Elogia ducum. regum. interregum qui. Boemis. praefuerunt authore. Iulio. Solimano Societ. Iesu

21쪽

HVne humanitas, id elementia sibi finxerant. B lam

a Pacente haeres csim accepissiet, in administrationis partem Vratillatim Fratrem accersivit, noluitq; solus regnare, cum pqsset. Verus arnor ataustias non habet: et amor si velit, etiam Regnum capit .duos. Tanta Fratrum concordia docuit cives a Principe non dissentire. Vix unquam Memorum volunt tes cum Principis studijs sic conspirarunt; cum quemq; ab eo pu- deret discrepare, cui potior fuerat fraterna concordia, quam su- prema etiam in fratrem authoritas. Hoc Duce illatum taeniis a Carolo Magno bellum resertur, victisq; tributum indictio, a quo Boenios Otho primus Caesar absoluit. Eodem regnante, inteῖros duos menses, rapidis smi turbines Boemiam exagitarunt: Agros prostrata segete, sylvas evulsis arboribus, urbes aedificijs deiectis

tunestarunt. Accessit miseriae cumulus, ex molarum ruina, pani

penuria. Pijssimus Dux subditorum populorum dam'a tion gra' vius tulit, quam sublevavit liberalius. Molae ex aerario restitutae: civibus, ex eodem data pecunia, pro damni modo subuentum est

Itaq; Ciuium calamitas versa est in gloriam Principis. Subinde, quod prodigii loco haberi posuit, sequutum est. Ducis in populum beneficia in similem laudem naturam prouocarunt. Auri

novae fodinae illuxerunt: Annonae vilitas tanta secuta est, ut seM mento emptores deessent in Boemia. Externis uno, & altero obolo tantum tritici datum est, quantum equus non ferret. Vive' re optimus Dux desijt, cum aeternum illum cives optarent. μ'

22쪽

CREVOMIS LIVS

BOEMORUM DUX IX.

H Uerito, o inclementia morum,. Hunc auri orpem c libido notat. Laetatur Populi dammae, Gentiss ruina Crescere diuitias A incipis, asser amat. O v nas hominum mentes Z quae lucra Z cruentum, Si premis, s lacerat subdita membra caput .

23쪽

am, Regum decus, proscripsit ex adegener eservenu

1ina. Irae, qua nulla pestis humano heneri pluris stetit, in Reani administratione tantum tribuit, quantum decline ipsum mel puderet, ςum ius tus resediseset. Pronus in scelera censorem non tulit, maluitq; caecus ruere, quam a quopiam de ruina moneri. Annonae caritas summa vexabat Boemiam. Culpam nemo non cor ferebat in Ducem, cuius ii fana auri argentiq; cupido magnam agrestium turbam, ab agro rum cultura ad metalla cruenda, traduxerat. Vnus Horimitius

inventus est, qui aequissimas populi querelas deserret ad prinς pem. Sub impio Principe pietas non exercetur impune. Illico iDuce immissa est Qilbrum manus, qui Horimiris horrea in nec xent. Nec stetit scelus. Eodem jubente Principe, suas fossores in cendunt officinas, &incendij reum Hori mirium constituunt. sus causaria dicere, judicum omnium sussi agijs absolutias, uni. Crevomissii calculo damnatus est. Nemo alium difficilius ab luit,

quam qui sepius mentit damnari. Q ice sequuntur, nescio, an i quitatis ne commenta sint, an Magices , immundorum spirituum commercio inauspicatae, praestigiae 3 Ferunt Horimirium tamini qua sententia damnatum, ab equo, quem moriturus, ultimum Malcend e liceret, impetrauerat, neci subtractum fuisse. Ille enim' 'vero Visi radensi ex arce, corruto per aerem saltu, trans Mobdaliam, in ripa arci opposita inridentem Hoximicium, metuim inunem, constituit. Addunt, antequam haec fierent, ab equo minniturn eqvitem, ut firmus casiam caueret. Innocentia, etiam in

suppliciorum turpitudine dec ra, fabulis non indiset, aut praeui ghs, quibu, a prunarum iniqui te inlinun

24쪽

NEC LANVS

ATrisi cor nimium trepidat, rebar, tentas

animus Regis conditione minori Hinc te nemo timet, nec qui quam Hligit: aurint Hinc Proceres signi beta mo mere Duci Sume animos. Qui musta timet, populum veretur, Hic cive ta tum non iubet esse malos. mile

25쪽

Hvid est ii in Regiam celsi ineri detinus fuit.

DuA timet oi fines, cffecit, ut a ne me timeretur. Psoleis Ducis ignauia primum omnium Vratissaum Patruum, Lusatiae Principem, ad arma excitauit. Pacidis cotissilia in in rio sunt. Diu haesit Neclanus, donec sensit, aut Principem fortem esse oportere, aut uti fortibus. Syderium habuit in aula virum rei bellicae peritissimum, ipsiq; Duci tam corpore similem, quam dissimilem animo. Hunc Duciormis, ac insignibus clam indutum, & Principem asere, & belli munera obire jubet. Committam id eam Thurico praelium, Vratissao a Syderio confossis, perfectum est.

