장음표시 사용
541쪽
xandi temptis est. D leo vero audaeter qui aureos. argenteos. erecta, maximos . medioximo . minimos in eadem area nummos recondi non improbat, sed probat. nemini eum prudenti ita desipere v Ideri, quasi adulterinos interet veroa nummos nihil statuat discriminis, graves curtis non anteferat, qua drantem denario aequet.
Vilnam TE Oxorem. Vle Inlustria, qui bass. In aeription om collectionea plurimas pereurrIsit, ut praelationis TvAE pag. X. lego, Immo qui ex mai
vibus, qu s non viderIs pauena reperire me lud Iee non Iaetas, sed verissime aer ibis pag. CCLI. ut Ined Iias ex iis inseri pilones nobis producas, quae quum exseriberentur. In gehedasque primum referrentur, adhue exstiterunt nunc autem oeciderunt: quarum in tot lapidum literatorum mortis generihus quantus ali numerus, Helle est existimare. Cons. saxIi mrie. p. 4. fin. Quae in ΜVSEO TUO, quod adhue euraim tantum transire lἱ It, EpIstolis Epigraphicis reposti Isis, a Ingillatim me persequi si Iusseris, Ita Inorem TIBI geram. ut singulari epistola enucleate sim dicturus. quae utroque pollice probem, et de quibus, In prImis tibi brevitat Ia a ludiosior rem omnem antis explieate dixisse non videris, a TE dissentiendi causae supersint. Huie utern epistolae malo alia nunc quaedam adtexere, nullo, mlhI erecle, earpendi studIo. sed quia mira ab Antiquariorum PrincIpe, qui TV mihi ea, di,eetidi cupiditate sagro. Pag. 125, 3. Cum saxi titilua EX NADGLACE. ut ex mela ad TE II teris reeordor. collatus a me pridein eat, qui In Mur. 831 6. Neop/YLAX . seu MophYLAxIul. FORTvNA legitur, et variante nonnihil acriptura etiam NeooLAX.aeu A rof YLAX, seu tandem quoque Natij YLΑx expleri posset. Totum
hoc omisissem, nI I tertium γε DqDλακα, seu γυον me, leu πανου-γυκα, qui Custodiae causa ναυsi, serious, praepositus esset, mihi invenisse visus essem in
NAVI . III. AUG. scribendum, inquis, soria se erat NAVI. Novisu rius Triremi Atigiasto.' De di AVF. taeent indices TVI, eontenti pag. 497. eol. 3. dare: III. Augusto 419, 3. numeri salieni Ihu . in veros 5ὶ9. 3. reformandis. Pro NAVF. GorIus. qui primus edidit NAVE habet iocemque NAVE expressam addere lapidi pretium
Observat. v. TεσσαοακOsr. p. 611. 1ἱn. 11. S; in lapide esset NAVI, pro Integro ablativo, aeque cie ΝΑ Ε, aeeiperetur eommodissime, quo modo Nepos semel nnbes triremos 2. 2, 8. et ἐνικυις his noem triremem 10: 4: 1. et Io: 91 2. plene extulit. Adde Sanctium mihi Di a tr. p. 51. ei latum.
Si a TE datum N AVF. In lapide Ipso legator. quod sie a TE In margine
exteriore adpositum suadet. NAVF. sigiam interpretor, antea nondum visam vocIs integrae . in aliis Atiobus lapidibus. ut vidimus. lam inventae, NAVbio
III. AUG. ut Nisu/YLAX IlIl. FORTUA A. Si per V, non per o, in 125. 3. inelaum sutia et EX NAVFYLACE, de Templi cistode nunquam in mentem
542쪽
TlBI xen Iaset. neque Μuratorius 823. 7. quasi a te exeogitatum protulisset, unde et in s. Nur. 5. Neoptirlax, seu Templi euatos. 8 23, T. Cl. GOB lv M. qui in Μusei aut lapidibus hune postremum edidit Err. T. lli. p. 68. n. 97. . auspicor insolentia sigiae N AVF. deceptum, notlasimum .oeabulum NAVE ex lapide hoe auo malo exscripsisse. TvΑΕ eoti ieeturae N Avieniaritis obstare et hoc videtur, eilitia pro E aut F detritis I esset ibi,
uxoti cognomen desit, et ne νυ PHOEBI diiuellem haheat interpretatiouem. I male exscriptum pro E, etiam pro T, tu Pag. 275. LNam versu pensis mo IX. SCIX aie legi et interpungi EX Senatus Consulto EX, ovinia autem quae decliati aiu lutestari debeat:
eons. Misael Tvl 3ω , 7. et Coesil Antistiunt. Agriar. p. 108. Primum TE putas protul Isse. ab aliis saepius editum. Habet enim Gruietus 2oo , 5. lnGruteroque legi neaeius Fabrettua ipse imprudens his dedit, primo p. 656.
