Vlyssis Aldrouandi ... De reliquis animalibus exanguibus libri quatuor, post mortem eius editi nempé De mollibus, crustaceis, testaceis et zoophytis ...

발행: 1606년

분량: 629페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

De Testaceis Lib. III.

atq; Conchylion tingit, nec quaerit in profundo murices. Intee ei uicemodi Serbas non vicinium. lociam obainere videtur coccum. Hai enim color cum Purpura maxine com ς' uenit, quod liquet ita primis ex evangelicia aethei. Marci,&Ioacinis det este, qua Iudaei induerunt Servatotem nostrum Iesum Christum . Sic enim Matthaeus : -ορι--M αυαραλαπῖδα κοκκMis, id est: circumdederunt ei chlamydem coccinam: Marcus vero:-εν- δύ-is viis. ποπυραν : id est, de induerunt eum Purpura: Et laciones: G h αμ' inquit, post reis πιρφυρῶν περιε λανα et zeu pallio Purpureo circumdederunmum. Quam , B Marcu , dAb, ιιι--NIoannes Padi ream, uocant, Matthaeus coccinam appellat a colore eo, qui idem est, ut eom eum dixi, eum Puι pureo, cum alioqui materia plurimum discrepent,adeo ut Mattheus colore, Milli uero materiamac colorem simul presserint:quamobie Purpurae appellatione coccunon cor ineri recte censuit Vlpianus. in lege, si eui lana. ecu autem a Dicistotide κο-κβασαη dinum est, id est, gracium insectorium euius satis magna copia colligitur in Gallia

Na boata,vcicaturque a Gallis ver lori, ab Atabibus Κermes, unde Kermesinus colori remes. Glossara, grana κοπι-ue granitum κοα πιον dicitur: Hilpani coccum granam a grano fru- ω na isticis,& a Pana Granaram vi bem appellant propter cocci copiam . Brasa uolus in libro de iis Hi a-2 Sycopis multa scribit M Chetines: nosi de paucula mutuabimur . Coccum inquit Ita- Πiamia..tis vulgo granam dici, & esse veluti semen scutisi silice reserentis,&c. ermes vero quaquam&ipsum ab antiquis cocci nomine compcehensum videator, ut sit iste coccusico- lectus, id est, vermicularis ex radicibus hec harum quarunda sumi, ex eoq; cha tmesicium colorem tingi,floridio: equam e cocco . Ego inquit frequenter excavam,& granula cir- ea radices collegi, quae bieui tempore in verna icut utranseunt. Aperitur enim temens ita vocandum est , parua quaedam sormica alata exit,quae avolat: exterior cortex inanis c 'linquitur, ad tinctatam inutilis. Et hic est cocci vermi Ius, qui apud D.Hieronymum re missis aperitur,&m saccis litteris legitur tinctura ex vermiculo M. Sunt aute plures herbet,qu u Ze Visisi

radicibus inhaeret chermes. Vna inter alias parua,incisa multu,quae Pimpineilae folia imi si Θῶὰς tatur, sed magις incisa. Ita multis Germaniae locis colligitur;excellentius vos o a Poloni i, uti circa Cracoma. In Hetruria quoque n ascituripulatq;Hetrusci genuspi inellae esse, stiel - lam vulgo appellant iij chrialmum. Naseitur autem & sub alius herbis. Nam Polani tres heibas habet,sub quibus nascitur. Vna estqua ipsi appellant Hiedospialela putat esse avi μ rieuia mutis,sed oo est illa quam Dioscotides sic vocat Nascitur di sub parietaria, desiligi - Hoc ne secati potius quam Graeci olyram, Poloni Tito, nos segata vocamus.Sed hanc noexc u m,quia maior est prouentus ex fl gine oa ex cheimes, &c. Ego chennes illud de quo

Arabes scriptores meminerur,non almoesse video quam coccu Graecotu, e frutilae videt, tilicis aqui taliae pumilo: cuius grana matura veteniculua Rue emittere potatim,sicion ς- ubiq;&cuiuiuis,alicubi tamen & speciei alicuius in eodem genereret coccos scolectus,vel sscol iaScoga Ominari mereatur, grana vero illa de reiacmusherbarum, eorumque vel mi- ς ς ωπ' culos, Sc ex eis tinctura, veter ibus plane incognita albitror. Haec & pluta ille. Pluribus eria haec prosequatur Hesmolati quaeram e nobis minime sunt praetereunda . Solsragam

inquit)atqui eande esse putat, arpi inella, & sangui sol dieitur, M. E radice ut ie- et sero ,quibus Laharis vermiculus er D itur,qui curatus feracis praecipue tingendis, Purpuram facit inc arabilem, caeteros colores splendore quo da, Ad hilacitate super astinuetus ut alia quoq; multa, casu, excrementis gallinaceoru ita coloratis, igitur purpurissum ex hoc ve miculoracbasia um,a prstanti amphileatralium velorum,ut arbitror,colore,dicitur.Qui dam eatmesinam appeΓlant eotatem: quoniam vermiculi; iue Punica lingua carmes appellacue, quemadmodum, & coecus. Poeest, & ab urbe Charmi,quae Sardibus est , nomen , Daccepisse colόris, quod lanas toficere Sardibus coeptum fit, ut inquit Plinius. De hoc να- auculo cithil apud vet res inuenias. Hieronymus in Dcris liLeeris vermiculum,& v m, Actis eulatas vestes nominat, granum ut vinor) aquisoliae significans, quod minore Plinio quibusdam locis vecaucui ιiimilitudine conspicitur. H ic derivatum arbitror, ut coccianea vestis stoiecidaca scaelata, quasi scol eca ea hoc est veru iculata, vulgo dic cetur uae meritia quasi quisquiliata etenim granum cocc, etiam quisquilium viscatur Plinio a aquisqu=ins, aves .cae opinor. Sucit enim quisquiliae ut Festus ait quicquid ex at boribus mi imumcadae. De v - dictorii mimis Purpureo Democritus quoque meminκ, vincturisv cili, sed e Purpuris C mmice ori a ut eomjcio: nam &de vel eulo Galatiar, hoc est iligno meminit. Haec ille in emoliario cnis asi in Ddiac.equo Caelius etia desecipsit qui insuper, Carmesinu, inquit, sum qui opineaturcbcomasinum quoq; nuncupari posse, quiae sit radix Syria, quae vocetur chisma , cuius est AG .apud Theophrastum meatio. Ego omnino carme finda Keimes Arabica, seu citra voce c. I

