De fide Procopii Caesareensis in secundo bello Persico Justiniani I [microform]. Imperatoris enarrando

발행: 1876년

분량: 32페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Vitae rati c0mmutaretur, cum asseS80r, quem Iu8tiniani tem-p0ribus praesides et magistri militum sibi adiungerent, n0ntam magistratus muneri, quam perS0nae, quae magiStratum tenebat, adiunctus esset . Quare neque Martinum Belisarii SucceSS0rem, neque alium quemquam Pr000pium sibi adiungere V0luisse, verisimile est. Privatum autem eum in Orientec0mm0ruttim Sse neg0, cum, qu0nam m0d libr0 tres de boli G0thie ann0 550 ad finem perducere p0tuerit, n0neluceat. Ea autem, quae de Taur0 0nt et Euphrate flumine adfert quibusque ad Strab0nis l0 cum allud 0re Videtur, ex ali0rum narrati0nibus eum accepisse put0ς). Lagi eam ante

1 Hanehu, de Bygantinarum rerum scriptoribus Graecis, Lipsiae 1677 p. 148: Consiliarium elisario duci Iustinus imperator paulo ante Mortem suam Procopium Hsedit. Teiasset '. c. p. 38 not. 3. De passive Ausdrue log in schein freto ali durchielisur usgu-schliessen. Dalin I. c. p. I, seq. Teia lil sententiam argumentis probare studet. anngiusser, de Procopius vo Causare Geschichte seine Zeit Greisswald 1827 . VII seqq. phiribus hanc rem tractat p. IX Es war violmeli miti voti Belisarius gemahlter undii termit vom Naissem an or harinter Rechis gulini se Quam sententiam, si quae afferemus loca considaveris, rectam esse intelliges: Code Iust. I, II, 1 anno 291 hi qui . . . sociari sibi consiliorum participes cupiunt, pq praemiorum provocent eo et c. s. anno 422)Velut castrense peculium filiifamilias assessores etiam post patris obitum vindicent. s 12. anno 455 Liceat omnibus iudicibus . . . consiliarios sibi eosdem . . . saepius radiungere. - Iustiniani tempore si imperator ipse assessores misisset, non opus fuisset rescripto, quod legimus i. c. es 4 Verba Novellae XVII cap. 5. Σπευσεις δε καὶ παιγεδρον

ad praesides sed etiam magistros militum spectare Cod. Iust. l. c.

αυτο ξυμβουλος Θοεδη Προκογνιος aut in cit rose rL mutandum aut minus accurate a Procopi dictum esse putandum est.2 Proc. I, p. 77 seqq. 82 seqq. Strabo 35.

ver eum elisari in Italiam pr0sectus esset, intelligi 0np0test, qua rati0n librum de bell0 Persic secundum ann0549 finire p0tuerit. Quae cum ita sint, hanc sententiam maxime pr0bandam e88 put0, r000pium inde ab ann0 542. Byganti c0mm0rantem, qu0 8 temp0re in urbe fuisse ipse testatur 'i, quae ubique terrarum a R0manis gererentur, c0llegisse et hist0riae scribenda se dedi880.

Nunc Ver quaerendum esse Videtur, qua res culi8c0mpertus clav hist0riarum libr0 referre p0tuerit Pr000pius. Quem librum n0n ita mult0 0st annum 53 0nscriptum esse constat'). Et res quidem Italicae, quibus tune temp0ris praeclarius nihil gestum est, min0re diligentia ac tenLi0re Serm0ne Lagi eum bellum accuratissime et c0pi0sissim d0seriptum 88 nem n0 animadvertit. Quare verisimile est Pr0c0pium rebus Lagidis milibus si minus, tamen multis interfuisse, Narsetis autem vict0rias C0nstantin0p0lim demum reversum litteris manda 880. Quae ententia c0rr0b0rabitur, si et menda illa sublata

1 Proc. I, 288 eq.2 I, p. 288.3 Κanngiesse l. c. p. XVII ipso anno 53 librum editum esse putat, cui chliardius assentitur Teiisse l. c. p. 44 librum a. 55, Dahn l. c. p. 37 a. 553 conscriptum, editum inter a. 554-559 dicit, quod mihi quiden persuasit. 4 Proc. I, 288 seq.

12쪽

esse memineris et ad diligentiam rerumque gestarum peritiam, qua in Petrae expugnati0ne narranda Pr0c0pius insigni est ),

animum intenderis. Summa autem in hac quaesti0ne gravitatis initium libri est, ii quasi scenam Lagici belli describit.