n..482. ex Biarserinis, deinde p. 675. n. 13. ex Vaticanis achedis, ab Invicem varie abeuntibus. Muratorius ter Iam editam ignorans, ex Comitemurasia dat. 472, 2. Adhuc MnIoasiae librorum nihil habeo, quantum Butem ex P. Burincinno ad Sueton. LI. cap. s. p. 25. h. mihi constat, Mal-vasIa Iu Cruiero seripsit non legi, quod Μuratorium ad investigandum tanto
negligetitiorem feeit. sed no Informi fragmento TUO. ut do alio a TE pag. 259. 5. humane notatus sum. multum adlaborem, redeo ad paginam TVAM CXXV., si tribus quod aiunt verbis dixero Pag. CXI. col. h. ioc. 5. F deitIium ex E a TE datu in esse in eognomine CN. DOΜιIιι ADIFC. pro ΛDIECtι. ut eat pet E in Fabr. p. 512. n. l65. ubi et Mur. cito. Nonne vehementer displieete debet in TVΟ lnd. nom. p. DV. eol. b. datus Cn. Domadius
Pag. 125, 4. In adnotatione ΤVA da Mur. 615, 4. aet Ibis. Vbi Gruterus 333, 9.
Pugnariam V habeat. Thesaurum Aluratorii habere me rum. Aut V post Pugnarum omittere, aut post mehartim addere Uxor vel Visens debuisses. Persia, addi in Murator Io: mehiartim nomen feminae, uι CIFceritim IV innitimi quae verba non a Cl. editore, aed a typographo prolata putas. Mane erga Nuratorium elementiam TUAM. qua erroris erubescendi eum absolvero niterIa, eulpam in innocentem transferens typograptium, nequeo
iudiciuin maritiae a Incerum in s ne pria f. pag. X. et xl. a TE latum. Num ergo ei Puchartim indici nominum Mutator lano Iulatum t3pograiahi inetitia dedit 7 Vt mollissime dieam, quicunque uolam Nut aiotii tulegiam semel
543쪽
perlegit. ΤΞeum Beere recusabIt. Vide qtiae eontra Muratorium in epistola ad Itil. BLAVREBVM pag. 9. 1 n. disputavi, quum ante omnia ioiam Mur torii adnotatione ii cum putis seulo, sidem reprehensionibus meis facturus adtulissem. Erga Muratorium nimis lenta, asperum hoc dedisis, netiariI lnae .lpi Ionem Grutero-Muratorianam legitimam non esse. QuId ita Τ Ε sch dis, inquis. orta, quam nemo vidit MNqravim. E achedarum auctoribua nemἱtiem utiqua in ullum c ro 30ου typum vidisse, unde Nobis sidos sty Eodem Iuro aeu iniurIa potius, sexcentenos lapides, ne minimum quidem νομί- κοι - τηδειον de se prodentes, multo minus in se habentes, ex γνηυι υν numero
Pag. 147, 2. MVRATORIO 1251, 8. ex TE danti et heIe pareIs. Repeto vere a TE
ad 1 47. q. dieia r Nomtis Thesntirtis r ferre Nerha ratis Antule, a d ea Ipsnnmun iam fenester. Quid enim Τ CARISSIME versus ultimi pro Pils SI ME ut eo idoneiur, versus tertii eonnexionem τῶν E et L ante laetinam adeo non pejuidit . ut NARC. ET nobis finxerit. pro MARCEL ... l. e. MARCELIMi , ut laetinam In Ver. IIIustr. Insc. n. s. vacuam, bete in Museo perito explevisit. M. Coneenetus 147. 2. in indIeo TVo pag. 505. eol. a. relatus est: praest si Isset, puto, M. Coneenet Ius Nareellinus 147. 2.