uindicante, cicia vel a carbase, vel chromate , rbitror De chromate Theopho

312쪽

Anchus f άγχου i oo δε αμαρακινεν, τώ κα αἱ χρῶμα , dcc. 1d cst, colorem ungvcntis rubris metuentara eX Michai a iacianr,amaracinu autem e chromater quod radi x est e Syria vehi solita. Appa ringuanti tet autem eam radicem non vilis predijsuissetquota iam myropolas pretiosa tantum unguenta,quanuis non omnia, colorare solitos tradit,ri paulo post: Maron,& chroma,quod chram ina amaracino miscecur, calfaciendi vim habent, Carmesini colorem rubrum ei se conitat; am. chromatis veco radiculae qualis fuerit, non invenio expressum: rubrum tamen non fuisse ex iam recitatis Theophrasti verbis apparet: vi nimium leuis sit quorundam coniectura, carnaesinum a chtomate deductum. Dioscorides quidem in eius consectione non memi nit chromatis: quod an sic radix curcuma hodie dicta, inquirendum , colore croceo. Sed quoniam Hermolaus carmesinum quasi carbasinum, a praestanti ampbitheatralium ueloia

rum colore dici potuisse suspicatur,decalbata quaedam addamus: quam ipsam quoquc viamorgen ,& byssium ut post dicetur propter materiae pretium,ac tenuitateimsicut Se seri- cum Porpura, coccouo tingi solitam conijcio. Carbasus igitur genetis iaminini,sicut &byssus; qua nuis aliqui mastutinum etiam faciant,& in plurali neutrum; genus est lini mi. rae tenuitatis, in Hispaoia primum repertum, teste Plinio atern velamex carbaso iacetum p

Virgilius in tertio Aene idos as 4 D. I9. I. Ueia is auisumidas insta ν caraba asino Lucretius in sexto Carbaseui τι quondam magnis intenta theatris.

: Virgilius in octauo:

-- -Eum renuis glauco velatas amictu

Plura leges in promptuario Trebelli j. Unde apparet carbasum ali, quoque pro arbitriciat. 19. t. eo Otibus tinctuisisse. Pollux carpasum, κάρπασο dixit, ut mox patebit. meminit Pli nius. Hispania citerior habet splendorem lini praecipuum torremis, in quo politur, natura, qui alluit Tarraconem. Et tenuitas mira, ibi priinum carbasis repertis. Et aliquanto post de velis tinctis loquens: Carbasina deinde vela primus in theatro duxisse traditur, ρόαι Le0 inius Spinxerinc.Gallica quide vox Crespe, a Carbaso, seu carpaso facta videri potest..is. Iove io vero & apud Pausaniam, nasci in cocci fruticis iciactu breue animalculum, idque statim ac ia a em fructu iam maturo est emissum, volare,ita vi culici simile inquit, videa GLur,n nc autem priusquam lint siciaturauimalculum, fructum cocci colligit& sanguinem insecti lanas tingere Monachi qui in Mesuem commentarios ediderunt, Bias auoli senten tiam secuti sum:quos reprenue it And.Matthiolus in capite de cocco insectorio:vbibee Chreme etiam eius verba leguntur et Chelme sinum nouum iampridem conuebitur in Ilesiam ex ex Inoa. Hiipaci 1, ab occidentali India importatum: quod cum copiosissimum adseratur,tae e- Ius. 9.ae o si ia Mouna nunc vilestere coeperunt. De eodem puto Cardanus intelligit, his verbis: yANG. V. A chuntur ad nos nunc semina pro Purputeo colore serici conficiendo , simiIta cimic bos , a quibus sit blata sunt capita: unde pretium serico rubenti imminutum iere ad dimi- dium uino lime bibmell*Kerbae iuberibus radici ad nascentibus fieret. Sed sorte uterque Fus Indis. Iste coccus,ilicss nimirum, Squi ex tuberibus plantarum colligitur,etiam antiquis cogni-

θώυιν is tus su ri, lego emm apud Ctesia io Iodicis; Hyparchus amnis per Indiam fluit, ad cuius,ias ac sontes Boa Purpureus nascitur, o Purpura, floridior etiam, quam Graecanica, tingitur. Ibidem aramalcula canthiarimagnitudine visuntur, rubro cinnabaris coloris pedibus prae- Η longis,&vermis instar mollia.Oriuntur ea in arboribus, quae succinum serunt: & fiuctis bus earum vescuntur, ipsa'ά perdunt et ut pediculi vites apua Graecos. His tritis Indi Purpureo colore vestes , tunicas τω φοινιώδειs - σους χήτωνας, &quaecunq; Voluerint, in-Li. ,. . . dciuut : quae P sicis iam tinctutis praeseruntur. Sic Ceetas: Illud autem praetereundum H Pium DOR est, Purpurae succo vesties coccum Plinio testante permiscuisse : Quia & tertena mi- ...d ster coccoq; tinctum Tyrio ringere, ut fieret bis byssiaum . Inuea odi hunc colore coc. Misis o cΟΔ Purpura permixtum, hy mum kisse nuncupatum. Rubin colorem Garaocia vul-uri gu inseriis n.Vocat, quem tanto in pretio esse aeribit Iul. Caesar Maliger, ut & nune te. notare gium torem multi manent, di celcbratus sit a principe poetarum sub Hiberae fetetigi. tritissis n1S COmmc darioae , mi es colores militares . Superius diximus quam pretiosa Purpus talis pari apud Iados si et ex sandice, ad cuius rei corroborationem,cum hic potius illud erat di:

cere

313쪽

ee e libuit . Sandix Indica, inquae illo de qua in Auxesi tu Caeratis vita legitur, pretiosas Purputas iriisse,aliud quam sermiculum dictum vincturae genus puto. Hic vero, Icidica Pinpuram inqui ex sandi parari,ptodit historia,taqtae ero ccedirnr excellentiae, visti lapposita alia quaeuis,έ cincinetisdecolorari an advectatur. Phyllanthion cogno- PM AGmento dyticon apud Democratum,hcrba ad Purpuram tingendam satis celebris,nec pr inua be terea qualis sit monstratur: In Geophrasto,& Plini legitur phyliates herba inter spi. O ignora-nosas ted micior aculara,&ab radice tantum foliata. Itallagoapud Hermolaum. Video μ autem Theophtastumcbamae meli genus,quod caule foliato sit anthemon phyllodes ap- Pω Παυpestate. Cael: insccam gessignificata ita antem Graeciam orcam diducit, aliquandoq; ις- .etiam vini faecem,isa q-que vocarinis herbam Purpuream vestibus infidiendis, quae ina ara et de dicantummotonae, quanquam, i quis,&praetenuis arundioaceae paniculae portio dicatur amorgis. Αμορμα, poloris est byssini species ab Amorgunte insula. Ab οργώ, He

Amorgia unica sic dictine ab amorga, quod gentis est coloris,fimilis hyso Sigcrificat & Amorgi

-αλειτο. Ex his appater amorgeis nihiὶ aliud quam lini genus icisse , ted

subtilius,le quoniam sorte Purpureo colore tingebatur, sicut &sericvrL,S &byssus,aliam trauissima luit genera,& vellera praestantiora, ut Milesiab amorgen Par puram,&amorgiisna Purpurea,aliquos interpretaeoS ine:sed inepte: ut Hesychius byssianum Purpureum enusia poterat enim etiam alio colare tingi . Itaq; non recte ius, & sine aut te dixit, amota 'sen herbam Purpuream vestibusanficiendis aptam fuisse. Quare Zciographus amorsea 'dictam suspicatur per metatbesia ab Hebraico Argaman, quod est Puc pura, vel Iericum. c Porpura tinctum. De bacetiam haec Pluniverba accipienda existimat: Lin i quam: m g

ceu materia,& lana fiant.De anchisis scribit Naeol. Myrepsius: Coria ama, ut Putpacar in- Raaicis an startimantur, anchois radicem aceto irrigata illine. Idem in fine remediorum ad dysem res usesteriam, anchusam esse scribit herbam quaodam tiriemeασὰ άλ- α' κουρια, Micio quo sensu assi lagas iaά - aevia , id est , vcveri murices. ωoscorides quoque anchulae radiuranssian guineo colore inficere anus scribit, quod mulierculis non igaotum , qu eo 'Dineo t nquam purpurisso malaS, quo rubicundae fiatat , inAiunt .. Hyle, Taγ ciuidae Ηγ ν

Vers auth is innominati, Videntur autem bysginus i& coccinus cognati colores eta, nomine etiam congruentα Nam Pausanias inPhocicis au hoc est, stuticem , quem cones,& Gι cic cum appellam, Gaiacas, qui super PbHgiam incolunt, lingua vernacula hysnsivinar Galli quidem trapaei,hcidae ilicem Uuissiliam buri vel ux ipsi scit t. bouβ iti, seisia appes anc: frutex aut cocciii aquis apumita quaedam est. Υσγωον, Hesychius,& Varimus ponunt βαμμα . In quotum vulgatis ieracis hoc nomen no* recteoxyti numscribitula Memini ius dictionis etiam Plinius, dum ait, in vigesimoprimo: Hya,

314쪽

quinto: Purpurigum Puteolanum, inquit, potius laudatur quam Tyrium, aut Getuli eum. Evel Laconicum , unde pretiosissimae Purpurae. Causa est quod hysgino maxime itificitur, rubiamq; cogitur sorbere. Hylae igiturbelba eadem , quae hyacinthus vidctui :ex byacin- tho autem non cocci, sed sui coloris vestestinetis opinor. Persius: Bisal,quis, cui ciscum Amreos amis a lana eis, ubi quidam legunt lumbos,&ianthi lana, id est, violacei coloris. Bayfius ex Nonio invis. serrugineum, ait esse coloecm serro ardenti haud absimilem, ut quidam inquit putauete; mari, M. qui & hyacinthinus ex Virgilio: ait enim ferrugineos hyacinthos . Et alibi: Hyacinthina, inquit, dicuntur vestimenta, quaecum eiusElori colore certant, vel etiam eiusdem cicimi. nis Iapide. Aaeonius Tnylesius, ta hyacinthino colore Purpuram lueece submgram agit-mac Hysginum inquit idem Bayfius, pia cita est colore flaua,n inde , quae abaea planinaincta sunt, τα' ὐπιι αυτῶ βεβαμμέω. Hoc legisse memini 1 a scholi, iaNicandrum, si tibi probatur aut t. Hysgi etiam mentionem Vitruvius in octauo facit. Ruellius veto hyacinthinum colorem Oon tantum m proprie dicto hyacintho,ut sere cre- imbi ditur : sede uiola quoque, quae sylvestris dicitur hyacinthus, traxisse nomen Plinio videri ηε μι - putat,nisi quis, qisit, ianthinum malit, quam hyacinιbum legere . Atque haec de plantis, F tua ari' quibustum Purpura fiebat. Invecito ptaeterea animal. Gadeleti lenim quartam urticem I ρμγμ spetiem describens: Ex interioribus eius partibus inqui filum longum deducitur Puta εφφ puteo colore tam iucundo, tamque garido lasectum, v c cum pretioso illo Pucpurae succo cecita. Verisimila est ham urticam Purpurae adhaerentem testis enim alienis adnascitur, di maxime Purpuris a caue Herculis de viam fuisse,&c.