Hae ver de Pr0e0pii auct0ribus. Arriani peripi eum usum esse libris inter se c0mparatis negari n0 p0test y praeterea ver0 Strab0nis libr0s inspexit'). Multa tamen, quae n0va addidit, unde sumpserit quaerendum St. Regi0nes, quae a P0nt Euxin Septentri0nem Versus sita sunt, r000pium culis n0n vidisse ex ipsius verbis apparet ). In rebus autem m0ribu8que gentium, quae plagam illam c0lebant, describendis legat0rum narrati0nibus, qu0rum ipse menti0nem facit, niti videtur. 0ntra australem rambene descriptam deprehendimus. Ab urbe enim Byganti usque ad hasis stium r0c0pius Arriani rati0ne 0 habita vir0 expedit du0rum et quinquaginta dierum vel circiter decem milium stadi0rum iter esse dieit β). Deapsar deinde l0cutus, quae Arrianus narrabat, repetit et praesentem urbis Drmam diligenter depingitq). In descripti0ne denique et Athenarum,

qua, quae Arrianu fert Euhemeri 0re mutata retractat, et earum gentium, quae intra R0man0rum et Lag0rum fines habitant, cum dicat: πισπερ ὁ -φος ἐντατθα καὶ ἐς ε ε et o δη φαίνονm καὶ ἐς με δρωνας ipsum se illa vidisse significare videtur i). Quibus causis c0mmendatur c0niectura intra ann0 550 sit 553 in Lagica r000pium c0mm0ratum SSe.

5 Apud Arrianum octo milia trecenta quinquaginta quinque stadia inveniuntur. 6 Proc. II, 465 seq. Arr. l. e. e. 5. 7 Proc. l. c.

a. De rerum ann0 40 gestarum narrati0ne. Ab ann0 533. usque ad 40. eum r0e0pius in Africa et Italia versaretur, actum est ut, quae h0 temp0re in Oriente Iustinianus rei publieae tuenda et administrandae

causa aderet, aut plane ign0raret aut parum accurate audiret. Qu0d maxime in rebus Armeni0rum et Alamundari, de quibus infra disputabimus, explieandis animadvertitur. Quare etiamsi ptimis lantibus r0c0pius usus esset, fieri n0n 0tuit, ut res Orienti reet ae8timaret. Accedit autem, qu0d eum Belisari,in Orientem pr0laetus 0mnes sere urbe8, qua Ch08r0e aggre88u erat, ipSe perlustrasse et quid qu0que l0c laetum esset e pr0vincialium 0re c0mpertum habuisse Videtur. Quae ententia et rerum, quae tunc fuit, c0ndiei0ne c0nfirmatur 0manis in M080p0tamia et Osrh0ena tuenda ccupatis et narrandi genere, qu0 cum ceterarum urbium tum res pameenses et Edessenas mem0rat. Cum igitur nihil ubique videret audiretve, nisi qu0 lacrimis dignum esset, exercitus R0mani, qui dessa et Daras urbibus tuendis res imperii servaret, paene blitus est et Bugem e0mitem et ipsum imperat0rem inertiae et ignaviast tecte n0tavit, tanquam n0 uterque, ut Persarum irrupti0nem arceret, maxim0pere studuisset ). Quare ut res se habuerint diligentius examinandum

Quamquam exercitus R0manu pace cum Ch08r0 vigente par quidem n0n erat, qui in apert camp0 pr00lium cum Persis c0mmitteret, tamen in milibus sere urbibus tantum erat praesidii, ut Ch0sr0 de muris resistere c0narentur, ut Surae et Ber00ae 'i Hierap0litanis pecunia rex ppugnati0ne et agr0rum devastati0ne 80lvi 0 permisisset, nisi Satis prae-

I Dahn l. c. p. 390 hanc sententiam equitur. 2 Proc. I, 72 18 Seqq.

