장음표시 사용
291쪽
4. Propria J patria mss. Voss. Thu. 5. sed J sed Praetensia actus derisit retia quidam Curva rastve hoc remanere domo Nam semel admistis derisit retia quidam Teque tuis etc. ms. Thu. 8. eum iugulasJ versus est Martialis lib. III. α4: Dum iuguIas hircum, factus es istae caPer.
Anth. III. I 69. Ad lenonem comitiatum ms. Diviciv. ad Ienonem comicianum ma. Leid. I. nigri-Pannii chlamydem militum significat. a. dissereJ desidere mss. Salm. Loid. S. exiguonel exiguo nec ms. Leid. Exiguus quaestus est as illa, quem pro cella solvebant meretrices. B. 4. eratJ eras ms. Leid. b. Populi pastumi sic corrigo contextumJ intelligit annonam militarem, quam erogare militibus duces et primipili debebant, sed qua eoa ala fraudabant saepo, ut egeret miles et esuriret. B. 7. WitandosJ νitando ms. Sal m. 8. Malo I caleas ms. Salm. eaoeas Bollius Add. T. II. p. 74a. ten3 pedeJ per celerem lagana et abitum o castris interpretatur Oudend. 12. militiae utriusque eomest a Constantino Comites utriusque militiae instituti sunt: cui enim d gnitas magistri equitum simul atque P ditum deserebatur, Comes utriusque militiae dictus est. - utril3que
Anth. III. 1 o. De Marte einedo mM. Salm. V s. Thum. . nomen GJ ms. Salm. Martis de me dictum m . VOM. Thum. Martis te Mel de nomine Vulgo. 5. sors f. meliori ms. Salm. fors f. potius Blim. sors fuerat CF-pridos mss. V s. Thu. 4. aut naturaJ Oudend. et natura VIugo. 5. utroquel utrumque mas. Voss. Thu. Legendum: Nune utroque cares, ignoti fassiuia aexus vel nunc utroque earens ignoti ea fabula
Anth. III. III. Hendecasyllabi. a. fremebatJ Debemat ms. Salm.
292쪽
th. m. 173. I. referari refera nae mas. V s. Thuan. referant Heius. S. temporis I ma. Salm. pectora vulgo. S. desinet desinet in. Thu. 6. ferari fors mss. Vora. Thu. fores ma. Siam. 8. quari quem ms. Siam.
293쪽
Anth. III. I 8a. a. PectoreJ pectine I Ierusius. - Mox Iinguato pollice valet facundo pollice, docto digito. 5. PercurrensJ nis. Divion. decurrens vulgo. 4. possitJ ita scripsi. vulgo posset. 5. et harat citharas mss. Salm. Div. 7. repetitori Schra derus Add. T. I. Pag. 745. ret Oeator Oudend. Add. T. II. p. 744. reparator Vulgo. 8. eum sexi J eonflexi ms. Salin.
Anth. III. i 85. De Dasterna m S. I lin.. n. a. radians latum etc.J ms. Salin. radiuus patulum g. utrumque β. Ihu. radians pia tutam A. utrimque vulgo. Larum latus radianabRFieri ae Vocat, quod specularibus basternae lalcra osseut clausa. Sul-masius ad Ilist. Aug. T. I. pag. 846. 5. vri nec ms. Thu.6 D4ceturi Symmachus ep. I. 54. Quem ad hoc aevi nulla actuum culpa fusca Mit i. e. dedecoravit. marital ius. Salin. et Thu. matrona Vulgo.
Auth. III. 18 i. I. in spatio VenerisJ i. e. in cirro Veneris. 6. et Delut inJ et Meluti in 'uti hesieId. ad Lucret. I, 493. 5. hiati si aut mM. Salm. Loid. tee tiJ s ricta Vnkeseid. i. e. εληλαμένα. 6. solam I sola mss. Salm. Loid. 8. nee sib/J hae albi congressi Dir nocet an mulier ω. Siam. q. sed haben IJ sed dant m M. Salm. Leid. io . organaJ fistulae. Salmas tua ad Ilist. Aug. T. I. p. 179. - Sed Reistatis Orgaua quae hodie dicuntur interpretatur. Add. T. I. p. 745.
