Tractatus de beneficiis ecclesiasticis Caroli Gagliardi

발행: 1842년

분량: 169페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

III. Ante quartum Aerae Christianae saeculum eanonem, te. gomque laustra quaeres de clericorum spolio disponentem; quum exploratam habeas tribus martyrum saeculis non licuisse eliristianorum Ecclesiis, vel collegiis clericorum jure successionis quidquam adquirere, neque clericis proprium nil habentibus opima relinquere. At postea quam Constantinus M. indulsit Eeclesiis hereditates, et legata capere ex les lamento, et praedia possidero si): quaesita deinde Ecclesiis latifundia, fructusque inde uberrimi a clericis ea administrantibus percepit varias leges de peculio clericorum postularunt. Antiochena Synodusan. 34 I. quum Episcopis, tum presbyteris, qui praedia, ei bona Ecelpsiae administrarent, portionem ad proprium cujusque

vicium ne sessariam indulsit, nudumque rerum usum, ubi vetuit eis res Ecclesiae, agrorumque fructus vertere in suos ipsorum usus domesticos et commoda personalia sa). Nil proinde proprium clericis habere tunc licebat: Sed usum tantummodo alimen lorum quoad viverent, sine ulla testandi facullate 3).

i) Constant. Imp. in L IC. de Sacro3.Eccles. superius recita la

3 sandum . . . participet autem et ipse quibus indiget . . . . quod si a convertat res Ecclesiae in suos usus domesticOS,et ejus commo. .s do, ve i agrorum fructus non cum presbIterorum conscientia, dia- 1 conorumque pertra etei: SInodo pro vi uciae poenas iste persola vat: a Seu ut alia hujus canonis versis habet: et reatum hunes apud Metropolitanum Provinciae praestare debebit I. Additque presbyteros etiam Provinetae a Synodo , vel a Metropolitano Corrigendos fore, ε qui ea, quae perlinent ad Ecclesiam , vel exi agris, vel ex aliqua qualibet ecclesiastica facultate sibimet usuris 3 pent 2. 3ὶ S. Aug. in can. nola Io. c. I R. qu. I. Euthecam nobis, nit, abere non licet. et Quisquιs inventus fuerit habens proprium. a non illi permitto , ut inde laciat Datamentum : sed delebo eum I de labula clericorum. Idemque Serin. 49. cap. 2. Ecce quomodos vivimus, inquis, nulli licet in societate nostra habero aliquida proprium. Rulli lieel. Si qui habent, faciunt, quod non licet. . .

a Testamentum fecit presbItur, socius noster nobiscum man PDS , I de Ecclesia vivens, communem vitam prosilens. Testamentum

a secit, heredem instituit. Oh dolor illius foete latist Sed Eeelesiam

112쪽

Ii 3 Quandoquidem cloridi ad communem vitam domigrantes antea suis sese bonis omnibus abdicabant, ui spontaneam inirent paupertatem: legitimis nimirum filiis, et consanguineis distribuebant. portionem addicendo Ecclesiae, a qua essent alimenta recepturi: vel deficientibus filiis cuncta bona in Ε eelesiam con

ferebani I), aul pauperibus largiebantur sa).

I scripsit heredem. Nolo munera ista . . . magnus mihi dolor e pro-s pter hune dolorem statui hereditatem ipsam in Ecclesia nona Suscipere . . . Ambos exheredavit filios . . . . lilem inter illos ei

a to finimus : audio illos ut paler . . . Videbo quid sit juris cum a paucis Datribus sdelibus honoratis de numero vestro, id est dos plebe ista I. 1 De Faustino Diacono loquens S. Rugustinus serm. 5o ait re Cum consilio meo divisit ipsam rem, et dimidiam donavit fratris bus suis, et dimidiam Ecclesiae pauperi in eodem loco constituris lao . . . Sed sunt addit ibidem 3 qui de sua qualicumque pau-