Cur en Im hominis eognomen nobis subtraxeris non exeogIto. Cognomen adire ninni a I adposuisses sorte et Conceneritis dedisses, ne sine caussa no-
meti genillillum non In IVS terminaretur. I enim sinale genti I i pro II de mors acet pittit . ut v. 5. PATRIMONI Itie Isum pro PATRIMONII. Ad eundem lapidem ossendit Nura totius, qui saxi TVI in indicibus aulabia tantum meminit: Μ. Coneenetus 1251, 8. praeterea, quod qufi et obrepserit nescimus: M. Coeenetus 3251. s. De v. 4. M. CONG. I TIAVs ex Mutatorio nihil intelligImus. TIBI ut ex leel Ione TVA explicata video, plaeuit M. Congius Iustini, quod non ianihil mIroe. In permutatione en Im literularum C et G tot exemplis, quot alia nulla. tertatissima CONGenerius pulchre procedere videtur, Iuvatque nonnihil. in monumento parvulo memoria CONCENNICIAE apud Mur. 1778. 12. Per mihi plae uti, quod erudii Issime notas. non Iam ad 85, 4. aed de muni ad 88, 2. Varum Naer Iol patrem minime iudieans, sed patrem dieium
qisod e tua stius tribus eiusdem nominibus uteretur. Ita interdum IVM DR dieitur ab alio eorundem nominum seniore. quamvis In eadem Inseriptione non memorato. distinguendus v. Fabr. p. 568. n. XXIV. Quum Vartis ροιεν iis explientu clIanus TIBI ait visus. ne temere pater et filius diversarum gentium suisse crederentur: patrem Nareellinum Coneenetiae gentia. filium Iustinum Congine suisse, non valde amo, eum CONG. Doci CONGitis, sed CON en ιιιι, nceepius rei hule medicetur optime: licet non neselamus, dat 1
544쪽
exempla patrum et IIberorum In d Iversis gentibus reeen aliarum, de quo in P. Epigr. agendi oceasio in Ilii tali, Tinique ad saxum ΤΟ Μ pag. 155. n. 7. Pag. 157, 1.
Adnoiailonem ad 156. 8. loeo non suo datam ad subsequentem Ingetl-ptionern pertinere recte notatum est. Sed quli quid id est adnotationis eiuditae de duobus utilus homInia praenominibus, in spongiam TIBl ineubui aet rectius, et qui in stid. p2g. 5O8. col. a. occurrit C. P. Niuuetus 157, 1. aie melius esset da ius, quantum mea quidem fert opin Io,
C. Minucius C. F. 157, s. nee non P. Minueius C. F. 157, 1. saxum enim totum ale rego: Coitis et PtihIA, MINUCIi Gli Fuia Pistrio NINUCIO. P.Mii Fitio AVO. Non opus est, ut SENTIi dtio, APER ET PHIL MENVS a TE aeque ae a me probati iterum In scenain reducantur. v. Mus. Tora 239, 3. seu Mur. ID2, 1. Ληo auo duo heIe saei uni Deis potes, quorum alteri paternum. alieti avlium sult praenomen. Furiae 4 .
NCCXVIIII. Numerum iam mastium . nee qui ei proximaret, nondum apparuisse scribis. Apparuerat vero, qui Tora longe excedἱt, N. CC MNI IIII. o Mur. 1357, 2. , pro quo, quod Mutatotius nescivit, Io Grut. 778. s. t si
N. CCCCC ill . et Mutatotius edit Iotie Gruieri secunda esset usua, Mol-ilientque Animadvertenda consuluisset, ab repetendo saxo abstinuisset manti m. Alios iitulos sepuleiales. magnis quoque numeris notatos, Nunc Non
addueo, quia me sulti paginam utiliuam iam procedere videntem longius
abdueerent, quain charta haec concederet.