294쪽
th. IU. I 86. b. quadruplaJ comi plurn. 7. molli, tergum qu J Piersonus Add. T. II. pag. 744. - an I xu molitur dumque nas. Sal m. amplexu mollitur dumque ms. Leid. hane foMel amplexu moli or, caudamque cciballiae Oudend. amplexu blandi tur dumque ins. Divion. vulgo, unde idem Piersonus hanc foνet amplexu blando, tergumque cisallae excogitavit. 8. assiduel adsiduo Oudend. s. CressaJ Pasiphae. - gre34a msa. Salm. Leid. Cresse IIoliis.
Anth. III. 187. Hendecasyllabi. 5. Iares DirentesJ Oudend. Schrader. Add. T. I. pag. 745. Iungo
palmas Mirentes ut in Ili venal. sat. VII. Il8. Miri a palmae. - ea piunt causae Direntes nas. Divion. capiunt lares tu IenSes ius. Salm. vulgo. 4. a h&J alla ms. Sal m. atra ms. Div. I S. solitumJ sonitum ms. Salm. aobilum moνere causas ms. Divion. caulasJ caulae sunt cancelli tribunales, ubi sunt advocati. 14. stibantisJ primus pes est iambus . aurantis m3. Salm. aubare
Anti1. III. I 88. 6. ineeptoJ incepto puerum reddit Ιpocraten ms. SaIm. ineepto puerum rededit Ipocraten ms. Loid. Discipulus medici duxit equum, quo doctor vehi solitus erat per publicum, atque ita factus est Hippocrates. Piorsonus Add. T. II. pag. 744. incepto i. e. durch den erston Versuta. - in coepto Puerum reddidit sarpocratem B. Sed lusus ostin nomino Hippocratis, qui non solum medicorum PrinciPem, aed, si etymon spectas, eum signiscat, qui equum tenet.
295쪽
Anth. III. Issa. Quod non pera εeyera mg. carmina feribat. m. Seal. R nhenius id carinen unum omnium venustissimum esse iudicat. 5. tumidis-eapillisi poeta triplicem comarum cultum Arethusao e Iebrat. Tumidi capilli iidem sunt, qui ab ovi dici in A. A. III, 145. Ia dantur. Huic decet inflatos Iaxe laeuisse capilios, ilia ait ada trietis impedienda comis. Sie B. ad T. II. p. 48a. nitidis eapiliis Selirader. tumidis papi Ilia Rankenius ad Rutilium p. 258. elegantissime. s. e putian utvulset B. R Aen. 8. utJ B. Ruhnh. et vulgo. s. dulaes- tabellasJ duetus taleliae Rulinh. doctas tabellas B. o. Iateri J TOupius v. Praef. edit. A l. opuscul. Resinenti pag. XXXVIII. Ieclo vulgo. telo Buhnhenius.14. seMeral aonora in. Scal.
Anth. III. I96. Da silantis amoris in. S I. I. iuratuml iratum in. Scal.
Anth. III. I98. De zelat o ms. Scia. 4. fueriri fuerint Bum.
th. VI. I99. a. arte decentri dispo3itas parta decente in . VOM. 6. se defJ i. e. cultu neglecto ad me V niat amica mea. non amonmiseram, mihi si quae comit amica .ed et ornata ins. Mai. sedet ornata ms. V s. aed quae et inornata Fi licitate Madet. Scaligeri Seira est inornata simplicitate Madet. Bondam. Vari Lecti. p. 256. Et comissae er cultus unguentaque semper Mollia sollicita prome αωidera manu, Non amo: negiaclim, moi 3e quae comit, amica Sa det, inornata aimplicitata να Iena. field. ad Lucret. I, 45. - ne-oeetim mihi ae quae comit amica, haec et inornata a. Malet. vuIgo.
