장음표시 사용
31쪽
Ius de Clar. Rhet. cap. 6. coli. cum M Seneca Controv. Lib. 2. cap. I 3. vel, quod verisimilius est. Orator Titus Albutius9 apud Ciceronem de Clar. Orat. p. m. I 8. &Lib. S. Tusc. Quaest. p. II 63. quem A. Albutium vocat Apuleius in Apologia p. Iaa. 378. Epicureum puta, de quo Gainendus Lib. II. de vita & moribus Epicuri cap. VI pag. 4.ALpIVS FLAVIVS , Historicus, quo tempore vixerit, non satis constat. Voviso de Hi nota Lat. p. 694. circa Severi Imperatoris tempora vel aliquanto post vixisse videtur. Sed errat sine dubio Vir maximus, qui Alpum Flavium cum AE Milo Poeta confundit. Floruisse eum multo ante aevum Severi manifestum est ex Plinio Lib. 9. cap. 8. Pigeret refcrre, ni res Me natis, Flaviani rectius forte Fabiani θ s Flavii Alsi multorumque esset litteris mandata. Cons. Lib. I. ubi in Indice Libri IX. inter eos recensetur, quorum opera se ulum Plinius fatetur. Scripsit is . noster Alsius historiam belli Carthaginensis, cujus librum primum citare Festus in Mamertini. ConfSenecam Controv. Lib. I. c. I. &ΕXcerpt. Cont v. Lib. I. Decl. I. Denique idem est, nisi fallor, Apus, qui verbis utor Columellae Lib. I. de Re Rust. cap. 7 vel optima nomina non appellando fieri m Ia dixisse verissime fertur, quem Auctor ibidem faeneratorem vocat, exemplo sorte Horatii E pod. I. V. 67: Haec ubi locutus faenerator A us Jamjam futurus rusticus, &c.
C. AMARANUS Λ POLLINARIS, Scri
32쪽
ptor incertae aetatis, incerti argumenti, a Iulio Frontino de Aquaeduci. citatur Lib. I. c. a. p. II . 2. cedit. A. I S 2 3. in 8.) Fontium vi moria cumsanct rate adhuc exstat colitur ; Salubritatem enim aegris corporibus asserre creduntur, sicut C. Amaranus Apollinaris meminit.
C. Λ MASINIVS, al. Amafinitus, sive a-faritus nomen sere oblitteratum , sed memoria dignissimum, quod ab hoc audiore Philosophia primum Latinis litteris illustrata sit, teste Cie
rone Lib. IV. Tusc. Quaest. p. m. 2Is. sedit. Venet. Is 8 I. in sol. cum commentario Aldi Manutu ILIius vera elegantisque philosophia, quaeducta a&inate in Peripateticis adhue permansit, idem alio modo dicentibus Stoicis, cum Academici Arum controzersias disceptarent, nulla fere sunt aut pauca admodum Latina monumenta, sive propter magnitudinem rerum occupationemque hominum,
sive etiam, quod imperitis ea probari posse non ambitrabantur, cum interim illis silantibus c. A M Α s I-NIvs exsilit dicens, cujus libris editis, comm ra nrultitudo - &c. - post Amasensum autem multi ejusdem aemuli rationis multa cum scripsissent, Italiam totam occupaverunt. Ceterum quam ατυς
νως noster scripserit, testis idem & judex est Lib.I. Qu. Acad. p. 3s. Didicisti enim non posse nos A . mafanii aut Rabirii similes esse, qui nulla arte adhibita , de rebus ante oculos pom vulgari serm ne disputant, nihil de iunt , hil partiuntur- . De grege Epicuri elidi fuisse indicant porro ver
ba Tullii Lib. XV. ad familiares Epis. I9. I
33쪽
enim Epicurus , a quo omnes Catii.Λ asinii, mali verborum interpretes, pr cisiimtur - . Memoriam asinii nostri inta stam reliquit Jonsius de Scriptoribus Hist. Philosoph. quod sine invidiare diminutione Viri solertissimi dixerim. ANDRONICUS, poeta insignis, temporibus Iuliani floruit, de quo jam pridem 'meminit Lilius Gyrridus Dial. VIJI p. 88O. testimonio usus Ammiani Marcellini Lib. XIX. p. m. 4s 8. cui addimus illud Θmmachi Lib. VIII. Epist. 2 2. ad Andronicum: In ore tuo vernat Cecrosia Musa , misti lingua Latiaris est. -- Tu vero, ut es amicorum diligens. Bibliothecae nostra carminum tuorum dianitias intulisti. - Tradam publicae admirationi, quae legenda mi - , Gnaeca sic. poemata.
