장음표시 사용
132쪽
a te so Pecnitis, cujus imperforati membranam kalpello aperia it iobias de Rocairois Chirurgus castrensis. Duo aria evemqla refert 'Iulius Obseqnens apud B. Schenes. Observat t. lib. 3. fol. 419. item Cardianus de Varieti reri. Lib. R. cap. 43. Argenterius lib. 2. de Cauc morb cap ro. Citatus modo Schenchius eod. loe . ait: puellam vidi--US Clariso ani meatu natam, quae octavo quoque die eXCremerita eX naturalibus dejiciebat, teste Beniven. de Atidit. cap. 86. Talis puellae etiam meminit Mercurial. lib. t. de morb. puer. cap. 9. Modum eurandi hujus affectus vid. ap. Bbυaumecheren Observati . Chirurg. c. 2 2. Pag. I6o. seq. B. Schenckium l. e. qui citat quoque Arginetam si . 6. caup. 8 i. Albuca sim Chirurg. lib. 2. eap. D. Hali Abbas Prael. lib. 9. eap. 63. IVita Florent. serm. z. tr. 2 cap. 37. Mierus lib. Obs Med. sub fin. ct Benia Uen. l. c. Alia exempla allegant Cael. Rhodigiu. lib. q. Arit. Lecti. cap. 9. Albertus M. ct Sue savus a p. Mercu-xial. l. c. qui legi meretur. Aliud suppeditat SalZmann. d. 9. Mart. r6l . Obs Ana t. pag. 62. M Sebitius Coroll. s. ad Disp. de Constip. alvi Argent. I664. pag. 23. ',. 8. LINGu Ad Partem quidem ejus innoxie abscissam μ' . coin memorat D. G. H. Aeschius Cent. Episam. Obs 2s. PauI Zacchias lib. 2. tit. 3. qu. med. legat. 8. n. 3. ae II. pq 1 Bartholin. Cent. I. hist. 22. Quod etiam multis hinc inde exemplis blasphemorum. aliove modo atrociore reorum, quibus lingua poenae loco abscinditur, potest probari, uti quoque adnotavit Eruditi si . R Langius olim noster lib. I. Epist. 4. Sed totam defuisse varie ct proli-Xer exemplis probant Zmnger Theatr. Vii. hum fol. 349.B..Greg. Horsius Cent. Probi. fol. 333. CamerariuSSyll. Cent. Mem. 6. n. 38 Zoeutus lib. I. hist. II. TH. MI tbolin. I. a. maxime CL. D. Hausebius in Prooem.Thraumatol. pag. s2. CL. nebulas Sehol. ad obs 3s. Anni f. Eph. Germ. Nat. Cur. pag. II9. seq. Iam olim aliquis linguam sibi mordieiis abscidit eonvulsione, ac dein recon . aluit, ceu refert Galenus de Morb. dissi eap 8. Ita Bla- montii i666. in uxoris meae sorore Maria Ursula nata
133쪽
Chemnitia convulsionibus eorrepta, linguam dimidsui parte in etiam, Dei operestitui. De variis exempliorum, qui linguam sibi morsu amputarunt, lege AEMMevaeii Hist. mulier. philosoph. pag. 36. seq. Martii ex sediti lingua relegata est, comite filio abscissis naribus deturpato. R. de Buffieres in Flosc. Hist. areol. I2. paa49. Franc. I latius Imrmair in Dedicat. Thomae manni Consultati. ae ResponLMediear. refert: Hi Ibrdo Thirmatrio atavo suo innoeenter ab haereticis ligit in , quoad prendi potuit, truncatam ita tamen revisse, ut Hilbrandus iste non sine miraeuli opinione itrurn loqueretur. De alio muto, ob abscissam a Pira Turescis linguam, post triennium ex fulgure perterrit iterum loquente, lege omnino Tulpium lib. I. Obseap. 4 . p/g. 7 . seq. Notabilis est historia de puero Gallo Petro Durando, 8. Vel 9. annor. cui in variolis per gangrae nain tota lingua excidit; nihilominus loquebatur, gurstabat, exspuebat assumta in ore colligebat atque deg itiebat, quam gallice eon seripsit ct reddit Salinurii 1 o. Iur. Lotan deselebad Chirurgus ibid. titulo: Aglost stomographia. In latinum vertit CL. Car. Radigerus adnexuit Anno 3. Eph. Germ. Nat. Cur. pag. 639. Illel Cap.q. linguam semel antissam regenerari posse negat hie vero in notis assirmat. Priori pace CL. Raueri a