296쪽
7. eurest euret ΠeIM.ου. et eoravi corruptum. aed roseam faciem: mel habet illa suum. Bondam. at decorant: facies mel habet illa suum. Iacotis. Spec. Emendo p. 8a. - me coram: facies mel habet illa auum. ΙIe . ap. Iacobs. nec eoram faciem me Iaseet ilia auam. Heins. Oudend. Add. T. V. p. 45. nee eura faciam: mel habet illa auum. Scaliger. i. e. nec venustarum faciei suco exomes. auumJ auam mas. Sces. Voss.
a. m. IOI. I. nunci num meminissa meip Lachmannus ad Properi. I, 35. p. 54. 5. hic quisl hem, quia Lachm. l. I. s. non biel nunc dubie in. ScaI. non dubie Ioquitur mea Delia Scalig. in CataI. P. 2D2.1d. gestaret garrire Lachmannus.
8. fari fas Sehrader. Add. T. II. p. 745.
Anth. m. IO4.1. MenuataJ B. Metuata Uulgo. a. redde νie J Fateor, to esse formosam, divitem ete. Omnia satebor; sed tu quoquo latere, quae ego sciro eripIo. Nempe dico, to Parum castam esse. Tune negas Iterum ego quoquo salsa easo dico, quae modo fassus sum. Quaro tu, ut ea retineas, die potius: εemel tantummodo etc. Mot g. Antib. p. 128. 4. negoJ Tollius. Mota. nega vulgo.
7. Utari construe: aed illud, quod non fecit I., hoe faeiti .
297쪽
α. ωietaJ νineta Helias. Hand. ad Stat. Silv. II, 24 a. 5. prensatJ vel prendit Oudend. Add. T. II. p. 646. prensum UIgo. 15. paνeo εOmnumque torumguri careo εOmnoque toroque Scii rader. Add. T. II. p. 746.14. et aequori omnes ceteri homilles securi dormiunt , ego solus iugum Cupidinis sero.
Anth. III. ao7. Inscriptionessi ex mss. Sata. Tliuau. dedi. - De malis aureis ms. Voss. S. putemJ putea Oudend. Add. T. II. p. 746. magisJ construe: omnia grata Putem , aed, at ipsa Menires, magis ornares donum tuum. 4. donumJ domum ms. hu. 5. adportest evortes mss. VOM. Diu. 6. tristis- saporJ II eins. tristia vulgo. tristicia mss. Salm. Uoss. . ari aut II eius. et ai forte dissimulas ms. Thu. et ac forte dissimula ms. Sum. 8. oscula eum pomiaJ os quali compremis multe Morabo ms. Bineti. E si forte dissimula multum m. c. M. Osque Iedia morsu mitIe ms. Salm. Osque levis morsu mitte. ms. Voss. Oscula de morau mille Heins. osque Ie Di morsu mitte. Cannesictor. Add. T. II. p. 746., Verum, quid sit illud que, non intelligo.
Anth. III. aog. Mala Matiana nomen habent a C. Matio, mimiam horum scriptore, qui de re rustica libros consecit. De hoc viro in Praelatione dixi. I. Veneri J i. e. talibus pomis gratiam formae suae accepit Venus, eum a Paride ceteris deabua praeserebatur.
298쪽
a. saerum-nenu J Mala Masma similia sunt illis, quae in hortia Hesperidum veI tu sacro Hesperidum nemore ab angue custodita, et occiso custode ab Hercule ablata erant.
Anth. m. 2 O. a. tenuit discordia mensamJ ms. Salm. Poeta do malo ErIdis Io-quitur. Eria, quae Thetidis nuptiis invitata non erat, talibus pomia inter deos litem movit. His contemta deum genuit discordia mensa vulgo. Um gemuit Oudeiid. a. Brisei J nominativum esse pro Briseis dicit Bumannus. Sed Briseidos quae sit cum malo Paridis couiunctio, quamve urbem suam prodiderit, non video. Latet ergo vitium in Briseida, nec tamen Pri mi Pario verum esse potest, quia penultima alias brevia est.
