장음표시 사용
481쪽
delibus Partimentorum Parisiensis o Tolosani Consiliaris alutem. Cum ob contrariem ratem Arresorum ab utroque Par lamento resectiveaduersus Dominu Turnoniensem in causa Isuitarum editorum, nobissupplicasset idem Dominus, uti sibi ἀ nobis prosticeretur. nos tali casῖ eidem cupient subuenire, Arreso in nostro Consilio nobispraesentibuου, dato, o propter rationes rbidem explicata eum inprasinum flatum, in quo ante Decretum Par lamenti no i Parisens uerat restauimus. Et his ulplenam ei se integra omnium bonorum posse ionem salvumque
recuperationem concedimuου, eums liberia e ecuritate donamus, ut abstinere possit ab executione Arresorum utriis Par lamenti, quoad melius prouisumfuerit, o ver utriuris Partimenti Arresorum controuersa, a- liudex iure constitutum. Interaecimm Ini rea praedictis Par lamentis nostris omnem coinsultationem iurisdictionem, o cognitionem
482쪽
ros Edictum Regium. totius negotis; adhaec flentium imponimus nos sin iisdem Partimetis Procuratoribus generalibus, quemadmodum fusim continetur in Arresti hic adiunctoseub Sigilla nostra
mus,st expresse his vobis iniusmin. t ruκ- asententiam Arrem de atis ab omni cognitione causea e qua modo controuersiain, quoad a nobis aliud Ver ea decretum fuerit, quo vobis interdiximus se prohibuimus, denuo interdicimm cst prohibemus,ct ne v lum ignorantia causampraeteritis, vobkpatefieri volumin,per primum no strum appar, torem adi sulatum,quem designauimus, est designamin a praedictum opus exequendum, curandum Dut praesiens hoc nosru decretum essectum suum consequatur. Praeter omnem prater ea petitionem usiim placet. Visia, aut pareatis, quia hac in nostra voluntas. Non ob antibuου vestri gradictis Arresis, aut quavis alia re huic nosero mandato contraria. Datum Parisis. ., artis. anno Issy. Regni
483쪽
V M Apologia ista sub praelo esset, in- NE'μ ei di in librum Lutherani cuiusdam misi nia
is, Pr dicantis,qui,ut animos Germano- neri rum in Societate IE sv concites, Gallicanas calumnias repetit, dc Vulgo imperito non sine magna accessione Vendit. Mirabitur forte quis cui Praedicantium mos minus notus,&- .ctu in hoc .post tot refutationes,quibus criminationes ilIediscussae&depulsae sunt. At nul Ia me , admiratio tenet. Mirarer, fg icto bo facerent, io R.mias. morbo, aut potius natura λψciunt no quod meretur μή Soeietas, sed quodsiolent, Vt musca melsequuntur. cadauera lupi umenta formica: ita Ministri haere- tici mendacia & calumnias. χρη ες αει φῖ es, κα κοι ruiset,ait Cretensis Epimenides, de ex hoe Α-postolus. Elogiu hoemigrauit ex Creta ad nostros praegicantes. Testatur M. Tullius, eodem cie. Lb. a. Epimenide Cretensi suadente,Athenienses com deuo didisse templum, contumelia ct impudentis. Iahoe fano Flamines sunt Praedicantes. Archissa-mines Lutherus de Caluinus. Quid mirum igitur, si his suis duobus numinibus contumel;atu
Ee mendaciorum hecatombas sacrificent, aut ab aliis sacrifieatas,iterum atque iteru iterent. Non , fugit eos unicui 'ν ex diuis consentaneam cs δε-
484쪽
Auditi pio gallum, impudentiae impudentiam, contumesis contumelias ct mendacia. Sed ad
Ait Praedicans , Iesu itas a Gallis vocari perturbarores quietu publica, ct corruptores iuuentutis: . ' Non igitur dubitandum esse quin talessint. Argutό. profect δ', adici nimirum adesse. Perinde ae si
