장음표시 사용
151쪽
Turpe n Imis eunctis, irridendumque videri Insignes geminis eornibus ire boues; se solum nulla munitum parte camelum, Obiectum cnueris, expositumque feris. Iupiter arrideus postquam sperata negauit, Insuper & magna sus halit auris Om s, Vive minor merito,cui sors non suffice inquit.
Et tua perpetuum liuida damna geme,
Montibus Ignotis. ruisque in vallibus arctum Cum socio quidam suscipiebat iter.
Securus quodcunque malum fortuna tulisset, Robore collato posset uterque pati Dumque per ince Dium vario startione feruntur, In mediaan praeceps conuenit visa viam. Horum olt et iacili comprendem eo bora cursu,
In viridi trepidum fronde pependit onus rIlle trahens nullo iacuit vestigia grestu,
Exanimem fingens, sponte relisus humi. Continuo praedem cupiens fera saeua cucurrIt, Et miserum curuis unguibus ante leuat tVerum ubi concreto riguerunt membra timor
Nam solitus mentis liquerat ossa calor Tunc olidum credens, quamuis ieiuna, cadau Deserit, & lustiis conditur ursa suis. Sed quum securi paulatim in verba redissent ;Liberior iusto qui fuit ante fugax, Dic sodes, quidnam trepido tibi retulit visa. Nam secreta diu multaque vetha dedit iussin Magna quidem monuit et tamen haec quoq, Quae misero semper sunt facienda mihi. Ne facile alterius repetas consortia dixit ,
152쪽
Caluus eques capiti solitus religare capillos, Atque alias nudo vertice DII e comas, Ad campum nitidis venit conspectus in arta Et facilem fraenis flectere coepit equum , Huius ab aduerso poreae spiramina perflant Ridiculum populo conspici te caput. Nam mox deiecto nituit frons nuda gaIero ἰDiscolor apposita quae fuit ante eoma. Ille sagax, tantis quod risiis millibus esset, Distulit admota calliditate iocum. Quid mirum, referens positos fugisse capillos , Quem prius aquaeuae deseruere comae Ridi eulo cuiquam quum sis, absoluere tem FGpposita veri cum ratione stude.
Eripiens. geminas ripis cedentibus olla, Insanis pariter flumen agebat aquis. Sed diuella duas ars dc natura creauit, APre prior fusa est i altera ficta luto. Dispar erat fragili, & solidae concordia motus PIncertumque pagus amnis habebat iter. Ne tamen elisam confringeret aereat etiam ,
Iutabat solitam longius ile viam . . Illa timens ne quid leuibus grauiora nocerent; Et quia nulla breui cum mel io te fides, Moamuis securam Verbis me feceris, inquit.
153쪽
Non tImr ex animo decutiendus erit. Nam.rre siue tibi, seu te mihi conserat unda, Semper ero ambobus subdita sola malitis Pauperior caueat sese foetare potenti;
Namque fides illi cum parili melioc. RV 4TI CVS, QS I THESAURUM
PABULA XII. Rustiens Impresso molitus vomere terram ω, Thesaurum sui eis pro siluisse videt. Mox indigna animo properante reliquit aratIa, tSemina compellens ad meliora boues. Continuo supplex Tellur; construit aram, Quae sibi depositas sponte dedistet opes. Hune Fortuna nouis gaudentem pro uicia rebus, Ammonet indignam se quoque thure dolens. Nunc inuenta meis non profers munera templis, o Atque alios mauis participare Deos. Sed quum subrepto tueris trist mus aur , Me primam lacrymis sollieitabis inops. Non me ridenti, sed tristi cernere vultu Fas erit, & vaeua sint tibi vota tua. Vnius accepto peccat graue quisque talento
5i quod ab hoc sumpsit, imputat hoc alij.
