Phaedri Aug. liberti Fabularum Aesopiarum libri 5. Noua editio. Festi Auieni fabularum liber

21쪽

- . .

LIB. R

Lxxx VII. Procax Tibieem. LXXXum. Taurus Er Vitulus. LXXXIX. Canis oe Venator. Pag. 17. lege, Est Ardelionum quaedam Romae

natio P g ι7. lege, Quum victi Mures Mustelatum ercitu Fugerent, & artos cricum trepidarent eauo

PHAEDRI

22쪽

PHAEDRI AUG. LIB.

LIB. I.

Esopus auctor quam materiam repperit Hanc ego pollui versibus senatijs.s Duplex libelli dos est, quod risum mouet, in Et quod prudenti vitam consilio monet.. Calumniati si quis autem voluerit Quod arbores loquantur, non tantum ferae. Fictis iocati nos meminerit fabulis.

--ώς- tm,aFABULA I. Adtiuum eundem Lupus & Agnus venerant siti eompulsi r superior sabat Lupus, . Longinue inferior Agnus . tunc fauce improba Latro incitatus iurgil. causam intulit Cut, inquit, turbulentam feeisti mihi inquam bibenti Laniger eontra timens rQui possum quaeso facere quod quereris, Lupe A te deeurtit ad meos haustus liquor. Λ

23쪽

I. Repulsus ille veritatis viribus, Ante hos sex menses at maledixisti mihi. Respondit Agnus: Equidem natus non Gam, Pater heicule tuus. inquit, maledixit mihi. Atque ita correptum lacerat iniusta nece Haec propter illos scripta est homines fabula, Qui fictis eausis innocentes Opprimunt.

Athenae quum florerent aequis legi by ,

i Proeax libertas ciuitatem miscu.t, Frenum qiae soluit piisti numicentia. Hinc conspiratis factionum partibus Arcem tyrannus occupat Pisi strat us. Quum tristetri secuitutem flerent AtticI, Non quia crudelis ille , sed quoniam gnGeomnino insuetis onus , dc cepisse iri queri, . Et opus talem tum fabellam retrittit. Ranae vagantes liberis paludibus. Clamore magno Regem potiere a Ioue, Qui disset ut os mores vi compesceret, Pater Deorum risit, atque illis dedit Paruum tigillum, misitimqtiod subito vadis notu sontique terruit pauidum genVSHoc mersum limo quum iacet et diutius, Forte una tacite profert e stanno caput, Et explorato rege, cunctas euocat. . Illa timore posivo certa Iim adnatant, Lignumque supra turba petulaus insilit Quod quum inquinasIent omni contumelia, Alium rogantes reg'm misere ad Iouem. Inutilis quoniam esset qui fuerat datus. Tum misit νllis hydium, qui deute. aspero Corripere cepit singulas . triasti a Deetem rugitant inertes , vocem praecludit metus.

24쪽

Furtim igitur dant Mercurio mandata ad Ioueta

Adflictis ut succurrat. Tunc contra Deus; Quia noluistis vestrum serre, inquit, bonum, Malum perferte. Vos quoque o cives, ait, Hoc sustinete, maius ne veniat malum.

F A B U L A IO. Ne gloriari libeat alienis bonis.

suoque potius habitu vitam degere ,ΑEsopus nobis hoc exemplum prodidita Tumens inani Gracculus superbia, Pennas Pavoni quae deciderant, sustulit, Seque exornauit: deinde contemnens suos Immiscuit te pauonum formoso gregi. Illi impudenti pennas eripiant aut, Fugantque toltiis. male mulcatus Graeculas Redire moerens cepit ad proprium genus, A quo repulsus tristem lustinuit notam. Tum quidam ex illis quos prius despexerat: Contentus nostris si fuisses sedibus, Et quod natura dederat voluisses pati. Nec illam expertus esses contumeliam, Nec hanc repulsam tua sentiret calamitas.

