Cl. viri D. Petri Michaelis de Heredia, Complutensis ... Operum medicinalium tomus primus quartus, .. Operum medicinalium tomus tertius. In quo complete tractatur de morbis acutis totius corporis humani. Adiiciuntur in fine eiusdem De somno & vigilia

발행: 1673년

분량: 303페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

si De Morbis Acutis,

stu strantes.& aceessio 4iuturna gurat, aut breuibus in- Ateruallis r urct , ad ignem, di sertum veniendum si,

de eauterio si intereunda pals dicta , aut cedat litone viceranda: vi enim docte alnotauit Meleates , haec auxilia lataius Ope tantur , qu .m i itae urgentiae conue-miat, & id O ad vellieantia recurrendum . quae breuissime exulcerant, de statim vacuat ut mali materia. Inter probata temegia quae viam ultra applicantur,ptimas tenet unguli aleis: Si enim pars aliqua ungulae manu comptimat ut, statim abigit ut Poro xismus. item reonia collo suspengitui, ut non redeat aceessio. Habe tut de hoe historia celebris in Caleno 6. Sumptom. cap. proprio. Ex nata proprietas ad excitantum a Parox istio,

In iucco rutae inuemtur , non tantum cum castoreo na

tibus iniecto , ut ante a 3oeui, sed melli seli ilit leo ad. mixto , de deuelatur paulatim : sit auteti, sucei pati ix Brortio. solus Ogot rutae praerogativam h il, t ad abigendam ae fessionem. De experimentis est historia aput Tialianum , de nulli dicit ene reuuandum secretum . .

qui re multa alia tragidit latenti natura s ut ipse ait

opitulantia j platerius lis t. obser t. fol. id. Insantemper itiduum patoxismis Epilesticis oppressunt se liberauit. Succum tutae aceto folii pex mixtum , in spongia iratibus eo minud applieabatur, cuius usu statim ad se te

di bat , sed breuiter reuertebatur ace gio , et si leui sis. Cordi applietiit 3 i. theilaeae eum pillo. radie. Petiivir, de eodem puluere ea pilli eonspergebantur , de piatet siem omnium euasii. Optima est niaxtui a Melcati ex sueeo tutae , melle scillino, te ille mea, qua linguam: de palatum inungit. ccipiti ponendum est linteum madide lumpsit enim ex eommuni Medi eorum docti Ina.Vn de Galenus lib. is a g. D rom. cap. 3. dixit . qnbdApol lexia est totius corpnis νὸ solvitis simul cum rellis Dp irris fio et onibus est, s u. Quam doctrinam sequutus Aetius dixit ritos G. sideratio est pria tis sensus . ct mortis to ius corporis etina cum tisone prinei

palitim actionum derer se incidens. Paulus lib. r. cap. 18. si e loquitur . nas n rus m p Dopium com une a te

Num est, eo riiad omneι ereporis parrietile sensim . morti ue iam seriar , Apulixia moiatis appellator. Ob quolGalenus a. Aph ri . cormn. 43. docuit, Apoplexiam pria rari propter omnimodam euentiam illi es poteti.

trae, quae ad neruos desertur. Idem tradit pluribu, in locis , L cum tam grauis laesio sit in cerebio, ut in ptincipio primo , de rasice senilis , de motus . quda omniam fmbia ablatam actionem patiantut , diisei: em esse res

pilationem. gubitandum non est ; nam thoracis Notus, de senius non minus pendet ab inquxu cerebri, de ani alium si ii ituum , qu, ri teliquorum membrmium. unde Galentis L. Aphὸν sm. a. ex maloii, aut minori

tresione iesphasotii, diuersa, Apoplexiae species n-slituit. Iam veth i,stiuauimus eap. de caro, non esse iis . quamuis laesionem in iespitatione,non Ap ple xlam constituat eum aliis accidentibus , sed magnam laesonem tequiti, nam vi est aeutior moibus, de perieulosiot omnibu , aliis assctibiis capitis , de ratio peticuli eons stat in ratione respirationis: Duo colligun-

tui ne ei stati , , & quda omnis Apoplexia in eludat intrinsece dissicilem te spirationem . ut signum essentiale: de quod laesio debita essentialiter Apople Hae sit maior, dum oleo tutaceo calido, de thetiaca dissoluatut in vino C amor quam quaelibet alia bita acutis morbis ee albo genero , quo eaput inungatur , aut theriaca solaealida in glandioribus sinciput illinia tui. praestat etiam

cum aqua vitae eandem partem se aere , de de lupei inii cete puluetem seminis tutae , maloianae sampsu eum vocant bibatu in , Ee mc,schi, aut ex eis di m ti buscum eatio phylis, fel inamo , & puluere taclicum Peo niae de di ambia saeeulus parabitur pio toto suelpite,&calidus applicabitur . mire enim Ioborat, de re. Oluit, ex seeatque pituit lana materiam. Montagnata a veili. ubi telata auxilia suis non sunt ad ausetendam accessionem , sumit cordulam de ectio arietis , & cum ea mediocritet stricta sci turii sigit iuxta radices, ut insallibile auxilium commendat. Tut tur depiletiit, de umbilico scenii liae vitus applicetur, virum enim extiabete ei edit ut , quo se ipsa conuelli. tut , de vitam agit, finitque pato xismum, ut cx alio

Ium auctoritate refert Senneltus.Si ve id vigeat aecisio aut glauitate, aut duratione , curanda est ut Apoploxia incipiens. Quomodo verb praecauenda st te petitio accessio itum , Nitinet ad medelam e soni eorum , de quibus seorsum agemus , & docte tiadit Meleatus in

DISPUTATIO VIII.

De soplexia.

Pisia hoe malum M.

E hoe e,itiali affectu tractat Auleenna fen. I. Miur lib. s. text. s. cap. ri. eam se deleribit

Apoplexia est .fiosi in membrarum a sensi, ct

ui spiritus sensibilis, ct νηο tui. Non dixit, quorum

membrotum sit otiositas, quia est omnium non dubre ;ebri ii ii iiicientibus , eum dissicili tespitatione , non quidem , quod Carus non possit indoeere tam disse lem iespitatiotiem ut Apoplexia , nam s potest sub i irone formali Cati interfieete , dc non interseit, nisi laedendo respirationem constat Hate tam grauitet lae dere aliquando ut Apoplexia. Est tamen nihilominus Carus , quia incepit eum dissicili telpitaticinei, eum qua ob leuitatem non constituit ut, nee potest Apopis xia. Idem dico de Catoelio , de Epite plia. Vere enim dicunt Med ei, hune aegrotum Epit epitapetiisse , ipum Catocho, ree. Et cum hi morbi , quando internecant, non inducatur mors alitet quam piauatione senius . de motus, de diate ii iespiratione tantam noxam inserant

respitationi. motui . de sensibus , scut Apoplexia r D versim in illis est acetJens superueniens in Apoplex iacit titiale εἰ & eum ex alia parie snt fgna debita Epilepsiae, aut Catho eo , dieimus iis assectionibus petiisse rhoe dico iuxta communem mogum loquelagi Medi tum , nam Carus eis det ut sire Apoplexia , non ta-mcn potest increscere sine illa , quia auctus non habet aliquod sanum ab ea diuellum. sol ira enim d iliit in modo innasionis , dum ab humoribus naseitur, quia

ille paulatina fit, de in ei se it, de Amplexia est subita

priuatio motus,& sensii , quamuis non perpetur, subuid excitetur. Hi ne colligitur adaequata definitio Apo-

Ex qua dissinitione eonstat gii tentia hutut morbi a reliquis passionibus, quibus aliquo modo assimilatur; Ε nam 1 lethargo diis it , quia hie non habet ablatas actiones, sed diminutas eum febre eontinua, qua Apo-plexia calet i ab Epilepsa , quia haee patum laedit retas rationem . de habet motum colicustiuum vi signum

e lentiale. A Catoelio similitet , quia non laedit neces

salit, ablate omnes actiones sensus , Je mctus . de tugidum manet colpus cum petretua Oculcitum aperti De. A syncope ditati,quia in ista facies aegroti cadaustola, di e tenuata statim apparet. Pulsus debilis nimio, patrius, tardus, de rarus, de frigissum corpus existit dein Apoplexia ei es turgida bene e lorata conspiciatur,ec pulsus constant,suntque maiores, quia vias amgetur,

Disitir

62쪽

getur , di non est passio in corde . sed in eetebio: de A sene obstructi, non esset tanta piiiidvio in sensibus cm

Cum ex plenitudine ieerebri pendeat, turget Leies , de Iluia se divom ex desectu causatur: extenuatui, de smi Las cadaueii apparet. Respiratio in Amplexia parua m gno conatu effeti ut, de angustiosi saepe eum stereote, at iri 6 neope parua, tarda , de rara, quia siigidum cor existit , saepe non apparet ob patuitatena. Unde nee

stertiam . nee conatu respirant, quia pro ratione usus

satis constat facultas , in Apoplexi a minime, sed usus auctus eli, de impedita facultas, ob desectum infitixti, cerebri . & spiti tuum , x se magno conatu restitant ad satissaeiendum usum. Α Caro dirit, quia naulibminus laeduntur sensus, Ac motus in illo, neque laesio respirationis est tanta, ut docuimus. Paulatim ingiuit, at humoralis. Manent vel , hysterieae sensu & motu Privatae , cum dissicili rei pilatione: Leite velis diicit nuntiat ab Apoplecticis, ti iacies attente contempletur. Est enim histericis extenuata, non dissmilis syncopi Eariti, aut iis qui animo linquuntur, plaeiectim s contingat histeri ea p,ssio e 2 eoitupto semine. Si diligentei Udinter insitior taetu exploretur , rard noti est ii imgidua ex distensione vasorum ut eat. Vnde & pulsus tenius, Parnus , de tardus existit; vividus saltir deperditur multb magis quam in Aroplexia , & frigidius per

cipitur corpus.