I pertate, quod statuerat, nondum secerunt. Hi sunt Valens dia eos nus, et nepos meus subdiaconus Patrie ius nomine. Expectabatura in illo etiam legitimae aetatis accessus , ut quod saceret, firmis- I simo saceret. Nepos meus ex quo convereus est, et mecum habia lare caepit, impediebatur et ipse aliquid de agellis suis agero in I vila, usu fructuaria matre sua , quae hoc anno defuncta est . . . I Inter nepotem meum, et sororem Hu sunt quaedam caussa E ias Christi adjutorio cito finiendae, ut et ipse faciat quod Dei servum I decet, et quod ista professio, et ista exigit lectio I. Cumque Januarius praesbIter filium , et filiam superstites habens in monasteriis professos impuberes, totam hereditatem suam reliquis. sel, S. Augustinus expectari pubertatem filiorum jussit, eisque interea integras servari portiones. et Quamvis videremus , ait, a fulgorem pro sessionis, tamen lubricum timebamus aetatis, sa-I elum est, ut ipsum argentum quasi puellae Servaretur, ut cum I ad legitimos annos veniret, saceret inde quod virginem Christi I deceret , quando optime jam sacere posset. Commendavi Eccle-2 siae , ut non accipiat ipsas portiunculas , quae pertinent ad ex-s heredalos, nisi cum ad legitimam aetatem pervenerint. Hoc eis a reservat Ecelesia 3. 23 Divus Paulinus in vita B. Ambrosit n. I9 nullum testamenisti Ambrosiani verbum faciens, sal ostendit S. Archiepiscopum nil,suisse testatum, quippe qui tempore, quo Episcopus Ordinalus est, nurum omne , atque argentum, quod habere poterat, p'uperibus ,

Tom. III. 8

113쪽

I i 4 IV. Quoad ergo viguit communis vita clericorum, paupertas ipsis nullum sere locum dabat colligendi ex obventionibus e

etesiasticis peculium, quod idcirco videntur canones coaevi sulentio praeterivisse. At Episcopi communium Ecclesiae rerum administrationem potissimum oblinebant. Hinc Synodus Chalco donensis Oeeumenica an. 45 I. sanxit clericis non licere post mortem Episeopi sui rapere re3 pertinentes ad eum , a ut jam praecedentibus regulis conStimium habetur. Si vero

hoc fecerias, persolitari εe noverint in proprio gradu si . I. Gelasius i. Pontifex, qui prope sinem quinti saeculi sedit,

curam, et administrationem patrimonii Ecclesiae Vulteranas post depositionem Episcopi Eucharisti demandavit Archidiacono Iustino , et Fausto dosensori 2j. Jam invaluerat enim ex docreto Concilii Milexitani II. mos postulandi ab Imperatoribus Dosem fores scholasticos, qui caussas, et jura Ecclesiarum in soro agerent , ac luerentur 3).vol Ecclesiae contulit. Praedia otiam qua o habebat, reservato usuis Ductu germanae suae donavit Ecclesias. nihil sibi, quod suum hiediceret, derelinquens. sinus in nita S. Av. cap. 3I .haec scribit. ε Testamentum nullum fecit, quia unde saceret, pauper Chris sti non habuit. Ecclesiae bibliothecam, et omnes codices diligen-3 ter posteris custodiendos semper jubebat. Si quid vero Ecclesia I vel sumptibus, vel in ornamentis habuit, sdeli praesbytero , quia sub eodem domus Ecclesiae curam gerebat, dimisit. Nec suos cona sanguineos vel in proposito, vel extra constitulos in sua vita, et I morie vulgi more tractavit. Quibus dum adhuc esset Superstes , 3 id si opus fuit, quod et celeris erogavit: non ut divitias habes rent, sed ut But non , aut minus Ogeret s. i) SIn. Chalced. in can. non liceat 43. c. I R. qu. s. ia) Gelas. in can. Vulteranae 25. I. Ia qu. 2. I Vulteranae Ec-a cimiae scius, ari, vel patrimonium, quod hactenus comperimus a destitutum post damnationem Eucharisti, quo fuerat depravante 3 dispersum,curae vestras decrevimus esse delegandum: ut diligena, ita qua vos pro utilitatibus Ecclesiae existimamus esse vigilantes 3 praedia culturae restituatis antiquae, et revocetis , si qua sunt a vendita , aut donata mancipia 3.