13쪽

sidii in turbe esse intellexisset'). Anti0chiam deniqhi defendere

Libani duces iuss0s fuisse verisimile est δ). Urbes fere mnes, quas Ch08r00 adiit, m00nibus ita munitae erant, ut impetum h08tium sustinere p088ent. Suras0la Persarum pr0diti0n capta est, Hierap0lis Drtissima erat, Circesium et l0ci natura et arto defendebatur ), Anti0chiae mur0 Germanus maximam partem validissim0s invenerat M). Edessa ver et aras, ut Callinici expugnati0nem c0mm0- dissimam praeteream, quae ut salvae essent plurimum intererat, tanta erant firmitate, ut Iustinian imperat0re Ch08r0e eas, quamvis peram daret, vi capere n0n 08Set Martyr0p0lin, Citharigum, Th00d08iup0lin, quae urbes in Armeniis itae erant, n0n mult0 08 pacem ann0 533 eum Ch0sr0 initam m00nibus praesidiisque tutas fuisse m0X Stenturii Sum β). Qu0m0d autem actum sit, ut rex Persarum tantis calamitatibus imperium afficeret, facile est intellectu Legatum imperat0ris cum priuSquam Suram ppidum delevisset, n0n dimitteret '), 0manis in0pinantibus in Euphratesia aderat. Qua rati0ne cum velut cune0 pes B0mana exercitu SU0dirumperet, Orientis di0ecesis e0piae in unum l0eum c0ntrahi n0n 0tuerunt. Ac tanta celeritate Ch08r008 r0gre88u8 St, ut duces Libani ante eius adventum aegre Anti0chiam intrare p0ssent'). Quam ut tueretur imperat0r, simulatque Persas irrupisse e0mperit, Germanum fratris situm cum trecentis militibus misit, exercitum magnum Secuturum 88040llicitus'). Ille licet Ρr0c0pius crimen refellere studeat, mei su desult

i Proc. I, 180.

2 cfr. p. 16, 3 Mesopotamiae et Armeniae qua ratione providerit Iustinianus, mox videbimus.

n0menque suum n0bili88imum maculavit. Nam etsi imperat0rpr0missis n0n stetisset, tamen in urbe manere et timentes c0nfirmare debuit. 0 autem mirum mihi videtur, qu0d, quamquam null0 0d fieri p0tuit, ut exercitus Byganti0Αnti0chiam ante Ch08r0is adventum perveniret, tamen Iulianu8 legatus distinet pr0hibuit, ne urbs Augusti alersa emeretur. Quare adm0dum verisimit mihi videtur, Iustinianum duces Libani Anti0ehiam pr0scisci iussisse Germanum autem auxilium 00rum desperantem urbem deserui8Se. Bugi autem ante Germani adventum tanti0ehia desendenda et urb0. 1080p0tamiae blinenda erant. Qu0d deinde, p08tquam urbem eum intrasse audivit Hierap0li relicta Edessam Daras in urbem Martinus statim p0st reditum ex Italia missus erat praesidii muniVit, Summ0pere pr0bandum si orati autem, quam Buges habuisse dicitur, ut et militum et civium anim0s firmaret, n0 est cur Vituperetur.

Sed haec aetenus. Ostendisse mihi vide0r, quibus vitiis Ρr000pii rerum ann0 40 gestarum descripti lab0ret. b. de dessae bsidi0ne.

Iam equuntur, quae de Abgar Augusti amie sama tulit. Qui p0dagra c0rreptus nuntiis missis Christum r0gasse dicitur, ut Edessam veniret. Quem recusasse quidem e Iudaea decedere Sanitatem ver ei pr0misisse. 0 etiam addidisse Christum dessem dicunt, urbem nunquam barbari lare X-1 I, 205 seqq.

14쪽

Ac si e0nsideraris, qu0 Ch0sr0es decere e pecuniam, Uam Carrheni offerebant, accipere negavit, cum maXimam partem Christiani n0n essent, sed prisc cultui addicti ), veram 88e illam sententiam. cuius in, Pr0 0pi0 auct0re utimur δ), iudicabiS. Est tamen qu0d 0ntra sacere videatur, si quanta temperantia in Christian0s et in 0rum ecclesias et in sacerd0tes rex suerit, expenderimus Anti0chia, ut un exempl0 utar, eum t0ta deleretur, tamen celesiae metr0p0litanae parSumeSt, quamquam cau8a, b quam legati P0mani eam servari V0luerunt, plane ridicula erat M). 00deris ver ann0 562icti rati est habenda, cuius in fine addita sunt haec verba ):

2 Proc. I, 211. 3 Euagrius IV, 27 Procopium secutus est, Nicephorus Callisti XVII, 16 Euagri narrationem transscripsit. De Cedren p. 31 seqq. ed. Bonnensis infra dicemus. 4 Proc. I, 194. 5 Menander hist. gr. min. ed. indors. Tipsiae 1870 II,

