D. Georgii Franck de Franckenau, Satyræ medicæ 20. quibus accedunt dissertationes 6. varii simulque rarioris argumenti una cum oratione de studiorum noxa, editæ ab autoris filio Georgio Friderico Franck de Franckenau

발행: 1722년

분량: 730페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

661쪽

Archiater, in Omonto, corde, cerebro obiervavit, quaeque universam medendi artem non mediocriter auxerunt. Ex Anglis maxime prae ceteris in rebus anatonaleis elaborarunt, quod primi omnium sanguinis circulationem reperissent quidam certas corporis partes accuratius examinandas suscepetunt, ut Thartonius glandulas, Glissonius Iecur, ligillis cerebrum s nervos, Lovver cor ipsum dc illius motum, ac novis subinde inventis hanc scientiam sic locupletarunt, ut Anatomia, ex qua scientia medendi paenc universa,

pendet, majora tu inceperit; incrementa quam unquam antea. Nec Germani nostri ea in re segitiores ceteris Europae incolis censendi veniunt, a quibus, ut CLinus Vir Conr. Vii. Schneiderus in Progr. Witte berg. I 64o. edito asserit, profecto plura etiam in Germania invenirentur, ii tantam ii cadaverum copiam habere pollent, quantam in Academiis habent Itali& Galli; sed nobis non licet esse tam beatis i Quamvis & id fateamur necesse sit, multa noviter praedicari inventa, quae Veteres jam tum animadverterunt. unde rectissune Thom. Bartholinus in Cent. 3. Epist. 5O. pag. 2O9. plura in antiquorum seriptis latent, quae negliguntur, quia a paucis Veteres leguntur, quod dolendum, quippe multi hoc seculo curiosi esse volunt rerum noVarum cupidi, pauci eruditi. Perlegi eum in finem omnino merentur illa, quae Celeberr. Regiomontanus Pros. Med. D. Phil. Dc. Haramannus in Exercitationibus suis Anatomicis in publicas lectiones congessit de iis, quae contra peritiam Veterum anatomicam afferuntur; Impressae illae fiunt Regiomonti I693. iii 4to. Dein etiam quam plurima adhuc superesse noscenda, quae nos adhuc latent; vere enim Luae

Lemosius in Judicio operum Magni Hippocratis in

662쪽

Ρr em. p. m. I. b. alius alio plura invenire potest. nemo omnia i & Audi . Peter mannus Med. CL. Lipf. in Progr. ad Orat. inaug. Pror et T. Anat. Lips.169I. iure meritoque Medicis peritioribus Anatonae audit,ledicinae oculus dexter; Absit tamen ut gloriemur omnibus numeris absoluta atque persecta peritia, cum vix prieterlabatur Iustrum, quo non no , va adhuc in corpore humano detegantur schemata; pagellarum angustiae non caperent, quae adhuc in re anatomica desiderantur, si horum recensioni vacare mihi esset volupe. Interiin permulta jam detecta exhibebit schediasina hocce nostrum, cui, si placet, junge Ant. Nuritat Epistolam post Adenographiam pag. I39. seq. ct opellam hancce aequi bonique consule. Sic vale, Benevole Lectori

Uod Sulmonensis olim Metam. VIII. I 2.37. seqq. cecinit de Te

maris incola, Proteur Nam modo Te Iuvenem, modo Te videre leonem PNunc violentus aper, nunc quem tetigisse ti

merent ,

Anguis eras: modo To faciebant eornua

tauruma

Saepe lapis poteras,arbor quoq; saepe videri m. I Ioc certe & Anatome nostrie saepe saepius acci dit; ut videatur, quae non sit; & sit quae non vi

deatur.

g. 2. Ilerophilus equidem olim tantam secandi peritiam sibi comparaverat. testibus Galeno,

663쪽

comm. XI. in Hipp. Nat. Hum. & Tertul. l. de Anima cap. X. ut auliis sit Gabr. Fasio pius tr. de mat. Med. in Dioscor. LI. c. I. p.2s. dicere: Herophili autoritas apud me circa res Anatomicas est Evangelium.