33 Concilium Milo vitan . lΙ.ann. 416 expetendum astoriosissi- R Q Defensores εcholastici, qui in actu sint. vel in osscιο degenSionum caussarum ecclesiasticarum ingredi judietim

114쪽

runt, ut curam spoliorum cujusque decedentis Episeopi suseiperet Oeconomus Ecclesiae una cum duobus probatae fidei clericis si). In Valentino autem Concilio eam auctoritali Metropolitae subjecerunt sa). VII. Ecclesiastica , non prosana clericorum bona prisci canones hucusque memorali spectant. Quae enim ad clericos o veniebant ex parentum , amniumque suorum hereditatibus, et patrimoniis, vel aliunde sine intuitu Ecclesiae ; de illis suum ipsi ad libitum secundum leges disponere quum inter vivos , lum caussa mortis consueverunt 3). Id quod sexto decurrentusaeculo Iustiniani leges firmarunt, quibus constitutum est, Episcopis, et presbyteris, celeris item clericis licere bona sua ante, vel post clericalum jure cognationis quaesita, velut castrense peculium, ex testamento, ad quos ipsi voluerint, transmittero: aliundo vero quaesila dominio Ecclesiae reservari Λ).Cujusmodi leges ut servarentur, pluries rescripsit B. Grego-

secretaria. Eos memorat S. Greg. M. in eaP. qualiter 7. de pactis. Ex l. 7. Pipini Italias Regis tu i l. Longobard. Talis siι ipse advocatus e liber homo, bonas opinionis, laicus, aut clericus, qui Sa' cramentum pro caussa Eccle3iae, quam peregerit, deducere possis Daeta sualitatem substantiae, sicut leae eorum habet. Lud. Murator. iassert. 63. hane recitans legem ita legit: laicus autem, non elericus. 13 Syn. Ilerdensis in can. haec hujus 38. c. I 2. qu. 2. 2ὶ Concit. Valentin. an. 524. can. 2. 3 S. Ambrosius in orat. de oὁitu Satyrifrafris sui, a ego te frater , ais, heredem seceram , tu me heredem reliquisti. Ego ter superstitem Optabam, tu me superstitem dimisisti. Uit pauperibus a tantum distribueremus, quantum nobis justum videretur, roga I sti. Postulando quod justum est, non exiguum, sed totum relina quent. Haec est enim summa justitiae , vendere quae habeas, et a conferre pauperibus : qui enim dispersit, dedit pauperibus, ju- I siilia ejus manet in aeternum. Ergo dispensatores nos heredes a reliquit. Nam haereditas successori quaeritur , dispensatio pau- a peribus erogatur 3. 43 Justin. in l. omnem 4et. C. de Epise. et cler. licentiam has beat Episeopus quaecumque ante episcopalum probatus fuerita habuisse , et quaecumque post episcopatum jure cognationis V I sque ad quartum ad eum pervenerunt, ad quos voluerit, ullima

115쪽

rius M. ij. Inlesialis vero morientibus Episeopis, et clericis ,

I voluntalo transmittere. Celeris rebus alio modo adquisitis ab eos dominio Ecclesiae reservalis, nisi in utilitatem Ecclesiae,vel ope-I rn pietatis consumptae sint. Eadem distinctione habita in adminia stratoribus cujuscumque loci religiosi. Presb3teros aulem auidem In erator Nov. I 23. cap. I9. et diaconos, et Subdiaconos, a cantores, et lectores, quos omnes clericos appellamus, res quos libet modo ad eorum dominium venientes habere sub sua potes state praecipimus ad similitudinem castrensium peculiorum, et I donare secundum leges, et in his testari, licet sub parentum sinta potestate: sic lamen ut horum filii, aut his non exantibus, paren-I tes eorum degitimam partem serant.