Anth. IU. at 3. Petroesi esse opinor. b. marniore ri ParioJ Schraderes. marmore Meanis vulgo.
Anth. m. 2I4. u. teneras ossiet aJ i. e. teneris manibus Iaboriosa.. 5. protectaJ Schrader. Add. T. II. p. 746. praecincta Bum. Pr ducia vulgo. Praeducta Heins. 4. utrumqueJ reserendum est ad strophium et papillas, quae omant pectus. B.
Anth. m. II 6. . i. rosa TyriiJ rosa e Vrii vel rosam e Tyrii Oudend. Add. T. II. p. 746.; neutra eoniecturarum oudend. nocessaria.
Anth. III. at 7. IIemlecasyllabi. - Macrobius Sat. II, 2. Dem stheti s excitatus ad Laidos sanam, cuius sormam tunc GraecIa mirabatur, accessit, ut et ipse samoso amore potiretur; qui ubi dimidium talen tum unius pretium noctis audivit, discessit hoc dictor Oxκ--σσυrou μετανοῆσM. - Binetus DPigramma in veteri 1exico quodam invenit sub nomine Martialis, unde Sciaverius reieeit in Λppendicem Martialis. Ego Petronio potius tribuerim.
299쪽
Anth. III. 2 8. 4. Iulia missa tural missa, Puella, tuis. ω. Perotti.
Valerio Caicini tribuendum putabat. Verum id carmen vetustum non eme, Aug. Ferd. Naevius in Indice Praelecti. Universitatis Bom. a. 18a8. eIeganter demonstravit. Ex verbis sive ex sermone, inquit, cuius in poetis etiam metrum pars est, Si quid non antiquum, cognoscitur. Quae semper tutissima omnium manebit demonstratio. Documento esto Lyricum,
quod dicitur, ad Lydiam. Quod cum Iul. Caesar Scaliger dudum quo
loco habendum esset, Verbo monuisset, Iosephus autem Scaliger et Pithocus sapienter praeterissent, recentior aetas rursua Pro antiquo habere, delieatissimum et Malde elegans appellare, unus, cum olim Cornelio adscriptum fuisset Gallo, Valerio Catoni tribuere, quod etiam magis incredibile, coepit. Et sane, si quis cum viris doctis, argumento, quod delicatum esse concedo, carminis delenitus, neque in sententiis haereat, quarum tamen ad meum aensum non antiqua consormatio est, ct quae insunt prava Iatinῖtate et prorsus barbara, qualia vorsu 18 et α4 Ieguntur, aut excuset aut tollenda esse emendatione contendat: quid ei faciamus Nempe unum faciemus. Rationem opponemus metri eam: in quam si accurato inquisitum a quoquam fuisset, dudum haud dubie inter omnes eonveniret, carmen origine osse longe recentissima. Est tamen numero, si hic numerus dici queat, dactylico scriptum, sed hac conditi otio veIpotius hac licentia, nulla ut positionis ratio habita sit, elisio ut nun observetur, quod versu factum est, nunc negligatur, ut V. 4, 25., denique ut Versus practer dactyIum non Eolum spondeum, sed etiam pro dactylo anapaestum, tribrachum, creticum, molossum, bacchi tim, itidemque Pro spondeo quemvis pedem bisyllabum admittat. Audio: quid, malum, hoc metri est y Neque repugno, si quis metrum hoc esse neget. Sunt versus ad accentum facti, politici, si vo rhythmi vulgares, quo dogenere Santonius ad Terentianum et nuper unum alterumque exem Plum I. D. F . dissert. de vorsibus homoeoteleutis edit. ali. illustravit. Nostrum carmen non memini a quoquam esse ad hanc disputationem adhibitum. Itaque rhythmi ita procedunt L3dia bella puella e indida, Aut expolirum ebκr Indicum Sic mei destituta tiam semimortuum. I.eges sibi