Phaedri Aug. liberti Fabularum Aesopiarum libri 5. Noua editio. Festi Auieni fabularum liber

61쪽

Nouissime interdicit ne eum malefico 'Vsum honus consociet ullius rei. FABULA XI. opes inuisae merito sunt fortῖviro. Quia diues arca veram Iaudem intereipit. Cano receptus propter virtutem Herculis , Quum gratula uel persalutasset Deos. Veniente Pluto, qui Fortunae est filius . Auertit oculos reausam quaesiuit Pater. Odi. lnquit, illum quia malis amicus est,aimulque obiecto cuncta corrumpit lucro. '

Probanda eunetis est quidem sententidit sed ad perniciem solet agi sineeritas. Quum se ferarum regem fecisset Leo, Et aequitaris vellet famam eonsequi, A pristina deflexit consuetudine, Atque inter illas tenui contentus cibo. '' Sancta ineorrupta iura reddebat fide:

FABULA XIII.

62쪽

Postquam lauare cepit penitentia, Assi xione vetetri linguam mulierist Adfinitatem traxit inde Obscenitas.

Rogauit alter, itibadas & molles mares Quae ratio procreasset: exposuit Senex. Idem Prometheus auctor vulgi fictilis Qui simul offendit ad fortunam, frangitur , Naturae parteo veste quas celat pudoeQuum separatim toto finxisset diei Aptare mox ut polIet corporibus suis; Ad eaenam est inuitatus subito a Libero. Vbi inrigatus multo venas ne etare, sero domum est reuersus titubanti pede. Tum semisomno eoide, di errore ebIio, Adplicuit virginale generi masculo, Et masculia membra adplicuit feminis.

Ita nunc libido prauo fruitur gaudio. FABULA XU.

Barbam capellae quum impetrassent ab Ioue. Nilei moerentes indignati ceperant, Quod dignitatem feminae aequassent suam. Sinite, inquit, illas gloria vana frui. Et usurpate vestri ornatum muneristri, Pares dum non sint vestrae sortitudinis. Hoc argumentum monet ut sustineas tibi , Habitu esto umiles, qui sint virtute impares.

63쪽

r HAEDRI' . FABULA, AVI.

Quum de fortunis quidam quereretur sui AE pus finxit eousolandi gratia, Vexata saeuis naui tempestatibus

Inter vectorum laetymas & mortis metum, Faelem ad serenam subito mutatur dies. νTerri secundis tuta cepit flatibus, Nimiaque nautas hi latitate ea tollere. 1Factus periculo tum gubemator sophus 3 Paree gaudere oportet.& sensim queri: Totam quia vitam miscet dolor gaudium

Canes, legatos oliis misere ad Iouem , Meliorisvitae tempus oratum suae, Uti se abriperet hominum eontumeliis, Furfuribus sibi eonsparsum quod panem darent, Fimoque turpi maximam explerent famgm. Profecti sunt legati non celari pςdς. Dum naribus scrutant ut eseam in stercore. Citati non responden tr vix tandem inuenit Eos Mercurius, dc turbatos adtrahit. Tum vero vultum magni ut viderunt Iouis,

Totam timentes eoncacarunt regiam.

Propulsisero fustibus, vadunt Ioras tVetat dimitti magnus iIlos Iupiter. Mirati sibi legatos non reuertier, , Turpe aestimantes aliquid commissum a suis, Post aliquod tempus alios adseribi iubent. Rumor egatos superiores pro didit: Timentes ruisus aliquid ne simile accidat, odore canibus anum.sed muli curerisnu,

64쪽

FABULA R. LIB. IV. Mandata dant, legati mittuntur, statim

Adeunt: Iogantes aditum, continuo impetrant. Consedit genitor tum Deorum maximus, Quassatque fulmenr tremere cepere omniar Canes, confusus subito quod fuerat fragor, Repente odorem mixtum cum merdis cacant. Reclamand omnes vindicandam iniuriam. Me est locutus ante poenam Iupiter a Non est legatos regis non dimittere. Nee est dissi ite poenas culpae imponeret Non veto dimitti, verum cruciari fame, Ne ventrem continere non possint suum.

Sed hoc feretis pro iudicio praemium rilli autem qui: miserunt vos tam futiles Nunquam carebunt hominis eontumelia. Ita nunc lςgatos expectant&posteri: Nouumque venire qui videt, euitum olfacit.

FABULA XVIII. Quiεert malis auxilium, post tempus dolet.