13 Cum Episcopus Atrigentinus obiisset filio superstite , B.

Gregorius M. lib. 3. F. 36. ad Maximianum SIracusanum Episcopum rescripsit, ut bona legitimae successionis parentum filio resti uerentur 1. Si quid apud praedictam Ecclesiam, ait, de rebus I matris ipsius inveniri potuerit, et secundum leges suam faciata portionem, restitui. Proinde et de rebus paternis, quas ante epi- I seopalum dignoscitur habuisse, si eas in jus Ecclesiae suae quos libet modo non transtulit, ei quantum portioni ejus legaliterii scit competere, ut satisfieri possit, immineat. Nam quod prae-s ceptum dixerat deceSSor noster, ut lapso eo Omnes res ejus Eea clesiae remanerent, hoc ideo eum crodimus praecepiSSe, ne pera eas amplius deperisset. Nunc vero aequum esse peDSamuS, ut si-

I lium patris culpa non ingravet 3. Idemque Ρapa mandavit Cypriano diacono, Nuntio suo in Sicilia , ut bona Ecclesiae deminuta, vel consumpta per Episcopum Theodorum, qui testamentum socerat, do bonis profanis ejus reparari curaret: lib. 4. m. 2A. Praeter a S. Gregorius Anthemium subdiaconum in Campania Nun lium monuit, ut res Ecclesiae a rebus profanis in hereditate Atellani Episcopi remansas separaret, qui condito testamento in OcIotinciis totius substantiae suae nurum suam heredem instituit, et Ecclesiam suam in residuis quatuore lib. 7. U. 53. Pariter mor-luo Joanne Episcopo Ravennate cum testamento , ad successor mEpiscopum Marinianum scripsit Gregorius Eb 5. m. I, ut ea, quae, de Ecclesia sua, vel de adquisitis tu episcopatu rebus contra le- sum feri statuta disposuis, fraternuas vesιra nec auctoritarem praebeat, nec aliqua in his ratione consentiat. Si quid autem de proPriis rebus, quas an 'e episcopatum habuit, quod quidem prius Ecclesiae suae nou contuliι, seri et oluit,vel decrevis, Armum per

Omnia robur obtinere necessa est. Consonat ep. 24. lib. 9, et F.

42. lib. 1ο, in qua loquitur de Adeonato Mediolani Episcopo.

116쪽

ei monachis sine legitimo herede, ad pro sanam eorum hereditatem succedere Ecclesia ui leges quoque indulserunt , quas Theodoricus Italiae Rex edicto suo innovavit r).VlII. Ut vero fraudes inde prossi garentur, B. Gregorius M. rescripsit, morientibus Episcopis, vel sua sede deiectis invenlarium publicum rerum ad Ecclosiam perlinentium fieri gratis debere a hierarchicis Ecclesia administratoribus coram clericis ejusdem sa). Mox in Synodo Τοlolana IX. cautum est anno 65I . ut prosani docedentium Episcoporum heredes partem rerum prosanam ex eortamdem spoliis. non nisi conseio, et permillente

Metropolitano , sibi sumerent s3j.

IX. Stala vero Synodus oecumonica Constantinopoli lana Iu . an. 68 o. constituit: non licere alicui Mytropolitans. mormo Discopo, qui sub eo rat, aut res ejus. aut Eec Ssae suas

auferre: δed aint, nil, sub custodia Cleri Gelesiae uneta Discopi, inque aeum alius ordinetur Episcopus. Si vero clerici λ Gelesia non fuerim: tune uetropolitanus illiba

ta omnia Episcopo, qui ibi ordinabitur, reddat 4).