0pini0ni acerbissime repugnant. Praeterea ver c0nstat SasSanidas reges ab initi n0n religi0n se regni t0tius Asiae cupiditate incitat0s imperi0Ἐ0man adversat0s esse. At qu0det Artaxerxes religi0nis unitate ad regnum c0nfirmandum pus esse putavit et Ch0sr0es Magdaci sectat0ribus expulsis mag0rum cultui lavit, his in rebus n0n religi0ne sed studi rei publicae c0nservandae duct0 00s esse, facile intelligitur. Quae cum ita sint, quae fides r000pii narrati0ni habenda sit, inveStigemUS. Atque h0 imprimis quaerendum esse put0, utrum in rebus Abgari regis enarrandis rum0res Ed0880n0 Secutus Sit, an Eusebii hist0riam ecclesiasticam I, c. 13. Illud enim si sedit, pr certo habendum est, relati0ne eius milia quasi ex Ede880-n0rum animis atque sententiis n0bis tradi.

Neque dubitari p0test, qui de Abgar et August sabulam, quae apud unum r0c0pium legitur, fama dessena

pepererit. In iis autem examinandis, Hae equuntur, multiam

quidem, qui Eusebi vel Pr000pi auct0ribus usum esse Cedrenum opinatur, Vehementer errat ). Quare verisimile est Syriacum qu0ndam Script0rem, ne dicam Edessenum eum

Pr000pius quidem et Cedrenus quas praebent narrati0nes multis in rebus inter se c0nsentiunt. Nam apud utrumque Abgarus, simulatque Christi litteras c0nspexit, e0nvalescit, apud Cedrenum exilia tantum vestigia λεπρας in fr0nte regis remanent, ne Thaddae miraculi 0nficiendi saeuitas pr0ripiatur. Abgarum r000pius ποδάγρα lab0rantem inducit, Cedrenus et λεπρα nigra et ἀρθρέειδι χρονί . adessen08 Christi

15쪽

161 7

epistolam quasi pr0pugnacillum p0rtis inseruisse, r000pius dicit, Cedrenus simile qu0ddam perhibet de salvat0ris imagine quam Abgarus mirabili ratione nactus erat. Uterque denique script0r urbem expugnari 11011 0tuisse tradit, r0

dubi Eusebium ' et Drtasse script0res Syriae0s, qui illud

ακρ0WλευΠ0 Π0n habent, perlegit i. Chr0nie0n autem des-8enum, qu0d ip80 ann 540. finitum est, res, quas r000piu8 narrat, pr0rsus n0 attingit ). Ea igitur causa, quam secutum Ch08r0em, ut Edessam aggrederetur, c0mm0tum esse Pr000pius fert, ab ipsis dessenis et esse mihi videtur. Quanta enim celeritate illis temp0ribus fabulae res 0bscuraverint, ex Euagri 3 c0gn0scitur, qui Ch08r0em, antequam diem supremum biret, dem Christianam amplexum esse dicit. Ex qu0 0lligas quam celeriter de dessa urbe de gratissima eiusque periculis, quae Drtiter sustinuerit, fama creverit. Qii laetum est, ut Pi 0e0pii qu0que narrati0 eam sapiat. Urbem autem qu0minu 0pplignaret, n0n caSused a legatis R0manis, qui tum in castra advenirent, Ch08r008pr0hibitus St. Quibus rebus c0gnitis eum ann qu0que 544, ut des-8am bsideret, n0n religi0ne Sed ali 00nsili ductum

2 Vide quae apud Iacobum episcopum Saruginensem legunturinossemanni, Bibliotheca Orientali I, 18.3 Assemanni, Bibl. r. I, 388-417.4 Euagrius IV, 28.

Anti0chia enim deleta t0tius rientalis di0ces00 caput Edessa erat. Neque fugit Ch08r0em, illam si cepi880t, mnem simul R0man0rum per Me80p0tamiam p0testatem labefactatam lare. Tum enim, cum aras inni auxili destitueretur, huiusqu0qu 0ppidi acilis futura erat expugnati0. Quae urbes semel in regis p0t08tatem redacta levi neg0ti defendi p0terant, cum R0manu exercitu Euphratem umen per vim vix transgr0di 0880t. Imperat0 autem iΕde8Sam recuperaturus erat, a Lagica abducebatur, ubi imperii 0mani eversi0nem rex m0liebatur. II. Iam ad alteram disputati0nis partem acced0, qua utrum de industria r000pius rerum veritatem depravaVerit, Uaeritur.

a. De rebus ann0 54 et 542 in riente gestis. De r0e0pii fide in rebus ann0 541 et 542 a Belisario

gestis narrandis aesturatius adhuc disputatum n0n est.