Gelu rigentem quidam Colubram sustulit sinuque fouit contra se ipse misericors. Namque ut refecta est, nocuit hominem protinus. Hane alia quum rogarat musam facinoris, --Respondit: Ne quis distaeptodesse improbis.

FABULA XIX.

Vulpis cubile fodiens, dum terram eruit. Agitque plures altius cuniculos,Pςruenit ad Draconis lpeluncam ultimam ,

Custo diebat qui thesauros abditos.

65쪽

anne simul aspexit: oro ut imprudentiae Des primum veniam, deinde . si pubere vides 'Quam non conveniens aurum sit vitae eae,

Respondeas clementer, quem fructum capis Hoc ex labore, quodue tantum eli praemium, Ut careas somno & aeuum in tenebris exigas Nullum, inquit ille t verum hoc a summo mihi Ioue adtributum est. Ergo nec sumis tibi. Nec ulli donas quicquam Sic fatis place . Nolo irascaris , libere si dixero ἐν Diis est iratis natus qui est similis tibi. Abiturus illuc quo priores abierunt id mente caeeat miserum torqnes spiritum Tibi dino , auare. gaudium hine disi ut, Qui tures peros, ipsi in te fi/udax cibo. Qui tristae audis musicum xitharae sontain, Quem tartarum macerat iocunditas, Obsoniorum pretia cui gemittim exprimunt tQui cum quadrantes aggeras patrimonio ,

Coelum fatigas sordido periurio. Qui circumcidis omnem impensam laneris, c init in v qo id de tuo faciat lucrum.

xx. Quid iudieare eo gitur liuor modo. 1leet dissimulet, pulere tamen intellego. Quicquid putabit esse dignum memoriae , Rispi dieeti si quid minus adriserit, A me contendet fictum quouis pignore. Quem volo refelli iam nune responso meo :siue hoc ineptum, siue laudandum est opus, Invenit ille, nostra perfecit manus. Sid exequamur eeptum propositi ordinem.

66쪽

. F AB v LAR. LIB. IV. . 4y ABVL. A XXI. Nomo doctus in se semper diuitias habet.

Simonides, qui schipsit egi egium mhlos. Quo paupertatem sustineret facilius, . Circumire cepit urbes Asiae nobiles . Mercede accepta Iaudem victorum canens. Hoc genere quaestus postquam locuples factus sest, Venire in patriam voluit culsu pelagio. Erat auism natur, vi aiunt. in Ceo insula Ascendit nauem, quam tempe, as norrida Simul dc vetulias medio dissoluit mari. Hi zonas, illi res pretiosas colligunt Subsidium vitae r quidam curiosior, Simonide, tu ex opibus nihil sumis tuis: Mecum, inquit, mea sunt cuncta tunc pauci enatast, Quia plures onerq degravati perietant. Praedones adsunt, rapiunt quod quisque exinlit. Nudos relinquunt, foris Cl. menae prope, Antiqua fuit ut bs quam petierunt naufragi.

Hic liter tum quidam studio deditus, Simonidiu qui saepe versus legerat,

Eratque absentis admirator maximus,

Sermone ab ipso cognitam, cupidissime Ad sh recepit, veste, nummis, familia

Hominem exornauit: ceteri tabulam suam Portant, rogantes victum. quos casu obvius. Simonides, ut vidit: Dixi, inquit, mea Mecum esse cuncta, vos quod Iapuistiti perit. .

Mons parturibat, gemitus immanes ciens . Eratque in terris maxima expectatio τ

67쪽

Formica & Musca contendebant aeriter , Quae pluris esset: Musca sic aeepit prior. Monferre nostris tu potes te laudibus Vbi immolatur, exta praetusto Deum, Moror inter aras, templa perlustro omnia, ὲ n eapite regis sedeo, quum visum est mihi. It matronaram casta delibo oscular Laboro nihil, atque optimis rebus fruor. Quid horum simile tibi contingit rustiea aest gloriosus sane conuictus Deum , Sed illi qui inuitatur, non qui inuisus est. Reges commemoras & matronarum oscula rEgo granum in hiemem quum studiose congero, Te circa murum video pasci stercore e Aras frequentas, nempe abigeris quo venistNihil laboras, ideo quum opus est nil habes rSuperba iactas tegerequod debet pudor. AEstate me lacessis; quum bruma est. siles ruori contractam quum te cogunt frigora, Me copiosa recipit incolumem domus. Satis profecto rettudi superbiam. Fabella talis hominum discernit notas Eorum qui se falsis ornant laudibus, Et quorum virtus exhibet solidum decus.