magiΝ accederem. De eadem historia Carol. Dreliucosistius Trach. de variolis β. I9. ita graphice: Uine nu SMrum octennem septiea variolarum labe elinguem, sed loquensem sttinuit Aea demia Salmuriensis, stupuit bde Dus iversus terrarum orbis, stupebunt de seri nepotes: Et Menim de mirae alo ne conticesceret aetas ulla, Aea demuriae Salinuriensi sui stuporis memoriam propagare lietidiatum est. Projecto quippe titulo sesquipedali της e ,,γλωσσs τοιΣαυλαλοπ Αγραφιας historiam unabisversam illam de puero octenni sine lingua ore loquem. setis ab oblivione hominum atque flentio vindieavit. Insuper de quibusdam sibi ipsis linguas praemordentibus oc versiis tortores exspuentibus, lege omnino Balidi
134쪽
uonimae. Hist. ludier. lib. 22. Denique avulsis linguis caricios aliquot supernaturaliter locutos allegat ex plu- mih is Reies Quaest. 33. n. II.& finger l. all. in noti. ad CAP. G. pag. 588. Aineas G aeus in Dial. de animarim mox tal. oc corpor. Iesurrect. testatur, se vidisse confec ros quosdam, qui abscissis linguis optime tamen Et articis late locuti fuerint ue apud G. M. Loenii in Biblioth. LoΙ. ia h. Sigebertus Gonbiacensis Monachus scribiti Arario 3. imperii Iustiniani in Africa Episcopis quibus- clam orthodoxis a Vandalis linguae radicitus sunt exei- scae, qui tamen nihilominus, Deo mirabiliter praesenti- arit ac favorem erga constantes veritatis assectatores declarante. elare ct diserte loqui potuerunt. Unum Ue- εvo ex his superbientem hae gratia rursum privatum εhoe benefleto esse assirmat apud B. Moss. Lecti. inbrabit. Centen. I2. fol. 32 3. 9. STΟΜACHOJ Insignem dc notatu dignam histoxiam Pragae anno 1676. faciam refert CL. Murmilis in Calend. eurioso, in practica ad mens Mart. Habetur ea. - deria ex relatione Franc. Lomenivald Med. D. iii Ephem. Germ. Nat. Cur. Dec. 2. annos. Obs. 44. pag. I24 cui ad- 1 jecta pag. I26. Epicrisis Iob. Dc. Meucest. Dobrietensicus Pros P. Pragensis. Io. FELLEJ Magnae helelites de optimo nee non ceerto respectu) pessimo liquorei Quaedam animalia plane eo eareant, teste Deusingio Institi. Ana t. cap. 4. Pp R 77, uti equus Aristote l. lib. 4. P.A. cap.2. ct Hist. Aianitnal. lib. 2. cap. Is. Sim. Paulli in Anat. Equi regii non it venit, uti testatur pecul. tradi. anno I672. ct iterum 16 ledito. Adde Thom. Bartholin. Fol. 3. Adh. Hata. Obs. 3I. de Vol. I. n. Ir. pag. 37. Frid. RII sebius obs 3I. pag. 4l. ait: Equi. Uini re multa alia animalia, non gaudent vestrula fellea, poro hilario illis sufficiente: Plinius tamen H. N. lib. II. eap. 37. ait: Sunt, qui equo nomquidem tu jecore esse sed in alao putent. Imo Blasius in Anatonae equi obiervavit, falsum esse, quod vulgo refertur illum vescula fellis earere, quippe invenit ad pu-
135쪽
gni magnitudinem, sed in ipsa hepatis substantia inscii
piam, unde forsan frustra ab aliis quaesita est. CL. Bartholi s Thomae fili. In Adh. Hata VOl. 3. Obs 3I. pag.
