De vitae Lysiae oratoris temporibus definiendis

21쪽

Αtque primum quidem de Plat0nis Phaedro disseram. Qu0 dial0g0 Plato, ut res n0tissimas obiter perStringam, S0gratem et Phaedrum Ρyth0elis filium Myrrhinusium coll0quentes inducit. Phaedro a Lysia Cephali f. quius de am0re orati0nem audiverat venienti S0crates 0bviam it et ubi comperit unde veniat, petiti ab e0 ut 0rati0nem quam Lysias habuit Segum communicet, ac Phaedrus primum resistenS, tandem ei obsecutus totam orati0nem descript0 recitat p. 230 E-234 C). Qua de 0rati0ne utrum Lysiae sit an ab ipso Plat0ne c0nfecta, primum digendum eSt. Cum veteres 0mnes ad unum illam orati0nem amat0riam Lysiae attribuendam esse putavissent cfr. HaeniSch: ἡLysiae Amat0rius. μ Lips. 1827, p. 37 - 39. - A. B. ΚriSche: ἡΡla-t0BS Phaedrus, p. 26 sq.), Tayl0rus primUS eam n0n Lysiae 0rat0riS, Sed Lysiae του ooφtoto D quem ipse finxit esse dixit Vit. Lys. Reisk. O. G. VI, p. 154). Sed de hac perversa Tayl0ri 0pini0ne nullum iam verbum faciam. At alii exstiterunt qui hanc orati0nem n0n a Lysia seriptam, Sed a Plat0ne ip80 fictam esse asseverarent. CL Ast.: PhaedruS eum Schol. Hermiae. Lips. 18l0, p. 236. Selileiermaeher: in praef. ad Phaedri versi0nem Germ.) C0ntra e08 0mnes Lysiae patr0- cinium Suseepit Ed. Haenisellius sis orati0 quae sub nomine Lysiae in Plat0nis Phaedr0 legitur, utrum Lysiae an Plat0ni Sesse Videatur. Ratisb. 1825), qui id maxime egit ut dicendi genus quod Serm0 amat0rius praebet idem esse quo Lysias Semper uSuS eSSet dem0nstraret. Cuius disputati0nis haeqfere Summa est p. 23), illam orati0nem non m0do a LysiaeSSe 00nSeriptam, Verum etiam in hunc dialogum ita receptam, ut ne Verbum quidem aut immutaretur aut ali0 transferretur aut inde eiceretur. Hae ischii sententiam vehementissime impugnavit C. Fr. Hermannus Annal. Heidelberg. 1828, p. 254 Sq. se GeSammelle Abhandiungen. Gdtting. 1849, p. 1 - 21. 3 Deinde n0Vam pr0fessus est Sententiam L. Spengelius p. 126 sq.): illum 'Ερωτικον 140n 0rati0nem, Sed epist0lam esse. Atque ρ0dem temp0re a. 1828) L Frangius eandem sententiam pr0tulit et Spengelius Η0elschei 0 l. l. p. 125)tam praeclare sententiam Suam testimoniis si maviSSe Visus est,

22쪽

18 ut eius auctoritatem sequeretur. i) Verum Spengelius et ipse illum ' ωτικον a Lysia c0nscriptum putavit eamque Sententiam plerisque deinde viris d0etis acgeptam videmuS. Qu0rum ut principe8 110minem, A. B. Krisclitus l. l. p. 26-28), H. Savppius Orati. Attie. II, p. 209), Nesterniannus QuaeSit. De-m0Sth. II, p. 73 et praef. ed. Lys. p. XI, ann0t. 46), VateruS l. l. p. 176) 0mnes hanc 0rati0nem Lysiae attribuerunt. Et

p0Stquam in c0nventu phil0l0g0rum German0rum a. 1858 L. Selimidi I. Vahlen0 assentiente eandem sententiam defendit, reS ad certum redaeta esse videbatur. Τamen quia adhue in-Veniuntur qui Ρlat0nem orati0nis auct0rem esse ducant Vel rem in medi0 relinquant, velut praeter C. O. Muellerum

