Disputatio literaria de Hierone Hieroclis filio syrucusano, quam annuente summo numine ex auctoritate rectoris magnifici Jacobi Cornelii Broers

21쪽

ronem. Revera Theocritus laudem Hieronis celebrare voluit; sed ad exemplum Pindari, aliorumque huius generis Poetarum, a diverso argumento initi in saeit, ut inde inopinanter et majore cum H in heroem se convertat os. 7 a. Introductionis hujus argumentum none longinquo petivit. Scilicet composuit hoc carmen non diu postquam ad Eummam potestatem Pervenerat Hiero. Recenti igitur Imperatori suas Μusas eommendat , quibus eleganti modo subjungit avaritiae rit , Peria , et indicat quantum liberalitas virum decoretos. M t et quot fructus imprimis inde percipiant Pri-cipes , si erga poetas liberales sint, os. Ω-ὼ7. Ipse talem invenit, qui cum priscis Heroibus aequiparandus erit. Congruit haec Heroum mentio singulari sortitudini et inusitatis viribus, quibus Hiero ad exemplum Pyrrhi Regis, excellere studebat, I ιλ.

u. xxIv c. έ. V Igo statuitur seriptum esse hoe carmen te ores heIli Puniat , postquam mero jam foedus cram Romanis iunxerat. Sed huic tempori male convenlt votum ut urbes prioribus eiribus reddantur, quum Romani, Mamertinia confirmatis, Nessi ne es in Perpetuum a sua urbe Pepulissent, et Agrigentum crodelissime diruissent. Praeterea inesta etiam heroi ea laeta ab Hierone exspectat; est hie armatus tamquam ad hellum exiturus os. 8o, 8I sed statim post pacem cum Bomanis conciliatam , quantum poterat a Bello ae suosque

retinuit. Probabilius igitur videtur compositum esse, dum Hiero expeditionem parabat contra Μamextinoi forte Postquam, mercenariis deletis, ipsos Syracusa

HA, βαστάζουσι Συρακόσαι μέσα δουρα. . MCujus expeditionis consilium erat, ut in suam urbem

22쪽

restituerentur Messinenses. De Poenis loquitur ut argumentum amplificet, os. 76 : IIδη νυs Φοινιαες, ὐπ' αελιω δυνωτιοικευπες Λιβυας ακρον σφυρον, Κρί tim. Seiunt nimirum IIeroem Syracusanum Postquam Μamertinos pepulerit, non quieturum esse antequam se quoque ex omni insula ejecerit. Tanc Stellia ab Hie- Tone liberata, alma pace fruatur , et gloria Hieronis orbem terrarum impleat. Alier est ArchimeIus Atheniensis Epigrammatum Poeta , qui epigrammate illastravit navem illam Hieronis S acosiam dictam . quod Servatur apud Athenaeum Ita. V. V. nos. Praeterea apud alios scriptores nonnulla de Hierone inveniuntur, quae, ad fidem historicam exigi merentur. In Plauto quatuor versus leguntur, qui magnam di Rficultatem Interpretibus pepererunt. Sunt autem in Memaechmis , acta H. Gen. III r Erotion alteri Menaech-mDPum respondete

Non ego te nooi Menaechmum , macto serognotum Patre plus Syracusis perhibere nαtias esse in Sicilia,m Rex Mathoelas remator fuit, et iterum Pinthia, Tertium Liραro , qui ira morte regnum me ni t -

Conjecinras Hermolai Barbari et Lambini , operarii , Petiti , ipsa Latinitas repellit. Rei neccitis Vist. Iul. eom. II. P. έx3 Seq. 3 ex his verbis historiam quamdam fingit, putans Pinthiam filium suisse Agathoclis, Liparonem autem ejusdem ex Agathareho nepotem: hic Liparo, Pinthia patruo trucidato , imperio Syracusarum potitus esset. Sed quae tacitis nominibus narrat

23쪽

Itis in. Iίδ. xx III e. ci, de bello inter stitim et no-polem Agathoclis, Bege adhuc superstite, gesto, satis explicanior e Boliquiis Diod. Iiδ. xxx Eel. xti , ubi nomina nepotis Agatharchus et filii Agathocles leguntur. Buriensias, euἱ hic locus non innotuit, nisi pos quam historiam de Sicilia seripserat, putat, Resexions

fur tin Massage de Plati e . in Academ. Noya . des Inserist. et B. L. eom. xxxiv p. 95, Pinthiam et Liparonem imperium obtinuisse postquam Pyrrhus abierat, iisque Hieronem successisse. Becepit hanc sententiam

