Disputatio literaria de Hierone Hieroclis filio syrucusano, quam annuente summo numine ex auctoritate rectoris magnifici Jacobi Cornelii Broers

11쪽

4anaeo lib. vi p. pSi Ε, ubi ei tatur Κατ- ό ἐυσω πεφι τia σου 'Ium κου τυφ-ἱῖος, narrans quaedam de Thrastino Ilieronymi adulatore , quem a tyranno interfectum esse, etiam Livius refert lib. xxiv. e. 5. Apud Athenaeum vero pro Κάτωs legendum esse Βατ- Casauh. probat in not. ad J: l. De aetate hujus Latoianis prcio ter Voss. de Hist. Graec. p. 4io, et Schoe II Gesch. der GrseM. Li . . Th. II , p. 1α5 ; I. F. Ehere Cissere. se. . tom. I. p. 95 , Putans eum vixisse versus sinem spetiti a. Chr. III. Molios iam oti inter illius aetatis Seriptores exstitisse puto, qui res Hieronis aliorum rebus immixtas alligerint , eum ob gloriam illi 's imperii , tum in primis

ob partes, quas in celebratissimo illo obtinDit bello quo Romani primum sines a mari sibi positos , superaverunt. Aequales illi omnes deperditi , sed eorum vestigia interdum reperimus apud posterioris aevi scriplores , vel non obscure ostendentes , vel diserte Citantes, ex quibus sua hauserint. Primus soriasse scriptor, qui de uterone aliquid memoriae prodidit , Timaeus suit. Hic enim post quam e Sicilia pulsus erat Athenis vivens, historiae seribenda o operam dedit, ναι. de Eas I. e. Iή , -- γδ. lib. x Hi e. 8r idquμ ad summam usque senectutem satiens , historiam suam produxit ad Olymp. 1α8, qaod diserte docet Fobb. Iib. a. e. 5, dieens initium suam historiam ducere ab Olymp. Itis , atque adeo excipere ea, in quibus Timaeus substiterae. cf. meren commen . de Trogi Fomp. ejusque Epitomaeo-ris Itist. Fonesb. in Comment. Socie . Reg. Seiane. GO ling. oo . XV p. . 185 seqq . et GoIIer de situ el oriagine Gractis. p. 18I , et quos citat. In extromis igitur I imaeus lea clavorat Bellum Pyrrhi Di iti Cooste

12쪽

contra Carthaginienses , et Tos post ejus discessum in Sicilia gestas, usque ad transitum Romanorum, atque adeo desiit in imporio ab Hierone occtipato. Quum in plurimis dissorret Hiero ab Agathoclo, adversus quem acerrimum oditim Timaeus gerebat , deinde propter Otium internarum discordiarum , quod syracusis constituebat recens imperator, etiam propter amicitiam, quae Hieronem inter et Tauromenium , Timaei patriam suit , divinare Iicet, hune historreum erga Hieronem haud iniquo animo assectum fuisse. Sed eius sententiam do Hierone scriptis servatam esse credo. Trogus Pompeius, qui in Sicntorum Tebus enarrandis copiosus fuit, ubi a Theopompo duee destituebatur , ramaeam praecipue secutus est , IIeeren l. I. ktior et quom pro consilio suo ulterius , quam quo Romani Siciliam hello tetigerunt , progredi ei opus non esset, eodem loco quo Timaeus, narrationem suam de Sicilia sinivit. Naee antem Epitomator eius non Omi sit ; sed illa , quae de Hierone apud Trogum legebantur , ab Iustino contraela , complent huius historiarum Philiis earum libri xxm cnniae qυ retim. Uine iam verosimile ost ista ex Timaeo scixisso D sed praeterea non pauca sunt in ipsa, licet brevi, hac narraticino, quae Timaei ingenium produnt. Nam plures in isto capite nugae et sabulae reperiuntur; cuiusmodi narratiunculas Timaeum nimis studiose eollegisse, testatur