multa recte disputasse, n0nnulla tamen praetermisisse mihi Videatur, equidem hane rem denuo tractab0, quam ut recte perSpiciam, permulta me debere I. Vahlen0 clarissim0 Vir0 cuius de Phaedr0 lecti0nem audiverim grat0 g0nfite0r anim0. γAc primum quidem h00 respieiendum est, quam 0pini0nem ipse Plato in eorum animis qui dial0gum legunt excitare cupiat. Τantum autem abest, ut ipse amat0riam orati0nem confecisse videri velit, ut c0ntra expressis verbis Lysiam Cephali f. 0rati0nis auet0rem appellet: cfr. p. 227 C: γεγραφε γαρ ο Λυοἷας; p. 228 et 229. Tum adm0nemns, Platonem ερωτικὸν R Phaedr0 n011 eX memoria pr0nuntiatum, Sed de Script0 reeitatum finxisse: p. 228 D. E. Et cui haee res levis m0menti eSSe Videatur, c0nsideret, quaes0, quant0pere Plat00peram dederit ut Serm0nem e0 adduceret, ut PhaedruS 0rati0nem praelegere c0geretur. Τum vero siqu0d p. 262 Ε et p.

' N0n recte haec Spengelius; nam ut unum idque maximum argumentum qu0d ei obici potest commem0rem, ex tota dicendi rati0ne apparet, illam 0rationem ad praesentem puerum dictam, non ad absentem Scriptame0gitari, et Socrates quidem ipse sic rem capit, qui contra Lysiae Orationem ad eundem puerum verba facit Phaedr. p. 237 B.)*i Dissertationem, quam Γεωργιος Κωνσταντινιδης περὶ τηὶς γνησιότητος ου ἐρωτικου του Ῥυσίου scripsit -rdu. 4 1876, p. 33- 55), ut inspicerem mihi non contigit.

23쪽

263 singula pr00emii verba a Plat0ne exseribuntur et examinantur acriterque vituperantur, id pr01 SUS mirum eSSet, Si Plat0 ipse ut vituperare p0sset ita comp0suisset. Hoe ineptum eSt, nisi qui vituperatur ipse scripsit i). Omnin0 illud pr000-mium sp. 230 Ε), qu0d ad aliam 0rati0nem antea ad eundem puerum habitam dilucide respicit, tam Singulare atque inS0litum est, ut 110s de imitat0re c0gitare debeat Vetare. Porr0 dictionem pr0rsus Lysiacam esse, p08tquam Haenisellius luculenter dem0nStraVit, omnes c0110edent, dumm040 aliam eSSedieti0nem apud iudides orantis, aliam deglamantis meminerint. Denique Si quaerimus. quid causae fuerit Ρlat0ni cur ex Lysiae orati0nibus hanc ipsam amat0riam eligeret, haec mihi digna videntur argumenta quae in lucem proferamuS. Pla-t0nem n0n ut vituperaret Lysiae Serm0nem ante 0gulos p0SUiSSeaut dial0gum instituisse, sed p0tius S0gratis m0rem Sestutum a pr0mpt0 et praeSenti serm0ne ex0rdium disserendi et facultatem repetivisse, recte iam admonuit RademaeheruS p. 31. H0e tamen fere omnes neglexisse mihi Videntur, orati0niS argumentum Sententiasque intueri. Plat0nem enim in Phaedr0 Sieul0rum illi rhet0rigae fucatae ae 80phisticae Suam rhet0ricam phil0s0phiae artibus instructam atque fundatam 0pp0Suisse et utra meli0r esset et praeferenda eXplanaViSSe, quiS eStquin seiat 3 Quam0brem Plat0 si dem0nstrare V0luit, ne Lysiam quidem 0rat0rem Vel steleberrimum extra fines seli0laeeX qua pr0laetuS eSSet unquam egreSSurum esse aut egredi p088e, quia phil080phiae Studium plane neglexi8Set, neceSSe erat ad c0mpr0bandam Sententiam 0rati0nem eligeret, cuiuS argumentum id0neum esset qu0d phil080pha tractaretur rati0ne: cuiusm0di erat ' ωτικὸς Lysiae. Praeterea autem argumentum huius 0rati0nis, qua Lysias puero cuidam pulchr0 per-