f. 3. Nihilominus bonus ille prosector, si revivi lceret & respiceret ad hanc nostram modernam Anatomen ejusque recentia inventa, credo balbutiret potius, quam eloqueretur; Medicus ob nimiam alioquin subtilitatem desertus, teste Plinio Ir. 37. Adeo intra seculum, quae latuere prius in apricum plurima sunt producta ex prudentisi1-mo vaticinio Hippocratis is Seneca meorum.ConfMeleb. Frid. Geuderi praefat. ad R. Vieusiens ne rographiam p. a. q. a. g. 4. Circa ipsam ipsarum Partium Naturam ct substantiam quanta mutatiol Veterum παρεγ- κύματα quae Erasi ratus primus ita nuncupavit. teste Galeno l. o. κ.θόπους, Gorrao definire. Med. f m. 263. a. & H. Stephano in Thesaur. Graec. Lingu. Tom. Iv. f. m. 99. quorsum jam evanuere λ ω

g. s. Nolo scrupulosius illa cum martono

Λdenogr. c. I. p. m. a. dividere in parenchymata viscerum, glandularum, musculorum &c. Aut per δπτομίαν in Sanguinea, e. g. Ventriculi, intestinorum, Vesicae, uteri, cutis Verae Sc. it. glandularum & cerebri: Sed saltim κοινως cum Galenore C. Homann. Inst. Med. l. a. c. I I. g. 2. de

Corde, Hepate, liene, pulmonibus & renibus imtelligamus.

664쪽

6 IO

BONA NOUA

g. 6. Sed de Corde quid audimus 3 viumphum dc Querimoniam ejus satis docte exposuit

CL. Segerus. Nihilominus e parenchymatum numero non solum olim exterminavit Hippocr. l. de Corde. Sed di recentiorum Anatomicorum sollers indagatio, puta Harves, Exerc. I. de motu Cord. dc Sangu. p. m. I 6 . Celeb. I D. Major. Faut. dc Amici dc Collegae honorati T. Mat. I. M-lon. c. 2. g. 29. Georg. Segeri diss. in Hippocr. l. r. Me hsς c. 6. Richaia. Louer de Corde dc mota sangu. c. I. p. m. I 8. seqq. dc ex hoc ExcelL P. Amman. in Archao Synco . Leichner. p. m. 37. it. Frane. Bole diss Phys. 3. Art. 2. q. a. p.m. 8O- atque ipsa ocularis inspectio, coctique cordis ex men circa fibras musciuosas. Cons Stenon de must

de gland. p. m. a. 4. seqq. f. 7. Pulmones non παρεγχυμαι sed vesicularum paene iusinitarum orbicularium Ec sinuosarum glomeramen esse pridem cordate deduxerunt CL. Marcell. Malpighius hist. . de pulmon. ad I Alf Boressi p. m. a. seq. dc Illustr. 1 . Partholin diatrii de Pulim se st. I. p. m. 2. ct secl. 2. per tot

p. m. I 8. seq. atque A. R. l. 2. c.9. p. m.*I 8. quOS

dc in fetus formatione e glandulis spongiosis concrescere in lobos credidit Famosiss. istie Francisc. Joseph. Burrhus Epist.de Cerebro ad Th. Barthosin. edit. Hala. I 669δ9. 8. Lienem pare hymatibus demunt plurimi. Imo Malpigh. Exerc. de Lieno cap. q. p. iv I 88. ait: Et totum lienis corpus membranarum congeries in cellulas re concamerationes inormata,

665쪽

6r I seu distincta. Cui non videtur abnuere Exceli D. D. I. I. IVFferus, Fautor dc Amicus Eximius ap. Celeb. o. Barthosin.A.R. l. I. c. I 6. p.m. I I9. Alii potius glandulis transscribunt, quorum argumenta legi possunt ap. CL. M. Tiling. Malom.Lienis se i I. c. 9. p. m. 98. ieqq. Ceu quoque de

ejus formatione innuit Burrhus i. a. Quibus tamen refragantur martonus Adenograph. c. q. p. m. I s. re Tiling. l. c. p. m. IOO. seqq. Ipse Franc.

substantiam pra viserum reliquorum omnium esse longe tenerrimam, solubilem re a vasis suis facile di uentem, adeoque placenta uterina eatenus plane consimilem. C. 9. Renibus itidem denegatur parenchymatis substantia; Quin vel glandulosa juxta P. A. Bo-νel sit: Hinc Th. Parthol. Cent. I. h. I 4.p. m. 29. in puella recens nata dc occisa ex plurimis glandulis majoribus distinctos vidit. Quod di nos aliquoties observavimus in reniblis fetus mortui manu Chirurgica multoties extracti. Et clare patet in renibus vitulinis, ovillis &c. Uel ipsorum substantia est ex sibris vasorum variis textura quaedam, aut canaliculorum S capillarium meatuum aggeries, juxta Laur. Bellinum tr. de Renibus quem tamen resutat. CL. I. H. Pauli in fine Anat. Anat. Bilsian. Argentor. edit. I96s. & suo modu limbiat Th. Panholis. Λ. R. l. I. c. I 7. p. na. I 8 I. atque Marceli. Malpigh. Exerc. de Renibus c. a. p.

