SS. episcoporvm Veron. antiqva monvmenta et aliorvm sanctorvm qvorvm corpora et aliqvot, qvorvm ecclesiae habentur Veronae

141쪽

eum cum caeteris morari velle,ne illorum quietem pertu .haret. Qua de re insanus ab omnibus habitus ab urbe pro pellitur. Tum Rochus Deo comite,baculo innixus , viso' tuit, ad nemus urbi vicinum prorepsit. Cum vero grauissi modolore premeretur, ad arborem quandam cornum se constituit,ibique aliquantisper conquieuit. Mox in proximum quoddam tugurium se recipit,rursus in hunc modum

precaturi Quantum maiestati tuae debeam,mitissime Iesu, qui seruum tuum experiri voluisti, eumque meritis excrudi Ciare tormentis,non ignoro:quoniam aegrotis fortasse nouea charitate,ut amor in me tuus expostulat, Opem tulerim. imbecillitati nostrae tua ci ementia ignoscas,obsecro.Nam

uis mortalium est, qui pro meritis tibi valeat inseruires Itaque ne destituas me Iesu clementissime,ne ue solum hic

inter ferarum saeuitiam omni destitutum praesidio cedere patiaris. Deus autem admirabilis, qui seruos suos nunquadeserit, nubeculam confestim e coelo dimittit: quae ad tu .gurii ostium delapsa aquae fontem sub ipsis Rochi pedibus

profudit.qua staturigine mirum in modum oblectatus ab luto corpore, Maliquantulum refrigerato, dolorem illuni acerbissimum aliqua ex parte leniisse uisus est , quem quidem fontem ad haec nostra tempora seruatum tuemuri

Verum nepotum modo, quin&cibum ei tribuisse videre tu , ne inedia periret, gratum sibi esse illum ostenderet, caeteris quoq; tolerandi exemplum pr beret mirum quod dam, antea inauditum potentiae suae testimonium tulit. Rus enim quodpiam hiate nemori vicinum frequentibus aedificiis maximo sumptu erectis erat, quo primores illius ciuitatis profugerat: quos inter Gotardus familiatio igno bili vir opulentissimus erat.Hic seruos complitares habuit canesque ad venandum aptos, ex quibus unus ad mensam Haeri audacius progressis,cum Gotardus discubuisset 'anem praetercsensiletudinem ex eius manu rapuit: indeque profugiens ad Rochum desertas teriis hoc parulfecit semiuliaritati,necessitative tribuens verum cum sequenti die in

142쪽

prandio in coena ident fecisset, ira concitus Gotardus se mos quasi cibum cani non pr bentes, conuitiis prosequitur. At illi cibum huic, caeterisq; canibus Here vivit Deus pne stamus, inquiunt , quid sibi hoc velit ignoramus. Quae cuGotardus audiuisset,si denuo canis id moliretur, illum se qui statuit.Venit paulo post,panemq;,ut coeperat, rapuit , Go tardus vero confestim cibo relicto illum fugientem se,. cutus est,qui panem ad Rochi tugurium detulit eiq; reclunato capite panem porrexit.Quem Rochus accipiens canehenedixit. At Gotardus, qui illum continue obseruauerat, stupore compressus inquit,inextricabiles sunt vis tuae Iesa admirabilis, infinita potestas tua, singularis bonitas in homines tibi seruientes immensa pietas , quos esurientes bonis imples: diuites vero,qui opibus magis quam tibi in seruiunt,egenos reddis: qui l Eliae coruo ministrante cibupriebuisti. Accensus igitur diuino ardore Gotardus,protinus ad Rochi tugurium peruenit,illumque humi prostratu interrogat,quisham estὸaut quid mali patereturΘ Tum Rochus eum obsecrare,ut procul absistat: se enim peste vexari nunciat. Gotardus domum reuertens secum sic animo volutat. Heu me miserum N infelicem,diuinoq; lumine ombatum: canis hic meus,cui ingenium natura negauit,& brutis annumerauit cuius uitam mortemque idem existimari licet,miselli huius aegrotantis commiserescens, tanta imdustria,tantoque artificiori cibum quaesiuit nuenit ac tulit At ego qui diuitiis abundo; cui natura ingenium tribu tum est,in commiserendi ius, non ignarus bonum nulluri apud Deum immortalem absque praemio dimitti , operumque meorum mercedem expecto patiar ne sanctum hunc hominem tum 4nter feras, vepres ab omnibus derelictum interireΘAuertat Deus tantum crudelitatis,aut

ustiae in me contineri. Ad Rochum itaque extemplo reuersus his verbis cum allocutus est Sentio me beatissime vir Deum, teque simul iniuria affecisse crudelitatem 1; in te exercuis h. reuersus itaque tecum in hoc tugurio man