24쪽

suadere voluit ut non amanti magis gratificaretur quam amanti, tam vile tamque S0phisticum erat ut faeillimam inde ansam caperet ad reprehendendum phil080plius. Tum ver0 illud argumentum Socrati praeter ceter0s aptum ac c0nVenienS erat, qui se nil nisi ἐρωτικα Scire de se praedicare S0lebat. Quare Phaedrus dicit p. 227 C: ἡ Κώι ι λὶν, ω Σακρατες, πρ06ήκουοά

τικός Atque h0e saepe de se ipse didit S0erates: Phaedr. p. 257 A. Symp. 177 D. 212 B. Theag. 128 B. Lys. 204 B. Xen0ph. Mem. II. 6, 28. Cf. LentZ: ἡ Animadvers. in Plat. Ρhaedi'. in Actis Societ. Rhen0-Trategi. II. 1795. p. 299). Omnino autem adm0nendum est, hune dial0gum iam a Thrasyll0 Φαῖδρον ῆ περὶ ερωτος inscriptum esse Di0g. Laert. III, 58). Nam n011 Solum de restia et falsa dicendi arte agit h0e dial0g0 Plat0, Sed etiam de ver0 et fals0 amore, ut Sanet08 puer0rum am0res defendat, ab impuris Seiungat, phil0S0phia eX00lat. Haec habui quae de serm0ne amat0rio qui in Plat0nis Phaedro inest Lysiae vindicand0 dicerem. Alia eSi quaeSti0, qu0 temp0re Ρlat0 illum dial0gum c0mp0Suerit. Quae quia dum illa diffidit lima de Plat0nis dial0gis temp0rum ordine de- Scribendis artissime c0haeret et ipsa perquam difficilis est et paulum, ne dicam nihil em0lumenti nobis praebet ad Lysiae

aetatem c0nStituendam, eam hic missam faciam et satis habeb0c0mmem0raViSSe, nec VetereS de hae re consensisse scir. Di0g. Laert. III, 38. Cie. Orat. 33, 42) et 110stris temp0ribus vir08d0etos ade0 inter se discrepare ut alii Phaedrum primum omnium dial0g0rum fere ol. 93 - a. 408 7 a. Chr. n. , alii aliquant0 90St, 0l. 98 - R. 389 8, conScriptum e8Se arbitrentur, alii inter h0s du0s termin0s fluetuent animis. CD. Zeller: Phil0s. d. Griecti. II , I, p. 327 Sq. UeberWeg: GeSch. d. Phil08. p. 75). Sed quamvis de temp0re qu0 00nScriptus eSt Phaedrus viri d0eti valde inter se dissentiant, at certe de temp0re, cui Sermo cuius Sententias Plat0 ill , dial0g0 Se c0mprehendisse singit assignandus est, in universum c0nSentiunt. Nam inter ol. 92, 1 - a. 412, qu0 ann0 Lysias Thuriis Athenas ex Omnium c0BSenSu reVertit, et ol. 94, 1 - a. 404, qu0 ann0 P0lemaretius orat0ris frater, qui p. 257 B ut vivus ac phil0-

25쪽

s0phiae studiis deditus e0mmem0ratur, a triginta viris interfectus est, et quidem pr0pius 0l. 94, 1 ille Serm0 ab 0mnibus