FABULA XX lv. Quantum valerem inter homines literae Dixi superius: qvantus nunc illii honos

68쪽

in superils sit tributus, tradam memoriae. Simonides idem ille de quo rettuli . Victori, laudem cuidam pyctae ut scribraeci Certo condixit pretio. secretum petit et Exigua quum frenaret materia impetum, Usus politae ut moris eth licentia, Atque interposuit gemina Ledae sidera, Auctoritatem similis referens gloriae. r Up us adprobauiti sed merzedis tertiam Accepit partem; quum reliquam posceret; .alli, inquit, reddent quotum sunt laudes duae. Verum ne itate dimissum te semiam. Ad coenam mihi promitte ι cognatos vota Modie inuitare, quorum es in numero mihi., Fraudatus quamuis & dolens iniuria. Ne male dimissam gratiam corrumperet, Promisit, rediit hora dicta, recubuit. splendebat hilare poculis conuiuium, Magno apparatu hete rescinabat domus. Repente quum duo iuuenes sparsi puluere,

Sudore multo diffventes corpora, , Humanam supra formam,cuidam seruulo Mandant, ut ast se prouocet Simonidem et Illius interesse ne faciat moram. Homo perturbatus excitat Simonidem. Vnum promorat vix pedem triclinio , i Ruina camarae subito oppressit ceteros; Nec ulli iuuenes sunt repetii ad ianuam. Ut est vulgatus ordo uariatae rei, omnes scierunt, numinum praesentiam

Vati dedisse vitam mercedis IOLO. XX v.

s u persunt mihi quae scribam, sed pareo sciens rPrimum. esse ne tibi videar molestior, Desta ingit quem multarum rerum varietas τ

69쪽

i Dein si quIs eadem forte conari velit. . Habere ut possit aliquid operis residui:

Quamuismiateriae tanta abundet copia,

Labori faber ut desit. non fabro labor. B reuitatis nostrae paemium ut reddas, Pet Quod es pollieitu si exhibe vocis fidem. Nam vita morti propior est quotidie: Et hoe minus veniet ad me muneris Quo plus consumet temporis dilatio Si cito rem perages, usus fiet longiore Fruar diutius, si celei ius cepero. Languentis aeui dum sunt aliquae reliquiae. Auailio Ioeus est: olim senio debilem

Frustra adiuuare bonitas nitetur tua,

Quum iam desietis esse beneficium utile, Et mors vicina flagitabit debitum. Stultum admouere tibi preces existima, Proclivis vltro quum sit misericordia. Saepe impetrauit veniam confessus reus. Quanto in noeenti iustius debet dati Tuae prius sunt partes, aliorum dein ι similique gyro venient alio Ium Vides. Decerne quod religio, quod patitur fides, Et gratulati me ne iudicio tuo. aexcedit animus quem proposuit terminum. Sed dissiculter eontinetur spiritus Integritatis qui sincerae conscius . A noxiorum premitur insolentiis. Qui sint requires. apparebunt tempore Fgo quondam legi quam puer sententiam, Palam mutire plebeio periculum est, Dum sanitas constabit, pulcre meminero.

LIB. IV. EXPLICIT.

INCIPIT

70쪽

1NCIPIT LIBER V.

εVum destinassem operis habere terminu, In hoc ut aliis esset materiae satis, Constium tacito corde damnaui meum. Nam si quis talis etiam est tituli artifex Qus pacto diuinabit quidnam omiserim. Vt ilium ipsum cupiam famae traderer Sua cuique quum sit animi cogitatio Colorq prior . ergo non leuitas mihi Sed certa ratio causam scribendi dedit. Quare, Particulo, quoniam caperis fabulis Quas Esopias non Asopi nomino, Quasi paucas ostenderit, ego plures dissςro , Vsus vetusto genere,sed rebus nouis, Quartum libellum dum tu varie peries es, Hunc obtrectare si volet malignitas. Imitari dum non possie, obtrectet licet.

Id ihi parta laus est,quod tu, quod similes tui

Vestras in ehartas verba transfertis mea, Dignumque longa iudicatis memoria.

In litteratum plausum ire desidero. Asopi nomen sicubi interposuero cui reddidi iampridem quicquid debui,

Auctoritatis esse scito gratia.

Vt quidam artifice: nostro faciunt seculo