Tora Sectinatenae .axum habebat Mur. 14 1, 7. ln nonnullis a TVlsleeilonibus haud dubie male variatis, et sinietis N. CCCX Illi. Quae auit in hi holavit, a T Is non dissidente longe autem, quod gaudeo, reeediiis ab Vraail aententia, qui Mori. Pataυ. p. 19. Dumeros eiusmodi de nummis in
monumenia erogatis explicaverat.
Finio. non ambigena, si limatissimum opus TV M, non eanta Nilot IeImore festinans. aed a capite ad calcem qui gus legam, ad quod faetendum
proxime accingar. uberrimo a me fruetus pereepturum esse. Festive ad 2 3. 4. Intringere, inquis, et interpretari non ita anne in ρromptu est, ne exscri- horis itiit et mnonre. Nullis sumptibus pepercisti, omnes itinerum molestias perpessus ea, ut ubique locorurn lapidea ipsos inquireres, oculata manu exseriberes. omnibus divulgares; quam ob tem aequum certe est maxImas TIBI gratias agi, et haberi semper: neque minores, quod lapidea haud paveos unus omnium eruditissime iti ierpretatus IntellIgere et alios eorundem generum nos doces. Vii narra longe pluribus ex heata doeitinae Tu AE epi g taphleae copia lucem. quam postulant, accendisses, et, quod alios stixia ineeum optasse praefationia TVAE pagina sexta lego, non singulas . sed digniores commentariis inlustrassea. adnotationibusque exornasses. Sed oti praeteritas quasdam obser attonea irasci malle, quam de adlat Is gratias agete
545쪽
piae ulum dueo. Forte Bohiliores quosdam titulos nullis Boi Ia a TΕ nobilitatos alibI nobis enueleahla. TV M in primis de Noris Romano iam Commentarium in rhartula invitatoria aerio promisaum. in ali nil vero tempus ob typographi elamores a TE pag. 487. relatos. dilatum. Doli. quaeso, uterarum antiquarum amatoribus diui Iua invidere.
ANGELO MARIAE CARDINALI QUIRINO
hianda non desἱderare vel ba satis novir TE lamen eruditae ani Iquitatis vindicem, et promum condum non dicere, non patitur veritas. 1 et κυινο-πικλυιον δυπιιια ΤΟ Μ, euius tr pum rite eum benignIssime communicasit. nemine morialium dignius erat, quam TE ianto Thesauri Dipiretiorum G viant pactono, ut mertio TIBI gratuler, mihi gaudeam. TIBI In primis quoque gratulabitur, albique gaudebit Praepositus, Floretillae auae decus et or- Danaenium, Ant. Fratie . CORIVS noster. Videor enim mihi v Idere, quanto illustriora et expressiora TvA in rem quoque antiquariam merita sint fututa, quum tantum laudis iis porro lam ait aecessurum ex DIpl)eho antiquo, Tecenter ex tenebria a TE in lucem produeto. De quo his me literis Tricum agere omnino deeet, at volo sa esse . quem Tu tne esse volutati. Lia i eeth Iheri circensos Inferiora eboria TVI docent, quam quae maxime. Omnium enim oculla alsiunt Circuin, io eoque medio Obellaeum magnum inter utrasque metas lia ut in utravis earum it ea obel ἱsci minorea ex una aurgant hasi, et circa liasee meias quadrigarIl eui i ibus seruntur celerrime, lique quattuor. Puto, quod quattuor olim erant agitatorum invictiones . colorum distinetione quadrifariam divisae: marinia, russata, auata, et et onera. vid. Cassiod. Voriar. III. 51. p. m. 118. Quod si aeripioribus Graecis posterio libus. atu Imperil demum orienta- Ila. sile, tuto adhiberetur . ex eeriisque eos auetoribus antiquIasimis in sua id aetipia derivasse eotia taret: harum invictioniam quattuor origo ad ipsum Romulum, Bomani impelli eonditorem primum, referri deberet. Id. Granie. Paschale pag. 11 n. D. et p. 112. B.: quo Cangli volumine egregio.
