Scriptores nevrologici minores selecti, sive, Opera minora ad anatomiam physiologiam et pathologiam nervorvm spectantia

발행: 1791년

분량: 355페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

omnἰum autem longe pulcherrimas nitidissimas diligentissiimasque leones vivi coloribus distinctas cerebri catagraphice secti exhibuit Vicet Ahvst ).

Aliam vero ex ove desumtam, quam CASP. BARTHOLINUS ' tradidit, hie prae

termitto iconem.

Eneephalum enim brutorum vel ipsius simiae etiam praeter parvitatem admodum differre ab humana sabrica alio loco ostendam. Ejus sectionis vero, quae optime cerebro intra eranium relicto peragitur, deli neandi methodum facillimam mecum communicavit CAMPER; imponitur itilicet capis verticaliter secto tabula vitrea, in qua termini partium ducuntur, ex illaque in chartara

transferuntur.

Descriptionem vero fusiorem earum cerebri partium, quarum in hac tabula ex stat imago, ne mihi possitos transgrederer terminOS, praetermisi, non nisi earum,

quae ad has in aliquid conserunt, sparsim mentione facta. Si vero sint, qui et reli quas quodammodo notas sibi reddere cupiant, hos ad explicationem ejus fini annexam

relego.

Neque dubito fore, quibus tabulae hujus venustas et veritas se commendatura stitum maxime cum cognoverint, ab ipso ill. V RIsBERGIO illam, ad quam exarata est,reractam esse cerebri sectionem: cujus insignem plane ac felicem diligentiam merito admirabuntur, qui rerum anatomicarum peritiam longo usu sibi acquisiverunt, ab iis sane, qui verbis solum illam profitentur, nullo modo intelligendam. Principio propositum erat, solummodo de nervorum originibus scribere, sed postea videns, sine exacta baleos cerebri notitia rite eas tradi non posse, hujus deseri ptionem praemisi sed non nisi brevissimie de ea commentatus; nec non quarundam cerebri partium v. c. infundibuli his oriam adhuc desideratam fusiorem ex scriptis restia tuere, propriisque experimentis illustrare annisus sum. In iis, quae ad litteraturam descriptionis nostrae facerent, ut vanitatis suspicio nem effugerem, praeter unum et quod noveram primum rei cujusdam testem, vix alium nisi peculiariter eadem de re meritum allegavi. Viros anatomes laude jam cla ros denuo laudare, eorumque libros commendare, cum hac de re alii opulentissimi rateant thesauri, ridiculum plane visum est; hinc Erasistrati, Herophili, Marini. alio rumque complurium merita jam aliunde lectoribus nota silentio transit. Alias simpli

citer res, auctorum nominibus omissis, fle uimis prolixus fierem, indicavi. Synonyma vero, ut tironibus ad veterum lectionem forsan accedentibus auxiliarer

sedulo e fontibus ipsis collecta addidi.

Nova nomina quibusdam cerebri partibus imponere novasque divisiones nervo rum introducere praeter quo sum me, necessarium erat nolui, satius existimans, ex illis. quae jam nota essent, nominibus ea seligere, quae quodammodo possent tolerari. C a Veream In opore splendidissimo Traites d'Ana. est ea, quam cito, icon, quam vero nitidetomio et Phusiologie. Planche XXV. et in aeS incisam reperies in ejusdem specia XXXIV. mine historiae anatomicae. Has n. ιTOI. is) CAsp. BARTHOLINUs TH. D. de Tab. 3. olfactus organo. Hala. i 679. ubi ligno incisa

32쪽

Verendum enim mihi erat, ne novitatis hisce in rebus nimis studiosus, invidiam potius, quam laudem mihi parerem. Nec me fugiebat, multa a multis reprehendi. - non quia crasscimposita illepidevι putentur, sed.quia nuper. . HORAT iUS Epita L. II. Epist. I. v. 76.

