Iesuita sicarius hoc est apologia pro Iohanne Castello Parisiensi mortis supplicio affecto, et pro patribus, ac scholasticis Societatis Iesu olim Galiiæ regno exterminatis contra edictum Parlamenti olim Parisiis in illos latum; in 5. partes tributa.

491쪽

se iustos per ipsam Christi iustitiam nobis impu' ευσα critatam, licite nihilominus in scholis quaeritur a no. io. II.

Utrum iustifcemur per impuratam nobis Christi iu- sitiam; Ita licet in Concilio Constantiensi, da-

nata sit sententia quaedam, de hac, quam tractamus quaest ione, nefas tamen non est, ipsam quaestionem proponere, ct ad eam verum & solidum responsum reddere, omni errore, quem Synodus damnauit,damnato,firmis. argumetis refutato.

Sed forti Pretdieans ostenditur, quod qu stio

haec in utramq; partem disputetur.Merito offenderetur , si vera pars subiiceretur, aut falsa verae Ioco seque da proponeretur;Sed quia argumenta pro parte falsa non alio fine adferuntur, quavi vera quaestionis pars clarius elucescat, firmi uis corroboretur; solutis & profligatis omnib' in contrarium argumetis, idcirco nulla iusta o fensionis causa relinquitur. Quaerit S. Thomas, utrum sitDEus,&;virum liceat seipsum occidere:In priore quaestione argumenta adducit pro parte negatiua; in posteriore pro parte affirmatiua;& tamen utram falsa est. At non. adducit ea argumenta falsitatis, sed veritatis confirmandae gratia; Ead ε enim mox refellit veritate* multo soliditas propriis argumentis munit Ec stabi- lit, quam si nihil in contrarium adduximet: nam

veritas confirmatur non modo suis argumen- tis,sed oc refutatione cotrariorum. Idem in hac, de qua agimusquet stione, euenire puta. Sed tu,Vt, video,ita comparatus es, sicut conclusio in syllogismis. Nihil te audisite in utraq; parte discuri s raro

492쪽

tere licet.Sepere nim deteriorem partem seque ris. Quocirca si hanc quaestionem,utrum sit DEUS;& argumenta pro negativa parte audires; statim,ut ille in lipiens, non modo coi de tuo, sed More exclamares: Non e I DEUS. Conclusum hoc sit eum Diagora&Theodoro. 7.

Addit Praedicans; Iesultas in hac quaestione poti-isu ad partem asrmantem, quam ad negantem inclinare,satis indicant illorum scripta. Non modo in- . clinamus ad illam partem , sed illam partem li/ bentissime amplectimur, quam amplectitur S.

Thomas, Caietanus, Solus Couaruuias, Salon ocali j qui ad hanc quaestionem respondent cu distinctione.Ex quoru doctrina hunc in modum scribit quidam magni nominis, ct vobis Praedi- . . , , cantibus non ignotus Iesu ita: . Vel est Dranni'

Tibis, a non per arrogatam sibi iniuste potestate, se solum per

m. 3. H- prauum legitima alioquin auctoritatis Uum inguber- nando: MI.est Drannus , per arrogatam potestatem , ' quam vi obtineat. Si est Drannus primo modo,nulli particulari licet eu occidere , nam ιdpertinet ad Rempub. quap et iure oppugnare illum, ct vocare inbub- sidium ciues. Si autem esset Tyranninflecundo modo, . quilibet posset eu Occidere. Nam tρra Restu b. censetur gerere iustum bellum contra ipsium, o ita ciuis quili- ber, ut miles quidam Reipub. posset eum occidera,erc. Unde quando in Concilio Constant.prohibentur par riculares occidere Drannum:intelligendum est de T - ranno primo modo ide hos enim eadem est ratio,atque ἐι aliu

493쪽

satem pii iri possunt. Haec ille. ' i . Ex cuius etiam verbis habes, qDidnam Cori- νM. Socilium Constant. damnauerit. Cuius Concilii σω sic Ge.

