장음표시 사용
11쪽
3. V. Solent DD. testamentum parentum inter liheros privilegiatum in scriptum & nuncupativum dividere. Equidem animus non est denegare Parentibus potestatem nuncupandi testamentum, sed sialtem legibus magis conformis nobis videtur, quod non nisi inscriptis modo privilefato juxt. NOV. Io7. sepositis nempe omnibus solennitatibus & remotis testibus testamentum condere valeant. Etenim Cap. I. dict. Nou. Io . se unice refert ad scripturam' praesiupponit personam quae literas scit & edocta, hinc propria sua subscriptione tempus, deinde filiorum nomina propria manu declarare portionesque assignare debet, idem verbis sat claris confirmat Aut L quod Me C. de testam. ex dict. Nov. desimia. Natura vero privilegiorum prasertim in correctoriis strictissimam desiderat interpretationem ConfDYON. GOTHOFR. ad L a I. g. I. Cisam. b. sit. d. Ita ratione vero tuto informanda sit nuncupativa voluntas patris & quot testes adhibendi nostrum non est: in praesentiarum inquirere. Vid. MagnifDa. Ordinar. MENCK. Theo . Uprax. pandect. de testam. Misit. g. P.
β. VI. Iste tamen modus testandi privilegiatus se unice resert ad .los liberos, quod si enim in hujusmodi
voluntate extraneis, quorum nomine bmnes qui non in numero liberorum lunt ideoque etiam UXOr, maritus aliaeque arctissimo licet consanguinitatis vel
affinitatis vinculo juuctae veniunt, aliquid relinqua-
12쪽
tur, testamentum tale, quantum ad illam permixtam Personam, pro nullo habetur, liberisque accrescit
nus in Cap. I. Nov. Io . testatoribus injunxit necessi.
ratem, ut scripta distique coram testibus emciant. VII.
Equidem nonnulli DD. asserere non erubescunt ad legatum extraneis personis relictum non opus esse testibus, quam sententiam defendere alla. horai HARI M. PISTOR. L. I. Gu. a. n. I. . R i C HT. in Dec. ap. L. I. no. vlt. ST R U V. Exercosa. G. s. p. m. 222. seq. MEs I S ad Fus Lub/e. P. II. Tit. I. art. a. n. I . PETR. GV DE IN. de re Nov. L. II. C. eirca M. G H A R T M PISTO R. t. 2δ. qui ultimi tamen revera non dissentiunt. Praelertim autem P AGEM STECH: Amnip. cum quo convenit SICH ARD.' ad avrh. C quod Me C. testam .contrariam amplexi sunt sententiam eamque corroborare intendunt ex Nov. Io . C I. illam enim loqui tantum de testamem to nuncupativo parentum inter liberos, idque ea ex ratione existimant, quia his deficientibu proha- ri alias nequeat, hanc ene suam vesuntatem, quod tamen non requireretur in testamento seripto, cum literae patris scriptae satis indigitent quid testator voluerit nec ne. Deinde hunc textum de nuncupativo solum intelligi colligendum esse, statuunt, ex tribus ibi notatis verbis, quippe voces dicta itemque in fine Cap. I. lingua & duentes insine pr. dict. Nov.
13쪽
nihil aliud involverent, quam ut solummodo2vbveil. loqueretur de testamento nuncupativo noli scripto.