aeque ae wilthemii lihello, eatebam, quum mea de Areobitidi D spidi choaltero abhine anno operi Qv IRINIANO de dipi3eho B, ibit adiunxi
546쪽
TVvΜ quattuor quadrigatum C Ireensium vidisset, ex DIptFeliorum suorum
Leodiensia et Bituricensis, equis nonnisi duobus, quantum coegit, non Coti infecisset. Duo equos istos ad ludos Circenses spectate haud negem: ai Factionum numerum eosdem imminutum docero non facile dem. Malim ego quidem eetie duo Diptychorum Willheinianorum equos explicare ex his Setiatoris Variar. loe . et t. vel his: Equi .lestii orii, per quos Cir naitim miniseros missos dentinitant exi ros, Gio ri ρriaecursorins ω Iociliat similaratir.
In DIptyeho veronens I liidem duo eiusmodi equi spectantur, Mus Veron. pag. CXI.: quod Diptyelium non Consulis incerti, ut putabat edito. lnlustria, sed eiusdem Omn Ino Atia insit esse, euius duci Dipibetia dede, at willhemitia. ad TE, Eminent Isaime QYIRINE. Brixiam, nDicquam serr-nissimae Dei p. Venetae. almae matris TUAE, legationem Romanam susciperes, et ad Inl. Narehionem N AFFEIVM Vcronam, nunci superiore acti-pst, quum primum ad ine Museum eius esset adlatum. - Aedisela autem Dipt1ehi LeodIensis videntur esse stabula laetionum . . Vietor in IX. regione Vrhia, dicta Ciretis Ataminitis, posuit alnotitia IIII. factio m. Credibile est ut Romae, lia etiam Constantinopoli suisse laetio num atabula, quae hie duo sunt, sorte quod duae essent ianium factiones, ut supra dictum. V MILTu. p. 25. Nonne vel Vletoria loeus ab I p o Wili hemio datus quattuor Romae factiones supersulsae testatur 7 Τ - autem Dipt3ehum Roman I aeu Oecidentalis consulis esse deinceps videbimus. Constantinopoli aliter rem se potuisse habere possum concedere, et duo aediseia de duarum tantummodo Tactionum, Pras Inae et Venetae. atabulia explieantem tanto isellius sero, quod Uiltheiniana Dἱpt1eha Anastasii a. Cil. 517. eonsulis sint Constantinopol Itatil, non Romani. Iuvat hanc conia ieeiti iam csronieon Prischiati, quod a. Cti. 552. seditionem Constant Inopolitanam reserena iactionum nonnisi duarum, Prasinae et Venetae, facit meniationem pag. 336. C. Ad quem annum In noi Is stiIs Canglus pag. 595. extr. aniIquum adfert lapidem . quem , inquit ningero descruemus, quia deest via I Gru tertinae Mane vero 7 primum pro titio Gesare BULENCERO Iesulta. II-νumn BULLINGERUM nominat, sacrorum Ecclesiae Tuticensis Antistitemaeeundum, Huldriel ZWINGLII suecessorem. cotis. Clerc. BisI. chois. T. VI. p. 25 l. et P. Burmanni Caecit. menteur p. 224. Deinde ignorare Cangitis non debebat, Buten gerianum lapidem iam suisse apud Crui. 558. 2. in notulaque edit. Grnt. Amstet. reeie Antingerus de Circo Romano addueitur. Dipt ehon TvVM Occideo talia, non Orientalis Consulia esse, quae in summo Diptrcho restant literae . docentr
quod ubi primum , Idi, statim putavi integre legendum esse I. MPADIORUM. ad antiumque Christi 53o., qui ambo consules in oeeidente habuit, nos dii iamblitor: quia in Fasiorum. veterum libris, Lia raditis e nsul nullus Oeeu rit, nisi quo anno die tum modo est. Orestis collega et quique Lampndii olorestis eonsula ium excipiebaut antii duo. Cii. 551. et 552., quod auos sibi eousules ordinarios neque Constantinopoli neque Bomae hahchant, notis Iot-