LIBER SECUNDUS

D E BASI EN CEPHALI. f. L

Basin encephali vulgari nec inepti denominatione vocant omnem eam encephalisbperficiem inferiorem, quae cranio incumbit; hinc omnis medullae spinalis pars, quae cranio includitur, omnia nervorum encephali paria, ab ortu usque eum ad locum, in quo duram matrem perforando transeunt, et integrum cerebellum, ad basin cerebri reseruntur. Neque glandula pituitaria vulgo excluderetur, n si in eximendo cerebro peculiari artificio opus esset, quo minus a tenui, molli, et gracili infundibulo, per quod cerebro connata est, disjungeretur.

q. II.

Ad ostendendam hanc basin encephali, variam requiri adminis rationem anatomiis eam, notum es : vulgarem illam, qua serra capitis ostibus orbiculatim sectis, solutisque quasi membranae crassioris, quibus cerebrum coercetur,. vinculis, vasisque Vel arteriosis rarioribus, vel iis . quae venosa, primo in cerebro errantia, post in durae matris sinus, ut vocant, se conferunt, dissectis, caute encephali moles auxiliarite cultro, quo nervorum paria sub originem, ante illorum per ejusdem membranae tenacioris foramina, hiatus, vaginasque infundibuli formes transitum, secantur, e theca sua ossea enucleatur: et Varosianam methodum, quae ab inferioribus cranii partibus incipit, sed, ob minime vitandam multarum partium nobiliorum destructionem, rarius noliris diebus adhiberi latet. Equidem in investiganda cerebri fabrica plerumque priori usus sum.

Ante vero, quam ipsam baseos encephali descriptionem aggrediar, operae pre- . tium esse existi ino, tabulas, quae ipsam exprimunt, praecipuas chronologico ordine recensere; qua quidem in re ita versabor, ut primo nullas allegem, nisi quas ipse viderim; deinde, posthabitis illis, qui aliorum tabulas vel denuo ediderunt, vel corruperunt, vel eas in angustius spatium coercentes, inutiles plane reddiderunt, quodv. c. Vesalianis et Eustachianis accidit) eos tantum proponam qui ipsam nuturam ducena sequuti sunt, brevissima stimul adjecta censura, ex iustori, quam elaboratam a

t me

33쪽

me in manibus liabeo, eorum, qui de basi cerebri scripsexunt, Iussoria excerpta; ea simul lege mihi proposita, ut annum non nisi eum, quo primum prodierunt, de

Annum desumpsi e Titulo Librorum in notis allegatorum, quare eundem ibi omis. Tabulam baseos cerebri omnium primus edidit I so I. MAGNUs HUNDT Liguo incisa, maxime sane rudis. Quem deinceps

sequuti sunt

Hundito meliores. II 343. VEsALI Us . Mirando artificio pro illorum temporum conditione con-- sedlae. Lign. incit. Isqs. CAROLUS STEPH Arius '). Figurae ligno incisae ob nimiam parvitatem obscurae. Iam anno 1 39. paratae erant. Issa. Vide ITIO. li1 STa. VAROLI Us ). Ipse fatetur,inon ad naturae exemplar, sed memoria ducea se ipso delineatas est e.. Lign. inc. I S86. ARCHANG. ΡICCOL HOMIN1 q). ViX aliis praeferendae.

16 II. VIDUL UIDI Us q).. Hunc tabulas Vesalianas propriis meritis exornasse credo. 618. Vide IT 4r. I tI62 S. I. B. CoRΤEsIUs '). Naturae eonsentaneae, quamquam paulo ruditer

Igno incisae sint. I 664. W1LLis '' . Vix elegantia Casiarium aeluant; sed veritate satis commendabiles. δε l

i) Anthropologium de hominis dignitate,

natura etc. per MAGNUM HUNDL Lipigicli anno I Oi. septimo Kalendas Martii. 4. sig. I. a Anatomia capitis humani in blarburgeriti academia superiori anno publice exhibitae per Ioli. Dryandrum. Inevitabile Fatum Marpurgi ex ossicina Eucharii Cervicorni Aggripinatis is 36. niense Septembre Oto eaS-dem siguras, vero nihil mutatas,. repetit in libro. qui inscribitur 2 Anatomia Mundini ad vetustissimorum aliquot manu scriptorum etc. colicita justoque suo ordini restituta. per IOH. DR , ANDI UM. adjestae sunt quarumcumque partium corporis ad vivum expressae figurae.