De maris a quo eati sensis talia accidentia, o de parie assem.

SEruentia Caleni est , omnimosam priuationem sensus , & motus cum magna dissicultate respirationisi endere ex obstructione ventri lotum ratebra, de nul o modo ex disten petie. I a 3. d. lacti cap. I. dixit: aptitia quod obiu eaeniat, istit frigiatim sicco , atia crassum, avi viscidiam . qui terebri feniri tos agia im M. 3Iet, non totius siue risia intemperi/m cavisam esse mania festum est. Idem tradit i. iib.de eos symplom. cap. est. Idem constat ex nostro Aucto te in definitione relata.

Vnde quod inserius 4 xit Auleenna, quhd haec Opilatio accidit, quia qualitas aliquando perueniat adipium cerebrum ingrcssaliua , de saeiens ipsum stirti eum , sicut frigus magnum , he sorte ; non est intelligendum, D uda sola stigiditas Apoplex iam eauiat ; nam tantum

frigus. Oecasione cuius tam valide occludantui ventriis

culi, de substantia e erebit, qu bd animal mutum, de pti. Datum tractu, de sensu teddatur, uiuo animali dati non potest , quamuis Gentilis , de Iaeohu, illud admittatit.

Tradit ergo ibi Auleentia eausas et audenLes poros eerebri . inter quas connumerat sigus ; non tamen ita claudit, ut Apopse,ia eausetur. Et constat, quia etiam ad dueit inter causas clausionis dolorem ; ob hoe veto Apoplex iam ean sati, quia cerebrum contrahatui ad exispellendam causam inserentem dolorem , nullus dixit. Quod verb ex obstructione pendet, iam eonstat esse morbum in consorinationeinam obstructis eauitatibus celebri, de venti leuiolum , destitui spiritibus animalibus . sine quorum ope sensus , & motus non aguntur, Eptobatione noti eget. Nec est putandum, solos ventri culos obstrui sine coipore Oiebri , cum hoc patiatur magis. quam ventriculi, ut constat ex eodem Galeno a. d. laeis affect . eap. 1, dicente : Veram in sopora , ct mombo comitiali mentos magis serebia , eorpus minus; in Apsis

pleria c. vis magis apici stit. Illud magis intelligendum est, de quda patiatur plus in Apoplexia corpus cerebri, quam in Caro , Se morbo eomitiali, fle qudd p tiatur plus in Apoplexia ipsa . quam ventri Gliti ita ut satis non sit ventriculos pati. Ratio unde id dedueitur, , pendet ex magna laesione sensuum , & motus ; nam si Iubstantia celeuti non oblitueretri, etsi ventriculi e nibus . nam intia polos di cauites celebi i coni in retur copias rituum, quibus sensu, at quia participarent : nec esset omniinoda eatentia influxus animali corpus cerebri non pateretur. HOe autem est cotitia Galenum dicentem ita I. Ap-i . eomment. 4s. Re--m Apoplex a ob omnimodavi carentiam iij. tis Forenιia, qua in 1ertios a his. genera Q.

Causatitur etiam telaia s)mplomata ex inflamma tione celebit , nam per hane non nutias occluauit ut veniticuli, cauita eique cerebci , qii ira per humures obstruulitur. csim distendatut substantia cerebri laetone tumoris , de se Occupet locum maiorem. Ita Aule ei nain hu es t. dicit: Repletio me, o , aut es repleris is, si mans, aua non est vestimans. Deiti mpsit ex Galeno a. B Aphori . comment. 4 a. d.eunte : Omne ι Aputia a μώm vi animali ma patente defuere ad ρονιο ιUM eapAtrei enses, aha propter alivam d. Iosiis em iastis mora riam, quae in ipse eereno sit Gns lina , avi vim ricatis j sis oppletis humore pirmisso. Inflamm itio est re,oibus in

magni tuaine aucta, quia tiaracit contra tiaturam , ad quaru sed uitiis moibus in eoti unatione vitiata, quia cavitates deficiunt, ant reddunt ut minores.

ebat ut , nimirum non esse intelli noum per ir fi .mmationem tumorem Praeter naturam: nam haec non

Amplexiam , sed Phlenitidem, causat, ut constat ex c. d. Phranitide. Dieit ergo quod per inflammatione intelligere Opoitet vasorum plevitudinem , a qua distem

dunt ut . di ratione osoris languinis dicitur impropia inparerentio. Qitie docti ina ticidit alium inodum A poriplexiae probabit re, ex plenitudine scis tot vasorum coiebri, quae distenta nimis vias i pilicuum pio cludunt, di aegei subii h priuatur sentibus, de motu ; quod

etiam tradit Sa ius, de ante omnes Galentis tib. de tati sis moriorum : tamen qu bd ratione tumo is ingere nequeat Apoplexi a. non piobat auctor ide ; iitu ἰetii indoeuit Auleenna in Le eap. dicens : Replesio vero .ipo Amans es, ut illis e rinea αν maroia, s opp. les ex prim

clare δoeet, obstiui celebri vias , quia elienditur subiastatilia illiu ,; quod contingere nequit sire tumore eontia naturam , nee ellet cur putaret ut ab hoe atieu, te peruersa haec speetes , nisi insuleret tumorem ut causam o nam quando ex plenitudine vasorum causatur, ut putauii Capibaceus , non solum non est i ciuei scit, sed Deilio iit curaticinis, quia facilius multd euaeu uut materia inita vasa contenta, quam exica illa. Et ratio

a prio i est , quia non implicat ius stantiam cetobii in .ssam mari, & pro maguitudine inflammationis comptimere vi.is is cituum, mutum hominem 1eddi. N. eratio dilius aliquid probat. Primo , 'uia poteti iluete sanguis tam bieuiter, vi antequam pulceditiem concipiat , causetur Apoplexia , in quo euentu non faciet Phleniti em utile Aimplexiam , nee si pultescat , postea illam caulabit, quia oppi essio eelebit, & insensi-hiltias impediit delirti actuat in existetitiam, cum hoc sine perceptione ciacchi persistete Dequeat, nec pia

tisti, sine delirio. Aliam speciem Apoplexiae admittit Magister nostet

Lb. de Joeis isses. disp. is. e. i. quanda nimirum vulisnus penetrans ventilauios cerebri rettingit. Doeuit

quomodoeumque incidas . non agmittet animal ptilissensiam . & mutum , quando ad aliquem velut iculum vultiva petietraueriti quod si ad venti ieulos penetret. animal ptiuabitui sensu , 5e mota repetate; in quo ea-su non erit alius morbus, nisi Ap.,in: aia , cum unt dic

sentialia signa , ptiuatio scilicet subita motus, de sensus eum dissicili iespitatione. Quae doelthia mihi non

placet. Ratio est . quia Apoplexia , vi ccinstat ex communi Medicorum docti ina, ein sopos Ola passio. Ac som-

63쪽

ue 6 De Morbis Acutis,

nus eontra naturam. Talis verb non eausatur, nee pruiest eti solo desectu spirituum, nisi si in cerebio impe

dimentum obstria ens . aut comiti mens vias, quibus eommunieandux est iussuxus 1 pirituum , ut probanimus ea . a. cara. Alioqui ora ne deliquium animi esset somnus contra naturam, quia ligantur sensus ob de se sum spirituum. Vt ergo negat Magister deliqui timesse soporosam passionem. ita negate tenetur desectum

sensua , M motas causatum ex vulnere penetrante est e somno m eontra naturam, quia est eadem ratio, ut con

sat .Recte etgo die uni aliqui , quM A pople ia non desnitvr integie per plitiationem sis hirmn sensus, de motu, eum dissielli tespiratione , nisi addatur propter

impeditum iram tum animalium spirituum , ut constat sate ex definitione Auleennae dicentis r Apoplexi a smiostas membroriam a sensti , ct morti propiar vilationes eantingorem in vaniri ιιι ειν ιri, es in carsibus D, ritis

snstaui . ct mos itii. unde priuatio sensus, te motus se

quina vulnus venitie ulcis penetrans, est vetum deliquium animi , Ad non somno eontra naturam. inde etiam eonstat causari Apoplex iam aliqnando ex compressione Cranei eomprimentis cerebrum, Ae venia trieulos . quia eodem modo priuatur animal sensu , ia

tengantus , terminentur in Apoplexiam. Iam velo explicuimus cap. ua νa , ab hac causa pendete aliquando ; tune vel4 est inoibus in litu , ad quem sequit ut alius in conserviatione. Est enim Craneum in loco, in

quo non debcbat existere , de obstruens cauitates ventii culorum . Be celebri morbum in conscirmatione pridueit.