Hercules

VR P V R A quo pacto ,& quando se inuenta, est legere apud Nououinin quadragesimos, & ia onomastico Pollucis libro de verbis idoneis ad Commodum primo, qui loquit: Tyrij ierunt captum amore Heteulem cuiusdam nymphae indigeas, cui nomen Tyros, sequebaturqἱ eum canis, qui irreptacitem scopulis Purpuram coni picatus, peresa caruncula, suasibilabra cruore puniceo inseci . Cum igitur ad puellam adisset Hercules , delectata illa insueta tinctura, assimauit sibi eum illo nibit iste, aisi ad se vestem ad seriet, etiam caais illius labris splendidiorem .Quocirca Hercules inuenta animante, col-Glectoq; sanguine, munus puellae detulit petimus vlTyrij dictitet, puni insectatae aut si Sed quid si fabalosam hane inuentionem esse dicamus e aam Georgius Cedrecius in compendio historiarum nymphae nulla sectam untione, etiam Herculem Purpurae inuetorem, Hii se philosophum solo se ibit his verbis. Inistioribus temporibu, post regnantem Mercintium in Aegypto in Phoenice regnante , Horcalas suit pulis phus cognomento Tyrius, Is Purpuram inuenit. Cum enim laeam Tyri partem adis disset , quae ad mare pertinet. pastotis canem vidit Concham vorace :pastorem a cane sanguinem emitti puta0tem, lana ab ove acepta,quod ex ore canis destuebat ,absteryre. At Hercules qui tem seseruaret, tincturam eius laciae egregiam cumadmiratione vidit :animaduersoque liquorem eum ex

. . Concha ista fluxisse, lanam istam magni doni loco ad regem Tyci Phoenicem attulit. Ise.' ectaeaeo tincturae istius attonitus, iussu boe modo lanam tingi, atque e ea ubi regiam ' eae ari- qua primus hominum indutus, omnibus admitationi suit. Nam antea tem- potis eoistem licturam ignoraveratat bomium. Η

DE NOMINA Τ A.

- in ορφυροβανο,Graecis dicitur, qui Purpurae liquore sestes tingit,in qua signifi

- - potius sign ificat eum qui Purpuras vςoatur, a verbo απορφυρέ-, id est,Pur- aditidi puras umor. cesius Pui purarum venatores vocavit πορφυρε-μ-G. quam quoque dictionem abeodem verbo istinati non dubitat im, quando πορρεμιυ & πορφυρευ κη τέχνη apud aut res leguntur. Ποπομ- ηs est negociator Pudipatarius. πορφυρυπωλιν quidem faminum pro muliere Purpueas vendente apud Suidam

testitur, id est lanas, vel vestes Purpurca, ἡ τἀ πομνυμ iubaudi i - τια vel ad μανά

315쪽

De Testaceis Lib. ΠL 3 ep

A σαλῖσα. Πορφυρως apud eundem Suidam idem est etiam, ut πορφυρο- ειθῶς. Πορ ρωμ ς, Purpurae sectiem gerens, Purpureo colori similis. Orxpides πορφυρο-έα δε αλα, per mare nigricans in modo Purpurae. ωρ peκαυλα, qui Purpureo cauto est. Πορφυροι ιwe, Purpurae permixtus, Polluci de vestium generibus, ηορφυροι γης --c e , Θαμὰ est non ἡ σαώ- αντος πορφῶρα, sed quaeia εξεμισαι. οὐαν καταρχαί ἐμευικτο. Πορφυραν- , qui Porporeo flore est, A πορφυρος. in extremitate, vel in summitate Purpuram habe ,vel in extremitatibus,& lumbas: ut vestimenta quorum fimbriae, & lumbi tui tPurpurei. A.ὀρφυρω, nulla Purpura iasigais, Purpura non amictus, ut Plutarcho ουγα . ἄχρυσω em μορφυρος Uv αφελ ως παριτι. cui apud eundem ia sympos sexto opponitru ἡ χρυσὰν φερουσα - ποππαν. Ex eodem ά πορφυρον ἱματιον, est vestis. quae Pu puteo colore non tincta est: vel toga linc Purpureo clauo, vestis cui ora Purpurea non est addita . Διαπόρφυρος, ex quo aliquid Purpurei coloris pellucet: Quem aliquid Purpurei coloris veliae intercipit . Bacbarus tamen vectit Purpureus in hoc loco Dioscoridis, ἐν Φωi ἄνελευ- δαπορφυρον. ex albicante Purpureum. E ἀπορφυρος oppositum G άπορφυροs.Sei aifieaas,vel Indutus Purpura, vel imbiatus Purpureo colore, Purpureus. Budaeus inteγι pretaeae non solum Purpureus ,sed elim in Purpuram vergens, in cpureum coloremine licians, apud Dioscor dem. Εοτ πορφυρος, Accedes ad Purpu ram,ut Gaza vectit apud Theophrastum. Πεμ αδ ρM,Purpura amictus, praetextatuS. Plusaschus: Publicola, citi. - εὶ κἀν ἐξ ἐ--μιδῶν περιπορφυρα δεκα: obsides dederunt ex genere patr:cio praetextatos decem. Et περι-ορ ρω ἐθης, praetexta vestis: it idemque περι πὀρ- s τη βουμος apud Plutarchum, quod Romuli gestamen fuisse dicit. Saepe sine adiectione , ἡ πι ιαν ρφυρος subaudiendo ειθώ, vel τήβεννα. Athenaeus in decimoquario de censoribus Roma iis, τί