ita argumentarer: Germani Praedicantes Cori- fessionillae & Vbi qui stae appellantur a Gallica' refuν. nis Ministris Caluinianis seductores indocti, mor-gis.,δεω t4bi*m imprρρsimi; Sycubant impψores, animarum latrones, c. ergo sunt tales. Quid respondebis ad hanc consequentiam l Dices forte, vobis non inesse illa vitia, a quibus tam probrosae appellationes desumptae; Iesu itas autem, id quod dicuntur, esse; si fle autem addici validam so mari argumentationem. At Iesultas non esse Reipub. perturbatores, o iuventutis corrμptores, clarissimo demonstrat haec ipsa ad Christianissimum Regem Apologia ut &alia Francisci Mo- ' - tani triennium abhine Ingo stadij publicata. si j est 1 ' argumeta quibus in his duobus libris in noeen-' / 7 hia Iesu itarum asseritur, solidὲ refutaueris, tum argumentum tuum fatebimur viribus & neruis non esse destitutum. ιAis,ssona vulgo tantum, sedct a Curia Parisiensii ' Isuitas perturbatores Reipub. ct seductores iuuentutis nominari: Vulgus, eo ,qui vulgaribus con-Ditiis Vulgo se reddut pares, parum moror, quia caluinum vel Machiauellum sequuntur. Subie
485쪽
Dentem illud: Male de te loquuntur homines, sed Disaba. Mali. Mouerer si de me M. Cato, i Lali in sapiens, i al- med oras. ter Cato si duo Scipiones ista loquerentur. Nunc malis displicere, laudari est. Non potess vllam auctorita- 3tem habere sententia, ubi qui damnandus est damnat.
Et huic vulgo opponere licet innumerabiles a- illos tam ex vulgo quam supra vulgum . qui Iesu itas pro pacis S. publicet quietis amatoribus de pro eximus instituendae uiuentutis doctoribus
Magis me imo ueret decretum Curiae Parissensis, quippe a tali oc tanta , nisi ex Apologia ad Regem. S ex altera Montani perspectum haberem . quo tempore, quave occasione decretum illud conscriptum tu, ct editum; tum videlicet. eum salus Christianissimi Regis in summum discrimen adducta; cum p tota GaIlia ad facinus bicarii illi us concussa esisset: quo tempore multa diei ct fieri necesse erat: quae extra tumultum, comunem cli omnium trepidatione indicta infectam remansissent: alioquin quam usq; ad iIlud ipsum momentu Curia Pariliensis, Iesu itas in pacis perturbatorum S iuuentutis corruptorum numero non collocarit, vel inde liquet. quod benignissimo semper fuit in Societate animo eandem p eo ipso anno M. D. XClU. a cri iaminationibus causidici Arnaldi, aliorum hi silentio suo absoluit. Nec dubites, mi Praedi- 'earis, fore, Ut postqua iam amplissima Curia intellexitaesultas facinoris aduersus Christianissi-rnu Resu suscepti plane ignaros fuisse, stylii ali-
486쪽
quado vertat;idq; quod non tam ex suo, qu1net, ut ita dicam, ex temporis Ec circumstantiarum sensu seripiit, in benedictum conuertat. Quod autem hortaris Germanos,ut hoe GaIlieano classico excitati filios suos Iesu itis erudiendos nota committant, quippe indoctis, Ec legum argum etandi nesciis, facis tu quidem quod praeco solet, exerces vocem, quam per vivis oecb-lis. Nam nis ιlamabis,statim te obrepet famss. Non tamen populo facies audientiam, non persuadebis. quia nec alij persuaserunt, qui similia ante
te Germanis occinuerunt. Ne quid tamen te celem , valde ambigo, num conuicium hoc ex animo an dicis tantummodo gratia protuleris.
