De vitae Lysiae oratoris temporibus definiendis

11쪽

7 Quaeritur qui a uet0ri attribuendus sit is liber. Illud primum

adm0nendum est binas in quaque vita parteS esse diStinguendaS. Quarum altera ab studiore c0ntinue Seripta oratoris quiusque Vitam breviter adumbrat, altera acceSSi0neS VariaSex diversis fontibus exgerptas, minime inter Se c0haerenteS, temere in unum c0rpuS 00ngestas c0ntinet, quibus quae in pri0re

Sunt: eX qu0 efficitur, secundae parti 110n aequam fidem attribuendam e8Se ac pri0ri. ch. Sehaefer. l. l. Th. Burckhardi si Caecili rhet0ris fragmenta μ p. 48 sq.) Iam ver0 h0e libenter Schaeser0 c0ncedimus cf. Bergilii et Caesaris Annal. 1848. p. 244 Sq.), has decem vitas et p0st Di0nysium HalistarnaS- sensem et ante Phil0Stratum Saee. II. p. Chr. n.) a grammatico qu0dam esse c0nscriptas, deinde magis magiSque in grammati00rum Seh0lis auetas et vel Di te aliqua vel librari0rum err0re inter scripta Plutarchea esse illatas. Di 0nysium enim a Pseud0-Plutareh0 saepe exeitatum, Phil0stratum in S0phistarum vitis ill0 libro usum esse recte adm0nuit SehaeferuS. Quae si regie disputata esse c0ncedo, intellegeS, 0pin0r, quid iudissem de sententia Tayl0ri, qui audi0rem illius libri Ρlutaretii n0mine emendidato ex Ph0tii penu Lysiae vitam c0nseribillavisse autumavit Vit. Lys. apud ReiSk. O. G. VI. p. t 34), tum quid de A. Seh0enii sententia quam in annal. FlegkeiS. 1871, p. 761 Sq. pr0p0Suit censendum mihi videatur. Sed d0 Seh00ni0 plura adidiamUS. A. Seh00ne disquisiti0ne de fontibus vitae Lysiaeae ab integr0 instituta hanc professus est sententiam p. 787): Dntem antiquissimum et 0ptimum nobis exstare 110n apud Di0ny-Sium, Sicut omnes fere v. d. putabant, Sed apud Plutarchum pers0natum: Di0nysium et Ph0tium eundem fontem quem Plutarchum vel ex Plutareheo excerptum ante ossul08 habuiSSevideri; Suidam et Eud0ciam e Di0nysi0 hauSiSSe. Quanquam autem L. EnySerus scir. p. 5) Seh0enii sententiam gompr0bavit, tamen haud pauet exstiterunt qui illius argumentati0nem quantum p08Sent impugnarent atque redarguerent. SigSeeligerus e0ntra disputavit dissertati0ne inaugurali: si De

12쪽

auet0re Lips. I 874 edita i). Tum ver0 hane rem denu0 SuScepit et paene e0nfecisse mihi videtur Α. Zugkerus, qui commentati0ne pereleganti quae inserta est in , Aeta Seminarii philol0gici Erlangensis a. 1877 edita, cum quae ratio inter vitas Lysiae Di0nysiacam, Pseud0 plutarcheam, Photianam intercederet, quaerendum Sibi sumpsisset, Seh0enii sententiam tam aeriter refutavit, ut equidem perieulum n0n eSSe existimem, ne quiSquam rui Sus eandem ae Sch0eniuS ingrediatur argumentandi rati0nem. Tantum dilucide patet: primum auet0rem vitarum X 0rat0rum n0n vetusti0re lante in describenda Lysiae Vita usum esse quam Di0nysium; deinde vitam Pseud0- Plutarcheam ex Di0nysiaca quam nunc habemus eXScriptam 110n esse, id qu0d Verba utriusque inter se aesturate c0llata satis ludulenter dem0nstrant. Sed unde sua hauserit pers0natus

