장음표시 사용
21쪽
ipsi imperat0rem n0n anguinis pr0sus v0luptat quidem sed regni assanidarum evertendi causa belli auct0rem suisse fr0c0pius c0ntendit. Duabus enim illis rati0nibus, quas G0th0rum legat0set Arsacidas ante Ch0sr00m die0ntes lacit, Suam, ut 80let, opini0nem exprimit Iustinianum eam b causam ccidentem recuperare ut pibu eius Sus regnum ersarum deleret. Cui minime repugnat, quae quasi excusaturus verba rati0ni
βασιλεῖ καὶ ' λεβώνδρω τι, Μακεδονι, uim studi Iustiniani imperii augendi laudat e0nfirmatur. Quae cum ita int, dubitari n0n 0test, quin r000pius putaverit imperat0rem, ut regnum Persarum verteret, peram dediSSe. Quam sententiam Gibb0nius' et Mah0nius' secuti sunt nec n0n Dalinius ), qui ueta e0nsiliaque imporal0ris acerbi8sime castigat. Quid Pr0e0pius de Ch0sr0is impetu statuat et l0cis supra mem0ratis et h0 manifestum fit δ): περ Libyam expugnatam
ην τὴν διάνοιαν, ἀλλὰ σκῆς ει επινοεῖν θελεν, πως δὴ λυγω τινὶ 1 I, 158. 2 Gibbon VII, 267 Noto 61 Procop in his public history seelsand mahes us seel that Iustinian vas liuorue author os the warboli Per II, c. 2, 3. 3 Mahon l. c. p. 285. 4 Dah l. c. p. 305 seq. 38 seqq.
ευπρεπεῖ - 0νδὰς λυοειεν Ex universa autem belli causarum descripti0ne elucet, r000pium rem ita intelligi velle: Ch0sr0em legat irum G0thie0rum et Arsacidarum rati0nibus perm0tum esse, ut Iu8tinianum praeVeniret, ne ipSe praeVeniretur, itaque muta, quae sect8Set necessitate c0actum sedisse et, quamquam pri0 arma cepi88et, imperat0rem bellum m0visse in). Cui pini0ni et Gibb0nius et Mah0nius adstipulantur. Sed antequam eam examinemus, necesse est l0cum asseramus r000pianum, qui ab iis, quae explicavimu8, maxime dissidet. Pessimis enim Ch0sr0is 0ribus descriptis script0r
na8cuntur sententiae inter se c0ntrariae Pr0e0pium h0 l0c0 aut immerit Ch0sr0i maledicere aut ea, quae dixerat, blitum vera pr0serre. Illi autem verbis, licet in dubium v0cent Ρr0 0pii inceritatem, nitendum 110nae880, Sed alii argumentis eius err0rem refellendum cenSe0. Neque Ver ullus est script0r, qui eum e0nfirmet aut impugnet. Iustinianus autem si Persidem expugnare V0lui88et, superi0rum imperat0rum vestigia plane dereliquisset. Quae cum omnibus aliis rebus gerendis premeret, verisimile n0ne8t, eum rati0nes, quibus illi rempublieam e0ntra Persas uitierant, deseruiSSe. Sed h0 unum egisse illum ut imperiumiceidentale in suam p0teStatem redigeret, e rebus, quas ge8Sit tam manifestum est, ut pluribus exp0nere supervacaneum sit. Ch08r0is regnum destruere nunquam ei in anim fuit. N0vella enim VIII, qua universam rei publicae gubernandae rati0nem c0mmutat Igann0rum dediti0 0nstituti0
l Quod non impugnant, quae III, 24 narrantur. 2 Proc. I, 93.
22쪽
quattu0 Armeniarum, castell0rum et m0enium exstructi0nes restituti0nesque ad pr0vinciarum et administrati0nem et securitatem spectant. Summi autem p0nderis in hac quaesti0neh0 mihi esse videtur, qu0 nulla rescript0rum praescripti0ne Iustinian c0gn0men datur Persicus. licet Anticus, lavidus Francidus etc. appelletur ) Qu0d tim0ri tribui 0 p0test, cum Franci aliaeque gentes n0 min0re eum detriment qllam Ρersa p0tuissent asscere, sed hac rati0ne imperat0 Se regnum Sassanidarum imperi Ῥ0man par, gentes autem illas, 'quibus c0gn0men Sump8it, subiecta putare significat Illa
quicquid minus est rei publicae n08trae per n0S, ultim08 SerV08su0s restituat in su0 0mine Deus' ad pr0vineias ecidentales
a barbaris ccupatas x0care nem est qui neget ) Sed ut Iustinianus regi0nes trans Tigrim ali0eletian imperi additas,
1) Τ rnosori, rotatio θ'un voyage dii evant III, p. 80 inscriptionem profert, quam Trapezunte descripsit, qua et alia et IIAPTI cognomen ei tribuuntur. Quod in ANTILO mutandum
2 Cod. Iust. I tit. XXVII prooemium. 3 GDorer, Bygantinische Geschicliten Herausg. On I. B. eiss. Gra 1874. II. d. p. 31 seqq. eadem est sententia, licet ceteris in
rebus Procopium acerbitate contra imperatorem superet.