1 Theodoricus apud Cassid Arum cin. 26. Clericos , ait, r lisiosasque personas lutestatas descienιes , quoties defueris qui jure succedebuι, locum Ecclesiae suae secundum leges facere δε-bere praecipimus. a) Ideui Gregorius M. ad Marinianum in ean .esari stem M. C. I 2 qu. 2. haeo rescripsit. Si quiFiam Episcoporum de hac lucemifraveriι, vel quod absit 9 pro suis fueriι remotus GerasAbus , conusnisnιibus Oeconomia seu hierarchisis, ut legendum

ESse monetat Romani Currectores ex mss. emendatioribus in Ounetisque clericis P ioribus, atque in sui praesentia λουentarium E clesiae rerum facientibus , omnia quae reperta fuerinι, subtiliter deseribantu e nec stetit antea fieri dicebaιur 9 species quaedam, aut aliud quodlibeι de rebus molestas, quasi mosasiendi inventarii labore tollatur. Verbum hierarchicis a Correctoribus

emendatum indieat curam rerum Ecelesiarum vacantium ccc si Sticis personis non inferiorem, sed eminentem, ei conspicuum in hierarchia gradum obtinentibus demandari consuevisse sexto ab inde saeculo. Et N. Alexandor in iisι. saec. VI. ea . 6. art. 3. 3. u. observat eo abhinc tempore Pontificem Roma Dum in Ecclesiis suburbi eariis, et per totam Italiam Episcopis victui oribus curam ub

dualarum Ecclesiarum eommendaSSE.

117쪽

II 8

nae IV. anno 869. sub Hadriano II. Papa, et imperante Basilio Macedone, placuit laicos, qui res, vel privilegia Ecclesiarum usu parent, violarentque, lamquam sacrilegos lare judicandos si .

XI. Sacrilegas autem rapinas, et expilationes heredit tum , spoliorumque episcopalium , quas in occidentalibus Εeclesiis quaquaversus laici sacere duclum consueverant, Urb nus lI. in Concilio apud Alverinam in Gallia coacto an . IO95, specialim coercuit anathemate: simulque statuit . ut Episcoporum obeuntium res Archipresbyteri, seu Archidiaconi custodirent successoribus , vel pauperibus dispensarent , clericorum vero , et sacerdotum res Episcopi per sese , vel per suos do

pulatos pariter administrarent sa).

I) cone. constantia. IV can. i8. 3 Plaeuit, ut res, vel pr I vilegia, quae Dei Ecclesiis ex longa consuetudine pertinent, et I sive a divae ree. Imperatoribus, sive sub aliis Dei cultoribus in I seriptis, vel sine seriptis donata, et ab eis per triginta annos pos-χ sessa sunt, nequaquam a potestate Praesulis earum quaecumque 2 persona saecularis per potestatem subtrahat, aut per argumena ta quaelibet auferat. Sed sint omnia in potestate , ac usu Prae-3 sulis quaecumque in ira triginta annorum spatium ab Ecelestis 3 possessa suisse noscuntur. Quisquis ergo saecularium contra pra I sentem definitionem egerit, tamquam sacrilegus judicetur a.

a Urban. IL in Cone . inferniae ean. de laicis 46. C. I 2 qu. g. I De laicis, arι, quaestio facta est, qui morientibus Episeopis,

a sive aliis elericis res defunctorum invasas Ecclesiae, pauperibusa que subripiunt: contra quos commune lotius concilii anathemas prolatum est, ipso Papa hujusmodi sententiam promulgante . . . 3 Episcoporum vero deficientium res per ArchipresbIlerorum, seus Archidiaconorum manus, aut secundum mortuorum judicium a pro ipsorum salute in eleemosynas dispensentur, aut successos ri, qui laturus est, reserventur. Id ipsum de presbIlerorum, Seu a clericorum aliorum rebus per Episcopum , vel supradicias pe a sonas, aut cui descientes commiserint, fiat I. Stephan. Balutius in addit. ad P. de Marea lib. 8. de concordia cap. I 8. PessimBm ilisa iam eonsuetudinem, ait, qua receptum ubique in Occidente erat, a ut hona morientium Episcoporum diriperentur a lateis eoerelina iam esse ab Urbano II., et ab Innocentio II., reelo adnotat Illua strissimus Arehiepiscopus . . . Post Urbanum , et ante Innocon

