장음표시 사용
111쪽
inColoniensi sanguinea robusta, morbis parum obrio. xia, seci sterili rabricius Hildan. Cent. I. Obs. 6 l. so Octogenariam a duobus circiter annis menstruas,
purgationes patientem ζωταίως cum sanit lis commodo & έυφορία merarius ap. Thom. B.
thol. perscribit Cent. 4. Epist. 88. pag. 488. Duas alia XXC anno menstruatas allegat Lovse Boargeos ..
a. obstet r. Obs i8. In matertera mea usque aci annum
89 XXCIX. me observasse posui in Disp. de Haemor.
Ioi rhoid. not. 2 l. ac demum anno CI.cum ευφραιοι lenander S.s. Cons.M. ex quo etiamMoebius in P . sol. cap. 2o. Pariter imoniali cuidam ab anno' toa ad CIII. fluxerunt: Hercules Saxon. lib. q. cap 13. Imo sed risum teneatis statuam salis, inquam uxor Lothi conversa, adhuc menstrua pati, seriplei uit Tertultian. Carni de Sodoma apud Arhan. Hirrere. Mund. subterr. lib. 6. sed . c.q. fol.3oa . cons. on hi no Thom. Bartho, Iin. de morbis Bibite. e. 3. P. et Im, Idem etiam allegat G. Fabricius in Opere Christ. D. et.) atq; Demeus lib. . e. I i. apud B. GubertumDisp.
de statua salis c. a. , i9. Heimstad. i668. Sed sapiere fabulam Rabbinteam statuit Coo Graminius Disp. de Metamorph. uxoris Lothi qu. a. & eum Riveto Baumannus Disp.de statua salis, Vitemberg.i6ω. 7. 6. Qii E PEPERERuNI J Hoe vulgo a multis Meditisci mulieribus negatur. Plinius Η. N. lib,7. e. is ait: ,, ibusdam sirpius mense; sicut aliquibus nunqGn. Sed tales non gignunt, quoniam haec est generalido,,homini materia, semine e maribus coaguli modo Ahoc in sese glomerante, quod deinde tempore Uioso Manilnati reorporaturque.,, Hinc quoque M. He δειν in Coivin. pitys ad pentateuch. pag. s6. ait: M tali Meipiunt, eum incipiunt sanguine redundare ; desi- ωiunt, cum ob se nitim incipiunt laborare sangui sibispenuria; ut ergo, antequam fluere incipiunt, obn-cipe.
112쪽
elpere non possimi, quod materiae copiam non habe. ,,ant: ita neque postquam cessaverunt, quod jam careant. Verum posse hoc fieri, statuit Iacob iae Fuerbisto super prima primi teste Griainerio Tr. de aegritud. maetric. c . 8. Rationem ex Aristotel. lib. 7. Hist. Anim. cap. 2. allegat Herc. Saxon. lib. q. ea P - 26. quod in iis tantum sanguinis confluat ad uterum, quantam in illis relinquitur, quae ex consuetudine purgantur' Consentiunt Pareus lib. 22. cap.49. Corb0. Gynaee. lib. 2. cap. 2. Pag. IT . seq. Munerius ac Moebius II. te. 7. NUNQUAM SINT PERPEssAE MENfEsJ Exempla ex variis collegit 7 T. Schenchisis lib. 4. obc r. de conceptione, ae Corb6. l. all. item Piem. de Febribus in specie c. 8. p. zi8. seq. Alia habent quoque Meleb. Sebicius Spee. Prael. Parte V. sect. a. cap. I. Panarola Pentec. 1. Obs. IS. Rhodius Cent. 3 Obs Sq. Bartho-ἰin. Cerit. 4. histor. 37. Bonactolus cap. 2. Enneis ad. mul. Hildanus lib. s. cap. 4 I. cui rationes redindit te Duc . ap. euud. pag. 268. Roudeletius
apud Bh. Assuerunt Disp. de Calculo eap. 4 β 4.