4 Ammianus Marc. XXV, 7, 9. 5 Amm. Marc. XXVII, I 2, 4, 16. 6 Herodianus VI, 4. ἔλεγε δὲ χ πρεσβεία δει δὴ κελευμ uγας
perarent, et Artaxerxes ipse et p0steri eius R0manis bella intulerunt. Quare si mai0rum c0nsilia Ch0sr0es sequi v0luit, bellum evitari n0n 0tuit ). Quibus eum stetisse ex e elucet,
qu0d, ut mem0riae pr0ditum est, Artaxerxem maxime imitari studuit. Quae cum ita sint, eum tim0re c0mm0tum 8Se, Ut fines R0man0s invaderet, verisimile n0n St. Sua sp0nte autem imperat0re n0n lacessente eum R0man08 ex Asia eiicere m0litum esse omnibus rebu8, qua ge8Sit, apparet. Qu0d ut efficere p08set, classe ibi pus esse rex n0nign0rabat. Quare, ut ram maritimam ccuparet, peram
dedit. Syriam autem expugnare cum perdifficile esse intelligeret, ubi primum p08 patris bitum rerum p0titus est, ad Lagicam subigendam animum intendit. r000pit Ver narrati0n dem0nstratur illum 80la fratris sediti0ne e0actum Sse, ut ann0 533 cum R0manis pacem iniret, qua Scanda et Sarapanis castella, quibus m0ntium Mesellitie0rum angustiae claudebantur, imperi restituta sunt 3. Irrupti0ne autem ann0540 laeta Syriam et Ciliciam expugnare voluit δ), sed eas retineri n0n 0sse Mes0p0tamiae urbibus in terg relictis m0x expertus est. Expediti0nem illam imprudentissime susceptam fuisse iudicabis, i 0nsideraveris Ch08r00m pr0pter frumenti in0piam per Euphratesiam revertere 40n 40tuisse. Itaque,
1 Malcoim, histor o Persia, London, 1815 voles, p. 94note',
librum Artaxorxis de vita sua et rebus gestis, qui aranameli inscribitur, Chosroes maxime adamavit. - Eutychius ed. OchOkius, II, p. 179 seqq. In mediam etiam prolatis Agd shiri libris, qui ipsius instituta, quae observare solebat, continerent, ad eas observandas homines adegit idque scripto provinciis significavit.
2 Proc. I, 11 seqq. Malalas, p. 72. Gibbon l. c. VII, 266.3 Proc. I, 180.
23쪽
ne quis Euphratem flumen traiicere eum pr0hiberet, condici0nes a Iustinian0 blatas libentissime accepit. Quibus stare ei nunquam in anim fuisse ex e c0lligitur, qu0 0mnia fecit, ut imperat0 Dedera ab e vi0lata esse declararet. Qu0d Daras urbe ppugnata demum actum est Ch0sr0 haud invit0, cum Anti0ehia deleta praeda ingenti p0titus et rebus R0manis summum detrimentum attulisset et ipse viribus auctis bellum gesturus esset. Ann autem 54 cum Lagi ad eum desiderent, qua diligentia Petram ppidum muniret ac tueretur ex eo intelligitur, qu0d, quamvis m0ntium Meschitic0rum natura maxime bstaret, ruesidium et c0mmeatu et armis abunde 0rnavit et materiam ad naves l0ngas aedificanda c0mp0rtandam curavit. 0nsilium autem Lagica p0tiundi Ch0sr0em iam regni sui initi cepisse supra diximus. Quae cum ita sint, Ρersam n0n tim0re, ne Iustinianus eum aggrederetur sed ne 0pp0rtunitatem temp0ris praetermitteret, bellum suscepisse
Quaerat quispiam, qu sactum sit, ut r0e0pius h0cn0 intelligeret. Mihi quidem hae c0niectura verisimilis videtur Script0rem, cum ccidentem expugnare imperat0ri in anim esse eundemque, ut gentes rem0tas amicitia sibi c0ntra erea adiungeret, peram dare videret, bell0 ei sic0 Secund0 0riente putasse Iustinianum t0tum rientem sibi subacturum esse, id qu0d plane dementis fuisset. Ex h0 err0re principali n0nnulli pendent gravissimi, de quibus iam quaesti0nem instituemus. b. De Alamundar et Hunnis. Ρrimum quidem imperat0ri iniuria crimini dat r0e0piusi Alamundarum, ut ad 0man08 deSci8ceret, eum pecunia tentasse et Hunn0s qu0sdam, ut irrupti0nem in Persidem sacerent, instigaSSe.
