장음표시 사용
161쪽
Hi quum perpetuum euperem in iurgia finem.
Edita continuo forte sepulcra vident. Illie docta manus flectentem colla leonem Fecerat in gremio procubuisse viri. Scilicet assumans pictura teste superbum Se fieri: exstinctam nam docet esse feram. me graues oculos ad inania signa retorquens Intremit,& rabido pectore verba dedit. Irrita te sanetis subijt fiducia nostri, Artificis testem si cupis esse manum. Quod si nostia nouum eapetet solertia sensum, Sculpetet ut doeili pollice saxa leo rTune homine adspiceres oppressu murmure magno. Conderet ut rabidis ultima fata genis.
FIens puer extremam putei consedi i ad oram.
Vana superuacuis rietibus ora trahent.
Callidus hune lacrymis postquam fur vidit obortIM 'Quaenam tristitiae sit modo causa, rogat.' III e sibi abrupti fingens discrimina funis, Atque auri queritur desiluisse eadum. Nec mora sollicitam traxit manus improba vestem Exutus putei protinus ima petit. Paruulus exiguo circumdans pallia eollo, Sentibus immernis delitui ue datur. Sed po a fallaeis sustepta pericula vocis, Tristior amissa veste resedit humi. Dieitur his solers vocem rupisseque resis, Et gemitu summos sollicitasse Deos. Perdita, quisqui erit,post hae bene pallia eredae, Qvj putat in liquidis quod natet urna vadis. Nemo nimis eupide sis res desideret ullas,
Me plus quum cupiata erdat & id quod habet.
162쪽
Viderat excelsa pascentem rupe capessam. Cominus esurians quum leo ferret iter. Et prior,heus inquit praeruptis ardua saxis Linque, nee hirsutis pascua quaere iugis. Led cytisieroceum per prata virentia florem Et gla icas salices. thyma grata Pete. Illa gemens desiit e precor fallaciter, inquit, Securam placidis insimulare dolis. Vara licet moneas, maiora pericula tollas, Tu tamen his dictis non facis esse fidem. Nam quamuis rectis e pnstet lententia verbi g. suspectam hane rabidus consilia tot habet. - Ne eitius blandis cuiusquam erudito dictita sed, si sint fidei, respice quid moueant.
ingentem sitiens eornix adspexerat urnam rQuae minimam fundo continuisset aquam Hane enixa diu planis effundere eampis, scilicet ut nimiam pelleret inde sitim. Postquam nulla viam virtus dedit , admouet ollista Indignata noua calliditate dolos. Nam breuis immersis adere stens sponte lapillis. Potandi facilem praebuit unda viam. Vltibus haee do euit quam sit prudentia magoa. . Qua certum voluis explicuisset op M.
163쪽
Aspera mordaci subdere colla iugo et Rusticus obliqua succidens cornua falce,Ctedidit insanam defremuisse pecus. Cautus&immenso eeruicem inuectit aratro e Namque erat hic co rnu promtior atque pede . Milicet ut longus prohiberet verbera Iemo, λNeve ictus faciles ungulata ua daret. de ἀ postquam irato detrectans vincula collo a Immeritam vacuo calce fatigat humum e Continuo euersam pedibus dispergit arenam. Quam ferus in domini o ra sequentis agit. Tune sic inla tmi lquallentes puluere crines Distutiens, imo pectore Victus ait: Nimirum exemplum naturae deerat iniquae . Qua fieti polles cum ratione nocene.
Cunctaque durato stringeret arua gelu Haesit in aduersa membrotum incile viator rPerdita nam prohibet semita feci e gradum. Nunc nemorum custos fertur nais elatus in antro EXceytum Satyrus conditivisse suo. a Quem simul adspiciens ruris miratur alumnust. Vimque honi iiii tantam protinus esse paudia Nam, gelidos artus vitae ut reuo caret iuvium, 'Aida uia calido soluerar ora manus.' r
164쪽
rad Rum depulso coepisset Bigo te la tus
Hospitis eximia sedulitate frui: Namque illi agrestem eupiens ostende te pilam, Siluatum referens optima quaeque dabat: obtulit & calido plenum cratera Lyaeo, Laxet ut infusus frigida membra tepor. Ille ubi seruentem Iabris contingere testam Horruit: es genti rursus ab ore suflat.
