De gemellis dissertatio philologicolegalis auctore Scipione Josepho Casalio Genuensi

발행: 1758년

분량: 280페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

ro DR G ΕΜΕ LLI scivulum in posteriori parte descendere ' Nego 1

in partu proportionem i temporis observari . quomodo haec probabit superstiator 8 Quamobrem cum haec omnia nullo modo probabiliasbi arripiant super*tationis assertores, e con tra autem negata superstiatione nihil sie, quod recte non explicetur absque tot hyp thesibus. atque optantium desideriis, concludendum profecto est cum D. fugustino lanis 3 tam esse naturae vim, ut eum semina conceperit, alium deinde concipere non possit, unde neeesse sit eadem esse in geminis momenta conceptus. Quinimmo absolute dicendum est naturae legibus repugnare, ut alius post aliunt i concipiatur,' ita quidem ut si sorte sortuna id unquam accidat monstro , & portento simile putandum seret Faber. Conjectur. Habia

De Pos bili Numero Puerperii , ac muLiiplicis partus successone.

CAPUT VII.

I. T Icet experientia nos doceat homines a esse ut plurimum uni paras, nihilominus cum quandoque eveniat, easdem. multi. paras

122쪽

paras esse ; inde vetus Iurisconsultorum duo bitatio est, num partus multiplex successo uis capax si ' quam alia e vestigio sequitur celebrior quaestio , quotnam hereditatis partes attribuendae sent filio supersiti , quando decedente patre , relicta pose se uxore gravida , incertum est , quot fartus sui ex utero praegnante in lucem prodituri. Magna enim inter Medicos, Philosophosque disputatio semper fuit quotnam valeant uno partu vitales edi stius, in qua eum & antiqui, & moderni plurima conjectaverint, plurima etiam in medium protulerunt somnia non disserentium , sed delirantium Philosophorum. Itaque ab antiqui Lsimis usque temporibus creditum fuit , quandam esse, ut jam obiter superius animadvertimus Cap. 6. num. 7. in in semineo utero cellulas, & sinus ipseque 'nocrates , etiamsi, ut inquiunt, nec fallere , neo falli sciverit , nihilominus quia .

quandoque bonus dormitae m.

in hoc misere lapsus est. Lib. de Natur. Pueri prope flv. Nec dissimili fuerunt in sententiastolet , quos admisisse sinus , & locos, uteri . testatur Plutareus. de Hacit. Philosoph. Q. Io. ob. Is .in Eademque universa ferme sequu-

123쪽

1o6 DE GEΜELLI ta est antiquitas, dempto tamen Aristotbeis . cui utcumque hanc imponat Ambor Ligia βPater β. ae solui. Nam Aristotelem scripsisse

quinque nasci posse, quia vulva mulierum taritidem receptacula habere possint: attamen iste Vere emunctae naris Philosophus ab hac de cellulis uteri fabula abhorruit is i de Geneνo. mal. Lb. 4. cap. 4. de Histor. Animal. lib. 7. cap. q. Prollemat. seM. I o. Probi. I s. in Id quod tametsi cogere debuisset scholasticos in verba. Aristotelis jurantes , ut eellulas despicerent, nihilominus adeo hae placuerunt ejus sequacibus, ut uterum in septem loculos diviserint, ac tres masculinos in dextera, tresque semineos in sinistra ejus parte , unum vero in medio Hermaphroditi 1 destinatum posuerint' Delneν. de Juν. Hom. p. 7. n. 2. Quinimo imagnus scholasti eus, sed non magnus herete. Philosophus Alberaus f in lib. de. Secret. Virim Mulier. ) semineum uterum nucis molem ferme non aequiparantem erexit in quoddami grande Palatium, in quo septuaginta cubicula, sive atria, seu Thalami adessest, ubi plurimi stius locum possent capessere, atque demorari. Inquit enim: septem esse in hum no utero cellulas, tres in sinu dextro , tres in sinistro, atque unum in medio, quarum singulae decem habent rugositates, ex quibus, ducto calculo , septuaginta consurgunt mam. siO-

124쪽

CAPUT VII. Io7sones. Adeo verum est, humanum ingenium nunquam intra limites sistere, quando experientia destitutus, ac sola fretus suae imaginationis vi , in ea excurrit, Vara sibi sunt in cognita' Horatis certe si vera est sententia ,saeillime possibilis numerus pue perii stabilitur; quot namque tellulae in utero sunt, tot generari, atque ad maturitatem produci foetus queunt I sed hane de Aellulis fabulam , quae ne multum aquidem placuit Gaieno de natomia Viris. irridend 3o. merito Recen-.tiores. V al. de Corpo Human. lib. s. cap. t. s Paraeus de Hominis G ex sto lib. 2: . cap. 15. Nam diligens AnatoniMMum solertia pandidit, nullos in utero sinus esse , nulla Temptae uia, nullas cellulis, nullam divisionem, nudumque septum : sed unicam inesse cavitatem, quae beneficiollineae suturam reserentis secundum longitudinem in dextram dumtaxat, sinistramque partim dividitur ; Dia.

rue mech. de Natur. Corpor. human. lib. I . cap.

