Porcaria; seu, De coniuratione Stephani Porcarii carmen, cum aliis eiusdem quae inveniri potuerunt carminibus, primum edidit ac praefatus est Maximilianus Lehnerdt;

21쪽

INDEX

Horatius edi Lunensi salutem I. Divo Nicola Quinto poni. - U. Moariae liber primus Ρorcariae liber secundus 20m Venus aurea 35

IV. Ad Franciscum Ssortiam ducem Mediolani 37 V Iliadis libri primi specimen ab oratio idemque a Carolomarsuppino in latinum translatum Os R. rati ad tum H epigrammata 426. Oratius Romanus io II poni max 44 VIII. Oratius Romanus lora poni max 45 IX. Oracii Romani ad Humin poni max de pietate unde dicatur et quod quina pieta sit inito quemadmodum quinque lunae in armis designiuntur ... 50X. In laudem ducis ediolani 53Ρotri do odis do Videntia de coniuration toro in dialogus 57

Horatius Romanus a. ohnerat.

23쪽

Moxander illo acod sumnus imporator romi nos dicitur fatigasse, ne quis ipsum alius pingeret quam Melles, 'motiles sculperet, Lysippus duceret ex aere, qui sa tempestate clarissimi plurimis imaginibus orinorunt.

Verebatur nim ille, ne vili quodam exemplo eiu memoria abolesceret, cum satis sibi linquam laudari posse videretur st maiorsm quaereret gloriam splendore artificis Vereor ne summi pontificis aures offenderim, qui fulgorem suae malostatis attingere ausus sim, cum Vix illa ingenia 1 quorum praestantia laudes maiores officiuntur, digna satis osse iudicentur. Nihil enim tam altum, nihil tam poctatas virtutis, quod summi pontificis meritum possit aequare. Verum otiosus pudoris fines volui prasterire sto arenti lagonio orsiculos udero, quos ad te destinaro1 decrevi, ut illos tuo iudicio damnares, ex parte saltem vel honestiores redderes. Tantum etenim tibi tumo eloquentiae ac litterarum doctrina refulget, ut natus illo tuus scino fonto liquors abundo potuerit haurire. Ego Vero is sum, rudi cum me me minime delectent, aliosa fastidiro non dubitom. Verum qui vetustis novitatom, novis auctoritatem, obsoletis nitorem, obscuris lucem, fastiditis gratiam dare consuevit, ignorationi quoque meae potori indulgors. Si quis virtutem solicitatom ac sapientiam sontificis digna existimatione sensaVerit, profectos nullius antiquitatis momoriam sibi fatebitur comparari. Quis enim non miretur sanctitatem clementiam iustitiam pietatem ac mentis magnitudinem, quae tanta sunt, ut quam multa fieri non posso priusquam sint facta credamus igitur meas ineptias legore non graveris atque 3 en monte, ut te plano logisse intelligam. Vale. eod. 26 Μs. var. 11 bibliothecae universitatis Rhem Traiectinae Oratius. p. Iun. sal l 11 iudicantur 18 habunde

Horatius Romanus d. Lehnorat.

24쪽

Diso Nioomo Quinto Pont. min. Nulla tuis possunt praeferri tempora praesul, Rodditur humi ni gloria si meritis. Quando magis licuit fructus sperare laborum Vel potuit virtus laudes habere magis γε Sorte tua infecto cesserunt saecula vitae Forma, iam redeunt aure sorte tua. Instituit cum te patrem pia cura tonantis, consultum voluit temporis esse malis.

Roddita tune Roma est suo felicior illo, 16 Quo nimium superis visa superba fuit. Exest implicitae dumin vostigia fraudis Et sumpsit mors praesulis illa novi Non cupis ut libeat, o quod scisse lic it,

Iudicivi patoris omnibus esse tui. 15 Virtutem ante mos posuit tua vita labores, Qua nihil in terris sanctius ess potest.

Luxuria morbo nullum violata per aevum

casta iuvintuti fortia frena dedit. Virtuti indulgo no munere inceris ullo,, Quod solet in rara prassulis es8 domo. Gratia cuique tua est, dignis tua munora tantum, Supplicibus meritis nuda negare soles. Ad votum quamvis totus tibi militet asine Laudibus in primis gloria pacis erit. 2 Ρ- et amor deus ost, ne nominis immemor huius Esse soles, pondus qui pater orbis habes. Haec tantum humanos castumque et fidis fulcit

25쪽

Et facit in patria Vivere quemque suis, Has tibi tompla dabit minutata vaporibus et quae, otia mortalos coamneminisse iuVet. Vis tibi miles, praestant has te Orn Roem, Ρroelia no imoas vivo colone tibi. civica in ori mutentur in otia mores,

Ρorpetuam pacem plausus ubique sonet. ab Haud sinis armorum census haurire furores,

Consulis humanis utilior via Et modo dosorios ruituraque templa penates,

Ros modo moliris moenia quanta noVRS

Termarum tractus licet si radiata colossi Culmina conspicuum fama loqu&tur opus, 'ramidum quamvis molom sua sustulit aetas Et sua a solum o Babylona ferat, Quanta tuis quas nunc surgunt ad sidera robus,

Nulla Musisti glona tanta fuit. . cemimus ingenti Molita palatia sumptu,

Hic ubi curamin pondere lapsus des, Arius ubi curvatas fulgo testudinis orbis, Sacra ferunt matri templa fuisse deum.

