Apologia adversus Amathum Lusitanum, cum Censura in ejusdem enarrationes / [Pietro Andrea Mattioli]

31쪽

PRAEFATIO.

CUM non sine magnoti Commentabor . magnaque in luseria

Commentarios in Discori 'dem edidi Fem, quemadm0l . dum docti quamplurimis praeclarisque materiae medicis ludiosis hoste labores nostros non ingrato sores erabam,sic,

minem tam peruerom, inuidum, improbumque

fore iudicarem, ut non potitu optimi consuleret a tingenuefatear candidos nostros nceros ο- vatum, qzam tmq:- quidpiam detri existim ret.Etenim quum semper me admodum delectauerit medica materiai temporas suditi l tantum impenderim, T aliquid quo ite fruin hacfacultate valere iudicium crediderim 'n renui honesique viri munus e se putant, sua indu I:sbia Libore parta, ne opoblicae inludere vi deretur, ii commune omnium ludi rum,sium in pubbcum promere.Hac itaque ob causam hoc mihi ingenuum , honesumque audebatur,ut id quod a nussui' in quolibet metrae enere,Ῥellu genio, vel doctrina,Ne Aga,diuturnaq; lucubra

munus

32쪽

neat edin commune totius reipublicae emolume Qua ob au tum Fo tribus libellia essendat. Hoc cum a

scor. l. ine

trari

, nec ut audio ab cive magna m. oram prae clari imorum virorum laude luit mora elucu

brat es placueriit amelli inec me Gozerint, nec iderint unquam; non leuitersum excita tus t libentius, alacrim nouum susciperem Lilio emba tecau' erentur,plantari ima inbus decorarentur,c latin sermone cuderentur. Ait

diι acriori intentio/. M 'am bacti ius, hac ersior opinione, iam opus prel: Era ia1ij. ube et, recluentilvis amicorum uteri ad ars meas peruetur incredis A amath cuin dam Lusitam intemperantia. Id quod non parum fr

i ab hoc meo me diuert sic in lituto, se ab

hoc γno contemni, arrod audio sem lix tot praebia itissimorum authorum iud:cta comprobarent. Uerliniamen imn horum tu homi iram iudicio lare Olui , tum , ille Lusitatium, quem mmo cui, me in meos inuehi 0mmei:

enim arbitrabar hominem ilium anta posse dii O temeritate, tae , quae pastim ab omnibi spe,

33쪽

Aduersus Amathu Lusiit.

neprobarentur, sim magua ratione, considio conuellere, lacerare auderet. Quamc em curaui edul , t eius libri ad me deferrentur , non

alio prose i ammo, quam quis i philosophi munusa meae mode ii semper dux non ea per in cni propri, o g Tt eorum improbaretur pimo, qui meum sanitas aliquid sientirent. Equidem putabam quὸd cum Lusiitanis de omnium ultimus Dioscoridi codicem expendo , a se omnia cribrasset, excusis sit , γ,nu mi ulum fuerit ambigendi locita. Mouebat quo-

qua dam uigesi se aiebant. Sed abi primum e-

,uam putaram, uenisse cognoui aqu de praeteria mimas mih fh ascripta , nil aliud quam in identissimum animum,ac loqzacera bet ineptum hominem obserarare potui. Nescio prosci mastos ne me, Diderit hominas imp rta qui di iudicio m L ratione sena aeceps et in au ime damnet , an improbita in gum nequitia, quὸd tam impudenter exit. sis, quae Curiri bos calumniatur tua a ut praedas ah t' 'q myua quasi a dicat. I rum visuam aσno

scat inficitiam , nec ius calumni, quicquam υ- brum

34쪽

Pet And. Matth Apologia

irae detrahat authoritati, at publicae t itati, quin i in posterum forte honest imum ο- trum, et aboram impediat cursum,cgo sanἰeium ineptim aperire, ne videar id mali ad se ros rete areo praesentibus culpis igno cerem. Licebit itaque nobis no tra pro irili defendere ex omni parte tueri,ne si haec; leti disiimularem, qui deinde modoliam, iram in conficientiam duceret. Et primὸ ne aliqua iniuria, iι fraude hic qui tam improbe nos ac siluit,=cumis' putet,ac etiam γ candidum lector fuci litis deprehendat, equisii me discernat tri-u q; brrouersiabantea eiusa erba ab oculos pona, .id quae singulatim mihi, pondendumeminero.