poeta has scripsit, ut caesuram saceret in sare pedis secundi excepto versu I., tum ut Primus in Versu pes et quartus semper ossent trisyllabi: qua tamen in re CaVendum est, ne quis ex his Albamque , Productum, Perfusas, Compreεδο, Candora et dactylos e Scero pronuntiando conetur, quod repugnaret usitatao pronuntiationi latinae. Est ibi potius secunda syllaba a cunnda, ut quasi anacriisis quaedam existat hunc in modum Perfusas rubro PM Purae Tyriae ut sic reliqua. Quem etiam in modum
accipiendus VCr u. 9, non sic Pande pu/IIa li at/IIatos cleutis, sed si o
300쪽
tes, tit aurum nitidum. Praeterea intum carmen in duas partes diriditur, quarum Posterior a. V. 17. aut a P. 18. incipit, et strophae describis ex possunt, quarum una quinque, reliqua o versibus constabunt quatuor. Iam quam recens sit carmen, non quaeram cupidius. Repperi illud ipso in codico membran. , qui inter versum 24 et 25 hunc insertum habebat tamquam novum versiculum Molliter ac lepide sanet. Quae exclamatio est exultantis inter legendum tenebrionias, adscripta in margine, postea
In carmen illata ipsum. - Haec Nae Ius. Porro Niebulirius in II eo Rhenano III. Fasc. I. p. 1599. saeculo quinto decimo originem carmina svindieavit. Quod idem Naehius eodem loco p. 9.) ex ea re confirmaro studuit, quod omnes codices, in quibus carmen legatur, versus finem demum saeculi quinti decimi scripti sint. Sed ne sie quidem Niebubrio
prorsus assentiri audet, praesertim cum carmina vulgari rhythmo eo posita serioribus temporibus non amplius reperiantur, in medio autem
aevo Indo ab Auguatini aetato plurima huius generis occurrant. Sed non Naehii solum doctissimam disputationem, sed ea quine, quae do ho
carmine amicissImus Voegilinus ad me scripserat, huc in direnda existimavi. Metrica huius carminis, inquit ille, ratio est medii ae I, vulgaris sivo monachalis, quao est recentiorum eadem linguarum. Caret ea quantitatis a. prosodiae distinctiose nec nisi accentu constituitur, atque elisionem negligit. . Nota aunt huius rasonis exempla veteres illi christiani times, T. c. is Stabat mater desorosa Iuxta crucem Iacrimosa Dum Pendebat fi- Iius: Cuius animam dolentem Contristatam ac gementem Pertransibat gladius: ' quae hoc praebent versuum schema:
quum antiqua eπ prosodia ita αμέτρως procederent:
o O O . O li - ω-ll-- ω o Nostrum carmen hae insuper utitur licentia, ut pro dactylia, qui est primarius in eo numerus, etiam trochaeos sive malis spondeos dicem; sunt enim duae syllabae, quarum prior ictum habet, nihiI Vero quantitate disserunt in adhibeat. Quin etiam quater uss. 8, 12, 19, ab. primo Pedi, quum ait trochaeus, ana crusis addita est. Nisi quis potius ita statuat, ubi quo singulis verbis incidendum esse, et hanc a C sin saepius adesse, ut exhibet schema alter ei. Sed verum est, Pedum omnino nullam esse rationem, solius contria rhythmi. Qui est desce dens quem dicimus: incipit enim versus arsi, quae ter recurrit, ut cuiusvis versus quatuor aint araest quamquo autem arsIn sequitur thesis modo unius modo duarum syllabarum. Quatitor quos indicavi Versus, 8, 12, 9, M. ante Primam arsin macrusin alve thesin insuper addunt.