apud Menandrum in hisce c0mpr0bantur Verbis: ἐξεπισωωι
sed donis annuis impetrata sunt, quae aliqu0ties intermittebantur. Nihil0minus Ambriis lamundari filius ea ann0562, eum pax inter R0man0 et 0rsa fieret, vindicavit tributa esse dicens '). Cum igitur, quae de Ala mundar a r0e0pi traduntur, Vera int, n0n est qu0d, quae de Hunnis asseruntur, in dubi
Sed summa fuisset dementiae, si Iustinianus 60dem ill0 temp0re, qu maxime, Ut pax vigeret, ptare debebat, Hunnis c0ntra ersas inditatis Ch0sr0 belli causam praebuisset. Stultum autem imp0rat0rem fuisse s0lus r0e0pius mentitur. Quar cum de Sabiris' agi videatur, qu0rum altera pars R0manis altera Persis favebant, hac rati0n mutandam 88ecense sententiam Script0ris Iustinianum peram stilisse ut 0mnes abir0 ad se traheret ). Quas res r0gem ad 0llum R0manis inserendum minim0 excita88 ex iis, quae Supra exp08uimus, elucet. Iu8tinianUS autem prudentissime egisse mihi videtur, qu0d bellum, qu0devitare n0n 0tuit, quam diligentissime paravit. Qu0d eum saceret, Dedera null0 0d vi0lavit, cum ullam Saracen0rum menti0nem in laederis instrument laetam I I, 55 III, 73.1 Menander . . . 29. 2 Menander . . 3 Modo in partibus Romanorum modo Persarum inveniuntur. Proc. II, 509 orsas sequuntur; I, 74 II, 29 548 a Chosroo Fcuniam accipiunt. Agathias p. 234 Gubagen regem sequuntur pecunia commoti, Proc. I, 290, 296 Agathias 177, Romanos. 4 Proc. III, 7 Dωρίζεσθ)ret.
24쪽
esse r000pius ipse negaret i) Hunni ver plane sui iuris
Qua cum ita sint Alemanni'), qui, ut 0m0nstret, quantum agitium c0mmiserit Iustinianus, ineptissime c0ndici0nes pacis ann0 562 saetae, ita praebet Menander, adhibet, et Gibb0nii '), qui Pr0e0pium sequitur, sententiam utilem
e. De rebus Armeniacis. Res Armeni0rum qu0d pluribus a r000pi exp0nuntur, iure miramur, cum neque in bell0 0stea est Ch08r0em Armeni0rum rati0nem habuisse neque pus fuisse illum ab eis instigari, ut bellum R0manis inferret, VideamUS. Atque ipsa rerum narrati0ne 3 0Dnd0r, qu0 principi quidem de Armeniis unctis l0quitur Pr0e0pius, in fine autem Arsacidas regum armeni0rum 40ster0s duces suisse rebellantium audimUS. Qu0dsi ita ut Ρr000pius resert res se habui88ent, imperat0rem in ausa suisse eluderet. Quare eas dilig0ntissime
Rerum Armeniarum rati0, eum Iustinianus imperium suscipiebat, haec erat Tres erant Armeniae in Armenia'.')et II 'hin ripa dextra Euphratis fluminis sitae cum agani seu L00nt0p0li et Meliten capitibus, magna Armenia' in sinistra Euphratis ripa, cuius metr0p0lis erat The0d08iup0lis. Ex Armenia magna austrum Versu pergenti quinque, quae
1 Proc. I. 154.2 In notis ad historiam arcanam, Proc. III, 3 9. 3 Gibbon l. c. 26 Seqq. 4 Proc. I, 15 seqq.5 Quod e Novella VIII anno 35 composita elucet. quod anno 28 aliam descriptionem fuisse putemus.