De assecta parte salis liqui ἡo constat esse substanti

am Grebit, 3e ventriculos omnes id deeuimus er Gaia leno . H Iu. asses. e. h. id etiam ex definitione Atii

e nae constat. Ad probatnt ruisus omnes ventriculos

pati. quando si tantum vitiaretur verit iculus priste-xior, non oportetet, ut otiostas sensus esset in antetiore parte rapitis ; nam nerui, quibus palles faeiei habent sensum . ab anterioribus picieeἡunt. 3κ ita iustistius inquit Plurimum vel 4 eanis Ap plexiae erit in ambobus ventrienti postetioribus. Ratio est,quia plurimum laeditiit respitatio tu hoe inuo i nerui , eio se Uientes respirationi ex parte posterioli nascuntur; sed

praecipve quia par, posset im celebri est paratior hoe malum , tum quia durior ac minor pei spirabilis,ge se iplus exerementi colligi t. ecunilh, quia non habet vias

tam magnas , ae ccimmunes canales, per quos exere.

menta expurget, ut habet antetior pata. Contra hoe fiat experimentum Fernelii l. Γι. de Assit. νο. cains, a Be i s. Cum enim dissecaret vitum, qui ex ictu oeulistii stri inita duodecim horas vitam egit Apoplecticus, Dee ossis. Me meningum, nee substantiae celebri quid quam diuulsum apparuit, sed tantulit oculi venas con lusone dissuptas , ex quibus sanguis cocleariam Au rum mensura in e et ebri vas procubuerat , qui concretus atterias eas obstruebat, quae reti formem contextum eonfieiunt: Cerebri autem veniticuli proiias illas , inanesque cernebantur. Idem in alio obseruauit ;quod placitum sequitur Senneltus fol. 8O4 Dubitavi hae Auctores, an detur Apoplexia per cram sensum dilectu ali ius requisiti, de sebiti cerebro 1 est

Mim consensus duplex. Primus . quia pars recipit id quo non ingiget, & hoe modo non est dubium exei tati Apoplex iam per consensum. com humores, fle Baia. tus alitinde recipere possit. Secundo modo Ateitur pati hars per consensum , quando priuatur aliquo requis toad operandum , ut quando pars aliqua priuatur sensi, de motn; quia influxum ad eas actiones requisium a cerebeo recipit, Ec piopter obstiue itinem in via, aut in ipse cerebro non reeipit illum. Videtur autem hae ra tione esse impossibilis consensus,quia ad sensum,& inoia,um non dependet carebrum ab alia parte influente ioA Illud , cum si e2 se otisto omnis in guxus requissi didmotum. de sensum di generat nimiium in in spintus antimales, de ex ptopii, sub tantia influit in se, de in teliquas paries: ergo nequit quantuin ad animales actio.

nes pati per eonsensum desectu alicuius tequisiti. Ex alia parte stat auctolitas Phil. coneedentis io in-

nurn contra natu tam ex obstructione venalum, cle at-

etiariam, quae dicuntur ab effectu soporaliae . quia eis compressis , aut obstructis sopor hominem prehendit. Verba sunt cap. 1. I b. dos n. s vigilia : F κι/νυ sun

pter oppilationem MntricώIortim. Ratio est , quia ne ee B sat id conertinἡum est , Malote .itali communicato a coide celebia actiones pendere , tam dependeant omnes : ergo ex deseetu illius ineident omnes in piluati nem sensua . de inotus . M ἡiffellera respirationem. Constat τer , obstructi, iugulatibus attritia impediri

communicationeni uitalium spirituum. dc cerebrum priuari influente calatet tum etiam, quia omnes sate

rur, vitales spiritus esse materiam . ex qua animales Lunt : ergo deficiente vitili spiritu erit animalium penuria, de itide piitiatio sensus, de motus. Magister nostet Deo angina eo nee dii guo. Primum est, quda statim ae eompti muntur plagicta vasa. non priuatur homo repente sensu , di motu : quoὰ doeuit Galenus x. desuetiis, ap. s. v bi ex praeeisone, aut ligatura atteitatum earotidarum. neque mutum, Reqna

I sopitum animal esset doeet . sed solua impeilietur m tus earn in supta praeeisonem , de ligaturam. Ratio est, quia vitales spiritus existente, in cerebro non depra dent in conseruari , eoiae . de ita quarnuis non ius alat alii de nono, erunt in celebro qui antia existebant auctores sensus , de motus. Dieu leeunud , quM tamdem durante obstructione, aut complessione privabitur homo se, sis , de motu , te incidet in Apoplex iam pitconsensura , quia te iuris spiritibus antea in cerebia

contentis, cum non communicentur de nouo vitales.

Vt impedimentum Harum , 4escient simul animales ob desectum matena . de ita actionibu , ilictis priuabit aeger, ei sique vete Apoplectieus, qui, Wiuatus omni no sensu . de mente , Ad dissiculter respirans r smulque, notat, quod etsi nullo modo aeficerent aut males spiria ius in cerebro, si semel saleare ut spiritus vitales noucommunicati, sequetist simili, A plexia, quia non minus requiritur vitalis qO,lita, ag motum, di tensum, quam animalis , de ita ex etii usque dest iu reddetu

homo Apoplecticus. Haec d oe lina mihi non probatut , ideδ existimo,

quod eis ex obstinctione attetiarum Carolidum priuetur homo sensu. ec motu, non dicatur dormire eo tra naturam. Ig goret expresse Aristoteles lib. d. s A. s visit. c. p. a. ubi probans non dici ad conuerte tiam otiati sensus.& somnum esse,ita dicit: consat amtem muJlis a timentas , smutim non re con ere . quoaeti. sisensus sint , nee eis vitu/ων ah a , qvii Aia sint ira non possim ι nam ι uis aηλο liη3ώιών, rati quia rari: nire constat, qu da L sectus anima non nisi nexus aia

tam contingere parest. Prateria quibus vima ivviares a Frehenas .ntur , astrarium timue , eripisensus solor. Qi μbus verbis elare doeot, somnum nriti esse PI lirationem Ee otiositatem sensuum exeoinpressione vas tuita iugulatium ortam, sicut nee ee satio potentiarum in gelia io animi somnos appellatur. itaque si nothbet des crus aoimalis influxus, aut uitalis , Otiosos leni ut red dens, est shmnus conita natu ' , omnes syncopiam tes, aut deliquio animi stupidi in aut dormite minua nasutain . quod de Aristoteles negat, de negaui etiam Magister, Ni capi h d. cima retulimus, nec minus

eausare iur

64쪽

: aependet. in curatione exponet t. clancholia seli potn, eertum est, & goeult Hip- causaretnt Apoplexia et eomptessione, aut cibi ii ctici ne pii iicipii atteitae r gnat, eum deficeret smili i. ss i xus vitalis . aut quando tetro te incit illi retrahitur violenter vitale calidum, de homo ea it ptiuatus lentia, de

mente.

Dicendiam ergo est,non dari somnum contra naturam Per eo censum . lesectu tequi sti , si e , istat motbus in alia parte a cerebio , sed elle necessarium caulam sol mi in cerebro existere , quod loco allegato docuit Aristoteli s : Vertim impot/nsia sens endi, s non quac mqusae ca* a eueniis . nee in qtistiti sensusA , sed siem nuper di. , in primo sensa quo avitisat omnia percipia ,somnus est

A cludis .

cu-iae pericula inciditur . stuporem corporis et canain si nem, νιI cacitarem significat. Galenus 1n commento ita ιoquitur : Fiant quidem propter ναι Uum hi merem Apa. Plexia, s est.Mulsiones, ct cacitatex : punt Mum s ρrαρ- ter melancholic m. quando communis ιli crassitudo. Idem docuit in comment. F7. iam citatis,quam calamitatem a melancholia expetius fuit Onelianactis T. Epist. rext. 4 I. N Timocrates s. 'id. text. L. Et ratio est eui .leris, eum nihil deficiat, ratiotie cuius causa esse uoci quod sine ratione apparente adhuc negami Fer

quasi liceret, im otentia sentiendi non dicitur so in- B pDssiret quod ,

nus a Q , .uis ei et i .it canta , nee impotentia cuiusvis nubus M.f. departu bis s. N Hv potentia

sensus est. sed quando existit in ptimo sensu, id est

organo sensus eommunis, nam tritic neque ille, neque

reliqui senius quiequam p icipiunt , 5 ita dormite di citur animal. Quod eonfirmatur, quia s est et peculiati passio in quoius organo sensuum externorum . Ae in

ternorum , ratione cuius non perei petent sensus obiecta, quae secundum naturam tenebantur percipere, non diceret ut aeger dormiens, scut nec caecos , nee turdus

seeundum visum , aut auditum doimite 4icitur : quia cellatio, de otium potentiatum pen qui ex proprio mo bo, & non ex affectu partis, ad quam radicaliter petitiner somnos , Se vigilia. 3e facultatis lenitentis origo, cerebium Lilicii. Vndo, pati latione . nee compreiso asotum iugultatum, etsi impediat eommunieationem vitalium spiti tuum. N itide homo sensti . & motu pri-Met , somnum causat contra naturam . sed deliquium animi,ut caulat illud tetrocelsus vitalis ealotis ad intra in timore subito, alioqui quando per distem petiem eo dis non generarentur vitales spiritus, S senius. & mo ius defeetent, ted geretur homo Apopleebctis , aut

quando ex vulnere p)netrante veritriculos eordis, euacuantur spi litus, quod nullus dixit, de cimnis syncopis ab oblituctione eoidia dependens Apoplexia solet.

De eassis, est speetesiis Apoplexia.

cies Amplexiae ex parte causatum desumptas. Fie, quentissima eausa est pituitosus humor, ut. innumeris Ioeis Galenus tragi fit i. se ea . omprom. Op. s. Id. 3. a. ueis, es 4. l. eap. 1. ct 3. Apharisem. comment. 24. ct comment. 3 ι . ob qu 3 gocnit esse motbum senectuti Amit atem, de in hoc eoncors est omnium antiqnorum sententia. Nee obstat quo J Hippocrat. g. ephori text. 3τ. doceat, Apoplexiam fieri maxime a o. anno usque ag so. in quo tempore non ita abundat pituita , ut a go. ad ultimam senectutem : nam ut ine eη1o Aphoν μον- docet Galentis, tragit Hippocrates unam tantum causam, sellicet humorem melaneholietim illi, annis prae dominantem , aut quia in iuventute ustus suit sanguis, aut quia a o. anno secitas Epr dominatur magis. Est vel1 magna disputatio ad

melancholiae generationem, quando cum calore copia

latur ; ob quoὰ senes, etsi seriores, mel ncholici non sunt. quia frigiditas ipsoru in ad pituitam conqueit, &crudorum copiam. Nee obstat, quod pueri laborabunt Amplexia ut senes , quia erudi, abundant a quod este rura experimentum, nam non ita sunt pituitos ut se Mea . & inde Eseiepsa potius laborant, utpote minois em causam requirentes: est etiam expultrix puerorum .alidior, & se non permittit integre cerebrum obstrui. sed aniἰ eonentitur cerebrum, & causam exiludit. Cui