interpretes aliquando nigrum, vel nigro propinquum interpretantur. Zoographus allatis hisce veterum authoritatibus: Pretiosus illestos nigra Aris rosae coloce sublucens, Plinius de Purpura. Violasabiaceι ρον pura nigra. Virgilius de amello fore. Conchylijs virus C graue in fiasco, alias luco,quod praesert) color aulteros in glauco, & irascent i similis mari, Plinius. hisce inquam authotitaribus ut grammatici lentiunt, ei se atii colorem pulpin q-ceum nigrum rubore quodam admisto. Nos Iopra multiplicem purpui ae, seu purpurei co ρε locis differentiam ex aut tibus ostendimus, nam oc ipse in Conchis flos, in luore, & pelago variat,item in regionibus diuersisAEc in tu diura apparatus, mixtur , ratio uacia est, vi exposuimus. Semper quide rubri aliquid continet oeid simplicius sit, siue ad nigrum, aut violaceum, caeruleumue inci mei. Purporeum, di phoenicems colosem hisce verbis di stiaguit Gotopius. Qui spadicem, quem V1rgilius iae quis probat, eundem cum phinoi- 1isceo arbitrantur, a vetitate longe discedunt; decepti videiscet hi e graeco Palmae nomine. tii. ἡ hiae Plini j authoritate, qui phoeniceum,&purpui eum distinxit colorem, florem viceii mo tectio vicesimi primi libri capite describeos. Quod ad arborem ph*ωμωδε ci Ah ista, dicem attinet,stultum fuitfinete se homonymia decipi: Maxime cum nusquam legant spa- hvicem colorem phoeniceum vocarie, Sprosecto egregie risisset Virgilius, si phceniceos hi , E, equos ab sodemonstrati tibi postulasses. Quino a non Pb n eopteros arat, nomi- a bisi iaci ,&rubris pennis satis ostendit, qois sic color phoenineus apud Graecos E Vetum cum jD purpureum colorem a rubro differre dicimus, pnc vices coloris nomen 'o certa torma iubii coloris aeeipimusi; qui nimirum in graisae S i Merios spectatur . Plinius amethysti- phiriciis, numine violaceum colorem proprie purpureum dici ostendis,licet & hoc no eo ad quem ιbris a. auis rubrum colorem divagetur. Differunt igi ur purporeuS, & Dceniceus, vel carbu - ρουαγὸoeulus, siue rubinus vulgo vocatus, tilaudat,ssimus amex byst ι siue virosa,& viola. Qua d reac de re liquet eos plurimum aberrare, qui phoeniceum colorem n solum cumpur' eo coabundant, sed inde etiam rubrum colorem dici scribunt , quia purpura primum 1aPhoenicia sitiaueaea. Hae pluriale. Purpureus quandoque Pro purpuraco Montur , atque ita purpureos tyrannos dixit Horatius, purpureos reges Gaudiatius, purpu- 'ν' reum scurram Iuvenalis: aliquanda purpureus pro pulchro dicitur, ut supra etiam di- ρ ρ '

316쪽

recit.

32F. 13. Anima in sanguine.

Par urea

morte seu

iata qui di

cebantur.

Meselis Arcto virmosuspriuera belli, Purpineumfundens Caesar as ore iubar. Annotauit & hanosignificatio miAat. Thrlatas his verbis: Rubrum colorem maxime indicat animalium saoguis , di quo lana inficitur, coccus: ostentat tamen hunc colorem Prae caeteris rebus liquor Purpurae: cuius adeo gratus est color , ut si quid paululum habeat ruboris, modo vitii sit illud non iniucutidum, Purpureum saepe dicatur, ut sunt violae, &varia florum genera, quin deca idus: is enim quoque oculos cemoratur,a poetis vocatur nonnunquam Purpureus: nam & olores Purpuceos dixit Horatius, ct niuem ipsam purupuream Albinouanus. De purpureo colore, de verbo πορ ρουται erudita Quaedam depro init Maliger. Varia in primis substantiva purpureo adiungi inuenio, ut in primis languinem; nam Homerus πορφύρεο aeria ια dixit, notante Eustathio, nec non Plinio, apud quem legimus. Tyrios fucus, colorue priuatim dictus oiglicat aspectu, sanguinis concretimo do; vade&Homero purpureus dicitur sanguis. Multorum autem opinio fuit anima esse sanguinem, siue, .ut Empedocles arbitrabatur) in sanguine. Hinc illud apud poetam: Punpuream Σ-irilis ammam.E Vitam cumsanguine sui Homerus, inquit Pierius Valerianus, eos qui valido aliquo vulnere ut purpuras Conchas purpurarij uno saxi actu collis pdunt, perempti suissent, purpurea morte sublatos dicit. Viums mctumuenes dixit Viria gilius in non Sic in decimo Parparesipennis pactae coiugis octro. nam rubiis cristis ute batur antiqui, ut videre licet in nono ubi ait. cνι f. regit gaeea aiarea rubra, de in duodecimo,se rabra cornua istae. quas de puniceas nominat, puniceae sepinormidine penna. Narcissus etiam ipsi est purpureus, &dictamnum flore purpureo celebrat; item flores purpureos, ver,mare umen iuuentae diuersis in locis,item cothurnum in primo; am laetum tertio,vestem quarto,lumen sexto,& Georgicorum secundo purpureas vites,sui generis te tio purpurea aulaea. Et clarum vesi 'lendorem Purpurat , lego apud Lucretium per initia secundi. Πορφυρ ιριν dixit Homerus, Scholiastes ποιμίλην, id est, vatiam interpxetaetur. Purpureum de mati,aut stamine aliquando pro caeruleo dici Grammatici annotan tiue nos etiam supra annotauimus. Virgilius in quarto Georgicorum.

in Cicero'quatio Academicatum: l, te illud, quod Fauonio nascete purpureum videtur, Vin ' idem hule nostro videbitur. Purpura, loquit Pierius alatianus, non nisi in imo reperiture ' pelago,ut tradit Apollo j Argonauticorum interpres, qui verbum πορφυρ σκε profunduesse interpretatur hinc mare purpurζum, pro Nolandum, poetae saepius posucre. κυμα-ορφυρέον a Fud Homerum,Eustatbius nigrum in rpretatur, ut & Loguinem purpureum. G Iore enim sece conueniunt,inquit,&purp*reum ad nigredinem accedit: Sc vetbu πορφυρειν, de quo plura morietiam de mali in usu est. libetorum quae poesae mari tribuunt, Myis vi quaedam parti tantum eius conueniunt: ut glaucum , ubi minime profundum est, Se albamiae a. arenam apparentem habet de canum, circa littuἔiolum. Nigrum autem mare quod simpliciter eiusmodi apparet, dicitur nimirum qua periundum est ὶμ ἐλιας δέ Θ πονυς, ἀ

