Vita Caroli Borromei card. S. Praxedis archiepiscopi Mediolani item opuscula duo Episcopus & Cardinalis ab Augustino card. Veronæ conscripta

발행: 1586년

분량: 201페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

36 V I TA inierdum diebus fesis innumerabiles puer

rum , fς puelgarum voces emittebantur sum ulter canentium, cor laudantium Deum, ut velorum chori representari mderentur: ueadem diligentia parochiahbus Ecclesiys emtra ciuitatem, es 2 plurimis oppidis Agediolmnensis dioecesis considebas. Usitatores sexaginta, far amplius delegit ,praemittebat aliquos

quo ipse postea Uset venturus populossermone constabatur, ministrab, ipse sanctissima Em charistia sacramentum et sancto etiam Chrismate ungebaUr controuersias tollere, ου

torum animos pacificare IIudebis: dsiplinis Ecclesia cam in singulis Ecclesijs excolem dam esse iubebat. Dei cultum tum interi rem , tum exteriorem magna diligentia promouebas. Dum hac ageret, fur animabus Chrso lucrandis admodum esset intentu irim nise corpus suum caseare non desinebo. Usiduis precibus mentem elevabat, 'sanctis cum Deo cosioqui,s in huius mundi deblicientia , qua veram consequitur prudentiam rudies magis proficiebat. Et quotidie magis in virtutibus singulis magnos progressus faciebat Carolus ordinalis Mediolanensis e schie-

52쪽

CARI . s. PRAX. 3

p scopus. Ilgum Pastorem optimum sancti Ambros' imitatorem , nouum potius Ambrosium anesiare quam plurimi non desinebant. Nos vicini Episcopi illum admirari, quia cis diebat legem exces, quia Iuper nos senes in telligeret, quia mandam Dei maxime ommuquarerre : eius exemplo, Himulos potius excitatis pe Fumus ad labores omnes perferendos, ecf ad artem pascendarum anImarum,artem omnium artium, ut recte Nassianzoenin, upost eum sanctissimus dicebat Gregorius, pe discendam atque etiam exercendam. Et quia excedentis virtutis inimica perpetua es Inuidia non defuerunt, qui homini varijs

Virtutibin ornato , angelicis moribus potius,

qui nunquam iratus est visus, qui ne verbo quidem quempiam unquam Usendit, interdudetraherent, quippe ut ipsi dicebant9 rebus in

minimis interdum nimium Hudum collicares. Uinentiam Oirtutem ext-amo Ecclesiastica disciplina custodem nimium coleret ue ita consueuit Sathana hipodidascalus mundus, qui nihil non molitur ut sanctorum hominu optimas sententias, es praeclara instituta quam

tum in se est euertat. Eest pius vir cum emcellen

53쪽

38 VITA. lentibus Urtutibus suis miram constantiam addidisset, id est consecutus , ut varias hominum voculas contemneret, s omnium invia

diam siverarer . Et profecto diuinis quibusdam indit 's a summa rei prouidentia, qua nec fallitur, nec fallit unquam , manantIbus creditum est corolum fuisse praecipuo quodam amore a Deo diu iam, s in huius vita periculose certamine diuino auxilio adiutum. Nam cum pro extirpandis vitiys,s honore Det , quem semper ante oculos habu I tugnis Congregationem Humiliatorum reformanda

sibi in animum in dux stet, ad quoὰ munus ab avunculo Pio IV. ab eius itidem successore Tio Vinuerat delectus, ex istis nescio qui Pr positi, qui iusi mi hominis Congregationis iblius salutem ripectantis, paulo arctiorem cia plinam ferre non poterant, in seruum Dei,in lenemeritum de se mirum , in Archiepissopuer Cardinalem, odio implacabili exarserunt, eums diabolico quodam furore incensi e medio tollere decreuerunt . Vnus intur InueΠ-tus es homo audacissimus, qui scelus detestabile aggredi non dubitaret ue itaque quo tempore ex domestica discipima in lauto Carolus in