Sangu . Generat. & motu naturali ea p, i6. toto, pag i 1eq. item mulus ' resinus. Aristot. de Plin. li: ec . . A Pet , Iob. Faber in Patholog. cap 43. β. . pag AO6. ab is Est enim fel omnibus animalibus datum, exceptis assi, niς, inde etiam tarditas eorum ac stupor, quod sanguis, istorum ae membra spiritu felleo non ferveant, qui Ἀ- ,,nuitateIu ae subtilitatem in sanguine&membris prodi oeit. , quem tamen recte refutat Chri Longius in anini adverss. ad h. l. in Pathologia Animata pag 4r4. Cervus, Aristoteles ibid. cui consentit Iob Dan. Hors. in incntultich. ad Medie. pag io . qui ad quotidianam expetuentiam provo eat. yonliovus autem Thraxima togr. Classe T. Cap. Io. pag. 3o3. non in jecore, sed aut inte Gnis aut cauda loeat; forte ex Plinio l. eit. Arsot. His , Animal. lib. 2. cap. I S. solum in Aehateis cognomineervis fel contineri tradit &e. st paulo post inquit: Sed cervus felle, ut dictum est, vacat, quanquam ejus inte is stinum amarum adeo est, ut ne a eanibus quidem atti,gatur, nisi cervus praepinguis sit. De Dama idem asi xit Aristo t. lib. O. P. Λnim. cap. 2. &Hist. Anim. lib. 2.
Cap. 1 S. Cui αυτοψἰαν quotidianam suifragari in Tityo. D. Hors. l. jam et t. Alae semina Parisiis diu
secta vesicula fellea plane carebat, ct totum hepar us Nad interiora sui parenehymatis livido atque gryseo timctum erat colore; ceu ex auistore libri: Memoires pom servir a lyhistorie des animatiae paris. iis ti in fol. regali refert Bh. Frid. Leopold, Luheeensis in Disp. inaug. Med. de Alee Basil. d. 3. Jun. i oo. .io. De Capreolo idem fessantur Maebius Fundani. physiol. ea P. 14. P3g-g39. & Th. Bartholin. Ana t. rcf. lib. I. cap. II. quem Vide. Experimenta vesicae felleae in tribus canibus exsectae koit Bh. Lobnius, quae videantur in ejus tradi. de renum elatio-
136쪽
elatione vulner. Secr. 2. eap. q. pag. 374. seq. De vitulo
ita Gοιι fr. Biduo in vindiciis contra Frid. Rurach. pag.
27. o Demonstrosis aut male conformatis in Oeeo no-inia animalis terti nihil statuendum. Exhibui prae- terita hyeme auditoribus meis vitulinum hetepar, eui
tota deerat veneula fellea. Sed quid illud ad rhom- bum' An omni propterea destitutum fuit illud hepar
bilis secretione Aliter longe. Bile enim naueosa turis gens insigniter ante communem dumina bilarius po- xus, eloacae vel receptaculi ad instar de collectionis hoe
munere fungi visirs est. Elephanto etiam jecur sine felle; inelia tamen parte, qua fel adhaerere iolet, humor felleus emuit plus minus, Aristot. Hist. Anim. lib. 2. cap. I s. item apri non habent fel, juxta Plin. lib. 1 r. sa p. 37. item Camelus. teste Aristot. lib. 4. Hist. Anim.