nis, sic&Aπεμν υδωρ cognominatur, Cum igitur mare nigrum purpureum, aut alio simili a colorest epitheto nominatur,quod partis est, ad totum seserita: Haec Eustathms. Sic de ἰρδνεφὲς maledicitur. Idem alibi quoque πορφυρμν κῶμα, - πορφυρ ν Θανατον, a uerbo quod nigrere, seu nigrare significax, deducit. Homerus p aeterea αλα πορφυρελ dixit in Iliade , oc Aratus in Phaenomenis. Nam cum v eo tu male caerulea crit- uicans nitestere iscit, purpurare undas, dixit poeta Furius. Eleg nder Cicero io secundo Aeademicorum.Quid mare, nonne-uleum; aut niu. v a ,eum estpulia remis, purpu- Η

Seholiastesanterpretatur nigram, vel sanguinariam,vel cruentam aliqui violeniam,& s hilam. Hesychius: Πορφυρεος θάνατος, etiam exponit ὀμελψ, ει ταραχωδεμ sed sinci, de τα ραχωδει sorte ad mare potius, cui idem epitheton tribuaut, am mor-

4j hemicterii debent. Sed hic obiter CaelijRbodigiat lapsum detegam. Dignum scitu,in F -ille. purpuratio traditum infectore Icgimus ,qui visus frauoc agete in tingendi ra

μμ tione: cum eo nomine, ut tum mos erat ad ultimum duceretur supplicium, locis etiamnum locum superesse arbitratus , ad Homericum illud potissimum adiecit animum: τόν δε

317쪽

rariumn ,c a erius 1 Carmeci,sta alios qui spectaban ,ia illum protulisse. Πορφυρο - - , eo eodem significato, pro purpureo scilicet, ab Eustathio dictum inuenio, & apud Do storidem - χρων πιθω re, de tertia specie Alcyonii, de qua Galenus, πορφυμγ δ'. 'ae . Caeterum cum & alia nomina dentur apud authorm purpureum colorem lig:,

se, ut O , non erit praeter ordinem ea hic rec seret, Varino & Hcsychio exponi- Io iis, istωορφυρό - . putarim ab iis, ain viola, cuius color quoque purpureus nominatur, deductam eam vocem esse . Eisdem Ιεννα est πορφυρα . Calama fictilia vata Alexandri o- Irinae ite, nominantur apud Galenum inter ea quae piloS attenuant; interpres Latinus purpu- se a. reaeonuertit: & bene quidem. Nam Sc Pliatus de Murrhinis scribens : In pretio est inquio varietas colorum, subinde ciccumagentibus te maculis in Purpuram candoremq; eonv. med.&tettium ex utroq; ignescentem, veluc Per transitum coloris Purpura rubescente, aut la- ραώας. s Meaulescente. Sunt qui maxime iis ij S laudent colorum repercussias, quales ici caelesti Lib. 37. ista spectantur: Haec ille : Conuenit autem iridiS etiam color colori S, ad solem varia- cap. a. by tio Purpurae. Quaerendum igitur an Murriana Latinorum, eadem sint Calainis Graeco tum et quandoealiud Graecum uomen eorum hacterm nemo ostendit. Aman iti naui. Urrhina statione rubri maris, in Scythia vel Syo bia serte a fluuio) iuxta id mare legione, lapide arueari Calleanum, κα-εανών, cum Sapphir , 'ardo , M. ad Minna gar metropolin Pa tholum cum . teri subditam, vehi tradit. Hu Q qum, purpureum quiS non incongrue interpretetuς. πιέ. I MMω, apud Hesychius m ωοὶ MM -πωγω , πο χορο αὰ &subiungit, Gιοιδε - ποιῶ --παμ γυ- - χρωμ α πιαλα- Nos deost eis ealainis vel callainis scribemus, qua forsan vel purpurei coloris ecacit, vel ad Pui oram

tingendam utilia, vel ad vasa aliqua conficienda: nam &Murthicia conchis fiebant: ut ealamus color purpureus sit et nam Purpura alis nominibus & Cauha & Caiyx asipellabatur . Reperio praeterea apud eundem Hesychium & Uarinum pro κα λώνγε expositum. φυρα. Vbi forte scribendum καμη, ανει πορφυρα; nam ala scriptum reperio ab Ammonio: Colossicius color deniq; iacm est qui purpureus, quodita comprobat docti L csty θε fimuς lios Calcagoinus in Epistola ad Thomas Calcagninum nepotem. Cupis in cst ouit scire a me quis sit color colossiouS : licet cgo Colossonum magis legendum pulcnia.

scilicet urbe Troadis. Vade& Corolscuses uti celebres diui Pauli epistolues. Tantum abestri a Colo Rhodio dicti sim . Coior autem is purpureus est, aut in pus reum decliQλ0β- c, ibistinam cyelamini rem colossi tum describie in vigesimo primo Plinius ἰ di nos test ocu Gλώα α los habemus. hunc enim colorem in store cyclamini aanc agnoscimus. Quin& Dioseo-

. ί---ο-: κα is δε-, γυμνὸν : ψ' ου πιον ρόά-- πιπυμ α : ex quibus verba ultima, flores in riodum rota purputeos siguificent. Sed tempestiua est celiqua Purpurae denominata prosequi. Πορφυρὶς, purpurea vestis, ubi audiri potest ἐθικ. Πορφυ c.