Plutarchus, Valde adhuc ambigitur et paene diiudicari 110np0sse Videtur. Ag Zuckerus quidem falsum Ρlutaretium illam peculiarem de Lysia c0mmentati0nem, quam Di0nysius ipse Sec0nfecturum esse pr0miSit de Lys. c. XIV. p. 485 R.), habuisse putat. Η00 tamen unum Zuckeri sententiae 0bstare mihi videtur, quod A. Baltheimerus recte adm0nuit ses. ἡ De Ph0tivitis X 0ratorum. Diss. inaug. B0Bn. 1877, p. 32): ἡ Uni haedecem vitae debentur auct0ri primario eique Si placet grammatiq0. Di0nysius autem non scripsit nisi Septem Vitas, et ne has quidem, Seeligerum Si Sequeremur, 0mneS, Sed partem tantum adhibuisse dessem vitarum auet0r credendus eSSet. Et sic ad diffidillimam de 0ratorum Attic0rum numer0 denario quaesti0nem delabimur; quam etsi multi iam temptaverunt, tamen nemo adhue ita diss0lvit ut omnibus persuaserit. Optime de ea quaesti0ne disseruit M. H. E. Melerus Comment. de And0gidis quae vulgo fertur 0rat. ρ0ntra Alcibiadem IV. in opuSc. Road. V0l. I, p. 120) 0mnesque, qui p0Stea in eandem rem inquisiVerunt, illius c0mmentati0ne quasi fundament0 qu0

3 Ipsum libellum inspicere mihi n0n licuit, sed ex Fr. Blassii censura dissertationis sJen. Litteraturgettung 1874, p. 730) c0gn0Vi, Seelige

rum ita de his rebus disputavisse ut satis haberet pri0rem sententiam repetere ne ren0vare et pr0 certo dicere: Ph0tium ex Ps.-Plutarch0, hunc ex Di0njsio sua excerpsisse.

13쪽

niterentur usi sunt. Quam0brem ligeat mihi summam illius disputati0nis paueiS eX90nere. Meteriis p08tquam initi0 110mina e0rum oratorum Atti-00rum qui in can0uem recepti sunt distinete e0nstituit et Antiph0ntem, And0cidem, Lysiam, IS0cratem, ISaeum, AeSchinem, Dem0Sthenem, Hyperidem, Lycurgum, Dinarchum ill0 delectu

eSSe c0mprehens08 Veterum testim0uiis allatis dem0nstravit,

primum Rankii sententiam, qui De Arist0phanis vita p. CXII

Sq.), cum Rulini enium recte notavisset, qu0d illum delectum ab Aristareh0 et Arist0phane Alexandrinis habitum esSe putaverat Hist0r. critie. 0rati. Graec. p. 169) si illam dessem ora-t0rum coniuncti0nem sine d0gt0rum vir0rum c0natibuS, Sed quasi sua sp0nte inter ip808 Athenienses 0rtam esse dixerat, si quia decem 0rat0res a S0l0ne essent instituti, relegit refutavitque, tum antiquissimum e0rum qui degadis mentionem fecissent esse Caecilium Calactinum 0stendit p. I 28), Siculum rhet0rem, qui Augusti temporibus Romae el0quentiam n0n sine laude d0debat et item ae Di0nysius HalicarnasSenSiS aequalis Sei ipta rhet0rica consedit, qu0rum uni περι του χαρακτ/ὶρος των δεκα ρητορων inScriptum erat. ἡ Quid 3 quod 0mnia suadent, inquit Meierus p. 140, si ut apud quem, quantum eX superstitibus script0ribus iudicari licet, prima can0niS mem0riaeXStitisse videtur, ab e0dem Caecili , atque e0 ips0 in libro quem is de ind0le decem 0rat0rum Seripsit rem primum m itam et dem0nstratam esse arbitremui 3 Huius viri auctoritas, qui etiam in 0rati0num fide aestimanda aliquid est tributum, tantum valuisse videtur, ut 110n Statim quidem aequaleS, at p0- steri tamen plerique 0mnes in eius Sententium discederent.

Et haec quidem Melerus; etiamsi ver0 Τh. Burckhardius illius Sententiam c0mprobavit i), tamen equidem iudicandi libertate

Τ) Caecil. rhet. lagm. p. l0 sq. Videas praecipue p. 13: si Liber de X oratoribus historia quam dicimus eloquentiae Atticae fuit: non autem omnium oratorum eloquentiae, Sed eorum tantum, qui et orati0nes scriptas reliquerant et tum temporis magni inter rhetores habebantur: ch. Dionys. de Dinarch. p. 629. Itaque Caecili negotium erat, et certum quendam numerum eorum qui iam summi habebantur c instituere et iudicium quod vulgo de eis serebatur cum singula inquireret adeuratius definire.