Πίρφου φυγηs. Sed neque net Deccius neque de Burig- ny fgmentis hisce esseiunt, quod volunt. Nimirum

putant successionem A gum Syracusanorum nimis notam fuisse Romanis , quam ut hae in re mentiri ausus suisset Plautus. Sed manet illa successio aeque corrupta , quum

Μenon , Hieelas , Pyrrhus omittantur. Sive igitur saeiamus cum Gronorio , qui pro sinthia legi volt minitas , Agrigenti lyrannus, Diod. Isb. xxii EcI. Ir, v.), et Liparonem in alia Siciliae parte regnasse putate sive cum Eehhel Doetr. Num. Vet. F. I, ODI. I p. 263, et cum Camerario ad I. c. sentiente haec , Me cIM Uuia Plautum ιστοφητως ex decore Personarum proferri de M stria,

omnino sentiendum ost, ad historiam haec nihil pertinere. In PIMis mst. me. Lil. xxxv c. 7. haec leguntur: Dignatio PicruriaeJ titilem praeelytie Romae increo e tit existimo) , a N. Via Ierio Messa a , qui princePs tabulam picturae proelii, quo Carehnginienses et mero-

24쪽

nem in Sici ia deoicerat, prvosuit in Ialere Ciariae Hostiliae anno ab U. C. quadringentesimo nono. Haec si vera essent, stare non possent quae infra dixi , Hieronem pacem fecisse cum Valerio Cos. , antequam ad manus eorum milites Veneraul. Id tamen a reliquis anetoribus Probari videtur, nec minus Valerium, cum Carthaginirnsibus acie non pugnasse ἔ cujus Pugnae non

Obliti fuissent ranar. Diodor. Eutrop. Polyb, , quum Te Valerii satis ample exponant. Addit autem Plinius anno αδ V. C. 490. Hoc anno Appius, sequenti Valerius Consul suit, quare DodweII. Chro Iog. Gmec Rom. pro Hypoth. Dion. mI. αβ αnniam U. C. 490, hune Plinii Meum citans additi seia corr.e 491. Non corri gendus videtur, sed erroris arguendus Pliuius, qui victoriam ab Appio Cos. a. U. C. 490 de Carthaginiensibus et de Hierone ad Μessanam 'reportatam , consudit cum rebus a Valerio sequenti anno gestis. In eadem re lapsus est Seneca de Breoil. oitae e. 13 , statim pos quam Claudii Caudicis mentionem sererati Valeritis roinus primus Messanam o cit, et ρrimus ex familia

Valeriorum urbis captae in se translato nomine Messana 'Pellatus est, paulatimque ou eo permutante Iitteras

nessalla dictus est. Quum igitur Μessala appellatus

esset Valerius, vera autem hujus nominis causa Ignoraretur , vulgo Putabatur Valerius cognomen accepisse ut

Africanus, Numantinus, Achaicus, alii, ab urbe vel PO-pulo debellato. Quam opinionem Plinius et Seneca, in ejusmodi disputationibus de historia non cogitantes,

inconsiderate scriptis manda erunt.

Idem Plinius V. . I. Lib. xvr c. 74 , ubi de caedendis arboribus agitur mirum, inquit, πυῶ.αntiquos Pr mo bello Punieo classem Duillii Imperatoris ab arbore excisa 60 die naoigasse. Contra oero Hieronem regem

25쪽

centas o ginti naoes emeras diebus 45 tradit L. Fiaso. Classem hanc auo navIum conditam fuisse tribus mensibus, auctor est PObb. lib. II c. 38 , A. Atilio , Cn. Cornutio Coss. , anno postquam amicitiae humani latisqua regia specimina Hiero dederat naufragis Romanorum, ad Camarinensem oram. Locus igitur non uno vitio laborat, et, ut nunc est, jure a Niehithrio, Rom. Geseo. ιOm. III p. 66I , vocatur obscurissimus. Contra fortasse sumendram est tamquam adverbium , ita continuationisnserviens , ut monstatur aliquid majus otiam sequi. Sed undenam in hisce Hieronis mentionem fecerit vel Piso , vel Plinitis p Non contra verisimilitudinem est, si in hac classe aedificanda tantam opem Romanis inlexit Hiero , navium Construendarum studiosissimus, ut hujus rei in Commentariis meminerit Piso , et si in hunc sensum locus Plinii esset corrigendus. In Athenaeo Isb. ur p. ti . D. Ε. haec Sunt i Ηροπο -