Immensum taurus fugeret quum sorte leonem. Tu aque desertis quaereret antra viis et
154쪽
Spei eam reperit, quam tune hirsutus habebat, Cinyphii ductor qui gregis esse solet. Post ybi summissa meditantem irrumpere fronte
obuius obliquo terruit ore caper, Tristis abit, longaque fugax de valle locutus: Nam timor expulsum iurgia ferre vetate 'Non te demissis setosum plui de baetbis, , Illum qui su per est, consequituIque trem a 'Nam si disceda nosces stultissime quantum Discrepat a tauri viribus hircus olens. mum cupis illatum tibimet persoluere damnum, Absque tui damno hocce caueto fore
Iupiter in toto quondam quaesiuerat orbe, i Munera natorum quis meliora daret. Certatim ad Regem currit genus omne ferarum. Pet mistumque homini cogitur ire pecus. Sed nee squamigeri desunt as iurgia pisces, Vel quidquid volucrum purior aura vehit. Inter quos trepita ducebant pignora matres, Iuditio tanti discutienda Dei Tunc breuis informem traheret quum simia natum Ipsum etiam in risum compulit ire Iouem, Hane tamen ante alias rupit turpissima vocem, Dum generis crimen sic abolere cupit. Iupiter hoc norit, maneat victoria si quem , Iudicio superest omnibus iste meo.
Iirgo mos homini est, quidquid sibi fecerit Ipsc
Vile lie et maneat, eomprobat ipse tamen. Nolo velis rerum quidquam laudare tua Ium,
Alterius nisi sint ore probata prius.
155쪽
Threiciam voluerem fertur Iunonius alea Coramum sociani continuisse cibo. Namque inter varias fuerat discordia formas , Magnaque de facili iurgia lite trahunt. Quod sibi multimodo fulgerent membra decor Caeruleam facerent liuida terga gruem. Et simul electae ei reum dans tegmina caudae, sparserat arcanum rursus in astra iubar. Illa licet nullo pennarum certet honore, His tamen insultans votibus vis daturi Quamuis innumerus plumas varia uerit ordo, Metius humi semper florida terga geris. Ast ego deformi sublimis in aere penna, Proxima sideribus, numinibusque feror.
Montibus e summis radicitus eruta quercu Decidit. insani turbine victa Noti. Quam tumidis subter decurrens alveus undis Suseipit, & fluuio praecipitante rapit. Verum, ubi diuersis impellitur at flua ripis In fragiles calamos, grande resedit onus. Tune sic exiguo connectena cespite rῆmos, Miratur liquidis quod stet arundo vadis.
quoque tam vasto nec dum sonsistrie truneto,
156쪽
Istillam tenui conice ferre minas Stridula mox blando respondit canna susurro 'Seque magis tutam debilitate docet.. Tu rapidos,inquit, ventos, lauasque procellas, Despicis,& totis Viribus acta tuis. Ast ego surgentes paulatim demoror Austros, Et quamuis lenibus prouida cedo Notis. In tua praeruptus offendit robora nimbas: Motibus aura meis Iudificata perit.
Haec nos dicta monent magnis obsiste te stusis
Paulatimque truces exsupera e minas,
EABULA XVII. . Venator laeulis haud irrita vulnera torqueri r
Turbabat rabidas per sua lustra feras. Tunc pauidis audax cupiens succurrere tigris,. Uerbere commotaa iussit adeste minas. Ille tamen solito contorquens tela lacerto, Nunc tibi qualis eram nuncius iste refert. Et simul emissum transegit viscera ferrum, Penstrinxitque citos hasta cruenta pede L. Molliter affixum tiaheret cum saucia telum , A trepida iactur vulpe retenta diu. Dic quis ille foret, qui talia vulnera ferret, Aut ubinam iaculum delituisset agens 'Illa gemens fracto que loqui vix murmure coepit τNam solitas voces ira dolorque lapit. Nulla quidem medio conuenit in aggere irma, Quaeque oculis olim sit repetenda meis :Sed cruor.& validis in nos citrecta laceitis.
Osuaduat aliquem tela falise virum.
157쪽
s s tuta lieet soleam animalia iure timery, D mnibus est illis plus metuendus h omo.
Fertur amicitia: tanta fuisse fides. Vt simulemulas nulIus diuelleret error, Rursus & e pastu turba rediret ouans: Noe quoque collatIs inter se eornibus ingens Dicitui in sylvis pertimuisse leo, Dum metus oblatam prohibet tentare rapinam, Et coniuratos hortet adire boues se ed,quamuis audax,factisque immanior esset. Tantorum solus viribus impar erat. Plotinus aggreditur pravis insitate verbis, Collisum eupiens attaciare pecus. Sed postquam dictis tauros disiunxi tacetb Invasit miserum, diripuitque gregem. Tunc quidam ex ipsis: vitam seruare quietam Qui cupit,ex nostra distera morte potest Neve eitoadmotas verbis fallaeibus aures Im leat,aut veterem deserat ante fidem.