Amittit merito proprium, qui alienum adpetit. Canis per flumen carnem dum ferret natans, Lympharum in speculo vidit simulacrum suum iAliamque praedam ab alio ferri putans, Eripere voluiit verum decepta auiditas, Et quem tenebat ore dimisit cibum. Nec quem petebat adeo potuit attingere.

25쪽

M M e die re et e s. FA BUL A V. Nunquam est fidelis eum potente societas: Testahur haec fabella propositum meum. Vacea & Capella & patiens ovis intutiae. Socii fuere cum Leone in saltibus. Hi quum cepissent Ceruum Vasti corporis. Sie est locutus partibus factis Leo i aeso ptimam tollo, nominor quia Leo: Secundam, quia sum fortist, tribuetis mihi: Tum quia plus valeo , me sequetur tertiar Malo adficietur, si quis quartam tetigerit. Sic totam praedam sola improbitas abstulit.

REsopus,& continuo narrare incipitr Uxorem quundam Sol quum vellet ducere, Clamorem Ranae sustulere ad sedera, Convicio. permotus quaerit Iupiter . Causam querela r quaedam tum stagni ineolat Nunc, inquit, omnes unus exurit lacus, Cogitque miseras arida sede emoliri Quidnam fututum est, si crearit libitos

FABULA VII.

Personam tragicam forte vulpes viderat, O quanta species, inquit, cerebrum non habet Hoc illis dictum est, quibus honorem &gIOIi m. Fortuna tripuit, sensum communem abstulit.

26쪽

FABULA VIII. Qui psellum meriti ab improbis desiderat

Bis peccat: primum quoniam indignos adiuuate 'Impune abire deinde quia iam non potist. os deuoratum sauce quum haereret Lupi, Magno dolore victus cepit singulos Inl icere pretio, ut illud extraherent malum, Tandem persuasa est iureiurando Gruis. Gulaque credens eolli longitudinem, Peticulosam fecit medicinam Lupo. Pio quo quum facto flagitaret praemium t Ingrata es, inquit, ore quae nostio caput Incolume abstuletis, & mei cedem postulas. FABvLA IX. Sibi non eavere & aliis consilium dare, stultum esse, paucis ostendamus versibus. oppressum ab Aquila fictus edentem graues Leporem obiurgabat Passeri Vbi pernicitas Nota, inquit, illa est, quid ita cessarunt pedes Dum loquitur, ipsum accipiter necopinum Iapit, Questuque vano clamitantem interficit. Lepus semianimus mortis in solatio rQui mo eo securus nostra inridebas mala , 'simili querela fata deploras tua.

FABULBA X. Quievnque turpi fraude semel innotuit, Etiam si verum dicit, amittit fidem.

27쪽

PHAEDRIJ

Hoc ad testatur breu s Asopi fabula Lupus arguebat Vulpem furti crimine, Negabat illa se cile culpae proximam. Tune iudex inter illos sedit Simius. Vterque causam cum perorassent suam, Dixiste fertur simius sententiam:

Tu non videris perdidiste quod petis, Te credo subripuisse quod pulcre negas. FABULA XI.

Virtutis expers verbis iactans gloriam Ignotos fallit, notis est deri tui. Venati Asello comite quum vellet Leo, Contexit illum frutice, & admonuit simul Vt insueta voce terretet feras, Fugientes ipse exciperet. hic auriculas Clamore subito tollit totis viribus. Novoque turbat bestias miraculo: Qiue dum pauentes, exitus notos petunt Leonis adficiuntur horrendo impetu. inhi po stquam cae de fessus est. Asinu na euocat, Iudetque vocem premere: tune ille insolens. Qualis videtur tibi opera haec vocis In lignis, inquit, sic ut nisi nossem tuum H nimum, genusque, simili fuimem in metu.

XII. Laudatis utiliora quae contempseris saepe inueniri. haec exerit nai ratio. Ad fontem Ceruus quum bibisset , restitit. Et in liquore vidit efiigiem suam. Ibi dum ramosa mirans laudat cornua, CIinumque nimiam tenuitatem vitur crat,

28쪽

pABULA R. LIB. I.

