Anthologia veterum latinorum epigrammatum editionem Burmannianam digessit et auxit Henricus Meyerus

321쪽

i. e. inter victum Gosiacum parandum, etiam edendum et bibendum. - si valet nostrum Κost; a Uuan est pararo apud UIphilam, sicuti radix, unde nascitur, 3 GPan. -- matjan edere, drighan bibere. Inm,. Salm. legitur in erella GOIicum acvia madria etc. non audit q. d. edicere peractS. 4. ne Pedibu4J i. e. metuens, ne Musa vacillet.

1093.

1094.

1095.

1096.

1097.

1098.

322쪽

1099.

Anth. V. 169. I. gestantJ ge3tans nass. Salin. Leid. a. earceri Bacchus enim mclliditur iii liuile caprino. th. V. 17 i. hircino adoersua clauditur utre deus.

1100.

1101.

Anth. V. 17 I. I. Sanguine Cini phiOJ i. o. caprino, quia circa fluvium Cinyptium magna capriarum CDPia PasCitur. 4. possit r. talioJ IJ. possint reddi talio ms. Salm. posaini reddit alio ms. I.ei l. possint reddi talia vulgo. 5. eassaturJ Bacchus libertate privatur, cum vivum hircino tergore clauditur.

1102.

1103.

1104.

1105.

Anth. V. 175. . quae manuaJ quae manua hos anima s,ilae quos quioaere rigenti currere Meuil ms. Salm.

1106.

1107.

1108.

Autli. V. 178.

1109.

Auth. V. 379.

323쪽

1110.

1111.

th. V. a 81. Hoc epigramma balneum HilderIci. quod Carthagino erat, celebrat, quod in sequenti quoquo et a Luxorio, in epigr. 585. ut supra vidimus, versibus describitur. De anilia mss. Divion. Sal m. n. ada manu. Meermannus. Utrumquo Vocabulum, sive anna, antlia machinam ad a sit ris hauriendas, haustrum, signiscat. a. fundiιJ pendet ms. Sal m. pendentes --d J das herabstiiraeude Wasser.

1112.

Anth. U. I 82. Hildericus balneum cum in arce sua Carthagrii e construi iussi et, addidit in cubili Ealutatorio anesiam si vo aniliam, cuius opo aqua ex lonto hauriretur inque balneum transferretur. Ea autem erat magnifici ex marmore operis, Cui credibilo est inscuIpta suisse prae-Iia abavi eius materni Theodosii Magni, Honorii proavunculi, aviquo Valentiniani additis propriis insignibus.1. Vandalarieel i. e. Vand-Ala-Rico, Vandalorum Alanorumque princePs. gemini diademat J IIildericus duobus populis, a Genserico in Africam advectis, Vandalis et Alanis hereditario iuro imperabat. 5. IheodosiusJ Hilderici abavus maternus ost Theodosius Magnus. 4. Deili J Deile r. eertamina mss. Salm. Leui. s. placidi. J placitis mss. Salm. Leid. IIonoriual Honorius proavunculus est Hildorici. . Valentiniani J Valenti uianus avus est Hildorici. 8. nepotiat nepotes mss. Salm. Leid.

1113.

Anth. V. 185. i. addidit, ut sel addit se mM. Salin. Divion. additur, ut so B.

1114.

Anth. V. 184. Weriisdors. Poet. T. VII. p. 155. I. septat Iapsa ina. Div. muneraJ ms. Div. Munera felicis mali l Virg. Georg. II. 1a7. , t mala citria die Pomeramen). tempora vulgo. a. ue citri J ut circi ora vel ambitus est, ita tumor aureus in eItrio. Circi ambitum ovata, non orbiculata iacie fuisse, qualis et ei troisorma est, norunt eruditi. Salinasiua ad Solinum p. 67r. Mala citria eandem formam habetit, quam circi ora sive ambitus. b. IIuPomeneri Hippomenea Atalantam licit.

324쪽

11 15.

in . V. 185. Wervidors. Poet. T. VII. p. 136.

1116.

th V. 186. We d. Poet. T. HI. p. I M. I. adsumero eitroJ es Ist der Pomerango wiirdig, alle Arten Aes, Illu erreicheli. Citrus ceterorum Pomorum coiit uiictas habit virtutes: ternum Onim saporem in meso citrio distinguore licet.

1117.

1118.

1119.

1120.