143쪽

surus sum, nec domum rediiturus , prius et bona valetudine adeptus fueris. Tuus hic aduentus,Rochus inquit, eo mihil gratior est, quo diuina prouidentia potius quam humano costio factum existimo: que hominu corda rore sui spiritus perfundit,quae futura omnia ab aeterno prouidit,que bonunullum sine amplissimo muliere praetermittit , malum au tem nullum, quod non puniat, iustitiam clementiae ina mixtam omni seueritatis rigore omisso complexa est. Ne que adeo in bonos pietatis suae oculos defixit,ut malos de seruisse videatur.Eis autem, quos elegit,Viam recta Ostendit quemadmodum in te fecisse coniicio Qua ex re mihi perspicuum est , postea quam rubore ac timore omisso ill rinseruire desideras,te gratum illi esse.perge itaque, Ut caepisti , quo felicitatem consequaris , quam Deum tibi promisisse videre mihi videor. Haec complura alia dum di uini homines fabulabantur, latum huiuscemodi sermones protraxere , ut fame premi inciperent admiratique sunt

mirum in moduni, canens, ut consueuerat, panem non attulis .Gotardus itaque Rochum alloquitui quo pacto mi pater cibum tibi comparab, Cui Rochuc futura nequa quam ii aerenda sunt , modo spem nostram in eum loca uerimus,qui recto iudicio omnia regit inecessariis in re bus nunquam defuit in superfluis vero nunquam abundaD se visus est.tamen primi parentis errore mortalibus iniunctum est, ut labore, sudoreque sibi victum acquirerent.Tu itaque baculum,peram,pileum,palliumque sumito: de cim

cunuicina loca perlustrato, ac panem ostiatim mendicato.

Nullum equidem pater labore subterfugio cotardus inquit, modo Deo immortali , tibique complaceam. Verum Omnes, illi haec noca incolunt, me norunt nec sibi unquam persuadebunt, me aut tant: sanctitatis esse, aut in tantam incidisse miseriam , ut mendicare debeam. Sequere Chri- stu,&Apostolos Rochus inquit: 'uauis Dei filius esset, cuius Verbo cuia ta ex nihilo creata sunt tamen a mortali bus Victu qrere Deus homo non erubuit. Qui vero eum se queban-

144쪽

quebatur, relictis omnibus medicare sibi gloriosum existimarunt. His motus Gotardus letus Placentiam profectus est: Hic dum quasdam domos percurrit, panem Orat,cum illum ditissimum esse cuncti non ignorarent, ab omnibus ludibrio est habitus.ad amici tandem cuiusdam ostium de clinat, quo familiarissime utebatur cum vero ab eo cognitus fuisset, ira concitus amicus Gotardum, quibiis potuit conuiciis, contumeliis,ac si patrimonium optimus vir iliale, quod erat amplissimum , profusissime contriuisset Cursnquiens , panem canibus parcius non exhibuistia quem si moderate illis tribuisses,hac miseria careres, ac domi te sine familiae tuae dedecore contineres.si vero tantillum prudentiae,aut sapientiae in te fuisset: domi potius inedia mori quam tuoru iniuria medicare debueras. Verum postquam ad hanc inopiam , aegestatemque tua culpa, tuis erroribusi prolapsus es,vive miser: abi hinc scelerate: abi familiae tuae dedecus, malleo, securique dignus. Recessit igitur Gotas diis contumeliae iniuriieque impatiens Querebatur enim amicum, cui plurimum fidebari nullum erga eum beneuo- lenitie signum offendisse Tota de hinc urbe perlustrata cuduobus vix panibus ad Rochum regreditur, Milli rem omnem aperit.Tum Rochus amicus ille tuus, qui Dei seruudespexit , peste saucius dolore ingenti VeXatur i, e vitaque hodie migrabit.illus tamen ignorantiae commiserendu est. Quapropter ciuitatem visere aegrotisque in Dei virtute sanare statui. Tu interim hospitiolu, tuguriumq, hoc nostru Obseruabis.Sequenti aute die Rochus nondu liber sumpto baculo, illique innixus Placentiam,vi potuit proficiscitur: Hospitale pro more visitat aegrotos hilari facie,amoenissi mis verbis consolatur, tangit, signo crucis liberat .per urbe autem progressus eo morbo laborantes, in Deoque spera te ad pristinam valetudinem reduxit Sole autem inclina to ad occasum tugurium repetere constituit Solus itaque

per sylvam incedit , bruta quaeque aduersa valetudine, xata ad Rochi pedes prouoluta sanitatem poscebat. ComplureS