1eth mittatui sangois in medela huius mali , si a sueei,

fragat ut auctoiuati Aristotelisses. 3. Praim. a. vhi attonitos a melancholia fieri docet. A sanguine causati est critum in doctiine Galeni, de Anicenme. ex affcctu togammatorie Apoplex iam eonis

cedentium, ut antea docuimus. & cap. Ia. Auctor no

forte istici eatis ia oeneris. Galentis in commerit. vena-

Ium interceptiones appellat oppletiones, quae a eopra

exotiuntur. Et inseriisse orian iurs maim Epiυρ- ,σ vlixia , ct θncope eardiaca. Hanc Apoplexiae causam sine sundamento etiam negauit pernelius, eum euidens latio demonsti et sanguinem obstinere, M pro copia in diuersas palles impelli nam praeterquam quod sanguix potest esse crassus, sola abondantia ua me it, ut lethaliter obstruat, si in patiem nobilem decumbat. Dixit enim Galenus s. eap. 4. cernimus enim quod mulistum est , dum totum simul conssuit. non minus inligi, di baetere, quam id quod est elassum, de lentum. Rard attonitus morbus a bile causatur rob quodHi pledita sal; non est tamen impossibilis ; nam 8c erasia esse sola, 8e nimia 1bundare. v nde de qualitate, de eo pia no,ia esse solet ; sie docet Vallesius I. Eridem con meat. 8 3. Andiotalum in Ancipieti iam ex hile incidi sie:& Avicenna nostrasen. r. lib. s. text. I. cap. s. Vο-- inquiti oppilas m tristidine, similiter sanguis. Ex crassa bile diuturnae, sebies eo educit Auctores, & calidis geobstitientibus euratur, quia eontumaces Obstructiones esse it, de multi Medici olotem elut tolum at tendentes. steque instigi dantes magis qu m crassities exposcit, protrahunt sebres , de incuratas telinquunt sitaque non dubie attoniti mo ibi eausa esse potest. Nee obstat quod obstruete nequeat, quoa v im inna tam de struendi habeat, ut bilis amara abstergens, de incentina . nam diximus elassam esse posse. praeterea quod abstergit. inredidit, de attenuat, est in ordine ad aliud eovus exuitiseeum , se ipsum veth non attenuar. Vnde s quantitate nimia influat in pallem, aut casua. gem , replebit illam. Niobstruet immodetata copia, ut quando si 1 spelam esseit. aut exquisitam Pleurit dem.

se in febribu, bilios s assentiaret bilis , quia obliniri. Nee obstat turias. quod ptius Aelet Epilepsam, qiuam

Amplex iam, cum tam molest E itiitet . nam dum comsertim fluit. tollit sensum a parte . de s sensus non et quiratur lut in nostia opinione 3 placipitatur in tantaxopia , quod celebium opplessum concuti nequeat,se A plexi emeausat quis,h-t humor & sui mos eras. s. aut vapcii ; itein affinus inflammatorius, de ri Raro attonitus morbus a di/ς rapita Ctanei elam pressio magna. unde instat , tot esse spe. zit Gentilis de coler ,ςst

65쪽

38 De Morbis Acutis

si inciperet enneuti. tam breuis, de celet potest eis: in. Asa, us. quod Medi eo insensbilis sit . ut est initium i p.

sus Apoplexiae. Curatui vero non si igidis, etsi a causa calida pendeat, sed exlidis remediis . quia, ut dicemus, in tium, de augmentum Apoplexiae non percipit ut a Medieo. N ita indicatio te soluendi post euaeuationem, nauetialem urget. Dicit ut velo Ap pLxia a Galeno stoibus si igidus ut duo , & quia sere simpet depetideta causa frigida, di praeipui quoa extinguatur ealor naistiuus suffocatus, etsi causa sit calid i. De flatibus est maior controuersa , an possint Apo-plex iam causire, de dicendum est posse esse cautam: ita docent va. Insius 7. pia. comment. 8s. N H ppocrates lib. issa istis. il explesse docet dicens : oa te rapti 'ν attonitio, vel si ceratio a fallitis sar, deimus aereon. stras,. Subdiique i Apoplexia autem funt qMoque ipsa obsatui. Galenu, 3. I b. de sumi. tuenda , cap. i. cutem laxatam a balneo obstiui posse a flatibus Aoeet. Ratio sit. mitur ex naturali somno e nam quod causet ut a vapori-hus ali metiti, fatentur omnes tergo si ob morbosam distem petiem abundent, de eorpulentiores reddantur, e scient sonitium contia naturam ; quo semel concesso, di Apriplex iam causare, dubitandum non est, & s propria corpora non obstruerent , 44 essceient impetu imia presso in cerebri tuo stantia , quo comprimeret ut, de obcaecatentur vela ticuli; summa enim vis impellendi qua pollent, tetiae motus indicant plane. N ititillis exemplis probati l l l. pocrati s lib. de fas stis. Nee ob

sit quod hae e Apollexi a facile euratetur ; id veth de

multa admittit Hippocrates. cum de leui doceat non esse facilis euicuationis a certe ex lalga vini potatione inon alitet quam a vasoribus sit, & interdum curatur. tape vel 1 i mei fie t; nulla itaque Apoplexia cuiaturn ile. cd summo studio , nec sen entiae Aphoristicae tollunt impossibilitatem. 8e sacilitatem in aliquibus,sed

tradunt vetitatem ut in p utimum euenientem ἔ de cum ex flatu quaedam uatant eutati, aliae sint lethales, ex humoribus vero nulla cuiatui facile. recte dixit Hjppocrates , nde leuem Apoplexiam curali facilε, cum ex humotibus leues curentur dissicile. Nee minus proba tut relata sententia ex moibo qui Detibus aici tui, hune enim a statibus ciallis ficti silentur omnes ; est tamen somnus contra naturam . in quo cum magna dissiculta te respitant aegi oti, ut sui eati putent ut ab aliquo opprimente Tholacem, de hunc morbum esse prae indicem Apoplexiae fatentui Messiet , de in illam intei impermutati. Inqr escens ergo In λώ poplixiam eam sat idem probatur ex Apoplexia caulata ex vaporibus retum g aveolentium , & classioris substantiae , ut te siti nosset Vega lib. Lile arte Meau.ι. sect. 1. cap. 8. de hominibus mundantibus puteos, & sent nas. idem exstimo ca: bonum euenire constat, aut ex vapore eleuato ex semente musto. Hae sunt speetes Apoplexi et ex causs desumptae Gaialenus ver1 a. Aphor. eomment. 41. exponens 1ententia am Hippoetatis dicentis: Solueri Amplexiam fortem, impossiti, a b lem mero non satir . Quatuoi species A p lex ae ccnnumerat,ties solles, ruit uvam debilem. Veta a sunt: In Aps extu totum torpus prauaInr derepense

leatur, maximis es3,s aret hae Apoploia. Haee est prima I peetes, de glauiot Omnibus , ubi ait, nulla teipiratici appatet. Secundam expcinit dicens siti cam aevero res ant qAium . sed cMm magna vi . fortis aus os exta. Tertiam se explicat o F. iis autem ad se O

has ni anhelit m. Quartam leuem exponit dicens: Si emi in q,ihm aliquem fertiat ara nem. a bilior existis, etsi omnia liant, qua sunt necessiniis . cito eura tir. v nde eonistia Galenum statuit Mutilonius dati duplicem speei em Apoplexiae leuis. Sunt et go quatuor species A plexiae. Piima est, in qua nullo modo pete pitur a Medico aliqua te spiratio, haee putat ut impossibilis curati nis. Secunda est, in qua tespuatio apparet, est tamen violentissima, 5e in hae etiam ditat esse tete ciuisso reia Pirationis, vi sit plutimum intermittens, de summa violentia, ae disse ultate facta. Id eoustat ex Galeni doctrina Lb. D de Iocis . c. te. dieentis r Sano omnium pessim rassuratio pstanaa est . qua ct intre sone, O mag cum violemia trahi γ. Appellat hie omnium pessimam respirationem, quae intereipit ut, de magna cum violentia fit, comparando illim ad alias dissicultates respirandi, quando nullo modo a Medi eo peieipitur, ut in prima specie r ergo in prima speeie est actio deficietis inordine ad Medi eum, de in se eunda appatet. sed magno conatu exercetur, re intermittit quod est esse in aqua-; lem in raritate. lnteitia est respiratio minus violenta, di intelinisso breuior cum inoidinatione, de an aequalitate. in quarta specie, quae debilis censetur Apoplexia, tum est violenta , nee intermissio . nee inordinatio; est tamen disseili, , & laesa, parua nimitum, de ciebra. lnptima ergo speele omnino otiant ut museuli. de se est actio ablata. in secutissa mouentur omnes, quia in extrema debilitate, sub qua moueti possunt, apponit natura instrumenta omnia, vi se aperiat otificia omnia.& moueat omnes partes esset utentes te itationi adcx uandum tam grande peliculum iustocationis. Cied derim respicare etiam pinnis natium , quod est lignura extrema debilitatis. I sem eueniet in tertia, sed minori conatu, de defiet et soli siὲ hoe quod est per pinnulas natauin respirate ;ctit tamen violenta. de intermittens, i de inaequalis sne ordine. Habent hae duae species Pix-

er inaequalitatem in ralitate , quam ut intermittentes rati icipant, aliam inaequalitatem in magnitudine , de paruitate . nam ubi magna debilitate eum mentis laesone Ie pilatici tmeitur, non apponitur semper aequalis con lus,de ita in magnitudime, M paruitate variat nimis

motus Thoracis. Si unis eauit etiam Hippocrates sortem Apoplixtam, quando stertunt aegroti. Ita enim dixit 6. Aphori . teae . s. meum ne sol dolore cupiriis repente capitinitiν, ct satira mali si ι, est 'triunt, in septem die a pirativi, nisi febria appr/hena/rit. Galenus in com enta. Videtur atirem nune fortis Apulexia indicitim Mnasiis , had s νιοι dixit. Idem demonstratui petolis spumam. Constat ex Hippocrate a. Aphori sext. a 43. dicenter cui fusetantis , ct a vira descitivi: nomatim tamen maritii s ι, non referuntin ad viram . sui sotima circa os apparet. Vt non sne ratione dicatur,

quando apparet spuma, serenda species Apoplexiae: nam Avicenna sortissimam omnium putat, quando non apparet spuma , quia defieit omniud iespitatio. Recte ergo dieebat Calenus 3. de Iscis , cap. t O. quod gnitudo Apoplexiae eognoscet ut laesone respirati nis, tet pectu cuius diuelsas species tetulit.