Candida marmoreae torquebant tecta columnas, s Imbribus et longo quae minuere ritu, Alta quati et mors coopere cacumina, dextra Ni tua lapsurum rostituisset opus. Ρlumbea surgebant, nunc paene mentea saeclo Sed mago conusniunt aurea tecta tuo. 6 Nunc poctare iuvat munitam turribus arcem,

Ipsa lios nostras fulmine usque domos, Tibridis hinc ripa est, o circulus undique claudit, Durum opus hoc urbis anxia frena tenet. Intrepidus transi pontem fluctusque montes s Dssupor et actas emo Viator MM. Μοllius huic dudum ponti, nunc Firmius extat 41 substulit A margini adscriptum Marte maioris 47 Marte rota e 1 55 astrum sti angeli iras pona emiιλε

26쪽

Nomen equo tutus seu pede carpo iam.

Ultima perpetuo domus est tua proxima templo, Quo nullum Latio clarius extat opus.s conspicuos ubi nunc postes et marmora emo, Sola erat in tanto paene ruina loco. Sidorsam lustrasso suis goribus aedem Diceris, aetemum servo ut illa docus, Vol quia divinum recipit domus ista parentemeto Vol quia caelesti sompo amata deo est. Atria lino augos et ingere turribus aucta Nitreis, ut fiat tutior ilΙa domus. Quas nunc Horculsis fulgo virtutibus aula, Maxima pars olim incientis erat. et Tu pator in medio tecum pia cura superat N aquo cum vera relligione fidos. Iura fovet istas, et vortis in omnia mentem,

Iustitias princeps et pietatis ades. Nulla hic luxurios damnosa si stulta ministris Otia, s visi plena timore dei.

Desiciae studium sacrorum et cura pudoris; Ante deum vitam onero quemque doces. ne pia libortas et ori te praesule nobis, Cum verus patriae diceris esse pater. Finit.

Libo primu S.

Insidias patrias qui struxit et arma paronti Ipse parens refer o scolori si Roma notando Annuerit tonues nam si agor impulit auras, 63 μιαι- at petri Poroaria incipit

27쪽

Romulsos item formidat curia rapi . Tu potos obscuris fulgorem si lumina coecis Incertisquo tam levibus dare pondera sius, Tu mea usa pater virtus mihi numen et aura lagoniique calor, nostro qui tempore solus Vatibus extinctas refovos in carmina Vire8.16 Haec mihi vix primum sortes porvenit ad aures. Vt laqueo affectos vitam finis maritum

Germanum soror et natum mortemque nefandam

dii atquo omnis soldit fiducia vitae, Inclusit lacrimas oeulis et corpor toto 1 Sternitur exangues Vix spiritus errat in artus. Illa velut gelido suprema in busta cadaver Μsmbra tens resupina solo virisque per ora Spargitur inquo humeros fusi cecidero capilli.

Quam simulac dispidae videro per atria istae, is Actutum accurrunt, altomae in brachia matrem Suscipiunt tenuemque animam per mutua quaerunt Oscula, ut extremae Valeant succurrere lues.

Ut olidis viros membris et anhelitus ori Redditus atque oculis lux intercisa refulsit, 2 Aspoxit coelum rupitque in orba dolorom: Hs nimium infelix genitrix et nupta sororque, Quam crudolo tuon natum diatremque maritum Supplicio afflictos fatis comisso sinistris lQuos ego nunc gemitus, quae iam lamenta dolondos ordiar anno virum nato fratremno marito Antsiaram lacrimis Hotas simul aspicit omnes, Omnibus unus amor. a te, qui causa malorum, Frater, si ingenti nos implicuisso ruinas lΗsu nimium tibi fidus ras, quas dira libidos Quisvo animum deus in facinus mentemque resolvit Militiamquo trucom si vetitos sperare triumphos 2 Quod decus aut quantum coloris tibi gloria laudis Haec potuit confores, licet fortuna labori

2 obscula

28쪽

Favori et diro spirarint nvinina voto γω Romanis decor unus eras, quibus obruta virtus Fulsit si xtoreas per te fuit asinula laudi. Nonne satis fama celebris nulliquo secunda Laudibus aucta tuis domus illustrata triumphis Ρortia, divinos tutori licet ipsa Catonos 34 Servitio qui te quamquam vetuere potiri,

Non tamen humano scelerare in sanguino dextras Exomplo docuere su nec mergor cises. Nunc inhonora domus patria illatura frenne Dodocus et tristes stoma in saecula luctus.s Non solis radios in te spectar cadontis Fas est aut lunam tonuom nec Sideri Rethram . . . . Umbrarum edos et nigra mortis imago.