T i et ob cro, quam Fauster,ac ζ'hementer me primum adoriatur Lusitanum,non

quasi de herlias si certamen fed quas mecu

de re One contendat, quam homo inconnians

iampridem turpi in , ac impudentisii ne desie- nnis , ruit. Nec enam inquit verita ipsa Occul- ME, tanda 1 hac de causa, ilia Pliinim scriptum, reliquerit , uirempore eum in Italia nonis se paucipum s medicis seri quem sequis , rus ponieaMarcessum Virgilium ii alioqui doo ct uinussere tamen herbariae non admodum

35쪽

Aduersus Amathum Lusit.

, peritus, dixit, Nunc,quod iam nullum D, taliae Meum es. Ob quae verba Matthiotas, Senensis in Italia quoque Meum non reperirib, amat, immo contra Patres adsues inter , pretatores acriter agit , qui in Calabri . , Nursitae montibus Meum nasci a Vrmant. is lita esse crediderim , cum apisii Bono, mamqtioque nascatur Titsessiunt Nico, iam Nicoluccim pharmacopola Ferrarien- , sis, et aspar de Gabrielu tib A Patavinus, harum rerum maximus indagator. . C-

, cusendus igitur Matthiolus es polim , cum, magis negligetis in in quirenda hac herbasue , Π quam diligentisum Patres, qui sudan-

, res ursa montes, ' eam inde eradicarent, a cenderunt. Sed fruara me tanta acerbitate

persequitur u sitanita . itendat i se anta Ῥ- I sim modestia in huiu e re asse Mone. Nonem nitimo eum in Italia non aeperiri, si plura jaM esse ribo,quae me ancipitem red bderia ait eum, piod nunc progenuin sumitur, le 'I- rima uerit. Lusitan iampridim non id ci in Italia quoddam circumferri Meum cum ante ipsium hocsiluerim. In hanc tamen in quia ri me dixi opinione, illud agenuino ac ero Meo

36쪽

Pet And. Matii, Apologia

ti iti hi Ῥideri longe disi mile. Hoc etsi simplici te a me esset dictum, ut meam hac in parte solum exponerem sententiam reficio tamen cur alcusandus magis illi idear,optim leniter admi nedi quod in hanc enerim opinionem, illud in caussuit, quia plures his vis rei mihi con Iarent rationes Etenim es in primu,quod iiderim nostratu ei radices longe rasitores, egetio

resque quam genuini expetat historia quippe

Nesi, quod lon raso tenues radices Me reddidit Discori Pheniis de . Est deinde, quod eaedem rasite potum, uim suauiter oleant quum tamen Di coridι Meo radices requirantur odoratae nongraueste res V praeterea,quod molis parum omnin se crim0niae resipiant. At quum Galen authο- re, eum tertio excessu excalfaciat, cur non illudgenuinum acriori ii pollere existimauerim quam quod nuperrime in sum medicum concessit fas etiam, quὸd extent manuscripti Diosi0ridi codices, qui eum non ethi, sed Ansii soli1s, conferant. Quod idem refert Plinius, quem licet re clat . mathum, non tamen inermone eril adductas, criberet non nasic in I talia eum. Nam cum non ni se a medici Mysq; admodum pauci ipsium seratur, magnum

uidens

37쪽

Aduersus Amathum Lusiit.