547쪽
multa post eonis Itim Lampadia et Orestis notati sunt, et quidem avn. Cil 55t. -λωo Pori constititiam eortim, et ann. Cti 532. iterum Hse eOnstitietim eortim. unde etiam in aliquot lapidibus prisela, ad hosee tres annoa adlIgandia, supersunt huius consulatus, horumque postconsulatuum, Lam- palati et Orestis, memoriae. Quid i quod et annum ChrIsil 533. eadem numerandi ratione, tertium post eonfiatiliam Lampadii et Orestis In Oeeldente insigniri continuatum esse, doctissimus ΜAFFEIVS, quo nemo aetatis nostrae peritius lapidea antiquos interpretatus est, et utinam plures interpretaretur, se palmum p tavit docere posse. Mns. Veron. 180, 5. s
-Νoxa formula hele habetur, quae Urbanum presbyterum depositum doeet sub die VI nonarum Octobrium post constititiam itertim atque iterum Lampadii et Orestis; hoe est anno DXXXIII, ut addita indictio undeeIma se extra dat talionem ponit. Fastorum auctores hoc anno Iusi in Ianum alne , collega Consulem exhibent; sed marmor nostrum perspIcue docet, in I taliavi subsignata aliter fuisse monumenta ' Haec inlustris Marehlo: quem miroe ad marmoria aut verba VI. NONAS. OCTOB. animum aerio non advertisse: sellieet a. Cii 553. undecimam Indiei Iouem mense Augusto finitam, et dum deelmam ah eiusdem anni mense septemhri Iam coeptam esse. VId. Em.
pliel ITeram, ut extra duhitationem ponit versus ultimus IND. XI., quae R. Chr. 532. menae oetobri omnino procedehat. non amplius decima. An rudia marmoraritia Prerum A QUE I rertim dedIt, quia non unum tantum. sed duo eonsules eollegas erat Ineisurus' An auspicabimur, quadratallum hune non Mareellini, aed VletoYIa more annos posteonsulatuum lia avpp ta Isae, ut Ipsum eonaula tua gesti annum adnurnerarit 3 Post Consuratum itertim virque iterum Lampadii et Orestis. id est, ut Vletoe extulit, poste stilatum Lampadii et Orestis anno tertior qui annua In Nareellino Comite IND. X. idem PC. Lampadii et Orosiis coss. aeriptus, utilose item habet pro uertim o ut emendat Mallelus In mo. Verip. 180, h. ante med. et ante eum alii: in hisque Retandus Trivior. p. 7o .
548쪽
ihIdem e vestigio de more vIetorIa a MarcellInI more annos post consula tuum numerandi diverso agens, nec non monens, annos duci 531. et 552. ανι aiat. Do in Alexandrino aeti Paschali Chronico si e signari, ae si Lampaditis et Olestea consulatus tres continuos ges issent: 53o. In M. II. m. Aratiari: ίου καὶ horon. 551. INA. O. T r. Irati παι ιυυ καὶ Dor Irtio ro β.552. IAM. I. 36. A aiaδίου κti hortiti io r. Duae eonira NAFFEIVM debui disputare, inlustramur et eonfirma nitit ex alia etiam inseriptione, quae primum a Fabr. p. 757. num. 651. pro diaeta. d. ἱtide in praeelato opere Doniano Class. XX. num. 25. p. 529. repetita est eum hae GORII nostri adnotat Iuneula: - Aliqudini ulum inemen, da iam produxit Fabret tua Irascr. Ani. cap. N. n. 631. ide et Belandi, Rarios Confragares pag. 703.V Deest in Fabretio voetita prima MIC. Vtii Fabeetius OB l . . id est Blu, Donius habet On . I., i. e. mn m l. binam aut Il. vel III.; naua unita is reliciae sorte iunetae erant aliae, inversu marmoris quarto extremo abruptae.