δρα δ' ἱστορεῖ καὶ 'Iέρμα τὸν τύραννει ἀμβλυτερον κατὰ τοις

3ψεις γειέσθαι, καὶ τοῖς en ιδ ιν υσας των ψίλ- ἔχειν επι- διαμαρτιε- τας σωυ ἐδεσμάτων, N ἐπαν χειραγωγοῦ ται. και δοκῶ των αλλων ,ἴυδερκέστερος εἶναι. Putavit aliquis haec de nostro Hierone dici. Praeter testimonia de hujus moribus, succurrit resutationi Ioeus Pobb. II. II O. 8r εο μεν εβIωσε πλειω των ε ε κοιτα, διεφυλαξε

prioris Hieronis haec congruere videntur, quare Casou- . bon: ad i. Hegesandrum Hieronis nomen cum Dionysio Permutasse , iure suspicatur. Tres scriptores sunt qui annotarunt, Hieronem scripsisse de Agricultura. Plin. Hist. Nat. Iib. xvm I. S. Igitur de cultum agri praecipere Arines ale Dit, et σθα exteros , si quidem et reces oere mero, Phi-

26쪽

Inmelor Attalus, Archeseus, et duoes xenoserion cet. Eodem sere modo Vorro de Ne nust. Isb. I c. I. Tertius ColumeIIre lib. I c. I. Si Ii quoque non medioeri cura negotium illud mosectiti sunt, Hieronis et

Epicharmus cisci ulus, mi ometor et Atta Ius. In his primus ponitur Hiero, tamquam aetate remotior, neque aliquid in reliquis ejus vitae exstat, quare illa de Hieroclis filio intolligenda esse videantur: sed potius de prisco Iaierone, qui in primis assectabat disciplinae et eruditionis gloriam , et qui plurimos POelas et sapientes secum habebat, inter quos erat 'seharmus 'thagorae diaemia us, ut Eanandus sorte est Ioeus Columellae , es. Arist. de φρ. lib. I c. H. Priscum Ilieronem magnam operam in agrIcultura Posuisse annotavit Wyttenti. ad Pliat. de Serra Num. Vinia.

P. 27.

Scholiasia Theocriti, cujus errores de Idyll. xvI suPra animadvertimus , in argumenti dispositione ejusdem IdyIlii , haec habet: Τούσο δε εἰδυλλον γέγραπται εἰς 'Iερ ατον 'Ιεροκλάους, τον Da ατον Σικελιας τυρα- . Κατέσχεδὰ τὴν αρχπιν, στρατηγος ἀποδειχθεις ὐπο σων πολιτων, κῶφDrρας τὰς δ μεις ωστε τυρα ου αὐτὸυ ἀγορευθῆναι. Μετριδὸ τουτον ηρξω 'Iες- ὁ Γέλμος. νηδεν οἶν εἰ cet. Verba μετὰ δῖ τουτου cet. alius addiderii, ad corrigendum

τὸ, ἔσχατο ν Σικ. τυρ. . et legendum 'Ιερω-μος. Ceterum indoctus homo rem eodem modo exhibet, ac reliquissere tyrannis accidere solebat. nempe quasi Praetor a C Ubus justa potestate constitutus, Postea , Corruptis militibus summam rerum vi et terrore occupavisset. Id autem singulare in Hierone fuisse, quod contra leges amilitibus Praetor factus, a civibus ob virtutes in imperio Constitueretur, in a ridebimus. Alius scholiasta in errorem nonnullos duxit figmentia Disiti Cooste