145쪽

plures praeterea eum extra urbe rerum magnitudine moti pro secuti sunt vocemque de coelo audiuere clamantem, Roche , Roche,orationem tuam exaudiuimus , sanitatem que tibi donauimus in patriam itaque Deo aspirante re

uertere,poenitentiam aetiirus,Vt Sanctorum numero ascribaris Obstupuere cunctorum animi , quod nouum 4nauditum nome audiuissent.Ex iis unus Deo acceptus arbitra

tus Rochum illum esse qui infirmos sanabat,certior tamen fieri cupiens sylvam ingressus ad Rochi tugurium se con tulit ibique eo in ueto salue, inquit,l oche sanctissime. Cuperspectum habeam Deum tui misertum ianitatem bona que valetudinem tibi reddidisse, in patriam reuocasse, priusquam hinc discederes , te visere volui. quia te gratissitium Deo esse percepimus,urbem hanc nostram,& nos

omnes, ac fortunas nostras tibi commendamus tuo auxilio fouendas tradimus. Rochus, qui nemini adhuc nomesuum prodiderat quis te , inquit, nomen hoc meum esse edocuitΘIlle rem,ut acta est, enarrat Rochus primo autumans neminem preter se vocem illam audiuisse,hunc quoque intellexisse didicit. genibus ad terras eXis hunc orat, ne mortalium cuipiam aperian, eum Rochum esse: ut igno. tus libere sine animi molestia in patriam redeat.ille se facturum promittit Gotardus autem Rochum paulo ante peste saucium vix ambulare potuisse , mox liberum , 4ncolumen euasisse conspicatus, liuina nunc re id factum existimans maiori veneratione illum est prosecutus ad quem conuersus Rochus,quibus potest rationibus hortatur,ut in sylvis vitam degeret,&Deo inseruiret: sacculum item co-teXat,qui tineas non formidet talemque sese Sanctis praebear,ut eum coelesti cosortio dignum illi e&istiment. Cum vero ad mortem ambo peruenerint, ut in hac fluctuosa rerum ambage aerumnarum, laborumque socii extitissent: ita in coelo una diuino lumine fruantur. Quo, inquit, visi, mi Gotarde, nihil ulterius quaeritur , nihil appetitur cum in eo sint omnia,que ad perfecta diuinitatis maiestatem coe

146쪽

D E SANCTO

currui: ita ut nullam satietatem reddat verum eniYius ali- qiuanto spectantes, quo magis illud intuentur, eo magis videre cupiui, iuxta sacrum illud Spiritus meus supra meldultas,&' ii me edut,adhuc esuri ut & qui me bibunt,ad huc sitiunt. Eia igitur mi Gotarde illum sequere,qui inihilo creauit omnia qui nos omnes non amat solum sed fouet, ample etitur qui non fortunas nostraS, non VXOre S, non liberos laon denique mortalium rerum quicquam ueris in cordis ardorem eius amore,& charitate accensum,nostro,sed nostro commodo optimi parentis more requirit. Cui Gotardus diue pater,inquit,scito me omnia factur una si modo tecum peregrinari passus fueris, itinerisque comitem nae tibi adiunxeris, aut saltem una mecum hic aliqua-tisper immoratus fueris quo disciplina ista tua imbutus facilius Eremi incomoda sufferam. Quod cum Rochus in itellexisset, non parum linic viro iam ad bene, beate recte- Qile vive tu inclinato se profuturum ratus , mutato cosilio morana dierum aliquot sub vetere, solitoque tugurio cumGO tardo tra cit. Quo tempore Rochus diuinarum rerum peritissimus Pauli Erernitor dogmata Hieronymi, Anto nil, Caeterorum i qui Eremo vitam cotinuere instituta Gotardum edocet. Quibus peractis relicto Gotardo in sylva, Rochus Deo comite longis itineribus in Galliam delatus est.Quae armorum strepitu bellorumque turbine Vexabatur. In patriam itaque iter diligens ad oppidum quoddam

peruenit, quod Rochus patruo uti alligimus, donauerat praeketiumque eius loci suffecerat. Is in templum pro more concelsit qui a lictoribus comprehensus eXplorato rem enirn il lin arbitrabantur in vincula coiectus ad Principem deducit tr. si si quisnam esset interrogatus, Iesu Christi seri lium d peregrinum esse inquit Princeps l Ochum ob habitum 4 squaliorem haudquaquam agnoscebat, illumque in carcerem coeterorum omnium maXim tenebrosum belli suspicione, fortitudineque comprehensiὶSi