At ratio prima nullius plane momenti esseia videtur, .qUanquam enim D. MARTA. Tom. HDigestor. novi . Tu. uit. C. I. asserat: nOS ultimas Uo. luntates sicut venator feras sequi debere & l. r. n. bered. instit. i. s.ff. quemadmod. testam. aper. I. uir. c. de posthum. her. inst. μυ. 22. C. a. pr. Ultima evoluntas lex & regina testamenti nuneupetur quocunque jure potior habeatur & stricte & praecise . observari debeat, quibusque etiam verbis expressa . fuerit I. N. C. de testam. Tamen nudae literae paren. tum regulam ac cynosuram unicam, quam liberi unice post mortem eorum contra leges sic. expresisses observare debeant esse, concedere non possumus. illud enim quod contra leges actum, non ha- het firmitatem C. a. X. de testibus Et quanquam G AIL. II OU. IIa. n. L p. m.J22. eXistimet, quod etiam schedula privata continens voluntatem patris
sine testibus, probet, si propria manu scripta subscriptave sit; Tamen haec non in totum sed saltem
in tantum vera, quatenus solos liberos, non vero quatenus etiam eXtraneOS respiciat, & juxta normam praescriptam instructa sit scriptura. Vid. HART M. PISTOR. L. I. qu. I. n. . FAC HIN. . contr. I. IV. C. I. p. m. THOMIN. Dec. IV. n. 7. quotiescunque enim leges certam aliquam forimam nobis praescribunt. toties eandem nos stricte
14쪽
observare debemus, illam autem de qua hie sermo est nobis praescribit Nov. IO7. C. L quam tamen PAGENkTECH. de testamento nuncupativo solum intelligere voluit. Ceterum inspicientibus .
nobis d. μυ. Io7. C. I. ver Sin autem. ipsislsima verba satis superque eam de scripto testamento intelligi declarabunt, quid enim verba: & haec propria seripta manu dictave a testatoribus coram testibus 8Sane particula conjunctiva ibi notanter est apposi- ..ta, ni nilque aliud indigitat, quam ut coram testibus legari extraneis debeat, . sive sit scriptnm sive nuncupativum testamentum. Nec obstat particulas illas coniunctivas que. &. quibus utitur Ju- - stinianus in Nov. ις. C. I. Ioe in Jure accipi diS- junctive L .F. de V. S. Cons. V INN. ad β. I Adesip adeoque & hoc loco ab invicem sepa- rari ut vocabulum: restes iri d. Nov. se tantum re- ferat ad testamentum nuncupativum. Notum enim
est, quod proprietati verborum sollicite insistendum & non prius nisi manifestissimae & probabiles conjecturae illud urgeant ab ea recedendum, multo minus nova plane significatus excogitandi. De cetero in ambigua voce legis ea potius accipienda est significatio quae vitio caret, praesertim cum etiam voluntas legis ex hoc colligi possit L so. F. de LL.
g. IX. Major autem scrupulus injicitur ex avth. quod e C de testam. ex qua probari possie autumant, , quod etiam Patri liceat sine testibus extraneis lega- '
15쪽
re, fideleommittere & libertates dare, idque ea ex 'ratione, quia vocabulum aliis indistincte positum aliud haud involveret. Sed haec auth. quod sine
desumta est ex Nou. Io7. C. I. ex quo conlequitur interpretationem veram & genuinam capiendam esse ex cl. Nov. tanquam fonte & origine, praesertim cum obseuriorum & contradicentium explica.tio & resolutio ex alio ubi clarius mentem stiam de ea re prodidit Legislator accersenda. Quoniam igitur in Nov. testes utroque casu uti g. prEced. probavi, desiderantilr, sequitur, quod Auth.