Gibb0nius' enim et Mah0nius ), illius sententiam se

Datinius , hist0rias suppleri didit necd0tis, qu0rum narrati0nem illum pr0 vera habere ipsa quaerendi rati arguit. Iam hist0ria quid praebeant inspiciamus 3.

16쪽

Exigit praesidi relici per l0ea impeditissima Ch0gr0es pr0pe fines R0man0s iter sedit. Qui Sisaurium et Nisibin

tenebant Persae impedire n0n 0tuerunt, qu0minus R0mani Assyriam Va8tarent. Rum0re autem, regem e0ntra Hunn08 Iberiam devastantes pr0fectum esse Belisarius ad irrupti0nem impelli debuit. Invasi denique Hunn0rum qu0rundam in Armeniam facta, qua Ch08r008 0man0rum animos a Lagica abduci 0luit, nullius m0menti fuit, cum in aneed0tis demum eam r0e0pius leviter attingat ). Belisarius autem magno exercitu c0mparat0. quamquam Ch08r00m in Assyria n0 esse per expl0rat0res certi0 factus est, ne Iustinian quidem iubente c0mm0vetur, ut l0ngius pr0cedat, sed in I pugnand0 Sisauri casteli Nisibis magnique, qu0d ibi erat, praesidii rati0n0 0 habita tempus terit Casteli capi cum nihil ei bstet, qu0minus pr0grediatur, caStra n0n 0Vet, exercitus autem m0rbis c0nscitur Arethas, Saragen0rum regulus, quamquam elisarii praecept m0rem n0n ge8Sit, inertiae crimine magister militum n0 liberandus erat. Quae si c0nsideraverimus, quin talem belligerendi rati0nem a Belisarii c0nsuetudine et 0ribus plane alienam esse, lateamur, sacere n0np0terimus. Occasi0ne enim ersarum puniend0rum pp0rtunissima blata, pedem reser et haud ita mult040st imperat0ris iussu Bygantium pr0ficiscitur. Haec innia iis, quae in hist0riis Pr000pius narrat, neque explicantur neque excu8antur. Praeterea Ver quibus angustiis in Lagica rex retineretur Silenti praeterit ), ac si qua c0ndici0ne rati0nes et I0hannis et elisarii habita sint c0nsideraveris, ut 08 aliquid celet, r0e0pium pstram dedisse

Iam quid in necd0tis sit' videamus, ubi his verbis ):I Proc. III, 23. 2 Proc. II, 88 octavo demum historiarii libro breviter rem attingit. anecdota III, 22 seqq.

arguitur. Neque negari p0test ea, quae in hist0riis legimus, egregie suppleri a necd0t0rum narrati0ne, quae licet aeerbitatqn0 careat, pr0 di0, qu pleriamque Script0 ardet, m0desta eaque de causa fide digna 88 Videatur, praesertim eum ab iis, qua in hist0riis leguntur, diversa n0n sit i). Nihil0minus quaerendum St, num elisariuili rebu8, quas Pr0e0pius assert, re Vera e0mm0veri p0tuerit. Et sillo Vandalie et G0thic illum ux0rem sedum habuisse c0nstat. Vittigi 0mam bsid0nt inprimis securitati Ant0ninae pr0vidit atque in edunda expediti0ne eum iam ine esset, ut 0mam intraret, rum0re Van0 blat0 0rtum, ubi illa erat, a G0this esse aptum uini c0nsili privatus ac0natu destitit. Quibus quae de castitat et de erga ux0- rem asser Ρr000pius quasi e0mmentario illustrantur, ut eum sumin et vehementi8sim am0re Ant0ninam amplexum fuissee0lligas ). Itaque mirum n0n ut Belisarium, qu0d ab ea, quam maxime diligebat, Spstrui atque illud se vidit, ut 0mnia 90Stp0neret, c0mm0tum 880. Quare Pr000pii 0ntentia pr0banda est, illum h0 ann gl0riam Suam maelita8Se. Quae eum ita sint, n0n est qu0d dubitemus, quin Ρr0c0pius veritat0m ServaVerit, quant studi Th00d0ra Ant0ninae amicae inimic0s ulta it, explicans, quamquam inittria8, quibus singul0s assedisset, script i sine dubi exaggeraxit, cum et in Ant0ninam et in Th00d0ram di effrenat furat. Neque quidquam bstitisse, qu0minu Belisariu8, quae ab se neglecta 880 r000pius expr0brat, persedi88et, iam SV