27쪽

suis, de mortis genere Theoeriit; scilicet ad Ooici. Dinos. 55I, 55 a. mqtie Uriacosio praestricta fauce Foeriae . Sic animae IaqMeo sie otia e ratisra etiae evolus, qui dicitor interpres, annotavit: id est , Theoerilo Θraetisso Noeliae , qui cum in Hieronis Drann Ilitim inoeeetis essee, ah es ideo est e Uusstis , til eum iaci sum liae iam erahi simia arel. Interrogatus si deinceps α - e-dietis des neret, iIIe eo saeotas e iam Regi ipsi ma&dicere eoepie. quare indignatus non iam nia sisPti aliam , sed Ga eertum sumIietam rapi jussit e qui mMqiaeo strangulatiam, qtii m eapite caesum prodidere. Haee transeripsere Mirabella in ol α Theoerili, Burignitis in op. Nisenire de MeiIes , alii, licet ipsa narrandi ratio prodere videatur , hanc unam esse ex narratiunculis , quales multae de veteribus lyrantiis circumsere-hantur. Prorsus repugnant ingenio moderatissimorum Principum , et Hieronis, et Gelonis; nec Hiero , honae famae studiosissimus , talem inhumani latis notam suae gloriae inussisset, ut celeberrimum ill rum temporum poetam propter iracundiam , et per libidinem vere t Tannicam, morti dedisset. Conveniunt igitur V. D. . Theocritum in his versibus ab Ovidio non esse intel-Ieetur vid. Atirmann. ad I.

In Diodori Dagmentis lari xxiit Eel. xiv, de rebus gestis Carthalonis, Poenorum in Sicilia Praefecti , post

naufragium Romanorum Camarinense , Narratur eum Agrigentum expugnasse, et post urbem incendio dei tam , et muros dirutos, ciues superstites fugisse in

Obmptam : οἱ δὲ καταλειφθArac ἔφυγαν ali τα 'Oλύμπιον. Hoc Olympium nonnulli , ut Sitiare Rom. Geschiad. B. v Η. I , intelligunt vi eum et templum , quod in vicinia erat Syracusarum . a ratioci. I h. vi, e . 64 et saepe

28쪽

-υμπIs , a Diocloro autem 'Ολυρισιον, lib. XIII c. 6 , plerumque vero τὸ Διος ἱερόν vel 9εως dictum, ib. c. I ,

Iib. xIv c. 6a, 63 , Excem ι. Vii. et Vire. ex Ita. x rCL Citio er. SiciI. Antiq. lib. I c. xu. Quum tamen aliunde haee non confirmentur, neque ulla ratio exstet, quare in verbis Diodori de Olympio Syracusano cogitarelae , intelligi debet OIympium illud, Agrigentinum, ob

spatium et vastas dimensiones celeberrimum, de quo ipse Diodorus lib. xm c. 8a. H τε γὰρ τλ ἱερῶν κατασκευὴ , κα μάλιστα ὁ του Διος νεῖς, ἐμφαI- τὴν μεγαλοπρέπειαv των τότε Mρω- κ. r. λ. In hoc igitur templum nonnulli civium sugerant, quibus quid acciderit, narrabatur in integro Diodoro , sed in EcI ga desideraturi nam quae Proxime sequutitur οἱ δῖ' suraσι ἔτεμ σπολ κ. T. λ novum fragmentum exo diuntur.

PObaenus Strategem. Isb. vr e. I 6 n. 4 , exponit strategema , quo Siculos in porta Messinensi ciaecumvenerint Carthaginienses. Initium hoe modo se habet: Καρχηδόλοιπολυαγυντες 'Iερωνι, νύκτωρ ἐπιπλεύσαντες Μεσσηνη, πλησίον τῆς πολεως υπὸ ' ραγαντ v καθωρμισμσαν. D τῶ Διικριπολλαι τριήρεις , - στρογγυλαι M1ες ό ρμουv ἐώ του στο- ματος. αλλαι παρεφυλασσω. Poenorum dux has belli eas naves dolo a custodia deducit, ita ut portum intrare Possint Carthagenienses, et τὶς μῖν τριηρεις κειας οἴσας λέπρησαν. τas δὸ ὁλαάδ τας πλείστας ἐξειλκυσαν. Animadvertit Maasvicius longius abfuisse Agrigentum Μessana , quam ut lectio Ακραγαντίνων sana esse Possit, et legendum suspicatur ὐπὸ ακρας τινὸς, Vel ὐπὸ ἄκρας 'Αργεδεου, cujus nominis promontorium quoddam Messanae Vicinum suisse , Vocemur ex Ptolemaeo : sed haee

obiter. Dicit Polyaenus bellum fuisse inter Hieronem et Carthaginienses, et hujus naves defendisse Portum