14쪽

tuam ipse Melerus 110bis congessit cum dicit: ἡVerum de Caecili0 can0nis auet0re alius aliud sequatur iudicium libenter usus arbitr0r hane p0tiSSimum cauSam V. d. Sententiae 0bStare, quod Caecilius librum suum inScripSit του χαρακτηρος των δεκα ρκὶτορων. Hid enim articuli usus, qu0 illi X 0rat0res ut iam n0ti celebresque signifieari mihi videntur, in eam 0pini0nem me adduxit ut Caedilium numerum denarium in lante invenisse putem. Quis autem luerit ex qu0 Caecilius hauriret, diiudicare me nec posse nee audere ingenue fate0r. Sed tamen Baltheimeri c0niectura, quam nuper t. l. p. 32, ann0t. l pr0- tulit, magnam in se habet pr0babilitatis speciem valdeque mihi placuit. Didymum enim AleXandrinum, quem commentari0s in orat0res Attic0s scripsisse scimus, et Di0nySi0 decem fere annis et pluribus etiam Caestiti0 mai0rem, fuisse cau0niSauct0rem et denarium illum 0rat0rum numerum a Didym0 primo

adhibitum Di 0nysi0 illius aequali ign0tum, Caecili0 min0rinatu acceptum fuisse, n0n Sine verisimilitudine suspicatur BaltheimeruS. Sed ut redeat unde aberravit dissertatio n0Stra, pauciSincohatam rem abS0lvamus. Restat ut de Ρh0ti0, Suida, Eu-d0gia disseramus, quibus ex f0ntibus quae de Lysiae vita tradiderunt excerpserint. Ac de Ph0ti0 quidem quam Sehaeserus p0tissimum defendit sententiam Zeitschr. f. AlteriumsWiSSen- Achan. ed. Bergk. et CaeSar. 1848. p. 244 Sq.) quamque p0Stea, ut alios omittam, etiam Westet mannus Segulus est i), eam Seh0enius illa disputati0ne quam saepius laudavi pr0rsus abiciendam

esse dem0nStrare Studuit, eo tamen eVentu ut aSSenSum non m0do paene nullum RSSequeretur, verum etiam mult0s excitaret

adversari0S, qui plerique Schaelari auct0ritatem restituerunt. Tantum Ver0 neScio an omnibus h0die persuasum sit, Ph0tium cum Di 0DySi0 nequaquam c0haerere, sed in bi0graphicis quidem a Plutarch0 1also vel a lante Plutarchei simillim0 pendere.

)) cst. Quaest. Demosth. IV., pag. 74: ἡ Photrus plerumque ad Verbum exscripsit Plutarcheas vitas ita ut vel errores qui insunt c0rrigere

plane n0u curaret, n0nnunquam etiam euudem rerum vitiosum ordinem 80rvaret. μ

15쪽

Postrem0 Suidas et Eud0gia quae de Lysia narrant unde hauSerint, breviter c0mprehendam. Suidam neque Di0nysium neque falsum Plutarchum exscripsisse, ut Vulg0 putabatur, sed ex Hesychio Milesi0 vel p0tius ex epit0me Hesychiani libri sua hausisse et ex e0dem lante qu0 Suidam, n0n eX ipS0 Suida Eud0ciam Lysiae vitam excerpsisse H. Flagitius quidem dem0nStrare Studuit 0D. ἡUnterfuehungen uber Eud0kia undSuidas Lpg. 1879, p. 35 sq.), verum in re 0bscura iudicium cohibe0 l). Tantum die0: de Eud0eia falsa statuisse Flachium videri. Nam Eudoeia quae v0eatur, si m0d0 genuinum eSt0pus, S0lum meli0rem Suidae c0dicem habuisse, ab 0mnibus paene h0die c0nceditur, propterea eam in nostra disquisiti0ne in flantium numero non gitabimUS. Veniamus nunc ad alterum l0eum, ut de Lysiae ann0 natali definiendo disseramus. Ac primum quidem VideamuS, quid veteres Script0res de ea re tradiderint. Di0nysius Halicarnasseus, ut ab eo ordiamur qui n0bis optimuS auct0r esse videatur, de Lysiae ann0 natali ille quidem nihil expresse dicit, sed h00 tantum narrat: LySiam Cephali filium Syracusanis parentibus Athenis esse natum et puerum quindecim ann0rum duodecim0 ante bellum Pel0p011-neSiacum anno Thurios commigravisse. QuibuS eX Verbis apparet, Di0nySium Lysiam 0l. 80, 2 - a. 459 58 natum eSSeputare, id qu0d ipse aliis l0eis c0nfirmat, Sic de LyS. c. XII. p. 479 R; de I80cr. I. p. 534. R. Nune excitamuS RUCt0rem vitarum X 0rat0rum. Qui Westermann. Γιογράφοι p. 241.