narrat, ex abscessii mulieris Montisbani calculum prodiisse, eamque post varios dolores fuisse tabidam, hane-.que menstrua nanquam passam fuisse, & tamen duodecies peperisse. Exemplum quoque habet B. Dolatis Ephem. Germ. Nat. Cur. ann. 6. &7. Bh. Sophron. Lorac Trael. de haemorrhag. lib. I. cap. 8. Pag 23s Ut& B. N Binniger Cent. a. obs sq. qui hujus suae b-- : servationis quoque rationem reddere eonatur. Exeeli. Dia. D. M. Georg Sommer Const. st Archiater Schwarz-hurgicus communicavit mihi MSCtuin de Informatione obstetricum propediem edendum, ubi cap. 2. de im
i praegnationis signis ita scribit: intertens die fes- aus biei ben deum iniqung nodavnge mi Wr, solvo bl Mirda et nige non auctoribus
113쪽
De impraegnatione nullis praeviis menstruis vici. BL
Lundoni Dee. 3 ann. I. Eph. Germ. Nat. Cur. obc M. pag. 47. ut c notabile exemplum Dn. D. Phil. Fra-doriferi Dec. 3. ann. 7.&8. Ephesu. dicti Obs I9. pag. 38, item Dii. D. Petr. Romnelii ibid. Obs 4r. pag. 6s. ubi plures ομο ἡφης' auctores allegati Piaterus refert, puellas ct Mminas Brasilienses sine hoe fluxu optime valere. Idem de Grcen landieis ex Oleario in Ilin. Pers. Maebius i. stip. eit. Et quid opus multis 8 Sanguis
mensermus neque ad conceptionem, neque ad istus for mationem conservationem Oe necessaritu es. In hoc mihi eonsentit doctissimus Franc. opaeus Pros. LOvan. CL. in Fundam. Med. Phys. Analom. Part. 2. cap. 3. art. 7.Pag. 6 .seqq. MQtiando statuit, esse saliguinem singulis praeter propter mensibus in corpore redundantem,per ,,uteri arterias in ejus vagina excretum, neutiquaru ibi, stagnantem, sed cum reliquo sanguine perpetuo circu- culatum per totum corpus. Tandem addit: Hie san- , .guis secundinas vel istum non nutrit, nec ad intus ge- erationem concurrit ut materia. Imo, ut idem pag.
seseq. 62. pergit: Interdum aegravidae menses patiuntur, is quia fluunt ex vagina; nam si ex fundo exstillarent,nputrescerent, taliam ct alimentum ejus inficerent, ae, , aborti in facerent; & pag. 63. Gravidis rarius fluitis sanguis, quia iis non redundat, partiui quia in uteri tri- Merementum impenditur, partini quia pars magna chy- , ii ad ει tum vadit. ,, Ipse ego novi quondam in urbe Heidelbergens duas sorores, novi ct alias gravidas ae
114쪽
ΙΟΙ lactentes menses patientes. Cons omnino Nathaniel Θrγe Med. D. in trach de fluxu menstruo Patavii 168s. in iamo, libi ad recentiorum placitarem quidem proponit, sed stylo longe miserrimo.