.,ctrinam.

CVm in prima speeie Apoplexiet dicit Calenus, resipitatione n omnino austiti, de piohiberi, dubit intM diei, an sit possibile . quda omnind tes pilatio d ficiat. Habet dubium duas partes. Primam , an deficiat in ordine ad sensum Mediet; de hae non est dubium ita contingere: saepe enim tam paruus est motus, de tam lente si . quod nullo modo a Mea leo pereipiatur, quia speetes ieri sibili, est tam te milia , ut non latis sce. cunde l. 3: determinet potentiam ad cognitionem obiecti lensibilis , vel communis. talis enim est motus rid constat in radice botolvij. cuius motus tam leute,

66쪽

de paulatim si, ut ob id impereeptibilis fiat. unde Me. diei e, Galeni doctiina ι. . d. at crespirationis, es.

Io. diuersa machinantut ad concipiendam respitatio nem pet essectus. si quis, inquit diluentre animais

Nertat, adit iugiatim naristis aegrotantis imponat, percipiet

νιθι ιικem : si .a s qtiis etiam tro naribus pilum , aut senium lanara s penuat, viaebis hae miseri. Idem asse quuntut i pidissimo i peculo naribus , 5e ora admoto, maculatur enim leuissima respiratione. Nee minoris momenti est quod adducit Galenus 6- loris,cap. s. ex alio tum doctrina, supra ventrem scilicet vas aqua pleianum apponere . nam aquae figula sphattea minimum motum non admittit sine agitatione sui: Quae experimenta non admittit Iaeotius commem. i. in Iab. . Coa

cirr. t ποt. sies. I. text. 4. in Apoplexia solii, sed sine sundamento aliquo. lsecunda pars videtur d Eeiliolo an scilicet respiratio absolute deficite possit superstite vita Ad quod is

spondeo affirmative. Ratio est physica, de essicax, nimiarum , homo non interit. niti pritis disponatur maletia violentet , talitet quoa sub ea dispositione nequeat anima rationalis conteitiait: haee dispositio , quando Aeseit respiratio , itiit odii ei tui a suliginibus , illae enim

sunt agens nos corrumpens, aut suffocando vitalem ea lorem, aut alterando pio pilo eatote. unde colligit ut euidem et post totalem ablationem ies pilationis elle necessa iitim , quo a ponat ut hoe agens in tanta copia,

sub qua sutiaeet . aut ita alteret materiam, quod imponsbilem disposito item eum scit ma piaeexistcnte producat. Ad hoc vel 1 tempus requiri, piobatione Non eget, eam tequitatur generatio de nouo , di a te genita in stanta copia debeat alterari vivens , aut vitale calidum sui cari,quae in tempote effetenda lunt cum fiant me dia alteiatione conitalia. Hoe clate quilibet in te ipso

experiri potest, nam cum sit teli ilatio actio libeta, et sistam omni tib eo hibeat pet aliquod tempus , non periit uita, quia in illo tempore non ponitur dispositio in .eompressibilis dicti. In hune sensum dixit Aristot. i ...hi'. ibi I. cap. ii. Daiιν tituendi faciatas, rasi respiratio λβ. Et Galen. s. δε iocis ag/el. cap. s. id exples Edocet exemplo hii et eae passio uis . dieem : Da tia in utem sulfoea inne. qtiaκdo ritu sum corpus per rigeratur, feri poror .vi xtilia prodeaι ab ore spiratio. Quae doctrina inteli gi nequit de Eusta leti sibili bledi eo, sed de nulla absolui E. Constat clate ex docti ina Caleni paulli ante affetetitis duplieem esse dubitationem; virum inuestigare passonem , ob quam munus iespitationis deperiaditur. Secundam , quomoὰδ viuere possint quae nihil Oinnino respirant 3 Atque hic qtiastis, dicit pauid inso

disiue .gito seruaνi. His verbis geminam quaestionem

propositam absoluit, de qu)d nulla prodeat respitatio, de quδd hete pendeat ex desectu finis ; nam instit afuit animalibus respilatio, ut attrahendo aerem refrige-Ielut calot internus, de compressione pellantur fuligines , si eque ventilatio fiat a N quia aliquando contingit tam exiguniti esse calorem internum, quda sola ventilatio 3e attemperatio facta medio pulsu, de eoidis me. tu iussetant ad exigui eatoris conletuationem ; ideo non iespitant animalia latebris gegentia tempore hyemis, nec sceminae hi stertex, quando frigida eoidis passone laborant.

Hae e docti ina Galeni patitur aliqua dubia. primum est . quδd in Apoplecticis non defieit sitis, ut in histeritis, aut animalibus in latebris existentibus : imo intentus adest calet in eoide ob multitudiuem suliuinum non expurgatarum, nee Apoplexia est passio eordit, dcerebit. Seeundd, quia sinistespirationis non solam est

propter attemperandum calorem , de eius ventilati nem, sed etiam propiet generationem spitiiuum: vietque velo Vrg t in Apoplexia, nam multitudo fuliginum sussoeantium magnam ventilationem requirit, ut separemur, de calor obrutus reuiuiscat. Est etiam nimius desectus spirituum animalium, qui est alter desectus de viget etiam in histeticis,cum laborent deliquio, aut 6 neope ; otiantur ve id haec Irmplomata ex desectu spirituum : ergo eo ipso quhd in gidantur spirituum desectu, ponit ut usus auctus ι nam si gus quod est . in eoide sine desectu spirituum, usum temissum constituit , de tam iem illam ae potest , quba sola ventilatio eordis de arietiarum satis sit ad illius conletuationem. At velli quando smul eum frigida distem petie coidis datut spiti tuum penuria , ponit ut finis generationis

spirituum, etsi ad magnam iespirationem, ut trahat ut materia in magna copia , vi generetur uberius. Non ergo satis est. vi Galenus docet, esse in histeticis si igidam cordis distem petiem , ut omninδ non respitent, ctiti si via, auctus spirituum gesectu: ob hoc urget magis, eo qudd itigiditas contra naturam est asscelus

spuit oum deficientium. unde cum pri md intestigat ut desectus illotum, M pei eonsequens usus sit auctus,non potest tolle te si giis superueniens , qudd relpitatio

magna non fiat: nam non est ratio, cui essectus paruam respiratiotieui 1 equitens. facultatem determinet ad

palua in , si causa illius effectus magnam teipitationem exposcit, cum sit praestant tot eaula. Praeterquam quos magna rei piratione coirigit vi etiam uigida ditiem peties, cum abundantes spiratus, 3e de nouo geniti pariates omnes calefaciant, de trigiis sutrit in luctum iti-

tuum desectu . de se positis ipuitibus cessabit frigiditas

contra naturam.

Teti id , quia non videtiit utrum, quod dicit G de.

Pus . siluati nimi tum m tum coluis desciente omni-nh respiratione. Piobat ut . quia cor attrahit aetem meis dio motu ex arteria venali, hae veth nece .larad quie

cit, si Tliorax qui ei cat. Patet, quia tiabit aerem dila

tatione exasperis arteriis pulmonis : si ergo illae eni- nitid aete cateant ob defieieniem rei pilationem . ci flabit per consequens motus arietiae venalis r hoc uel δm tu ablato rectus cordis pelibit, quia non erit aer,

qui trahi posset ad leplendum vacuum , cum sit omnii vacua arteria venalis.

Ad si imum iespondetui, velum esse non deficere te

spirationem in Apoplecticis , quia finis deficiat, nee docti in a Caleni Lb. 1. de lotis, adducta est . nis at piciabaudum animes vivere posse s ne te spiratione. Itaque

in Apoplexia non cohibetiit omnino. Respondeo. ncnqui.i finis desciat,sed quia tanta potest elle tib structio, ut Diti l influat atiimalis i pi rus, in eerebium. 5: sie d Letu dispositionis, aut in fluxus animal priuari omnindaci Mnibus senstitiis .de motivis quantuis finis vigeatri fletia mabiet etiam solutum feeundum argumentum. Ninnenim est satis,ut actio sal, eonstitui finem, sed neeessa rium est agens hoc vel 1 non potest de se tu influxus aliqui 3 opetati. Ad confirmationem ex histeri ea a Leti ne ieip indeo, quod quamuis urgeat finis propter desectum spiritu uis,qui magnam respirationem exposcit, ut resarciantur, potest tamen esse tanta penuria vitalis calo Iis, quod nullo modo facultates operari possint eo modo quo Alesimus in Apoplexia. Dices , hane solutionem non esse ad mentem Caleni, qui non probauit respirationem defeete in hist ei iei . quia defietat facultas, aut operangi stitieipium . sed quia finis gescit . de tam tremissus est calor, quda sola tianspitatio, de ventilatio motu coidis, de alteriaium ficta , satis sit ad illius pusilli e loris conseruationem , fle ventilationem. Quod ita Galenus senserit, non est dubium , sed obiectionem adductam raevit, quod non deberet, cum directe rus

67쪽

net eantia suam doctritiam eonstituentem adaequarum A net nihilominus edi stigidum , 3e spuma non fit deses nem maioris dilatati titi l pirituum desectum, ut lexa, cta calcitis

de pias ex illo tetullinus. sed pro illitis defensone 4tate, quod saeuitas vitalis . de animalis operant ut se- eundum quod eouuenit fini . fle natulat corporis: unde lieet in magiis penuria spiti tuum ponatui finis.ad magnam respirationem . de i4em eli de pulsu ; tamen in tanto desectu potest esse tanta intentio frigoris, de tam exiguus ealot vitalis. quδd si ualleretur magna aeris topia, extinguetetur omninδ . de Ided quamuis

saeuitates constarent, non elicerent magnam respiI tionem . nee pnllum, ne deficiat vita & ita pro eo sta-

in historico, in quo deseit totalitet respiratici, satis est

motui cordis, de alteriatum . quod exigua flamma ininima ventilatione eontenta est, eo quod a maiori ex-