17쪽

20 21

pra Vidimus. Verba autem, quae script0 magistrum militum dicentem tacit ) ὁ γαρ βασιλευς μακράν π0 ἀπολελειl μενος

esse intelligimus, cum ipsum imperat0rem rerum pp0rtunitate e0gnita irrupti0nem fieri iussisse Sciamus. Quare solus Belisarius commodorum amissorum incusandu t. Ch08r00 autem, nimia audacia ne dicam amentia egerit, quaeramus. Superi0ribus temp0ribu R0mani, h0stes a Mes0p0tamia arcere satis ducentes, rarissime in Persarum fines invaserant, tunc autem G0th0rum regii destruend0 ccupati tantas e0pias in Orientem missuri esse n0n Videbantur. Ac

susceptam 8Se regemque S0la 0rtuna lavente Summam calamitatem effugisse iis, quae Supra dixi ), stendisse mihi

The0d0ram litteris datis, ut est in necd0 8, a Zabergane ), ut Ch08r0em ad pacem laciendam e0mm0Veret, petiisse verisimile est. At qua rati0ne iis ad Sediti0nem exercitus sedandam rex uteretur, r000pium, ut 80let in necd0tis, ineptissime e0mmentitum esse put0. Anii sequenti cum ineunte vere Ch0sr00s imperium R0manum invaderet, ut pr0hiberet, ne imperat0r 0pias in Lagicam ad Petram ppugnandam mitteret ), magister militum per Orientem n0ndum Byganti pr0sectus erat, ut exercitus Persarum Euphratesia peragrata in Syriam irrupturus

ductum esse putant, id quod rebus ipsis refellitur.

esset, cum elisariu8, quem de impetu Ch08r0is certi0 factus Iustinianus miserat Zeugma advenit. 0mani autem ex hibernis n0ndum egressi 88 videntur. Qii factum est, ut Persa ingenti exercitu i inter Mes0p0tamiam reliquasque Orientis di00desis pr0vineius immiss Belisarium Syriae reliquarumque pr0 vinciarum c0pias in unum l0cum e0nducere pr0hiberet. Qui qu0niam ad regem in acie reiiciendum n0n valuit, ip0ntem, qui in pr0 verbi e8t, aureum aedificavit, Callinicum autem tueri n0n 0tuit, cum par m0enium, quae in melius restituerentur, ill temp0re versa h0sti aditum sucillimum

praeberet.

faciunt, pr0rsus inter se c0ntraria sunt. In hist0riis enim Belisarius amplissimis laudibus si eri ur, qu0d cum paucis ingent0m Ch0sr0is xercitum r0pulisset, mai0remque eum apud R0man0s adeptum esse gl0riam Pr0c0piu dicit, quam cum

Etsi iure elisarium a r0c0pi in aneed0ti gravissimi criminis accusari supra pr0bavimus, Callinicum amissum ut ei crimini arset, malignitate uetus est. Ipse enim l0cu8, qu de hac re agitur, suspici0nem qu0damm0d m0vere p0test: Belisarius periurus suit, Pr000pius inquit, unde actum est, ut de 0bstanteramnes, quas uscepit, expediti0ne8, Uae enu-

des errathes. Immerito elisarium accusari Procopius non Significat, ut ex illis verbis: D δε οσον ἐπισπεσθία τοῖς πολεμιοι δε σπουδῆἔσχε κτλ. cognosci potest.

18쪽

merantur, male Succederent initium autem calamitatum fuit

Callinicum amissum. Rebus autem ipsis r0c0pii accusati0 refellitur i). Sed ad hist0rias redeamus. Quibus supprimi aliquid hisce verbis manifestum fit ): καὶ Πελισαρι oc 'tiωλεῖ ἐς Γυρύν-

Iam inquirendum est, verumne Sit, avaritia et ulciscendi studi Iustinianum et Th00d0rum Belisarium et dimidia partero familiaris et praesidii pra0t0rian brunt priVaSSe. Th00d0ra qu0minus perseereni Belisarius et Buges, qu0d minitati erant, si pr0hibere studuit, n0n mirum sedit. Ac si e0nsideraveris et qua audaei in Italia licet 0mm0d imperii ille mandata imperat0ri neglexerit, et 0this regnum

1 p. 20 eq.2 Proc. I, 249. 3 Proc. III, 30. Marcellinus Comes Migno Patrol. Ser. I, Vol. I, p. 945): Ind. VIII. post consulatum Basilii anno IV. 545

.... Beli8arius de Oriente evocatus in Offensam periculumque incurrens grave et invidiae subiacens, rursus remittitur in Italiam.