M.; in cujus lando musculum dumtaxat fibris cameis constantem, cui actionem tribuit placentam edito in Iucem stto ab utero separandi , expellendique , detexit Ru chius Advers. atom. Decad. 3. Quamobrem alio propositae quaestionis exitus est inquirendus.

II. Enim vero si fides tribuenda est iis , quas ex gravissimis auctoribus Superiori Capite

125쪽

ro8 DE GEMEL Lis te IV. adduximus de multiplicibus partubus

historiis ; quis unquam audebit in tot natu .rae lusibus ei terminos statuere, ae infinitam potentiam definire ' , Attamen unica uteri ca4vitas unicum dumtaxat possibilem naturae viotalem fistum denotat. s Tex. in L. cum quidam f. suum haeredem sue de acquiri vel ommite. baeis red.) Duae Mammae duos ex naturae praescripto posse solum stius edi pluribus significant. s Zacch. Quaes. Medic. Legal. p. I. Tit. 2. Z8.ὶ Quod ultra, tres nascitur, fere porten losum aliquibus videtur. Cajus in L. utrum S de Reb. Dub. Quinarius stiuum numerus adeo placet Hatteris, ut irrideat majora affirmantes in Notis ad Praeelem merraυυ. At. de Conceptu n. O. Romanosque ideo accendi sse in nuptiis quinque funalia , quia: putabant mulierem usque ad quinque simul parere cum plurimum solere, scriptis mandavit Plutarcu . Quaest. Centur. Roman. in Α se-iptenario non abhorruit Paulus Iurisconsultus. in L. antiqua ff. s Pars Mered. petat. N vem nasci vitales posse, multis probare niti tur Ioubertus. Emor. Popular. lib. 3. capuIII. Qui tamen haec, aliaque similia, quae

consulto praetermittimus, consideret , advertatque, quae, quam RVe sint naturae vires, deisi spere certe omnes illos intelliget, qui muI

126쪽

tyugae partionis numerum audent definire mirabiturque semper Arisatelem qui nullis ei reum scribi naturam limitibus posse reputavit. Ipse etenim cum sibi ante oculos plurimae, quas affert , obversarentur historiae nu merosi puerperii, eumque naturam humanam ad unitatem fetetus pronam plerumque conspiceret, nil aliud asserere maluit, quam supremum, atque eximium animal hoc, quod vocamus hominem, ita constitutum esse ab opifice rerum natura, ut singula optima , quae

in aliis animantibus cernuntur , in illo prae. Bantiori quodam modo collecta insimul conis spiciantur; ipsumque propterea rationale antismal , veluti cum omnibus aliis ambigens ,

quandoque esse multi parum, sed sua maxime natura uni parum esse. AriRotel. de Generat. animal. lib. 4. cap. q. oe de 'sor. animal. lib.

phus memoria tradidit, mulierem in AEgypto no partu quinque pueros enixam .' eumque esse finem dixit multiiugae hominum partionis . neque plures unquam simul gesos compertum et

hunc aurem esse numerum ait rarissmum. Etenim haec omnia falsa omnino sunt. Nam Ariasisteles ne somniavit quidem statuere quina-

127쪽

xio DE G EMELLIsrium partum , veluti finem multiugae partio. nis neque partum hunc rarissimum esse affir. mavit; nec tandem plures nunquam gelastos simul fuisse asseruit; Negas P En verba selis. de Η or. Ahimal. lib. 7. eap. 4. Quod plurimum m locis plurimis agitur ' mulieres

singulos singulae pariunt ' sed saepe oe locis pI

risque geminos etiam , ut in Terra quoque AE pto feri certum est. Pariunt etiam tres m quatuor. Et quidem locis nonnullis valde

ita fit , quod iam dictum ess , Sed quinque

complurimum nascuntur ' jam enim hoe pluriabus eυεnisse conspecttim es. Ab his porro verebis, a quibus sua desumpsit Gellius, quis inserat . 5soletem sensisse quinarium partum esse finem muItiugae partionis , hunc autem numerum esse rarissimum λ Quis vero assen. tiatur Gellio dicenti Aristotelem asseruisse pluis res nunquam simul compertos quando Strabo ex eodem Aristotele ista producit GeograpAlib. I s. in India. Erantiae quoque mulieres

interdum quatergeminos pariunt. Narrat Aristoteles quamdam septemgeminos peperisse. Idem Nilum secundissimum vocat. In quo Strabonis loco minime Septemgeminos in quinos , ut ex ipso Gellio Suspicatus est Casaubonus in Strabonem mutandos esse evincit Eusathius qui in Dion . πρ ηγησιν ) idem cum strabone de Arisoreis praseri . Ideoque mulieres interdum