Homines vixisse sine i) hepate, a) bene, G
I. SI NE MED AT J Tων αλ- ουδεν σπλανγ- νουν αναγκαιον mu' ζΘοα, ἶ δ ' ηπαρ μόνον, ait Α- sisteles lib. 4. P. A. e. z. in fine, h. e. Caeteroum visce tru nusium necusarium saximalibus, nisijecur. Quod ide durum esti Et lib. I Hist. Aniiu. cap. Is inquit: γ ηπαρ απαντ ' ἔχει, ασαπερ oh κα, id est . hepar. omnibus est, in quibus sanguis. Idem lib. 4. gener. i t m. c. q. statuit: Nulliun notatum esse animal, quod je e caruerit. Vestigia eius premit Coel. Rhodiginus lib, Lect. antiqv. c. I S. illudque fere repetit e. seq. Sedd respondebunt ad haee Laurembergit Exere. Anat. I. T. hominem inquientis)nqsti, vivere, ad plenam α m progredi compertum est sive jecore. Audiamus fa-am historiam e Sine hepate ct liene vixit Matthiositus, Augusta Vindelieor. mereator An tu erpiensis, ε ydrope obiit d. H. Sept. I364. aed. Ιχ. Sept. anato jus facta est a Lamberto Tolatano Medieo per Tho- G a semam
115쪽
seviam Comaum Chirurgum & tonsorem Antverpiensem risVerum substantia omnium intestinorum carnosa pror sus erat, ct multo solidior, quavi ipsa mutatiorum ea- sero. ut soliditate cordis carni sere responderet, &venarieava ex ipsis intestinis originem sumebat, eo fere mo- , , do, quo Vena porta in ipsis intestinis solet impIantari. Historiam hane communieatam habuit a D. Tob. Cneuli. no θ' Bacb. Camerario L Schem ius lib. 3. Obs. 7. item Bouchinus de Hermaphrod. lib i. c. 8. p. 86 ct in Annot. ad tr. Franc. Rousseti de partu Caesareo ceu ex eo quoque refert Avt. Molinetius lib. 6. Differt. Anat. Pathol. e. s. p. 293. tandemque Moebius Institi. Med p.τ8.ct Fundam. Physiol. p. 318. Veruntamen his omnibus obviam procedit Marc. Molpioius, Vir summus, cujus verba in Lib. de Structura viscerum c. 8. haec sunt: , Ortelii se diis, quae multorum torsit ingenia, pluribusque imp ἰ,suit, si ad trutinam esset revocanda, ve saltem levibus se conjetatris daretur locus, utique pateret, non defuissὀ-jecur, ct hoc in opportuniori forte situ locatum extitis., se. ut secreta bilis in intestinum derivaretur: in fimisenim intestin a carnosa observata fuere, ita fortasse dicta
,, ab observatore ob substantiae modum consimile in earoni, ct rubrum calorem, cuin etiam solidiora &compa- , .cti Ora musculorum carne deprehensa sint; oblongae i. istaque glandulae circa intestina aeeubantis rudem nobis, exhibet specie na, nec vasorum inde enata propago con-kjeetiiram destruit, cava enim vena acarnosis hujus mois
sedi intestinis emergebat. se Nullum hepar adfuisse habet quoque R. vati Horne de Ductu Chylifero p. D. 2 Anno 16oi. P. Pam, ut ipse Obs. Anat. 29. testatur, hydropi- eam dissecuit, in qua jecoris,lienis, renum distii mirum, verissim uni tamen ne vestigia quidem. Sie V alius lib. s. de Fabr. corp. hum. ait: Viri cuju dam substantiam hepatis omnino fuisse deperditam, adeo, ut lien cogeretur ejus sustinere vires. Imo hepatis loco massam carneam 36. libras pendentem observavit Zacutus Lusit. lib. 2.
116쪽
. scribit: se vidisse in kholari Aleni anno post uleus hepatis multam quantitatem carnositatis hepatis suis excretam, citante Mabio, Pundam. PhysOl. c. I4. p. 347. ct nihilominus euratum fuisse aegrum. Quid ergo statuanius 8 Cum Franc dele Boe Θlvio Disp. Med. 6. ς. S eundum naturam nunquam in corpore humano desidermium visens dicimus. 2. LIEN E J Lienem omnibus sanguineis animantibus communem esse, testatur Galenus lib. 6. Admin. A-nat. e. Io. allegante de consentiente Deus gio Exere. de
Sanguifieat. 58. Imo duplicem lienem notarunt Calp. Bauctis. Institi. Anatoni. p. 68. A Dom. Panarolus Pent. i. obea p. 3. qui idem Aristoteli visum fuisse narrat, ex ejus lib. . de Generat. Animal. c. 4. Tribus splenibus eadaver foemineum luxuriasse, seqtie spectatoribus ni onstrasse ante lustrum quas, seribit christ. Lange in Progr. Anat. d. 22. Oct. 1632. Lipsi edito. Car. Drelin urtius Fil. Disp. Inaug. de Lienosis θ. I. n.2. ait: NumeriIm quod attinet, lien unicus est e naturae praescripto; nihilosecius
duplex observatus est ab Aristotele, Coelio Rhodi. Gu.