quod sne C. de testam. ejusque verba finalia pro sub strata materia & ceteris paribus Q. adhibitis illis solennitatibus intelligenda. ' , '
. Sed hie Rhodus hic salta, quod nempe testes
desiderentur ad validitatem testamenti, in quo persona extranea adjecta. Non desunr qui statuunt unicum 'tantum modo sussicere testem. Huic senten. tiae, accedit ANTON. FABER in C. h. t. d. V. addit autem hanc limitationem si sit de facto ejus, cujus non intersit. ' Cum hoc consipirat MYNSING. Cent. V. Obs aes. Unius inquit testimonium sussi eit si ille solus sit instructus de re & negotio. Cons. iDD. ad i. I . de dot. prael. Sed haec sententia neutiquam toleranda. Certe enim in toto distuso nostro Corpore Juris ne unicum quidem exemplum prostat, quod testamentum aliquod vel solenne vel minus solenne coram uno teste conditum vigorem
16쪽
quendam obtinuerit, & eo minus singularis ista opinio amplectenda, cum per unius testis depositio. nem ne quidem in alio negotio civili probatio in. stitui possit, nedum in actu, qui praeter Probatio- nem & solennitatem desiderat. q. XI. Probabilior videtur illorum sententia, qui
statuunt in legato extraneae personae in tali testamento relinquendo duos testes sussicere CARPTP. II. C.aef. N. LAVTER B. Dissp. de Tesam. Misit. STRUV. Exere. aa. th. 19. BRVNΝΕΜ. ad , auth. quod me C. de testam. provocant ad tenorem Nov. 1o7. C. I. ubi juxta effatum Justiniani uxori aut extraneis personis relicta legata aut fideicommisi & haec propria scripta manu, aut dicti a testatoribus coram testibus sirma validaque pronuntiantur, jam cum Ulpiano in I. Ia.1. de testibus. in C. X. de test. I attest. & C. X. L. de R. , inquiunt: Ubi numerus testium a lege non adjicitur, etiam duo sussiciunt, pluralis enim locutio duorum numero contenta est, & duorum hominum testimonium pro vero habetur.
Urgent ulterius L aa. C. de testam. in qua Imperator Zeno se explicat: dictantibus testamentum vel aliam quamlibet ultimam voluntatem, legatum
vel fideicommissum vel quodcunque aliud, quot, het legitimo titulo testatorem posse relinquere, minime dubitandum esse, testibus etiam ad essiciem
17쪽
dam vel communiendam eandem prout in L sa. in F desuri. a Paulo accipitu6 ad voluntatem adhibitis pro suo lubitu, quod voluerit testator non prohibetur, exinde inserunt: Si testatoris meto arbitrio relinquitur, quod testes adhibere velit, certe is adstringi nequit ad certum numerum, & patri eo laxior potestas hac in parte concedenda, cum liberi alias voluntatem Patris pietate debita oblemvare obstricti. Imprimis in favore ultimarum voluntatum, & ejusmodi testamenti privilegiati, in studio easdem quocunque modo conservandi ut& in usu fori ultimum: quasi praesidium quaerunt. ' Cons. M E VIV S Lubet. P. II. L. I. art. 2. n. 3 . H ARPR. in Tract. de admixt. person. inte-sam. par. inter. liber. .
Sed merito prudenti consilio distinctio ad. hibenda, quoad numerum testium in materia probationis & quoad ultimas voluntates. Etenim si quis ad fidem judici faciendam quoad ea, quae rab adversa parte negata, duos testes omni exceptione maiores, Vel uti in l. I. pr. G l. a. d. d. resib. describuntur, quorum testimonium ob dignitatem, . mores, graVitatem non vacillat, in medium sistit, toties hi, licet a probaturo non rogati, admittuntur l. II. F. d. testib. & judex moderari debet, ne, uti Ar- cadius in d. r. loqui amat, eiuroenata potestate ad vexandos homines superflua, necessitudo testium
protrahatur, & sic quadrat axioma Pontificis in
18쪽
C . X. de test. quod nempe in ore duorum vel trium 3 omne verbum stet, provocando ad CV, I7. Deuter. quem textum frustra ad ultima elogia trahere licet. At enim vero aliter se res habet, 'quoties testes 1blennitatis causa, uti in testamentis contingit, intervenire debent, jam vero nullibi in I L. Civili. hus ultima voluntas coram duobus testibus declarari & ne quidem legatum relinqui potest, potius in cf. q. s. C. de Codicist generaliter ab Imperatore Theodotio cautum, ut in omni ultIma voluntate, excepto testamento, quinque testes adhiberi debeant, sive in scriptis sive sine scriptis voluntas conficiatur.'i l. 28. I Q de testam. Et regulae rectae sanaeque interpretationis desiderant, ut
quamlibet legem legaliter & pro substrata, uti dici
solet, materia accipiamus. Cum igitur in Nov. Io . Testium mentio injicitur, nil novi Imperatorem introducere nee a priori generali sanctione recedere voluisse existimandum, alias profecto in lege correctorio clarius loqui debuisset, sed, dum necessitatem adhibendi testis injungit, praesupponit, se reserendo quasi ad lUes antea latas, consuetum illum & antea expressa lege praescriptum numerum, nee cogitare poterat quempiam sere qui in re adeo clara dubium movere Posset. Sic in L aa. . C. desideicomm. Imperatores Diocletianus & Μaximianus rescripserunt, fideicommissum relinqui posse adhibitis testibus, quis quaesis non intelligit non plurali duorum numero contentos fuisse Imperatores , sed fundamenti loco numerum praescri
ptum praesupposuisse T B a g. XIV.