29쪽

Messanae, quod certe non accidit ante transgressum Romanorum , dum urbs esset Μamertinorum , et bellum gereret cum Ilierone. Post ea vero Romanorum erat de sendere Μessanam , neque hanc urbem aggressi essent

Poeni, quia bellum gerebant cum merone. Sunt in MePoIyaent xvr capite exposita quinque Carthaginiensium strat gemata tria ex eorum bellis cum Dionysio , quartum hoc de Hierone ; quintum est, quo oppressere Cornelium ad Liparam. Hinc tamen non sequitur, quartum illud accidisse ante Consolatum Cornelii et Duillii , nam temporum rationem saepe negligit Polyaenus. Μessanam autem , postquam Romani urbem oesupaverant, Classe a Poenis petitam esse, nusquam memoratur. Tempore

belli Punici ti Poeni infestarunt oras regni Hieronis, Lio. I B. xxII c. 56. Fieri potest ut tune tale quid acciderit in portu Syracusano , et nomina Μεμνη et ' ραγαντι saevin hane sensum sint eorrigenda. Vel nomen Hieronis vitiosum est. Si legeretur Διο-Hia suspicari quis posset

hoc atrategemate usum esse classis. Praesectum , quem Himilco a Peloro promontorio ad circumveniendoin Μe sinenses Praemiserat. Cives enim ad Pelorum egressi erant impeditum , ne in terram descenderent Carthaginienses lsed Himilco zoo naves Μessanam miliens , urbem defensoribus vaeuam deprehendit et cepit. Haec narrat Diod. Iib. xiv c. 56 seqq. , sed parum cum his conveniunt ultima verba Polyaeni , τωs D , sin, πλείσυς ἐξειλκυσαν. Recentiorum sententias, si opus est, ad singulos Iocos examinabimus I sed quia saepe in hac Disputatione agitur de Syracusanorum dissidiis ex democratiae et oli-garchiae studio ortis, quaedam dicenda sunt de Fr. 6. Titim annI sententia de Reipublieae administrandae ratione , qua inde ab initio usa sit Syracusarum civitas.

30쪽

Tittitiann in opere: Darstellia, aer Grie is inen Stactispersassiangera Pag. boa-5os, ubi disserit de Syracusanae Reipublicae forma , contendit democraticam rationem Per omne temPUS Syracusis viguisse ἔ qua Propter juro reprehenditur a K. O. hi Iussercite Dorier th. II p. De primis temporibus, i. e. usque ad GeIOnem , error. manifestus est. Tune enim Demus sivi Plebs, constans ex varii generis hominibus, qui undique ad novam civitatem asstuebant, nondum satis virium habebat, quas Gamoris, agrorum ex sorte Possessoribus, opponere potuissent: qui, simul ac sentiebant numerum plebis crescere , colonias mittebant, unde explicandum videtur, quod Syracusae anno 15O Postquam erant Conditae , quartam jam coloniam emisissent. Immo Plebrii, quum post annum a o a Syr. C. Gamoros eiicerent, id non persecere, nisi Postquam Κyllyrios, i. e. servos ex antiquis Siciliae incolis, quos subegerant Gamori, sibi conjunxerant: Her. l. II c. I 55. Dicit Titim annus, Aristotelem Reipublicae formam ante Gelonem diserte appellare Democratiam. Est locus in ejus Politia. Io. v c. a. Agit Aristoteles de causis seditionum, inter quas recenset contemtum , S 6. In democratia enim Nobiles , contemnentes rerum imperiique turbationem , seditionem moVent. Propter hanc causam Thebis democratia deleta est, item Megaris: και ἐυ Συρακούσαις πρὸ τῆς Γέλωνος τυραδείδας. Aperte intelligit breve it Iud tempus ab expulsione Gamororum usque ad eorum reditum , duce Gelone: CL Excemi. de Viri. . et VH. e Diod. Iib. x, de Hippocratis , Getae lyranni, adversus Syracusas expeditione, per hoc temporis spatium lacta; ubi de Hippocrate , νομιζοπ-τούς προπτωτους των εν Συρακοισας πραγ- μιτων προe τα πλεο- ex sententia multitudinis vid. ναι δει Grom n. Gr. P. II 8a , δια το δοκεῖν αὐτοῖς πλεονεκτικῶς ,