tradi iussit, custodibus imperauit,ut illum diligenteq

147쪽

obseruarent.Qua exre Rochus,Deum immortalem oge . nus erunanarum , quod grauissimum videbatur, ut illum saluaret, elegisse arbitratus est illi gratias habuit quod

omni cruciatus genere eum dignum fecerit. Carcerem ita-ique ingressus tenebrarii foetoris,&scorpionum socius ad terram reclinato genu,Deum, ac Virginem orat , ne illumideserat; 'irtutem stent,quo facilius taetera incomoda p ltiatur. Hic igitur maximis laboribus maYima vitae auste ritate, Vigiliis,verberibus corpus caedendo,tanta abstinen tia,ut coctum aliquid sumere luXuriam putaret, latum denique corpus continuerat vivi squallida membra humi colligeret, quinquennium ibi consumpsit. Quo Xacto se ad eYtremum vitae deuenisse ratus, carceris custodes,Vt sa cerdotem quempiam ad eum introducant , CXOrat. Dedite ius igitur sacerdos carcerem lumen necunde acceptantcsplendore pers bicuti mingreditur. Qua de re mirum in modum obstupuit. Rochum deinde intuens faciem ipsius diuinum quippiam inspirare, fulgorem l oculorum admiratus, semianimis faetus verbum vix eloqui ausus est:&quid vellet Roch si postulauit.Thic ille ad sacerdotis pedes prouolutus delictorum veniam implorat rogatque Eucharistiam sibi dari. Sacerdos lachrymans ad Principem se confert,ac monet quam modestis1ime , gratii iniuria Deu δε-ctum esse, quod sanctissim sim hominem, omni prorsus scelere alienum qtiinquennio iam in carcere tenuerit vitae austeritate,hominis patientiam, lumina prieterea in carcere Visa narratuit ouae omnia sanctitatis indicia sunt.Hac re

passim per oppidum vulgata,pietate ducti oppidani Viden

di hominis desiderio tenebantur se ad carcerem cate uatim conferunt. At Rochus morbo correptus cum aliqua

tis per tu icti se dedisset.Dei nuncius insomnis visus est, sic inquiens aempus est mi Roche, ut tuam hanc sanctissimaaiam in patris sinu collocem. Quaobrem si quid pro te,aut inortalibus quippiam optandum proposuisti, antequam vita migraris, a Deo optimo maximo ille petito fiet enim

148쪽

quodcunque optaueris. Tunc Rochus,parens inquit millia itine qui populum tuum ab Aegyptiorum manibus sinust Arabici pelago penetrato liberasti: qui Loth in te sperante ex urbibus nequissimis,& de flama ignis eripuistis si Ionam

seruasti;qui nullum in te sperantem reiicis meminem frustraris omnes in te confidentes,4 augilium tuum implorantes' nome,aut patrocinit nostrum inuocauerint, a s

utilina peste seruare,protegere , ac tueri non dedigneriS- nec id nostris meritis , sed miserationis 4 clementiae tuae magnitudo orationi meae concedat.Hac pneterea miseram animam tua pietate , maiestatis tuae conspectu praesentavi dignabere. Quamuis nihil unquam in hac vita egerim, Ut tanto munere dignu me fuisse existimem , pietatis tamen,& clementiae tuae vim erga me benignissime Iesu ostendito.

Qua oratione habita Deum optimum,maXimum,clemen

tissimum, cuius esse , obiectumque illud beneficum uiuens adhuc in coelum raptus conspicatus est,optatis suis annuisse cognouit. Quae munera si rerii omnium opifex suapte potentia mortaJibus largiri pot: maiestatis tamen sua munificentiam , clementiamque Sanctorum suorum meriti S ita exposcentibus , illis veluti instrumentis quibusdam hi

nobis exercet. Voluit enim Deus suo nomine eos daemonia eiicere, serpentes tollere 4 super aegros manus impO nentes ad pristinam valetudinem reducere. Xorata igitur diuinae amplitudinis charitate,Rochus humi deiectus oculis ad coelum reuolutis , artubusque modestissime compositis animam Deo reddidit.Tum vero qui ad carcerem conuenerant, lucernas ingentes intus per quasdam rimulas lucescere inspiciunt id ad carceris custodem deferunt qui confestim reclusis foribus beatissimum corpus solo prostratum ad caput, pedes lucernas ardere comperit. Ad latus vero tabella his literis inscripta Peste laborante ad RO-chi patrocinium confligientes contagionem illam truculentissimam euasuros. Quod ubi ad Principem delatum est magnitudine rei commotus sanctissimum corpus summa pompa

