Elogia ducum. regum. interregum qui. Boemis. praefuerunt authore. Iulio. Solimano Societ. Iesu

발행: 1629년

분량: 128페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

Unice laus,ob mertiam Pigri cognomen adepti , huc in

nis Boemi Regni coronam a Patre: Imperii ii ignie decinnium quintum agens annum, a Septemviris accepit. Vrin illo

rupti , vix illo Gudelior; adeo

vitiam sit milia stu feruere, eosdemq; esse Nerones, quos discrimine Diror agit in caedes, & amor inith pru : Oh oui inter caenam prosicriptiones dictant, M pellici post ponum imperia In Oinnem turpitudinem abiectus lectissimaemoni 2 non tulit, sacerdotemq; sanctissimum in Moldavais

proiecit, quia maluerat sacramentum servare, quam ea aperi re, quae a Regina, animum expiante, acceperat. tiae mancipium, lateri affixum carnificem semper habebat, I quam laetio , quam cum Cituum, Procerumq; sanguinetampatrem tuum sic carnificem appellabat intueretur. At q=Germani, neq; Boemi diu tantum dedecus tulerunt. Illi quia m Pontifice Romano annuente, Imperium inepto abrogarunt; ni Π'farium carcere clamnarunt, a quo tamen bis erupit, ingentim pdamno. Monstra ossi sub Principe, monstra duo apparuere. inania Bonabar A, militaris virtutis, corporumq; exitium '

Bocinia Ioannem HusTum, Religionis labem, b Mixivom p

ciem tulit. Hic, erroris Magister, contractum ex Niclefivenenum in Boemoriam animos effudit. Hoc vero, ut reii lx ligente Veiiceilao, tanta pestis incrementa secit, ut vi

in ndi II. Caesaris pietata malo medeatur. Excessi

Religionis documeneum, apoplexia tactus, a Deo, o RGentibus. Huctui .

102쪽

SIGIS MUNDUS

IMPERATOR

BOEMORUM REX XL

Erram ald curent, Regno rum s iura, Tucri .. Te caelum, o superum caelica iura decet, ' o iterum cae is tentat terrae impia proles. Ascelera hic, fulmen tu, Ioue maior, age.

in cineres abeantpestes. Licet obstrepat Ansem λου tamen est hybas igne perire n a

stetis

103쪽

Igismundus, Caroli IV. ex Elisabetha Filius, post Ver cessaum, Regnii caepit, dignissimus, qui in longe alia tempora incideret, quam in ea, quibus sceleri licere omnia damnata Hussitarum superstitio volebat. Puer adhuc a Ρarente Marchia Brandeburgica donatus est, M a Ludovico, socero, PannoniaeRegnum dotare, cum Maria Vxore accepit. Imperium ipse sibi dedit,insolito ad eam diem suifragio; Rogatus enim in Comitijs, quem dignissi iam Imperio censeret, se ipsum nominavit, cςteris non distentientibus. A debat intestinis Humitarum in Catholicos odijs, eo ti pore, Boemia, & pulcherrimum Regnum, suis praecipue manisus, miseras

dum in modum lacerabatur. Nullum monstrum aeque humanum sanguinem sitit, ac haeresis. Sigi mandus tentavit plurima, ut a ruina Regnum continerer, sed nec blanditjs, nec minis deplorata ingenia sanavis. Bella meliore causa egit, quam ibi tuna. Ad Nicopolim tum Baia Zeto confligens, fugientibus vano terrore Hi garis,uictus: a Zisca Hussitaru Duce saepius fugatus est. Caeter im,pbus in paucis, insigne in Christianum orbem contulit beneficium Vniversim fere Europam peragravit, ut Christianae Reipub Patres Constantiam adduceret Quo in Concilio pestiserum ioblatum est scisina , Martino V. communi omnium consensu, Pontifice creato. Eodem Patrum conventu, iussi de Haeresi causam dicere I annes Hus, & Hieronymus Pragensis, in errore pertinaces igne da mnati perieruui. Non dissimilem Operam Basileensi conventui

praestabat Sigisnundus ; sed Philippi Vice comitis fraude, corru'

tos Patres in Pontificem lascivire cum audisset, antequam convcimtus ille monstitam pareret, ab eius tutela destitit, insigni laude pie tatis. Excessit, semina cum fama liberalitatis, adversus omnes, eo Q ultimis, quos A pietas, & sapientia ex libet a vulgo

104쪽

ALBERTUS

IMPERATOR

BOEMORUM REX XII

Vir es, longos sBoemi et , ' Vix tibi concessum, quenirapit atra dicim c poterat mi is Regnum di seruere curis, Aelligio poterat quo redjor Duce. e stuperis aliter visum. Si aut o ine μ' properat tempore adesesalus.

105쪽

oeia o m Pro rum si fragia, &'prema sirismundi Caesaris lutitas Albertum, Generunt, Austriae oucem , hoe, naiae praeficiunt. Virtutem ambiunt honores, quos illa seipsa contenta negligit, sim i ctu . Brevissimo tempore b Alber ii virtuis. Hungaria: ,. emiae, In erij coronae desus acceperrunt. E caelo delapsus aderige dam' collapsam in Boemia Reli, gionem hic videbatur, &boni omnes spei suae securitatem in hoc sitam esse arbitrabantur: sed caducum est, quidquid humanitati, suo pondere in casum properanti innititur. Vix secundum ege-xat in corona annum, & moriens Boemiae faelicitatem abrimit, quam sapientissima moderatione inchoaverat. Regni possesimonem cum aἀiret, Hussiticae factionis consilia infregit, & Tabori tarum gnimos, praeteritis sub Lisca victorijs, elatos, virtutis opini orae verius, quam militum robore, prostravis. Principis optimi mortem funestus cometa praecessit, eandemq; ipse ar sui

. b.