Movdeletio. Com. Gemma, L. Cabrol. Dom. de Marche sis, Ant. Boisrdonio ct ab Excell. Dri. Hardero, nec noriab Ephem. Germ. observatoribus sedulissimis & aceuratissimis. ωcilius vero Folius Venetiis duos, tres, imo quatuor vidit. Fallapius pariter tres lienes enumerat,ianum justae magnitudinis, alterum dimidio minorem,
tertium denique ovi columbini mole. Qui vero id fiat, legere est apud Lev. Lemnium S G. Hosmann. G, C. Schomammerus amieissimus Exere. Med. lo. f. n. ait: Lien duplex bis terve a Dn. mrebellis ct Cabroseo ob servatus, triplex a Fastopio, Plegny obs Anii. 3. I ct 3. ct Herboen lib a. e. 14. Aristoteles tamen strictior videtur, quando lib. a. Hist. Anim . e. is. scribit: Σπληνα-τρο
117쪽
quie non uui l sed ova pariunt, sieta usque adeo exiguus
est, ut propemodumsolan effugiat : iri ιν magna inpar
te adium experImur v. g. iv columbis, milvis, accipitria
tuta, voctuis. In pennatis non inveniri lienem seribitra morus Exore. de Assedi. hypochondri e. q. p. piae Quae quoque sanguinis proprie expertia sunt, liene pe
naturam carent, ait eX Ariso el. lib. 3. P. A. tap. 7. Moebius Fund. physiol. eap. I4 p. 333. de Deusingius l. mp. F. S9. LIENE N plane vili pendebant olim Gnsistratin Democritus re Rufus Ephesius, quando frustra fadium vialebant, uti invenimus apud Galen. lib. . U. P. cap. δ' Comna. g. in Hipp. lib. de Aliment. ita allegantibus IE Barbuto de sangu . ct sero p. s. ae Desiugio l. all. Parit eundem conicinnit Paracel . . lib. .a de nat. lium. cap I si Dantur quidem animalia, quibus per naturam deest/Deu fugitis l. e. ex Ari t. lib. 3. P. A. cap. 7. niniir volatilibus, quoniam pennarum vis recrementum ab su mat in clancholicum, teste Coel Rhodi; no lib. 4.anti u. cap. 18. quasi vero l Ita Thoni. Bartholisnu Anat Res tib i. c. i6. ait: se Carent sine noxa liene, quae vesi eam non habent, ut Chamaeleon& alia multa. Insin GVero splene carent , quam ob rem falsum illud : Habe .uausta splenem is Verum super his nondum ultero sseo pia cnnsului. De Chamaeleonte vid. Panarol. in Anaia, Chamaeleoni. Observati. p. 398. Car. I retinem trussu p. cit. de Lienosis θ r. n.2 inquit:, Liene nullo Philoso sephus cadaver narratcte. Cui fita a ni Hosieritis, Esu inus, Laurentius, Hevr. ob mer, c Leria, An Tales itaque homines comparandi veniunt vel cuni
rivoIatilium quibusdam, vel cum insectis, quae liene ea γ,rent, etsi vulgo de ipsis iactetur: ' Eχει δε κπ η μυοὶ ν, Γν σπλῆνα. Imo nihil inter homines istos atque in f ter quadrupedem interest ; Democritus enim, Ars telera
118쪽
tela, Plinius, Solinus, Albertus M. Gesverus, ct Aldro Iam vi unanimes attestantur, lienis exsortem e sia Cha cmaeleonta. Id ipsum vero testatius apud me reliquit m εο xarbius, animaleuli prosector, nee non Regia Paris ης ensis Societas, quae dissecti Cnamaeleontis nitidissi scis ani icona lienis nesciam Rev. ad parentem transmi,,stii, Verum, ubi esse debuit, non raro lien defuit. Ab bile posse, doeent racutus lib. 2. Hist. Med. p. 63. & lib. . Prax. adm. Obs I37. ac praeeipue CL. Here riv. obsit.