Atque his rebus e0pi0sius pertractatiS perSpidiamus nunc, si placet, quid ad Lysiae temp0ra definienda n0s adiuvet Pla-t0nis Phaedrus. Et h00 quoque l000 Valeri p0tissimum argumentatio n0bis redarguenda eSt. Qui primum ex hae re maximum Suae Sententiae argumentum eliduit, qu0d Lysiam admodum virum a Platone iuvene - nam Phaedrum 0l. 93, 2 - a. 407 Seriptum esse p0suit - tam acriter Vituperari nec p0tuisse

nee debuisse putabat. At e0dem iure qu0 Lysiam viginti fero annis min0rem reddidit, quid impediVit Vaterum qu0minus ali0rum qu0que rhetorum, qu0S Plat0 in Phaedr0 aggressus est, Thrasymachi, G0rgiae, Τhe0d0ri, aetatem pror0garet γNam quae in Lysiam eadem in ceter0S cadunt. Fac Ver0, Plat0nem iuvenem in Lysiam quinquagenarium Vehementius inVeetum esse, num ista aggrediendi Vituperandique rati0pr0rsus aliena est ab iuvenili anim03 Aliud argumentum Vaterus pr0tulit repetitum ex orati0nis sententiis. Dicit enim Lysiam, si tum iam quinquaginta habui SSet ann08, talia ερ υτικά,

quae n011 00nVenirent Vir0 iam Spectat0, Scripturum 110n fuisse.

Quid 3 n0nne idem Vaterus, qui LySiam quinquagenarium illam

0rati0nem, quam meram declamati0nem fuiSSe Spengelius Συναr. p. 137 recte Statuit, scribere n011 p0tutSSe existimavit, tamen orat0rem plus quam quadraginta ann0S natum c0nsuetudinem eum Metanira meritrice habuisse g0ncessit 3Tum Ver0 Westermanuus quanquam Phaedrum a Plat0ne circa ol. 98 g0nfectum esse pr0 expl0rai 0 habet spraef. ed.

Lys. p. VIII), tamen LySiam iuvenem a Plat0ne castigarin0bis persuadere conatur, qu0d illa S0cratis h0rtatio p. 257 B, ut '' ως deus 0rat0rem ab ineptiis 0ratiundulisque rem0Veat et ad phil080phiae studium, cui P0lemarchus frater iam 0peram dederit, impellat, nisi iuveni apta n0n esse Videatur, et cum ei 0pp0ni p08Sit Lysiam tum, cum Plat0 Phaedrum Scriberet, ne ex ipsius quidem Sententia iuvenem, Sed quadragenarium fere fui8Se, h00 maxime nititur, qu0d, qu0 temp0re illud c0ll0quium habitum Plato finxit , 0rat0r adm0dum iuvenis fuerit.

26쪽

At si t0tum dial0gum pervestigamus, num Lysiam dem0BStret iuvenem, nullum reperimus l0eum qui illam destinatam opinionem c0nfirmet. Immo si Plat0 Lysiam celeberrimum dicit oratorem p. 228 A aut draθιν ποικ)τὴν p. 236 D, Si eum cum Thrasymacho c0mparat p. 269 D, si p. 278 C cum Η0mer0 et S0l0ne c0niunctum n0minat, ex his omnibus clarissime apparet, Lysiam, qui 0mnium 0rat0rum dignissimus phil080ph0 Videretur, cuius eXempl0 uteretur ad diversitatem suae ipsius et Sicul0rum el0quentiae 0Stendendam, tum n0n iuVenem, Sed p0tius virum Spectatum pr0batumque fuisse. C0nfirmatur Verohaee n0Stra Sententia S00ratis illa per0rati0ne, qua in extrema

pagina dial0gi Phaedr0 interr0ganti quid de Is0erate amic0

sentiat suam exp0nit opinionem p. 278 E. et p. 279. Α Ρla-t0ne hie Is0cratem Lysia min0rem natu expresse declarari luce clarius videtur; attamen mira quadam rati0cinati0ne Vaterus ex planis Verbis Platonis dem0nstrare q0natuS eSt, Is0eratem et Lysiam fuiSSe aequales. C0nstat inter 0mnes IS00ratem natum eSSe ol. 86, 1 a. 436 Lysimaeh0 Athenis arch0nte. Sic 0mnes Veteres qui Is0gratis vitam descripserunt tradunt: Di0nysius Haliearnas