54쪽

oratorio cum tota sua familia ad Deumpreces fundebat, paruulo tormento displos , in quod globulos plumbeos, aut ferreos complurest conIecerat, Carolum ut erat genu, lexus, in oratione defixus, medio ipso in tergo directo percussit. Sed siceleratorum hominum machia, nationes plane Sathanicas euertit Deus, Sseruum suum scuto quodam inuisibili protexit. nam rasi maioris globi ictus ille ussi ad cutem penetrauit , ibiq; buoris notam quandam impressit , qua in eius dorso ad miraculi testi cationem, usq; ad vita finem permansit,nihil tamen nocuit viro sancto, ac ne sanguinis quiadem guttulam elicuit. ipse vero ita immobilis permansit, ac si in alieno corpore verberatus Usu lentio, indicio, ne quis se commoueret,1ncoeptum cum Deo colloquium admirabili frit constantia,el animi fortitudine absoluit. Et in sacris templis ad candis, fr ornandis magnificentia, oe in Episcopalibus aedibus amgendis Itudium, oe miram in hospitibus exciapiendis alacritatem,s liberatitatem, eleem suarum copiam , quibus omnium gener Oinopes iuuabat, si quis enumeret,laudationem instituat necesse es , Tanta ρο tam magna virtutu

55쪽

M 'UIT Amisturis exempla dedit Carolus, qua ita patent, ita omnibus cognita, far perri e sunt,

ut nec mea, nec cui quam commemoratione

indigeam. Erga sacras sanctorum reliquias mirifica quadam religione assectus erat Caro lus Cardinalis, in lysi ornandis, honeso, d centi, illuseri loco collocandis, magnopere versabatur , itaq; multa Sanctorum corpora δε- omnibus seupplicationibus indictis multo cun L lendore , s pietate transtulit, sed profecto

eximiam quandam liberalitatem, aut magni ficentiam potius cum admirabili pietate comtunxit , cum corpora sanctorum Simpliciani

Episcopi, ου maryrum Anauniensium a seni, Isissari)rsu Alexandri it striorem in locum, in ilia ipsa sancti Simpliciani Ecclesia censuit, transferenda. Nihil quicquam fuit magnia ficentius, nihil quod ad alendum Dei cultum, es ad sanctarum reliquiarum , sanctorum scorporum venerationem hac aetate magis inflammaret. Interfuerat illi translationi Va-briel cor alis Patratus , qui ad 6Ierumtae edolanensem occasione nodi dioecesuae, qua celebrabatur gravi mam, cor elegantis

56쪽

plures Episcopi. Ipse etiam fueram inuitatus

sed occupationibus varys impedimae, tam n biti Ver iaculo, in quo tota commota es M dolanensis Ciuitas ,prasens esse non potui. Et ut ad quaedam praecipua capita Caroli optiami cordinalis vitam redigarata . De eius momtis contemptu. De eius charitate erga morientes. De perpetuo Hudio sacrarum litera rata. Dei assiduis rim precibuae ad Deum. De admiranda, rietate, castigatione corporissingiliatim dicam, breuiter tamen,quia scio haec etiam ab alys copiosius esse trammaea , s quia illa tantum mihi narranda esse a existimo, qua mihi notissima sunt, qua ipse vidi , qua obseruaui cum optimi cordinalis consuetudine erre. Nulla de re maiore cum animi sensu loquebatur, quam de morte,

peregrinatione, exilis. ω Mortem, peregrin tionem cur exilium hanc vitam, quam tantopere mortales exoptant,putabra. Iactari va-rtys nos fluctibus , innumerabilibus pertu mrionibus commemorabat . peccandi terminumor optabilem quandam securatatem mortem nominabat. In ea mali nihil inesse. In peccato sitam esse hominum pernicis m. Locos, 3 F ouos

57쪽

quos sanctus in lybelgo de bono monis tracta-ἶat Ambrosin, valde cognitos habebat. Iractabat etiam sepe in familiaribus sermonibus. ddebat turpissimum esse Chrisianis misera hanc, cς caducam vitam perdue amantibus superari prudentia, s fortitudine animi aphialosophis ,prasertim ab Epicteto, a Seneca, s a

cerone, qui de morte contemnenda pulcher ramos libros conscripserunt,upraeclarissimas sntentias ad abi'ciendum omnem mortis timorem in medium attulerundi. Rem minia me usitatam, ζας admiratione dignam narro.