TaIe animal visum fuisse, ipse scribit Aristotel. lih 4. de
enerat, Anima I. cap. 4. ae Laurentius Anatoni. lib. 6. lv. 2 . de Cultrieor. p. 83 liene quaedam desti-uta allegant. G. Schelhammer Exere. Med. IO. f. Is.l t: hQuin de natura ipsa defeeisse ct vel post nativitatemeriisse, vel a principio defuisse legitur lien, et t. Eph. ο
at. Cur. Ann. 13. Obs I99. Idem vero Aristoteli, Hode. ε, Laurentio, Silenchio, Drc ringio observatum , sileoque itidem longe eertissinium est; ct . seq. 16. ad Mt: in aliis perexiguus visus est: Pollicem aequantem olniuth lib. a3. in scemina sanissima, Riolanus Anthro. οg. Iib. 2. e. H. in Thuario Vix unciam pendentem, guis latitudinem vix aequantem in Luxemburgica εncipe repertum Con= ingius testes sunt. Ex quibus o libus vel hoc unum colligaS, non tantam esse visce xsu necessitatem, ut sine illis animal non vivat. Adeo ςc ejus iasiam esse talem, qui a vitalium aut principum orrum munero eum exenatum Velit. Neque tamen ce prorsus inutilem dixeris, quod ex philosophis De ιι io, ex Medicis Gn frato, itemque Russo Ephesi si sum sitisse literarum monumenta inquuntiar. Prae- έuam enim quod tantum viscus a sapientissimo cor cs auctore seu stra conditum piaculum est tredere, & φ reas nunquam legatur defuisse, exscindi interim superstite animali recentibus experimentis conia ο. qMod tamen utilissimum S glandulam salivalemox ira Criam esse certum est. se Cons hue de Orictio εNota I. De Muliere Parisiensi miger. num. s. quem
119쪽
eitat quoque Sennertus PraX. lib. 3. P. 3. cap. 2. Pag ε 3 ct B. G. Scheuch In Litho genes cap. I. pag. I. De Remina hydropica, in qua anno i6oi. dissecta ne vestigium quidem lienis vidit, vid. Pere. Pam Obs. 29. ,,Prope, Cortynani in Creta apparentem splenem pecora non, habens: quod amplius Medieorum serutantes scholae ,,in illis enasci herbam locis denique compertum prodi. dere; qua Vestentia pecora lienes imminuerent: unde ψ& lienosis curandis medicamen excogitatum, quod ex ,,re Aspieuon Cretenses dicunt; ,, verba sunt Coel. Rhodi. gini lib. 4. cap. 18. forte ex Vitruvio de Architect. lib. I. eap. 4. ceu allegat Rosnc. M. Μ. spee. Coumi. lib. 9. sis. 3.cap. I. pag. 783. Plistus lib. 24. cap. 9. ait: ,,Arbitra/istur quidam hane myricen esse tamaricem: sed adite. rinem praecipua est, s suteus ejus expressus in vino biba-our, adeoque mirabilem ejus Antipathiam contra '. ,,lum hoc visceriam faciunt, ut assirment, s ex ea, alnis
,, factis bibant sues, fine liene inveniri; dc ideo homini
,,quoque splenetico cibum potumque dant in vasis exea factis. is Coa f. ct inferius Not. I9. notanda addesea meordis ex Ant. Everhardo EttwῖPerus in Collex ad Schroederi Pharmacop. sub tit. Scolopendrium veruiria. it: ,, Deeoctum Ceteraeh in aqua serranioriam, in qua heripe ferrum candens suit extinctum multum laudatu tadestumorem ct inflationem splenis, adeo, ut dieatur a Dio. riseoride, quod absumat lienem, vel potius imminuit: -Unde eanet serrariorum, qui bibunt saepius talem quam, dieuntur ea rere splene. vid. Major. in Apol M.,, in Chirurgiam infusoriailia In quibugdam sedi tur splenis parenchyma adeo absumtum repertum, esse, ut sola cutis remanserit, inquit Roset de paria Caesar. Sest 4. cap. s. In infante acephalo Zittavi finullus erat lien, DR. D. nisus An n. g. Acadc Getin.