A NEVS PLACIDUS. v. Placidus. C. ANNIUS. vide infra CANNIUS.
ANNIUS CIMBER pro quo Annaugnon nulli alii Amens legunt clarus est ex Epistola Augusti ad Tiberium apud Suetonium in vita Augusti cap. 86. Inque dubitas, Cimberne Annius lan Granius Flaccus imitandi sint tibi' - ad quem locum Casaubonus in Notis : si Cimber hie ille eti,,rhetor antiquarius, in quem lusit Virgilius epi grammate eo , quod hodieque exstat in Catale- iactis & apud Quintilianum. Anneius is vel δε- naeus non Annius habuit nomen si fides libris an-istiquis &C.
M. A N T O MI U S. illustre illud & satis notum nomen in Historia Roman , temporibus Augusti, Episto i scripsit,de quibus Tacitus Annal. IV,34, 8.
34쪽
ROMANI s. Antonii Epistola l illae sic. in quibus Augusto li
bertinum proavum exprobrat restionem, avum argentarium, Vid. Sueton. in Aug. c. r. coli. cum
Servio in V. AEneid. & Charisio quidem in Augustum probra, sed multa cum acerbitate habent. Scripsit insuper refutationem Philippi- earum, teste Plutarcho in vita Ciceronis p. 882. ut & Antonii ipsius p. 9Ι6. item Orationem in funere Caesaris, ibid. p. 92 r. atque in Bruto p. 993. Plura de hoc Antonio vide apud Carolum Stephanum in Lexico Historico - Poetico, editionis Loydianae Londini I 686. in folio. ANTONIVS alius, eloquentiae laude clarissimus temporibus Theodosii, Orationes varias scripsit, quarum unam praecipue laudat Aus Ust . I. Epist. 89. ad Antonium: Non incognito quidem nobis eloquii splendore nituisti ined magnis rebus accommodata majestat cripti aptara, gloriam, quam magisterio ante quaesisti, recens auxit oratio. Nam praeter loquendiphaleras, quibus te natura ditavit imile quiddam planeque conveniaens auribus Patrum,gravitate sensuum, verborum proprietate sonuisi - - . Fuit in illa oratione minime ratione, quod nonnulli legunt) quod unusquisque diligeret, es pro ingenii flui qualitate iam da et --. Consulem hunc cum Syagrio fuisse puto ad quem Symmachus postremas XIV epistolas Lib. I. scripsit) quo tempore Athenaricus Rex Gothorum Constantinopolin venit, ibique vitam ex git. Vid. Chronicon p. m. 69s. Quam quidem conjecturam meam haud parum adjuv
35쪽
re videtur potentia & dignitas, quam Antonio nostro tribuit laudatus Τνmmachus lib. cit. Epist. 93. Sanctum Zenonem commendare non debeo, quem 'o ad clientelam tuam pertinere - - . cons Epist. 9o,9 I, 92.
ANTONIUS CASTOR, Rei Herbariae
peritissimus Scriptor, aevo Plinii vixit, qui Lib. XXV. Cap. 2. Nobis certe, inquit, exceptis admodum paucis se. herbis) contigit reliquas contemplari scientia AEnnii Casoris, cuisumma auctoritas
in ea arte erat nostro avo. Visendo ho tulo ejus. in quo plurimas alebat, centesimum atatis annum excedens nullum corporis malum expertus, ac noretate quidem memoria aut vigore concessis. De
piperiti ac maYrubio quid tradiderit, vide apud eundem Lib. XX. Cap. IT & 22.Cons Lib. I. in cujus Indice ab ipse Plinio saepiuscule ANTONIVscAsTOR inter eosAuctores laudatur,quorum scriptis ad Historiam Naturalem conficiendam sese usium fatetur & quidem Lib. XX, XXI, XXII. &c. Alius est, quod pace Harduini& aliorum dixerim) ct multo antiquior Castre, cujus meminit Varro Lib. 3. de Gente Populi Romani apud -- gustinum de Civitate Dei Lib. XXI. Cap. In caeso mira bile extitit portentum : nam in Stella Ueneris nobilissima, quam Plautus Vesperuginem , Homerus 'Eσπερον appellat, pictherrimam dicens, Castor scribit tantum portentum extitisse,
tit mutaret colorem, magnitudinem, Aguram, cum
sum: quod factum ita neque antea neque postea sit. Adde hoc stamentum iis, quae de C. re Rubodio
36쪽
Rhodio erudite & diligenter collegit G. D. MDsus de Hist. Gr. Lib. I. Cap. ult. p. I 8. seqv. Cons. Scaligeri Leet. Auson. Lib. I. Cap. ix. αLib. II. Cap. 27. Notamus denique Antonium nostrum Castorem a Cl. Jonsio de Script. Hist. Phil. Lib. II. Cap. XV. p. m. 229. Medicum appellari , quo auctore, incertum; neque enim quod de herbis scripsit, Medicus magis dicendus videtur. quam Cornelius Celsus, qui de Medicina. quam nunquam professus est, Libros VIII. reliquit.