128쪽

V. Ista depol viro Plutosopho digna sunt;

quia se uti divina ratio, atque potentia naturae quae summi Protoplastes Sapientia est, nulla intra septa continetur, ita stultum prope modum esset munerum stabilire stiuum , qui quandoque quatuor, quandoque quinque, sex, septem . & plures etiam juxta inscrutabiles Providentiae Leges nascuntur: Ibus es -- tbod. Med. lib. 2. cap. 73- At si viro Philosopho digna sunt, digniora prosecto esse debent viro Iurisperito , cujus in rebus praesertim naturalibus magis interest factum ipsum considerare, quam facti eausam , aut possibilitatem inquirere: Hi ne si sorte fortuna eveniat

mulierem quamdam ultra geminos, trigeminOS, atque etiam septemgeminos parere , iniquum penitus esset, istos ad monstra ablegare, eos. que si non cedere ad praescriptum Leg. XII. Tabul. saltem a successione excludere secundum sanctionem Leg. non sunt tiberi F. de Ra su Hom. , m L. quod centatum C. de P0 h. kaereae insit.', non enim cogenda est natura , ut ves nostris, vel 'ppocratis , sotelis , aut aliorum Phili sophorum serviat sententiis, sed nostras, Philosophorumque decet sententias naturae legibus, atque effectibus deservire, istosque ita presso sequi pede , ut nefas

129쪽

Ha DE GAΜΕLLIssit non admittere ad paternam sueeessionem omnes quoscumque filios quolibet numero vivos in lucem eductos; quippe a 'od si usi piam trigemini, quinquae gemini, aut septem gemini , aliique numero liores partus aliquo sunt insueto vocabulo nuncupandi, ccrte alio nequeunt insimn lari nomine, quam fmplieis intenti, cujus qualitas hujusmodi non est, ut successione privet. L. quod dicitus Τ de Li. ber. ρο Posb. L. quod certatum C. de PVb. hae. red. Insit. VI. Et plane ea, quae de partuum vitalitate moveri solet, quaestio, videtur plurimum

physce peccare, quia natura rerum omnium

opifex Hominum, segna pati nequit; ita ut, qum antiqui impossibilia opinabantur nune assertiora sint . quam Antipodes , qu S uni versa ferme antiquitas inficiabatur . Tum etiam legaliter ferenda non est post Sanctis. nem Iusinianam ; In qua si Pragmatici meniis aciem firmam, immotamque tenerent, plures abiicerent inutiles disputationes . Videns namque Iustinianus Iuris coiisultos in L. Septiamo Mense is de Stat. Hominum & in L. inte4

stato g. Mn. g. de suis, o legitima Mered.

maxime de partuum vitalitate, quoad succensionem disputavisse. Cernensque praeterea. Sa binianos cum Proeulianis de more decextate ἐμι , utpote addictis Stoicae senten tiae , lassis

130쪽

mantibus Partum vitalem dici illum, qui re

cens natus Vocem emiserit ; Illis vero Plato. nis , & Accademicorum more asserentibus

quemlibet partum vitalem dici , cujuscumque fuerit temporis , & qualitatis , dummodo vivus in lucem prodierit; Ac volens propterea omnes hasce ; ut ita dicam tricas , & disputationes de medio tollere , sua speciali Consi tutione s L. quod certatum C. de Pinh. ber. Dinsit. sancivit Partus omnes , qui in terram vivi deciderint ac toti ad orbem processes rint, dummodo ad nullum declinaverint Monostrum, 1 vel prodigium, scilicet, quod duo caavita, vel duplicata non habeant principaliora' membra, nςc belluae speciem praeseserant, suca cedere debere in iis hereditatibus , ad quas

eos vocabat aedictum Sutasorium, & nascendo etiam paternum rumpere Testamentum, si vi delicet praeteriti fuerint , etiamsi vocem non

emiserint . atque postquam in terram , vel in manus obstetricis deciderint illico decesserint sequius in id inpianum., qui ex mente Sabinianorum statuerat omne humanum animal rum. Pere paternum Testamentum dummodo cum

spiritu editum sit , licet ne integrum quidem in lucis auras fuerit progressum s L. quod diacitur F. de liber. ω Pobum. j a n

SEARCH

MENU NAVIGATION