Fr. p. 835ὶ haec Π0bis tradit: Lysiam Cephali filium Athsinis

c0llecta reperies, ex argumento Agamemn0niS Ae80hyleae,

16쪽

quae iam Meursius Attic. legit. IV. t q. J5) delevit, abiciendaeSSe nem0 11011 Videt, qu0d mendum fassile ex praecedentibus Verbis δευτερον laoς 0riri p0tuit. Habemus igitur hie accuratissimam temp0ris n0tati0nem. Pli0tius et Suidas neque archontis nomen neque 0lympiadis annum distingte 110taverunt, Sed h00 unum tradunt: Lysiam XV ann0s natum Thurios Se c0ntulisse i). Neque Ver0 mirum est, qu0d talem temporis 110tati0nem omneS Vitae auct0res praebent, etenim iam Fr. Valerus regie adm0nuit, VetereS in rerum narrati0ne has temp0rum deScripti0nes adhibere 80lit0s esse ut n0tarent, quot ann0S natHS

quis quid fecisset aut qu0t annis maior esset quis ali0: tempus

At hae ipsa re Vaterus et qui illum Secuti Sunt, quia Lysiam 0l. 80, 2 natum eSSe 11011 p0SSe nobiS persuadere V0luerunt, ita usi sunt, ut Di0nysium h00 tantum in lante invenisse dicerent, Lysiam XV annos natum Thuri0s pr0laetum HSSe; ipSum pr0pri0 Marte annum qu0 AthenienSeS c0l0niam, cuius LySias particeps esset, deduxissent, deinde Pseud0plutarchum Ρraxitelis argh0ntis 110men adiecisse. Qu0d utrum recte disputaVerint neque, tum optime di Seeptabimus, cum

argumenta quae ad labefasstandam Veterum auct0ritatem pr0p0Suerunt eXaminaVerimuS. PergenSeamVS igitur, quae recenti0res viri d00ti Vatero duce c0utra traditum LySiae annum natalem diSSeruerunt. Ac maxima quidem argumenta quibus sententiam defenderent iis praebuit Ρlutarchus pers0natus. Qui in And0eidis Vita WeSterni. Γιor. p. 239, 45. p. 835 A. Fr.) haec habet:

33 Quod Photius solus haec verba habet: δεος εκκαιδεκατον ηγF, ceteri Vero δενὶ γεγονως πεντεκαίδεκα, nihil interesse inter has duas annorum computationes vix dignum videatur quod hic annotemus; attamen L. Hoel-