Cum facerent formara urgia magna suae, Indignom referans cunctis eertamen haberminos meritis nullus consociaret honor.
mihi deductum surgens in nubila corpus, '
158쪽
Vettivis eremis tollit in astra comas. Puppibus & patulis media quum sede loeamur. . In me suspensos explicat aurasinus. At tibi deformem quod dant spineta figuram Despectum cuncti praeteriere viri Illa refert. nune laeta quidem bona sola fatarIh-. Et no stris frueris imperiosa malis. sed quum pulcra minax suceidet membra securia, Quam valles spinas tunc habuisse meas.
Nemo suae earnis nimium latetur honores
Iscam solitus praedam suspendere seta Exigui piscis vile trahebat onus. Sed postquam superas captum perduxit ad auras. Atque auido fixum vulnus ab Ore tulit: Parce precor lacrymis,supplex ita dixit obortis' Nam quanta ex nolito corpore damna fetes Nunc me saxosis genitrix secunda sub antris Fudit,& in propriis ludere iussit aquis: Tolle minas, tenerumque tuis sine ereseere mensis δHaee tibi me rursum littoris ora dabit. Protinus immensi depastus eaerula PontI. Pinguior ad calamum sponte recurro tuum Ille nefas captum referens absoluere piscem tDi Helles queritur casibus este vices. Nam misera est, inquit, praesentem amitterulaeda, Stultius & rurium vota diurna sequi. Incerta pro spe non munera terra relinqye. Ne rursus quaeras,larte n inuenias.
159쪽
Pεruula progeniem terrae mandauerat ale Fi astabat viri ἀi cespite flava seges. Rustieus hane fragii i eupiens dein rpere culmo, Vicinam supplex forte patebat opem. Sed vox implumes turbauit credula nidosus uasetat 5: Laribus continuare fugam. Cautior hos remeans prohibet discedere mater Nam, quid ab externis perficie tui fais. . Ille iterum charis operam mandauit amicis: At genitrix suetiam tutior inde manet. Sed postquam curuas dominum com p res dere sesces, Frugibus & veram sensit adesse manum. Nunc ait,5 miseri dilecta relinquite rura,
Igpiret ambiguas hominum praediscere mentes Ad terras Phoebum misit ab arce poli. . Tuno duo diuersis postebant munera voti INamque alter cupidus)inuidus alter erat, His sese medium Titans tutatus utrumque obtulit,& precibus ut peteretur, ait. Praestabit Deilis: nam quaeque rogauerit Vnuri Protinus haec alter congeminata fetet, sed cui longa ieeur nequeat satiare cupido, Distulit admotas in noua damna preces Spem sibi confidens alieno crescere voto, Soque ratus solum m anera ferIe duo.
160쪽
Iale ubi sapiantem socium sua praemia vidit.
Supplicium proprij e Osporis optat ouans. Nam petit extinctus ut Iamine degeret unoe. Alter ut hoc dupligans vivat utroque carens. Tune sortem sapiens humanam risit Apollo, Inuidiaeque malum rettulit ipse Ioui. Quae dam pro ueritis aliorum gaudet iniquis, Laetior infelix dc sua damna cupit.
Expositum pretio fecerat esse Deum. Nobilis hunc quidam, funesta in sede serescri, Mercari cupiens compositurus erat. Α iter adoratis ut ferret munera templis. Redderet & sacro debita vota Iocor Nunc, ait, ambiguum facies de mercibus omen, Quum spes in pretium munera dispar agit. Σι me defunctis seu malis tradere Diuis, siue decus busti. seu velis esse Deumr Subdita namque tibi est magni reuerentia fati. Atque eadem retines fant Ia uostra maiau.
Conuenit hoc illis, qu bus est permissa potestas: Au praestare magis, seu nocuit te velint. v EN AT OR&LEO. FABULA XXIV.
certamen longa protractum lite gerebane. Vς-- MQndam nobilis, atque leto.