Nat. Cur. Obs 2 T. plura, qui volet, evolvat. Celeti i L
120쪽
en. seci. I. eap. Io. pag. 2os. item Hemia ab Heer ObsMed. 2, pag. 289. Eundem autem exscindi posse negarunt quidam, dum vel copiosis sanguineis aliisque vasis, vel visceris magnitudine, connexione aut usu, uti GL lib. s. cap. 26. Coel. Aurelian. lib. 3. Chronte. pas cap. quem eitat quoque Semiertus PraX. lib. 3. P. 4.cap. 7. P.
49 .eique adstipulatur In alius, Vid. Hidius de Curat.
morti lib. Io. cap. Io. Bauchinus rheatr. Ana t. cap. 43. L v. Lemnius lib. 2 de Complex. eap. illi. okuch Insiit t. Anat. Disp. 6. qu. a. pag. 2 s. Lauremberg. Exercit. Anat. 7. Zacebias Quaest. Med. Legat. lib. g. T. I. qu. I2. n. r4. MEA. Sebietius de Alim. Fae. lib. 3. eap. s. pag. 7as. Conringius lib. de motu ot generat. sangu . cap. 6.
ibom. Bartholinus Cent. 4. hist. s . ct Anat. Ref. lib. I. ap. 16. qui tamen cecinit palinodiam ) regi morus ij. Anat. lib. I. P. 3. cap. 3. B. Conri Dieterlab Disp. olemn . . β. I8. Timaeus a Gnidenhlae Raspons Med. s. pag. I 8. seq. Bb. van Horne Mieroeota. β. 4 a. de colixe Dn. D. Tilingius I. c. sect. 3. e. 6. p. 424 seq. 429. 3 s. seq. 437. Ad a mantium tamen castra se recipiunt limus H. N. lib. II. cap. 37. Aretaeus, Hab Abbas ct 'retinus lib. Ig. e. I. apud Mobloch. Roufet de partu aesar. lib. s. eap. 6. sed refutatura Conring. l. e. quod bri sua sea aliena fide) Chronicon Turearum apud bom. Bartholin. Leit. qui etiam de Floravanti histo-a, ubi lienem scirrhosum muliebris libras 32. penden- iii abscidit,fusius agit)Zacutus lib. 2. Hist. Med. pag. 63. .racosus quoque in Praelecti Chirurg. cap. 7. von ephivii riden fol. 464. ubi ita: Si esset vulnus in beni isdit debet exscidi, quia possumus sine illo vivere, si tam magnum vulnus, de non debet inungi haIsamo,' inied ex ιusam meti binden, ct dari potus factus int morie. Et hodie omnes fere ducti experientia Anglo-aa, de quibus Bogdanus apud Thom. Bartholis. Cent. P. TI. P. g. 648. Hi enim sine noxa brutis animantu, carathris, telibus, suibus exemerunt, uti modos quo-aPPonit Barabolin. Cent. 4. hist. si. item DesingiMs