decretum eodem modo explicat Caietanus So- --ερ '

lus.& Alphonis a Castro , & satis liquet ex ipsis Concilij verbis,quae talia. Nuper accepit,quo ηo- ahisis. nulla assertiones erronea in fide o bonis moribus mul-rtipliciter sicanduisse, Reipub. statum o ordinem sub- uertere molientes dogmati rata sunt, inter quaι bacasertio delata est. Quilibet 0rannus potest ct debet, mite π meritorie occidi,per quemcuns Vasallum su-.um, ubditum,etia per clanculares insidias, ct subtiles blanditias, vel adulationes, non Obstante quocussi prestito iuramento,seu confoederatione factis cum eo, i non expectata sententia, vel mandato Iudicis cuiuscans. duersus hunc errorem satagens b/ιμηcta S nodus insiurgere 9 Usafunditus tollere,pre habita δε- liberatione matura declarat, decernit, definit huius nodi doctrinam, erroneam esse infide, ct in mori-

, bra, ctc. ct quod pertinaciter hanc doctrinam νεν -

nui Omam agerentes, sunt haretici, Oc. Hue usque. Concilium. Ecce Pridicans,Concilium damnat assertiones, non quastiones. Quod si quis ex damnata illa assertione formet quaestionem

bur c in modum: Virum quiliber Drannis psi Odebeat occidi per quemcuns Vaballum fluum et subditum, sec. ct ad eam negatiuὸ respondeat, responsum , iis rationibus confirmet , quibus id

Alphonius a Castro sonfirmat, quid culpae admittit

494쪽

mittet y Nee est quod putes ullum fore Iesu itam, qui responsurus sit affirmatiuε, si quaestionem formet ex assertione illa damnat a Concilio Constantiensi. Sicut nullus unquam affirmati- F s. uerssimn debit ad hanc quaestionem . Vtrum sola Ad iii lilicet,exclusis aliis; eo quod Coeilium Tridentinum anathemate percusserit hac propositionem;Solafides iustificat impium, ita ut nihil aliud requiratur, quod ad iustificationis gratiam cosequendam cooperetur. Ais quastione ct doctrinam hane aduersari illi D. Petri praecepto, D E v Μ timete, Rege bonorificare. Vbicatui similis es, hoe est,ineptus Praedicans, ct quiduis per quod uis&quouis modo probare solit

S .Petrus no ait,Drannum honoriscare, sed Regem. Rex non est Tyrannus, maximὸ si Tyranni vocabulum, secunda notione usurpemus,nec Tyrannus est Rex. Quod fi Regum quispiam, qui verἡ Rex est,declinet ad Tyrannidem, atq; adeo Tyrannus prima notione huius nomitiis fiat; tum iam ex sententia S. Thomae ct aliorum audiuisti, priuato nihil in eum potestatis e me: esse autem toti Reipublicae. vel priuato eatenus qua tenus' et Repub. conceditur, sicuti priuato in quemlibet alium malefactorem ius e si e potest. si id concedatur a Repub. De morte Ioannis Gu nardi, ne tu sollicitus.fueris; temporis fuit, non culpq.Tu nunquam tam innocens pensilis fies.

Quaesti o illa, Vtrum quis priuatus suum vel alterias Dominum, iudicio suo priuato Drannum aut ha- reticum trMidare qutat, non est Iesultarum, sed

495쪽

c pologiam. IIae. a te impudenter conficta, ct Iesultis a te Luthe ratio imposiore imposita. Aliud est , quaerere; Virum priuatus licite psit occidere Drannum, notum videlicet de manifestum:&aliud, Vtrum , Irruat vi Dominum suum pel alienum, quemsuo pri- luato ιιι scio pro Dranno vel haeretico haber,post occidere. Ad priorem quaestionem quid ex graui simorum Doctorum sententia respondendum sit supra te docui. Ad hanc posteriorem qui quis responsum dabit, is disertis verbis negatilium dabit, nocentissima enim haer iis esset,ata

firmare ; oc definitioni Constantiensis Concilii

ex diametro repugnans. Caeterum nomina si

potes. Iesu itam, qui quq stionem hanc proposum rit, propositaeque partem affirmantem defenderit. Tu in primis dicis e sie eandem cum priore quωstionem. Priorem proponi a Iesu itis, ergo ει hanc. At caecum esse oportet, qui inter dua istas quaestiones nullum discrimen videat. Deinde nominas Bellarminum, citasque caput VII. ib. V. de Romano Pontifice. Calumniatorum frontibus inurebantur olim stigmata, testi, Plinius. Hane poenam te hoc loco eommeruis P mst se, perspicuἡ lector intelliget. si praedictum BeI. U

