Additamenta ad Vechneri Hellenolexian [microform]

1쪽

aS partis the Foundations os estern Civiligation preservation Ρroject

Funded by the

NATIONAL ENDOWMENT FOR THE HUMANITIES

2쪽

Columbi Universit Librar reserves the right to refuse Oaccepi a copy orde is, in iis udgement fui liment of the orderwould involve violation of the copyright law.

3쪽

DELLAUER AUGUST

PLACE M

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARTMENT

BIBLIO GRAPHIC MICRO FORM ARCET

5쪽

Contimeter

8쪽

IN GYMNASIO ELISABEI A NOCUM DISCIPULIM OMNIUM ORDINUM

D. D. XXIV ET XXV MAIITII

INSTITUENDUΜ,

QUAE in VL DISCIPULIS PRIMI ORDINIS

HABEBUNTUR,

BENEVOLE AUDIENDA A

SUMMA QUA DECET OBSERVANTIA

INVITAT

PRAEMITTUNTUR ADDITAMENTA AD VECII ER HELLENOLEXIAN

CCCXXVIII.

9쪽

Darii olis ocΙinstri Ariri montani, entiquissimi illius inter Silesiae philologos, Iiber ille aureus, qui inscribitur Hellen Oleaia, etsi is si quis alius dignus est, qui

his nostris temporibus, antiquissima quaeque et oblivionis quasi situ obruta in lucem TEUOCantibus, novis Curis retractetur, valde lamen dubitandum est, an non facile te instaUratorem inventurus, quippe Cui si quidem suscepto munero qua par est diligentia fungi velit, non solum abjicienda erunt multa et immutanda, quae quum in temporum illorum in rebus grammaticis versandi ratione olim verissima haberentur, nunc jamdudum Xplosa sunt, verum etiam addenda quam plurima, quae Ut Uegle Xit aut minus Perspexit aut Cir omnino non potuit honias ille Cholae oldher-gensis prorector, ut tanti laboris facit pigere aliqUem possit in opere scilicet ali No. Sed in hoc mea scriptionis geri Te, quum proludendi officio in juncto Et ponendi et omittendi quidquid velis major sit licentia, ne timendum Sit, ne quis de rerum aut scriptarum ordine aut praetermissarum necessitate tecum Xpostulet, facilius licebit, quaecunque ejus generis in mentem scribentis forte Venerint, nullo Certo ordine servato, sed ut Currente calamo locum locus excipiet, chartae illinere; id quod anaiacturus sum, non tam ut spe limino aliquo exhibito libri illius denuo edendi consilium profitear, quod olim sanct captum nunc jam aliis atque aliis supervenientibus ne Gotiis totum fero denosui. nam ut de locis quibusdam scriptorum Graecorum et Romanorum occasione data sententiam meam Xponam, maxime Vero discipulos meos specimine aliquo edoceam quomodo, quae in Scholis reviter et oculis o proposita minus aberrantibus xactanda erant, fusi in eadem et liberius vagante licentia

explicari possint.

Itaque liti et initium facere ab eo Ioco, quem iam olim tractavi in Comment. Αoschyl. p. l. Et ad Aesch. Prom. v. 42. Particulam enim E a scriptoribus grae cis passim ita ollocatam invenimus, ut antecedat vocabulum illud, cui postpesila esse debere videatur velis arctioribus fini hus rem circumscribamus, ut adhaereate vocabulo, cui per sensum non licet, idque negligentiae cuidam scribentriar tribuendum, aut propter metri noeessitatem aut propter verborum collocandorima

10쪽

commoditatem commissum esse, omninoque ejusmodi locis particulam n trajectam εής. iudicavi. In eadem sententia fuerunt vine h. cur crit. p. 10. Heindori ad Uulit iliae d. 0 88. Butim ad Plat Men. p. 99. C. Elmsi ad Eur Heraclid. v. 22.

iuste tuli r videtur Hermann ad Soph. ed. R. v. 436, quamquam verbis magnason intibus sententiam Suam Occulta , iam quum dicat se με aliasque hujus

modi particula Saeses alio, quam quo deber videantur. loco collocara nemo Rodie i norat sed est hujus re certa ratio, in quis putet temere parit Culas

astas tibique POSSs collo Cari, tamen certam istam rationem arcani instar si his ruat ses communicare cum lectoribus non vult; quin incertissimos eos lia orser inhot is, quae monet ad Soph. Philoct. v. 454, ubi simul et oine hium et chae forum laudat . qui de ii ac re diversissima tradunt Apertius enim egit Schae ferus, cui in Ind. ad Poet Gno m. p. 366 s. ubicunque particula De qua diximus rationes collocata os t. ellipsin admissam esse judicavit, et de Encliticae transpositione nusquam cogitandum esse fortius etiam pronuntiavit in Apparat ad Demosth. T. I. p. 191o 690 In andem sententiam discessorunt Brem apud Rauchensi de orati. Olynth.

,1d. p. 80 et talibatam ad Plat Crit p. 43. B. Phaed. p. 94. operae igitur pre-

um ess videtur paullo accuratius in hanc rem inquirers, quid instituta tinguae latinaes comparationes in dia quaestione pro sic, possit tentare Et ira Xaminanda Schao fora sententia, ut in quo rei cardo vorsatur proficiscandum er1 ab is locis, dui ab se allat Et per ellipsin sexplicati sunt. in quo tamen non eundem, quem vir doctus instituit ordinem cis qui lic obit, miscuit Enim divorsissima no satis distinxit, cujusmodi esset illud vocabulum, cui particula postposita est, id quod permultum in-

aer esse mo videbimus .

