장음표시 사용
5쪽
stusne et laetus Minime Vero sint ius, tuosus et funestus. Exacto enim anno Academico vulnera accepimus gravi
sima, adeo ut natali hocce die, Ollare plane perculsa sit et afficia Academia Nam lugemus non tantiim una
tres viros optimos, exin Ios, dilectissinios, PHILIPrint in D ME MI D , am in arenINGAM, EL M. et uina mae cino M W-IUMm s in , acerba et inopinata morte cognatis, discipulis, amicis. Λcadenaiae patriae, orbi denique literario ereptos loli, imis quid aliis accia derit, nescio, ego vero, cum tristis ille de nnisminioris nuntius allatus esset, adeo me conturbatum eo et assii tum esse sensi, ut vix mei compos essem; nam colui et dilexi virum, unum in Italicis magnima, i CISSimqtie ab
eo colebar et diligebar. Ut igitur ad me redii, continuo cepi consilium, hac opportunitate, copiose de eo dicendi quod consilium, ut exequi possem, tum praeclara viri scii pla, Inii Xime palmare illud opus, quod Phil sophiae Platonicae initia inscripsit, iterum perlegi, rum ejus imaginem continue ante oculos mihi posui communicat autem sorte fortuna prolaosito cum l. mm1 ille dissuasit, causam addens, quod fortasse alius etiamarosessoris, vita defuncti, facienda mihi mentio esset Fatale dictum Commotum eo jam tum me esse sentiebam neque tamen a proposito me abduci pati bar, sperans, ore ut gravissimo nostro dolori nullus
6쪽
novus luctus adderetur. Postea vero quain alium post alium ci Mararitans, At vim, Io, inunt, si mo vino nostrum et MAA sunt, suo quisque modo, at omnes pie, juste, praeclare de IIELSDI narrantes audivi,
et cl. Borans, discipulum maemi dilectissimum Optimi praecepi iris, ejusdemque proximi comati memoriamin lebrandi provinciam in se suscepisse intellexi, confia
bam dicendi argumentian ipso illo infausto mane, quo novus tristis nuntius asserebatur, cl. RINGAM e somno excitari non potuisse et ex hac terrestri vita excessisse
nobiscum communicans. u nainii inopitiato In Rinfiterim commotus et perculsus, dicere Vix possum. Nam
ει ille patris instar mihi erat, et ego illum, per quinque
histra, colui, dilexi, veneratus sum. Itaque de eo jam dicam Dicam omnino; nam non modo muneris, sed pietatis etiam ossicium, ut illius recolam men Oriam, a me poscit et flagitat. Cum autem arctiores sint limites, orationi positi, quam ut omnes viri labores virtutesque complectatur, nonnulli tantum de eo narrare potero. Deinde ΗΕvsDIGII silentio praeterire neque licet, nec Volo. Qiud quod tertium illudque non minus grave et acerbum accessit vulnus eoiditissimi et dilectisini suae uom obitu Academiae inflictum. Videor mihi etiamnum ex hac ipsa Cathedra, ante hos novem n enses, praeci rum huncce Virum dicentem audire, quum Medicinae professionem, solenni ritu auspicaretur, omnibus almplaudentibus. Sed ostensus nobis magis est, quam tus, subitoqii occidit sol ille exoriens neque an plius Academiam nostram sua luce lustrabit. Horum igitur,
7쪽
roruin quoruni lumine testituti suinus hoc anno acad
mico, recolenda mihi est memoria uiuod ut rite faciam, dicendi materiam quaesivi, quae triumviros hosce pra claros complectatur valeatque, tum ad illos juste cole brandos, tum ad nos in triplici luctu gravissimo con- inlatione indigentes , confirmatidos Rusmodi autem viateriam invenisse milii visus sum in divina, quam priHfitemur, religione Dicam igitur de rethoonta Chri/ιμ-
fundia i uisu esse citote quod argumentum cum neque a persona mea alienum sit, et sua se Maxitate, lucilios in primis hocce die, magnopere commendet,
spei flore, ut attentas beneVolasque aures milia Pra beatis.
Ne autem putetis, A . um consueta me ratione hoc argumentuin expositurum esse et probaturum di sein illud satio es niscerem lubenter quippe quod dicendi copiam mihi suppeditaret uberrimam et suavissimam. Nam primum quidem explicanduin tuin s et praeci rum religionis nostrae argumentum deinde vero ii grediendum nobis esset in latissimum, quem historia aperit, ain pum, in quo fidentius atque alacrius exsul tare posset oratio. Sed aliam probandi rationem sequi me jubent rerum adjuncia temporisque opportunitas. Milicet alteram argumenti partem conspiciendam vobis dabo in i iuniviris, quorum mortem Iugemus, alteram in uobismet ipsis.