149쪽

pompa ad templum deferri iubet , quam ipse pressentia

exornauit.PrincipiS Vero mater cum Rochi nomen in tabula copertum legeret, filium his verbis alloquitur Hic ne postulas est ex fratre genitus: quo defuncto hic benigne tibi imperiti cocessit,& in Italia, externasq; regionesa fectus cst.Vt vero certiores reddamur corpus adeamus,1 cuius pectore si crucem comperimus, hunc illum esse scito. Qua cruce inuenta, mater Principem obiurgare caepit , eius crudelitatem detestata cuius causa vir sanctissimus immerita morte,& familia suae dedecore eYtinctus est. Extemplo

plangors ululatu fit: oppidani olim Principis sui cadauer, sanctissimumque corpus achrymis humectant, osculaque defigunt ustisque rite peractis Princeps magno impendio

ei templum e regit diem solennem, quo diuinus Rochus obiit imperat,Decimoseptimo scilicet Calendas Septen bris, anno Christi MCccxxvi Olympiadis vero qui gentesim decimae nonae, anno secundo quod solenne, statumque sacrum ad haec usq; tempora ab incolis celebratur. Cuius sanctissimi viri meriti, atq; opera supra septimum Moctuagesimum annum Italos latuere. Anno vero millesimo quadringentesimo quartodecimo Calendas vero Iulias quinto lecimo, Christi fideles,&Romane Ecclesiae pre lati,quo 1 tecorum heresim tollerent omnes in urbem Costantiam Germanae celeberrimam in Vnum conuenere. Vrbem illam pestis saeuissima intrauit, ita ut omnes de fuga costulerent: arbitrati enim sunt id d monum operas actum, quo Dei Ecclesiam,Petrique nauiculam si naufragare non possent, illa saltem agitare, ac turbare conaretur. At Deus clementissimus nolens Rempub Christianam perdere,dsi praelati mortem formidantes ad unum omnes urbem relinquere statuissent adolescens quidam Germanus Christianam religionem labefactari timens, diuino numine amatus supra aetatem audacius alloquitur.Et si Deus omnium conditor sacrosanctam Romanam Ecclesia1 Christianamque Rempub.4 urbem hanc saluare potest voluit tamen Sanctis

150쪽

Sanctis suis praecipua qua dam elargiri: quibus interces

bus mortales vota, optata cosequantur.Audio enim Ro cliti quenda a Gallis summa in veneratione 'abitum,cuius meritis omnes ad eum confugientes peste liberantur. Vobis igitur consilium do, Patres optimi , ut ad illum coni giamus omnes , corpusque nostrum inedia castigemus: sub Rochi vexillo, signoque supplicationes per urbem faciamus ac illum oremus,ut apud Deum,cuius rem agimus precibus instetrivi urbi sua miseratione salute praestare non dedignetur.Adolescentis cosiliu Patres omnes approbauere:& solenni pompa Rochi imaginem omni comitante populo per urbem deferunt. Supplicationes pro Oto agunt, corpusque ieiuniis,4 verberibus castigant. Quibus peraditis , dissicile dici uest, quam breui pestis illa evanuerit. Quapropter ciues, incola omnis i conuentusductum mCerore in gaudium conuertui,& sanctum virum maginio' honore Germani quoque prosecuti sunt. Feliciter itaque Christianis rebus compositis,soluto conuentu Itali ad nos Rochi nomen detulere.ad quos tandem longo postliminio

reuersum basilicas,sacella,temptave in eius honorem con- struendi materiam prebuit ad ac6fugientes,imagines, statuas votorti argumenta, Tanctissimi viri opera intuentur.

Qua si scriptis mandare velimus,dissicilius profecto nobis esset principium, quam eXitum reperire. uapropter con sulto missa faciemus illa , ne si incuria nostra tantorum Operum merita laudauerimus, illi gloriae partem subtraxisse videamur. Hunc itaque omnes imitemur hunc piis Orationibus prosequamur , ut Deo simul cilli seruientes eius supplicationibus diuina clementiae munera conse

s quamur.

De S.Syro Episcopo. SYRus Episcopus discipulus beati Hermagorς Episcopi Aq-leiensis, tum ab eodem ordinatus Episcopus Papiam verbi

Dei predicandi causa cum beato Luentio mitteretUr,Vel Onam veniti. ubi filio cuiusdam nobilissimae vidua defuncto,

quem