6 Nov. VIII. Notitia g 43.7 l. c. g 22.8 l. c. g 23. Nov. XXXI, cap. I. Proc. III, 246.
dicebantur, gentes ecurrebant: 80phanen 80phene Angi- tene Athlanen et Balabitene i). Armenia I et II. Vespasian imperat0re in pr0vinciae larmam redacta fuisse videntur'), gentes Di0cletianus δ), Armeniam magnam h00d08ius I. M imperi adiunxerat. Armenia II et magna praesides habebant e0nsulare8Φ), Armenia I. 0rrect0rem ). Res gentium a satrapis administrabantur, qui rebelli0ne facta en0ne iubent praeter satrapam Balabitenes pr0vincias hereditari iure n0n amplius btinebant, sed quemcunque imperat0 id0neum putabat, insignia accipiebat in Armenia magna e0me Armeniae militibus praeerat. Neque hunc neque atrapas sequebantur milites R0mani, sed Armenii sub e0mit et satrapis s0li rem bellicam subibans y).Qu factum est, ut, quamvis summa Drtitudine et virtute bellica essent, Armenii pr0hibere n0n4088ent, U0minUS Cabades pr0veheretur. Qu0d eum intellexisset, ustinianus statim imperi suseept h0 damnum t0llere studebat. Edici imperat0re Iustinian e0nsule ann0 28 pr0p0sit0' Sittas c0mit Armeniae sublat magister militum per tres Armenias, 0ntum P0lem0niacum et gente c0nstituitur et subduntur ei et duces harum regi0num et numeri,n0 80lum qui in praesenti c0nstituebantur 110 vi sed etiam, qui de praesentalibus, et quattu0 numeri, qui de Orientalibus1 Nov. XXXI, cap. 1 g 3. Proc. l. c. 247. 2 Marquardi, Rom. Siaatsverwaltun I, Leipeti 1873 p. 10.3 Ammianus Marc. XXV, 7, 9. 4 Proc. III, p. 245 seqq.5 Nov. VIII Not g 22, 23. Proc. III, 24 solum comitem
nominat. Novella VIII l. c. εἰρχων 2 ρυενιας ιιεγαλη inVenitur, quem sino dubio Theodosius II instituit. Isamberi l. c. p. 759 nihilominus Procopium Sequitur.
6 Nov. VIII Not g 43.7 Proc locis it Cod. Iust. I tit. 29, 5.8 Cod. Iust. l. e. annum praebent Malalas p. 479, Theophanes I, p. 268 Cedronus I, p. 463.
25쪽
0 aliis agminibus 80gregati erant The0d08iup0lis sedes erat magistri i), cui h0cediet,imperiumqu0que, qu0d Satrapis ademptum erat, traditum est '). Sittas, simulatque magistratum accepit ex indigenis scriniari0s in suum s seium recepit et ab imperat0re impetravit, ut indigenas sciniari0s militiae inservientes ex edici eius deligere sibi liceret δ). Quae instituta necessaria fuisse iam Supra dem0n- StraVimus, et Spem, qua ductus Iustinianus Sittam delegerat, eum n0 sesellisse et Pr0c0pius et I0annes Malalas testantur Mi. Nihil0minus res mutata principum Armeni0rum, qui p0puli
duces nati erant, invidiam excitasse videntur, qu08 auct0ri tatem suam a R0manis praefectis militaribus minui aegre ferre c0nsentaneum esset. Vulgus m0lestis praesidiis R0manis minime savisse, mirum n0n est. Maxime autem iis, qui
iura a mai0ribus accepta c0nserVare studerent, timendum erat, ne rerum qu0que civilium rati c0mmutaretur.
Anii 534 pace cum Ch0sr00 rmata, Iustinianus Africareeuperata ad 0th0s ex Italia xpellend0s animum advertit. Qu0d ut perseeret pus erat ut inn0s vires pesque imperii 0rientalis c0lligerentur. Itaque n0vella VIII. 0mp0sita Iustinianus et aliis rebus institutis et vicariis Asianae et P0nticae di00cesis e0mitisque, cuius n0men solum remansit, Orientis p0testate sublatis t0tam rei publiea administrandae rati0nem c0mmutavit. Qu0d dietum multa alia ad pr0vinetarum administrati0nem
2 Malalas p. 429 inepte pluralem habet κομνὶrας. QiIO JOL κας nominat, satrapae sunt gentium, cum postea duces Romani in oppidis inveniantur Proc. III, 243. 3 Quid exprimant illa verba Malalae . 430, καὶ παoέσχεν
4 Sittam magistrum secisse imperatorem, quod res Armeniorum bene novisset, ex e quod ganos ante hoc bellii subegit Proc. I, pag. 78 iure colligitur.
Spectantia ecuta Sunt, qu0rum paene ninium c0mmunia erant haec Militum p0testas et rerum civilium administrati0 plerumque in unum transferebantur praesidem, omnes praesideSius fisci diligentis8ime Servare, 08 autem, qui munera emerent vel venderent peculatusque sacerent, p00nis gravissimis affici iubebantur.