13쪽

rotiis ancilla , eL de ominibus quae tutanti et adoleseenti acciderint. Idem arguitur parum veritati studuisse in judicandis virorum clarorum ingenio et virtutibus, eosque vel invidia depressisse ut AgathocIem , vel praeter modum extulisse ut Timoleontem , quem ποιῶ τωὐ ἐπιφα. νεστατων θεων, POb b. lib. XII c. Ω3. Hoc laudandi studio ductus fortasse Timaeus scripserat, Hieronem a Gelone , antiquo Siciliae tyranno , ortum duxisse, quominus talis ortus ex unius Iastini auctoritato ei vindicandus esse videtur. Justinum autem parva diligentia

et saepe nimis sestinanter auctorem suum excerpsisse,

arbitror , ita ut interdum seulentiam Trogi minus recte expresserit, quod exemplis , si hoc ageretur , confirmari posset. Huic negligentiae et festinationi inter alia debetitur libri xxIu cap. 4. , Uieronem ducem et regem electum fuisse conem Carthaginienses, et nomen patris vitiose

scriptum Hieroclytum ; ut Laudamiam Pyrrhi filiam appellat s lib. xxvrir c. 3 quae Deidamia vocata fuit. et Damasconem lib. xxv c. i. qui Damas, et PaSsim. Philini quoque Agrigentini quaedam servata sunt apud PO6 B. lib. I C. i5, ubi simia de iis, atque de Fabio Pictore judicium fertur. Demetrius Callantianus testis

citatur a Luciano de annorum numero , quos Hiero

vixit. . Qua de re quum Demetrius idoneus testis fuerit Luciano , fere putaretur ahqualis Hieroni fuisse, et si de

ejus aetate ceterum non conflat, Voss. de Hist. Graec. o. Iri P. ΩΤ a.

Ex his igitur aliisque sua hauserunt posterioris aevi scriptores , qui de bello Punico , atque adeo de Hierone, memoriae prodiderunt: sed liorum quoque maxima pars interiit. Servantur praeter breviores Epitomatores , Polybius et I ivius nec tamen integri , Excerpta Dionis,

14쪽

Zonaras ; quibus aceedunt fragmenta ampliora Diodori. Polybius 'eamdem auctoritatem , quam in reliquis meretur in iis , quae de Hierone scripta reliquit. Sed ejus non nisi tamquam in transitu meminit, ubi implieatus est rebus Romanorum. Has autem ante bellum

Puni eum tantum attigit, Polyb. ἐib. I e. 5. καὶ μνέαι αὐτὸυ. in Ela λα σεως αἰ - ψώλῶ neque primi belli P ni ei historiam scribere volebat, et4i βραχυ ἐπιμα στερει id trae averit, liti. r. c. i 3: ita enim loquitur de rebus in Introiauctione seu τε πρατα μν) tractandis : l. l. οὐ γαρ ἱστορῶν ὐπερ αὐτῶν προτ. εμεθα, μασθῆαι δy κεφαλαιωδῶκ

ημῶυ ἱστορεῖσθαι πραξε . Pauca igitur de Hierone , sed

exquisita, et unde satia appareat, quanti Regem fecerit. Ea . eo potissimum ratio noscitur, qua Hiero ad summam potestatem Pervenit. Quae narravit de tra-4ectu Appii Cos. et de pugna ad Chalcidicem montem . infra exponemus. Porro hic illi e ejus liberalitatis meminit. Res inde a Sagunto diruto effusius exposuit, sed cum reliquis sere periit locus . quo mortem Hieronis narravit in lib. vii , ubi plura sortasse de hoc Rege adjecerat. Diligebat eius Virtutes . et ubique summa cum laude de eo loquitur, ejusque Vitam, tamquam dignam scribendi materiem , historicis commendat. Et

si quis alius, Polybius, rerum civilium PeritissImus recte judicare poterat de Rege, qui prudentia Iibertatem et salutem suis servaverat; morum autem simplieitate , magnificentia in aliis rebus, et liberalium arti-υm amore , antiquae Graecorum gloriae effiem expre

serat.

