장음표시 사용
71쪽
SObeslaus, eius nomini, II. , a Fratre acceptum regnum humano sanguiae infecit. Vix sceptrum tractabat, & pugionem strinxit in Priadae Praefectum, a quo durius se olim habitum incarcere quereba ur. Praeceps vindicta non caruit infamia : non pol
iilla sibi temperare, quin regias manus famuli sanguine macularet. Caeterum ubi resedit ira, facti paenitentia tactus, Epis copi gehibus publice aduolutus scelus defleuit. Lachyma nihil citius arescit, Mi vpe quos ira solet perstringere, excaecat ambitio. 'Sobeslaus sceleri scelus paulo post addidit, eo gravius, quo turpius. Emericus Hungaroruna Rex, ab Andrea fratre in regni discrimen vocabatur. Ad Sobestatim confugiens petijt, ut illius ope ad Caesarem, quem appellarat, securus iret. Sobeslaus humani, diviniq; juris o litus Regem, hospitem, supplicem, innocentem vincit,& captivum mittit Andreae, cuius familiaritatem ambiebat. Quam familiaria humanitati vitia fecimus ξ illis conciliantibus amicitias inimus. Rem aeque, ac debuit, grauiter tulit Caesar, & Sobestatim ad causam dicendam accersitum, & nequicquam morbum causantem, re
gni jure, M authoritate exuit, substituto Friderico, Vladistat Regis
II. filio. Hinc atrox Fridericum inter, & Sobestatim bellum exar sit. Totis viribus ad Pragae maenia pugnatum est. Anceps erat fortuna belli, cum Elisabetha, Friderici uxor, quae pugnam spectabat, manibus ad caelum sublatis sic precata fertur. Christe, coniugem serua, Sc victorem restitue. In ipso pugnae loco templum tibi, ac pauperibus hospitium, quod posteris sit monimentum, tua praesen tiope seruatum esse regnum, Voveo. Annuit Numen precibus.
Fugato hoste, suis ipsemet manibus Fridericus vulnus inflixit Sobe-slao, qui semivivus pugnae subtractus, non ita multo post perijro memorandum violati hospitij documentum.
72쪽
iterum cecinere tubae e cui gloria pungit Corda, Palestinis desinat arma plagis. Coge tuos in hesia,potens Friderise, Boemos, Et pia Chrissiadum, milite, vota iuva- . Ville idest unum hesium. Certamine sacro
Et vicit e bonum est, ueperinle iuvat.
73쪽
stri Ridericus, non malus Princeps, aliena culpamemorum ori una incurrit. AErario Hermanos homines prafecerat. Hi in exigendis vectigalibus violenti, Plebis animos in Principem c
cicarunt. Accessit et alius odio fomes. Publicum munus Grinano homihi, Boemis praelecitis, demandavit. Id vero grauius Boen MNobilitati visum est, quam ferri aut posset, aut deberet. Itaq; Ra'tisbonam ad comitia profectum iubent Principem exulare, & Conradum, Olomuli j Marchionem, vocant adibitum. Malus consiliarius est animus perturbatus. Timori, ac dolori raro credendum est , amori atq; irae nunquam. Amantes, & irati plura sibi semper pollicentur, quam pollini. Pericula verius non vident, quam con temnant. Boemi non multo post consilium suum damnarunt, cOD cti Caesarianis minis abrogare, quod indignatione de reverant Q are Conrado dimisIo, iterum Sacramentum dixere Friderico. Nec tamen haec tempestas potuit sine humano sanguine componi.' Novas in dies turbas molictatur Conradus. Quarc a Friderico Priminatas, Frater natu minor, ad hominis ferociam infringendam destinatur. Ad Ludomisium commilium est praelium, in quo potuiς Conradus opprimi, nisi Fridericus invictum, saevire victorem Ve- tuismet. Subinde mentito tabellari j habitu ad se venientem Couin- dum humaniter excepit, iniuriarum venia amice data. Eodem ferme tempore a Clemente III. Pont: Max: sacrum bellum indictum est. Cum prima orbis Christiani capita in Syriam transmitterent,
Fridericus, suis copijs eodem Conrado praefecto, Christiano un
74쪽
Cora din iacet hic. Augusti iura tueri
. Dum cupit, infesta carpitur ipse lue. ω ius haud alio periisset tempore. Amici
Commoda cum abat, cum fera mora rapuis
75쪽
TEr im sacrurn bellum, tanti Christianorum principiant
stu ijs susceptum, plus terroris, qVam damni barbaris hiati lit. Friderico C. es)re in expeditione mortuo: Philippo Galliae, dc Richardo Angliae Regibus dissidentibus, tantum non cum igno
minia discessum est. Conradus certe Boemas, ac Moravas corias ita laceras reduxit, ut non immerito Boemiam intrans, & extincto Fride leo substitutum se a Boemis audiens exclamarit: ex naufragio emersimus in Regnum. Sub haec Romano Imperio pro Friderico Patre potitus Henricus IV. ingentem in Italiam traduxit exercitum, utri usq; Sicilia: Regnum dotale recepturus: Rogatus adesse Caesari Conradus diu dubitavit, iret ne ipsemet, an per alium auxilia transmitteret 8 Vicit demum novi Caesaris demerendi desiderium. Ergo Boemiae praefecto Henrico, Pragensi Episcopo, in Campaniam cum Caesare pervenit. Neapolim, quam Tancredus totis viribus tuendam susceperat, Caesar dum oppugnat, exorta, in castris lueConradus extinquitur, nulla re, nisi bis ducto inligite,& ne feliciter quidem, memorabilis. Boemi suo hoc Ρrincipi amoris testimonium dedere. Quem vivum in Italiam sequii fuerant, extinctum Prasam retulerunt, sistentii luctu, sepulcro inferendum.