Εdiei XV Kal. Aug. Belisari V. C. 0ns. ann 535)pr0p08ites' quae c0n8tituuntur, ad Armeniam quoque pertinent. Ex Helen0p0nt ut 0nt Ρ0lem0niac pr0Vincia una esscitur, cui n0men datur Helen0p0nt0. Militum imperium rerumque civilium administrati ad unum transseruntur m0derat0rem. Sine dubi ei et, qua Sebast0p0li et Pityunte in ppidi erant, e0pia et, quae Lagicam tenebant, subditae
Quibus rebus c0nstitutis, magistr militum per Armenias P0nti et Lagica imperium ademptum St. Tali autem rati0n0, qualem l0ei natura ipsa p0stulare videbatur, finibus a Persarum invasi0nibus defendendis imperat0 minime pr0viderat. Quare n0va pr0vinciarum descripti01101 diutius quam unum annum duraVit. Iam ante n0vellam XX. editam praeses c0nsularis Armeniae magnae interirdinari0s relatus erat'), XV Kalendas Apriles p0stc0nsulatum elisarii ann0 536 tres c0nstituti0nes e acr08crini pr0dierunt, quae ad res Armeniarum spectabant'). Parte egregata, quae tunc dicebatur, Helen0p0nti, tribus Armeniis et quinque gentibus quattu0 essectae sunt Armeniae,
26쪽
Praeterea καὶ ὁποσα τῆς περιο δε εσKν Dro id est Lagica Sebast0p0lis ityus gann0rum gens yi, Hae Una cum Trape-gunt et Cerasunt amelen0p0nt segregatae sunt. Prae808 Spectabilis pr0c0nsularis sine imperi militari erat.
Praeses erat c0nsularis sine imperi0. Appellati0nes 8que ad quingent0 80lid08 ex Armenia L deserebantur pr000nsuli Armeniae I. Hunc m0dum quae excedebant e duabus pr0- vinciis praefeci praet0ri c0mpetebant ). Armenia III. urbos habebat Melitenen Aream Arabissum C0manam Cucussum antea Armenia II). r0vinciae imperat0 c0mitem spectabilem, qui et rerum civilium et militarium iudex esset, praefecit. In quem rdinem, ut virum dignum astigi cinguli et 1igurae pr0m0veret, maxime peram dedit. Armenia IV. quinque gentibus e0nstabat. Urbes e0mmem0rantur Martyr0p0lis et Citharigum, quas praesidia R0mana sub ducibus
1 Proc. III, p. 256 ι - 2 Novella XXVIII, prooemium. 3 Novella XXXI, cap. I. cuius olim provinciae fuerit Brisa, non iuvenitur. Quare cis Euhn, Stadtischeon burgerlicho Versassun des romischen Reichs. II, p. 243. 4 Novella XX l. c.
tenebant i). Praeses erat 0rdinarius in imperi0. Appellati0nes usque ad quingent0s 0lid0s c imit Armeniae ΙLc0mpetebant, hunc m0dum quae superabant, sicut in Armenia I. Bygantium deserebantur. Praeses Armeniae . cacius ille erat, cuius menti0nem laeti r000piUS. Armenias, quae tune dicebantur, II. et III iam diu in pr0vinciae Drmam redactas fuisse supra mem0raVimus, eaedemque Secundum leges R0manas vixi88 videntur. 0nge aliter se habebant res gentium et Armeniae magnae, ubi Arsacidae usque ad illud tempus Supererant. Arsacem enim alterum n0visSim0rum Armeniae regum de t0tius regni 0ssessi0n inter se certantium ea c0nditi0ne R0mani partem suam c0ncessisse r000pius narrat ), ut in 0uin tempus et ipse et stirps regia et pr0pinqui eius cum in mnibus rebus id est in agr0rum public0rum p08808Si0ne ad arbitrium suum tum milium vectigalium immunes viverent. Omnes Armenii autem Sequebantur Vetere m0res barbar08 vir0rum successi0ne erant tam parentum quamquam fratrum et alterius generis, mulierlim Ver nunquam. Ux0res a maritis futuris emebantur ac sine aliqua d0te viris ducebantur. Quibus vitiis ut mederetur. imperat0r 0nstituti0nem XXI. pr0p08uit 'i. Cuius inscript0nem Jερὶ ' ρs εν ν, ἄστε και αυT0υς ἐν πασι τοῖς ' si αέων ἀκολουθεῖν νόμοις Spuriam maxima ex parte esse cense hisce de causis versi antiqua latina ἡ de Armeniis tantum praebet, quae praeterea graecum X- emplar habet, perver8i88ime adduntur, cum iis, quae c0ntinentur1 Errat Procopius dicens III, 243 ἔν 'Ἀρμενίων θνεσιν ποντα, ον δουκα καλουσιν κτλ. et cum eo Isambertus i. c. p. 759.2 Proc. III, 24 seqq. I. 163 seqq.3 Isa eri l. c. p. 57 ex huius novellae inscriptione Ἀκακω. . . ro ανθυπάrt, Ἀρμενίας colligit, isque 'Armenie etait ouuernee Paris proconsuli
27쪽