Plurima da Hiercino debemus Fragmentis Diodori , qui , ut solet de aliis Sicili e Imperatoribus, ex animo Dj0j jgoo by Corale

15쪽

quem locum , Pro consuetudine Diotior us multa de Hioronis ortu , aliisque Tebus addidisse Videtur , sed quorum nihil super aest. ServatuT autem ea hoc libro longum isagmentum , vel potius tria fragmenta , de Hieronis expeditionibus contra Μamertinos; in quo de Hierone, tamquam jam cognito , agitur. In ultima hujus fragmenti parto ment O exstat foederis, Hieronem inter et Carthaginienses facti , postquam hi quoque Messana eiecti erant. Id autem non factum est, nisi Postquam Clauditis Tribunus cum legione traiecerat, observandumque Olympiacos annos, quorum exilu Diodorus Plerumque libros claudit, continere Posteriorem partem anni a. Chr. qui exprimi solet, et priorem anni sequentis. Procurrit igitur hieliber usque ad bellum Punicum Paratum , et ad tempus ,

quod proxime praecedit trajectionem Appii Consulis in Siciliam, i. e. usque ad Ol. δὲ ', a. Chr. 265, contiis

nuitque II annos.

Librum xxm a bello Punico describendo incepisse, etiam 3Iaius annotat ad Pag. 48 tom. II. Scrίμι. Vet. Noo. Coli., et apparet e fragmentis. Amplectebatur igῖ-tur prima hujus belli per Iέ annos sala , Pacpm Hieronis et Romanorum , reliqua , usque ad consulatum

Caecilii peractum, et ad pugnam , qua Hasdrubal ad

Panormum susus est, i. e. ad Ol. l , a. Chr. I51 Nimirum , ut modo observatum est Pertinet Olympiadis annum usqu8 ad aestatem anni Juliani sequentis, li. I. cibo; nam Pugua illa Commissa est Postquam novi

Consules jam inaugurati erant, Polyb. lib. I. c. 39 , 4o. Liber xxiv haec excipiens, initium duxit ab Ol. 3 g a, Chr. cibo, a Consulatu C. Attilii Reguli II. et L. Manlii Vulsonis It , qui ConsuIes coeperunt obsidere Lilv-tiapum. Desiit autem in annum, quo A. Matilius Tor qualus et Lutatius Cerco pacem cum Carthaginion si bux

16쪽

confirmaverunt, i. e. in Ol. δὶ , a. Chr. MI , qui a nus praecedit bellum a Mercenariis contra Poenos in Africa gestum. Amplexus igitur est spatium decem an is

Liber xxv suit a rebellione Sociorum Carthaginiensium, Ol. δἶ , a. Chr. I O, continuitque res Per orbem temrartim gestas inde a finito bello Punico I, usque ad expugnatum ab Hannibale Saguntum , et ad annum qui proximus est ante expeditionem Hannibalis in Italiam, nompo Ol. yst' a. Chr. 2I9 , ampIexus Iu annos. Liber xxvi in ei piebat a bello Punico II in Italia gestor

quo libro inter alia narrabantur mors Hieronis , regnum Hieronymi , et expugnatio Syracusarum.

ΕΨ his igitur libris Diodosi sunt fragmenta quae aliquid de Hierone exhibent r cujus generis nullum exstat intor illa fragmenta, quae nobis servata sunt e collectan is Constantini , quorum supersunt περι Πρεσβειων ab Orsino , περι 'Αρisi και Κακίας a Valesio , et περὶ Γνωμῶsa Majo edita , sed inveniuntur inter ista fragmenta, quae nomine Eclogarum seruntur. Quae Eclogae ex libris at , na, a3, 24, 25, 26, in Italia repertae, oditae sunt primum a D. IIoescholici initio Saeculi XVII. Fortasse sunt a Siculo quodam viro, certe Italo, integrum Diodorum legente , exscripta ; nam Omnia sero ad res in ea infreta gestas respiciunt, et desinunt post Syracusas a Nareello captas. Merito illa Hesselingius appellat mire Oiliosa. Nunc ipsa verba Diodori continue, sestinanter tamen et parva diligentia' descripta , nunc eadem in epitomon redacta exhibent. Saepe sibi invicem annexa leguntur, quae tu ipso opere longe a se distabant , saepissime verba Diodori vel mutilata vel omis-- . . Quod ita esse apparebit, si instituatur horum com