Subinde Gramitius, Guri mensis Dynasta, Moravorum auxilijsse . tus, novum Nectano timorem iniecit. Montanus, nobilis eques, Dacis authoritatem, Grasnitio occiso, seruauit. Ultima haec Victoria praemium videri potuit facinoris, quo uno Principis digni tatem sustinuit Neclanus. Praelio illo, quo Vratissaus cecidit, eius filius septennis captusest. Dux,illatam a Parente iniuriam oblitus, filium Duringo, Vratissai perfamiliari, tradidit, pro dignitate edi candum. Homo, qui ex scelere praemium quaereret, pueriina non ita multo post obtruncat, caputq; Neclano inter epulas ossert. Im manitate sceleris victus, velut exanimis in mensam concidit Ρrin' ceps : deinde sibi redditus, ut aleres, inquit, non ut occideres,tradi di. Vilior apud te Sanguis regius fuit, quam spes auri; At mihi vi res confirmabas. Pestifera vis est , quae nocitura, nocendo paratur Non tanti mihi est Regnum, ut pueri, ut innocΞntis, ut patrueli sanguine insemis regnare. velim. Aut. praecipitio, aut laqueo si 'atur perfidia, quam tot Vratistat in te collata beneficia non viceriit. Non potuit honestius timoris maculam Nectanus eluere quam tur

pissimisic ij sanguine. Vltus est illius necem, a quo olim Paterna caedis ultore poterat sibi, acRegilo haetuere. . i

26쪽

revocat is campum'ratrisfuror improbus Regnandi Fratres mutua Iesia docer . 'ia ιδ bene re his rebus Deus. Age triumphat, uem minii ratris vincere damna piget. Docti magnanimas victoris Principis iras. Cum milio oprium diuidit imperium. DI

27쪽

ota plausu cons dit. 1 iore omnium munitum, unius Crosnulij Veri vicensis odium exagitavit. Crosmisus ex ijs erat, qui forti ae indignantur selicitatem, quam a virtute non sperasar, a scelere . exigunt: Regna per urbant, vel ut miseriam evadant, vel ne soli sint miseri. Hic ergo Mistobogium Hostivit: fratrem, spe Principatus obtinendi facta, in Fratrem coepit impellere. Ad Regna, & sceptra sua sponte feruntur animi. Ρessimi consiliarii verbis incensus Mistobogius fratrem ferro petijt, ut auro potiretur. Veruar praelio ab eo victus, & tamen in Regni partem acceptus, sensit, quam bono fratri iniuriam fecisset. Redintegratus inter fratres erat amor, clim Crosmilius, novas turbas moliri

aggrestus, Sucosau, Bilinae praefectu, in Ducem commovit. Quo in hoc nati videntur, ut quiescant ipsi nunqua, quietem alijs tempςr invideant. Cressi militaris hominis virtute Sucosaus in praelio 'ptus est &a militibus, etiam ren0ente Principe, membratim di herptus. Post haec, quieta jam ab intestinis xumoribus Bocmi Mistobogitas, sola latius regnandi cupiditate tactus, in Suatoplacu Morauorum Regem, Christianis tunc primum intriacum

arma convertit. Hosti uitius Fraternum sceIus aegre tulit, nimi 1 non tentauit, ut ab iniquissimis armis fratrem absterreret. Profliga'

iis limes, ac iterum Morauis exultabat M istobogius, cum illatam

Suat luco iniuriam, ulciscente Numine, a Daemone suocatus in terhi. Innocentiam raro aliquis lacesssvit impune. Sub M rem'

poris Itianes, canctimoniae fama illustiis, Memiam inglobus terra Hercyniae antra illustrauis.

28쪽

BOEMORUM DUX XII

P Risimn ne nefas lustrali Eis fonte diserenam

Cerne diem Princeps indue mente Deum. Hactenus in tenebris. In te sed tristis Erinnys jubet cives ferre cruenta uos.

Te Regno extu sant. Visiandas Odera, abi o eri iis, Dum cecidisse bonum est.

29쪽

ordini in ili isti cόnscendit. 1more ψmnium munitum, unius Ciusmiiij versi,vicensis odium exas .avit. Crosmisius ex ijs erat, qui fomitiae suae indignantur: selicitatem, quam a virtute non sperasar, a sceleret exigunt: Regna per urbant, vel ut miseriam evadant, vel ne soli sint miseri. Hic ergo Mistobogium Host ivitii fratrem, spe Principatus obtinendi facta, in Fratrem caepit impellere. Ad Regna, & iceptra sua sponte feruntur animi. Pessimi co siliarii verbis incensus Mistobogius fratrem ferro petijt, ut auro potiretur. Verus praelio ab eo victus, & tamen in Regni partem acceptus, sensit, quam bono fratri iniuriam fecisset. Redintegra

tus inter fratres erat amor, clim Crosmilius, novas turbas moliri

aggressus, Sucosati, Bilinae praefectu, in Ducem commovit. inita in hoc nati videntur, ut quiescant ipsi nunqua, quietem Mijs semper invideant. Cressi militaris hominis virtute Sucoslaus in praelio captus est & a militibus, etiam renuente Principe, membratim di- cerptus. Post haec, quieta jam ab intestinis i umoribus Boemia, duis obogius, ta latius regnandi cupiditate tactus, in Suaropsucu Morauorum Regem, Christianis tunc primum initiatum sacris,

arma convertit. Hostiuitius Fraternum scelus aegre tulit, nihilq; non tentauit, ut ab iniquissimis armis fratrem absterreret. Profligaris semel, ac iterum Morauis exultabat Mistobogius, cum illatam Stratos luco iniurialia, ulciscente Numine, a Daemonesus catus interhi. Innocentiam raro aliquis laces livit impune. Sub id temporis Ivanes, sanctimoniae fama iuumis, Boemiam ingressus d

30쪽

-lustrali insenu Pserenam

Cerne diem Princeps o indue mente Deum. Hactenus in tenebris. In te sed tristis Erinnyi Tela jubet cimes ferre cruenta tuos.

Aperj filio, Dum cecidisse bonum est.