m. t 22. seqq.

f. Io, Stiperest denique Hepar. Sed improprie

666쪽

BONA NOUA

dici παρεγχυρια veluti & renum di pulmonum alebat CL. De inglus Exerc. de sanguiI. g. 2 2. Imo glandulam esse conglomeratam fuse deduxit diligent iis M. Ma Chius. Exerc. de Hepat. C. s. per tot. e quo CL. Casp. Barthosin.Th. FiL de ovar. muliebr. p. m. I . S alibi.

g. II. Circa Testes utriusque Sexus, quae non hodie accuratius perscrutatus est culter A natomi- cus 8 Muliebres neutiquam esse cadavera testiuin,

uti C. Hosman. s Linden. ceteroquin splendidi Duumviri Rei p. Med. voluere ; ct quae operose

congessit Moebius in fund. physiol. c. de ulu partigenit insem. quin potius o rium egregium, uti egregie illud deduxerunt SNammerdam, Horne,

Ker ring, R. de Grais, Garmann. tr. Homo ex ovo,

CL. Jerem Lossius disp. pecul. & nos in Sat. Med.

Contin. 4. g. 2 it. CL. J. C. P er meth his f. anat. Med. c. s. p. m. 33. atque fusius Doctiss. GJ. Bartholinus Junior tr. pecul. 6. I 2. Viriles vero nullo modo esse glandulas, sed μέταξαν potius quandam vasculorum miniis morum primi quoque observavimus Satyr. Med. Contin. q. g. I. cum Celeb. R. de Grasf. de organ. Viror. genit. p. m. Sy. dc passIm. g. I 3. Circa varias Glandulas quam curiosa re eentiorum prae Veteribus fuerit sectio, abunde patet ex si artoni Adenograph. Marcel l. Malpigh. Nicol. Stenonis tr. de musculis & Glandulis, aliorumque doctissimis monumentis.

f. rq . Vah quam subtiles porro sunt in Cerebri substantia genuina indaganda CL. Eis in Anat.

667쪽

Cerebr. Fracusatus in Epist. ad Malpub. de Cerebro , & ipse Exc. Μαρψhius in Exercit. de Cerebri Cortice, ut taceam somnia potius quam rationes cerebri siendi Fr. Joseph. Burrhi Epist. de Cerebr. ad Th. Barthol n. f. I S. Nerrorum origo omnium beneficio cultri Anatomici prudentioris hodie amplius neuti- quain e Cerebro, sed e sola spinali medulla, tum

intra, tum eXtra cranium petitur. Cons. Omnino

Doctiss. Blasium tr. pecul. de spinal. medulla I b.

Bartholin. A. R. libell. 3. c. I. p. m. s 3 9. & cap. 3. p. m. 682. Th. Willis Anat. Cerebr. c. I9. p. m. I 44. Tulpium l. I. Obs. c. 3. p. m. 7. Sc. g. I 6. Musculorum vera origo, natura, figura & substantia non nisi prosectione accurata recentiorum praeclare patuit, ceu de iis legi possunt Riolan. Barthol. Steno, Vesting. &c. Imo eorum numerus ita scribente III. Th. Bartholino A. R. l. . c. s. p. m. 4O. iniri non potes, quin eottidie augetur observantium diligentia vel dividentium conatu Galenus semel numeravit supra 3OO. Gn- Sina s 29. Hier. Fabri ab Aquap. 62O. imo JOO. Si, qui dividi possunt, dividantur. Riolanus 3 l. Imo accuratior senonis industria musculum brachii delloidem, quem unum veteres credidere, ex minoribus XII. constare docuiti repetente Celeb. F. D. M ore in Consil. de Matome Nova lit.C. 2. a. Musculorum abdominis duorum pyrami talium inventio tribuitur Massa & Fal pio, teste Stephano Gaavin in Lexico Philologico sit. A. . voce Λbdo

mena

668쪽

BONA NOVA

f. I7. Circa ἐτεολογιαν praecipue fetus aut infantium non vulgarem adhibuerunt operam mobeber. Coiter.-Henr. Eusonius nec non Reia in-gius. Ossis triquetri nisi inventionem, tamen insignem vim antepilepticam sibi arrogat Paracelsus; vicina rotunda in satura Lambdoidea ab Inventore doctissimo, Ouo UΘνmis nomen invenerunt, teste Th. Bartholin. A. R. libet t. q. c. S. p. m. TO4. α Blasio in Anat. Hom. c. I 3. Artic. 6. p. m. 39. 6. I Auditus vero ossicula antiquis incognita : R. Columbus i. I. de re Anat. c. 7. p. m. I. inquit: operae pretium est explicare nonnulla o .