17쪽

quae servantur in Reliquiis Collectaneorum Constantini. Eorum quae de Hierone agunt, seriem ducit Ecloga xv libri xxia. Initium mutilatum est των δε τλου Μεσσηνιι οἰκουπ- Μαμερτω- ηὐγμένων πολλα μῖν φρούρια .... αὐτοὶ δῖ εἰ ζαον πρασαντες τοῦ ν δ αφν . ηκον εν τρεχειβοηθη--ες τῆ νεσι vis πολεμι μεHν. 'O M 'Iερ- , απαλλαγεκ cet. Sensus facile ex Plutarcho et Polybio sup

pleri potest, quod fecit Casaub. ad Polyb.; de ipsis

verbis desperandum, quum et ipse e CerPior saepe Verba immutaverit. In hisco significari primam Hieronis expeditionem , apparet ex mentione belli , circa Centuripam gesti in hoc fragmento, et in Polyh. lib. a. e. s. obvia. Ad primam illam Pertinet haec Ecloga usque ad verba τῶ ν δρ τοῖς 'Αγυριναιεις εδωρήσατο, hine a Mupta est; et quae deincops leguntur separari debent, tuter quae et superiora multa et de Hierone si de aliis rebus narraverat Diodorus. Εjusmodi conjunctionis eorum , quae situ distabant in integro Diodoro, exemplum in ter alia si in lib. xxv. Ecl. V. Misa δἐ τ v σφαγῆ u'Aσδρούβα του Καρχηδρουίου, αναρχίας οἴας, τώ με. -υ- 'Aμiλκα ΤΑ-βαν στρατ γον ἐχειροτόπιπαν. Σακα --δε ἡ πόλις πολιορκουμεim ὐπο 'A ἱβα συναγαγοντες τα ἱερα.

Secunda hujus Eclogae parte novum Dagmentum

δυ--9 H ιό γω: in quibus verbis non obscure latent, quae Polybius narrat de novis conductitiis et de civibus armatis ; eontinet autem Iuculentam narrationem Puguae, qua ad Longarium concisi sunt Mamertini.

de dolo Hannibalis , de reditu Hieronis, quo Iocυ fragmmentum hoc abrumpitur. Quae sequuntur sunt ex ultima libri parte : οἰ δὰ Καρχηδό-ι καὶ 'Iepam, αποπεπτο ετ eς

18쪽

ν, η νεσσενς, e in os εις συλλογοι cel. Cui loeo autem hasc verba congruant infra apparebit , ubi Polybi tim tim ponarae narratione de Claudii Tribuni transitis eonciliare conabimur. Inter sequentis libri xxtra fragmonia Iogitur Eclogalli do elypeis nomanorum mulalis r om 'Pωμαῖοι πρωτουασπιδας τετραγα-ς ε ρυ-ῶς του πόλεμ5s cel. Copiosius et sanitis eadem exstant inter Excerpta e Diodoro, o Collociandis Constantini, in titulo περὶ Psωμοῦ υ aΡ mi scrip . yel. mo. Cor. tom. II. p. 48. hujus igitur , et quia liber xxm a bello Punico inceperit, ei quia eiusdem fragmenti pars inter Eclogas libri xxiii receiaseiur , huic libro ea vindicavit. In iis narratur Carthaginienses post proelium Navale, quo Claudius Tribunus a transitu erat repulsus Zonnr. Ith. viii e. si ) , timentes magnitudinem belli , legatos misisse

πιδες σου rinos περὶ Ex seqq. apparet hanc eamdem suisse legationem . qua naves ad Tribunum T missas suisse legitur in Zonrara I. I., euius oratio continuo ore procedit; s. o. diu antequam Consul Bhos timpervenisset, et dum Messana adhuc in potestate esset Carthagin ensium. Dissentire igitur videntur. Sed suo locci non esse fragmentum Diodori inde probatiar , quod in Ecloga superiori Iso. xxm Eet2 ar) legamus, Consulem, quasi omnibus conaretur parem servare, legatos misisse, quam legationem inutilem fuisse partim ex Diodoro, partim ox Polybio apparet. Post haec igitur Diodorus non scripsJsset : ιτι Φοίνικες - ευλαβουριμοιτο μεγεθος του προκειμεχυ πολέμου. Ex iis , quae supra disputavimus do robus in Ditima libri xxii parte tractatis sequitur, ad res in illo libro eommemoratas hane Carthaginiensitim legationem pertinere. Quum nomon Claudii eo misti ne osset et Tribtino et Consuli ,

19쪽

pro hoe nomine facile irrepere potuerunt et tis

Sequens fragmentum , Ecloga Iu , ρτι διαπερασαιτος

του 'Tπατου cet. manifesto est compendium eorum, quae

Diodortis de rebus a Claudio Cos. in Sicilia cestis memor;are tradiderate non sine Iahe, nam Aegestae mentio huic loco non congruit) et festinanter descripta.