fie idem eodem libro η βα-- - - ξατο πορφυρις, imperat a Purpura suispit, C modum videlicet in lucem editum. Πορφυρις item auis est, ut mox dicetur. Item inissae , . nomen apud Plinium, quam Nisyron ante dictam fuisse ait. Sic Eustathius eandem Ni ' - - sycon nominatam fuisse ait πι-υ--άκνο σων ο -τῶ πορφυρέα . Idem tamen Plinius alibi & Cytheta a it vocata fuisse πορφυρῶσα, quae Eustathlus q-q; --φυρῶσαν inomina a . tradit δα τὸ καλλυς των ἐν αὐτοῦ πορφυρον. Πορφυριτης, purpurans, ηνα virm λίθος Lapis 'ri modum Purpurae rubens. Cuius meminit Plinius dum ait : Rubec porphyrites ita ca- . dpm Agypto. ex eo candidis tuteruenientibus punctis leucostictos nominatur . Eius is ' δ' mininum Πορφυρισις, nigricans in modum Purpurae, Purpurae nigrantis speciem gerens, is ut prophyritis ficus apud eundem. Πορφυρίω, Latin in por-Υrio auis nomen apud Ar - ου. uotelem de Plinium, & Athenarum , qui inter alia ex Apistotele traci σχιδανόποδα άωνοπ- , . ρον δὲ χρῶμα κυάνεον , σκελη μα ἀ, ρυγρος ἐργμενον ἐκ τῆς κε λης pomκουν , μ γη- ρογbrio λιάλεκτρυόνα. Aitque ibidem Callimachum in libro de auibus distramen faccre inter πορ- auiae elisis

318쪽

rubor iam

Seneca.

Item ηα -- Aethoc ab am-νο- - roseisfulgebus iste bigis. Igitur eodem modo πορφώρειν auiora a Nonno dicitur. quo ab Homero votatur ρώοδε

319쪽

stio unde vocabulum hoc mutuatus coloris est ivlui,aurumque imitatu si optima fuc ii; λ. - .

e solo didisti, quod non rcstitit inivrijs coeli, nec diuturna admodum est, deinde com- cpositionem eius ostendir, ex plumbo albo, argentoq; vivo&c. Sed neque vocabulum hoc y latinum est,aut purpureo colore quicquam conuenit. Πορφυρειον videtur accipere Sitabo indecimosexto pro officina purpuraria de Tyro scribens. Purpuratiam autem Oficio ampliatus uocauit . Indicum inquιrγεn diluendo mixturam purptarae caesu Icie, mirab: e scd- diti alterum genus eius est in purpuras jScificinis,innatans eortiora, δέ est purpui si poma - , 2. . . . Idem Strabo m deeimoseptimo, easdem ossicinas vocavit Πορφυροβαφεια, quo loco intei pres transtulit purpurficia. Alioqui ossicioaetinctoriae a G aecis communi nomitae 3 μι π*p'po'

ut videtur, sed qui firmo, probo, ac genuino colore tingit. Δωω vel bum Idem est, quod Δει τοπο- βρέχω. Proprie qoidem οπωἐν de purpuia dicitur , cuius coloc ita firmus, & germa- μς. nus est, ut non facile eluatur,ac eae sescat. Per metaphoram vero teste Vartino de alijs quoque coloribus,& tebus alijs permanencibus, & edurantibus dicitur δεσυο-ν apud veteetes, το ερ απαν πολυκέ ap ν, ut Plato in decimo de rep. ostendit. Ανηρπορφυρεμ inquit Aelianus ωανΘηρασ' πορφυραν ,ώη ώς μή - ων τρομἀ, tib is ric, M. a. μέν- s ta τοῦ ζώου χροα δενσωποπος - ἀ- υπτο , ωα τε in ' βαφ atri. . i. ἐπανα α γ--,α- ου δεδολωμενίαν,ευε λι καταφορα διαφθει ρειτ ποργύραν --ς Gli ρὰκ M. id est, Par puracius plicator, ii postquam Purpuram non in hominum cibum, sed ad tiaoendas lana s comprelienderit,mexhaustum, constantem & genuiniam velit fieti lotem, v nosaxi ictu purpuram una cum resta interimit. Purpurarius, ad p is puram portinens,vt oscina purpuraria,in qua purpura fit: piscator purpurarius,pto quo Laurca IsuSin Herodoto pulpuratorem dixit: ti stor purpurariuS, qui purpura, ting t. 'δm Puspina ' Purpurari rius absolute pro veroq; accipi potest,&pro mercatore citam,qui vestisas purpinei, emc-dis,vendendis, negocietur. Πορφυρει ς,& Πορφυρευταν Polluci nominatur. Πορφυρι- Aelia. no est, qui tingit. Hicetas apud Arhenaeum crimis , inquit pro esca uti τα -ορφυρ--,-νω, id est,piscatores purpurarum. Purpinatus, purpura oro IUSSU Dde purpuPaii di υ ἰυs p pora et

ij, qui apud principes dignitate a ntecellanti oceto in primo Tuscula naru*: Istis quae is inquit ista boetibilia minitae purpuratis tuis. Liuius de primo bello Maccoomco:Cum duce Athenagora uno ex purparatis. Idem lib. icia belli Punici: Sopartum ex purpuratis,& propinquis regis esse.Cicero in quarta in Caininam, Gabiorum appellauit purpuratum. De purpurata meretrice Babylone, ut in sacris litteris no natur, molia Caelius Ruod, - ginus. Purpurascere, pncpureum fietr: Cicero in secando Academicatum. Quid mate, Balyton nonne e luteum: aut elin undae, caen est ροιθαmis, purpurascit c Πορφυρέ-, Ao; S, & pr- purpurata

scis nomen, ve supramo imus : caeterum ita clua mmes vocatos repecta. Porphy- me tox.

ricin , --φυή- , peste Schohais m tertium Argonauticorum Apolloni j Sisyphi filios

fuit,&fratrem habuit Almum nomme . &mter grgames caecipLe principatum Porpis ιδ obtinuisse Pocmytionem, & Alcyonem . Πορφυροων vero inbs est Puceniciae, cum S Uo-ν. gentile Porphyrecinius, & Porphyreonites est apud Stephanum. Prasiacis quoqoc a uram seu equotum agitatoc temporibus Neronis celeberrimus, cumsim Nerone Tranquillus mentionem facit, Prassius Purpurio dictus est : cuius etiam uirinimi Maeoti alis Prasinquillus i

boc dicticho:

320쪽

Vlysiis Aldrouandi

Sie enim legitIustus Lipsius, ius doctissima viri iudicium in emendandis,ac dilueidanda a

minoribus ego maximi iacio,& recte quidem sic legit,uam idemMartialis in decimo quae

in eundem intelligi dum eanit et Proficies nilal hoc, cad. licet urique flagello Gi- ραυ-es de grege μrru equus.c appellat gregem purpureum, equos Purpurionis,qui Velocitate prestabat. Alia lectio hi ρον hei Et nomo. ρνUni ρω-strionis habet. Porphyrite πορφυρna Stephano est urbs Arabiae iuXxa Aegyptum. Porphyra inseti pia fi bula Xenarchi comici, aut Timocli, comici dubitatur enim de aut hore citatur apud Athenaeum . Saxa Lacedemonia, & porphyrosica nominat Lampridius in Heliogabalo. ν, ,h, L Porphyrites lapis, inquii K isan id , Dotu st, maxime in Melantide regione. Chymitati, iamin reserente Hermolao aetiden pro cbrysolitho, S potpbycι ς,&ch sochtomo cognomiher ' Macedonico,&polychromo accipiunt. Iouemo M apud Plinium in primo trigesimiquia ti, nescio num de eodem lapide. Vt ouatu. ςUςx Numidicus lapis, ut purpura distingue- Ti. 4.e. 3 s. retur Sinoadicus, qualiter illos dasci optarent deliciae. Porphyrus, πορφυροι Aeliano qui sis imis, da m serpens est Indicus, dodrantis magnixudi0ς, e lose accedente ad purpura saturales pse Anti similitudinem.capite vero plusquam niueto,& i4cte multo candidiore, locis, inquit, Indiae calidissimis repetitur: et mordendi idcirco potestas est nulla, quod dentium expers sic M. c, ὸ μα- citi Porphyriu dicti ex Procopio ita meminit Critus. AuthorProcopius est apud Bh Hyriam. zantium Gotici belli temporibus cete κητω, siagulari numero j comparuisse magnitudianis mirati Porphyrium inquir) illi voca ot. Id vero annis quinquaginta locis infestius ei Deum iectis omnibus fuerat: nec ab Iustiniano, etiamsi percupido, ulla quiuerat ratione e pugnari . Demum delphinos insectatum auide, ac ira limo impactum explieari haud amplius eualuit. Sed accolis hinc inde accurrcntibus, unium, ac machinatum vi pertractum in Meum, cubitorum triginta mensum per longitudinem excessit, per larum vero deceω. νον infra Purpurissum inter floridos colores enumeratur a Plinio, dum inquit . Sunt autem colo. L. 3 s.c. o. res austeri, aut floridi. Vtrumq; natura, aut mistura euenit. Floridi sunt,quos dominus pi genti praestat, minium, Arme rium, cinnabariS, chrysocolla, Indicu, pu purissum. Caeteri

nata . se austeri. Quo loco doctissimus Dalecbampius boc addidit scholiolum: Vt Indieum spuma

Vis Hia est innatans cortinis, in quibuβ glastum coquitur pannis Lingcndis: ne pulpurissum ψω- ου AF. ma collecta eos uescenxe Pu pus , cum e ea iiDctura conficitur. Loco purpurissipi cra,ri chores nunc utuntur lacca, mixta cum caeruleo. Quomodo vero par riuum fieret eodem

piso risis capite prope finem docet idem Rii 'iu. bis vςibi. : E liquidis coloribus, quos a domini, o, fictis. dari diximus, proppes magnitudinςm p ςt ij, anxς Omnes est purpurissum e creta argenta.

ria; cum purpuris pariter ungitur, bibit', cum colorem celeri lanis. Praecipuum est primum,seruente aheao rudibus medicamenti S mcbstacu.Proximum egesto eo addita creta

in ius iaem. Et quoties id factum est, leuatus bonitas pro numero dilutiore sanie Quare Puteolanum potius laudatur quam Tytium, aut Getulicum, vel Laconteum, unde preti fissimς purpurae . Causa est, quod byigmo maxime inficitur, rubiamque cogitur sorbere. insimum Hyisinum, inqui Dalecbampius, ii inaura est e cocco prius, deinde e purpura Tyria sinpra lib.9.cap I.auac tinctura e rubra cocci loco, de purpura,vel purpurae loco, hysgino, Vitruvius lib. 7. cap. 34. Est autem hys inum hoc ai buscula quam cap. 18. lib. I 6. vaccis nium P inius appellat,bc cap.as.lio.a I. salio hyacinthum expoait, quia hyacinthuGα-

eorum,Latini quidam vaccinium interpretarentur. Vulgus magaleb vocat. Ex huius adibusculae alvo fructu succus exprimitur ad purpuream tincturam aptissimus. Virgilius seblicet ideo vaccinia nig a dixit, & interpres Nicandri φονι ν εὶμ - nam fleale lignum est si μελαν talis est fiuctus ηπρο -ιπιυ δε-ὶ Vil sinum a Canusio.Pretium huic a singulis denatus tu libras ad triginta. Pingetes iandyce sublita mox ouo inducentes purpurissum,' fulgorem miΩij faciunt. Si purpuiam iacete malunt, e-- leum sobIta utit, mox purpurissum ex ouo ioducunt. Hucusq; Plinius. Hodie pictores caesi. ., u ruleo sublinunt, deinde laccam inducunt. Author libri de simplicibus medicametitis G, leno attributi, purpuriss im , inquit, quod&fucum aliqui dicuor, glebulae sunt quadratae, di pusillae in modum tessularum: quae ab iosectoribus tinguntur colore roseo. tale est maxime Canusinum,sequens Puteolanum. Vires babet aliquantulum stypticas . Aliud velo meo iudicio fuit purpurissum, quo utebantur mul ere. ad labra, S genas tingendas, cuius stilicet mentio fit apud Plaucum Most latia .Vnde.n. cce costaret purpurissum i emet

Magaleb.

SEARCH

MENU NAVIGATION