sicula, quorum c. ap. Curcium mentio nusquam

sat sciendum est veteribus anatomicis ignota suille, atque a recentioribus tantum inventa. Quis tamen inventor fuerit, me plane latet. Equidem Ues alium horum inventorem libens agnoscerem, cum Anatomicae artis midiosissimus sit & de illa optime meritus: nam Carpus de his ante illum suis scriptis meminisset. Auditus organi constru-tionem ingrediuntur. Ex his officulis recentiores duo duntaxat noverunt, quae ctiam descripse runt. At ego cum haec accurate pervestigarem, tertium praeterea inveni, scilicet videatur Auctor

Adr. Spigelius i. a. de H. C. F. c. 9. p. na. 48. ait: Ignota haec ossicula veteribus f isse nemini mirum videatur, cum & ipsa per se minutissima sint, ut facile visum effugiant, & in illo durissimo esse, quae a petrae similitudine non sint. abscondita lat ant. Recentiorum tamen industria eruta fuerunt.

669쪽

Qua in re prima palma merito debetur Johanni Iacobo) Carpo Bononiensi, qui princeps in eadem& malleolum dicta ossicula in conspectum protulit: altera Joanni Philippo Jagrassiae, qui stapedis inventionem sibi ipsi proprie adscribit, e quibus incusatque malleus debentur Iacobo Carpo: Stapes autem Job. Phil. Ingrasae, teste G. Fac pio ap. Petr. Castellan. in vitis Illustr. Med. Eidem rectius feberi, quam Columbo, qui sibi arrogaverat, ex Fallopii obse refert CL. Schelhammerus noti. ad Conringit Introd. Med. cap. q. F.27. p. m. I 8O. Vel juxta alios Columbo, aut diligentiss. BarthoL Eustachio. Quartum autem orbicalare vel Cochlear cognominatum alii Fr. de te hoe Sylpio 8 alii Lindenio; nonnulli Caecilio Folio e Cons. Th. Rarabolin. A.R.libell.

q. c. 7. p. m. Lq.

S. I9. In Vasis novis aperiendis quam ampla fuit messis. I estatur hoc messis aurea Hems

hisi ; S. Blasii appendix ad Vestingium.

Λ. C. cla Ioc XXII. die a 3. Iulii primum obse vavit; scribentibus Th. ανιώolin. A. R. libell. I. c. 3. p. m. 6OT. MM. in fund. physiol.c. II. p. m. 2O9. C. Posuer. disp. de Chylo I. s7. Jenae I 666. atque Micb. Senuerto disp. de latestinis 6. et r. &disp. de Sanguine probi. I. g. Ia. Alii dicunt hoc

in factum

670쪽

XXVII. uti Maebius Inst. l. I. c. II. p. m. I.

Nimirum A. C. cla lac XXII. potuit primum Videre: Anno vero cla Dc XXXI. vel sequentepudiicis typis evulgare; sicuti factum est Mediolani in illo ela IIc XXVII. & deinceps Basleae cla lac XXVIII. Bem. Rama zEinus de morbis artificum cap. ao. p. m. Ιq7. seq. ait οῦ La crearum historia, quam in hoc fortunatissimo se. Culo primus inchoavit Asellius, absolvit Pecquetus quamvis illam adumbrasse visus fuerit Hippocrates de Gland. n. 3. Sat celebris est, cum Prosesso. TuIn nemo in re medica tam hospes si, qui chyli motum per proprios ductus, ct in vasa sanguiflua ingressum ignoret, seu quid recentiores sentiant de laetis materia, quam firmiter credunt a chyli fontibus derivari quamvis persectorum industria Vias adhuc non indigitarit, ut ut Diemerbroechius multis exemplis illam demonstrasse persuasum ha beat adeo ut lac chyli portionem esse sanguini permixtam, ac in mammis separatam credibile sit, 'uti Bibliothecae Anatomicae auctores albitrantur, idque sat probabilibus conjecturis, quas primus mente concepit ac mundo patefecit Martianus noster Comm. Hipp. de Nat. pueri, qui egregius com mentator Hippocratis si modo viveret, ac lactearum silvam, quam sibi confinxit, intueretur, quan tum sibi plauderet, haec inquam olim dubia de laetis materia modo in propatulo sunt; solum superesset, ut reor, modum mechanicum nosse, quis 3ppropinquante partur ac m. post partum, licet large fluentibus puerperiis, chylosus later in mam maria

SEARCH

MENU NAVIGATION