Φaid ρω . EX 0mnibus autem logis, quibus Di0nysius de Lysiae aetate dicit i), dilucide apparet, Di0nysium perSuaSum habere,

' De Veter. orat. c. IV. Rei8h. V, p. 451, 3. De Lys. c. III. p. 460, 7. De Is0er. c. I. p. 534, 2. De Dinarch. VI. p. 629, 10. De admir. vi die. in De-m0sth. c. II. p. 956,12 Λυσιας κατα τους αυτους χρονους Γοργια τε καὶ Θουκυ-

27쪽

Lysiam aliquanto maiorem Is0erate fuisse; et cum Platonis Verba cum Di0nysi0 egregie c0nsentiant, nihil causae Vide0 cur Di0nysium falsa de Lysiae et Is0eratis aetate, quant0 ann0rum intervallo distarent, tradidisse existimemus. Αesseditqu0d quae per80natus Plutarchus aliis l0eis de Lysiae aetate dixit 0ptime eum Di0nysii testim0uio e0ncinunt; Sid in Antiphontis Vita sW. B. p. 231, 21 - p. 832 D. Fr.) LySiam cum Alcibiade, Critia, Archin0 c0niungit et ex antiqui0ribuS

numerat 0rat0ribus; sie de Is0cr. 'V. B. p. 249, 68 p. 83 7 F. Fr ) eum cum G 0rgia Le0ntin0 Is0erati opp0nit. CD. W. B. p. 290, 237. - p. 848 C. Fr.)Aequiescamus igitur in e0 qu0d nee planis verbis Pla-t0nis nee Di0nysii audi0ritati repugnet. At alii, ne me eXi- Stimes e0ntra Vaterum s0lum disputare, id quidem e0ncedunt LySiam IS0crate mai0rem esse, sed de temp0riS Spati0 qu0 inter se disserebant aliter sentiunt. Inter qu0S C. Fr. Her- mannuS IS00ratem octo annis a Lysia Superari p0Suit, hac maxime adduetus causa qu0d Lysiae aetatem cum iis, quae in Plat0nis Republiea de Lysia eiusque patre Cephal0 Barrantur, c0mp0nere Voluit. Pervenimus sie ad Plat0nis Rempublicam, qu0 dial0g0 phil0s0phus ill0s divin0s serm0nes litteris mandaVit, qu08 apud Cephalum Syradusium inter Sudratem et P0lemarchum Lysiae fratrem et Thrasymachum Calched0nium p0tissimum habit0s finxit. Atque primum quidem Rempublicam a Platone n011 ante 0l. 98, Sed p0tius mult0 p0st c0nscriptam esse h0die fere 0mneSc0BSentiunt gD. C. F. Hermanii: Gesehielite und System derplat0n. Phil080phie I. p. 536 sq. Ε. Zeller: Griecti. Phil0S.Il , p. 347, ann0t. 1). Sed trahimur pr0tinus in diversas partes, Si quaerimus, qu0nam temp0re ill0s serm0nes habit0Sp0namus. Et A. B0egkhius quidem in pr00emiis lect. Univ. Ber0l. indicibus hiberii. J838 39 et aestiv. 1839 praemissiSaccuratissima qua solebat subtilitate pr0bare studuit, ill0s Serm0neS 0l. 92, 2 - R. 411 habit0S esse, quia nisi hoe tem-p0re ei viri qu0s Plat0 c0lloquentes induxit qu0sque adesse e0mmem0ravit: Cephalus eiusque filii P0lemarchuS, Lysias,

28쪽

24 Euthydemus, S0crates, Τhrasymaehus, Glaue0 et Adimantus Arist0nis filii, Niceratus Nidiae L, Charmantidas PaeanteUS,

Clit0ph0n Arist0nymi f., q0nvenire 110n p0tuerunt, praeSertim cum Socrates utp0te tum sexagenarius optime Serm0niS magistri per80nam tueretur. Eandemque Segutus est Sententiam