Eodem modo argumenta tantum eorum quae Diodorus narraverat , memorantur in sne Ecl. um libri xxiii,

eiusdem libri Eel. is , alibi. Tertius quem ex iis, qui de Romanorum bolli Punicilem pore historia scripserunt, superstitem habemus , ZO- tiaras est. Quibus fontibus in Chronico componendo per huius helli tempora, usus sit, investigare non difficile est. Nam si consertur eum fragmentis Dionis, vel antea cognitis, in primis autem cum iis, quae a Maio in Capitolio sunt roperta , statim intelligitur , . Dionem Cassium a Zonara excerptum suisse. Ex 'iisdom aulem fragmentis , et e Zonara apparet, Dionem, etsi res usque ad tempora quibos Caesar imperium occupavit, non nisi summatim describere voluerit, magna tamen cum diligentia in initio Plini ei belli, et celehemimo isto Romanorum transitu , versatum fuisse , et interdum eum ex aliis sontibus , qtiam Diodorum et Polybium , hausisse, ea. gr. de Messana a Μamertinis oeeupata. Uine maiori eum s do in holus transitus historia Zonaram stimus secutἱ, etiam ubi a Polybio dissentire videbatur, quam doquidem Polyhil eonsilium non erat ut nimis curiose haec persequeretur. In Pausania Eltae. ἐίδ. D e. 12 memoratu quaedam dignissima de nostro Hierone legunttir. Eius mores ara tem et regnandi Tationem partim edoetias fuisse videtur, quum de eo loquatur tamquam de lyranno, qui a

20쪽

Dinomene , viro tyrannidi infestissimo , e vita sublatus fuerit, quod Hieronymo accidit, Lio.. lib. xxIv c. 7. Eo minus haec dubia movere debent, quod Pausanias

saepius in ebus Siciliae labitur. In Eliae. I e. 15 Pachynum Promontorium appellat, quod Lilybaeum , in Eliae. II e. 9 in errore est de Gelone, eeleberrimo Syra

cusarum Tege.

De Romanis , quorum praeter Livium non nisi Fpitomatores, Eutropius, Florus, Orosius, Victor, supersunt, non opus est Separatim disputare a ad singula tacta eorum verba examinabimus. Quod de Fabio Pictore antiquissimo historieorum Rom. queritur Polyb. lib. E c. 14 , eum, nimio suorum Studio ductum, a vexitate interdum dedu- ei , idem posteriorum commune sere vitium fuit. Livio quaedam memorabilia debemus de ultima Hieronsa vita. Ubi copiosius de eo exposuerit, ad locum de Pace cum Romunis seit. lib. xvI, opus ejus periit. In Hieronis virtutibus laudandis a reliquis non discedit, de qua re infra, ubi sententia ejus de Gelono examinatur. Ex poetis, qui de Hierone cecinerunt, supersunt Theocritus et Archimelus. Inter Theocriti Idyllia decimum

sextum elegantissimum carmen est in Hieronem , Xἀριπεσῆ 'upin inscriptum. Ex hoc Idyllio, quod non intellige

bat ineptus scholiasta, effecit Theocritum , quum ab Hierone nihil accepisset, hoe carmen composuisse tamquam Satiram in illius avaritiam. X ιτα igitur a cepit Gra tiariam Getionem e male ; nam intelligendae sunt Deae Gratiae, in hoc carmine pro ipsis Musis, immo pro suis υFI iis positae et cf. Ah -arde xur Er-kIIriane aer Idyllen Theocriis pag. I . Non opus est post Uarlesium scholiastae errorem refutare; nec tamen Ahi. rduo assentiendum, dicenti, hoc carmen inscribi proprie debuisse Mmnum in Graι as ad me-