Sed dubitabitis meti id , qua ratione in Apoplexiae

tribus speeiebus fetuelut te spiratio , cum omnes aliae partes nullo mogo moueantur, nam si . x ah secto i fio. xus teliqua membra ptiuantur motu totaliter , ita de thorax piluari debet et, cum laeso si in eommuni pii eipio, de inge non possit influere magis in neinos th Iacis , quam reliquarum pallium. Hoe dubium absoluit Galenus r. a. tiris , eiιata cusemni. Inquit enim non esse mitum , in Apoplexia Elle respitationis motum, de

non aliarum pallium a nam in somno naturali idem contingit: clarius vel . exposuit a. Aphori est . 41. lais verbis : Ea Mirari heu, quomeri om o M altis masculi, mota earentibas is is poplecticis illi Di thoraeem a

tinguitui . 3e aucto si igore ponitur dispositio imposi- B toltuηι , quamia assculter. moueantar tamen phramque. bilis cum forma. ludeque patet, quod licet tam exiguus possit olle ealcit , quod omnino reipitat:o deficiat , eo quod sussiciat eoidis, de arteriaium trant piratio , t men nunquam est tam paruus, quod nullum motum requitat de ita quamuis descere possit pulsus omninδ , manente adhue vita non des ei et , quia defietet finis, seδ quia deficit vitius ad irotum neccc

satia , nimi tum calcit , eum quo vita dulat, sempetrequirit aliquam ventilationem ut conseiu et ut Neemitiam vobis videatur posse animal sine sessi ratione,depulsu manete ; nam eadem ratio, qua monstratur postemanere sne respitatione , conuincit et lain quod sine pulsu , nee eam oportet repetere. Ad tettium te spondetur , quod eis nullus aer in an

Eii ergo ratio dubii reliqua membra quieseere , renue. ti tamen thotaeein. quia hic instigatur ad motum , t liqui verb mus ii minime ι est enim intra thoracem ingens aestos, de oppressis , suffocatioque violenta . Aehaee molestia excitat thoracis musculos ad motum ut auferatur I de quia telaqua membra non habent stinis lare admotum , ita quiescum, ut quiescunt in somno naturali; unde constat non quiescere, quia omni liptiuantui influxu animali, de irradiatione ; non enim pili aut ut totalitet , sed quia non est tibiectum inole stans instigans mustulos ad motum, est vetδ in thoraiaee. Quo argumento convictus Eustachias, putauit mo telia ψεnati existat, mouebitur ecit, quia cum semper C tum respitationis in apoplecticis animalem, de volun

habeat inita se sanguinem sphilus, ec aliquid aetis,hate tarefiunt, dum dilatat ut , de dum combrimitur, densantur, seque durat motus de ventilatio si eo mo do quo potest , licti non bene, quia cum non trahatur de nouo aer , non ita attemperatur aptius. Nee tamias. perae arteriae omni piluantui acie,etsi ieipitatio.desciat,

iam eaui sint, δι vaeui esse non possint. Ex dicit, constat , quat tet sint exponendi Auctores negantes, animal sne tespitatione , Ee pulsu permanete posse 3 quod de Aristoteles , fle Galenus in multis loeisnestanti de pulsu praesertim consta utet assim t Galenus repugnate s. ae loeis iam citato , ubi licet admittat totalem respirationis priuationem , non admittit illam latium non esse, sed mei. naturalem, in quo plane ei. tat, S: eonstat clath . quia si alia membra vehementer nititulentur nablestanti obiecto, mouentur etiam ad sagam obiecti. Vnde constat Omninh ee state . motu, noti quia desciat totaliter virtus. sed quia defieit obiectum molestans ; Dee esset cura poplectiei tam breui petitent. s te spiratio naturaliter fieret, nee eete i insulti pen

re esse ablatam actionem absoluth in aliquibus patri bus, quando thorax mouetur. Ratio pbysea est , quta agens naturale remissilis operatur in partem aissantem. quam in proximam e eigo non implieat inguere vire- in pulso. Idem ὀoeuit Ab d. arist. adm p. S. ct ιλῶ im brum in thoracem suffieienter admotum, quand arasma , cap. s.quod etiam Vallesitis tuetur in Ieh. i. lib. 6 L lesis. Intelligendi itaque sunt Auctoi es , quociitia δὲ non dinat, delis rete pulse , s rassisatione i t meti quoa in eodem tempore, in quo te iratio aut pulsus aufertur, omnino vita etiam deficiat, plane est sal. sum. Nee sustineri potest , cum habeat contra se eoi.

dentem rationem ex dispositione incompossibili aedis.ctam , quae in tempore fieri debet post ablationem pulsus , aut respirationis.

Vnde notabitis unum speculatione dignum . de agptae sagui in eonducens , secutius stilicet esse ineidete in Apoplex iam cum morboso eoide ob distemperiem sti-gidam . quam si eor persecth sanum existeret: nam sciuia, de pedes non influ;t, de ita mouet tur thorax quiescentibus saltibus inserius , quia ad debilitatem non influit aliquid, aut tam tem,sse, quod non sufficiat ad

opus.

Sed adline urgebitis; quando aliquis dormit, si adieli tui obiectum stol stans, experge fit, fle liberatur somnor ergo idem ebiectum quod tam mole ite assi titintra thoracem, inteirompet somnum eontia naturam,

de liberabit ab Aroplexi ab Respondet Magistet ex e

muni doctrina Medicorum id non euenite, quia obiecta constera minns pei tu ibant naturam, fle rude minus animal excitatur, de quia illitatio thoracis, qua insti.

gatur ad motum, tam antiqua, de consueta est, non ter

,ere ἡoeuit G denus ob distemperiem strigidam eordia E ret animal, nee molestat, de inde expergest. Hane s vitam durate in bi steti eis sne respiratione , quia vias diminutus illa non indigeti cum in corde sano id non eueniat, citius peribit, quia plopria temperies ele t

uliginum eopiam magnam , quae cum non pellantur, nee attemperetur eor, gefieiente respitatione hie uim me necant hominem 2 at cor se igidum non eleuat tantam ecipiam . de ita diutius durat. de se experimur,

suspensos in mala cluee cit iis perire, quam hi sterteo aut syneope laborantes ; id indieat otis spuma in sus pensa, qua e rent se neopirantes , de h3 stetici, qtila in illi, ea tot eoia is angettit , de effecitescit . seque ex hu niditate pulmonis spumam generat . de inhncope, de uteri apnaea etsi austratur respiratio, ma lutionem probate non possumis, estque tanto Auctota

indigna di sequeretur enim, quod applicatis obiectis itiri tantibus, non eonsuetis.ab Apoplexia liberaretur, vis ignis adelescens thoraei, aut reliquis partibus applicetur. Praeterea nee dormientes naturalitet obiecta

consueta meitatent, quod est aperie salsum. putandum ergo est , quδd lieet aliquando homo experge fiat ob iris

ritamentum aDquod, tamen id non semper potest, qnia facultas expultrix celebri nimio onere oppressa , autat: qui debilitata,excuteie nequit eausam violentam

somni, eis conelut semper quod uitiatur.

68쪽

Sest. I. Disp. VIII. Cap. v. 6 i

De Prun sicis sopi xii. TR ixum praesagium quod a duxit Hippactates a.

Amor. ror. 4 i. Asoplexiam fortem fluere impossi-hile, d bilem i. r. non facile. Intelligunt vetb aliqui hanc impossibilitatem cutationis in sorti sutila A poplexia, quam per desectum respitationis Galenus explicuit;

nam & b euissimo tere pote intemeeat . ita ut remediis locum non coneedat ob defectum impitationis, ut non amplius videantur ita affecti vitara posse consei uale,

quam suspens a earnisee. Aliae duae spe etes scitiis Apo. Dplexiae impossibilitatem exeludunt. vi ex infinii is historiis auctorum liquet. Debalem vel 5 non curati facial E docuit Hippocrates , cui non opponitur Galenus in commento, dicens e sti.asi omnia favit qua sint necessaria,ch; e artiri cum non sit idem e utati cith, de eurati niselle, nam aeutissimi morbi et i, euiantur semper, s eurantur, n n tamen facile, quia multa auxilia , Ee magna , SI celerrime applieata requirunt, ut loluantur. Et cum lice non eurisiut semper, ae per consequens quando auferuntur, non auserunt ut sacile, et si bi eui ai

ferantur.

quales suetunt Apoplexiae eorum, quorum exempla te simonio confiimantur. Nam piaeter valetium Maximum relatos a sepulelitis multos reserentem , quidam

ex nostiis post reeondita corpota auditi sunt, alij inuenti reuoluit, quando Apoplexi a laborantes vivi sepulti, quos nullam teliquatum speeteium Apoplexiae passisse ire , sed primam illam petanam,spitationem, quae se n.