Anth. V. Iso. Doscribitur sos cereus, qui semel modo foret, id- quo nocte, quemquo descripsit Philippus Miller in Lexieo Bolanico v. Cereus n. II. D FIOra Classica Billerbeckii vero eum frustra quaesivi. a. Flora-ChIorisJ v. Ovid. Fast. V. I95.

1121.

Anth. V. 19 i. Inter Claudiani epigrammata legitur n. 27. a. 1. diaeta donM aliter in O. Thu. 8o69 Iegitur: Dulata mella mihi, aemper tu dulata mandas, et quiequid taloe, mella Putare decet. . I. Mocarri putare in Claudiano.

th. V. 192. a. poateal post ea divisit B., quod in adverbio postea semper a producatur. Nec aliter praecepit Vossius in Aristarcho T. I. P. I .edit. Foertachii, cui assensus est ipso Foeruchius. Nitor Rarushomius L. G. p. IOA.

1123.

325쪽

1125.

Anth. V. I96. Luxorii osse duco. i. heresJ prima brevi, quod addendum illis exemplis, quae tu Luxorio ep. 525. tetigimus. BumbuleJ Bumbati ms. Sal m. cenaumJ sensum mss. Salm. Leid. 5. Prasinum scripsi plane ut in Luxorio 4 I. prima brevi. Prae-ainum vulgo.

1126.

Anth. V. I97. Luxorianis simillimum.

1127.

1128.

th. V. tqq. Edidit Lessingilis Tom. I. Opp. p. 25 a. i. Siringi J stringis B. qui stringis molem de fistula callosa subventro enata intelligit. Siringi LeMitigius, ita ut vocativus sit nominis proprii. 5. campri campo Martio. 4. OispilloJ vespillonos proprie fossarii dicuntur, qui corpora humant, unde Orosius - per Mespillones, inquit, in Tiberim tractum eat. Mevilio ms. Gudii. quodJ quo m3. Sal m. vulgo.

1129.

326쪽

1131. 1132.

1134.

327쪽

xo. tu moμes os, eu&mJ Nodellius in notis critic. hanc emenda tionem ex adiicitatione Iacobsit ad Anth. gr. T. II. P. III. p. 57. arcessi VI: ηibrum enim Nodullii frustra per bibliopolas quaerendum curavi . quaiscumque mOMes Olculum Porrigit ultro m. Div. qua re eunqua m=νes osculum tu porrigis mS. I liv. qua is cumque mos e3 , Oaculum porrigis ut ro. vulgo. II. torpeal ms. Thu. turpes vulgo, quod ex eo defendi posset, quod turpere i. o. turpem osso in Glossario Cangit involsitur. ia. binisJ iussis sicessum moribus ms. Thu. hiasis ms. Salm. Mincessua l. e. der Abiriit. II. IasanusJ alibi I aratim et prima brevi legitur. der Nachitops . Iasanua et ms. Div. grandeJ grand sorius ms. Thu. Totus versus corruptus.

1135.

1136.

1137.

1138.

Auth. V. 2Ο9. 4. aurat aula B.

1139.

Anth. V. 2IO.

1140.

1 142.

1143.

Anth. VI. 87. Wer dorsit Poet. T. III. p. 584 et 596. Dissiligod by Corale

328쪽

8. produnti B. prodet vulgo. αO. nominaJ We sd. nomina vulgo. 29. Mir bonusJ Mir bonus es nimium dicendique aris perisus. Weriis d. 55. ex humerisJ Ex humeris frustra Phaleras auspendis eburnias B. ad T. I. p. 69 a. ut Virgilius XI. I . atque ensem collo suspendit eburarum. -- Atque humeris fruεtra Phaleras i Onis eburnis. Wer d. 42. tractareJ We d. traxere vulgo. trahis arre v. 45. Meteres - Delieral inque globos teretes coeuntia Mellers sive Mer-tera penaa Wer d. 65. frena nil Weraad. Dnarunt vulgo. formarunt B. 56. melo etc.J B. Weruad. modulante melos pariter cesoque paDinto compede Mox vulgo. 61. bambaliumJ bombalium B. Bambalo sive bambalio is est, qui sonitum labris edit, undo instrumentum quoddam musicum appellari Poterat. 62. earminal earmina We d. qui organa describi dicit, quae voces inspIrant Pererratas Carmine. 65. huiH Iubilia folligenis exclamant organa bombis. Wemsdors. ad T. I. p. 7o5. qui hunc versum do organis pneumaticis intelligit, qua a sollibus moventur, sed Postea in adnotatione ad hoc carmen coniecit: IIuia folligenis exclament organa Molis, ita ut huia fictum ait vocabulum, quod satum atque sonitum tibiarum in organo exprimat. IIumida folligeris exclamant organa Mocis. Lemair. , qui humida ad hydraulica organa retulit. 5. ne, dumJ - ad. nec dum vulgo. necdum mille ioeos atque B. 8a. attingenteal attingentia sviri γ vel turgentes Werusd.