Temporum rationes Marcellinus confudit. D. quae Ind. VII facta sint. 4 Iam vide, qua de Buge ferunt auecdota. Qui si tantopere aegrotasset, Iustinianus laud facile eum imperatorem fecisset. D.

Proc. II, 15 Agath. p. 104.b Proc. II, 276.

p08uerit, et qu0 quantaeque fuerint trapes et familia eius ), tantum virum sibi pericul Dr0 0n iniuria August0s putasse veri speciem prae se ferre tibi videbitur Qua sententia ducti et pibus et familia, quibus n0cere p08Set, eum XUerunt Avaritia perm0t08 suisse e0s a Pr0c0pi ineptissime c0ntendi et iis, quae diximus, manifestum sit et e0 qu0d divitias ingentes in e0mm0d imperat0ris elisarius saepissim c0nsumpsit, vinditur. 0tum est enim omnibus lare proeliis h0stium aciem fugatam, Italiam et Africam expugnatam paene esse a s0la eligarii familia, quae sine magnis impensis retineri n0n 0tuit. N0n erat igitur, qu0 Augusti eius divitiis inviderent, quae ips0rum Saepe Vict0riarum gravissimae causae exstiterant.

Quam ver inepte r0c0pius reserat in Orientem Beli- Sarium missum 110n esse, qu0dont0nina in illas pr0vineias revertere recusasset, quippe ubi gravissimis iniuriis assecta esset, sed c0mitis stabul0rum munere unctum in Italiam esse pr0sectum, intelliges, Si rec0rdalli eris, quantum periculum

19쪽

2425

vix cred0.

expediri 40880b. De indutiis ann0 544 et 552 saetis. De indutiis ann0 545 et 552 initis Pr0e0pius hist0riarum libr0 I, p. 28 et Π, p. 506 80 1. 0 p. 56 Seqq. 0quitur.

Quibus l0cis quam illam r0 temp0r diss0ciatae tractantur, tamen eas simul iidici, subiicere necesse est.

Pr0e0pii verba quae de anni 45 indutiarum c0ndidi0nibus adit legenti dubiit in ii in rit, quin indutia illa ad 0mnes R0mani imperii partes pertinuerint. Qu0d e magis miramur, qu0d r0c0pius neque in hist0riis seque in an0ed0tis rupti mederis menti0n saeta qua Ch0sr00s in Lagicam0liebatur ac praeeipue bellum a Iustiniani ann indutiarum quari ren0vatum describit; et Isiligunas l0gatus n0n bell0 Lagie sed ab Aretha et Saracenis, Η0man0rum 1 ederatis,

qui temp0re n0ndum exaet Alamundarum exaS80nt, indutiarum fidem vi0latam esse queritur; rex autem Persarum,

quamvis ill ips temp0r res R0manae dilabi vider0ntur, cur pr0 0natu Petrae recuperanda irrupti0n in Mes0p0tamiam laeta ab imperat0re p0enas n0n Sumpserit, Pr000pium Si Sequimur, n0n intelligimus. Quare mihi anim perlustranti qua ali l0e exp08uit, Ch08r00m aras urbis expugnati0ne desperata, ut Lagicam diti0ni suae subiungeret, e0ntendisse ), Pr000pius aliquid silenti praeteriisse videtur. Atque cum regi c0nsili0, qu0dl000, quem attulimu8, explicatur, ptime c0nvenit, qu0 Isdi-

guna ann 545 a Ch0sr00 Bygantium missus apud Iustinianum de pace nec paucis nec multis egit ). Sed indutiarum c0ndici0nibus ann0 552 pactarum descriptis res ad liquidum perducetur ). Quarum descripti0nem iam necd0t0rum sapere malignitatem nem0 8t, qui neget. Neque enim imperat0ri neque Ch08r0is legat parcitur. Qii factum esse mihi videtur, ut minus accurate re explicetur. L0ngum est r000pii verba repetere, quae Si perlegeri8,110 habere te plurim0rum40man0rum sententiam Sed r0- copii tibi persuasun erit.