Dicendum igitur primum, mihi est de tam nostro. quo tempore et loco, quibus parentibus natus, quibus
8쪽
vistis. Itaque et haec et alia, ad ejus sata pertinentia, silentio praetereo, nun hoc probare Onans, quani viiii attiue efficacitatem in eo habuerit Christiana religio quod ut i iis perspiciamus, attendendum nobis in mimis est ad materitam, qua puer usus est, institutionem. Nam
que viris quam plurimis videmus, qui matribus in primis acceptum retulemini, religionis virtutisque semina, in antino latentia, non fuisse suffocata, sed nutrita et
aucta, idem hoc in IIΕΠsDIO Observare licet Narravit hoc praeclare cl. God Evom, colloquium tradens, quod cum ipso habuit de vi atque momento maternae instituti Dis in puemrum moribus informandis, hisce praesertim verbis nati R tu ille tu lieII leIIS . illse, inquit, quid, matri meae debeam, lubens te orant profiteor. Multande eo, de rebus divinis, de pietate ex aliis a Mn veram, perceperam pauca Praecepta illa me parum,n ne dicam nihil, ni Ox raiit. Cum vero mater mecumuloqueretur de sublinii Dei natura edusque amore erga
i homines de praestantia religionis cauistianae de vir naute et pietate, ea continuo me cepit, ab ejus res pendebam, mihique ita persuadebat, ut non tantumn ederem, quae diceret; sed materna illa institutio, uper totam vitam vim suam exserere perrexerit, ejus-n que, in hunc ipsum diem, gratus et pius recordo. Praeclare, nec minus vere. Repetendum enim hinc in xime est, quod tantopere ei placuerit philooophia Platonico Nam ipso monente, in eo totus est 'Am, ut studium excitet virtutis et vehemeui quodam pulcri
9쪽
lmitique amore nos incendat, ut una cum vitetute ipsum diligainus philosophum, et quicunque et illuni et virtu- teni litigant Ad hominein omnis ejus philosophia resesetur. Hunc spectat, hujus naturam indagat, initium dimcens ab amore, animo eius insito, qui amor virtutem spectat, totusque refertur ad pulcri honestique studium et divina gaudet i, qua evehat mortales homines ad
Dei immortalis imitationem et siniilitudinem quae cum ita sint, o non est, quod iniremur, philos, phiam
hancce adeo eum celebrasse. Habebat sere semper in ore et S RATU PLATO M. Illos summis ess rebat laudi
bus, et quicunque magni eos habere videbantur, hos flagranti prosequebatur amore. In P rum igitur legendi, et interpretando, a juvenili inde aetate, vitae taberii culum posuit. Qua in re singulari usus est 1 brtuna, prae Ρraeceptor Ni cnm, qui primum, quid sibi vellet, quid appeteret, cui studiorum generi se addiceret, non reperiens, diu erravit et ex aliis in alia incerto vagatus
est. Quod lariuria non ita intelligendum est, ac si caeteros cliptores, poetas, historicos neglexerit. Legeia tuos, Graecos maxime, imo vero insinuaverat se in antia quitatem totam. 0rsus est a poesi, ut ram, ut cicino, et taxinai sui pie Viri, pulcri pili pe studio ductus et Nis in institutione usus. Sed quae legebat et cogitabat, ea ad Pori in suum reserebat omnia, quem una cum virtute ac pietate prae caeteris amabat vestes sunt eum
ejus scripta, in primis laudata jatu Iniι tu, quo in pere
10쪽
illud egitinitani maxilne, ut, quod IcΕn ait, ex ipso PLATOIU , quasi quodam sancto augustoque fonte Omnis ejus manaret ratio, in et Sohol Socrattea. Ita illerio mis studium maxime provexit, is Vero, quod πιν et Bumus jam de eo vaticinatus suit et in quo omnes
spitator ejusque philosophiam explicuit, ut nemo a te. Quo magis autem in illam se insinuabat, eo magis persentiscebat tum illius praestantiam et cum divina
nostra religio ite Iecessitudinem, tum divi IIam hujus re
ligionis originem, adeoque et pietatis virtutisque sti dium, quo a teneris inde imbutus suerat, in dies acu batur, et quotidie magis magisque sibi persuada at,
religioliis virtutisque causa, nostris maxime en poribus, PLATONI studium esse provehendum. Nam non
inice hoc sibi proposuit, ut hujus viri philosophiam interpretaretur illud spectabat item, quod iure quis ab
inten rete postulet, ut interpretanda ea praesentibus temporibus consuleret. Ut igitur popularitatem in philosophia reprehendit, cui cedat interior rerum inquis lis, sic vituperavit etiam multorum Germanorum rati nem, qui inquirendi diligentiae severitatique omnem, vix ullam perspicuitati peram navantes, et suis ipsi placitis, et toti philosophiae sic tenebras offuderunt, ut ab ejus studio et cognitione, exceptis philosophis, ea tem homines excluderent onines.' Deinde identidem