1144.

Anth. IV. I. a. dextral deae era ms. Voss. . assierisI inructis mss. Vora. Scalig. - mox latet iidem. 6. utrumqueJ uterque rus. Scalig., qui v. b. diacordia a am. habet.

1145.

Anth. IV. a. Muratori T. IV. p. Minu. 5.

1146.

Anth. IV. 5. later supposititia refert Ferretius in MusIs Lapid. P. 555. nec aliter Schraderus ep. crit. p. LIII.

329쪽

1. QuintilioJ Quintaiae Mictus iacet hie Aemilius igne,

materiem fati cui dedit acer amor. Schradertis ep. Crit. P. 53. Aemilis secunda longa, quam poetae corripiunt.

1 147.

Α1ith. IV. 4. apud orollium n. 4857. i. Molai J an potui Z ut insta IV. b6, 3. Dixi dum potui, tempore quo licuit.

1148.

Anth. Iv. 6. Apud Gruterum pag. 65a. a. subscribitur Qui Dixit annis A T. Helvidius Priscus filius a Domitiano occisus traditur a

Suetonio Dom. c. IO.

1149.

vi. IV. 7. I. Blasantis h. NouiusJ Blesius h. μνiua Crut. Blesamus Ligorius An Blasanus hic Noseius etc. pa. cunctaJ contra Gruti 4. parebat nemo, Fatini J legendum: Parebant nemoris Fauni. Plaudebant nemoria Fauni Wahes. ad Lucret. IV. 585.6. decoraseitJ decorabat Grui. 7. corpus h. Ium.J corporis hic tumulus. Grui.

1150.

Anth. IV. 8. 5. genialiterJ hilariter, splendide, laute, unde V. 9. Eodem euougenialis imago.

1151.

Mili. IV. 9. Fictam esse inscriptionem Fabretius p. 75I. et Schra- dei us ep. crit. p. LIV. demonstrant. 5. iugulum feeuit J Apicius non iugulum secuit, scd veneno vitam finivit teste Seneca Consol. ad II elv. n. IO. 6. Apici J aeeunda syllaba semper ab Iuvenale et Martiato producitur.

1152.

Anth. IV. 565. Iterum edidit Burmaimus Anth. II 58 a. corruptissime, itidem Verm lioli Le Anticho IscriE. Perugine P. 5ι9. T. II.

1153.

Anth. IV. 574.

1154.

330쪽

1155.

1156.

Ex Annalibus Viennensibus 18a9. T. XLVII. pag. 7I et Aligem. Schulaeitg 183 a. n. 52. p. 4 II. a. SasMnaJ Umbriae oppidum. 5. regulιJ sic lapis. Apertum est, IIvnC Versum versum non esse, sed partem subscriptionis incero.

1157.

Ex Marint; Actis Fratrum Arv. T. I. P. 6 . .

1158.

1159.

Apud Gruterum pag. III 8. 6. Orellium n. Ii 84 et 5oa4. Cons. Saneide r. Lat. Elem. Lehro p. 547. Wiacheri. Poeta lat. rel. p. 254.

1160.

Ex Colleetione PIsaurensi T. IV. p. 5o6. Sed recens esse videtur. 5. VacunaeJ V. Fea ad Horat. ep. I. Io, 49.

1161.

Apnd Pithoeum p. a Io. Barth. Advers. VIII. I R. γ

Ex Osanui Syllogo Inscripti. sasc. IX. p. 455.

1163.

Antii. IV. Io6. Separavi hoc distichon a reliquis illius carminis versibus. Atque iam Pithoeus non cohaerere sensit. Accedit, quod hi duo versus in PossidIi Vita Augustini c. 3I. p. III. edit. Krameri citantur. IuxIa quod etiam , ait Possidius, quidam secularium Poeta iubens. quo albi tumulam mortuo in ag ere Publico Ioearet, program' tua te Anxie dioens: Vi Mere post obitum etc. a. meaJ in libro Possidii. μα est vulgo.

1164.