17쪽

1alS0 plane c0rruptum esse hodie inter 0mnes conStat sch. Meier: 0puSc. I, p. 96 Sq. Vater: Quaesti0nes Andocideae pari. I. A. Κirchh0ss: Herm. Vol. I, p. 1 sq. l866). Fr. Bla8S: Att. BeredSkt. I. p. 24 l). Valerus autem quanquam Plutarch0 in And0didis ann0 natali q0nstituend0 0mnem abr0gavit fidem, tamen eiusdem script0ris testim0nium tanti aeStimavit, ut, quia ille And0eidem undecim snam ενδεκα pr0 ἐκατον c0niecit V.)annis Lysia mai0rem fuisse tradidit, inde c0ncluderet, Lysiam n0Π 0l. 80, 2, Sed ol. 87, 1 - a. 432 natum eSSe. Quae argumentatio quam invalidis nitatur fundamentis, fassile p0test dem0nstrari. Primum illa accurata temp0ris definiti0 in secunda Vitae parte inest, quam valde diversam a pri0re neque aequa fide dignam esse p. 7 adm0nuimus. Tum perSpicuum est illam e0mputati0nem certi ann0rum intervalli a vitae auctore S0lum adlegiam esse, quod Andocidem ol. 78, 2 et Lysiam 0l. 80, 2 nat0s esse per Suasum habebat, qu08 inter termin08 decem Vel undecim annorum spatium interest. Sed multo verisimilius mihi est, illa Verba Aςτε - εκατον) e margine temere in c0ntextum irrepsisSe; nam pr01 SuS rhet0riS recentissimi genus digendi red0lent. Ulut vero haec res se habet, si And0eidis annum natalem viginti fere anniS pr0r0gandum eSSe c0ncedere c0gimur, tamen ad eam audaciam pr0gredi n0n debemus, ut etiamtum illud inter du0s 0rat0res temp0riS Spatium retineamus. Quam0brem etiam Meteri c0niectura SVperSedere p08Sumus, qui t0tum locum sic Scripsit:

18쪽

Iam Ver0 idem Pseud0plutarctius novas praebet difficultates, qui, cum in ipsa Lysiae vita oratorem 0l. 80, 2 natum fere oct0genarium, erg0 circiter 0l. 100 de vita decessisse dicat

C. B. p. 242, 37. p. 836 A. Fr.), tamen 0rati0nes pr0 Iphicrate Atheniensi seriptas Lysiae attribuit, quas Di0nysius Halist. supp0sitietas iudicavit de Lys. e. XII. p. 479 80 R.). At iusi illi Pseud0plutarchi testim0ni 0 mult0 mai0rem quam

Di0nysio auct0ritatem tribuens Valerus illum c0mpilat0rem ipsum duas c0gnovisse temp0rum 110tati0nes Statuit. Iam quaeramus diligentius de his 0rationibus. Atque ut primum Di0nysii iudicium pr0p0namus, ille rhet0r peritissimuS el0quentiae Atticae duabus potissimum de causis 0rati0nes Iphicrateas Lysiae abiudieandas arbitratus est, quarum altera haec eSt, qu0d hae orati0110S pr0rsus abh0rreant ab illa venuState, quam LySiae pr0priam esse putat. Alteram Vero cau-Sam et eam graviSSimam repetivit Dionysius ex temp0rumg0mputati0ne. Cum enim illa acti0, quam Harmodius quidam c0ntra Iphigratem de statua instituit, ol. 102,1 - a. 371 aetae8Set, facere 110n p0tuit Di0nysius quin eam orati0nem, qua Iphicrates Se contra Harm0dium defendit quaeque inter Lysiacas ferebatur, adulterinam iudicaret. Alteram autem orati0nem, qua Iphicratem crimen aroo Iosiaς ab Arist0ph0ntequ0dam allatum pr0pulsavisse VidemuS, eo magiS a LySia abiudicaVit, qu0d ea aetio ol. 106,3 - a. 354, viginti fere annis p0St eius mortem, Sicut ipse addit, instituta est. Sed Vaterus, cuius ad desiliendum Lysiae annum natalem permultum intererat genuinas esse has 0rati0nes, Di0nysii vituperati0nem dieti0nis ita se reissere p0sse putavit, ut nedeSSari0 0rati0neSpr0 Iphigrate velut f0rtissim0 et pr0terV0 qu0dammodo milite seriptas esse ali0 dicendi genere atque 0rati0neS pr0 agri-e0lis et opifidibus g0mp0sitas disseret. Quanquam autem hanc in partem multa acute disputavit, tamen, ut e0l0rem dicti0nis aliis in 0rati0nibus alium esse c0nced0, ita Lysiam illa gratia ac VenUState, quam Dionysius et omnes sine ulla dubitati0ne eiu8 pr0priam esSe et iudicaverunt et iudicant, ade0 destitutum eSSe, ut talia Seriberet qualia 0rationum Iphigratearum fragmenta n0bis adhuc 0Stendunt, persuadere mihi n0u 90tui.