i lii tempora Callixius II. idem statuit anno II I9. in cone. Tolo

118쪽

tum αι, irrefragabiliter congervari praecepit: in videliseliseedentium bona Diseoporum a nullo omnino hominum dis ripiantur , 3ed ad opus Melegiae, et auce foris sui in libera Oeconomi, et clericorum Permaneant poteδlate. Cesset igitur de ee ero illa detestabilis, et 8aeva rapacita3 IJ. Isto quidem Concilio Oecumonico damnata haeresis Arnaldisiarum fuit, qui omnem Eeclesiae jurisdictionem evertendi studio declamabant nefas esse iam clericis, et monachis opes, ne bona temporalia possidere, quam Episcopis lauda, et jura regalia: laicosque simul. extimulabant ad rapienda spolia Praesulum, otelericorum, et bona vacantia Ecclesiarum sa). XIII. Seque usi mox anno I iio. Rugerius I. Rex Neapoli lanus in comitiis Arianensibus Baronum,et Praesulum hujus Regni custodiam, et curam spoliorum episcopa Ilum, bonorumque vacantium Ecclesiarum tribus ecclesiasticis personis gerendam fore constituit, qui ration0m inde redderent Praelatis successoribus. Pernenit ad audiensiam nostram ii quod baiuli, quiolimatatuli fuerant auster Leelegiis Pastoribus earentibus ad custodiendas,et salvas faetendag res Ecclesiarum, quamdiu eisdem de Pastoribus provideantur, non ita sideliter et 1 furioso, a eut a nostra Curia eras injunctum, ipSum aervitium pervebant, aed male tractabant, et euatori anι res imarum Emelesiarum. Verum quia omnea Melesias AEna n Iri, et προ

i) Cone. Laleran. II. in can. illud 47. C. I M.qu. 2. Paveos post annos S. Bernardus apud Engenium III. insimulatus , quod Cardinalis in Gallia legati morientis privatis asseetibus indulgeas testamentariam dispositionem de spolio ipsius probam judicasset, Pomiisici respondens ita scripsti: Audiri ab iis , qui assuerunt, quod ipse fecerit suum ies amentum, quod fecis, es scriba, et de rebus Suis quas voluit, quibus voluit, ipse divisit. Quod residuum fuit, duobus Abbatibus dividendum commisit, illi diviserunt. Non sum

tam hebes, ut Unorem Ecclesiae esse quidquid ille rerum suarum non dederit. et) Ex traditis ab Othone Frisingense tu. II. de reb. 9 St. FH-derici In . ca'. go, et S. Bernardo γ 396. ad Guidonem Cardinalem, quos collaudat N. Alexander in hist. saec. XL eι XII. cap. i. de haerea ibus a rι. 8.

119쪽

no nostra habemtia, nolentes , ut res Ecclesiarum illarum in aliquo minuantur, vel defraudentum. διaluimu3, et gane--,

deinceps at quis Archiepiscopus, vel Episcopus Regni no- atra decesserit, res spasus Gelesiae in custodia, eι cura irium de melioribus, et deuorthus, et Sapientioribus ipsius Ε