uidenses margumentum non ibidem sua sponte progigni. Quosum Telut peregrinum a medicis excolebatur,si bique in Italia nunc indem crescere idemus in itaque patim, si, non ab re in censendo eo mihi plurimum Derit ambigendum . Etenim Ai perpetu decretum o lui, non tufacile de rebita dub iussi mare, ne id

arrogant i itum temeritatique , qu doctrinae diligenitis nobi asicriberetur Verumtamen nota ob id praetermittere, quin huiust Mei imaginem appingerem, non tamen, t hoc tantum argumentosteriliderer illam genuinum

referre eum sed, illud nobi antea non igno ratum opinari videtur Lusitanimo flande rem Quam ob causam non modo in mihi hemper deleuandospropsuh; qui tamfacile de incerru sententia erunt sed γ eos onre a s,

qui , bifatear, hanc et illam me. a id si

nec nouissesirpem, mox clamitant, errom me arguunt. Equidem emper optimi vir mu'ninesse credidi, ignota, vel dubia potius silen tio inuoluereo nihil de iliu determinare,quimi poseritatis disicrimen se pro em de cribere dubia pro certis asserere. Quod quandoquesecisse Monachos istos, quos, vulpina quada

38쪽

Pet And. Matili Apologia

re ione atres usitanus appe a non ambigD1nm. Sed sane mirum Nidetur, quum csdram , suam religionem omnislagitio polluerit, dedecore maculauerit, celere obligauerit eam tantum ob causam esua exulauerit Lusitania, quὸd hic ta acriter pro Monachis ita depugnet, qui Iudaeorum omnegenm maxime persequuntur. Sed c trist etiam mirandum nobi sese offert, quὸd hic me tantopere lace uerit, quὸd in eo haec scripsierim,quum tamen ipse pluries ο

' '' tali ios cille con stat. CT I. MMO MINIS idete inconstantem seueritatem, qui si pausio ante puto enim me aliter inuadere non potuisse iunium ipsem alios gr.

uis mos authores explodere, ac damnare non est veritus, me tamen quasi rigidus patrum si uere increpat quod a Plinio non nihil in Iridumentione discesserim ea ratione adductus, uὸ lis praeter Di coridissententiam , candida nuri dem ruse praetulerit hi, verbis Illyrica quoque duorumgenerum f. apbaium similiti quae melior: ID χ tomus ubrufa Nouam hic quandam excogitat Lusiis anm artem , quam adoririp peputatiNam h in idem Plinius

39쪽

Aciuersus Amat lium Lusit.

Abi scripserit Irim rit scem caerem praestive semi VLfuerit colore, ne uam tanto is o ,

quaestou: Atur, num coercet cum relatio

Palamonem. Non equidem rogabo mali tu otis codice tales auderis interpunctiones cum certosiciam in mi inueniri. aseratur iam in medium robemana editio,cuam si patrocinari putas eraturi inquam mi Ctim confusi leas. An non re pudet editionem hanc'δcare in iudiciu γ illico palamst, ouam grammaticorum omnium iudicio, ET , ticulam, pr ETI M ibsumi iurii lac nemor Quae etiam melio Ah tomos sub- O. Nimissane multa nota asser de erbo

visensim cuiliber legenti te lucidim apparet. diagrammaticae confusiis legi noliti me hepcule defendi Plinim Maliis communi obliuion quodam errore quod doctissimi sum inter multa quandoque coni mei; o-

40쪽

i ies ibi ii satis con flet ' Mihi quidem et

ludi inuet Mnequaquam. Etenim de Ca

cuum venatu rgentur, ob hoc se peti gnaro tanquamsabulo tum explosit De Popus autem Mens lib. 16. cap. 3- rem nur que puerum edere ait, quorum obli ins . s. cap. 8.eandem Populum dixit Ῥua semen enere; hoc com tialibus, illo ruenta praeserens. Quid igitur marum,

quod celus id erit sit in Iride , si ri, Di condi Plinius repugna se dicatur Equide

i isti litium non dico in Plinio Animo lique authore, sin tanto opere, tam aria lentioneus tua id memor pugiluat it probi si sertim cum ue potius alienam recitet uorsam,' uam propriam Te potius miror matheri iij iatis lub Odem caerem quum tam ' η υid ratio uadeat, non licere censeas. Nos eritarem bique sequimur, eam ni illa hominum au rhoritate, quoa pollumus patimur ibi cari