M .rp. q. pag. s. in ossicina Christiani Ege. nolphi. s) De C. H. sabrica. Basl. 4) Do Disiectione Partium Corporis humani libri tres una cum figuris et incisionum declarationibus a Stephano Riverio compositis. Parisiis solio jam i 3 39. exaratum fuit, sed controversia impedivit autorem priuS

edere opus. CD. MART i NI US Commentaria

in Eustachii Tabulas pag. S. 'b De nervis opticis nonnullisque aliis

praeter communem opinionem in humano

capite observatis Epistola; scripta est i 372. prodiit Francos. IS9Ι. 8.6) Anatomicae praelectiones.. Romae sol. 7 Pentaesthes ion. Fristi. sol. tab. VII. ad ollactus organon. M De anatomμ C. H. LXXVIII. tabulis illustrata. Venet. Usus sum edicione, quae prodiit Frsti sol. lib. 3. tab. l8 fg. t. a. 39 Miscellaneorum medicinalium decades duae. Messanae. sol. 1ig. lada et II ta. C) De cerebri anatome, in Opp. edit. Genev. I 68C. 4.

34쪽

summem ita de Basi Eueephasi ete.

1 683. DuvgRNxv ). Quoad origines nervorum omnium Optima. 168s. V1 EussENs ' . Nimis artificiosae et nonnihil a natura recedunt. I 68s. B1DLoo Artifici ejus laus nullo modo denegari potest. Explicatio vero pessima. Meliorem ejusdem tabu ae GO PER anno 17 30. dedit. 1685. Coi Lixs vel Tyson ex HALLERI suffragio '' . Vitiis non caret. 69;. Rin LEY ' ). Non mala. Iri4. EUsΤΑ Η1 Us 'q). Ab anno is a. paratae, hoc demum anno prodierunt. Omnes antecessorum et posteriorum, sIDUVERNEYUΜ excipias, usque ad RVYs Ar 1 tempora superant. Ejus centuram ulteriorem vide in Epistola CΑΜpΕRi ad A nisu Μ Groningae IT 7. ad quam respondet ALBINUs Annotationum academicarum Libro 8. p3g- Iri 8. LANCis Ius 87 . Vix digna quae hic recenseatur. Irai. RUYsces '' . Egregia ad Pueri cadaver. I 4o. LE CAT '' . Imaginariam esse crederes eum M EcggLio φ' . IIclo. BACCHΕΤoNi '' . Omnium pessima. I 741. BERRΕΤINI M). Sculptae sunt 16νου, licet hoc anno primum prodierint.

Multa non male exprimunt.

verum esset, locum huc omnino non mereretur.

ri Traito de l'organe de l'ouis. Paris I a. Planche Xl. recusum in latina versione et in Oeuvres de Mr. Duuerney. Parisiis i76 i. ia) Nevrographia universalis cedit. usus sum Lugdun. 17i6. sol.) HALLE R in bibl. anata citat editionem ι68s. Lyon. 13 Anatome Η. C. centum et quinque tabulis per G. DELAiREAS E ad vivum delineatis. Amst. sol. tab IX. Idem liber i Tψ0. L. Bat. prodiit sub titulor an atomia Corporum humanorum centum et quatuordecim tabulis aucta a G. CO PER - repetit praeter Bi DLOI tabulam baseos encephali et eam, quum Ri DLEY dedit.

tλ. I. eadem tabula in libro nota m. citato recusa.

16 Tabulae anatomicae. Rom. sol. tab. XVII. et XVIII. 17 Opera omnia collegit P. ASAALTus.

Gene v. q. fg. II. i Epist. anat. problema f. duodecima. Uide operum omnium anatomico - medico .chirurgicorum Tom. L A inst. q.

horum script. nev r. min. L p. IS8. ai) Anatomia medicinae theoreticae et practi eae ministra etc. Oeni ponti 4. et a) Tabulae anatomicae a celeberrimo pictore P. ΗΚΗ RETIN o delineatue et incisae, editae nunc demum a CAIETANO PETRI o Lia

Romae fol. tab. XXI 23 Splanchnologie . seconde edit. Paris

8. min.