ri0lum imperitum, ut inscripti0ni adderet illa verba, perduxisse videntur. Ceterum ex e0, quem attulimus, l000 pr00emii lucet 0nstituti0nem, qua illis verbis inseribi 088et, editam esse. 0vellam XXXI. his verbis significari neg0, quae iam principi n0vellae XXI c0mmem0retur i). Argumentum eius autem descripti quattu0 praesidum Armeniarum sententiae n0n resp0ndet. Quare intercidisse e0nstituti0nem, quae huc spectet, iure e0lligere mihi vid00r. Sed ad hanc
Exordi n0vellae XXI imp0ra10 satis dilucide expressit velle se efficere, ut nanes imperii pr0vinciae, quae Sque ad eius temp0ra iura pr0pria secutae 88ent, e0dem iure ac ceterae uterentur'. Qu0d eandem rati0nem stetitu praecepit, qua vicariis ann0 535 sublatis mitem sei publicae curam in aulam Bygantinam c0ntraxit. Nem n0n videt imperat0rem hoc m0d 0mnes rientis pes acilius e0lligere p0tui880. In iure autem dicund0 0 tantaeque ex0rta sunt difficultates, quae Iustinianum perm0verent, ut ann0 547 di00desis P0ntiet vicarium restitueret δ).N0Va, quam deScripsimus, rerum e0nstituti0n ius magistri militum per Armenia e0mmutatum est. Omnium Armeniarum praeter Armeniae III imperium ei permissum est, ita ut Sebast0p0lis ityuntis et Lagida praesidia i subderentur. Imperat0r, qu melius Persa arceret, id egisse, tabula ge0graphica inspecta intelligitur. Praeterea Armeniae magnae inc0larum anim0 110Vis rebus Studentes Armeniae, nae U0ndam prima appellabatur, parte adiuncta quasi bruit.
2 Edictum VIII. Quibus rebus c0gnitis iam ad ea, quae a Pr000pi de rebus Armeniacis traduntur, redeamu8. Prim quidem me Isendit, quam ind0mp08ite narret imperat0rem eiusque praesides auct0re fuisse Armeni0rum rebelli0niS. N0n est quidem qu0d dubitemus, quin quae r000pius d Sym00nis m0rt pr0sert ita se habuerint. Iustinianum quidem, si eum b0nis alienis d0navit, iniustissime sedisse c0nstat, imprudentissime ver0, 8 Armenii, qu0rum illa b0na erant, numer erant n0bilium nisi Drte Arsacidarum, qu0s 0Vis rebus studere 110n mirum esset. 0rit0ne Acacius magaspen, Sym00nis interfecti nep0tem, cui imperat0 vid08 avunculic0nce8Serat quemque Armeniae magnae praesecerat, pr0diti0nis apud Iustinianum accusaverit, diiudicari n011 0test. Summae quidem erat imprudentia et h0die et illis temp0ribus Armeni0e0nfidere. Sed utcunque res se habet, illud caeli acinus nihil ad reb0lli0nem ex0rientem e0ntulit Aeacius igitur Amagaspe, cuius b0na in fiscum reda et esse identur, interfect0' Armeniae magna atque ann0 536 Armeniae I praeses laetus est. Cuius m0rum descripti0ne quasi c0mmentari0 illustrantur necd0t0rum Verba: mx π0νηρ0i ἐπὶ τῆς αρχης
I Proc de hac re nihil habet magistratum solum magaspisci traditum esse dicit. 2 Proc. I, p. 163. III p. 246.
28쪽
Armeni0s et Arsacidas et p0pulum superiore temp0re immunes vectigalium suisse aut miles vectigalia s0lvisse, tributum ver quattu0 centenari0rum sibi imp0situm nimium duxisse, Aeacium denique sua p0nt pecunias e0nferri iuSSiSSe, 0llatarum autem partem tantum C0nstantin0p0lim misisse. Iniuria Pr0e0pium Aeaeium tribut0rum, quae s0lus Iustinianus imperare p0tuit, fuisse auct0rem e0ntendere per se intelligitur. Nimia autem ea fuisse n0gabis, si quanta fuerit amplitudine Armenia I et qu0 quantasque urbe habuerit,
Omne Armeniae magna inc0lae ut immunitate tribu-t0rum ruerentur, seriis in p0tuit, cum neque alius Script0reius rei testis esset neque e rei publicae gubernandae rati0ne fuisset neque, si res ita se habuisset, Pr000pii verba ἐφ'
Ουδαει ε00νται intelligi 40880nt Quare Arsacida 80l08 immunes fuiSSe put0. Quae cum ita sint, in mentem rev0des Velim imperat0rem ante annum 53 praesidem Armeniae magnae c0nsularem inter rdinari0s retulisse et n0s iam supra dem0nstra8Sen0vellam desiderari qua Armenii iisdem legibus uti ac ceterae pr0vinetae R0manae iubentur. Cuius e0nstituti0nis argumentum h0 fuisse, put0 prasises Armeniae magnae c0nSularis' inter rdinari08 resertur, in iure dicund leges R0manas adhiberi iubentur, mnia autem privilegia ante praeSidem pr0Vinciae quidquam valere vetantur, ut est in aliis c0nStituti0nibus g), inprimis Arsacidarum immunitas t0llitur. Qii factum esse mihi videtur, ut tributa Armeniae .
in quattu0 centenaria augerentur. 1 Proc. I, p. 159.2 Novellae XXIX. cap. 4. XXX., cap. 9. IV. cap. 3, g .