Consilium insulsum, cum libortatis ad urbem Si is traxit amor, luere ut crimina tantum. ε quanto molius gelida tibi sores sub arcto Exilium gravius Vol honestae occumbore morti l Ad te nunc lacrimas coniunx miserande NVOlVO, Cui requis et somnos atque his in finibus sui Otiarassessas licuit sperare senectae. Mindo animi in facinus tantum furor impius hausit γΙam manus imbellis senioquo refrixerat ardor, Te noctu amploctens potui sontis quid esses. superum instinctu mundumque rogontibus astris Credidoras impuns tibi tam saeva licoros In scolera et patro iam conspirare Vorendos ΤQuis te autem sinat imperio sceptrisque potiri Te penes orbis eat, nutu tibi milito asinor Μitior, squatus iam iam propo sidera regnes: Quid poteras optasse magis Tibi larga facultas, et Ampla domus moritis ot nati et munera i auram, Quanta valet cuiusque animus sperare modesti. Imo ego te, quando fratri malesana timebam,

post v 51 unus vel plures versus videntur excidisse 55 artho

29쪽

Exposui fatis, ego te furibunda coegi Occuluisse nefas precibus lacrimisque reflexi, et Saspe minis, fratrem et facinus ne prodere Velles. Hus Eryphilsa nocui temeraria fraude. Imperiis inhians excellere cultibus illa arit pollineum latitantem in lumina vatem. Hoc offerre nefas casus ignara futurimas votui coniunx maioram Viribus ausa Speravi titulis omnes antolae Latinas Succossus reor oblati, quos improbus urget, Ρaenituisso sos: nam si mala sidera culpae Inclinant animos fuerat tolerabile factum. s O nato intilla, qua te sub nocte futurum Exitio patriae concepi, exhausta fuissem, Dum furiis uterum Veneris saturata repleris Importuna thoro cum primum enixa iugali, Thosiphone stetrix partus et alumna malignis Affuit illa suo produxit pignora Volo. Τune etiam teneris tantum scelus ausus ab annis 2 Quem patri comitem misero odit exitus idem, Non potui medium prima te lidere vita Visceribus ruptis vel abhortum effunder partum γs M saltem poteras dignus pietate videri, Ni infasso atrox Romanum iniuria Patrem Imo ego non ausim tanti consortia isti

Rumpere, Vos potius comes e sotata per umbras

Insequar missaea tantos abolore dolores1ω Da mihi morte pater simul et requiescere in malQuin vive ut merita os in rosa in tempora luctu, Sit tibi vita inpor, qualis ent a mater, cum caput avulsum, cum brachia trunca videret Sanguinoque aspersos nati crudeliter artus, 1κ Aut ubi cum polagus volitare ad littora corpus Ρrospiceret olidori animamque hauriret in undis

30쪽

Orba paron flentem et lacrimantia SolVeret ora, In rabiem longis seriens latratibus auras. Sic effat silet, vocem clausere dolores.

11 Ium meritis gravis et pistat insignis istos condolet amictae, quamquam domus omnis inundet

Luctibus, amissis tandem pia verba resolvit: Aetoreum primis etenim mortalibus ex quo Fulsit humus, nulli est hominum fortuna secundis. 11 Divitias livor, virtutem offendit gestas,

Ardua successus raro complectitur ausa.

Nil solidum os orbi: bellis insignior ille, iustitias sod laude minor lex singula quemque Nobilitat virtus felix qui protinus Onines

1a Composuit mores in relligionis amore. Tu tantum humanos casus et fata recense Fortunaeque vicos fallacis ad aethora dudum Τ tulit una dies et is simul una reduxit. Desino gormani lacrimis incendere manes, 1as Ilis odit mites poenas non Sper Passus Supplicia: at pondus tantum deforme pependit, Cum licuit totum membris divellere corpus Et raptare solo et canibus dare Viscera saevis Aetereumque Viri nomen damnare per orbem. 1ao Nonne satis totiens fuerat violasse quietem Urbis et insano populum miscere tumultu2 Exulis hi mores, haec est pia ausa modos In patriam reditus, ut acerbo funere mergat Ρontificem et patres urbemque a stirpe revellatu Τοtque animas leto afficiat, dare cuneta ruinas Incest e sacrum facibus la templa laboret In praedamque domos, conspergere caedibus aras Et ferro et flammis coelum rescindore tandem γVos igitur monitus tenorum, quos nulla per aevum 14 cura movet, misera confecti in sorte parentis