Iarmini locum percurrat. Nullum in toto capite verbum de priuato homine, priuatoq ieiu- . dicio , nulla vitius Tyranni mentio , nulla occisionis aut trucidationis; multo minus continetur in illo capite: Cuilibet priuaso lin fass esse . . trucidare suum Dominum, quem de Religionesustectum kabeat. Hoc solum ibi docet Bessarminus.

496쪽

pcisse Summum Pontificem , tanquam Eee Iegasticae monarchiae suprenuum principem, depo- nere dc amouere Reges infideles de haereticos, si subditos ad suam infidelitatem pertrahere conentur. xi. tarnen ta effrons est iste Praedicaris, ve . scribat. Bellar minia scribere .priuato per mi Tum esse, ut suit m Dominum tollat, si de haeresi aut Tyrannide suspectum habeat. Hule in onstroso in Bellarminum mendacio aliud adiungit Praedicans, in uniuersum lesultarum ordinem. Vociferatur quosdam ex IVui- rarum tribu ct ordine riolentas manus Dominis fuisattulisse. Hie non mereris tantummodo quod antea, sed aliquid amplius, Scite cupis quid

illud φ Linguarium , quo mendacem quendam Rex Artaxerxes cohonestauit. csi linguam eius tribus clauis affixit do confixit. Quis ille ex Iesu itarum tribu ct ordine , qui Domino suo caedem machinatus est Ede nomen eius, qui facinus hoc designauit, Io cum & tempus , qu designauit. Nisi cuncta distinctἡ notaueris, vanissimus eriminator habeberis. Forte produces Sc satellum. Sed iste non fuit Iesu ita. nem unquam Iesu itas tanquam parricidii conscios aut suasores aςcusauit, imo ad extremum uso spiritum Iesu itas testimonio suo in nocetes pronunciauit ut haec Apologia te docebit, docere potuisset iamdudum Eranciscus Montanus, riui

tu calumniarum auiduS veritatis c uram o amo

i em iri postremis duceres. Sed tibi nihil aliud propositum est, quam calumniari, calumnia riam contritas ct profligatas repetere . idi ex ira exsaturabili in Insultas odio, quo solo nomine.

497쪽

ut cetera deessent, malus es Simprobus. Verum

enim est illud: Bonos quod oderint mali,sunt mali. Sed quo fefuror, o Praedicantes, qμα isto inimi- f., δε ca D E o, hominibus , natura,infamare virtutes, ct tabeatis. malignis hermonibus sancta violaret Si potestis, bonos laudate .sin minus, transite. Quod si vobis exercere te- . tram istam licentiam placet, alter in alterum incursate, nam cum in caelum insanitis, non dico sacrileginfacitis, sed operam perditis. Illustratur Societas IEsuper ea ipsa,per qua petitur, nec ulli magis intelligunt quanta sit, quam qui vires elua lacessendo senserant,. Duricies silicis nulli magis, quam ferientibin nota est. Uilire,facite imρetu,serendo vos vincet. In ea qua firma ctinsuperabilia sui, quidquid incurrit,malo suo

vim sitam exercet. Et haec hactenus, nam eas tantum huius Praedicaritis criminationes refellere institui, quas ex Gallia accersivit. Interim quiuis Iesu ita cum S. Hieronymo dicere potest: Males- S. Hieron,

cum me garriunt. Praedicantes in titulum stii βλseruim agnosco. Magum vocant 2 Iudai Dominum meum. Seductor ct Apostolus dictus est. Tentatio me non apprehedat, nisi humana. Quotam partem angvsiarum perpessus sim, qui cruci milito' Infamiam Dias criminu imputarunt se cio per bonam ct malam famam perueniri ad regna coelorum

Infine praefat. lege: altis. fol. 9. expromendF. 46, ω- essendas. 63. iatatur. 8I. deprehend ec