Monet Epictetus, ut cum quispiam a Iteri vel malefacit, vel maledicit,cogitet eum opinatum esse,id ex
usscio sibi fuisse faciendum ct dicendum: neque reo seri posse. νti siequarur ille, quod tibi videtur ,sed quod sibi, ct ad singula conuiolassicendum esse, ita νi-
juni esse isti, hine enim secuturum. Ptquu conuiciatorem equo animo ferat. Huic monito Epicteti aegre pareo, quia vix in animum induco credeiare, Iesu itas tibi videri indoctos, ct argumentari ignaros. Si tamen ita persuasus es, per quintum Euangelium , permanes Lutheri, per quicquid tibi e harum cic amicum est, rogo te ex obtestor, ut quia a Iesu itis , ct a Iesu itarum Academia Di lingaria non procul abes. eos rectum disserendiis: disputandi modum doceas. Breuis est via ab urbe tua Ditingam. Miserearis tantae inscitiae dia
487쪽
tiae,disputant quotannis saepius heologi & Phi Iosophi, propositis thesibus, etiam typographi
arte &industria excusis. Advola, ct has tantas tenebras mentibus tam Prosetarum,quam stu' dio sae iuuentutis eripe. Aut si graue tibi hoc quantulumcunque viae suscipere, inuita cum tuin tua schola disputas, aut Collegarum quispiam, Di tinganos Professores, aut si hoc nimium, studiosos aliquos Theologiae aut Philosophita, ut audiant te nouum Hira bam, in throno sedentem aureo,de Tatali foηις potantem,&. de quiri- ta .sexta ,septima, ct forte octaua syllosismorum figura disserentem. Eandem operam Datiare poterit Iesu itis, S studiosis Ingo ista dientibus frater tuus, si non sanguine, certh cognomine Ecmunere, qui licet longius absit, bene tamen de aliis merendi cupi Ais, nulla via nimis est longa. Habet Danubium secundum, quo descendat, Comitabuntur euntem, O senior Glauci cho vin anousis Palamon. Tritones, citi, Phorcii exercit in omni . vel si ut Pretdieans .mauult;Thetas ct 'Melite,Panopeas virgo. Habebit publico Acade-
. miae sumptu vehiculum . quo reuehatur domum, praeter multas grates gratias. imo immortales, quid vulsis amplius φ Pergis. In edicto Parisiensi appellantur Iesu itae hostes Regis elusique Imperj r nihil ergo emolumen ritu uentus ab illis capere poterit. Vocaritur tale S, at non sunt,aIiud est vocari. aliud esse, ut iam aritea dixi. Iesu itas non esse hostes Regis Chri . stianissimi eiusque Regni, etiam iniquo rerum
488쪽
aestimatori fige Apologia planum testati3m cp δε-
mis r- ciet: Olim quoque Christiani nominabantia dirum ν Μ- hostes Imperatorum , at non erant. Nec Vel hi- est Um R. tum proficis, cum decretum Parisiense obiicis, iam enim ostendimus, quando. quoue casu fiepromulgatum. Sed probas Iesu itas merito dici hostes Regis, quia tractant in s bolis illam quasionem , virum priuato liceat interficere Drunnum. Testem huius rei laudas auctorem Apologiae pro vita Ignatii Loiolae, qui fatetur hanc quae .ubsist=ρο nionem in scholis poni de discivi. Verba illius, ea B. M. auctoris haec sunt. Incursu philosiophico nusquam P uno j. docetur ius fass esse 1rucidare Reges. multo minuin V si Reges Christian wmos. Si Ioannes Gueret in Prole
pior Schatelij alicubi in cursu hoc asseruisset, utiqu laqueum ct rogum non fugisset, cum Ioannes Gui , nardus Professor Theologia sanguine suo quastionem
istam soluere debueris: Utrum priuato licear interficere Mannum , q&am hactenus impune Theologica O Iuridica schola omnes. variu argumentis in νι ram