19쪽
L. n. 1. de testλ explicanda est ex antecedenti I. II. Q. Tu. de Tolib. excipit Tit. de Me Instrum.& de probat. adeoque modus probandi , quatenus Ordinario modo vel per documenta vel per testes suki. pitur, exhibetur, hinc cum in L IMs. i. dictoum fuerat, non solum in criminalibus causis sed etiam in pecuniariis litibus adhiberi posse testes, post in l. n. asseritur: etiam testem non rogatum esse habilem, tandem in subsequenti l. Ia. numerus testium definitur. Quis vero vellet legem istam ad materiam testa. mentorum, tanquam alienam & alibi jam satis definitam, extendere, & leges macula antinomiae notare. Imo si I. II. proferre vellemus ad testamenta, sequeretur: rogationem testium non pertinere ad
. requisita solennitatis, quod repugnaret L 2I. g. a. f. qui testam fac. pus L 2I. C. de resibus Nov. po. C. b. auth. Rogati C. de testam. Sic in III. C. de donat. Imperator Zeno, m donationibus, quae actis insinuantur,nois eri necessarium vicinos vel alios testes adhibere, judicat, quis vero id de donationibus
mortis causia assirmare auderet, cum eXpresse contrarium in cf. C. de donat. mori. eaus. lancitum inveniatur. Imo verba finalia hujus legis: ut omnes effectus sortiatur, quos ultimae habent liberalitates neque eX quacunque parte absimiles eis intelligatur: satis abunde indigitant, insta numerum testium quinquenarium nullum actum ultimae. voluntatis
suscipi aut celebrari posse. j .XV.
20쪽
In L aa. C. de testam. non inquiritur in numerum testium adhibendorum, nec libertas testatori eligendi testes, quot velit, conceditur, sed quaestio deciditur: quod testator ei, cui ultimam si iam voluntatem in calamum dictitavit legatum relinquere eumque tanquam testem adhibere possit, quod antea non permittebatur. vid. DYONIS. GOTHOFR. ad h. l.
troue Lib. V. Cap. 32. p. m.ID. Et Celsus antea in L 27.
quites fae. p . ridiculam dubitationem pronuntuaverat, an aliquis jure testis adhibitus quoniam . idem & tabulas testamenti scripserit 3 Favor ulti-- marum voluntatum magnUS, sed non tantus, ut, neglecta forma, actui imperfecto validitatem tribuamus,'& si mero arbitrio morientium electio testium in eloquendo ultimo elogio relinquenda, quid opus fuisset tanta Ellicitudine sormam numerumqUe te- .stium adhibendorum praescribere 3 Frustra etiam favor testamenti parentum inter liberos allegatur, quoties enim persona extranea est admixta, toties& causa privilegii & appellatio testamenti cessare, - novamque quasi formam induere incipit, quae iterum ad regulas juris communis reducenda.. g. XVL . Qiaoad usum sori negari nequit existere praejudicia Collegiorum in quibus duorum testium numerus pro sussicienti habitus, & novissime Anno nempe a7H. Μ. April. Fac. Jur. Lips ad interrom