106쪽

ά ories Letuoni R I micat 'aurea Morti proximus, ab G siti decora j n. - Incipe missa tuos facerave oemia crines , ii e gemis ad car, c V as pulchra Ducis. Scinde comam. Hoc siit Regis. coma sicissis tributum,

Hoc dolor e tanto funere natus, a at. Alberto

107쪽

Iia, nascitur Ladinaus, Paternaruni virtutum imago abs tutis ima. Quartum agebat in cunis mensem, cum Hungariae nam accepit, urgente matre dignitatem fili j ; adeo morae orianis ii patiens amor est. Boemiae Regnum, ea aetate, accepit, qua vi' iis praemium, non sortianae munus, potuit corona videri. Liberalitatis studium, supra quam aetas caperet, in illo emicuit. Sexennis, militi cicatrices ostentanti, Miletensae a Turcarum impetu Hungariae praemium exposcenti,paucos, ouos a Friderici, Tutoris famulo nummos extorsit, illico dedit; addens Tutoris in potestate misitum dare quod posset, non quod vellet.' Liberalitas animi virtus est, nec tenuitate muneris imminuitur. Verae Religionis acerrimus defensor adduci nunquam potuit, ut haereticae superstitionis ministros sereno vultu aspiceret. Res secundae tantam Relione exceperunt. Illo Hungariae Rege, compressus est ad Taurianum Turcarum impetus, qui, Mahometo Duce, expugnata Constantinopoli, univci fana jam Europam spe devoraverant. Septimum supra decimum agebat Ladi laus annum, cum de tradenda illi in matrimonium Margaretha, Caroli Galliarum Regis filia, actum est. Irrita cecidere omnia, repentina fere morte, adolescente Rege sublato, nee sine suspicione veneni, quod haeretici propinassent.

Nihil in illo ad Regiam dignitatem defuit, ne corporis quidςi

legantia. Comam auream plane habuit: moriturus amputari iussit, ne fulgor ille animum excaecaret. Ultima eius vox semper laudabitur. Podiebradio, Regni Gubernatori, Regnum cum commen' daret ; extremum, inquit, hoe in me beneficium confer Geor Aequus in omnes, viduas, ac pupili ri tuere. Ego sic vixi, ur caeli mihi negandum non putem. Tu cave a meis vestiga s ne denec

Haec ipse. Hominibus inflicta poena haec est, ut nihil prarularus'

diu apud illos manear

108쪽

PODIE BRADIVS .

BOEMORUM REX XIV.

hominum poenas, o damna. sonorum

Nullis diu terris vena benigna fuit. Excedit Letenis selio Rex optimus; Huius, tractet Regni sieptra, nefanda manus. is dolor. Vispinis cresiat Panliurus acutis, Candida funesis lilia turbrnetis.

. Os Nunquam

109쪽

l Vnquam plures, aut tantiores Regi una eam si atos vidit, quam Liassim mortuo. Ne exter is alicui

suam deberet incolumitatem Boemia, domestico propemodum pesdenda commissa est. Georgius Podiebradius, ex Boemis Procoribus Regiiκm tulit. Aessitarum veneno insectus, coronam te sitime acceptile ut videretur , populosq; ad Sacramentum adigeret, pestiterum dogma, quod corde fovebat, ore execratus est, seq; Romanae Religionis sere tutorem, ac vindicem, iure iurando spopondit. His artibus deceptus, cum in illius electionem Romanu, Pontifex Ῥnsensi et, homo, sinulandii ac dissimulandi seber egregius, personant deposuit, & ingratus, ac periurus Romanam fidem

oppugnavit, quam, Regni ut potiretur, imploraverat. Saepe a Pol tifice Maximo frustra de officio monitus, quem Patrem contempsit, iudicem passus est. Paulus II. solenni inusta nota Regnum lia , retico abroga vit. Perpetuis, hoc Prince, bellis Boemia attrita est silesia, 'sona via, Lutatia, emiaeq; Civitates nonnullae haereti cum Regem non patrobantur. Matthias Hungarorum Rex Ponti- fidis sententiam armis propugnabat. Nec mitius egissent in trans

fugam Germani Principes, nisi illo, pessimis artibus, eorum vires fregillet. Seditiones, ac discordias intersu pectos. sibi Dynastas excitavit, & aliena ruina prospexit incolumitati sitae. Christianani in Boem a fidem fere oppreinit, & tamen, tanquam Religionis Assertori in Tainensi temploHussitae statuamΡ ae Georgio dedicarunt. Ninaquam desunt, quos stul niae favis delectici stetit dedecus illud ad Annum M: TM. XXVII. quo tandem, ex senatus consulto, Sacrilegi hominis deiecta statua, eodem loco Ferdinat, di II. Religione m Boemia restituta semper praedicaudi, simul.

110쪽

Regis Mores, ὀ larga

Dextera, is o caeci nefa corda dolumis terram rexere pares, cum candida et trius: Incoleret, visio non prohibente, Flum. Reddiderat terris caelum sicla aurea, Re 'Vidissicives, i probi Vare . . .

SEARCH

MENU NAVIGATION