76쪽
0 G tibi stat quanti Regnum libaret Tenebris o quibus, imper' quam breue lumen emis Tertia te Regem proste Bit Cynthia, quarta
Te videtinclusum carcere, ferre nc em
n pereat quis sic rea petit. Dementia mentes ae rapiti exitium quaerimus Imperio. R , Vence
77쪽
Eneemus mundus, Sobedai senioris fissus, contra primi
scium, Frid ici Interregis fratrem, adnitente Henrico, Episcopoe Rragenii, principatum obtinuit. Verlim albeno fauore pariuna, suo timore amissit. Prim istius, lecta iuvenum manu stimpatus, Pragam tentaturus, advenerat; Interrex, ante pugnamabi uis armis , clam se certamini, & urbi subduxit. Caesarem hie dum appellat, ille Praga potitur. Subinde repetebae Uencestatis solii Vox quo Primitaum Caesaris minae deturbarant. Sed ab Alberto, Lutitiae Marchione, qui Primiliai partes sequebatur, comprehensus, carceriq; addictus, brevi aenimnis contabuit. Tanti huic tri emestris Regni ussera stetit.
78쪽
OVam reliqui ensem, amlit te purpura : tellus . C avolis, invito supplicat aula tibi
Sceptra fugis, meritos Hu contendis honori, , Et prece vix populi Regna, coactin, adisi Virtuti blanditur honori conscia virtus
sui, praeter se, petit illa nihil i
79쪽
pus, vacuo Solio c0mitia indixit, in quibus, sum Spiti ei. pupilli causam agit, ipse a BocmisDux est acclamatus. Diuhonorem a se removere conatus, xit desiderium tam boni Principgis; adeo omnes Imperio di/num existimanr, qui potesti imperiumrespuero. Administrationem a concordiae cura aggressus, dis re in Boemia Dynastas conciliavit, scripto milite, qui contunaaces in officio contineret. Nec sat gabuit domi turbas cauere, foris etiam quietem quaesivit, icto c9m Emerico Hungarorum Rege scedere. Posthyo Petrum titulo Sanctae 'lariae in Via lata Cardinalem a Q-Iestino III. Pont: Max: in Boemiam legatum pro dignitate excepit, cblIatoq; cum illo itudio collapsam Clericorum disciplinam 'restituit. H aec agente gravis morbus invasit, quo cum premeretur, ad se accersitis Bocmis Proceribus Principatu se voluet abdicare. Ea vox a circumstantibus lachrymas extorni,clamatumq;ab omnibus est, ne filios Parente ante horam orbaret. Nec stetit hic Boe- morum in Principem amor: sumptis armis Primissatim, audita Henrici aegrit indine, Regnum assectantem Boemia extrudunt, &Vladi statim Fratrem in praevio captum carceri addicunt, ne novis rumoribus optimi Principis quietem turbet. Omni adepto hon re gloriosior fuit haec Henrici de Principatu deponendo voluntas. Nunquam ita gloriosa regnasset, si ad mortem usq; regnare volui siet. Accessi & aliud ad laudis incrementum. Annona labinrabat Boemia. Henricus privata pecunia frumentum cocinit, ε largitiones in egenos facere instituit. Nemo tam cari Principis vitam, suae jacturii non seruasset. Hrae tamen, quo Medicorum con
80쪽
D E Fratris decori eos. si primit hcstis, A mise miserum Retas ninsimis es tua.
Exulti, ut cernis suasorem, of in Urum . ,
uis, s Fratris sed iam, se iubes Osacinus p Regnum perffepe sicissius habere; Fanum a se virtus cedere fla potest