) Adversaria anatomica. Parisiis I7sta aq) Traue de cephalotomie. a Avignon. q. Planche 9. et ) ButanJΗistoire naturelle generale et particuliere aveo la description ducabin et dulloi Paris Tome 3. tab. a. ii g. I.

35쪽

I733. TAR1N '73. Infantis et nimis superficiaria. I sq. HALLER ' . Quo minus distinctae origines nervorum appareant, imago vasorum impedit. i 63. MΕcκΕL 'D. Praestantissima, sed partem tantum baseos cerebri exprimit. i 67. CAMpER 'S . Desiderium promissae tabulae, quam supra laudavi, excitat. II 67. KLINRoscH e monstro bicorporeo monocephalo desumta rudior

idunt. Veteres metaphorab a antes partem anteriorem Proram, mediam, vel si posteriorem elatiorem Puppim appellabant. Alii, in hemisphaerium dextrum et lini lirum cerebri molem dividentes, in utroque Lobum aut rit rem, medium, et Ps-Driorem distinguunt. Veram ejusmodi divisionem esse annosarunt Varolius, et recentiori aetate wiNs Lom ' qui expressis verbis tres lobos rois se fes) statuit. Alii duos tantum iobos exstare, censuerunt, auferiorem min0rem, et poditeriorem inforet Notandum autem est, hanc in duos vel tres lobos partitionem cerebrum desuper inspicienti evanescere. Sin vero ejusdem superficiem inferiorem, basin, volo, spectes, facili negotio duos tantum iobos insigniores adesse, aegrius vero tres, qui jure ita dici

possint,

a ) Osteographie Paris. presaee p. XXIV. tab. l. fg. q. 28 Iconum anat. sciculo VlII. Coetting. sol. tab. I. arteriurum cerebri.ρ9 Histo ire de I'academie royade des sciences arillsie t 768. a Berlin q. pag. 0 . o) Epistola ad B. S. ALBINU Μ. Groning. 4. fg. I. Progr. quo anatomicam monstri bicorporei monocephili descriptionem proponit. Pragae q. tab. 6. fg. 4.3i Expositi n una tomique des organes de Sens, jointe a la nevrologie enitere da C. Η. par Rir. DAGOTu Pere. Paris sol. med. 3 ab I. D. Santortui septendecim tabulae, quas sed . nich. Girarii Parmae sol. min.

Leipa. 8. tab. U. figo I. 34) Do structura Morvorum tractatus anat. tabulis illustratus. Vindobonae i779. prodiit

36쪽

a 4 eminei ring de Bas Entephasi es possint, lobos deteges. Quare ad eorum, qui duos tantum statuunt lobos, sente

tiam accedo.

. U. Oirmis vero superficies cerebri, quae in basi apparet, ut in reliqua superscie Gyris quibusdam, a sulcis, quibus cerebrum incisum est, ortis quos Gyros alii Fhi , - μὰς varic bam κιρσοειδῆ) cerebri partem, plicaturas iras, fosulas, ciremuor tiones, sphaericas prominentias, fulcos, anfractus, aufractus labyrinthaeos, maeandros. sexus, intesinula, tute stiuorum mulacra, involutioues intes tui formes, procesus eriteroideos, si Vos cerebri sexus, liras dicere amant) non semper iisdem insignitur. Equidem gyros a Juliis distinguo; falcorum enim nomine, ipsas incisiones, quae