Quae si c0nsideraveris Armeni0rum rebelli0nis Arsacidas fuisse auct0res, quibus n0vae res maxime displicerent, Vectigalia autem non fuisse magni m0menti, c0gn0VeriS.
Armenii id est Arsacidae, r0 0pi teste, casti interseet in Pharangium, qu0d in ersarmenia haud pr0cul a finibus Γ0manis situm fuit , fugerunt. Qii saet licet
0mnis rebelli0nis ausa sublata fuisse Videatur, tamen pus fiuit, Sittam magistrum militum per Armenias mitti, qui pr0Vinciam ut 08tea apparebat, per vim pacaret. Qui initi bellum remissius gessit atque Arsacidas delenire cupien8,p0dicitus est se c0mm0turum esse imperat0rem, ut vectigalium pensi0nem iis remitteret. Iustinianus ver0 Sittam vehementer reprehendit et, ut 0niicere licet, p0stultivit ab Armeniis, ut in fidem p0testatemque ipsius e permitterent. Qu0d licet Vr000pius, ut ex t0ta rei narrandae rati0ne elucet, Vituperet, imperat0r, si aliter fecisset, et lege a edatas neglexisse et rei publicae curandae rati0nem c0mmutaSSevideretur. Arsacidae igitur, reliqu0 0put auxiliante exercitui R0man restiterunt. Quare ill0s e Pharangi pr0sect0 Persis Drtasse adiuvantibus rebelli0nem paravisse veri est simillimum. Pr0e0pius de hac re mnin nihil tradit neque, qu0m0d0 sediti 0rta sit, explicat. 0 autem silenti fit, ut imperator summa iniuria egisse videatur, cum pr0Vinciale n0 priuS, quam exercitu R0manu adveniret 80llicitati esse videantur. Ann0 42 Arsacida fide ab imperat0re data e Perside C0nstantin0p0lim reverterunt '), qu0d cur factum sit, Pr000pius ign0rare videtur. 0stea multi 0rum in bellis, quae ubique terrarum Iustinianus gerebat, stipendia meriti sunt ac multa praeclara lacin0ra 110mine u regi digna sederunt. Qu0dargument n0bis est Ch08r0i 0rdi 0 fuisse res e0rum tueri. Anii 543 eum fines R0man0s per erSarmeniam rex
I Proc. I, 77 seq. 288. 2 Proc. I, p. 249.
29쪽
invasurus erat, qu0d si sedisset, et Armeniam magnam attigi8Set lues, quae tum per Aderbigan08 grassabatur, et filii sui sediti l0ngius pr0gredi eum pr0hibuerunt ). Sed haec hactenus. Ostendisse mihi vide0r, res Armeniaca neque in causis sui880, quae Ch08r00m ad bellum incitarent R0manis inferendum, neque a r000pi Secundum
d. De rebus Lagicis. Lag0rum l0gati quin ante Ch0sr00m vera dixerint, dubi
Tribus rebus ag0s, ut ad Persas desciscerent, incitat08 esse dieit 1 magnis m0lestissimisque R0man0rum praesidiis, quae iam Iustinus imperat0 miserat 'i 2 tim0re, ne magn000rum numer0 pprimerentur, rege Gubage iam mili40testate regia privat0, umbra principatus relicta ) 3 m0Π0p0li P0-trae c0nstitui et avaritia ducis I0annis gibi, qui ei praeerat hi. Quarum mnium talamitatum auct0r videlicet imperat0 fuit.
Quae rean sint, elim quaerere in anim sit, hist0riam Lagidae inde a Iustines imperat0re rec0lamus, neceSS St.
4 Proc. I, 220. ω ais γαο is ετέρρο βασιλεῖ σχῆμα μονον τῆς βασιλειας πολιπονrες. s. quae de Petra seruntur I, 217. 5 Proci l. c. et r. III, 1l de monopoliis quae narrantur.