19쪽

Cf. Francken: C0mmentat. Lysiae. p. 5. BlaSS: A. B. I, p. 335.)Sed quid plura 3 Equidem arbitror, quicunque fragmenta adhuc eXStantia accurate perlegerit et cum genuinis Lysiae orati0nibus c0mparaVerit, eum null0 m0do 110n esse intellecturum, Iphistrateas esse a Lysia abr0gandas. Unde efficitur, ut Valerus fals0 ex harum 0rati0num temp0ribus argumenta sumpserit, quibus Suam de LySiae aetate 0pini0nem e0nfirmaret. Tum haec qu0que res Vaterum plane fefellit, qu0dΡlutarchus qui Vulg0 fertur, p0stquam Lysiae Vitam USque ad m0rtem narraVit, haec adiecit: γεννηθῆναι δε φασιν επι Φιλοκλεους αρχοντος R. B. p. 242, 37. - p. 836 A. Fr.) Qu0 ex additamento et imprimis ex Verbo pasti VateruS quidem concludendum putavit, ipsum vitae auet0rem in lautibus diversas temp0rum descripti0nes inVenisse. Errat autem V. d. cum putat, hi8 Verbis causam afferri quae explicet qua ratione fieri p0tuerit ut Lysias Dem0sthenem infantem Videret. Praecedunt enim in vitae c0ntextu haee: είδε de Antios νημειρακιον ὁντα.) Nam Si h0g Seript0r dicere V0luisset, 11011δε particula, Sed γαρ adhibenda fuit. Atque in eundem incidit err0rem Sch0enius, qui J. J. 1871, p. 775 multiplices

strem0 vidit Seh0enius. Mihi quidem h0e veri simillimum videtur, qu0d A. Schaefer0 duce Bergli. et Caesaris Ann. 1848, p. 244) nune inter pler08que, quibus de ea re quaerendum

erat, c0nStat. Η00 enim ips0 l000 priorem Vitae partem altera eX-cipit, quae additamenta alia aliis ex irantibus temere nec tem-p0riS 0rdine Servato e0ngesta c0ntinet. CD. p. 7. Aededit aliud argumentum qu0 regenti0reS ad eVertendum veterem temp0rum 0rdinem usi Sunt, repetitum ex

20쪽

putaVerunt, ut illam narrationem ad Lysiam orat0rem pertinere 110n p0SSe demonStrarent, niSi eius annum natalem Viginti fere annis pr0duxi Ssemus, me adducere p0tuerunt ut a Spengelii sententia disssederem. Sed qu0niam nec temp0rae0rum quae in orati0ne adverSUS Neaeram narrentur nec ea

ipsa facta χ) discrepare cum tradita Lysiae vita Rademacherus l. l. uberius dem0nstraVit, 0mittamus hie illam illepidam narratiunculum.

Nune Plat0nem testem auct0remque pr0ducamuS, qui, cum et in Phaedro et Reipublicae initio Lysiam 0rat0rem c0mmem0raVerit, graViSSima praebet argumenta quibus disputatio nostra nitatur. Cuius testim0nium qu0niam ab 0mnibus maximi putatur m0menti, nisi forte H0elscher0 quis credit, id qu0d n0n est verendum, qui Plat0nem in temp0rum descripti0ne mirum in m0dum pess0RSse nesci0 qu0 pacto diceren0n dubitavit p. 17), quamvis multi viri doeti de eadem rediligentissime quaesiveritit, tamen 110vam rerum tractationem instituere in anim0 habe0, quia lare ut tum demum dubitati0nes quaedam, quae magnam rerum LySiadarum enarrat0ribus attulerint diffiduitatem, null0 fere negoti0 dirimantur mihi persuaSum eSt.

) Ch. orat. in Neaeram p. 1352 sq. Athen. XIII. p. 592 b. c. 593 f. Ps. Plui. Lys. vit. W. B. 243, 49. - p. 836 B. Fr. ) Narratur ibi Lysias fere sexaginta sex annos natus ex n0Strac0mputati0ne) consuetudinem habuisse cum Metanira quadam meretrice Corinthia.