transversim dissectae, angulum, linei S, introrsum incurvatis, apice vero in substantiam cerebri penetrante, efformant, comprehendens, gyros eas parteS voco, qUae inter duos ejusmodi sulcos continentur, et quae sulcis illis propius sibi accedentibus angustantur, a se invicem vero recedentibus, latiores fiunt. Hi gyri, quorum superficies externa ubique in cerebro convexa est, plerumque in basi cerebri ab anterioribus ad posteriora variis inflexionibus serpentum ad morem factis quasi decurrunt. Miram interdum naturae constantiam et in his gyris, pluribus simul cerebrorum archetypis comparatis, miratus sum; et in universum, quoad gyrorum generaliorem habitum, semper fere cerebra humana inter se conveniunt. Confirmatur ista observatio V1 QD' AgYRri auctoritate '). Hi gyri, eleganter ALB1No ') nil uis extremae partes pro-r uum, ex medulla cortice crusata consantium, quos exigit cerebrum dicti, versus inferiora in basi convexi, in foetuu in capitibus, pro ratione minoris cerebri et ipsi minores reperiuntur, ut plures adesse crederes. Cerebrum enim infantile mole sua adulti hominis cerebro longe inferius, non minori numero flexuum gaudet; hinc gyrorum sublequente aetate nou augetur numerus sed moles. Disceptatione vero praetermi1sa, cui usui tu serviant hi gyri, et an pro calliditate diversa animalium eorum etiam diversa sit multitudo, an denique, pro ingeniorum humanorum varietate, Varius quoque eo- rum in homine sit numerus, ea obiter annoto, brutorum cerebra gyrorum copia ab humanis minime superari; deinde, in minorum animalium cerebris gyros eadem fere latitudine reperiri, qua in majorum animalium cerebris, illa tamen magnitudine longe

superantibus, gaudent; adeo, ut si quod in minimis quadrupedibus observare licet latitudo ista guri totius cerebri superficiem vel aequat, vel superat, nullos plane gyros

invenias. Conveniunt meis observationibus D AURENTONII 'in annotationes, qui pari modo in parvis quadrupedibus raros, in minimis quadrupedibus omnino nullos 1 ulcos invenit.

f. VI.

Saepenumero infantum et adultorum encephalis inter se collatis, in illis plus cinereae substantiae, pro mole minore cerebri, quam in his adesse observavi, adeo, ut omnino verosimile sit, subsequentu aetate aliquam substantiae cinereae partem in medullam

l. c. pag. 47. CD. pleraque Volumina Busson Hi I Anno t. anat. lib. I. cap. XII. stoire natu esse. - LUDWici Exerciti. acud. Fas c. I. p. II seq.

37쪽

a Gemmerrim de Bast Encephali ete.

dullat in ipsam transmutari. Tantam ceterum modo in hoc, modo in illo lobo; in illi gyrorum sinu ilitudi rem repeti, ut si minima non cures) plane ad idem exemplar et a borata cile viderentur, nec aliam, nisi quam magnitudo faceret, differentiam dete gere potui; omnes vero baseos gyros simul exacte convenire, neque in adultorum ce rebris cum adultis , neque foetuum cum juniorum hominum, neque puerulorum cum senum cerebris comparati S, Observare mihi licuit. Ratam caeterum vidi, quam nos nimis a re nostra remotam prosero, de cerebri superficie superiore Gimgri annotatio nem, nimirum a Dactus i. e. gyrOS insuistro sinues, tu dextro plerosque a versitata basu defendere. Saepius vero dolui, in plurium praestantissimorum virorum tabulis in his rebus exprimendis abesse eam, quam laudare postis, sollertiam; neque enim ignoro studio alios, ut rem notatu indignam, gyrorum e X pressiones accuratiores neglexisse ἡ alios eosdem pictoris arbitrio reliquisse, alios expressile quidem, sed ita, ut non nisi iis, qui eos laepius in cerebris considerarunt, pateant. Quod etiam non miror, cum ipse animadverterim, exercitationem quandam ad eorum in tabulas translationem requiri; ob irregulares enim, quibus decurrunt, ductu S, non eadem, ut aliae baseos panes, facilitate repraesentantur, et praeterea cavendum, ne vestigia vasorum pro ipsis sulcis cerebrum secantibus, gyrosque distinguentibus pingantur. Fidas naturae imagines et in hisce rebus VIC 3' ΛZYRII opus exhibet. Quidam putarunt, hos sulcos horumque ope gyros a vasis majoribus eis succum bentibus produci; alii, quod idem sere est, in illorum sulcorum externa superficie ar terias majores decurrere, tradiderunt; utrumque vero adeo oculorum judicio refelli tur, ut potius dicendum sit, arterias majores rarius sulcorum vias superficiarias te gere: quod etiam non repugnat aliorum summorum Virorum sententiae, qui omnes isos sulcos arteriolis recipiendis paratos esse, ut tanqriam tu spatio decurrant, in quibus ot locum si inveniant commodum, et cortici π0u sint ir edimento, censent; transcen dunt ergo saepius arteriarum trunculi istos gyro , profundas plerumque sed non se perficias) sulcorum vias legunt, sparsis sursum et deorsum ramis, qui mox in innu mera et conspicilli tantum ope investiganda vascula, quibus cortex cerebri magna ex

