignia denotasse. Complures, lusu superiorum temporum solenni, ut alia instituta, ita et

hoc ad tempora CAROLI M. referunt,

laudatissimum hunc Imperatorem clypeos militum, ob res fortiter gestas, signo aliquo eXOrnasse, quo posteri eorum ad vi tutem pariter incitarentur, iactitantes. ' , Alii

et de M. G. cap. 7. Eiusmodi Gerdi Germanorum signa in Columna Antonini Romae hodienum conspici , LOC-C E N i v s Antiquit. Sueco-Goth. lib. I. rap. VT UM uauit. l De M. G. cap. K. unde Annal. lib. 2. cap. I . Germanorum scuta, iucatas colore tabulas appellat. QV I N TILIA N v s Instit. Orat. lib. K. cap. a. mentionem facit scuti

Mariani Cimbrici . in quo imago Galli picta. m G. A. lib. I. cap. .

9쪽

Alii q) vstim insignium sub CARO LINGICI sIMPP. leuiter adumbratum, sub HENRICo I. demum plenius inualuisse, eundemque prostratis ingenti clade Hungaris, ludos Equestres, quOS TOTHesimelit a Vocant, primum imstituisse, ad haec vero neminem admissum fuisse, nisii qui in lustratione armorum, qU, tuor proXimorum ascendentium insignibus Gentilitiis, Nobilitatem demonstrare potuerit , P) eaque ratione doctrinam insignium evcoli coepisse existimant. IV.

Verior sententia ab obiectionibus liberatur.

In tanta opinionum diuersitate, illi demum quod

obenim Triumpiaueauingahir tinent, quae de WITI K Imund Zeic en-etc. Do, Saxonum Duce resert

10쪽

quod res est, sentiunt, qui Insignia, qualia hodie conspiciuntur, Occasione 'sagiorum, siue sacrarum expeditionum, demum enata esse asserunt: in his enim singuli Reges, Principes ac Nobiles, inuicem internosci cupientes, scuta praetulerunt et VeXilla, propriis symbolis signata, quae deinde ex personalibus fucta sunt Gentilitia: et abhinc armorum siue insignium decus, e maiorum Nobilium scutis, in scuta minorum, ad familiarum discrimen

et ornamentum, paulatim transire coepit. Eaque sententia sequentibus nititur argumentis: I) in confesso ponimuS, ad originem imstituti alicuius indagandam, haud sussicere, generalem aliquam conuenientiam alicubi deprehendi, sed insuper requiri, ut substantialia illius adhibita reperiantur: eoque supposito 2) cum M. VEL SERO asserimus, symbola et signa antiquorum, ad Vnum idemque praescriptum, cum nostri aeui insignibus, exigi non posse; rhombos, strias, similiaque signa,

vel circa tempora CAROLIM. aut HENRICI I.

B a in

de Insign. in praef.