clesiae peraonis ad euatoriendas. et conservandag eaa adoptia Melegiae, usque dum de Pastore in eadem Melesia provideatur, commiliantur . Eo tamen modo, ut de reddissibus, et proventibus ipsius Loc&δiae ad usum sorvionlium Asdem moransium necessaria rationabiliter, et sui senter subminisDentur: et eae ita Φgi Gole3iae mullum. bene, eι rationabiliter serviatur, residuum ab ipsis custodibus ad opus ipsius Gelegrae galae, eι integre custodiatur. Gneo P ator fuoris constitutus. Constituto autem in Gelesia Pastore, quidquid de rebus, cintroitibus ipgius Getissae reman- aeris r ipsi Pastori eorum a8signent, et ei rationem inde ressi dant si ). Nonnulla operae pretium est in hac constitutione animadvertere. I: quod Rugerius quoad partes Anacteli Antipapas luero lud contra Innoc. I. Pontificem legitimum, armis Lotharii Imperatoris Innocentio adhaerentis vexatus, manum eX-lendii suam ad bona temporalia Eeelesiarum vacantium hoc in Regno, eaque ut baiuli, nimirum laici magistratus custodirent, et admi uisti areni, impolraverat: mox compresso schismate post generale Concilium Lateranense quum agnovisset abusum laicae administrationis rebus occlesiasticis perniciosum, bdulos amovit, curamque spolii ecclesiastici personis ecclesiasticis restituit hac lego, ut, rationem nonnisi praelatis successoribus redderent. ar quod idem Rugorius Normannorum parentum successor, qui Ecclesias episcopales Viriusque Sicilias ox in. vasionibus Patriarcharum schismaticorum Constantinop. exemplas in libertatem Romano apostolico throno vindicaverant, sub prolectione ipsius Regis generali, et mediala consistere, non ut laicos magistratus institulos in honis earum vacatilium custodiondis sustineret, sed ut ecclesiasticis 0economis curam eorum Secundum canones in Lateranensi Concilio repelitos dimitteret.

si Ruger. I. in const. pervenit i5. de administrat. rer. EceleS. post mortem Praelator.

120쪽

XIV. Imperator Emmanuel Comnenus Novella constitutione, quam edidit anno II 5I, jam dictum Laleranensem canonem firmius, et amplius corroboravit, profligavitque penitus poten-lium laicorum, et imperialis etiam Fisci procuratorum usurpaliones improbas ecclesiastici spolii obeuntium Episcoporum: Relatum est, Imperator inquit, in eae 83u e vita eorum, qui tibinis pontificatum gerunt in sanctissmis Dei Getesiis, partim quidem antequam funus esseratur, partim vero poδ quam elatum fueris, eo3, qui in ea regione fisci procurationem eaeercent, *δOrum mortis Praeteaem eorum cellas infimmane invadere , eι immobilis, quae aunι gub Getesiis, quod eo obtagarent, ει omnes quidem facultatea, quae in

illis inventae fuerint, auferre: univergam autem eju3modi immobitatim eaeaemonem facere, et ea alioqui omnino eonterere. Imperium ergo meum ne vel a seu quidem ferendum

eorum rase nudaciam eaeistimans, ne quum damnum ., et cm

amitas eae Antiatisum morte ad eorum Gelegia3 pervMeris, hi multo majorem ealamitatem invehant, et ea Sint, .guam fam habent, molestia longe moleδίiores: atatuis per hane praeδentem conatitutionem, ne ab iis, qui ducatis magistratus gerunt, vel deacriptionea, vel aliqua alia ptiblisi juris

Gereent, tale quod in δanetisaimas Ecclesias,vel earum immobilia, vel Antistitum cellas in eorum morte deinceps amplius innovetur; aed δi testati quidem moriantur Antistites, eorum voluntate, et Ordinasione Omnia flant, quod ad ea a tinet, quae in eorum cellis inveniuntur. Quod si foris etiam intestati decesserinι,Omnia quoque Iant,ut Sacro canonibus, es legibus videtur. AIqui iis viduarum Ecclesiarum immobilia nopedem quidem omnino immittat aliquis eae ducibus,vel als ustus aliis , ut dictum egi: aed neo quaelibet illino pars gummodoeumque adprehendetur, aed omnia a partibua ejusmodi Melesiarum in ipsis administrabuntur, quemadmodum de ea legitime, et eanonioe edictum est: donec acti et qui μει mortuos Antistisea in Getessas renunciati sunt, in regi onefuerint, et eorum administrationem adprehenderint I). Si

i) Dionysius Gotholiodus tutor Novellas constitutioncs imp - Morias , quas vulgavit in appendice ad Corpus duris Civilis Iom.

SEARCH

MENU NAVIGATION