cap. z. S. Plinio lib. II. cap. 37. ae Morbarae de Miraeui. in Creatur. lib. 4. cap. I. habere tamen venas felleas vult Aristot. P. A. lib. q. cap. 2. seu aliquid felli analo- , gum Bocbart. HieroZOic. P. I lib. 2. eap. I. l. 6. Pluisi a de eo eommentatus sum olim in Collegio meo Physico, adhuc MSCto lib. s. cap. l3. f. I3. Felle quoque carent, qui absinthio vescuntur in Ponto Plin. loe. cit. Ca- me ar. Cent. I. embl. 8 I. Ravilius de re hortensi num. 13. In Ponto, Asiae minoris provincia mari adjacente,
pinguescunt pecora absinthio ct ob id fine felle reperi untur, ceu ex Theophraso lib. 9. cap. i8. de Plinio refertati ur Catalogi plantar. circa Cantabrigiam nascent. pag. 36. Dubito tamen; minui in iis fel, non plane auferri crediderim. Aves, quod attinet, Grus vesicula fellea earens exhibetur a Th. Bartholino Cent. q. hist. 12. pag. 233. In Grue a D n. D. Sim. Paulli disecto nulla ve seula sellis nee ullus in corpore adeps, ut αυτρπ πtestatur Π. Barthol. I. all. item Columbae seeundum migum, quos ridet Galenus lib. de atra bile: nam ui ut ejus vesicam non habeant, ventri tamen aut intestinis jungitur, teste Morharae lib. s. eap. 3. de Mirae. in Cre-
138쪽
culum per pylorum se satis patulum transisse. F. C. Schemanimes . Excre. Med. XI. F. 18. ait: -EX avi Mbus columbae, ex quadrupedibus cupreolis omnique φ . ervorum generi,itemquesciuro nulla est vellea biuria. Idem de equo, a suo, mulo Aristot. iam olim notavit lib. c4 P. A.cap. 2. Gallinia aliis rae est, sed se ortini ab hepate stoeata. M De vitulo marino fille carente vid. Aristot. ll. eiit. Contrariatur vero illi Plinius L. XI. cap. 37. ct inter pisces marinos Delphin ; iidem Auctores li. ce. Sie iii phoea marina sel in hepate deprehendit nullum G. C. Abelbammer in phocae maris anatome Κiliae E699. in4.
edita pag. 24. Ib. de Mo in Comm. Phys ad S Script .
pag. i89. inquit: - In America ingens est canerorum εο terrestrium copia, qui quamvis merito inter pisces re- .censeri possint, perpetuo tamen commorantur sub montibus ct saxis; semel in anno mare ingrediuntur ad csuam speciem conservandam, ex quo redeuntes testas srenovant, atque alte se sub terra abdunt, adeo ut non cnisi effossi extrahantur. Eo tempore bilem non habent, sed ea in quatuor lapides albos commutatur. Reno ' vatis autem testis denuo lapides illi quatuor irebilein ιeori Uertuntur. Quae Omnia ipse non semel expertus; sum. Quaedam vero animalia modo eodem gaude
ant, modo destituantur; uti mures Aristot. lib. 4. P. A. cap.2. S lib. 2. H. A. cap. Is. Item Plinius i. e hoe etiam ovibus, caprisque his tamen plane deesse scribit Phui. in M. 37.)evenit: pars enim earum maxima fel habet, ct quidem eopiosissimum ut in Naxo; sed aliis terris qui busdam in locis omnino carent, ut apud Chalcidem Euboicam parte quadam agri. De posteriore Plinius quoque l. eit. Hine de Cardilucius in notis ad IIarimau
ut prax. Chym. cap. 123. pag. g32. ait: 'POrum biliari e umeuncta animantia sanguinea habent. transeuntem -
que per eum se intestinabilem, quod quidem veteres ignorarunt, set non paucis animantibus deesse arbitrati,bilemque virulentum quid ct damnatum sanguinis.