Sed c0ntra B00gkhium C. Fr. Hermannus et Fr. ValeruS acriter pugnaVerunt, qu0rum hic si, De Reipublieae Ρlat0nicae temporibus Marhurg. 1839) in ol. 87, 3 - a. 429, ille in ol. 90- a. 420 Serm0num tempus relegit Rerum And00id. pari. II, cap. 3: ἡ De Scaena Civitatis Plat0nieae in ἡJahiis Arelitu, Suppl. V0l. IX, p. 196-223.). Hae fere Sunt de hae re Sententiae quae pr0p0sitae sunt et adhuc pr0bantur; nam quam L. Hoel ScherHS, ἡVir studi08issimus quidem veri inveniendi, sed aberrans tamen ille a ver0 quam maxime, quin Graecu-l0rum Se passus est decipi s0mniis Vaterus l. l. p. I97), l. l. p. 15 pr0fessus est Sententiam ex qua illi serm0nes ol. 82Vel 83 facti essent, eam plane abietendam esse 11011 eSi qu0d uberiuS exp0nam, cum h0die non iam sit periculum ne quis in talem rursus iussurrat err0rem. Mihi quidem B0eckhius et qui noviSSimus eius sententiam q0nfirmandam Suseepit Summus vir Eduardus Zellerus, qu0 qu0d praedept0re USUS Sum Valde gaude0, in egregia disputati0ue: ἡUeber die Anaehr0nismen in den plat0n. Gespraehen Aet. A cad. Liti. Berol. 1873, p. 86 Sq.) perSuaSerunt, Sermones Reipublicae Plat0nissae ol. 92, 3lΑ - ann. 410 409 a. Chr. n. eSSe tribuend0S. Qu0d quemadm0dum cum Cephali et Lysiae aetate c0ncinat, nunc erit disserendum. Nam quod Zellerus rem Satis explicaViSSe sibi videtur eum dicit: ἡDie spateren Ueberlieferungen uberdas Leben des Lysias sind 0Dnbar v0n ungeschichilisthen Be- standiellen nichi Dei p. 87), 1108 110u m0do non aSSentimur, verum etiam respicientes illa B0eckhii verba: ἡC0mp0nenda sunt quae Lysias et Plat0 tradunt et quae c0nssiliari eum his queunt reliqua testim0nia: ceteras res SuppleVeris e0nieeturis Ind. leet. Ber0l. bib. 1838 39, p. 9), quanquam reS paene eSt

29쪽

desperata, bono tamen anim0 rem deni 10 Suscipiemus et qu0ad eius fieri p0test abS0lVemUS. Atque quae veteres de Cephalo tradunt haed sunt: Cephalus Lysaniae filius Cephali nep08 Syracusanus ex patria Athenas c0mmigravit, sive desiderio urbis adduetus, Sive a Pericle amico et h0spite invitatus Lys. 0r. XII, 4), SiVe Syracusis a Gel0ne tyrann0 eleetus Ρs-Ρliat. de Lys. W. B. p. 241, 5.-p. 835 C. Fr.). Athenis Vixit triginta ann08 Lys. l. l.) De Cephali vita ac m0ribus multa tamque egregia nobis refert Plat0 ut reete eum Curtius Grieeli. Geschielite II, p. 216) ἡdas Musterbild eines fr0mmen und weisen Hellenen dixisse videatur. Cephali m0rtem unus falsus Plutarchus c0mmem0rat, qui Lysiam Thuri0s se c0ntulisse dicit ol. 84,