parte componitur, resolvuntur.

Hinc et illorum probabilitate non destituitur sententia, qui fulcos ab insutiante festa matre feri, vel propterea fact0s eqse, Vt iii minare se queat, censent. Ea ipsa

ergo tenui membrana, quam Nasculinam Lia WRISBERG nominare amat, vestiuntur pyri, non solum extremi, sed, ut ALBINUs exposuit, toti, procellibus ab ea demissa inter eos ad imum usque. Interdum porro ejuSmodi divisionibus cerebrum tutus se elum fuisse. absque ullo in supersicie exteriore satis conspicuo sulci vestigio vidi, ut in dii lecta sinisti a cerebri parie tabulae secundae; plerumque vero eae cerebri divisiones

sulcorum exteriorum sunt continuationes, ut eadem tabula declarat.

Ad medullam autem usque illi sulci non demittuntur', neque euim, ut Albinianis verbis utar, ut pertinere ad illam possint, in imis fustis nuda es, sed cortice nou minus erusatet, quam in lateribus. quae verba optime illustrat inspectio tabulae secundae quae in latere sinistro cerebri in medio dissecti, sulcorum continuationem ostendit escrip . nebr. viiii. T. V. D . eosque

38쪽

eosque non ad medullam usque prolongari declarat. De vasorum in liis sulcili disti.

butione, egregie, pro more suo, ALBINUs egit. Hirsutam porro vel villosam superficiena processitum membranae vasculosae egregie armato oculo observasse videtur LEEUπENHOECκ ') , quam saepissime optime vel nudis oculis, post artificiosam vasorum repletionem conspexi; Encephalo enim per aliquot tempus liquore idoneo imbuto evulsorum e sulcis processuum omnem superficiem copiosissimis vas ulorum arteriosorum et venosorum surculis adeo undiquaque obsitam ut, quasi lanugine tecti, aut uellere omnino construe ii, viderentur. Deinde observabis, cineream cerebri substantiam molliorem et magis pellucidam esse, tum curiossius inspiciendo et altius in corporis striati regione incidendo, sensim eo modo cineritiem istam in medullam abire, ut confluere cum illa videatur, et cinereas fibras quasi inter medulla res recipi, cujus speciem non ubivis in cerebro aeque

conspicuam egregie Tab. IX. X. XI. et XXVI. Vicq d'Azyrii exhibet. Egregie ergo Mo RGAGNi ) : -- nullas prorsus bras in cerebro esse, . quis facile credat, qui friata is rimis corpora abraserit, quocum einereae fit antiae albi tractus non modo interjecti De Iantur sed interdum etiam, dum pars obrosa leviter elevatur, atque resectitur, hauί non utilli eorum a tire myecta subsantia extricati et prorsus liberi florum insor sequuntur Tum, sin ejusdem cerebri abscissam aliquam particulam insignem vel vinoso liquore,. maxime vero spiritu osse, cui paulum acidi adfudisti, serves, discrimen illud inter cinereum et medullarem colorem, in recenti cerebro adeo luculentum,. in dies magis magisque evan eicere, et dum ipsa paulum. contrahitur, duritiem jam caseo similem, membranis ejus simul tenaciora bus redditis, nacta. cineritiem ipsius albicare, et medullam flavescentem colorem induere videbis. Tum per aliquot mensium spatium istam particulam liquore isto acidulo servando, et spiritu vini macerando, si a fornice desumta est, iii sibi as quasi dissolvi absque fallacia animadvertes. At vel intcgrum ce-xebrum, per certum tempus efficaciam hujus liquoris e vini et nitri spiritu mixti expertum, nunquam amplius putredine in aere libero commisi; sed, nisi iterum aqua acidum. abluamr, in corpus corneum quasi siccescendo magis magisque contractum transformari , experieris.