Dixerat mihi sepe Carolus cardinalis in f miliaribus sermonibus hilari admodum multu , sibi nihil quicquam accidere posse in hac ista iucundius, re milius, quam si hac,Gr illac negotiorum causa transiens, in cadauera, qua ad sepulturam deferebantur , inciderra. Inde se maximum tructum capere aecelat .i Secum enim ipse sic loqui consueuerat. Et me etiam quatuor, aut quinque cubiti terra manent, se ipse in uso locus deferar. Hic ea fabula huius mundi ineu vanitatum omnium, quibus e a recto tramite deflectimur , te minus . emulto aliter plerique nostrum, qui

58쪽

CARD. S: PRAX. q3 mortem horrentes cadauera maxime fugimus , a mediatione mortis valde abhorremus . figam enim meditationem mortu, qua

philosophiam philosophi nominarunt: s nos non minima sapientia Christianae partem dic

mus , melancholia nutricem, molliter nimium, ne dicam insipienter, non pauci ar&tramur rin quos homines si aliquando incidebat Carolus, eos libere monere solitus erat. Et erga morientes beneuolentiam incredibilem, admirandam potius charitatem Carolus cordinalis

praesetulit. Om enim ipsi de Coepiscoporun

suorum aegritudine nuntius aferretur, citatis equis ad illis accurrere consseuerat, sermone illos blando fraterno, ad poemtentiam inuitans, de aeterna vita, de calesii patria. de

Ieyu Christi fili, Dei Saluatoris nostri meris

tis . de preciosissimo eius sanguine, cuiusprerio redempti sumus . de salutara poenitentia. de infinita Dei misericordia locos Iractabat tanta cum pietate, ut talorum, qui intererant lachrimas eliceret . ipse ego etiam intersui cum pium hoc ossi cium Ioanni Delphino Episcopo S iensi, qui proximis annis ex hac vita migrauit praestaret paulo ante quam exi ... F a hae

59쪽

M VITA Ahac vita excederet Francisco Bosso viro integerrimo Nouaria Episcopo idem officium ex praescripto Concili' prouincialis Carolus

pie, s staterne pra uit, paulos ipse post in

grau/simum morbum incidit, quem mors com secuta es, hoc in transsus ad beatam, re atemnam vitanta . Nec solum paternis ,-pi' illis sermonibus languentes 'scopos, quos vi sitabat recreare solebat ,sed cum deficere vires cerneret ,genuflexus pro aegris preces fundebat , eorum animas Deo commendabat, de mum eorum exequias, sermone ad populumia habito celebrabat. Et hac omnia magna temporis celeritate conficient .mia re mero Epias pos solum, sed cateros etiam, re principes

viros , far priuata conditionis homines aegrotos misitabat, omnis officio, re pietare maxime necessario tempore adiuvabat. aegrotabat ab-

quando Vercelgis Carolus Emantiet Dux G-ι audia adolescens refigiosi mus, res Regia imdolis , quem cor olus Cardinabifl' loco diligebat graui plane morbo confit satur, nec quicquam magis cupiebat, quia eruum Dei videre, quem singulari amore prosequebatur. ccurrit Carolus. manu sua sacrosanctamia

60쪽

sis Eucharisiam ministrat , verbis grauis mis, s Virituali dulcedine poms,-horta, Lur, conflatur, ita: is qui aderans lachrumin copiose essunderent , cum interea Dux ipse nusquam ab eo oculos desse ieret. denique Dei benignitate , , ut ipse Dux interpreissabatur, Caroli precibus factum est, ut admilesens summa L ei, f, Trinceps nobilismus

conualesceret, s in maximarum rerum ad Dei gloriam, re catholica religionis conqferuationem reseruaretur .s laudationem ipse scriberem , locum hunc de aegrotorum visita tione rationibus plurimis exornandum mihi me intesigerem: sed Uitam tantum Amphs- mi Carta tu scribo. mores pios , res vere

pastorales propono mihi, es Episcopis omnibus, in quos haec mea seriptio forta se inciderit.

Et hanc eandem charitatem erga moribum

dos Medolanensesfilios suos quos caelestis Pater eius fidei commiseris, dum sui mo p Hilentia morbo in ta laborarent,quos nunquamortis metu intermisit visere, quibus semperlue en ante trecenti enim homines singulis diebus per multos dies saeuitia morbi interiabant sacrosancta Eucharistia sacramentum

minia

SEARCH

MENU NAVIGATION