que par em propositis posuerunt θ disicusserunt, ct in posterum quoque ponent, oediscutient, ne cuiusquam iniuria . cu quillio versetur in thesi, non in Ρpothesi. Haec ille ex quibus tu hoc argumentum extruis
489쪽
A h pologiam. IIa datum Regum se Regnorum. Vt videas quanti mo 's τέ bis cmenti sit hoc tuum argumentum, ct qua optum, d fi di adite ere licebit hoc alterum tuo ad omnia D- a. a 2 21. mellum. S. Thomas, Caietarius, Siluester, Ioari. q. 42. a. 2. biensis, Dominicus Solus,Bartholomae uS.Sa..ie l/.ARelon, Couaruulas; qui Fabrum S Angelum cita rara. pon Lipsius, Bucchananus,Auctoriqui se Stephas uiri c*- ev- 6. Iunium Brutum vocat, Melanchlori, Bodinus . *
qui citat Andream Iserniam. Martimam Laudu nensem, Angelum de Clauasia, S. Anthi, iἀhm. . quid multis Theologi, urisconsultim. phi morales, ponunt hanc quaestionem. risiimet ' s. δε,-.q. priuatis liceat interficere Dr iitrum: ςrgo sunt ho- I. a. 3. stes Regis Galliae ct regni et iis V vel generalius.' ών. 22. f. Regum S Regnorum: Quanti sob ris est arguia 6 - 3, mentum hoc posterius tanti est & prius. Quaeso quis Vnquam quaestionem de Tyranno propo 0 qm . si tam transtulit ad Reges legitimos, c5muni pom Loc I Qpuli consensu receptos, ad Reges Catholico εα Ριίλ. Christianissimos Quis unquam Auctoribu ε ριt. s. Euc- praedictis vitio vertit, quod quaestionem illam ebalis. His in se holis proponerent i Quis turbarum S sedi-ι do iure Eetionis eos ob hanc causam condenauitIpsa quγι ξπε. Brut-stionis propositio nec laudem, nec vituperatio-. ob σε I mnom per se meretur, sed assertio. Quaerimus, i AE co Naean'.D Evs. Ora incarnatio fuerit postibilis, ansacta in natura, an ἱη persona: an ita, pt naturα perma- Monneb. serint impermixta. Quaerimus, an Christin prasiens b. a. Morarsit in Eucharistia, . an remanear subst/ntia panis, Ph l γε
vi centena talia. Nemo damnat, nemo impro
490쪽
aliquid affirmeraut neget sacrae scripturae, traditioni de definitiopi EccIeliastice. sanctorumque. Patrum decretis contrarium. Et ut ad practicam quaestiones Veniam. Queritur,in scholis,V rum- liceat occidere innocentem, pirum maritin yxorem
in adulterio deprehensam licite intersέiat, νιrum quis fibii e manas sine culpa asserre positi. virum sit' licitum occidere peccatores, utrum occidere hominem peccatorem liceat priuata persona, O c. Quid, oro, eriminis in his quaestionibus t quid seditionisi quid publicae quieti de paci aduersum Certε si quaestio; Vt μm liceat occidere Drannum, seditiosa est,multo magis seditiosa erit illa quaestio; Vtrum
liceat ρccideresnnocentem, veI, utrum liceat occide re peccatores, quia plures sunt innocentes, & plures peccatores, quam Tyranni. Quaestio, sinescis, Praedicans,nec affirmat, nec negat,sed quaerit. Quaerere non pertinet ad seditiones sed ata, firmare,vel negare, affirmatione aut negatione perniciosa posita,classicum canere,edicere S imperare. Haeretici ministri nori excita
runt bella in Gallia & utraque Germania qua rendo sed affirmando ,& negando, & iubendo. Cone l. G- Nec prohibita est in Cone illo Constati ensi πη- AC hete quaestio, utrum liceat priuato occidere Dran-' ' num . sed responsio quaedam ad hanc qugstione condemnata est, de qua postea. In conciliis non damnantur quaestiones, sed assertiones de senteistiae. Sicut ergo non obstante, quod in Coneilio , .. . Trident. damnMa est sententia,quae dicit,nos ec, se iu-