tiretur,aufeientem,apetie monstrat sepultura deui nun- uam apparente tespiratione traditi solent. Relaongetententias Hippoetatis nunquam casus raros excludete,

nee artem megicam alaquid pet petuum admittere. quod non interim labatur, Ae deficiat. Hane solutionem damnat Ambiosus Nuser a. hor. comment. 4 a. nam exempla ex hysteticis multo plura sunt, quam raritas euentus admittese selet, cum Auleenna dieat se vidisse plurimos te uocatos ad vitam, M temporibus nostris non paucos fuisse et euocatos, qui motivi sal δ a Medici; iudieati suetant, Ze inde iniet Iaros casus enumetari non possunt. cum sint innumera exempla, in quibus locum non habet sententia Hippo cratis. putat et eo hie Auctor. aes totos relatos ex nyis serieis non fuisse Aprilecti eos, set aliis symptomatibus correptos, quales luna ualida vieti susso extio, shm Ecope sortis,& eestasis,ex quibus nulla sentibili tespitatione apparente laborantes interdum libriantur. Quia vel δ statim se ostiit dubitatio, qua ratione sena pisantes, Ae hγsteri .ec stasque apri hens, diu ἀ- uete possint sine inspiratione . de reuocentur ad vitam, nequeant vero Apoplectici a Responsset. quia a minori causa, & minus permanente molestant ut hysteticae, Jeodentes in Hircopen , nam si permanens, 3e magna esset syneopis causa, aut pallionis hystericae , tam impossibilis esset reuocatio, & tam iustequens ut in apiplecti et . Addit eli re, qnod in syncope , aut hyssetiea passione non est tanta necessitas rei pirationis xt in

stigiatae cordis passiones, fle inde solus reo ius eoi dis, Mait ei latum satia est ad illius exigui calotis conti tuationem , ut antea ex Galeno gocuimus. Amplieti ei veto non habent neeessarib annexam coidis diilem petiem, de ita pereunt. quλd indigeant magna te spiratione. Huius Auehatis docttura mihi videlut si babilissima ; nam cum Apoplexi a caulei ut ex obstructione tot cauitatum, sitque integra, vi inquit Avicenna, magnam eausam tequitit ut fiat. Addo in gratiam huius Auia choris , ea viam Apoplexia non i p tali quat tale, sed corporatura,se causas' neopis iste temper qualit .u busi hysteiica veth pet petuli. de ita utinus Opprimitur expulti ix saeuitas, sicque melius liberat hominum. quam in Apoplexia , in qua eam si omnium cauitatum cib-stuci o, est iu ipso intubo impedimentum , ut expellatur eausa. quia nulla via patet . per quam expultio agatur. Accedit . expultricem celebri esse debili m muith. quina eoidis, aut vieii, ut Galinus dolet, de inde permanentiam , Ω eontumacem fix:onem comparat causa

forma flatus, aut exhalationis r glutinosa etiam celebtinatura eonfert nimis ut causa adhaereseat ; multis e go numeris permanentior est eausa Apoplexiae, εe itide rarius homines effutiunt illius perieulum. Nec putandum est, tam tigo rose assitiuatiatum Hippoeratem .eile impons bile me3eii sotii Apoplexiae, s frequens esset tant si iuratis eaei ius, ut praedicant Auctores : Mirum celte, quod nullius Galenus seeetit mentionem 1 Auctor alioqui de se non silens duae mediocria sunt, nedum quae initabilia. ob quod Cattinus etsi admitabili ira de pulsuum cognitione , 1e administi alione anatomica conii teatur, insusurrat tamen talem in eulatione non suille, cum tam ratas e utationes mi labiles recitat, de illo sit

nemo de suis dicacior. Sed quid Auleennae die endum. Nunea inconstantem appellat, quia dicens Apoplacticum aliquando sne apia

parente respiratione sutile te uocatum, iubdit, le vidisse plurimos libetatos: s enim plurimos vidit, male dicit aliquando. Quare inquit,oedendum est,quos vidit te. uocatos,non fuisse vete Applecticos. Malos ea est haee Nunea censula,cum ignotantem plane Avicennam appellet , iudicantem Aro plecticos, qui tales non elatit. crediderim potius appetrasse non paucos, qui vere pau-

ei erant ; sed inultos dies isse , quia pauet multi sitit itioidine ad impossibilitatem in Aphorismo propos tam nil ergo mitum exarando dicete, se plurimos vidisse, si impossibile iudicat Hlpoeiates. Cui ergo tales libet a

ti fuerant. dicit Avicentiae Equia calor thnin s in eis x on indiger i iam χιιν ad euacuationem, s rapti sonem vapo

esse ex fruore. Quae verba si uetum fateat, multum L. uent sententiae Nune et , censuraque. Apoplexia enim ex se incendium eoidis, & eius fuligium auget. Dicti aiam verbi; confiimat quod antea diximus , este nimirum secutius in ei dele in Amplex iam cum stigido corade, quam eum sano. Quod Deie adnotauit Aurelianus asstruans Aissi elles esse eulationes sortium hominum, quia in illis maior spirationis nova contingit, quam insit idis, te des bilibus. Quoa etiam tiadit Auctor nostet dicens e Si atii m Meedis evim ear altare cesti reis, os late ipsi M.t e νes est praua. Quod ego intelligo,non tantum ut est dissimilis morbus, de maiorem Aenotat eausam. sed etiam ob neeessitatem respirationis maioris in coide ealido. Vnde tecte dixit: Et complexio qtiidem .

69쪽

6 1 De Morbis Acutis

manifestum secum uahere pernielem se is supelue- Aniens, cum expoleat auctus ealot eoidis respirationem magnam, qua cum priuentur, augetur sust eationis periculum. Respondetur , ita esse non dubie i potest nihilominus salutatis causa esse . si primo 'Oecutis non pe- Iimat, cum suecos erudos . Ae natus absumat, de e n- Coctionem iuvet, ut in eommento dieit Galenus, defiigigi , de cludi humores potos occludant, non tantum corpotatura . sed stigore Ailatat sibila quae occlust,& densavit stigidita, . de hae ratione primo occursu auxiliatur.

De Amplectieis etiam intelligitur sententia 43. iba. -- .ubi dixit Hippoetates r Gui lasso πιών .σa B

ad O ram , qωibus θώma circa os apparet. Habet itaque vi desperatuin i gnum oris spumam in Apoplecticis , de iis quia quavis alia extetna cansa strangula mut i est enim in omnibus aequalis ratio. Quomodo verδ in Ap

plecti eis desperatum sit signum , s in Epilepsia putat ut Ialubre , explieuimu eae E lepsia , de qualiter in hae non minus quam in Apoplexia pernieiosum esse possit,

quia non minus stia, gul .ae solet, de quando stranguislat, ex eodem loeo exit ipum. . ex humiditate sellieet nativa pulmonis , quae aeri admixta. 3e calore efferves vina ob ingentem suffoeaticinem in spumam mutatur: fit enim spuma , ἁoeente Galeno in Aphorisem explieatione , Ob humiditatem tenacem aeri. aut flatuosae stibastantiae admixtam vehementer fit autem utriusque substantiae permixtio . aut a calore , ut prict in aqua ruente. aut a motu, de impulse, ut patet in mali ventis conensso . Ae agitato. in As Oplexia igitui s mpet ex Cineendici cordis . de pulmonis causatur , inde petrii eiO- sum signum: in Epilepsia vero interim fit ex eo cusso ne eetebit, δέ partium oris , qua attenuatur pituita. Serapellii ut . seque paro xysmuti sitit spuma : In Apo- texta vetd non fit, nisi quando vita sinitur; unge ta-es eorationes non esse admitt.ndas, docuit Paulus lib. eap. 1 .de nostet Auctor se lib. I texI. cv.f. Sed quia Galenus experimento docuit, aliqvangospnmani Ps ad vitam reuocati . distinguendum est dili gentet . quos eutandos suscipere debeat Medicua, ne

intimet praesidia. Id docent aliqui ex doctrina Rasi, assequendum esse ex calure . de prunae q raiit tite: ni impavea fueris sinquit Rassu psibile est urum ean vitiscere ; si iri. mtitia , ct caloris subsaui. 4 pera aras est. Inquit Ambibs Nun E ; nam quantitas multa si nifieat saeuitatis imbeeillitatem ἔ ealor antem sub anus ostendit talem spumam exeemi ex pri*ria Pul monum substantia , ut Galenus etiam in comm. Aph. doetiit. Sed hie Auctor non explicuit, qua ratione spia mae multiiugo saeuitatem debilem innuat, nee verum est , est ergo perniciosum signum , quia magnum seris uotem fgnificat ; nam si eleuatur ob indicem magna effectus copia, agens intentum, te potens demonia

arat.

Rursos bie Auctor dubitat . quomodo spuma genuta ex Pulmonis substantia extruditui soras sine tussi, tam omnia excrementa ex pulmone media tussi pellantur. Respondet, postquam impugnanti Braechelium. humiditatem , de spumam fieti ob agitationem , & Ecommotionem . ut Galenus docuit r exire tamen nona saeuitate expellente, sed potius desecta retinentis. Id probat, quia laepe contingit in iam mortuis oraui nos pumam , de san inem pelli pet os di ipse vidit etiam

Ius genitum ex vesca mortuo aegroto exiisse. Haee so utio verae physicae aduersatur . nam pet desectam tetinentia nihil expellitur, quippe loealis motus mouens requirit, de agens post tuum . cum sit postiuus esse ctus. Est autem desectus retentricis primitiva eausa. enidebetur non retinete, qnod est pilirati itiis effectus. Est etgo do plex ratio,ent expellatur spuma sine tussi Ptima destinui ex fetuore,qui ob admixtionem flatus iecoris latium mouet corpora impegientia, ut mouetur aqua. dum seruet. secunda sumitur, quia expultrix naturalis pulmonis nullo modo pellit media tussi , nec poteti: est nimiru tussis expiratio vehemens thinacis mulculis s e a. de morti x libet in nobis. re ita quae pulino expellat. ex se , Ae actione propria sine motu iussis expellii. vi de nil miluin in strangulatis pelli a eorde, & pulmone, qua suffocant. 3e tam anxie molestant sne tussi aliqua. sed opeiante solum natu tali expultrice. Calenus et iam admittit in commenta Aphorismi cisali, quae in modum aporis exeunt ex pulmone sine tussi expelli ut mittuntur pet siritationem fuliginosa excrementa. Dices : Male ergo probauit Galenus conita asserem res spumam prodite,de eluet ex ventre i nam expultrix naturalis veniticuli etiam pellit sine vomitu , de nausea. Resionaeo . quδd Galenus reprehendit spumam ex ventie prodite,ob duo. quia s cumulatim, Ze assatim genetatur . necessario est expellenda vomitu , aut nautear nare sne his *mptomatibus nihil, inquit, potest e ventre efferti, cumulate scilicet, de affatim : petmodum vel 5 vaporis non potest, inquit Galenus, eum nulla huiusmodi stibstantia e venite effetatur, scut ex pulmone effertur, spumosa scilieet, ut inde pet modum vaporis expulsa ut spuma in ore repraesentetur. Huius motbl sc racissima est aetas senilis , vi docuit Galenus s. Aph. eomment. 3 . de quia crud. talibus abundat, te est de hillismi celebri . de corpora lenum peti pilabilia non sunt, Ze caloris desectu , de seeitate

leniante cutem. de carnes, rath curatur . de inlaus est. si curatur, non tetminati in Paralysim alicuius latet is, aut alterius, ut Calenus docuit lib. λ Iocis, eap. a. tant.υn enim oppressi mem extra corpus exitudete non p. teli, de inde in ptrix imos ne tuos materiam expellit, E Paralytim caulat; quod si non essiciat natura, aut motis brim alitei finiat, inita diem tertium , aut quintum perti, ta septimum non attingit, ut Hippoerates docet d. marbu , non longe a principio: at veth Id. a. intia