Tum sin observare luber, quid ejusdem cerebri alii particulae acido non servatae, sed aeri expositae accidat, si non sit nimis ampla, non modo cineream ejus partem Ct. tius exsiccari, pellucidamque quasi reddi medullari parte quasi tumidula eminente 1upra. cineream , sed et simul brevi tempore ad duas tertias partes ponderis sere spontanea exhalatione amittere, animadvertes. Sin vero majorem portionem exposuisti, primum laxiorem reddi et subsidere vel planiusculam fieri . tum, foetorem proprium Ve-hen .entissimum spargendo, dii lutam dissi uere, ichori simillimam observabis. Sin

vero aqua submersum exposueris encephalum, mox aeris bullulis egredientibus ipsique insidentibus, levior factus elevatur et in corruptionem ruitur Firmi

id Epistola apud Ron. Eiso K Philosophi. ab Adversaria anatomica VI animad. XIIces ExperimentS pag. 69..

39쪽

Firmitatem es duritiem cerebri in animalibus minorem ac in homine Co rucio cap. 6 i. dictam, non adeo conspicuam vidimus. Tum non modo tu cinerea, sed et ubicunque in medullari quoque parte ora vasorum selecta sanguinem punctulorum rubrorum specie emittere, obvium erit. Me denique alienum videtur, quod egregie ab Ill. MONRo Observatum est, annotare, iaan iiDalibus rubia tinctorum passis modullam cerebri nullo modo tingi, et exactiori exa

mine micros copio iustituto, nullum discrimen inter cineritiei et medullae structuram. Iucdum saltim detegi potui:le. De cineritie ista cerebri amicissimus noster CH. ER. LUDwisius ') peculiari libruadeo erudite egit, ut vix quidquam observationibus ejus addi queat. In medio autem 1 ubstantiae cinereae in primis lobi posterioris singularem adhue albidiorem ambitu externo Gyroram parallelam substantiam conspici quam primus iucerebello equi I 777. detexeram, postmodum WRISBERGIo '), GEM NARIO '), Mox sto in et Rous Monae q) confirmatam, nitidissime Gennarii Icones ex liomine, bove et cane declarant; non pari successu eam expressit artifex, quem Vicin D 'AgYRrua adhibuit. Immo duplicem hanc lineam albam nonnullis cerebri locis 179 I. vidi.

g. VH. Et haec quidem omni superficiei cerebri, quae in basi cernitur, communia;

nunc seorsim de ejus Iohis anterioribus agendum. Horum dexter a sinistro a vertice summo ad basin usque perpendiculariter ita se paratus est, ut in posteriori demum loco, primum mediante commissurae maximae corporis callos anteriori parte deinde ea, qua cum iobis mediis miscentur, et inter se conliuendo intime conjungantur. Sic lObus dexter in tabula tertia linea a b c 4 ter minatus nequaquam cum sinistro commiscetur. Ea vero separatione verticali oriuntur loborum fuller cies infernae, Tab. III. T. Δ. C. quae licet, ne in unum corpus coeant, ex parte tantum per proces m a dura membrana inter illas demissum falciformem impediantur, Uihilominus tamen in ea re gione, qua, desinente eo procellu immediate per insigne spatium ' ) sibi accumbunt, non coalescunt, sed ope telae et forte etiam vasculorum laXiUS tantum cohaerent; paulo arctiorem vero eandem superficierum internarum cohaesionem esse in margine inferiori,

qui ad basia pertinet, facile demonstrari potest; etenim margo ille interior cujusvis lobi anterioris ad alterum Proxime accedens, telae cellulosae communi quasi viticulo conjungitur.

ue) observations on me norvous system editionis anglicae tab. VII. versionis .erma nicae tab. IV. Q Etwas liber Tisidertrachi. Bonu INR6. ) Tab. IV. sig. I. Θ e e. ) moren ν Oeu 'res Tom. I. Plunthe f. m. m. m. Multo melior VI cu D' AZYni 1 tub. XXXIV. 3I. 32. 33. De cinoroa cerebri substantia Lips I770. recti se et Micta in ratis Exercitationibus academicis. FasQ. I. Lips. I 29O. 8.3) In editione primarum linearum physiologiae nota 9 . 4 Do peculiari structura cerebri nonnullisquo rius morbis, paucae aliae anatom. Observation. accedunt. Parmae I 282.