ANTONIUS GNIPHO, Grammaticus doctissimus, cujus scholam Cicero post laborem fori frequentasse dicitur, Volumen scripsit, quo disputat, quid sit Astra costium minusculum in saerario. Conser Festum & Plaut. Cas. adi. I. sic. I. v. 44) editis re in Virgilium lucubrationibus,
quae cum reliquis ejus operibus pridem perierunt. Vid. Macrob. Saturnal. Lib. 3. cap. Ιχ. coli. cum Li o 2. Eleel. cap. Is . pag. & Palmerio cileg. pag. m. 8I . Taceo duo Volumina de Latino sermone, quae a Gniphone nostro reli sta tradit auctor vitae ejus Suetonius de Illustr. Gramm. Cap. 7. Adde quintilianum Lib. I. Cap. 6. Antonius Gnipho robur quidem ebur atque etiam marmur fastetur esse , verum fieri vult ex hii r bura, ebura, marmura. Adde Cornelium Frontoncm pag. m. I 33 I. SpEcizs divisio es neris: cIΑLiras ficta est ab Antonio Gniphone Grammmtico e spEcIETAs qualitatis. Cons Theodori C interi Var. Lect. Lib. I. Cap. 23. p. m. 73s. h
37쪽
nem nostrum audivit Attejus Philologus, quod in epistola ad Lucium Hermam fatetur apud Suetonium de Ill. Gr. cap. IO. ANTONIVS RVFVS Grammaticus, a quintiliam citatur Lib. I. Cap. s. Dixere quoque, quanquam id Antonius Rufus ex diverso ponit exemplum, de pluribus patronis praeco pronunciet. Alius est Antonius Rufus poeta, qui Homerum i& Pindarum Latine convertit, de quo vid. Lil. Orata. Dial. IV. p. m. SO9 3 adeoque merito addendus iis Homeri Interpretibus Latinis, de quibus meminit Celeb. Fabricius meus Bibl. Gr. Lib. II. cap. III. I. I 8. pag. 297.
APPIUS aliquis quod praenomen CLA V-DIORUM apud Romanos est. Vide Sigonium de Nom. Rat. p. I 4Os. & I I 6) sub Trajano scripsit, ad quem Plinius Lib. IX. Epist. 3s. Librum quem misisti recepi, gratias ago : flumtamen hoc tempore occupatissimus. Ideo nondum eum legi, quum alioqui validissime cupiam : sed eam reυerentiam cum litteris ipsis tum scriptis tuis debeo, ut sumere illa, ni vacuo ammo, irr Iliosum putem. cons. seqv. ibid. Ceterum quid scripserit, haud temere dixerim.
Ap ΡIUS PULCHER , nobilis Romanus, Ciceroni aequalis & valde familiaris, uti liquet ex hujus epistol. famil. Libro tertio, qui totus est ad Appium Pulchrum, Libros de Augurali disiplina scripsit, quorum primum citat Festus in Sollis
lis disciplina libroprimo ait esse tripudium,quod avi
38쪽
GAdit ex eo quod illa fert. Conf. illud Ciceronis Lib. 3. ep. famil. 9. ad Appium p. m. 692. Cum ipsam cognitionem juris augurii consequi cupio , tum me heretiis tuis incretaibiliter sudiis erga me muneribusque delactor ; adde Epist. 4. II. Confporro inse. P. III. in Augurales Libri. Praeceptorem habuit Attedium Philologum teste Metonio de Illustr. Gramin. cap. Io. Patrem Appium , auctore eodem in vita Tiberii cap. 3. . Ex hac si e Tiberius Caesar genus trahit, s quidem utrumque, paternum a Tiberio Nerone, maternum ab Appio
Pulchro, qui ambo Appii Caeci filii fuerunt. De aliis Appiis Pulchris, Viris Consularibus, vide filiae, Reusseri Genealogicon Romanum pag. I 6 - - de Coss Romanorum familiis. NB. Cum de Appio
Caco meminimus, non praetermittendum putamus hujus fragmentum apud Pristianum Lib. 8.