Venantium subito vocibus conterritu S , Per campum fugere cepit, & cursu leui Canes elusit: talua tum excepit ferum , In qua retenti, impe itus cornibus Lacerari cepit mollibus ciuis canum . . Tunc moriens, vocem hanc edidisse dicitur,

o me infelicem, qui nunc demum in tali ego Vt illa mihi profuerint quae despexeram s. Et quae laudaram, quantum luctus habuerint.

FABULA XIII. Qui se laudari gaudet verbis subdolis

Fere dat pcenas turpi poenitentia. Quum de fenestra Corvus raptum caseum Comesse vellet celsa residens arbore, Hunc vidit Vulpes, dehinc sic occepit loquito qui tuarum , Corue, pennarum eth nitor I Quantum decoris corpore & vultu geris Si vocem haberes, nulla prior ales foret. At ille stultus, dum vult vocem ostendere Emisit ore caseum, quem celeriter Dolosa Vulpes auidis rapuit denti hus. Tum demum ingemuit Corui deceptus stupor. Hac re probatur quantum ingenium valet. Virtute semper praeualet sapientia. '

FABULA XIIII.

Malus quum sutor inopia deperditus Medicinam ignoto facere cepisset loco, Et venditaret falso antidotum nomine, Verbosis adquisiuit sibi famam Mophis. Mic Quum iaceret morbo consectus graui.

29쪽

PHAEDRI

Rex urbIs elux experiendi gratia. Se yphum poposcit, fusa dein simulans aqua Antidoto miscere illius se toxicum, Hoe bibere iussit ipsum posito praemio. Timore mortis ille tum confessus est, Non artis vlla medicum se prudentia. Verum stupore vulgi factum nobilem Rex a duo cata concione haec addidit i Quantae putatis esse vos dementis, Qui eapita vestra non dubitatis credere Cui calceandos nemo commisit pedes Hoe pertinere vere ad illos dixerim

Q rum stultitiae quaestus impudentia est. FABULA XV.

In principatu commutando. saepius Nil praeter domini nomen mutant paupere . Id esse verum parua hare fabella indieat. Asellam in prato timidus pascebat senex rIs hostium clamore subito territus, Suadebat Asino fugere, ne possent capi. At ille lentus, quaeso num binas. mihi Clitellas. impositurum victorem putas Senex negaulta Ergo, quin refert mea Cui serviam, clitellas dum potiem meaia

FABULA. XVI.

Fraudator nomen quum locat sponsu improbo. Non rem expedire, sed mala videre expetit. ouem. rogabat Ceruus modium tritici Lupo sponsorer at illa praemetuens dolum tiri Pere atque abire semper adsueuit Lupus

30쪽

FABULA R. L . I. U

Τn de eonspectu fugere velo et impetu: Ubi vos requiram quum dies aduenerit FABULA XVII. Solent mendaees luere poenas maleficI. Calumniator ab Oue quum peteret Canit 'Qu em commendasse panem se contenderet, Lupus citatus testis . non unum modo

Delieri dixit, verum assirmauit decem. ouis damnata falso testimonio . Quod non debebat, soluit . post paucos dies Ouis latentem in fovea conspexit Lupum rhiae, inquit, merces fraudis a Superis datur.

FABULA XVIII.

Nemo libenter recolit, quiuaesit , locum. Instante partu Mulier actis mentibus, Humo iacebat flebiles gemitus ciens. Vir est hortatus , corpus lecto reciperet, onus naturae melius quo deponeret: Minime, inquit, illo posse confido loco HMalum finiri, quo conceptum est initio.

FABULA XI mHabent insidias hominis blanditiae mali P

Quas ut vitemus, versus subiecti monent. Canis parturiens, quum rogasset alteram ωVt laetum in cius tugurio deponeret, Facile impetrauit, dein reposcenti locum, 'PIecos admouit: tempus exora ust bleue