40쪽

Quod si saeiam hujus vinculi ope loborum anteriorum connexionem quae, ut innuimus, in margine illo paulo strictior quam ulli bi in alio quovis loborum anteriorum loco reperitur in basi aspicias, sulco potius eos distingui, quam totos separari opineris. Tab. I. V. δ. Antrorsum vero iidem lobi supersciebus illis internis a se invicem recedentibus

dehiscunt, Tab. I. ) adeo, ut quo magis versus anteriora oculo procedas, eo majori etiam hiatu separati appareant. Hiatus vero iste '), qui separatiotiem loborum anteriorum quasi orditur, cerebro in theca sua ostea adhuc relicto, repletur eminentia illa os ea, quae colliculi in modum in media lamina cribrosa ollis et limo id ei asi in gens, vertice cerebro Opposito excipit partem anterius descendentem processus falciformis, ita, ut ilia eminentia quam cristam galli vocant) eadem membrana vestiatur, cuju3 processui falciformi firmum quasi fulcrum se praebet. Processus vero iste duplici durae membranae lamina constatus, praeterquam quod lobos anteriores separet, et sanguinis a cerebro per sinus ejus ad eos renuentis rivulis alveoli instar sit, etiam, ut infra exponemus, nervum dextrum e dura membrana ad laminam foraminulentam ossis cribrosi dilabentem a sinistro disterminat. Iam in marginis interioris loborum anteriorum patre utrinque observabis fulcum quendam versus exteriora sensim evanescentem, cui succumbunt arteriarum corporis callosi trunci, qui paululum versus anteriora progressi, deinde inflexi ita ascendunt, ut curtum mox posteriora versus dirigant. Hunc sulcum, quem nunquam abesse memini, in figuris distincte expressi φ).

Nunc, quomodo a lobis mediis, quos rectius posteriores dicere possis, separantur lobi anteriores, indicandum. Plerumque dicuntur sulco quodam insigniori, cui nomen. fossae Sylvianae imposuerunt, et qui nescio quam in cerebri historia simam assecutus est, distingui. Cerebri enim substantia pone alam minorem ossis sphenoidei profunde demissa, si inversa consideratur, ob montis, quam praebet, speciem quare etiam mouticulam UAR OL ius appellavit) uno obtuitu facillime a lobo anteriore discernitur; quare non inepte quis dicat, posteriorem terminum iobi anterioris ipsi lobo inprimi a margine illo acuto posteriore alae minoris ossis spheno id ei. Minime vero ejusmodi , qualem descripsi, sulco lobus iste anterior a posteriori dividitur. Sulcus enim sive fossa Sylvii ut consueto vocabulo utar in ipsum cerebrum uti reliqui sulci non semper penetrat: alioquin quasi fissura quadam separarentur hi lobi, quam tamen hic frustra quaesiveris; hinc remotis vasis in isto sulco decurrentibus, eoque diducto, sensim minuitur ipsius profunditas, et quo magis diducas, eo planior redditur, adeo, ut tandem fere evanescat; quo facto patebit, lobum cerebri anteriorem non vero sulco semper separari, sed continuo ductu in iobum medium trainsire. Fosi illa autem, quae inverso Encephalo in media lobi anter oris regione apparet vestigium convexitatis orbitae, pro varietate illius convexitatis ejusque vel majori vel minori elevatione, . vel profundior vel levior conspicitur. 1) Tab. I. M. M Tab. I. γ. α. Tab. II m

SEARCH

MENU NAVIGATION