p. m. 286. Amicum cum vides, obliviscere miserias, inimicus si es commentus , nec libens aequae commentus caeco πεπλασμενος. Qiaod emendatius forte ita legeris : Amicum cum vides, obliviscere miserias, nisi malis injuriasI inimicus A es commentus i. e. non ex animo, simulans inimicitiam nec libens Caco. Commentus Caeco, quae interpretatio Prisciani est) πεπλασμενος.Loqui autem videtur Auctor de se ipse. AQUILA aliquis libertus Mecaenatis, qui Vitas Romanae scripturae auxit, ab Udoro citaturLib.LCap. 2I. Romae primus Tullius Tiro Ciceronis liber.. rus commentatus clego commentus est notas, sed tantumpraepositiommiost eumTertius Persennius,
39쪽
Philargius N Aquila libertus Mecaenatis alius a uas addiderunt. Unde est, quod Dio Lib. caenatem γραε ιμ-τω προς τάχος primum invenisse refert. Cons. Fabricii mei Bibl. Lat. p. m.
363. Alius est Iulius Aquila, Hetruscae disciplinae Scriptor, de quo infra; alius porro Aquila philosophus & reliqui apud Suidam pag. m. 48. ARELLIVS FVSCVS, praeceptor Fabiani philosophi de quo inst. Varias Orationes,
Declamationes & controversias scripsit, laudatus saepissime a Seneca Rhetore in Suasoriis, in Controversiis praecipue Lib. II. Cap. 8, 9, IO, II, 4. α Lib. III. C. I 6, II, 18. seqv. Alius est, credo, Arellius Fufius, eques Romanus, de quo PliniurLib. XXXIII. Histor. Nat. cap. I 2. Vidimus Asellium Fufium motum equestri ordine ob insignem calumniam, cum. celebritate assectarentur adolescentium scholae, ex argento annulos habentem. Horatius 2. Semra. 6. v. 78, Arellium aliquem aVarum perstringit.
nam A quis laudat Arellifillicitas ignarus opes, sic incipit: - -
quem Fusium nostram intelligit Arrentius in Notis, vero Arellium illum, de quo Plinius Lib 3 s. Cap. IO. Fuit)Arellius Romae celeber, paulo ante Divum Augustum, nisi flagitio insigni corrupisset artem spictoriam Jsemper alicujus femina amore flagrans, o ob id Deas pingens, sed dilectarum imagine. Taceo Arellium Fuscum, de quo Tretili ius Pollio in Triginta Tyrannis Cap. XX. meminit α Vopisui in Aureliano c. 4O. Nam
40쪽
ARRIUS ANTONINVS, avus maternus Antonini Pii, Consul, Proconsul Asiae, suavissi-inus Poeta fuit temporibus Trajani, ad quem Plinius Lib. IV. epist. 3. Loquenti tibi illa Homerici senis mella profluere, Ut qua scribis, complere
apes soribus nectare videntur. Ita certe flumadfectus ipse, quum Graeca epigrammata tua , quum jambos proxime legerem - - . Callimachum me vel Herodem, vel A quid his melius tenere crede
bam - - . Hominemur Romanum tam Graece
loqui ' non, medius ius, i as Athenas tam n licas dixerim. Item epist. I 8. quemadmodum magis approbare tibi possum, quantopere mirer epigrammata tua Graca, quam quod quaedam ἀ- mutari Latine s exprimere tentali ρ - . ConfLib. U. epist. Io. item Lib. IV. ep. 27. in qua auctor gravi mum senem nostrum vocat, nec non ex recentioribus Scriptoribus Casubonum in Capitolini Pium sap. I. dcReinsi Varias Lectiones pag. 27 π.ARTORIUS, Grammaticus doctissimus, antiquoriim verborum significationes reliquit apud Festum , in P Roc Es TRIA: Artorius procoria dixit, qua sunt a=ite castra ; in TENTI PELLIUM Tentipellium Artorius putat esse calceamentum ferrarum quo pelles extenduntur. Item ΤΟΡPER: Topper Agniscare ait Artorius cito, fortasse, celariter. Idem . credo, est Artorius noster, quem C. Artorium Proeulum vocat svintilianus Lib.