Obstupuit duplici monstro perterritus hospes. Et pulsum uiuis longius ite iubet.
Nolo,ait, ut nostris unquam successerit antris,
Tam diuersa duo qui simul ore ferat. Qui bene colloquitur coram,sed postea pratie Hic erit inuisus,bina quod ora gerat. RV sΤICVS & SVS.
vastantem segetes, & pin tu Ia culta ruentem
Liquetat abscissa rusticus aure suem. Vt memor accepti referens monumenta dolosis, Vlterius teneris parceret ille satis. Rutius in excepti deprensus crimine eamps, Perdidit indultae perfidus auris onus. Nec mora,ptae dicis segeti caput intulit horres, Poena sed indignum eongeminata tacit. ἰTunc domini captum mentis dedit ille superbis; In vatias epulas plurima frusta lecans. sed eum consumti dominus cor quaereret apti, Impatiens fertur quod rapuisse cocus: Rusticus hoc iustum verbo compeschit iram, Assiimans stultum non habilime suem. Nam cur membrorum totiesin damna redisse
Atque u uo ἀemens posset ab hoste capit
165쪽
s Haec illos descripta monent. qui cephIsata. Nunquam peccatisabstinuere manua.
latentem tittar mus quondam paruus oberrana Ausus ab exiguo laedere dente bouem. Verum ubi mordaci conseeit vulnera rostro, Tutus in anfractus conditur inde suos. Ille licet vasta toruum ceruice minetur. Non tamen iratus.quem petat.ille videt. zune indignantem iusto sermone fatigans Distulit hostiles ealliditate minas: Non quia magna tibi tribuerunt membra parenteii Viribus erictum eonstituere tuis. Diste tamen breuibus quae sit fiducia monstris.
Πaerentem luteo sub gurtite rustieus axem Liquerat,& nexos ad iuga tarda boues. Frustra depositis confidens Numina votis Ferrestia rebus,quum resideret,opem. Cui rector summis Tirynthius infit ab astris, Nam vocat hune supplex in sua vota Deum sterte laborantes stimulis agitare iuuencos .E t manibus puras disce iuuare rotas. Tune quoque congressus, maioraque vitibus ausultis Superos animia conciliare tuita
166쪽
Quaque quae nidis aurea saepe daret. Fixerat hanc volucri legem natura sup erbae, . Ne liceat pariter munera ferre duo. Sed dominus cupidum sperans vanescere votum, Non tulit exosas in sua lucra moras. Grande ratus pretium volucris de morte referre,
Quae tam continuo munere diues erat.
Postquam nuda minax egit per viscera ferrum , Et vacuam soli iis fortibus esse videt: Ingemuit tantae deceptus erimine fraudit. Nam poenam meritis rettulit inde suis. Sle qui cuncta Deos uno male tempore poseunt Iustius his etiam vota diuina negant.
Quisquis torpentem passus transite iuuentam. Nec timuit vitae prouidus ante suae t Confectus lenio, poli quam grauis adfuit aetas, Heu. frustra alterius saepe rogauit opem. Solibus obreptos hiemi Formica labores Dittulit dc breuibus condidit ante cauis. V erum ubi candentes suscepit terra pruiuar .
167쪽
FESTI AVIENI Atuaque sub gelido delituere gelu.
Pigra nimis tantos non aequans corpoIe nimbos, inpropriis laribus humida grana legit..Distolor hanc precibus supplex alimenta rogabat, Quae quondam quem l O ruperat arua sono. Se quoque maturas quum tunderet area messes, Cantibus aestiuos explicuisse dies. At tibi saltandi nunc vltima tempora restant. Cantibus est quoniam vita peracta prior.