Naud infrequens est vocabulum sorae sine adspitallone aerIptum. iii prImla In titulis Christianorum, ut OBAS I in eo. quem. quod ad rem nostram tanto inagia facit, in exemplis horarum etiam in aenum et Iiaphiis enumetatarum adfert Fabr. p. 182. n. 59o. et ut ineditum hol et Nur. ad a. Chr. 4O2. T. I. p. 398. loe. 1.) ob eonsulatum Honorii Augusti qui citum: quum lamen typus Iste Mutatorianus . magiώque Fabreti In iis . Osteudeto videntitur, post V. unam atque item niteram unitatem ni se istam, adeo quot titilum quinto Nonorii eonsulatu seriorem ex se. ciuitis in Fa tIs au Is in ecti uinclatidus bene ipsam, ni fallor, caussam habuit, quod, cui r: nolit eoia su latui eum adl Igaret, nescichat. Eadent τις orne oti hograph Ia Interdum quo ane In tu intilis ei liti; ium.
velatis elepiaei qua ituor habentur rIter seitem ranuis ego iam ficti per me Nunc rapior tenesris. et texit OAEU Intis. Desine soror me iam ser smuul. . me etiam mtitiis rexutis On A ttitit. Post mo sI legeretur inlaetim, aut at Ia si adskrretur medieItio, hexa meter posterior staret, quem uno pede Claudieare ex marmorarἱέ itieutIn oti aervat MVRATORI Us: at de initio prioris hexametri, iamίum pro Vondecimale habenita, neglexit monere. Saxum Fabreti Ino-DOnianum eta I Iae uncisum sit. ad implendum lameneat saeillimum, et a Bimat do in Mur. Protig. pag. 125. E. ticio modo iecie
V. V. C. E. suppletum, sed etiam optime ad a. Cii 552. in adlignium, quod anno illo. post Conaulatum Lampadii et orestis secundo, pridie Idut Decembeea. ludieiio Vndecima deeurtebat, a Septembri eiusdem antii numerari eoepta.
549쪽
Hoc Fabreui re Donii saxum recoquit ceu ineditum Mur. 422, 5. ex Petro Saxis. Puta ex eius Ponti is Arelatensi, quod ob miram librixaritatem ex editione Aquis Sextiis 162D, 4. vulgata accurate recusurn ea in Io. Burchardi MENCKENII Scriptoribus rerum Germanicarum, praecipue Saxonicarum, Lips. 1728. Fol. Tomo I. loco V. pag. 107-579. In volumine hoe Menckeuiano pag. 167. B. sic exhibetur, se ulcralis inscri tio I haumastae, e ruderthus his annis Proxime elusia eruta, quas talia est:
INDICTIONE. NMA ITERUM POST LAMPADI. ET. ORES:
mutasse in OBI, versum quo qusnium eum tribus aequentibus eundem de auo ita explesse. ut, quae in Saxii libro aderant lacunae, in Mutatorii Thmaauro nullae appareant. SI SAXII t1pus In Meneventano Tomo accurate recusus est, versum quintum aie integrahimus:
tamen, ni fallor. GDroarn, de lacunula In It Io veritia quinti tuto eredi possit, ut ibi Fabretii et Donii typi ante SVB quidquam exeld Isae non indientit, id tamen exemplis d scimus, tritissimam a Iglam D posit. Interdum ineidi omissam esse, v. gr. Fabr. p. 759. num. 645.: quod monendum duxi, ne ro, OBIit, at Duosita exeludatur, opus esse existimetur: ne nunc dicam diem ohitus aeu mortIa eundem diei depositionia non fuisse, ut quidam
putarunt, non observantes, deposiιionem seu sepulturam uno aut altero die post mortem esse saetam.
Bene Muratorius saxum SAXII Arelatenae retulit ad a. Cil 532. Coeltiavero in sua MDOtatiuncula, quam supra vidimus, iussit videri Relandi stos p. 7o3., id est ad a. Chr. 551 . , seu primum post Consulattim Lvi adii et Orestia. ad quem quidem certe annum Belandus pag. 7O5. ea tr. 7os. init. lineo habet: -Fah rei ius Inseripli. pag. 757. POST . . . LAMPADI. ET. REs ... V. V. C. C. sed piose elo non deeebat Belandum omittere τὴITER M ante PosΤ. ne de menae dieam Deeembri, et indietione Ni., quae Omnia atque singula Belandum, InseripiIonem Fabreitinam ad a. Chr. 552. certissime reserendam esse, doeuissent. GOBIVS io Doniano indἱee suo consulatiis V. C. 1282. P. C. 5 n.