pt0 satis dilucide signiscat atque adem re, qua Upra, sl en dimur bellum quamquam c0ntinuari et Pi 000pius et Agathias auct0re Sunt, neque Ch08r0es neque Iustinianus παρασπονδήσας appellatur. Quibus rebus Agathias, cuius iani verbis utar, lucem assert ) ὀλίγι' G, inquit, ubi προσθεν ἐρεχειριαν ΠεΠ0ίην , α

bus indutias ad Lagidam n0n pertinuisse apparet. Qu0d itas habuisse et seript0ris m0res ind0l0sque et res ipsae declarant. Anii demum 556β illis qu0que regi0nibus indutiae pactae Sunt, ann0 562 pax inita est '). Quibus rebus c0gnitis illud R0man0rum iudicium id esti II, 489.1 II, 507. 2 II, 36 8eqq.

3 II, 539. Mailretus Procopii sententiam sequitur dicens argumentum libri IV belli Gothici capitis T Proc. II, p. 459 esse hoc: Indutiis a Chosro confirmatis, nihilominus belltim adhuc in

Lagica geritur.

4 Agath. p. 103.

5 p. 275.

6 Menander l. c. . t seqq.

20쪽

Pr0c0pii verum n0 esse intelligitur. Nam Iustinian0, qualis esset rerum R0man0rum status, reputanti n0 erat, qu0d indutiarum c0ndici0ne n0 acciperet. 0 enim ann cum Narset duce bello G0thie finem acturus miles pes in Italiam c0nverteret, inducias, quibus Armeniis et Orientis di0ecesi pax redderetur, eum libentissime pepigisse manifestum est. Exiguus autem exercitu Sati erat, qui subage rege auxiliante ersas universam Lagicam ccupare pr0hiberet. Quatu0 denique centenari0rum summulam in quinquennium per80lvere et facillimum erat neque tributum appellari p0tuit. Ulla autem c0ndiei0n Lagicam ersis cedere Iustinian0 unquam in anim fuisse iis, quae et Agathias et Menander narrant, negatur ). Quin p0tius erga ann 562 0tam regi0nem milesque, quae in LaZ0rum fide erant, gentes praeter Suan0 R0manis restituerunt ). Indutias ann0 545 iisdem c0nditi0nibus, quibus ann0552 Iustinianum fecisse, ex e qu0que elucet, qu0d laedera superi0ra ren0vabantur et qu0 res Italicae mai0rem curam p0stulabant. Itaque pr0nus erat ad indutias, quae ad agicam n0 pertinerent, pangenda8, prae8ertim cum Lag0rum a R0manis alienati0nem sum m ipsis detriment Dre videret. Quam spem eum n0n sesellisse tempus d0cuit. Res cum ita se habeant, iam quaerendum est, utrum Pr0c0pius de industria rem c0rruperit, an ign0rati0ne Lagicam indutiis esse exclusam si eum fugisset, sine dubi inanecd0tis vi0lati Dederis imperat0rem arguisset Rem autem gravisSimam ut Pr0c0pius nesciret, fieri n0n 0tuit. Odium denique eius, de ii iam supra diximus, null0 ali l0c hist0riarum facilius c0gn0scitur. Quae cum ita sint, c0nsili atque industria rem in peius

eum c0nVertiSSe put0. . 1 Agath. p. 53 quinquaginta milia militum Romanorum in

Lagica fuisse dicit Menander, . . . , rg. 3. 2 Menander l. c. s. 15.

H0c, qu0d iam incipimus, capite primum inquiremus, utrum Iustinian Persarum regnum delere in anim fuerit, an Ch0sr0 imperium Γ0manum. a. trum Iustinianus an h0sriles belli auct0 suerit, quaeritur. De hac re quid Pr000pius iudicaverit querentibus n0bis ab necd0tis est i diendum. In quibus, ubi ' imperat0rem 1101140minem sed daem0nem esse stendere Studet, cum qua calamitat 0rbem terrarum Me0rit 40minis ind0l plane abh0rreat, bellum qu etiamtum in Lagie R0mani et er-Sae c0nterantur, ill audi0re X0rtum esse dicit. Sed iam ipsius verba audiamus δ): ἐν siti γαρ ὁ ο 0ης υ ς τε

caedisque cupiditat ab imperat0re e0mmisSa Sunt. Quam sententiam, si tu necd0tis 80lis invenires, iure ex di Script0ris pr0laetam esse duceres. At ver in hist0riis

SEARCH

MENU NAVIGATION