Diuidit in varias pignora nata vices. Namque unum caro genitrix eduxit amore, Alaetius odijs exsaturata tumet. Coeperit ut fetam grauior terrere tumultus, Dissimili gnatos conditione rapit..Dilectum manibus,vel pectore gestat amice, Contemtum dorso suscipiente leuat. sed cum lassatis nequeat consistere plantis. Oppositum fugiens sponte relinquit Onu Alter at hitsuto circumdans brachia collo Haeret vinulta cum genitrice fugit. Mox quoque dilecti succedit in Oseula fratris SeruMus, vetulis unicus haeres auis. sie multos neglecta iuuanti atque ordiae veris spes humilos rursus in meliora resertu Paruula tunc ridens Iac eli altatacicaclame Nam vitam pariter continuare solane. Ni quoniamsummo substantia parta labore est, Frigoribus mediis Otia longa traho.
168쪽
Pulehet & intacta vitulus eeruice resulta Scindentem assidue viderat arua bouem., hq με ilhqpi longaevo vineula eoIIωerr fee Mrpositas otia nosse iugis, mihi subidas pateat discursus in herbas.sem liceat rursus opaea sequi. '
Molliter herboso procubuisse toro. Mox vitulum sacris innexum respicit aris Admotum cultro eo minus ire prope Hanc tibi tristia, ait, dedit indulgen tia mortem. ExPζοι em nostri quae faeit esset uti. ' Proderit ergo graues quamuis perferte Iabores 'Ocia quam tenerum mox peritura pati 'Est hominum sola ista, magis felicibus ut mors Sit cita, cum miseras vita diurna regat.
Pinguior exhaum eanis oeeutrisse leoni Fertur,& sertis verba dedisse iocis. hi ,. 4ς duplis, tζιMantur ut alia tergo, toris nobile pinu, ait. M toximus humanis ducor post otia mensis.sEὰ .i, μ' sty ς' pi qm largius ore cibum r inccrassa, malum, circumdat guttura ferrum
169쪽
is Ne eustodita fas sit abire domo.
At tu magna diu moribundus lustra pererras, Donec se siluis obuia praeda ferat Perge igitur nostris tua subdere colla catenis, Dum liceat faciles promeruisse dapes. Protinus illet g tau in gemitu collectus in iram . Atque ferox animi nobile murmur agit. Vade ait,& melltis nodum ceruicibus infer, a Compensemque tuam vincula dura famem, At mea quum vacuis libertas redditur antris,. Quamuis ieiunus quaelibet arua peto. Has illis epulastotius laudare mement OiQui libet talem postposuere gula . e se, e stra eum. με di e ηο -R. - - - - - , Ni
Dulcibus e stagnis fluuio torrente coactus AEquore a s praeceps piscis obibat aquas. Illic t a trami seium despectans improbus mea Eximium sele nobilitate te fert. Non tulit exemplum patrio de gurgite phoca... verbaque cum salibus asperiora dedit. Vana laboratis aufer mendacia dictis, Quaeque refutari te quoque teste valent. Nam quis erit potior populo spectante probabo. . si pariter captos humida lina trahant. Tunc me nobilior magno melcabitur auro e
Te simul a te breui debile vulgus emet.' Quisquis ab externis nuper deuenerit oris,. Non deeet indigenis ut velit esse pri .
170쪽
Vouerat attritus quondam per pratia miles, Omnia suppo tuis ignibus arma dare rVel quae victori moriens sibi tu iba dedisIet,
Vel quidquid profugo posset ab hoste capi.
Interea votis sors adfuit, Sc memor arma Coeperat accenso si a gula ferre rogo, Tunc lituus rauco deflectens murmure culpam I mmeritum flammis se docet esse pIius. Nulla tuos, inquit, petierunt tela lacertos, Vitibus a stirmes quae tamen acta meis. sed tantum ventis&cantibus arma coegi, Hoc quoque submisso testor 5: astra sono. Ille resultantem flammis crepitantibus addens, Nunc te maIOr, ait, poena, dolorque Iapit.
Nam licet ipse nihil possis tentare nec ausus, saeuior hoc,alios quod facis ipse malos.
Inter consimiles ibat in arua feras. Et quod nulla graues variarem terga leones, Protinus his miserum credidit esse genus. Caetera sordenti damnans animalia vultu, Solus in exemplum nobilitatis erat. Hunc argiri a nouo gaudentem vulpes amicta Corripit.& vanas approbat esse notas.