Gurgenes Iberiae rex cum a Caba de patre Ch08r0is expulsus in Lagicam se recepisset ac bell0 imminente er8arum, qui erat in Iberia, exercitus irrupti0nem Lagicae minaretur, R0mani, ut res p0stulavit Scandam et Sarapanin castella, quibus fauces m0ntium Mesellitie0rum defendi iam supra diximus, 0ccupaverunt. xereitu ab imperat0re missus Irenae duce regi0nem tenebat. Qu0 qua nixi nece88ita p0sceret λ), nihil0minus Lagi aegre serentes R0manis, qui Scandae Sarapanique erant, victu suppeditare negligebant. Qu factum est, ut Romani castella relinquerent, quae Statim a Persis ecupata sunt. Quae cum p0ste 80la sediti0n fratris e0actus Ch0sr0es redderet, c0nsilium Lagicae expugnandae Se habere, stendit. Qu0 ne exsequeretur, ab imperat0re Ι0anne, git, suadente Petra aedifieata et reliqua Lagie praesidiis e0nfirmata est'). Ann0 535 Scanda et Sarapanis castella n0ndum erant deleta ). Ex qu0 0llig0, a p0st pacem ann0 534 statim a R0manis
mem0rat, ex qu invalidam eam fuisse hi et Agathias lacillimam expugnatu suisse atque ann0 555 demum e0mmunitam 880, tradit st). Beli Italic vigent pleraque tiam Lagicae praesidia rev0data 08se, ex e c0lligitur, qu0d Ch08r00m ann0 541 exercitu irrumpentsem agi in ripam dextram fluminis n0n duxerunt,
1 Agathias p. 159 quae verba facientem Aeetem inducit, nullum habent pondus.
30쪽
n0 erant. Nam illae urbes si in manibus R0man0rum suissent, agi 0 desecissent. Praeterea si praesidium a Persis Petrae relictum n0n amplius mille quingent0rum40minum , R0man08 autem, qui cum Ι0anne TZib erant, n0 plures sui88e,c0nsideraveris, primam, quam agi vel 90tius r000pius pr0serunt, auSam inanem esse intelligess). Quae cum ita sint, Iustinian nunquam suisse in anim0 Lagicam pprimere id est in pr0Vinciae Drmam redigere, apparet subagem autem regem inni 0testate regia privatum fuisse 80lus r0c0pius narrat, lactis minime c0nfirmatur. Su00nim iure subages p0pul su imperat neque agi cum R0manis ullam expediti0nem suseipiunt nisi e0ncili 0 aducibus et a rege c0mmuni habit0 3. Pervers autem belligerendi 0re c0mm0tus rex se a ducibus R0manis plane egregat, quibuscum acerbi88imas gerit inimicitia et priusquam res in meli0rem statum reduxerint, aliquid e0ntra Persas
regi Lag0rum agendi p0testatem eripuisse verisimile tibi n0nvidebitur. M0n0p0liis, quae c0nstituit, cum t0t imperi tum in Lagie imperat0 sibi dium c0nssaVit, prae8ertim cum, qu0nimus ab imetalibus inc0lae fraude circumvenirentur, ille
I Proc. I, 29I Postea itidem, cum Romanos urbem aggressuros e8se sciret. Mermeroes tria milia lominum Petrae reliquit I, 295.2 Bello exorto Laetos a militibus Romanis iremi consentaneum erat neque ad hanc rem attinet II, p. 541. 3 Proc. I, 290 II, 490 παγκοινον βουλευσαμενοι . . . Agathias 13 seqq.4 Agathias l. e. 5 Agath. 172.
Fieri autem n0n 0tuit, ut hac r0 0la incitati agi descerent, cum n0biles, qui apud 08 multum valebant, ma-i0re victus preti c0mm0veri n0n 0ssent. Rati qua intern0biles Lag0s et Ch0sr0em imperat0remque intercesserit, levissim a r000pi et Agathia attingitur. Pr0e0pius du0sex illis ad Persas transiisse narrat ), Agathia in c0nti0ne, quam subag rege intersect Lagi habuerunt, du0s pr0ducit Lag08 nobiles, qu0rum alterum pr0 Ch08r0 alterum pr imperat 0r J0quentes facit β). Qua rati0ne igniscat, duas n0bilium saeti0nes in Lagie suisse, id qu0 in quaque terra, de qua inter dii imperia certatur, fieri s0let Ch08r0em autem, ut saeti0nem sibi saceret int0 n0biles, peram dedisse por se intelligitur. Accedit denique, qu0d praesentibus malis
h0mines futura prae0ptare 80lent. Quare haec c0niectura plane Verisimilis esse videtur, saeti0nem Persicam apud Gubagen praevalui8se eundemque cum detriment calamitateque Summa Lag0rum, ut ad Ch08-r00m se applicaret, ab illa c0mm0tum esse Beli autem cum vehementissim p08tea Lagica exaretur, actum est, ut Lagi, qu0m0d utriu8que imperii tut0lae se subtraherent, meditari in ipserent Mi. Ostendisse igitur hae cuius iam finem faciam, dissertati0ne mihi vid00r, quam incaute de m0re atque ind0leΡr0e0pii viri d0et adhuc iudicarent statuentes vera dicere
t Alemannus Proc. III, p. XVII praefationis Iohannem Zibum auctorem fuisse putat, ut Colchi deficerent. Cuius sententiae perversitas facile intelligitur.