1 - R. 443 ἡτου πατρος in λὶ τετελευτηκότος μQuaeritur qu0 temp0re Cephalus Athenas commigraVerit. Η0elScherus, qui veterum auct0ritatem Summa c0luit religi0ne, Cephalum 0l. 76 a. 475. Athenas transisse ibique ol. 83 - a. 445 de vita decessisse putavit. At cum Lysias l. l. patrem Periclis precibus 0bsequium sedem Athenis c0ll00a-Vi88e dicat, illam c0mmigrati0nem eo tempore faetam eSSeneceSSe eSt, qu0 Peridies, si n011 Atheniensium rebus prae-e8Set, at aliquam certe haberet apud eives auct0ritatem n0menque eXtra patriae fines. Atqui Pericles demum ab 0l. 77,4 - a. 469 Atheniensium rempublicam administrare c0epit ei. Clint011: Fast. Heli. ed. Krueger. p. 38). Τum PerigleS, quem fere ol. 70- a. 500 p0nimus natum eSSe, 0l. 76 - a. 475 maxime viginti quinque ann0s habebat, Cephalus autem, Si

cum H0elsehero arbitramur, tum quinquageSimum agebat annum. Statuit igitur H0elseherus, Cephalum quinquagenarium a Peridie iuvene ad duetum esse ut patriam relinqueret,

id qu0d mihi quidsem veri dissimillimum videtur. Denique

at apud Plat0nem Rep. I, p. 329 B.) ipse Se S0ph00le mi-n0rem esse dicit. Quas diffissultates ut de medi0 t0llerent, duas p0tiSSimum Vias, quantum vide0, ingressi sunt viri d0cti

30쪽

Etenim aut quae veteres de Lysiae ann0 natali tradiderunt pr0rsus abiegerunt, illis autem Ps-Plutarchi verbis: ,τού πατρος Ἱδλὶ τετελευτλγκοτος tantam attribuerunt vim, ut ex iis Cephali aetatem definirent; aut veterum audi0ritatem inenarranda Lysiae vita secuti illud additamentum, qu0d 80lus Plutaretius qui fertur habet, falsum esse putaVerunt. Qui autem Lysiam ol. 80, 2 natum esse et Cephalum 0l. 92, 3 etiam vivere existimabant, ad mira artificia confugerunt. Sisi Boeckhius Lysiam Syracusis natum et cum Cephal0 Thuri08 pr0fectum eSSe, patrem deinde S0lum ol. 85 - a. 440 Athenas Sec0ntulisse Suspicatus est. Atqui optimi auct0res Lysiam Athenis natum esse 110bis testantur: Cisser0 Brut. 16, 63, Di 0-nysius Halic., Auct0r Vitarum X 0rat0rum, Suidas; Syracusanum eum n0minant Timaeus Taur0menitanus apud Cicer0

tamen locus c0rruptissimus nil Valet. Quanquam autem Rademacherus, qui B0eckhio assentitur, Lysiam Atheniensem Vocatum esSe demonStrare Studuit, quia Cephalus pater triginta ann08 Athenis degeret, quia ipse 0rationes pleraSque seriberet Athenis, quia puram praeberet dialectum Atticam, denique quia Atheniensium rebus valde faveret p. 53), n0biSn0n persuaSit; imm0 h00 teneamus, Lysiam AtheniS esse natum, id qu0d testes aliquant0 fide digni0res tradunt, Syracusanum Ver0 eX paterni generi8 0rtu p0sse v0cari Η0elScher, p. 12). Sed haec ipsa res qu0d ei qui Lysiae annum natalem sive quindecim Si vi viginti septem annis protulerunt, hunc

110dum facillime eXS0lvere videbantur, maXime e0rum Sententiam multis pr0bavit. N08trum igitur erit, aliam patefacere viam qua 0mnia 0ptime explicentur. Ac primum quidem cum Lysiam 0l. 80, 2 natum eiusque patrem Cephalum circiter ol. 92, 4 m0rtuum eSSe VelimVS, n0bis qu0que illa Plutarchi Verba: ,του πατρος ήδη τετελευτηκυ- τος insitigia iudicanda sunt. Difficile sane est interpretatu, quom0do haed Verba in contextum irrepserint. Sive qu0d Vitarum Scriptor, miratus qu0d Lysias et P0lemarchus Athenas relinquebant quo Cephalus pater paul0 ante c0mmigraVerat, ut huius rei causam indicaret, de Su0 addidit: T. r. V. T. , SiVe