Incipiamus agitur ab eo genere, quod ille ultimo loco posuit. IVuHarum,

induit partium rationis frequentiores sunt ejusmodi lilyses, quam praepo

sitionum, ς jusque rei asser exempla duo, Iat Menex. p. 240 A. M TE'λcioiς utit a Dcit, et p. 243 C. εκ TE γάρ του Πειραiέως at αστεος, et ablegat lectoros

ad a. quae monuit ejusdem libri pag. 236 ad Hesiod. p. st . v. 495. v. 23

est Gaisi. ἐν Ἀπυρω ozκω και ἐν γ Θεσι λευγαMOHσἔν. Ili ire itur locis omnibus encliticam referendam ess dicit non ad nomen, quod sequitur, sed ad praepositionem praecedentem, quae in altero membro aut aterata esta scriptore, aut animo supplenda illi videtur, ita tusspondeant sibi ἔν τε - κα ἐν, εὐτε - αι ἐκ etc. Sed hoc quis tandem quaeso sibi persuaderi patietur aut quomodo Praepositio adem his posita particulis ἐ-κa jungi potest Nam, quum in particulae T vim tuu naturam acrius inquirere hoc loco non libeat, sive eam

cum Hermanno ad Viger. p. 35 et ad Soph. ed. R. v. 688. TOPris non ulars

sed rem incertam reddere. itaque membra Tatiom adnectere iudicamus ut eo modo addantur sucs tanquam OH necfSSaria ΓGH Cccieritibus acceriunt,sivs cum eodem in Diario classi c. Lond. fas c. XXXVIII, p. 274 et 278 ita eam explicamus, it adjunctiva sit et usurpetur, ubi quid adHHCtitu quod ad rem , Hequa Sermo St, mora Pertinet teque cum a cohac CP, Sive cum IIandi in disgori. f. des particulis iraecis I 10 et rix propriam ju significationem dicimus i gesae quandi semperque ab ea ConjUDgi Te aliqua ration aequata S, sive Cham jus i En

fores in Ephemer Lips an 1823 no 245 eam a particula si flerivamus ies loctamen perspicuum est et citra dubium, particulis ἐ- Iccii sempori duas ps diversas ita jungi, ut unum idemque iis tribuatur nunquam ver idem vocabulum, si fit cunque de causa bis ponitur. has particulas adjectas habere )Osse Ita, ut redeat oratio, Unde EXOTSI Est, Ira sepositionibus nunquam adhaerere potest particula TE, nisi quando duae praepositione. divorsae cum uno eo lemqU nomine uncta sunt. Ructo igitur dicetur πολλὼ εχ ργὶ ταὶ π τ' ἐφιου re περ et μου, recte Pilum ποῖ an εἰργὶ τα υ πο τ ἐμου rici ἐγίεiνου sed vides, quid intersit: in eo enim quod Ostremo loco positum est e Xemplo particulis L Icar praepositio gro minime uncta est Cum ea, quae in ultero membro fortasse supplenda sit gro, sed juraguntur duo ΠΟ-mina quibus tribuitur idem naulta ab utroques dicta essΘ Itaque et in hoc oxemplo perspicua est et indubitata particulae trajecti O, quae praepositioni adhaerest, quum debeat a omini, ij in Ex Empli. Schaoferi supra allatis Nana Ut ad Iocos allo, Platonicos redeamus. in no utro pras positione Sibi opponi manifestiam est sed in altero Zorci et ναυς iri altero Piraeum et urbem Trajectio vero illa facit admitti potuit, AEufia scriptoribus graecis, in ejusmodi rebus logicam rationem minus anxiscurantibus, praepositio Cum nomine tam TCte Conjun Cta Videbatur ut unam fors notionem EffiCerent et Perinde esset, utri Vocabulo OP Ula adhaereret, 'luam quum minum consuesssent tertio loco P Onere. hines factum Est ut Semper fere pra positioni postpOSUETint.

Et profecto noscio, quid aut iis locis fieri velit Schae ferus, quibus eadem praepositio in altero membro suppleri prorsu non Poto St, quia Sequitur alia, ut Isocr. do permut p. 80 d. reli. εὶς τε τας λεῖτο Useria ria περὶ λ ν rar/νirorrcvor ν, aut iis, qui in altero membro τί nomini postpositum habent, quales infra compluresse numerabuntur, ut Euri P. Herc. fur. v. 477. Is λδ Ευνάψων 1 2 ' Θρηναicost 1 Ρονος Σπaρτης Ε, qui ita sunt comparati, ut alterutro loco particulam trajectam

' maxima errorum in Ita re, ab Handio maximo, commissorum pars inde mihi nata vi dotur, quod nimis anxi rationem habuerunt eorum vocabulorum, quae Cum Particula illa ConI- posita videntur, ut υστε, Ποτε, τοτε, πειτε et α, ex quibus arti Culae T ratio ora magis,

imo fortasse minus etiam intelligi milii poss videtur, quam latinae V e vocabulis Guisque, ubique, quicuλique et similibus. 4