139쪽
Sed hactenus de brutis. Ipsis tamen etiam hominibus quibusdam quandoque deesse memorat AriWωῆles lib. 4. P. A. cap. a. Plinius i. cit. qui addit inde iis valetudinem sirmiorem re vitam esse longiorem. vid. Ib. Dan. Hors. M/nud. ad Medie. pag. Io .LDies. Mart. 1652. Petro de Marchetiis visa fuit in agresti vestea bile destituta jecinore maximo, CL. Blasus ad Restine. pag. 62. forte ex 'B. Robdio Mantist Anae K: . In icterico nigro Vesicula fellea plane vacua repe 'ebatur anno I637. Erfurti a CL. D. Mollenbroe Anno I. Ephem. Germ. Nat. Cur. Obs 87. Nimirnm non in aegris tota effusa seeundum Pranc. de leboe Blo mDisp. Med. a. 3. is. Arnoli meic ardus Thes Pharan. eevt. lib I. cap. 13. fol. 237. ait: se Si historieis eredin Adum, senex quidλm deerepitus in iram mire propen
. sua post discessiim sine felle ac sine cysti inventus est iuiseujus sede calculus ingens concreverat. ,, Forte hoe
hausit ex Foresti lib. I9. obci6. in schol. qui idem c . servavit. Bb. Dun. Ho s. Manud. ad Med. P. I. ca a. sect. 3. β. 6. pag. 123. seq. Rit: , , Si vesicula bilis aeon onuo traheret, aliquaudo quoque Vacua reperiret 'quod nondum contigit nisi praeternaturaliter, ut vesi:, ,eani bilis bile destitutamcalculis tamen turgidam vi istofontanus pag. 2L. Idem ibid. paulo post additis strissimi Comitis I. E- ab I. α B. pronuper infans .,demortua destituta erat vesicula bilis, teste D. V Geilfusio. Ludit nimirum loquor verbis Exew.-Dom. Sponda μιε σει' natura, ut in aliarum pam. tum ita interdum ct in vesiculae istius eonformatione, isquam huic puellae negaverat, uti cervis, damis,
que animalibus usu venire αυτο νία quotidian.
comprobat. ,, In monstris etiam deesse potest, ut inii Medioburgi, de quo su p. sed an in hominibus vel via laeonformatione, vel etiam vi transfossiim fel deesse posisse disquiritur Et uti prius conceditur; ita posterius
videtur dissicilius assertu. Nobili enim cuidam rumpebatur
140쪽
batur vesica fellis, inde diuturnus bilis vomitus & denique mors, ceu post obitum sectione satis apparuit, G. Bertin. lib. i2. cap. I 4. Fernelius Patho l. lib. 6. cap. s. ait: Non pauci e vivis sui repti sunt, in quibus non alia interitus causa apparuit, quam quod follieulue bile omnino esset exhaustus. Elimnsieras in Institi. Med. physiol. cap. a. g.q. Usus inquit bilis tantus est, ut sine bile corpus languidum omnino ct aegrum evadat. Cujus exempla prostant hinc inde, vid. -- εbium in Fundam pag. 368. item Desing. in Exere. de alimentor. depurat. g. 69. Glisson. in Anat. hepat, eap. 39. Simile exemplum in quodam deeollato vidi, qui Momnino cache ficus jam ad anasaream decliuabat, in quo tamen nihil reperiebatur praeternaturale, nisi qquod fellis vesicula bile esset vacua. Mortem in puero post quatuor dies a vesicula fellea rupta vidit SaLmuth. Cent. I. Ohs. 3. Idine Gothoi . mel A. in Ration. Vuln. lethal. jud. pag.64.bilis vesiculae vulnus simpliciter de absolute lethale aestimat , atque Hesmont de textu pl. digest .alim. hum. β 3o. inquit: Sunt en inisellis vulnera confestim mortalia, non autem ita hepatis : εQuod tamen non semper verum esse arbitror. Quinimo hodie esse, qui fel innoxie exscindant, nuper rumore accepi. Vid. su p. exemplum de tribus canibus ex Iob. Bohnio. Plaeet sententia Cor . Consem tui PiOgyiun. 6. pag. a Sp. dicentis: Animantes quaedam bilis follieulo carent, ut cernere est in cervis, danais ' eolumbis. His tamen semper inest felleus litimor, quem' peculiares tubuli e jecore ad intestina derivant &e. se G. C. Sobelibammer EXere. Med. II , 38. ait: Tantae utilitates bilis Detunt, ut nulli animalium desit, etsi veteribias hepatieum ductum ignorantibus aliter fit visunt. In homine vero bilis nunquam, nisi praeter naturam im follieulo suo defieit, teste Franc. de te Boe BD. Disp Med. 6. s. Imo deficiat ibi, absit plane follieulus, hi lis tamen nunquam deerit, sed per sanguinem qua qua Versimi dispersa, euvi vel quutidie in assumtis aliquid late-