L pleui di s perite docuit, nisi sebiis superueniat ; hie

enim liberat, ut antea ex sententia Aphsν. docuimus. Id iti t autem nimium stultum Hippocrates, ne instigi. d. rur Ai Opi cticiis, nam gelato sanguine concrescit, d. temidias locus non datut : unde in coacis dixit. pia uum esse in Apoplectieis eorpus perfrigerari 1 A meroinealescat, inquit. sitie ab hia qua exhibiniin, sire a se ipso attost, tir. σ astinδιBr. ae monetar, cer spirationem in-

arieti, o sp, moc ι , ct a bile separastir . ct sanus e massis. Quo loco pet spumeseere non est intelligendum quda spuma appareat in ore , cum hae inter aesperata siena connumeret, ut vidimus ; sed spume ete innuit, si .

tum reiicere; fit enim hoc excietione recuperato lenissu At motu.

Lethai s Ap plexia potatui plenilunio eopulata,minns praui, iti lunae geliquio. Ratio petenda est ex e p. d. 0 tis . Si hemoithoides superueniant, utile

eii, ut iis Coatis docuit Hippocrates e ludare velo pra-Dum est, ut enim libetantur dementes , ita re Apoplectici, itannata materia ex celebro in sedem inseriolem; admiranda eeite expillso , 3e summi robotis naturae praesaga , cum in tam distantes partes et assam naturam detrudat. sudor veth ex oppressione, & susso eatiore originatus , est exsolutionis indicium, δe quando exti eis

me laborat natura, de magno conatu respirat, non tantum in GV horismis, sed in coacis pranarismbm , laudat Hippocrates febrem supeluenientem , quae vi plost, duplieem e n/itionem tequirit, de quod non si tamae bilis, ut eliquet mat etiam classam , de non resoluat; se eoim inutilis soli filio Numeni 1. Pνιννhir. ext .s. in quem sensum dixit iis maei r sitii νυὸn ; Apoptiectici sunt, si euis iniremison. μιν es aeceae res haleant , ι -δm mσν mari Neque tam glauit et, ut ipsa nouum in ducat Peticulum , intensa tamen requiritur, vi resoluat humores, de status, de intempellem si icidam emendet. ε

70쪽

tionem inrcli ex ille non poste allum ne cibos, etsi illos appetat, r. soluta inusculnivira vi diglutioni audi dian tium . de infelicitis maxillae , sgnum in celebici vitium latere , indeque rediens puto,3 simis oecidit. aut seu sim impedita deghniime tabe net ager. alaia vel 5 diximus stet threm elle signum sortis apo-plexiae , ex ἡoctrina Galeni quomodo si it notatu. Est Dimitiam steque istissima causa guttulis plenitudo cum flatu , M incensio ; lice enim status commouet seruore

quodam . qui teli egrediemi , & ingrediemi permixti,

α eius impetu eommoti . & antiti ionum illum cauis ni interne: se dormientibui naturaliter euenit, si distillet eὰ r. bium hi imidum , ut sol t, copiam p.ria taein asperam altei iam , de eaput illiu , litigatione humida .-lenta obstruat . de oeeludat: quod si nates opi. Ieiatur, At saeces , eadem defluxione ut destior, S pta.

trior excitat ut licitor. interim velo sunmia debilitas muse iliai uiri aperientium . de clauditatium caput asperae arteriae sim totum causat e concidimi bus enim lar

ribus latri gis, & nimis laxatis oecluditur .ia aeris adeor, A per augustu in meatum ti animi si is partes viam obstriu-ntes, S laxas peti ingens , asque eorum cias in aeti, ingressit, & egi eati ii itorem evicit, ut in omni hos sere molientibus expetimur. Vnde non dubie utraque ea usi in steriore Apoplexiae eoncurrit, Druor nimirum inter latis , de vitttitis debilitas. Vnde laco

litis improb: bile putat semper steriorem esse signum sortis A poplexiae, nam vitam prorogari ad diem se primum , ut in in h. Moeuit Hippocr. sub solii Apo-plexia merea bile est , eum sit extreme acuta pallio , &tota Apoplexia sit status.

I li atroeitate turbatus auxilia differat, aut applica re recuset. Considunt itaque non contemnendi Auctores , sortem Apoplexiam soli prognostico relinquendam esse , quod ego minime probo : nam praeterquam quod sina me asiliguntur quibus commoda est ulta

a grotantis, de artem medicam ut inanem , & inesse a. eem improbant, non effugiet Medicus notavi ignorantiae apud vulgus : non enim Dei se eredit tam desperatum esse aliquem morbum , ut nullum admittat auxilium, & eorum animos semper soli eitat, sine auxilio aegrotum vitam egire, praeterquam quod illustrium Auctorum testimoniis eonstat a sortissimis Apoplexiis

interim aliquos en a s ste , & non constat aegrum ab ea quae modo se offert liberatino posse: cuius opinionis suerunt Auerroesm Conciliator, & Matthaeus de Gradi. Auctor ergo noster in priscipis cap. Ap. exit exsanguine medetur secando venam , copiosam evacuationem impetat. idem consulit si ex pituita Originetur, dummodo sint f na sanguinis , resoluentia enim maiora sine quibus morbus attonitus nequit sedati , scit. stta applieantur, nisi euae tio praecesserit, implebunt potius Grebrum, 'e geminabunt affectum. Citea quod

auxilium multa animaduersione digna primum doeuit Celsus, dieendo i Cusa Mauruinis missio istis oleiait aut libeνat, ita ιι si senses , aut mens non redeone a missione Dualisis , nil o ei supersit. Quoa dieit iugulare , ne iam μιν. M. L H ressia, vi sorbi. λαώ. te uiga: is este noetini in auxilium, sed quod 1; non prosit, mali pertinaeiam , de prauitatem ligni licat nam ut ipse docuit, vix aliud genus remedii lueeurrit ; vnde quando tantum an visium sne seu strai ut , nihil spei

remanet. Constat veth vel nae tacente , plus sanguinis esse extrahendum in pleni iudiue sanguinea , an affectu inflammatorio , de ubi statim urget liasio eationis magnum perieulum ; sub iis enim eonditionibus non rep/ritis vicibus , ut Aetius praecepit , sed cumulate ian-g iis extrahendus. Mitum certe , quda in vehcmenti dolore ad animi deliquium euaeuatio extendatur . de recusandum sit euaeuare copiose , quando tam breue, de eertum exitium minatur. Hi e multi consulunt ex utroque bivellio secandam esse Cephalicam , ut tanto occurramus periculo ; aecedit Oecationem reineis dii in ancipiti esse . nam morbi aeuties . de grauitas uites oeissim exsoluit, singuis llatini concrescit, Diuintestiferatur, Ze sudoribus si igidis inundari solet prae anguitia , ut deinceps occaso remedii desciat. Hi ne Ralis, 3e vallesius laudant simul seeate utramque Cephalleam , quod tu Meilues consulit; ubi veth malum non ita viget, de ex aliis necis a sanguine pendet , se- qiicnditio Aetis eo utilium , nimirum qu)d diuidat ut

copia . eomouere enim humoris oportet, & aliis auxiliis loeum eoncedere , non exsolvete vires, quod ante

illum Ateleus edoeuit , iugulare elle asstinans , plusi

quam eonveniat, vacuare.

Est tamen dis gentet notandum , cile aliquando tam magnam oppressionem ex plenitudine, qu bd nullo modo a Medico pulsos percipiatur , aut paruissimus: In quo eu eiu sanguinis missio luce si altissim: est sta indi

possis, Op. ae pias . ex pullo disi i , ubi satis longe id

raritis criporia amit tinti Cum ergo hoc sateantur Auctores cum Hippocrate Maeviritis rari . tem is .er a G. de praecipiat Hippocrat. text. 14. G a s. vcnam secare,&etiaenate secundum habitum N aetatcim , Earὸ eon

stat li te euacuate , ubi pulsus ad asphyxiam , seu

impereeptibilitatem deuenerit.

Sed tune viget, quo signo petet pere possit Medieus

vites eOtistare ad serendam euacuationem . cum sensus,

Be motus , 8e pulsus gesciunt, si non absolute, saltem ad sensum Medi et i est quidem negotium arguum , de eoniecturis tantum id altequetut Medicus. In primiseertum est . qudd ubi oppressio non itiduxit Aebilitatem per egentiam . impossibile si omnem motum cordis , de alteriatum sustulisse. unde quam ii is per aliquod spatium pulsus non appareat, diutius leuiter attrectando pulsum se manifestabit: nam seuela debilitate pet aggravatione in qnaedam pulsationes

SEARCH

MENU NAVIGATION