- LAMPADIVA Er CRESTES COS... XX. 25. 72. ia XX. 1no. P. C. eiusdem XX. ηOL
550쪽
po trema haee linea XX. 1m. P. C. OAMem XX O l. loco vero mota ad VOLUSIAΝvs Cos. eat retrahenda. De XX, 25. antis dictum ad a. Chr.532. pertinere: idemque dicendum de XX. 72. p. 55'. nain a te desinit tITERUM P. C. LAIll ADI. ΕΤ. ORESTIS. V. V. C. C. CONSS. R Iandus ad a. Chr. 55 .. qtia dixi pagina Ios. . sic pergite Ex eorpore inessito in eripilonum Nar quardi Cudii P. C. LAMPADI. Erio ORESTIS. V V. CC. CoΝM.' Inser Iptionea ex Ars. C Iano depromptas
Relandus Fari. p. 7. aeceptag refert utro elati in rep. llieraria nomInis Francisco HESSELIO, qui eas lam tum parabat edoth, et multos post annos tandem ei lidit: ex editoque Inaetipitonum Gudianarum Onlagmate 37s. 4. in se tipi Ionem. cuius ultimam tantum pari Iculam dederat Belandus, eandem Donianae XX, 72. esse uidi, eade inque Opeta cognovi, male et hanc Belanduin ad a. Chr. 551. adtulisse, iterum omissa voee ITER .m ante P. C. LAMPADI; quo nomine notatus merito eat ah IIesselἱo In indice Gudiano 22. seu Consulum, pag. LXvI. a. lin. 6. ., Lampadius et Orestes v. CC MI71, 4. IIIAd norandum es . Iter DC. Lampad I et Oreatis v v. onas. Niam iter, soc est, Iterum, non video in Fasila Relanditisa animia ,, adversum J V Mane Gudiano-Doniana in In erIpt Ionem ex DODIo repetitam Nuratorius 422, 5. retulit ad a. Chr. 532. , ad quem eam annum haud dubium est referri debere. Sed a saxis eonsulat Ibua Lampadii et Orestis ad eorundem dIphyeba ut pergam, nonduin aum oblitus, quam DIplyelit Orestis epigraphen mecum communieat it praestanitas Iinus Antiquarius, CORIVS noster, operis mei.
Tv IS edIii AVSPIClIS, pagitia CLXXXV . Cuius ego diptyehi praestan iam hane esse dixi pag. CLXXXVIIII., quod ORESTI s. eum Lampadio n.
Chr. 55o. Constitia, nomina priora tria antea ignorata nos edoceat,
ViInam TUUM. Eminent Iaalme Qv IRINE, DIptyehum alterius eiusdem anni Conaulia, LAMPΛDII, nomina notiis onati Ia servasseti Ita enim demum seret, ut schemus, in LAMPADII nominibus nomen P STvNI ,el DO STVMi I an quoque suisset: quod adhuc cogimur nescire, lieet Fasiorumae ii piores reeetitissimi. Alinet ciueenius. Relandua. Muratorius auctum hoe POSTVMI nomine LAMPADIVM extulerint: Illa Post Ium Lampadium. hi mittimum LampadIram voeantes. POSTVMI nomine Lampaditia hie prImum diei eoeptus eat a Panu Inior in euitia Farila editionis Venetae 1557. pag. 155. par eonsulum a Chr. 55αale oecurrit.
at in eiusdam editionis Indiee eonsulum Lampa itis, V. C. praenomine Postumius legii ur. In altera, quam nuper mihi emi, Pan. Inianorum FastOtum editione. Veneta quoque, 558. libro III. pag. 65. eonsulea a. Chr. 55o. bla nominibus sunt aeriptI, Postumus Lampadius v. CFl. Orestes V. C